Éxito rotundo da festa dos callos de salcedapero cada quen é como é. se me chamaron a atención,...

ANO 4 | Edición nº 45 | Setembro de 2018 | Prezo 2 euros

Lobios teráresidenciapara persoasmaiores

Páxina 4

Páxina 14

Páxina 19

Páxina 20

Quinta edicióndo WOSFestival enCompostela

3ª Feira deOrquídeas enSalvaterra deMiño

Proxecto dehumanizaciónda Avda deGalicia enSalceda

Entr

evi

sta Pinto d´Herbón e Xairo, regueifeiros

“Os pementos dePadrón pican menos

con regueifas”Páxina 2

Páxina 23

O Porriñoorganiza o 1ºPinchonen@nas Festas doCristo

Éxito rotundo da Festa dos Callosde Salceda

Páxina 20

2 NOVAS DO EIXO ATLÁNTICO | Setembro de 2018

Entrevista

-Este xullo pasado estive-ron na casa de Rosalía enPadrón o teu fillo Xairo eAlba María. Xa se ven osfroitos de levar a regueifaaos centros de ensino.

O que facemos O Carunchomáis eu cando imos a uncentro de ensino é levarllesun tema para que fagan unhacopla e que o pasen ben. Apartir de aí, todo é andar ocamiño ata que se poda re-gueifar. Logo veñen os pasospara que fagan unha copla eque o pasen ben, se o pasanben, o camiño está medioandado. -Hai xente que non en-tende ben os segundo sen-tidos, a ironía dentro dasregueifas, nunca che pasouque che chamasen a aten-ción?

Normalmente hai xente quenon entende porque non que-ren entender. Enténdeno can-do se usa a ironía contraoutro, pero cando é contraun mesmo pois non entende.

Pero cada quen é como é. Seme chamaron a atención,pois cando comezaba nonusaba tanto a ironía senónque era máis directo, habíaquen non asimilou tan ben,pero asimilei eu mellor ogolpe. -Os pementos de Padrónpican menos ou máis coasregueifas?

Non, pican menos, porquenormalmente póñense a es-coitar e cando están escoi-tando están en período dereposo e nese momento có-llelos a traizón e entón nonpican, porque teñen as de-fensas baixas. -Entón algunha regueifavai caendo mentres se re-collen.

Pola conta que nos ten enon nos molesten nos intes-tinos, si.-Mantés o mesmo ritmonas regueifas que ao co-mezo?

Normalmente o ritmo quetemos o Caruncho máis eu é

diferente. Porque antes ti-ñamos un ritmo máis rápido,pero agora ás regueifas dá-moslle un ton máis de cantarde cego. -As novas xeracións de re-gueifeiros introducennovos temas, cales son osque máis te sorprenden?

Pois os temas das novastecnoloxías que eles enten-den moito máis. Eu polo me-nos non o miro tanto, estaxente non lles escoitarásnunha copla “pásalle o arado”porque xa non saben nin oque é. Eles falan sobre todode instrumentos como o mó-bil que xa naceron con el. -Agora falo con Xairo(colle Xairo o teléfono)Vinte na Casa de Rosalíacon Alba María, ti comoadestraches para ser re-gueifeiro?

Empecei de pequeno, can-do os escoitaba a eles re-gueifar e acaboume gustando.Cando tiña ganas regueifabaco meu pai, logo cando pedía

cousas o meu pai dicía quellas pedira regueifando, ataque un día estaban cantandoe quixen entrar á regueifa ede aí ata hoxe.-A regueifa ten outrosnomes noutros lugares?

Só escoitei regueifa, perodespois escoitei outros can-tos improvisados pero queteñen unha métrica distinta. -Vas acompañado para

facer regueifas ou vas só?Iso non depende de min,

quen chame chamarame amin e a outra persoa paraacompañe. Ultimamente funao certame de Regueifesta edespois a Ponteceso, Vigo etemos ido a Barcelona perohai tempo. -E ata cando regueifarás,ata o último día?

Ata que aguante o corpo.

Por Moncho Mariño

Pinto d´Herbón e Xairo, regueifeiros

“Os pementos de Padrón pican menos con regueifas”

Pinto d´Herbón é o regueifeiro de re-ferencia para moitas persoas aman-tes deste estilo de copla popular.

Xunto co seu compañeiro O Caruncho, foronaprendendo polos centros de ensino estaarte ata que, un tempo despois, apareceron

novas xeracións de regueifeiros e reguei-feiras que darán continuidade ao diverti-mento coa ironía propia deste estilo. Tal éasí que o seu fillo Xairo xa está percorrendodiferentes camiños para demostrar todo oaprendido.

3NOVAS DO EIXO ATLÁNTICO | Setembro de 2018

EditorialPor: Guillermo Rodríguez Director

Ordenando a miña alacena (VI)

Colaboradores: GALIZA: Rocio Rodríguez – Montserrat Rodríguez – Porto Ucha – Raquel Vázquez – C. Méixome

– M. Xiraldez – M. Rguez. Alonso – X. Maure – Uxío Breogán – Pérez Lema – X. Glez. Mtnez. – M. Bragado – B. Iglesias (Mero) – Nemesio Barxa – Andrea Goro – Anxo Mena – I. Otero Varela –Susi Rodríguez – Jesús Témez Fernández – Isidoro Gracia – Roberto Carlos Mirás – Rafael José Ada-lid – Laura de Cáceres – Kiko Neves – Ramón Mariño – Manuel Estévez.

PORTUGAL: Viale Moutinho – Manso Preto – Isabel Varela – João Martinho.MADRID: –Juan Louzán – BARCELONA: Fdez. Valdeorra – PAIS BASCO: Nicolás Xamardo.CANARIAS: Fco. Puñal.NOVA IORQUE: Fco. Alvarez (Koki)Fotografía: Hernández – A. Gutiérrez – M. Preto – Dpto. Propio.Humor: Tokio, Martirena – Pepe Carreiro – X. Marín – Xosé Manuel Fernández Montes (Her-

manager Producións) – Ignacio Hortas – Francisco Puñal –Felix Ronda – Fuco Prado – Sex.

Depósito legal: VG-138-2015

Imprime: Publicaciones Tameiga S.L.Publicidade: Departamento propio e axencias [email protected]ía: Hernández e departamento propioDeseño e maquetación: Fran Eiró

Director: Guillermo Rodríguez Fdez. T.658 58 50 49

[email protected]: Editorial NOVAS DO EIXO ATLÁNTICO S.L. Avda. Sarmiento Rivera, 4-4ºD

(36860 PONTEAREAS - GALIZA) - T. 986 64 12 69 [email protected]

Normalmente cando se produceun cambio de goberno os cida-dáns tamén sofren algún cam-

bio, polo menos mental. Todosesperamos que algo cambie e quesexa para ben, obviamente.

O goberno actual chegou cando nin-guén o esperaba. Foi algo así comocando xogas un décimo da lotería paraaxudar o lotero de toda a vida quesabes está buscándose a vida vendendoparticipacións; ti, aló no teu fondo dosespellos (perdoa Ferrín por copiarte),non mercaches o décimo esperandosentado o teu cambio de vida. Comomoito, se aínda che queda un chiscode ilusión, comentas cos amigos quese tes sorte dás unha volta ao mundo;unha viaxe desas que ves nas reportaxesda tele que, realmente, son preciosas.

Pero cos cambios de goberno nonesperamos nada. Como moito quecambien as carotas porque normalmentenon buscan os máis agraciados paraos cargos importantes; din que o co-rrecto é que sexan os máis competentesquen se poñan á fronte dos ministeriosdecisivos: facenda, sobre todo. Para oresto dos cargos xa pouco importa;total os cambios van a ser apenas im-perceptibles. A Facenda é esa señoraatrevida que non solicita permiso paraentrar na túa vida e deixarche ospetos baleiros sen despeitearse. Asconversas habituais dan voltas arredorde canto che vai supoñer o cambio nadeclaración do IRPF, ou como vai que-dar o prezo do combustible. Mellorasnunca esperas. E menos mentras teteñan convencido de que aínda lledebemos pasta a Europa; esoutraseñora que se nos meteu no cuartocon nocturnidade e alevosía e da quexa non somos quen de librarnos.

Quédanos o divertimento, se nonfora ás veces tráxico-cómico, da acti-vidade política. Aquí si que hai cambios.Coa chegada de cada novo goberno, emáis se é de signo distinto, prodúceseunha auténtica revolución de cargos.Os que teñen que saír mórdense asunllas mentras non poidan morderlleaos novos rivais. Aínda sen coñecelosxa disparan a dar tomando como ob-xectivo cada un dos que acaban dechegar. Na tabernas (perdón), nosbares e cafeterías organízanse espon-táneas tertulias entre os presentesaínda que non se coñezan de nada.Teñen algo en común: darlle caña aogoberno aínda antes de que tome po-sesión dos cargos e teña concienciado que lle espera debaixo das alfom-bras.Non importa, aquí o importanteé criticar os gobernantes. O que díasatrás era aceptable porque estaba nopoder o teu Partido, agora non se lleperdoa a máis mínima falta, sexa comosexa. Hai que comezar o acoso ederribo para que non se aposenten,boten raíces e logo sexa máis compli-cado botalos, aos gobernantes. É unespectáculo nada dignificante. Demostraque neste mundo de m...só hai cabidapara os rancorosos, os imcompetentes,os malvados, os indecentes, os impre-sentables, humanamante falando. Adecencia, no máis extenso sentido dotermo, a honestidade, a honradez, nonestán nin se lles espera. Todo unmundo de zancandís que xustifican oinxustificable como quen se fuma unpuro acompañado dunha copa de co-ñac.

Existe unha crenza, sobre todo entreos poderosos, de que para ocupar certoscargos públicos se debería esixir aosopositores ao cargo un certo nivel in-

telectual e cultural. Algo así como xaocorria nos pasados séculos co chamadovoto censitario. Eu creo que o exameque deberan pasar estas persoas tiñaque determinar o nivel de honestidadee decencia; os seus valores diante dosdereitos humanos, o seu compromisocoas necesidades da Humanidade. Seforan quen de superar esta proba o de-máis ata poderiamos pasalo por alto.Cecais coa práctica do goberno ata po-derían facelo ben. O problema é deraiz. Por que un cidadán ou cidadá sepresentan para ocupar un determinadocargo público? Sobre todo cando esecargo supón unha importante cota dePoder (potestas, que dicíann os roma-nos), porque é aquí, cando se ven in-vestidos de Poder cando se cren deusesposuidores da verdade rebelada ou in-tuida; é nese momento cando, falandofamiliarmente, se suben ao "machito"e ven o mundo, léase o resto dos cida-dáns, como se foran seres inferiores.Aquelo de “ti non sabes de que falasporque non es alcalde, ministro ou di-rector xeral da cousa".

Unha severa e rigurosa proba de hu-mildade sería “conditio sine quad non”para entregarlles as nosas vidas sociais,culturais, laborais, etc.

A sociedade está tan alienada, tandrogada que non é quen de ver máisaló dos seus fuciños. O escritor- histo-riador Sampedro afirmaba pouco tempoatrás durante unha entrevista que ospoliticos facían o que lles daba a ganaporque a sociedade, ou sexa nós, nonestabamos minimamente preparadospara analizar as barbaridades que acotío cometían connosco. Eu asino aocento por cento esas afirmacións. Unhadas miñas teimas dende que teño usode razón social e política susténtase,

precisamente, nese alicerce: non existeunha masa social crítica que se enfronteás decisión políticas contra os seus in-tereses como persoa, como ser vivo,como membro dunha sociedade inerte,durmida, avasallada, sen recursos parafacer fronte ás sucesivas barbaridadepolíticas, culturais, sociais que día adía sufrimos.

Xa estamos, están , en campaña. Te-mos que prepararnos para soportar asmentiras, as medias verdades, os dis-parates en forma de promesas que nosvan ofrecer. E nós inertes, indefensos,sen ferramen tes válidas e validadaspara contrarrestar os efectos que sabe-mos imos sufrir.

Se non estamos dispostos a apretarnoso cinturón o noso futuro vai ser terro-rífico, véñennos dicindo dende anosatrás. Somos uns privilexiados que vi-vimos por enriba das nosas posibilidadese logo, de seguido, sen tempo paratomar alento, podemos informarnos,aínda que con reparos, que os multimi-llonarios aumentaron neste país porenriba do aumento da miseria dos últi-mos anos, que xa é dicir. Ou sexa, nósapretamos o cinturón para que elescompren tirantes.

En fin, perdoen porque esta vez amiña alacena estaba tan acugulada decousas que non me atrevín a tirar dacereixa que arrastra as outras na súasaida da cesta. Quixen compartir convostedes estas miñas elucubraciónsque, estou seguro, para moitos llesparecerán tonterías. É tal o grao de“imbecilidade intelectual” existenteque resulta difícil atoparse con alguénque te entenda. Vdes. disculpen esexan felices se poden , a pesares detodo o que está chovendo.

Saúdos fraternais

NOVAS DO EIXO ATLÁNTICO | Setembro de 20184

Redacción SANTIAGOGalicia

Compostela acolle a ter-ceira edición de Her-Danza, Festival de Danza

Contemporánea en Espazos Her-dados, do 3 ao 8 de setembro.Este envento busca a dinamiza-ción e promoción da danza con-temporánea nalgúns dosespazos máis representativos efermosos da cidade. HerDanzaofrece diversas actividades entorno á danza contemporánea:talleres formativos, conversascon profesionais da danza, pro-xeccións e espectáculos de pe-queno e mediano formato enrúas, claustros e espazos aber-tos de Compostela.

Logo dos tres primeiros díasonde se desenvolveron unhaserie de conversas sobre dife-rentes aspectos do mundo dadanza, o xoves 6, quenda paraos espectáculos de rúa. Ás20:00 horas, Dani Booqz re-presentará Crisálida na igrexade Santa Salomé. Despois, ás21:30 h, Fran Martinez co seuespectáculo A temperatura e otemperamento na igrexa dasÁnimas. Para rematar a xornada,ás 22:30 h, proxección de curtas

na Casa do Matadoiro en cola-boración co Festival de Cine-danza Choresoscope.

O CGAC, ás 18:30 horas, aco-llerá o primeiro espectáculo dovenres 7. Será Sombras, de DaniBooqz e Graciel Stenio. No mes-mo lugar, un cuarto de horadespois, residencia creativa conÍker Gómez. A danza trasládaseaos arcos de Bonaval ás 20:00h co espectáculo Torre de Babel,da compañía 5S. Finalmente,ás 21:30 h, na praza da Inma-culada, representación de Vo-lutas, de Les Braves.

A última xornada de HerDan-za, o sábado 8, abrirase cunhaclase aberta con Dani Booqznos Bancos da Alameda a partirdas 12:30 h. Xa pola tarde, ás18:30 h, Clara Ferrao representaráMiñaxoia no Museo do PoboGalego. De volta á rúa, o festivalpecharase con dous espectácu-los: Ulises e a nena durmida,con Ánxela Blanco (20:00 h,praza de Santo Agostiño), eImprevisibles, un espectáculode danza improvisada e músicaen directo (21:30 h, praza deSan Martín Pinario).

Varios espazos singulares dacidade acollen a terceira edición

do festival HerDanza

Oconcelleiro de EspazosCidadáns, Dereito á Vi-venda e Mobilidade

presentou o anteproxecto ela-borado pola empresa Proyfe,adxudicataria da redacción doproxecto básico de reurbani-zación da rúa de Clara Cam-poamor. Jorge Duarte explicouque a proposta persegue, ade-mais de dar servizo á futuraestación intermodal, "darlleao viario o tratamento de rúaurbana, mellorar a conectivi-dade peonil e favorecer a mo-bilidade ciclista". A partir deagora, a empresa e o Concellotraballarán para definir o pro-xecto de reurbanización.

O concelleiro de EspazosCidadáns incidiu en que "aconstrución da estación in-termodal obriga a facer unhatransformación de todo o seucontorno, que aproveite assúas potencialidades e queresolva as problemáticas exis-tentes". Nesa liña, Jorge Duar-te sinalou que "a infraestruturaconformará unha nova fachadaurbana, e a rúa Clara Cam-

poamor converterase nunhaespecie de miradoiro sobre asBrañas de Sar e o MonteGaiás". Por iso, a proposta deProyfe "cumpre co requisitodo Goberno de que este viariotivera un tratamento urbanoe non a consideración de pe-riférico, e iso obriga a mellorara accesibilidade peonil e aadoptar medidas para que sereduza a velocidade de circu-lación na rúa". O obxectivo,explicou Duarte, "é que ClaraCampoamor deixe de ser unviario estruturante do tráfico,para que os vehículos de pasoutilicen o túnel do Hórreo".

O anteproxecto de Proyferecupera a configuración ori-xinal da rúa de Clara Campoa-mor cun carril para cada sen-tido de circulación, "tal ecomo foi deseñado o viario,se ben despois se ampliou acatro carrís por mor das obrasno túnel do Hórreo". Os douscarrís estarán separados porelementos vexetais interme-dios, e contemplaranse carrísde incorporación á altura da

entrada e da saída da futuraestación de autobuses. As bei-rarrúas veranse notablementeampliadas, e na marxe máispróxima ao parque das Brañasde Sar crearase un carril bici.

A conexión da rúa coa futuraestación intermodal, e máisen concreto coa plataformapeonil cuberta, farase cunhanova praza , que "tamén servirápara mellorar os fluxos cara obarrio de Pontepedriña e caraas Brañas de Sar". Tamén seactuará no contorno da rotondade Sar, que "presenta defi-ciencias no que ten que vercoa conectividade peonil".

O proxecto de reurbaniza-ción da rúa de Clara Campoa-mor está orzado nun millónde euros. A previsión de JorgeDuarte é que o proxecto esteaaprobado antes de que acabeo ano para iniciar a licitación.O prazo das obras é de 9 me-ses, "de xeito que o novoviario estará rematado de for-ma paralela á estación de au-tobuses, que ten un prazo deexecución de 18 meses".

A rúa de Clara Campoamor será unbulevar urbano con amplos espazos para

a mobilidade peonil e ciclista

Oprograma da quinta edi-ción do WOS Festival xSON Estrella Galicia,

festival multidisciplinar queterá lugar entre o 12 e o 16deste mes e que encherá du-rante cinco días as rúas de San-tiago de Compostela en tornoao risco e a exploración, inclúeartistas de máis de dez nacio-nalidades, numerosas estreas eprimeiras veces de artistas aescala nacional, e unha cargade artes audiovisuais superiorá de anteriores edicións.

O festival conta cos dife-rentes subprogramas: WOS Club-bing x Red Bull Music, centrado

na música de baile contempo-ránea; WOS Showcase x Jäger-music, que encherá de músicaa noite do xoves; WOS Cinemax NUMAX, con tres películas,dúas delas estreas a escala na-cional, e WOS Encontros, conseis palestras de debate en co-laboración con Fest Galicia, Ci-dade da Cultura, e Centro Galegode Arte Contemporánea.

Un ano máis, os once esce-narios que enmarcarán as pro-postas deste festival indoor devocación transdisciplinar e pro-xección europea serán o CentroGalego de Arte Contemporánea- CGAC, a Cidade da Cultura, o

Teatro Principal, a FundaciónEugenio Granell, a igrexa daUniversidade, o Salón Teatro,o Mercado de Abastos, a sededa Fundación SGAE, a Sala Ca-pitol, a Sala Malatesta e a salaNUMAX. O festival foi selec-cionado como candidato aosEuropean Festival Awards e Ibe-rian Festival Awards, entre ou-tras categorías como mellorfestival indoor, en 2017.

Entre as citas máis destaca-das do programa cabe sinalarContinuum, un dos traballosmáis emblemáticos do artistae experimentador sonoro PaulJebanasam, que estará acom-

pañado o artista visual TarikBarri, un dos máis solicitadose celebrados do actual panoramaelectrónico. Outra das propostasque máis atención está a xeraré o primeiro concerto en Españade Abul Mogard, unha figuratan misteriosa como encomiada,

da que se conxectura que é untraballador do aceiro serbio quecomezou a súa traxectoria ar-tística tras a súa xubilación. Oseu directo estará acompañadopolas visuais da artista brasileiraafincada en Londres Marja deSanctis.

Chega a quinta edición do WOS Festival

Iván Arias, Goretti Sanmartín, Branca Novoneyra, Ana Isabel Vázquez e Ja-cobo Sutil na presentación do festival

Odeputado no Congreso MiguelAnxo Fernán Vello (En Marea)ven de lle preguntar ao Go-

berno do Estado cando pensa anular oxuizo no que un tribunal “de facto”condenou Alexandre Bóveda no 1936.Esta esixencia, amplamente abeiradana opinón pública galega , ven de seexpresar tamén pola voceira nacionaldo BNG, Ana Pontón, este venres 17,aniversario do asasinato do devanditopatriota galego.

A Lei estatal da Memoria Históricado 2007 (LMH) declarou a ilexitimidade

das condenas penais decididas polosilegais tribunais de excepción, quermilitares, quer o TOP ou os Tribunaisde Responsabilidades Políticas. Maisnon anulou estas condenas. As Salasdo Militar e do Penal do Tribunal Su-premo rexeitaron sempre todas as so-licitudes de anulación destas condenasdo franquismo. Porque seica (eu dubí-doo, mais isto é outra lea) cómpreunha Lei que declare esta nulidade. Omáis axeitado,neste senso, sería in-troducir unha disposición “ad hoc” naLei de Axuizamento Criminal

A nulidade das condenas do fran-quismo é unha cuestión de dignidadedemocrática e de reparación moral.Mais tamèn de reparación económica.E velaí o problema no seu día de Za-patero e hoxendía de Sánchez. Anulara sentenza de Alexandre Bóveda oude calquera outro represaliado suporíareparar cadansúas familias nos gra-vosísimos efectos patrimoniais dasresponsabilidades civís e multas im-postas, cando non devolver propie-dades adquiridas de mala fe nos pro-cedementos de execución xudiciais eadministrativos por persoas e em-presas achegadas ao réxime de factofranquista.

Mais unha democracia real e maduraterá de enfrontar a nulidade destes

xuizos, como fixo Alemaña, en dúasocasións a falta dunha. Fíxoo despoisdo 1945 coas condenas dos tribunaisnazis e despois do 1990 coas condenasdos tribunais da RDA. Indemnizandoeconómicamente ás vítimas destespseudoTribunais.

Adoita afirmar a xornalista CristinaFallarás que o Estado español é oEstado europeo no que menos se re-parou ás vítimas da violencia institu-cional. Pois mentres os alemáns dam-nificados polo nazismo (ou pola Stasida RDA), e os italianos agredidos polofascismo foron reparados, aquí segue-mos na teoría de pasarmos a páxina.

E cómpre, si, pasarmos de vez esapáxina, esa folla. Mais antes cómprelérmola ben a xeito.

Isaac Díaz Pardo e Luis Seoane,dende o Laboratorio de Formas,crearon o Grupo Sargadelos. Que-

rían un grupo empresarial comercial-mente potente, financeiramenteviábel, mais que fixese País na crea-ción cultural, informativa e no benes-tar social . Velaí a fundación deEdicións do Castro e o Instituto Galegode Información.

“Cerámicas del Castro, S.L” (O Castro).ten case o 40% do capital social de“Fábrica de Cerámicas de Sargadelos,S.L.” (Fábrica de Sargadelos), o quelle permite o control indirecto damesma e do Grupo Sargadelos todo.

No 2006 a xenerosidade e patriotismode Isaac Díaz Pardo (que transmitirade balde importantes cotas do capitalsocial a determinados colaboradores)privoulle do control d’ O Castro e, moilogo, por mor do seu control indirecto,da Fàbrica de Sargadelos e do InstitutoGalego de . Entón, a nova maioríaelixiu conselleiro-delegado ao socioSegismundo García.

Despois dun tempo no que se afastouda xestión, Segismundo García pactouno 2014 coa familia Vázquez Freire (beneficiarios daquelas cesións gratuitasde capital de Díaz Pardo) o seu nomea-mento como administrador único da

Fàbrica de Sargadelos (xa que entre éle a devandita familia controlaban o51% d’O Castro). Dende entón, a Fábricade Sargadelos enfrontou un concursode acredores e unha reorientación co-mercial e de proxecto que pasou por: i)liquidar todo o legado de Díaz Pardo eSeoane e todo compromiso cultural conGalicia (Instituto Galego de Informacióne Edicións do Castro) ii) Liquidar todarelación co Laboratorio de Formas ,antes responsábel da dirección artística,do seu “know how”. iii) Prescindir dosmellores tècnicos da empresa, o queincrementou a porcentaxe de fallos naprodución do 10-15% anterior a case o40%. iv) Perder a identidade e o deseñoorixinal como sinais propios, impedindo

na práctica caraao futuro garantira merca dos pro-dutos do Grupo nagama alta de prezoonde se moveronhistoricamente.

Hoxe Segismundo García quere botarfóra ao 50% do cadro de persoal da Fa-brica de Sargadelos pola súa incapacidadede dirixir a actividade empresarial nasmarxes da Lei, pois quere descoñecersentenzas xudiciais e convenios colec-tivos. Mais Galicia asume o risco daperda do patrimonio inmaterial do GrupoSargadelos, hoxe administrado de xeitoirresponsabel.

Cómpre salvarmos Sargadelos.


OpiniónCadernos da viaxe Por Xoán Antón Pérez-Lema

Anularmos o xuizo de Alexandre Bóveda

Salvarmos Sargadelos

“Este Xornal non se identifica coas opinións dos seus Colaboradores”

Coñecida de todos é o grave de-valo e desprotección da linguagalega no noso País. Polo que

cómpre pensarmos máis en solucións,canto menos parciais.

Un dos problemas fulcrais da linguaé a desigualdade xurídica a respectodo castelàn. É dicir, iso de que vostedee máis eu teñamos que coñecer o cas-telán e xuices, médicos ou directoresdo Ikea poden dicir aquilo de que nonentenden o galego. Esta desigualdadeconstitúe unha grave chata para garantira plenitude dos dereitos lingúísticos,un xeito de promoción indirecta deiniciativas tan pouco democráticas

como as de Galicia Bilingüe ou Habla-mos español e require,xa que logo,dunha reforma constitucional e esta-tutaria “ad hoc”. É de xustiza.

Mentres, os usuarios do galego ha-bemos revindicar, con sorriso e cor-dialidade, si, mais ferreñamente osnosos dereitos lingúísticos como cida-dáns, consumidores, profesionais e tra-balladores.

Como cidadáns e usuarios dos ser-vizos públicos habemos esixir ser in-formados en galego nos concellos, noSERGAS, nas Axencias Tributarias e naSeguridade Social e denunciar mediática,xudicial administrativamente calquera

violación dos nosos dereitos lingüísti-cos. Esixir na escola pública- e con-certada- galega e nas escolas infantíso uso do galego como lingua vehicular,coordinando accións de concienciacióne reivindicación dende os níveis dobarrio, na vila e na parroquia.

Como profesionais entender o im-portante para normalizarmos a linguada nosa escolla. Hai semanas rexeiteio requirimento dunha avogada de fórade Galicia a que traducira unha demandaao castelán. E esta actitude foi avaliadapositivamente polo conxunto dos pro-fesionais da xustiza, mesmo cando moi-tos non usan o galego. No nível laboralcómpre garantir que os traballadoresteñan dereito real a usar a súa linguaen toda circunstancia, lembrando quecalquera sanción, discriminación ou

despedimento por razón de escolla lin-gúística é nulo de pleno Dereito.

Como consumidores cómpre esixir ouso da nsoa lingua nos comercios,proveedores de servizos, Bancos e em-presas. E usar da soberanía do consu-midor. Se Abanca ou R son merecentesdos nosos prácemes polo seu uso dalingua, o Santander ou Ikea haberíanrecebir o castigo do seu desleixo paracoa mesma.

Bó sería asumir como obxectivopara todos o de usar a nosa lingua entodas as circunstancias da vida cotián,agás na relación con outros países eterritorios e cos turistas e viaxeiros.Mais xa sei que somos humanos. Fagantodas as excepcións que sexa mester,pero non esquezan tal obxectivo comoregra xeral.

Dereitos cidadáns, dereitos do galego


Opinión

As pedras furadas, húmidas esombrizas de San Pedro de Ro-chas, transmiten séculos. As

covas antropomorfas reiteradamenteocupadas polo po no que nos segui-mos revertendo desacougan cun sú-peto remuíño. Seica unha placa,considerada fundacional, cita o ano573. Miro sería o rei do GallaeciumRegnum.

É un dos templos cristiáns máisantigos. Tres naves escavadas. Nacentral, un oco permite a entrada deluz. O primitivo mosteiro seica ficoudeserto coas invasións musulmás ataque, segundo a lenda, un nobre cha-mado Gemondus, a finais do séculoIX, descobre aquela paraxe e retírasea facer vida de penitencia. Logo vaisecreando a nova comunidade.

Nunha parede da capela da esquerda,onde se entende que está o sepulcrodo lendario nobre restaurador do ce-nobio, consérvanse restos dunha pin-tura ao fresco, datada entre 1175 e1200, na que se amosan figuras dosapóstolos nun mapamundi que os ex-pertos identifican co reproducido noBeato de Osma, datado en 1086, equizais confeccionado no mosteiroleonés de Sahagún. Na realidade omapa é unha carta da diáspora apos-tólica que indica os lugares onde pre-dicou cada apóstolo.

Se é o de Osma realizouse nosinestábeis tempos das disputas mo-nárquicas entre irmáns: García, Sancho

e Afonso que co ordinal de VI reinaríaen Galicia, León Castela e Toledodende 1073 ata 1085. Se as datas domural de San Pedro de Rochas son asque dixemos estariamos nos últimos

anos do reinado de Fernando II (1157-1188) ou nos primeiros anos de AfonsoVIII, o que na historiografía españolaordenan como IX, (1188-1230).

O mapamundi é unha representaciónesquemática do mundo na que o ta-maño do representado indica a im-portancia do mesmo. Trátase dun cir-culo, rodeado polo río Océano no queo Mediterráneo ocupa o centro verticaldo mesmo, máis ben ovalado no de-buxo, facendo a barra vertical dunhaespecie de T. O Nilo e o Ponto Euxino,debuxan a barra transversal da T.

No centro iconográfico está Xeru-salén e o Mar Vermello separa o mundo

coñecido do descoñecido, o África. Oesparexemento dos apóstolos repre-séntanse cun debuxo da cabeza dosmesmos cos lugares de referencia. Sóen dous casos non se recorre a estaiconografía, no de san Pedro e no deSantiago. Ambos se representan dentrodun edificio con torres: Roma e Com-

postela, sendo evi-dente o maior tama-ño desta última queindica a maior rele-vancia da mesma, nomomento da súaconsolidación e ex-pansión como cabezado mundo cristián eremate do camiñofrancés.

Na banda esquerdaestá Europa. A pe-nínsula Ibérica ocu-pa a franxa inferior,sinalada por unha

contundente liña vermella que repre-senta os Perineos. Na representación,o espazo central,que ocupa a maiorparte, está ocupadopor Gallecia, coenorme edificio dacatedral composteláe o rostro do após-tolo. Por riba unenorme Faro (A Co-ruña) e por tras As-turias. O espazoestá delimitado pololeste polo curso dedous ríos: Miño e

Douro. Despois un terri-

torio, Spania, ondeestá un edificio demoita menor di-mensión que corres-ponde a Toletum ea referencia a Terragona, Carthagine?e Olisbona.

O mapa representa a visón xeopo-lítica do reino cristián do norte cons-truído arredor do culto a Santiago edo camiño que nos relaciona con Eu-ropa e do papel de primacía da SéCompostelá sobre Toledo, a capitaldo desaparecido reino visigodo noque os futuros reis de Castela procu-rarán a “inventio” da lexitimidade.

Aínda na actualidade, con técnicasde representación perfectas, seguimosa facer trampas nos mapas, e Europa,esaxerada en extensión, representa opoder central da súa cultura, mentresseguimos reducindo as dimensiónsda marxinal África, por poñer unexemplo.

En San Pedro de Rochas

Por Carlos Méixome

Turquía afúndese pola políticacomercial de Trump. É a grannoticia do mes de agosto a

nivel internacional e como non, conTrump como protagonista. A penúl-tima, foi o seu suposto desaire áRaíña Isabel por chegarlle uns minu-tos tarde. Ben, agora resulta que apolítica proteccionista da nova admi-nistración americana está a afundirna máis absoluta das miserias ao paísotomán. Pregúntome, sen ánimo deofender, que estamos en pleno mesvacacional: a globalización (co ul-

traliberalismo e libre comercio queesta leva) pode funcionar ?, ou é quesimplemente o sistema económicoglobal occidental desde os 90 cimen-touse en políticas impulsadas por ac-tores transnacionais que únicamenteresponden aos ditados da cor verdedo dólar sen importarlle as conse-cuencias para os individuos e os es-tados nación?, seica estaba Trumpnos 90? e antonte? para culpabili-zarlo de todo, ou sinxelamente é ochibo expiatorio do establishmenteconómico e comercial transnacional

que pretende linchalo desde as súas`poderosas trincheiras e terminaismediáticas?.

Agora non ao Aquarius. Pregúntomesen ánimo ofender, que insisto, éperíodo vacacional, que é o que cam-biou respecto da outra situación quese produciu en meses anteriores eque recibiu unha resposta tan dife-rente?, que novas medidas adoptoueste goberno pseudoclandestino,máis aló dos fogos de artificio queveñen do suntuoso Val dos Caídos,para subir tanto como din as enqui-sas?. O lifting da RTVE sen contarco consenso da maioría de forzasparlamentarias? a sanidade universal?.

Permítanme unacerto sorriso ma-ledicente, perosó certa, nonvaia a ser queme censuren porsorrir abertamente.

Para finalizar, adiántolles comocuam augur que o protagonismo me-diático do que queda de verán vaiser para o master de Casado, o novoLepen español segundo as terminaismediáticas de Roures e Ferreras, epara o inicuo e demoníaco Trump,os dous xinetes da apocalipse queameazan o futuro da política españolae mundial.

Reflexións de verán

Por Jesús Témez Fernández


OpiniónPor Nemesio Barxa

Valle-Inclán no primeiro volumede La Guerra Carlista, “Los Cru-zados de la Causa”, referido ao,

século anterior, tempo da novela polo1.880, dom Juan Manuel de Montene-gro, fidalgo das montanhas galegas,exclama ao falar da justiça e de unmarques abafado por sentenças injus-tas: “y aquel mentecato aun siguió enpleitos toda la vida, acatando la jus-ticia de los jueces”.No ano 1923 publi-cava Castelao um dos seus desenhos,baixo o titulo de “Lerias no adro”, noque dous labregos tinham o seguintediáslogo: “Temos mais leises que nen-gum país do mundo”, afirmaba um e oouto perguntava “e será por iso quenom temos xustiza?”.. Melhorou istoalgo durante o resto do século XX ouneste ja adentrado seulo XXI? Commais de 55 anos de profissão pensoque a tónica é a mesma, tanto nos tri-bunais mais outos como nos julgadosde instancia. Remíto-me á opinião ci-dadana generalizada e ao seu despres-tigio popular evidente nos últimostempos. Um problema é a mentalidadedos juizes ao interpetar a lei e outroproblema pode ser o de que as leis nãosejam as adequadas ao evoluir da so-ciedade para a que se ditam, não im-portando a quantidade senão aqualidade. No primeiro caso o ejemplomais palmario é uma recente noticia,leida en “El Pais” de 12.07,18 de que“Mas de 750 de los aproximadamente5000 magistrados espanholes han pre-sentado una queja en el Consejo Con-sultivo de Jueces Europeos paradenunciar la gravisima amenaza contrala independencia judicial que se haproducido por el linchamiento pú-blico... (referido ao caso de “a ma-nada”)...” Um nada despreciavel 15%não tenhem o mínimo pudor em mani-festarse publicamente em tema aindadiscutivel juridicamente, muito maisno social; só mostra o iceberg ao des-coberto sua parte mais visivel. Sem re-flexão os tribunais espanhois insistemnas resoluções sobre Catalunya rejei-tadas por tribunais de diversos paiseseuropeios, sem deter-se um momentoa pensar se estarám fazendo algo mal;do mesmo jeito o Tribunal Europeio deDireitos Humanos leva rejeitado pertodo 75% das sentenças ditadas nesteámbito por tribunais espanhois, semque tal resultado modifique os crite-

rios seguidos por estes. Agora solici-tam amparo para o juiz Llarena ante ademanda apresentada por Puigdemontcontra ele num tribunal belga, natu-ralmente porque temem que, dados ospareceres seguidos maioritariamentepola justiça europeia, cheguem a con-siderar que a contumacia de Llarenaem persistir nas suas resoluções (con-trariando incluso as recomendações daComissão de Direitos Humanos daONU) incorre em algum tipo delictivo;persiste o sentimento castelhano, quepasou ao resto do Estado, de “mante-nella e nom enmendalla”. Aquí tambemhá “casta” do mesmo jeito que, aindaescasamente, há bons juizes que ten-hem ao dia seus julgados, que tomammedidas adequadas e vivem na socie-dade que evolue e muda adaptándoseás realidades. Tambem temos provasconcretas, fronte ao pedido do CGPJpara que o governo outorgue amparoao juiz Llarena ante a demanda apre-sentada em Bruselas por Puigdemont,publica e barilmente dous membros doConselho, Enrique Lucas e Sra. Saenz,manifestam que nem Llarena nem a ju-risdição espanhola merecen amparo.Porem parece que pese a todo o go-verno de este hiperbólico Reino, acosta dos sufridos súbditos, rectifica(não sempre rectificar é de sabios) eja encarregou a um escritorio de ad-vogados belga a defesa do teimudojuiz Llarena.

Neste asombroso Reino de Espanhaa justiça é lenta (polo que ja comezasendo injusta), dispar, insegura, escasade sentido comúm e carente de sensi-bilidade. Se a dilação resulta injustatambem o som as desigualdades notratamento de os procesos e das con-denas....Fiquei assombrado ao lêr asentença condenatoria para Juana Rivasno caso da sua rocambolesca fugidacom seu filhos para impedir sua entregaa um pai maltratador, em cumplimentode uma ordem judicial, ordem que aofinal acatou. O certo é que a sociedadede este curioso Reino ficamos muitosensibilizados com todos os casos oco-rridos nos últimos tempos de pais queaproveitando ter os filhos na suacompanha, e geralmente como vingançacontra a mãe, os assasinam. No casode Juana Rivas e seus dous filhosestava obrigada a entregalos ao pai,estrangeiro e acusado de malos tratos.

Não sei se esta senhora é de caracternormal, excitado ou histérico, peroem qualquera dos casos o que todospudemos apreciar era que o que tratavaera proteger a seus filhos (com motivoou sem ele), não ridiculizar á Justiça;passado um tempo, de conselhos con-traditorios, a mulher acabou entregandoseus filhos no Julgado.E abrirom-seactuações judiciais pola sua desobe-diencia ao negar-se ou dificultar a en-trega dos filhos a seu pai Sensatamentetodos pensavamos que sería um trámite,bem arquivo bem uma pequena condenapara cobrir o espectáculo mediáticode varias semanas de desaparição. Meuassombro a noticia e depois o textoda sentença ditada polo Julgado doPenal de Granada imputando-lhe variuosdelitos e que a condena a cinco anosde prissão mas seis anos sem poderrelacionar-se com seus filhos, que re-sultam igualmente condenados a nãover á sua mãe durante seis anos semser parte na causa nem culpaveis denada.

Resulta lamentavel que agora quetanto se fala de delitos de odio e sedemoniza ao inimigo (pois na actuali-dade esta-se aplicando o direito penaldo inimgo aos inimigos políticos, ideo-lógicos ou sociais)..no canto de mo-derar-se as resoluções judiciais rece-bamos sentenças que alguns ja quali-ficam como de “vendetta”, sentençasnas que a delitos de suposto odio seresponde igualmente com, a lo menos,aparente odio e assanhamento. JuanaRivas ficava condenada ja desde antesdo juiço pois, ao parecer, a sentençano mesmo dia do juiço ficava redigida;A Asociacion Mujeres Juezas emitiaum comunicado no que alertava daerosião da legitimidade do sistema ju-dicial quando se aferra a um sistemaerróneo e obsoleto de aplicação dajustiça com resultados injustos. Seucontido fainos desconfiar de que venhamotivada polo desafio de Juana Rivasao Poder Judicial e ao concepto desupremacia paternalista, emitindo umaclara mensagem a aquelas mulheresque podam matinar um desafio .ás re-soluções juidiciais Lamentavelementea sentença legalmente não é injusta,ainda que exagerada e com resultadosinjustos, e asume todos os estereotiposde género, como podem ser o perfil domaltratador ou o do emprego que al-guma mulher tem feito do processo deviolencia para obter ventajas proces-suais, estereotipos que contaminam á

justiça até o ex-tremo de quepor parte daONU se consi-deram como pri-meiro obstáculodo aceso da mulher á justiça. E ja aguinda é essa condena aos filhos denão poder relacionarse com a mãe du-rante seis anos (a condena á mãe éigualmente aplicavel aos filhos), emclaro desafio com a normativa da Con-venção dos Direitos do Menor, de quetoda decissão judicial deve reflectirqual é o interese superior do neno, eincluso fronte á normantiva legal ejurisprudencial espanhola de que nasdecisões que se tomem em relaçãocom o neno deve prevalecer o interesede este; no caso que nos ocupa o filhode Juana manifestou expresamentequerer viver com a mãe. Agora quetudo aparece no Internet pudem com-probar que o juiz que ditou a sentençacomentada opuso-se publicamente noseu día á Lei Integral de Violencia deGenero.

Perguntáva-se Celso Emilio Ferreironum verso de seu poema “nenos nunrancho de Caracas”, “cando aforcaremolainxusticia?”; pois quando consigamoster juices imparciais, serios, e capacesde interpretar as leis, porque o juiznão só tem que aplicar a lei (paraesso obteriamos melhores resultados,visto o visto, com um robot) senãotambem interpretala e agora com muitamaior possibilidade e seguridade, poisqualquera juiz pode acudir em demandade interpretação da norma nacionalem relação com o direito europeio aoTribunal Europeio de Justiça, trámiteque tenhem seguido varios juices es-panhois, os que por acima de todo oque pretendem é acertar.

Sempre a maldita hemeroteca nospermite comprovar a desigualdade naspenas, e tenho noticias recentes dasentença ditada por um Julgado deCáceres que condena a 6 anos porviolação e de outra, alucinante, deum julgado de Alicante com condenade 4 anos e 6 meses por violação emgrupo; comparade com os cinco anosa Juana Rivas por intentar, com raçãoou sem ela, proteger a seus filhos.Um julgado de Ibiza deixa em liberdadea dous boxeadoores acusados de drogare violar a uma mulher. Estas alarmantessentenças nas que campea o lemacontrario ao popular, o de “hermana,yo no te creo”, faime lembrar ao meu

Quando aforcaremos a injustiça?



Opinión

admirado Eduardo Pondal (eram outrostempos e outra mentalidade, tambemno Cristianismo estava admitida a es-cravitude, os cristianisimos Reis dasEspanhas negociavam em escravos ea Inqusição queimava pessoas quepreviamente confesavam suas culpassometidas a tormento) naquela poesiapublicada no 1.886 titulada “Mulleres,quen vos oia” e que remata: “vosasvanas repulsas/ por cousa vanateño/.Porque ¿quem fará caso/ do ca-prichoso vento,/ e das livianas follas/ó que din dera creto?/ Quem cre noque decides,/ ese é tolo ou memo/Porque, queiras ou non,/ sempre decísnon quero/. Está craro que para estesjuizes não passarom os 140 anos quevam entre aqueles versos e nossosdias.

A justiça espanhola é desigual esorprendente. Pensas que podem sertribunais medios ou inferiores os maisproclives a sentenças impropias, talvez pola bisonhez dos juizes que osatendem. Só vou põr um exemplo deque esto não é assim, prenscidindo jado triste espectáculo da perseguição

judicial nos temas de Catalunya e nareiterrada reprovação pola justiça eu-ropeia. O exemplo é do Tribunal Supremoque em 2007 (STS18.02.07) exonerade que se celebre juiço contra EmilioBotin (poderoso presidente do Bancode Santander) com o novedoso criteriode que se não existia acusação públicaou privada não era suficiente com aacusação popular, ejercida unicamentenaquele caso polo Colectivo de Defensade Inversores, doctrina que pública-mente se entendeu “por ser vos quiensois” e para liberar a Botín do mediáticosuceso de sentalo no banquinho dosacusados e probavel sentença conde-natoria; Bom, ja temos uma nova doc-trtina jurisprudencial. Mas apenas umano mais tarde, 16.04.08, no juiçoseguido contra Atutxa e outros mem-bros do Parlamento vasco, por nãoexpulsar ao grupo político de HerriBatasuna, tampouco existia acusaçãopública nem privada nem particular,só acusação popular ejercida nadamenos que polo Sindicato Manos Blan-cas, de tão “blanco expedente”, janão se aplica a anterior doctrina, para

poder condenar a Atxuxa e compan-heiros, com grande escándalo não sópolítico e popular senão tambem noproprio Alto Tribunal no que 5 dos 12magistrados votam em contra do cam-bio; neste caso não é o Sr. Botín, é oSr. Atutxa. Não será preciso refrescara memoria do perspicaz leitor que foicapaz de chegar até aquí para lem-brar-lhe que a doctrina Botin voltou aacadar plena virtualidade no caso daSra. Infanta. Ë certo que sem padrinhosnão te bautizas Bom, há pouco temponum Julgado de Intrucción de Ourenseditava-se uma sentença que funda-mentava o falho nas claras e criveisdeclarações de duas testemunhas e nadocumental aportada polo MinisterioFiscal no acto do juiço, alem de outrasdeclarações de duas testemunhas eda propria denunciante; no juiiço nominterviram nem os dous testigos fun-damentais nem o Ministerio Fiscal,polo que dificilmente poderia haveraportado prova documental; solicitadaa gravação da vista para apresentarrecurso de nulidade, resultou que tam-pouco a gravação tinha som, polo

que não se escoitavam as declaraçõesdas testemunhas, ainda que sim sepodia comprovar que nem as duas tes-temunhas determinantes do falho nemo Ministerio Fical compareciam; comtodo o anterior o recurso resolveunoum magistrado da Audiencia provincial,desestimandoo por entender que nãoexistiam motivos para declar a nulidade;resolução sem posibilidade de recursoque é o tipo de procedimentos nosque se produce com maior frequenciaestas resoluções pouco ajustadas a di-reito.Resulta igualmente perniciosoque nos Julgados do Social haja unsque som pro-empresario e alguns menosque som pro-operario ou que haja tipode resoluções definitivas que tenhamcoutada a via do recurso. Claro que noseu dia a justiça divina, por delegação,quando por um milhão de pesetas ob-tinhas a nulidade matrimonial em al-gumas Dióceses, tampouco era preci-samente respeitavel.

Caro Celso Emilio, quando aforcamosa injustiça? Tua pergunta segue semresposta.

Quinta do Limoeiro, agosto de 2.018.

Acho que a Dorothy bem pode sera nossa Inês Arrimadas, essamulher de bom coração e um

bocado beata, que transita desde a suaimaginação pelos mundos de Oz. Doseu lado vai o Alberto Rivera, umhomem que quer governar a cidade Es-meralda, ainda que for vendendo fumee com batotas de mago de feira e be-beragens mágicas.

Assim saem pelas ruas dessa imagi-nária Oz, percorrendo a calçada detijolos amarelos, matando às bruxas, àmá do leste, a má do norte e a todas,vierem de onde vierem!! O tema claroestá, unicamente seguem essa calçadade tijolos amarelos por que levaram umforte golpe na cabeça nalgum momentoe vivem num mundo onde unicamentepodem ver espanhóis, dizer que atuarem democracia é “crispar” à sociedadee não se sabe quantas mais coisas.

O certo é que o paralelismo entre aficção do filme e a realidade desse

“anovado” Ciudadanos é relativa, mastirei um bocado de licencia, digamosque quase poética, para dar imagem auma realidade que está a passar naagenda política, com cada vez maisintensidade. Claro está que a Arrimadasde bom coração não deve andar sobrada,o do Rivera vendendo beberagens má-gicas isso já é um bocado mais atinado.Assim é que podemos falar de uma po-lítica em tecnicolor, deslumbrante,como se for feita de fogos de artificio.Mas só é isso, artificio e teatralidade.

Nesta teatralidade temos aos queeram chamados a ser a nova política,em atitude onanista, falando sobre sipróprios e para si próprios, uma eoutra vez, uma e outra vez, como oespantalho do filme que anda sem cé-rebro e não dá para outro estado freu-diano. Outros são esses de sempre, osque nunca tiveram coração, que sãocomo homem de lata, autómatos querepetem as ordens dos seus donos.

Também temos aos que hoje são contrase amanhã a favor. Estes são os desempre e que ficaram a porta de terconseguido a coragem para tirar amascara do que em verdade são.

A trama não vai muito com o filme,mas vai-se percebendo por onde vou,não é? Pois isso, uns e outros a nadafazer no médio do turbilhão, uns eoutros a fazer luta partidária. O bom

em democracia éque os cidadãospodemos escolher,ora bem podemosescolher o filmeou soluções paraa nossa vida na realidade, onde nãohá estradas nenhuma de tijolos ama-relos, nem bruxas, nem espantalhossem cérebro.

“Segue a estrada de tijolosamarelos”

...Ven da páxina anterior.

Por Daniel Lago Leirós



OpiniónPor Xosé González Martínez. Presidente do Foro E. Peinador


Cando o Tribunal Constitucionalresolveu en 1986 o recurso de in-constitucionalidade presentado

pola Delegación do Goberno contra al-gúns preceptos da Lei de NormalizaciónLingüística de Galicia, a sentenza orde-naba que a Administración tiña que dis-poñer dun prazo de adaptación graduale progresivo ao réxime da cooficialidadelingüística previsto na Constitución.Acontece que trinta e dous anos despoisese aggionarmento aínda non se produ-cíu en moitas administracións.

A Asociación de Funcionarios para aNormalización Lingüística, que era aúnica entidade preocupada pola norma-lización da lingua galega nos usos xurí-dicos, acudíu ao despacho do directorxeral de xustiza, do que era titular unprofesor da Facultade de Dereito deSantiago de Compostela, para presentarlleun plan de dinamización nas oficinasxudiciais. O titular daquel departamentoaínda non lera a sentenza do TribunalConstitucional ,un ano despois da súapublicación, e insistiunos que deramospor rematada a xuntanza “porque sehan equivocado ustedes de puerta; eseasunto no nos incumbe a nosotros”.

O máis sorprendente é que aquel altocargo nomeárao un conselleiro perten-

cente a un partido nacionalista. O seutalante e conduta respecto da linguagalega non o acreditaban para continuarno cargo. Por moito menos Claudio, unemperador romano, destituira a un dis-tinguido Gobernador por non coñecerben a lingua do Latio; e outro funcionarioproconsular fora destituido por non saberortografía, por escribir ixi por ipsi.

Mais sucedeu, inexplicablemente, queaquel director xeral seguíu no cargo e alingua galega quedou durantes moitosanos sen un plan reitor para a súa in-trodución paulatina nos xulgados e usosxurídicos.

Contamos esta anécdota porque éreveladora dun proceso regaleguizadorfreado moitas veces polas propias ad-ministración obrigadas por lei a fo-mentaren o uso oral e escrito do nosoidioma consonte as normas que esta-blecen a súa igualdade xurídica.

Dona Consuelo Castro Rey, a recente-mente nomeada Avogada Xeral do Estado,pronunciou o seu discurso de ingresona Real Academia Galega de Xurispru-dencia e Lexislación co título “Plurilin-güísmo e Dereito: A diversidade lin-güística no marco político dun Estado”,o 5 de outubro de 2012, cando era axefa da Avogacia do Estado en Galicia.

No texto atopamos unha reflexión certa:“Unha lingua non pode sobrevivir senfuncións relevantes de comunicación.

Isto significa hoxe en día estar presentenas actividades dos poderes públicos”. AAvogada Xeral do Estado é partidaria,consonte coa xurisprudencia ditadapolo Tribunal Constitucional “de introducirmedidas de intervención e mesmo de

discriminación positiva –como a impo-sición de cotas mínimas de uso en de-terminados ámbitos- que aínda son fontede fortes discrepancias”.

Consuelo Castro non é unha xuristaque se dedica a facer disquisicións deteoría xurídica abstraéndose do com-promiso persoal. Ela toma partido conpalabra e feitos cando afirma que “o fu-turo que lle agarda á lingua galega,hoxe na encrucillada, é unha decisiónque nos corresponde tomar a todos nós;

mesmo aos gale-gos que pensanque o galego noné útil e que o lu-gar axeitado parael está na taber-na e únicamente nas cancións populares”.Sempre foi consecuente no exercicio dasúa función ao fronte dos servizos xurí-dicos do Estado utilizando a linguagalega na escrita dos informes e nasvistas orais dos xuízos aos que acudía,tal foi o caso do “Prestige”, onde assúas intervencións fíxoas en lingua ga-lega, ao igual que outros tres avogados–Alejandro Martín, Pedro Trepat e AvelinoOchoa-, todos eles ,coma ela, perten-centes á Irmandade Xurídica Galega,que motivaron que a sentenza de máisproxección internacional fose ditada enlingua galega.

Consuelo Castro , a nova AvogadaXeral do Estado é a profesional máiscualificada para dirixir os servizos xurí-dicos do Estado, que terá que ser pluri-nacional recoñecendo de feito os idiomasque son oficiais nos respectivos ámbitosterritoriais. Un bo acerto da ministraque a nomeou.Mellor para este cargonon a puido atopar.

O próximo día 14 a Irmandade XurídicaGalega convoca un xantar-homenaxe nocastelo de Soutomaior, aberto a todosos compañeiros, amigos e profesionaisdo dereito que en Galicia sintonicen comaxisterio dunha xurista que fai escola.

Homenaxe á Avogada Xeral doEstado

Non falo só de Galiza, ninda súa lingua, historia ecultura ancestrais, falo

da natureza e do planeta, dasclases pupulares e da humani-dade en xeral: de todos os seuspobos, de todas as nacións ede todas as razas. A vida im-plica amor e defensa do propio(que non debería ser necesarianun Estado que se di democrá-tico nin nunha orde mundialque se di xusta e respectuosacos débiles). A vida implicarespecto pola natureza e polosanimais, pola diversidade cul-tural e lingüística, polo res-pecto da identidade sexual e da

sexualidade. Concebida noncomo opresión, espolio ou ex-plotación, senón como gocelibre e compartido e aproveita-mento sustentábel. Querer viviren armonía coa natureza, cos

animais e coa humanidade.Querer ser útil ao teu país e ávida que temos en común. Res-pectar ao adversario e deixarlleunha saída airosa e non quereraniquilalo e sometelo á servi-

dume ou á humillación. Defen-derse pacificamente e, se épreciso, incluso coas armas naman. Defender a igualdade detodo ser humano e negarse aoprimir e a ser oprimido. Sercrítico e rebelde se é preciso,pero cunha rebeldía comedidae respectuosa, na medida doposíbel. Negarse a ser escrav@e non renunciar a ningún dosnosos dereitos individuais ecolectivos. Porén exercitar apaciencia e non facer máisdano do estritamente necesa-rio, estando sempre dispost@sao diálogo, á negociación e aocompromiso. En 1936 o pobogalego expresouse abrumado-ramente a favor do seu pri-meiro Estatuto de Autonomía.Porén a barbarie fascista en-

cheunosde san-gue e deh o r r o r .Despo i sveu a re-p r e s i ó nl ingüís-tica e cultural e a asimilaciónforzada, a imposición do nacio-nal-catolicismo; a humillacióne a escravitude cunhas cadeasnon sempre visibéis. Podedesestar segur@s de que algúnsaprendimos a lección. Aprendi-mos -e sufrimos- moito entodos estes anos de franquismoaberto ou camuflado. E a con-clusión que eu tiro -sen deixara un lado a solidariedade- éque só Galiza salvará a Galiza.Viva Galiza ceibe e popular!

Vida ou morte

Por Ramón Coira Luaces


Redacción A CORUÑA

Galicia

[email protected] www.barxadvogados.gal

OForum Metropolitano enche asúa programación para setem-bro de maxia e cine. Durante

este mes o centro municipal acollerá acelebración do ciclo Forumáxico, queorganiza catro espectáculos de maxiadirixidos a un público familiar. Ade-mais, retoma a programación de pelí-culas con 13 títulos, parte das cales seencadran no ciclo Cine e Gastronomíaque se organiza como parte do cente-nario do pasamento do exalcalde Ma-nuel María Puga y Parga, Picadillo, eno denominado Os ollos abertos.

O Forumáxico propón espectáculosde comedia, drama ou teatro nos quetamén ten protagonismo a maxia, endiferentes estilos. O programa comezao 8 de setembro coa posta en escenado espectáculo Sherlock Holmes, deCayetano Lledó e continúa o 15 conLes artuans, de Arturo Cobas e Antuán

de la Cream. O mago Teto e o seu es-pectáculo O Alquimista poden verse odía 22 e pecha o ciclo o mago Rafacon Ahora o día 29 de setembro. Todosos pases se celebra as 19.00 horas eas entradas teñen un custe xeral de 5euros con prezo reducido a 2 eurospara menores de tres anos e a posibi-lidade de mercar un abono familiar detres entradas por 12 euros.

No tocante á oferta de cine, o FórumMetropolitano programa na sala MarilynMonroe estreas en versión orixinalsubtitulada como son Starred Up, deDavid Mackenzie, nos días 6, 7 e 8 desetembro, a libanesa L'Insulte, de ZiadDoueiri, o 13, 14 e 15, Jusqu'à lagarde, de Xavier Legand, o 20, 21 e 22e Cartas de Guerra, de Ivo Ferreira, o28 e o 29 do mes. As películas proxec-taránse ás 20.15 horas os xoves e osvenres e ás 15.15 e ás 20.15 os sábado.

Esta sala aco-llerá tamén ociclo Os ollosabertos, orga-nizado pola ONG AIRE, no que se pa-sarán os filmes Alma Mater (luns 24),69 minutes of 86 days e Tout le mondeaime le bord de la mer (martes 25),Fuocoammare (mércores 26) e Medite-rránea (xoves 27). Ao remate de cadapelícula, que comezan ás 19.00 horase son gratuítas, haberá un coloquiosobre a temática da mesma.

A sala Fernando Rey, pola súa banda,estará dedicada á proxección das pelí-culas escollidas dentro do ciclo Cine eGastronomía, que organiza o Gobernolocal dentro da programación do con-curso de tapas Picadillo. Poderase verIl Gatopardo (6, 7 e 8), The Party (13,14 e 15), The cook, the thief, his wifeand her lover (20, 21 e 22) e 18

comidas (27,28 e 29). Todas as películasdarán comezo ás 20.30 horas.

O prezo do cine, coa excepción dociclo Os ollos abertos que é gratuíto,é de 3 euros. As persoas que teñancarne xove, máis de 65 anos ou esteandesempregadas teñen redución ata os2 euros. É posible tamén mercar unabono para cinco películas por 12euros. Ademais, a sesión do espectador,os sábados ás 17.15 horas, custa 1,5euros. A venta faise na conserxería doFórum Metropolitano ou no portelomedia hora antes de cada función. Comotivo da recomezo da programaciónde cine, as sesións do día 6 son gra-tuítas e repartiranse as entradas noportelo media hora antes do pase.

O Fórum Metropolitano retoma a súaprogramación durante o mes de

setembro con ciclos de maxia e cine


Redacción LUGOGalicia

Avoceira do PP local,Julia Rodríguez, la-menta que “o alcalde

de Monforte se dedique a tor-pedear todo o que ten quever co Camiño de Inverno enon queira ver a súa trans-cendencia presente e futura”.De feito, o grupo municipalPopular denuncia que “o Go-berno local non foi capaz deter acondicionado o Camiñode Inverno nin aberto obaixo do hotel Comerciocomo centro de recepción aosperegrinos para este verán”.Nese sentido, os popularespregúntase cando pensa ogoberno monfortino abrir obaixo do hotel Comercio ouse, pola contra, pensa seguirpagando 300 euros ao mes emantelo pechado indefinida-mente.

Os populares monfortinoslaianse da “mala imaxe quereciben os peregrinos do Ca-miño de Inverno á súa entradano municipio” por mor dafalta de acondicionamentodos camiños municipais queforman parte desta ruta xa-cobea e “se atopan cheos demaleza e auga sendo o res-ponsable o goberno local”.

Así mesmo, dende o Partido

Popular de Monforte pídenlleao alcalde que “sinalice e in-forme sobre a potabilidade daFonte de Rioseco porque osperegrinos pasan de largo sensaber que aí hai unha fonte”.

QueixasJulia Rodríguez asegura que

“levamos moito tempo de-nunciando o mal estado doCamiño de Inverno ao seupaso polo concello de Mon-forte”; pero, agora, na épocade máis afluencia de peregri-nos, son os propios usuariosque empregan esta ruta osque manifestan as súas quei-xas a través das redes sociaiscomo podemos comprobar nogrupo de facebook Camino deInvierno”. A popular engadeque “lle pedimos ao alcaldeo arranxo dos camiños de ti-tularidade municipal, que sonda súa competencia, e porqueconsideramos que hai quemanter especialmente porqueforman parte desta ruta”. Pero,como indica a líder da oposi-ción, “sempre se negou”.

Rodríguez augura que “teráque ser a Xunta a que colaborepara corrixir este despropó-sito”. Aínda así, explica que“a Xunta pode colaborar pun-tualmente, pero para iso o

alcalde tiña que ter pedidoesa colaboración coa antela-ción suficiente para que setivese actuado este veráncomo fixeron noutros Conce-llos”. De feito, “outros Con-cellos limítrofes están toman-do a iniciativa para dotar dealbergues e outros servizospara os camiñantes ás inme-diacións do Camiño de Inver-no; pero o Concello de Mon-forte non defende ningunhainiciativa neste sentido. Tor-pedea todo o que se propóntanto dende a Asociación deCamiños a Santiago pola Ri-beira Sacra e coma dende aoposición”, conclúe a voceirapopular.

Camiño de Inverno ao seu paso porMonforte.

O PP lamenta que “o alcalde de Monfortese dedique a torpedear todo o que ten

que ver co Camiño de Inverno”

OPresidente da Deputa-ción, Darío CamposConde, acompañado de

técnicos da Deputación, e doAlcalde de Pastoriza, PrimitivoIglesias supervisaron o estadoda estrada provincial LU-P-1106 que transcorre por estemunicipio chairego. Os servi-zos técnicos provinciais cons-tataron o elevado volume detráfico que presenta este vialdebido aos traballos que re-aliza unha canteira situada nonúcleo de Xemil, xustamentepor onde transcorre esta vía.

O Presidente e o Alcalde,realizaron esta visita tralasdemandas veciñais, que rexis-traron un escrito no organismoprovincial, queixándose do la-mentable estado deste estradaque utilizan a cotío moitosveciños desta zona e do Con-cello, que cualificaron como

“intransitable”. Este vía de co-municación, que vai dende ocruce de Bretoña ata o Campodo Oso, é moi utilizada comosaída a Mondoñedo.

O Servizo de Vías e Obrasda Deputación constatou asnumerosas deficiencias tantono firme, nas cunetas, así comotodo o que conleva a seguri-dade desta vía comunicación.Así as cousas, dende o servizotécnico provincial trasladaranllea esta empresa os pasos a se-guir para devolver ao seu es-tado a LU-P-1106 ao seu pasopor Xemil, e poder garantir atodos os seus usuarios a se-guridade desta estrada, co finde que se poidan circular contodas as garantías.

Ademais, dende o OrganismoProvincial comprométense aredactar o proxecto técnicopara acondicionar este vial.

A Deputación atende aos veciñosde Xemil na Pastoriza, e solicitaráa mellora da estrada LU-P-1106

OGoberno da Deputación mello-rou con 80.000 euros unha es-trada na parroquia de Lousada,

en Xermade, que vai cara as praias daMariña. Trátase tamén dunha vía queune a parte alta do Concello co muni-cipio veciño de Muras, e que empregana cotío os veciños da zona por tratarsedun atallo para ir ás praias da Mariña,concretamente ás de Viveiro, que sonas que están máis preto do municipioxermadés.

Fernández Queipo destacou que “sontraballos que executamos nun treito de1 quilómetro que beneficia aos veciñosdo Concello de Xermade, Muras e taménVilalba. Son pequenas obras que teñenun grande impacto no día a día dos lu-censes”. Neste senso, o Vicepresidentelembrou que o Executivo provincial in-vestiu 40.000 euros na reparación defirme nas parroquias de Cabreiros, Fraixoe Xermade, todas elas de aproximada-mente 1 quilómetro. Eran vías secundarias

que tiñan fochancase que dificultaba oacceso dunha vin-tena de veciños ássúas casas.

García Pernasagradeceu a “cons-tante colaboración”do Goberno da Deputación co Concellode Xermade” e lembrou que “seguimosá espera de que a Xunta de Galiciaarranxe a estrada autonómica LU-170,

que é unha antiga reivindicación dosveciños de Xermade, que o Gobernode Feijóo prometeu en moitas ocasiónspero nunca executou”.

Arranxada a vía de Xermade que vai cara as praiasda Mariña, con 80.000 euros da Deputación


Redacción OURENSE

Galicia

Ourense en Común rexistrouunha pregunta dirixida ao al-calde de Ourense, Jesús Váz-

quez Abad, coa finalidade de coñecero estado das negociacións coa Xuntade Galicia para ceder o espazo da ac-tual Biblioteca Nodal a colectivos cul-turais da cidade, entre eles o Ateneo.

Unha emenda de Ourense en Comúna unha moción do PSdeG-PSOE, apro-bada por toda a oposición no plenocelebrado en febreiro de 2017, obrigabaao equipo de goberno do Partido Po-pular en Ourense a: “trasladar á Xuntade Galicia o compromiso desta Corpo-ración Municipal para a futura cesióngratuíta das instalacións do actualedificio da Biblioteca Pública de Ourensena Rúa Concello nº11 (que quedaránbaleiras despois do seu traslado aoComplexo de San Francisco) co fin degarantir o seu uso social como hotelde asociacións e espazo de creacióncultural. Albergando entidades culturaisreferentes da cidade como o Ateneode Ourense e o Cineclube, así comoaqueles outros colectivos comprome-

tidos co desenvolvemento cultural den-tro do municipio”.

Uns meses despois daquel acordo,o desaloxamento da Sociedade Re-creativa Cultural Ateneo volvía a poñersobre a palestra a posibilidade deempregar as instalacións anexas aoParque da Alameda do Cruceiro comocentro de referencia cultural da cidade.Neste caso, un pleno extraordinariopromovido conxuntamente por Ourenseen Común e PSdeG-PSOE sacaba,“agora si”, o acordo do goberno deJesús Vázquez Abad para esixirlle áXunta de Galicia a cesión urxente egratuíta dunhas instalacións no actualedificio da Biblioteca Pública de Ou-rense na rúa Concello, nº 11 co finde evitar a desaparición do Ateneode Ourense.

Máis de ano e medio despois, oAteneo continúa nunha sede provisionale moitas entidades culturais agardansen espazo físico para desenvolver asúa actividade, entre outras as decenasde colectivos que conforma ESCUA(Espazo Cultural Alternativo de Ou-

rense), razón pola que o voceiro mu-nicipal de Ourense en Común cuestio-naba o compromiso de Jesús VázquezAbad coa cultura local e volvía apoñer no foco a incompetencia daconcelleira Belén Iglesias.

“O Ateneo non é unha pequenaAsociación Cultural, é unha sociedadena que participa a administración pú-blica como recollen os seus estatutos,integrando ao delegado da Xunta deGalicia nos seu órganos de dirección.É un referente local de liberdade, en-contro e diversidade. Porén ao alcaldee á súa concelleira de cultura semellanon importarlle como non lle importao Outono Fotográfico, o Festival deCinema e tantas outras. Ourense vivenun escenario ferido de morte para acultura nas mans do Partido Popular eBelén Iglesias, á que máis de 300 per-soas no mes de agosto xa lle pedirona súa dimisión nunha campaña enChange.org. Estamos seguras que nomes de setembro a cifra seguirá au-mentando. E pediremos novamente asúa dimisión en pleno”.

Ourense en Común cuestiona o compromiso do alcalde co Ateneo

Edificio onde está ubicada actualmente a Bi-blioteca Pública, na rúa Concello.

Ourense en Común rexis-traba esta semana unescrito dirixido á conce-

llería de infreaestruturas e par-ticipación, polo que requireinformación sobre a localiza-ción e a forma en que o Conce-llo está a custodiar a tapa desumidoiro retirada en decembrode 2017 da rúa SalustianoMuñoz, no barrio da Ponte, que

aínda conservaba a lenda: “Al-cantarillado: Concello de Ca-nedo. 1931”, e solicita que seinicie o inventariado dos restosmateriais e inmateriais queaínda perduran do extinto con-cello, para avanzar no cumpri-mento do acordo plenario paraa constitución dun Museo deCanedo, que “conserve a me-moria e o sentimento que per-

vive na psique pontina, e é queCanedo existe”.

O pleno aprobaba no pasadomes de febreiro a iniciativade Ourense en Común para aposta en valor da historia dobarrio da Ponte, procurandoconservar e protexer do van-dalismo e a degradación osrestos físicos de mobiliario ur-bano persistentes do vello con-

cello, e dignificar a memoriadaquelas nove parroquias queconformaban “un concello cun-ha grande identidade, fagoci-tado polo Concello de Ourenseo 20 de abril de 1943”.

Martiño Xosé Vázquez, vo-ceiro do grupo, destaca que o75º aniversario daquela fusiónentre os Concellos, “non debedeixarse pasar, o momento éagora, é unha oportunidadepara avanzar na cohexión entreos noutrora diferentes concellosdo val do Miño, e incluso entre

os diferentes barrios da nosacidade. Canedo xa non seráunha unidade administrativanin terá personalidade xurídica,pero segue a ser unha bisbarraxeográfica real e un territorioespecífico na lembranza demoita xente. Por iso é funda-mental preservar vestixios doseu legado material. Elementoscomo a tapa da alcantarilla émoito máis que mobiliario ur-bano, é un símbolo para aspontinas que non debe terseagochada e degradándose”.

Ourense en Común propón avanzar no futuro Museo de Canedo


Redacción OURENSEGalicia

Opresidente da Deputa-ción de Ourense, Ma-nuel Baltar asinou, en

Lobios, un convenio de cola-boración coa alcaldesa do mu-nicipio, María del CarmenYáñez; e co presidente da Fun-dación San Rosendo, José LuísGavela, que ten como obxec-tivo promover a construcióndunha residencia para persoasmaiores en Lobios.

Esta nova alianza permitiránon só a creación dunha resi-dencia con 80 prazas, senóntamén a “creación de preto de35 postos de traballo que vana dinamizar económica e so-cialmente esta vila, na que aFundación San Rosendo xa con-ta cun evidente protagonismocoa xestión do balneario deRío Caldo”, sinalou Baltar.

Coa sinatura deste convenio,na que tamén estivo presenteo presidente de honra da daFundación San Rosendo, Be-nigno Moure, materializamos“un proxecto longamente de-mandado polo Concello de Lo-bios no que a Deputación co-labora economicamente de for-ma rotunda, tendo en conta obo estado das finanzas provin-

ciais”, explicou Baltar, quenagradeceu a colaboración daFundación San Rosendo que“non só vai a construír a Resi-dencia, senón que tamén en-cargarase da xestión desta im-portante infraestrutura”.

Para tal fin, a Deputaciónde Ourense destinará unhaachega de 400.000 euros parafinanciar o custe da Residencia,achega que se incluíu nos or-zamentos da institución pro-vincial no Pleno do mes deabril deste ano.

Pola súa parte, a FundaciónSan Rosendo comprométese aproxectar e construír unha re-sidencia con capacidade para80 prazas asistidas coas salasnecesarias e tódalas instalaciónscomplementarias de acordo ánormativa vixente. Así mesmo

encargarase de poñer en fun-cionamento e xestionar estecentro, e de contratar á maioríados traballadores entre os re-sidentes de Lobios que teñanos cursos de formación que serealizarán para tal fin. Teránpreferencia para entrar nestecentro os residentes en Lobios.

O Concello de Lobios asume,coa sinatura deste convenio, acesión dos terreos necesariospara a construción da residen-cia, tramitar a preceptiva li-cenza de obras e actividade áFundación San Rosendo, dotaro terreo no que se construirá ocomplexo das dotacións co-rrespondentes de auga, sumi-doiros, acceso rodado con pa-vimentado de beirarrúas, pechese urbanización de viais, inclusodo aparcadoiro.

Lobios terá residencia parapersoas maiores

Veciños de Lobios acudiron á sinatura do convenio.

AAlcaldía de Xinzo deLimia, que vai xa poloseu terceiro rexedor

nesta lexislatura, conver-teuse nunha especie de"xogo de tronos" dun Con-cello que é "un bazar de ne-gocios". De "negocios",sobre todo, do ex alcalde in-habilitado por sentenza xu-dicial, Antonio Pérez, cuxa"sombra" segue proxectán-dose na institución munici-pal e no Goberno de Xinzo,afirmou a portavoz socia-lista. Esa sombra é a princi-pal razón da dimisión deManuel López Casas, afirmouElvira Lama, que dixo que ode San Pedro de Laroá "é omáis honrado" e que "se foiporque o botaron".

Quen lle releva, o ex PSOEManuel Cabas López, é, porcontra, "un tránsfuga" e co-laboracionista da arribada en2010 de Antonio Pérez á Al-caldía de Xinzo de Limia desde

o número 5 da lista do PartidoPopular. O que ocorreu, lem-brou Lama, á conta de des-prazar da devandita Alcaldíaao seu compañeiro de partido,Isaac Vila. Logo, segundo aportavoz socialista, Cabas eo primeiro dos agora ex al-caldes de Xinzo, formaron untándem nunha "irresistible as-censión" á dirección do Con-cello do Xinzo.

A portavoz socialista pediu"un cambio real para unhaadministración pública —oConcello de Xinzo— que agoramesmo non ten sentido", dixo;respecto para todos os veciñose, mesmo, "respecto para osvotantes e militantes do PP".Pois dixo a portavoz do PSOEque agora mesmo en Xinzomoitas críticas ao que está aocorrer arrincan desde o propioPartido Popular: "o PP enXinzo é algo máis que uncirco, é un bazar de negocios",recalcou Elvira Lama.

Os socialistas de Xinzo de Limia critican ao goberno local.

O Concello de Xinzo é "un bazarde negocios", sostén o PSOE

Opresidente da Deputa-ción de Ourense, Ma-nuel Baltar recibiu no

Pazo Provincial ao alcalde deCelanova, José Luís Ferro, conquen abordou futuros proxec-tos de colaboración entreambas administracións a medioe longo prazo en materia deCultura. Trala xuntanza, Baltarexplicou que entre as propos-tas de cooperación analizadasdestaca a posibilidade de queCelanova albergue o Museo In-

ternacionalde Corna-musas quec o n t acunha dascolecciónsde gaitasmáis impor-tantes domundo, con instrumentos pro-cedentes de África, Asia, Eu-ropa e América Latina e queactualmente está ubicado naEscola Provincial de Gaitas da

Deputación de Ourense. Asímesmo, na reunión taménacordaron desenvolver un am-bicioso plan de novos usos doMosteiro de San Salvador.

Reunión de Manuel Baltar co alcalde de Celanova

Ourense en Común cali-ficou “unha vergoña” oestado da tesourería

municipal logo de coñecer queo Concello de Ourense ten oitomillóns e medio de euros pen-dentes de pago, cun retrasode 100 días “e subindo”,cando o prazo que permite alei é de só 30 días.

Apuntan a que o reiteradoincumprimento do prazo legalde pago durante todo este2018, “que desde xaneiro se

disparou desde os 40 aos 100días”, require un plan de axustepara “corrixir a morosidade eevitar que o Ministerio de Fa-cenda teña que intervir“ osrecursos do Concello.

Engaden que é “inxente”a cantidade de facturas acu-muladas e denuncian quesexa unha “práctica habitualtramitar servizos sen contra-to, alongando aínda máis ostrámites administrativos econtables”.

Concello moroso


Redacción OURENSE

Galicia

Os portavoces doPSdeG-PSOE dos mu-nicipios de Cenlle,

Leiro, Arnoia, Beade e Corte-gada (pertencentes á co-marca ourensá do Ribeiro)denuncian o pésimo estado eo mal uso dos recursos desteente público, entre eles, osmedios do servizo de reco-llida do lixo ou do vehículode Protección Civil. Destacanos problemas do camión derecollida do lixo, que realizao servizo verquendo un lí-quido cun cheiro insoporta-ble durante todo o seupercorrido. Así, non entendenque se esté a empregar estevehículo defectuoso e fedo-rento, cando a mancomuni-dade ten outro novo quecustou 145.000 euros, dosque 50.000 foron sufragadospola Deputación e o resto foia cargo dos cartos de toda aveciñanza dos concellos ad-heridos á mancomunidade.

Os socialistas recordan queo presidente da mancomuni-dade e alcalde de Leiro, Fran-cisco José Fernández, “des-tacaba e agradecía a cola-boración da Deputación deOurense nesta iniciativa am-biental que supoñía investirnun novo equipamento darecollida de residuos sólidosurbanos”. Os portavoces fi-caron “negativamente sor-prendidos” ó comprobar osabundantes verquidos prexu-dicias do vehículo vello esalientan que “non se podemellorar nin o medio am-biente nin a calidade do ser-

vizo de recollida con camiónsterceiromundistas que estána desfacerse en anacos”. "Queestá a pasar co novo vehícu-lo? Onde se gastou a pasta?”pregúntanse.

Os concelleiros do PSdeG-PSOE do Ribeiro destacanque “se está a sangrar ósveciños e veciñas dos muni-cipios aínda pertencentes ámancomunidade con servizosmáis caros pero de evidentepeor calidade e, por este mo-tivo e moitos máis, inclusoconcellos gobernados poloPartido Popular como Aviónou Melón marcharon do entepúblico ante a nefasta xes-tión, a nula atención ás de-mandas veciñais reais e omanifesto encarecemento dosservizos públicos levada aca-bo polo seu presidente”.

Uso particularOs portavoces tamén de-

nuncian públicamente queun voluntario e encargadodo servizo de Protección Civil

está a empregar unha furgo-neta da agrupación para usoparticular, malgastando di-ñeiro e facendo un uso inde-bido dun recurso público quedebería estar ó servizo detodos e todas. Os socialistasaseguran que “leva mesesfacendo isto co pleno con-sentimento da mancomuni-dade, polo que imos pedirexplicacións polo miúdo ópresidente, posto que nonobtivemos explicación algun-ha por parte desta persoaque está a usar un vehículopúblico como se fose de seu”.“Tamén imos pedir a dimisióndo presidente da mancomu-nidade pola pésima xestióndos recursos públicos do entee por consentir este tipo deaccións con diñeiro de todose todas xa que, se ésta persoanon ten coche en propiedade,debería comprar ou alugarun no lugar de empregar unben de interese xeral parauso propio”, conclúen.

A sede da Mancomunidade do Ribeiro está en Beade.

Os socialistas do Ribeiro denuncianque a Mancomunidade fai pésimo uso

dos recursos

OParlamento de Galiciarecibiu o XXXIV Pre-mio “Celanova, Casa

dos Poetas”, galardón queoutorga anualmente a Funda-ción Curros Enríquez, polatradicional e estreita relaciónque esta institución levamantendo ao longo do tempocoa entidade e con Celanova.

O vicepresidente da Depu-tación lembrou que con esterecoñecemento a FundaciónCurros Enríquez, da que é pa-trón a Deputación de Ourense,quere “salientar o esforzo queo Parlamento está a facer porabrirse ao país, tratando deter presenza activa, máis aláda vida parlamentaria quedesenvolve diariamente noPazo do Hórreo, en tódolosámbitos sociais, culturais eeducativos, co fin de que poi-da ser entendida como a ins-titución máis representativada sociedade galega”.

Durante o acto, o presidenteda Fundación entregoulle aopremiado a medalla de prataconmemorativa do galardón,obra do escultor ourensánAcisclo Manzano, na que se

fai unha simbólica alegoríaaos tres grandes poetas deCelanova, ademais dun diplo-ma, obra do pintor e poetacelanovés Baldo Ramos.

Previa á entrega do pre-mio, tivo lugar unha ofrendafloral diante do monumentoa Celso Emilio Ferreiro, paraposteriormente, na Casa dosPoetas, desenvolver o actode entrega do premio, quefoi recibido polo presidentedo Parlamento de Galicia,Miguel Santalices, en re-presentación dos 75 parla-mentarios. O acto contoutamén coa participación dopresidente de fundación ealcalde de Celanova, JoséLuis Ferro e dos voceirosdas formacións políticas doBNG, En Marea, PSdeG-PSOEe do PPdeG. Trala entregado premio, o presidente doParlamento e os voceirosdas formacións políticas asi-naron no libro de honra daFundación. A actuación mu-sical durante a celebracióncorreu a cargo de AmancioPrada e do Grupo de Gaitasde Celanova.

O acto celebrouse na Casa dos Poetas.

O Parlamento recibiu unpremio en Celanova

www.novasdoeixoatlantico.com


Galicia

Logo de que na pasadareunión da Mesa Xeralde Negociación do

Concello de Ponteareas seaprobaran por unanimidadeos documentos do ConvenioColectivo e o Acordo Regu-lador, Esquerda Unida rexis-trou unha solicitude paraasinar canto antes estes do-cumentos e levalos ao plenode setembro.

O acordo acadado entre aXunta de Goberno e a repre-sentación sindical do Con-cello supón unha boa novapara o conxunto das traba-lladoras e traballadores domesmo. Agora ben, para queestes documentos sexanefectivos deben ser asinadospolas partes e aprobados noPleno. Cabe lembrar que oConvenio Colectivo xa foisometido a votación a prin-cipios de ano e aprobadoigualmente por unanimidade,quedando pendentes tantoo Acordo Regulador de Fun-cionarios como a Relaciónde Postos de Traballo (RPT).

Nestes intres e unha vezaprobados os documentos,queda pendente a aprobaciónda RPT, documento onde sedetermina o organigrama doConcello e a valoración dospostos de traballo (que or-ganiza a súa vez o nivel deComplemento Específico quelle corresponde a cada postode traballo).

A negociación da RPT ató-pase aínda pendente de re-matar. O motivo de que nonse chegue a acordo con res-

pecto a este último documentoé a intención do goberno mu-nicipal de agrupar distintospostos de traballo nunha mes-ma denominación. Así, pre-tenden por exemplo agrupara auxiliares de biblioteca eadministrativos nunha mesmadenominación chamada “Ofi-cial Administrativo”, e a postosde moi distinta natureza comoaxudantes de cociña, de lim-peza, conserxes ou peóns devías e obras nunha mesmadenominación chamada “Ofi-cios Varios”. A intención destaunificación por parte do Con-cello é poder dispoñer libre-mente deste persoal para asig-nalo a distintas tarefas, algoque dende os sindicatos cues-tionan.

Para EU, o feito é que seben podería aceptarse algúntipo de unificación de postos,non se pode pretender que,por exemplo, unha auxiliarde biblioteca faga tarefasde auxiliar administrativoou un axudante de cociñafaga de peón de vías e obras.Neste sentido Esquerda Unidareclama ao Concello de Pon-teareas que sexa flexible nosseus formulacións, teña enconta as reclamacións sin-dicais e retome as negocia-cións canto antes.

Sería lamentable que ago-ra, cando está a piques deaprobarse a RPT, cos seusnecesarios incrementos sa-lariais para a maior parte dopersoal funcionario, esta que-dara se aprobar por unhateima do equipo de goberno.

EU esixe negociación cossindicatos

Aconcellería de Seguri-dade Cidadá do concellode Ponteareas recórdalle

á cidadanía que a partir do día1 de setembro será obrigatorioo cumprimento da Ordenanzareguladora de estacionamentode zona azul polo que a PolicíaLocal poderá denunciar a todosos vehículos que cometan in-fraccións á mesma, sendo obri-gatorio a colocación do ticketnun lugar visible do vehículo.

O horario da zona azul seráde 09:00 a 14:00 horas tódolosdías laborais, agás domingo efestivos e permitirase aparcarnesta zona unha hora e mediaao día totalmente de balde.

De doado manexo tan só ha-berá que premer o botón verde,marcar a matrícula do vehículoe volver premer o botón verdepara proceder á retirada doticket e colocalo no parabrisas.

Unha vez concluído o tempomáximo de utilización, o ve-hículo deberá abandonar o es-

tacionamento e non poderávolver aparcar durante o horarioestablecido para limitación deestacionamento durante esaxornada.

A zona Azul seguirá sendode balde e nos parquímetrosexpedirase un ticket no que fi-gure o número do expendedore os datos do vehículo así comoa hora de comezo e remate doestacionamento.

Para asegurar a rotación ebo funcionamento da zona azulno ticket incorpórase o númerodo expendedor que identificacada parquímetro.

Para a concelleira de Seguri-dade Cidadá a zona azul garantemáis axilidade e maior oportu-nidade de aparcamento que-dando as zonas de aparcamentomunicipal, que se atopan noperímetro do centro a unha dis-tancia inferior a cinco minutosandando, para aqueles vehículosque precisen estar estacionadosun longo prazo de tempo.

A cidadanía poderá atopartrípticos informativos na casado concello, na biblioteca,nas dependencias da PolicíaLocal e nos comercios do cen-tro urbano.

A zona azul xa é de obrigado cumprimento

As nais e pais da escola deSan Mateo superan o reto econsiguen o mínimo do alum-nado esixido pola Xunta. Conseis alumnos matriculados aparroquia de San Mateo recuperao sorriso e seguirá escoitandoa algarabía das voces infantísque dan ledica a este recunchodo rural.

Ilusionados e optimistas asnais e pais de San Mateo afé-rranse ao compromiso trasladadopolo secretario Xeral Técnicona reunión de hai unha semanade manter aberta a escola seno comezo do curso tiñan unmínimo de seis alumnos/as.

Sen sabelo, estes novos tresalumnos comezan a súa andainaeducativa garantindo a perma-nencia desta escola que so tiñaque superar o reto deste curso2018/2019 xa que para o vin-deiro curso xa eran moitos os

pais e nais os que adiantaron oseu compromiso de matricularaos seus fillos e fillas que xaestarían en idade educativa.

O problema era este cursoque comeza xa, un problemaresolto grazas á loita das naise pais e ao apoio de todos oscolectivos veciñais e sociais,da Fundación Zúñiga, da FANPO,da ANPA Xuntanza, dos gruposda oposición EU e ACIP e detodo o goberno de Ponteareas,pero sobre todo grazas taménás novas familias que apostanpolo ensino de calidade nunhaescola unitaria como a de SanMateo.

Unha nova familia que setraslada a San Mateo atraídapolo servizo da unitaria e polaloita veciñal, unha profesoraque consciente da importanciae da calidade do ensino nunhaunitaria cambia a matrícula do

seu fillo dunha escola privadaá de San Mateo e outra familiamáis que soubo que o ensinonunha escola non masificadaera moito máis agarimoso paraos primeiros pasos do seu pe-queno no mundo educativo.

As nais e pais de San Mateoentregaron o día 4 no rexistrode Ponteareas a documentaciónque enviaron áo Presidente daXunta, Núñez Feijoó; ao Conse-lleiro de Educación, Román Ro-dríguez, ao xefe territorial, PérezAres, á dirección do CRA (CentroRural Agrupado) e á inspecciónde educación.

A escola unitaria de San Ma-teo está en mellor forma canunca e sigue aberta a todasaquelas familias que queiranpara os seus fillos e fillas unhatoma de contacto co ensino fa-miliar, cercano e personaliza-do.

San Mateo consegue que a escola sigaaberta tres anos máis


Redacción

Condado

Através da fi-nanciación dofondo de

compensación am-biental o gobernodas Neves acaba deadquirir un vehículonovo e tamén variostipos de contedorespara a recollida dolixo. A subvención que seaproveita ao cento por centopermite a adquisición de equi-pamento destinado a mellorado medio ambiente.

O Concello das Neves quereseguir avanzando na trans-formación do sistema de tra-tamento do lixo, para isoamáis de apostar polo plande compostaxe -plan Revita-liza-, ao tempo dota aos seusnúcleos de poboación de máisposibilidades para a reciclaxe.

Neste momento remata decomprar contedores para arecollida selectiva de papel-cartón, envases e outros detamaño menor para o seu usoen eventos.

Por outra banda, tamén vende entregarse a nova furgonetaque servirá para mellorar aprestación dos servizos públi-cos sustituíndo, en breve aalgún dos vehículos máis an-tigos que están no límite dasúa vida útil.

As Neves adquire contedorespara a recollida selectiva e

unha furgonetaO

Concello de Arbo re-cibe unha achegapara a redacción dos

proxectos para a creación deParques Forestais grazas asubvencións concedidas aoConcello de Arbo pola Excma.Deputación Provincial dePontevedra no marco da“Convocatoria de subven-cións a concellos destinadasá mellora dos montes me-diante a creación de parquesforestais”

O Concello resultou bene-ficiario de dúas subvencións.Unha por importe de11.616,00 € para a redaccióndo proxecto para a creacióndo parque forestal de “Altode San Fins”, cun orzamentototal de 14.520,00 €. O con-trato de servizos para a re-dacción do referido proxectoven de ser adxudicado nesteano 2018 á mercantil “LagaresOca S.L.” no importe de12.000,00 €. Existen amplosConvenios de Colaboración

asinados coas Comunidadesde Montes Veciñais en ManComún de Cabeiras e Sela,nos que se contempla o com-promiso de ambas partes degarantir que dito parque fo-restal será destinado ao usoe lecer de toda a cidadanía,sendo de acceso libre.

Outra subvención conce-dida por importe de 4.791,60€ para a redacción do proxectopara a creación do parqueforestal de “Bouza de Miguel”,cun orzamento total de5.989,50€. O contrato de ser-vizos para a redacción do re-

ferido proxecto foi adxudicadoo pasado ano 2017 á mer-cantil “Servicios Técnicos eObra do Rural S.L.” no importede 5.989,50 €. Existe Conve-nio de Colaboración asinadocoa Comunidade de MontesVeciñais en Man Común deSanta María de Arbo, no quese contempla que parque fo-restal será destinado ao usoe lecer de toda a cidadanía,sendo de acceso libre, senmáis restricións que as quese xustifiquen no proxecto aredactar conforme á normativade aplicación.

Arbo consegue subvencións paraparques forestais

Seguindo coas melloras nos espazos publicos e turis-ticos, logo de rematado o Sendeiro que une o RíoMiño coa Ponte de Mourentan dende o lugar da Al-

muiña, o concello de Arbo instalou no paseo de acceso aPraia Fluvial de San Xoan bancos e papeleiras. En brevetamen se acondicionara o Muiño sito a marxe da Ponte Ro-manica, que sufriu actos vandálicos hai uns meses, dondese destrozou e queimou o interior deste local.

Novos bancos no paseo daPraia de San Xoán

No marco de axudas a in-vestimentos non pro-ductivos vinculadas a

realización de obxectivosagroambientais e climaticos enConcellos incluídos na RedeNatura 2000, o Concello deArbo recibe unha achega paraacondicionar os Sendeiros daMoiura e Das Pesqueiras

O motivo das obras e res-taurar o estado dos sendeiros,xa que arderon 1.000 has. noconcello de Arbo. A ruta viuseafectada en máis de dous terzosda súa extensión. A parte daruta que discorre próxima azona Rede Natura, no río Deva,e onde a vexetación de ribeiraautóctona ten maior presenza,non se viu afectada. Ao longo

de todo o sen-deiro existianmarcas de pin-tura, sinais,frechas de ma-deira e outraspequenas in-fraestruturasde madeira,como o mira-doiro do Coto da Moura sobrea cunca do Deva. Como conse-cuencia do incencio a maioriados elementos de sinalizaciónresultaron danados o que faicomplicado continuar o trazadoda ruta.

Según explica o alcalde doConcello, Horacio Gil, as obrasconsisten na instalación dunpanel interpretativo acerca do

Sendeiro da Moura con marcasde Pintura, instalación de ba-lizas de sinalización verticais,instalación de postes de sina-lización direccional vertical,instalación de infraestruturasde madeira, como escaleirasou pasarelas e traballos deadecuación do sendeiro: rozae retirada de especies invasorase mellora de caixa no camiño.

Acondicionamento dos sendeiros da Moura e Das Pesqueiras


Novas da Raia

AAssociação Nacional deCuidadores Informaispromove, a 8 de setem-

bro, o “1º Encontro Regionalde Cuidadores Informais” noCineteatro de Vila Nova deCerveira. A iniciativa, quevisa o reconhecimento do im-portante papel do cuidadorinformal pela criação do esta-tuto específico, conta com apresença de vários represen-tantes de altas entidades doforo político e médico-cientí-fico, para além de testemun-hos na primeira pessoa. OPresidente da República, Pro-

fessor Doutor Marcelo Rebelode Sousa, vai presidir à ses-são de encerramento.

De um conjunto de cuida-dores e ex-cuidadores de fa-miliares diagnosticados comdemência e/ou de crianças comconsiderável grau de depen-dência surgiu, no passado mêsde junho, a Associação Nacionalde Cuidadores Informais, mo-vimento nacional que luta peladignificação do cuidador, ma-terializada na criação do Esta-tuto do Cuidador Informal.

Com o intuito de informare apoiar uma missão que

abrange inúmeras famílias por-tuguesas, esta associação temdinamizado alguns encontrosregionais que despoletem umamaior reflexão e debate paraesta causa. Com o apoio daCâmara Municipal, Vila Novade Cerveira acolhe, na tardede 8 de setembro, uma açãode sensibilização de âmbitodistrital, mas com grande par-ticipação e impacto nacional.

A sessão de abertura deste“1º Encontro Regional de Cui-dadores Informais” em VilaNova de Cerveira está agen-dada para as 14h00, com a

presença do presidente da Câ-mara Municipal, Fernando No-gueira, e da Vice-Presidenteda Alzheimer Europe e Euro-deputada Marisa Matias.

O programa é constituídopor três painéis complemen-tares: o dos cuidadores infor-mais e as questões legais esociais que aborda relatos decomo vivem os cuidadores eos seus familiares a necessitarde cuidados, os apoios sociaisdisponíveis e o testamentovital; o painel político parasalientar a importância do es-tatuto do cuidador informal

e que vai contar com a pre-sença de Deputados da As-sembleia da República; e umaterceira abordagem de carizmédico-cientifico, com médi-cos da especialidade e a par-ticipação de investigadoresda Universidade de Coimbra.

A sessão de encerramentoserá presidida pelo Presidenteda República, Professor DoutorMarcelo Rebelo de Sousa, umdefensor do estatuto do cui-dador informal, e pela Presi-dente da Associação Nacionalde Cuidadores Informais, SofiaFigueiredo.

Vila Nova de Cerveira acolhe“1º Encontro Regional de Cuidadores Informais”

Atingindo metade dotempo de calendário, aXX Bienal Internacional

de Arte de Cerveira já recebeumais de 50 mil visitantes nosdiversos espaços expositivos,voltando a afirmar-se comoum dos eventos obrigatóriosdo verão minhoto. Os núme-ros são a prova do êxito daedição comemorativa dos 40anos, marcada pela homena-gem ao último dos surrealis-tas portugueses, o mestreCruzeiro Seixas.

Voltando-se a realizar emanos pares, a XX Bienal In-ternacional de Arte de Cerveiraestá de portas abertas até 23de setembro para apresentarmais de 600 obras de 400 ar-tistas de mais de 30 países ecelebrar quatro décadas de

existência. E o público temrespondido à efeméride comentusiasmo.

“É com muita satisfaçãoque já atingimos mais de 50mil visitantes, neste que éum dos acontecimentos maismarcantes das artes plásticasdo país e que tem atraídomilhares de portugueses e es-trangeiros”, anunciou o pre-sidente da Fundação Bienalde Arte de Cerveira, FernandoNogueira.

Segundo o coordenador ar-tístico Cabral Pinto, “ao fimde 40 anos, Vila Nova de Cer-veira tem resistido aos mo-delos que aniquilaram outrasiniciativas congéneres e é umexemplo de persistência e deempenhamento, tendo desem-penhado um papel importan-

tíssimo no desenvolvimentolocal e regional”.

O destaque da edição é oartista homenageado CruzeiroSeixas, também ele um resis-tente aos 97 anos. “Na cabeçade todos nós, existem ideiase sonhos para realizar que setornam vitais para a vida deum país. Estou muito emo-cionado com esta homenagem,obrigado”, referiu este que éum dos máximos expoentesdo surrealismo português poraltura da inauguração. Atravésde uma exposição retrospetivada sua obra plástica e poética,composta por 120 peças pro-venientes de coleções públicase privadas, é proposta ao pú-blico uma nova leitura sobreo movimento artístico.

A bienal de arte mais antigado país e da Península Ibéricamantém um formato de su-cesso, que tem procurado ino-var e a encontrar novas formasde cativar o público, com ati-vidades para todas as idades.

O evento integra projetos cu-ratoriais, artistas convidados,representações de 21 insti-tuições de ensino superiornacionais e estrangeiras, per-

formances, residências artís-ticas, workshops, ateliers in-fantis, conferências e debates,visitas guiadas e espetácu-los.

XX Bienal Internacional de Arte de Cerveira: Já foram registados mais de 50 mil visitantes

Bienal de arte mais antiga do paísmantém-se de portas abertas até 23

de setembro

Horário de 2 a 23 de setembro:

Segunda, terça, quarta e quinta-feira: 14h30-20h00 Sexta-feira: 14h30-22h30 | Sábado: 10h30-22h30 |

Domingo: 10h30-20h00

Mestre Cruzeiro Seixas na inauguração da XX Bienal de Arte de Cerveira


Galicia

Un verán máis, o Con-cello de Tomiño tenque facer fronte aos

numerosos casos de niños devespavelutina localizados nomunicipio.

Aínda que este verán osniños comezaron a verse máistarde que no ano anterior,lévanse atendidos xa mediocentenar de casos, coa par-ticularidade de que neste ve-rán se detectou un maiornúmero de niños en edifica-cións, tanto do núcleo urba-no, coma das parroquias,mentres que en anos ante-riores, a maioría formábasenas árbores.

O Concello ten que em-pregarse a fondo para poderretirar esta cantidade de ni-

ños, utilizando persoalmunicipal e de Protec-ción Civil; unha grúa eoutra maquinaria dispo-ñible, tendo incluso queadquirir traxes especiaispara esta tarefas, pér-tegas con bomba e pro-dutos para a eliminacióndos niños, cun desem-bolso importante paraas arcas municipais.

A alcaldesa de Tomi-ño, Sandra González, ex-plica que A Conselleríade Medio Rural solicitounun primeiro momento, a co-laboración do ente municipal,desentendéndose logo detoda responsabilidade.

Segundo a alcaldesa, asituación actual foi comu-

nicada á Xunta de Galicia,sen que até o momento,esta se fixera cargo da eli-minación dos niños, nin alomenos, dos gastos ocasio-nados polos traballos.

Tomiño retira medio centenar de niños devespa asiática nos últimos dous meses

Aúltima semana deagosto incorporousenovo persoal ao Centro

de Afectados en Guillarei. Trá-tase dun arquitecto e dunhatraballadora social contratadospolo concello de Tui para re-forzar a atención aos afecta-dos no eido urbanístico esocial. Este persoal atenderáaos afectados de luns a venresde 9 a 14h. Onde continúan atraballar o xerente urbanísticoda catástrofe, a traballadorasocial, unha auxiliar adminis-trativa, unha asesora fiscal eun experto en seguros.

Mentres tanto continúan ostraballos de desamiantado eretirada de cargas sobre for-xados e apuntalamentos de se-

guridade da zona afectada polaexplosión do pasado 23 demaio, nos que se teñen retiradoxa 250 toneladas de amianto,prevéndose chegar ás 300 to-neladas. A isto súmanse 90m3 de lixo procedente de en-seres inservibles e outros 90m3 de madeira queimada erestos das canas dos fogos ar-tificiais. Estes traballos estáprevisto que rematen na pri-meira semana de setembro.

Por outra parte está ulti-mándose o proxecto de xestiónde residuos, sendo este docu-mento o paso previo para aco-meter o desentullo da zona,agardando que o goberno cen-tral cumpra o seu compromisoverbal nese senso.

Incorpóranse un arquitecto e untraballador social ao Centro de

Afectados en Guillarei


LouriñaRedacción

OEquipo de Goberno doConcello de Salcedaven de facer público o

proxecto de humanización daAvenida de Galicia, entre o en-lace da PO-510 e a intersec-ción coa PO-2505 xunto aoParque da Gándara, incluíndoa mellora da conexión do vialco mencionado parque e, polotanto, coas piscinas munici-pais. O proxecto preséntasedentro do Plan de Mobilidadeque o Concello está a elaborare que ven a redeseñar granparte do tecido urbano davila, favorecendo os modos deaccesibilidade non motoriza-dos (tráfico peonil e de bici-cletas), e ordenando de formaclara as circulacións e os usosde estacionamento no cascourbano. Unha vez que se con-firmou a inminente execucióndo proxecto de mellora da es-trada da Gándara ata o inicioda Senda Francisco Estévez,esta obra suporá completar aactuación de humanización emellora desta entrada da vila.

O proxecto de humanizaciónpreséntase cun obxectivo clarode remodelar unha contornaurbana hoxe en día deteriorada,potenciando os usos peonís eas zonas verdes dentro desteespazo urbano, e maximizando

ao mesmo tempo a seguridadevial. Proponse abrir o Parqueda Gándara cara o vieiro urba-no, creando unha zona de prio-ridade peonil entre o mencio-nado parque e o Campo deFútbol Municipal da Gándara.Establécese ademais como prio-ritaria a eliminación das ba-rreiras arquitectónicas na zona,continuando co traballo xa de-senrolado ata o de agora nou-tras zonas do casco urbano.

A reforma conta con un or-zamento de 209.484,46 €, parao cal o Equipo de Goberno tra-balla xa sobre distintas liñasde financiamento para poderacometer a mellora no menorprazo de tempo posible. A pro-posta foi presentada o pasado14 de marzo na xuntanza que

o Alcalde, Marcos Besada, oConcelleiro de Vías e Obras,Miguel González, e o arquitectomunicipal, Rubén Martín Váz-quez, mantiveron con FranciscoMenéndez, director da AxenciaGalega de Infraestructuras, aca-dando o compromiso de traballarconxuntamente na urbanizacióndo espazo, incluíndo a rotondada Gándara, competencia daDirección Xeral de Mobilidade.

Así mesmo, o proxecto foipresentado polo Concello antea Xunta de Galicia nas sub-vencións convocadas para acreación ou mellora de in-fraestructuras e equipamentosnos Concellos de Galicia paraeste ano 2018, aínda que foidenegada por parte do enteautonómico.

Presentado o proxecto dehumanización da Avenida de Galicia

OConcellode Sal-ceda ven

de dar comezo áobra de instala-ción dun eleva-dor no PavillónMunicipal de De-portes, que solu-cionará os problemas deaccesibilidade á zona reser-vada para o público queexistían ata o de agora. OPavillón Municipal de Depor-tes, ubicado na zona depor-tiva de Altamira, carecía atao de agora deste sistema, ocal impedía o acceso daspersoas con mobilidade re-ducida ás bancadas destina-das ao público, aínda que sipodían acceder á zona dapista deportiva.

O proxecto, cun orzamentode 30.699,12 €, está sub-vencionado con 19.006,68 €pola Vicepresidencia e Con-sellería de Presidencia, Ad-ministracións Públicas e Xus-tiza da Xunta de Galicia, den-tro das axudas para a creacióne/ou mellora das infraestru-turas, dotacións, instalacióne equipamentos vinculadosá prestación de servizos mu-nicipais, destinadas a Con-

cellos de Galicia para esteano 2018. Os 11.692,44 €restantes serán financiadospolo Concello de Salceda confondos propios.

Con esta reforma, o Con-cello segue na liña de elimi-nación de barreiras arquitec-tónicas nos edificios e espa-zos municipais, para o quese levan feito importantesesforzos nos últimos anos.Cabe lembrar que o PavillónMunicipal é empregado enhorario escolar polos nenose nenas do CEP Altamira, efora deste horario ten unhagrande actividade acollendoas Escolas Deportivas, os clu-bes de balonmán e balon-cesto, as actividades depor-tivas da ANPA Altamira e ou-tras iniciativas deportivas,polo que estamos a falardunha infraestructura funda-mental e con un alto índicede uso.

O Pavillón Municipal deSalceda contará con ascensor

para a zona das gradas

Un ano máis miles de persoas seconcentraron na Praza de Sal-ceda (calcúlanse máis de

20.000) para degustar unha ou dúasracións de callos. Callos que, comocada ano, preparou o xa veterano Fer-

nando, traballador de Frigolouro, contodo esmero e cariño. Eu creo que esteano lle saíron aínda máis sabrosos queoutros anos, que xa é dicir.

De toda a contorna acudiron á citamilleiros de persoas que comeron e le-

varon para casa. Só unha eiva: osaparcadoiros previstos non deron abasto.Problema que afecta a todos os pe-quenos concellos que organizan “festasgrandes”. Todos imos en coche e logotemos problemas para aparcar.

Éxito rotundo daFesta dos Callos

de Salceda


GaliciaPor Daniel Lago

Ultimamente a policia por-tuaria foi noticia en relacióna trama “GoVi” que está aser investigada nos xulgadose na que están suposta-mente implicados algunscompañeiros teus. Comoestá na actualidade estetema e como se leva desde ocomité de empresa?

Eu como Policía Portuarioque son e sabendo o traballoque temos que facer e facemos,non dubido da profesionalidadede todos os meus compañeirose tras ver cómo se levou a in-vestigación e as primeiras acu-sacións, penso que todo foi unpouco raro; a miña opinión éque foi algo orquestado. A sen-sación dende a policía portuariafoi esa, pois coincidiu o anuncioda intención de externalizar aslonxas por parte do señor LópezVeiga coa operación, isto trouxomoitísima repercusión mediá-tica, ensuciouse a imaxe daPolicía Portuaria e despois nuncase chegou a informar que 17policías portuarios foron in-vestigados por culpa duns pro-cedementos internos como apropia Autoridade Portuaria che-gou a recoñecer nun comuni-cado interno. Eses policías estána día de hoxe á espera de quea Autoridade Portuaria asumao coste dos avogados que setiveron que costear ao negarlleasistencia xurídica o Presidenteda APV. A sensación dentro daPolicía Portuaria, tanto a raízda operación “GoVi” como acausa de outras publicaciónsde actuacións que se fan noPorto e onde se agradece aparticipación doutros corpos e

nunca da Policía Portuaria, éque dentro do Organismo nonse quere recoñecer a labor quefan día a día os axentes por-tuarios.Neste sentido, é certo quenos últimos tempos a rela-ción do comité de empresaco Presidente da APV, LópezVeiga, ten tido moitas ten-sións, incluso con acusa-cións moi graves referidas áliberdade sindical, ten posi-bilidades de voltar á paz so-cial dentro do Porto de Vigo?

Desde a chegada de LópezVeiga, un dos grandes proble-mas que vivimos no Porto deVigo é a falta de dialogo e cocomite non se fai unha ex-cepción, moitas veces as de-cisións son unilaterais e sencontar coa parte social, poriso estamos implicados en de-nuncias e temas no xulgadosocial. Certamente falta moi-tisimo diálogo, ás veces ascousas ollan-se desde outroprisma, non quero dizer conisto que a parte social sempreteña a razón, pero existe unconvenio e unhas leis que te-ñen que cumprir-se. O caráctercaciquil e autoritario de LópezVeiga leva ao incumprimentode artigos do convenio polasua parte o que desde o comitéde empresa non podemos deixarpasar por alt.No mes de Xullo produci-ronse cambios na regulaciónnos accesos ao Porto Pes-queiro, uns cambios que noncontaron co necesarioacordo entre os actores im-plicados, cal é o ambienteexistente entre compradores

e vendedores a raiz dasnovas limitacións no accesoas lonxas?

O ambiente en principio xe-rou moita tensión, no fondo, ogran problema é a falta de diá-logo por parte de López Veigana aplicación das novas medi-das, isto levou finalmente aque recuncara nestas novas me-didas que queria levar adianteante a tensión xerada entrecompradores e vendedores. Oproblema mais grave da actualAPV é a sua falta total de diá-logo coas partes e os sectoresimplicados. Isto queda en ma-nifesto cos cambios que se in-troducen trala aprobacion dasinstruccións ó ver que algunhasdas medidas eran inviabelsA raiz dunha denuncia dopresidente da APV chegoupor parte da UE unha san-ción sobre a estiba, na quecuriosamente sancionan asindicatos e a outros actoresprivados. Como se tomouesto no sector da estiba?

É un tanto curioso que assancións recaian sobre sindicatose empresas privadas, cando amesma APV foi parte implicad;,xa que ten a maior parte deporcentaxe da sociedade estatalde estiba. Resulta estrano quea sanción unicamente recaianunha das partes implicadasno conflicto da estiba.”Esto pode entrar dentro dapolítica de López Veiga decontinuo enfrontamento costraballadores do Porto deVigo e do plan de externali-zación e privatización dasactividades portuarias queten deseñado?

“A política da actual APV etamén a da maior parte dosportos de titularidade estatalé unha política de recurtes,de recurtes de persoal e naque a maior parte dos servizosportuarios están a ser exter-nalizados, no Porto de Vigotemos o exemplo mais clarono servizo de mantemento,onde cada vez actuan maisempresas privadas e entran noporto a fazer traballos que an-teriormente facian desde man-temento do porto directamente.Realmente non sabemos asrentabilidades destas externa-lizacións, xa que seguen polomomento mantendo o persoaldependente da APV e pagandopolo servizo a axentes externos.A finalidade última está claroque debe ser a redución depersoal propio do porto.Nesta liña como se levadesde dentro o conflicto dosestibadores portuarios?

A nível estrutural non haimoito cambio, se ben, estaclaro que co tema da estibabuscou-se criminalizar a un co-lectivo de traballadores que le-van moitos anos no porto. Oproblema producese polo modode actuación de López Veiga.Os estibadores foron atacadosdesde moitos lugares como tra-balladores privilexiados, istoentra dentro da parte do discursoque quere traballadores sen de-

reitos. Na estiba existe unhagrande siniestralidade laboral,que non teñen por exemplo ospolíticos que cobran moito maisque estes traballadores.Por último, non podiamosdeixar escapar unha pre-gunta sobre o accidente nofestival “O Marisquiño” tande actualidade política.Como ollades desde dentro aloita de competencias entreadministracións e a descar-nizada loita política iniciadaentre PP e PSOE?

A min o que me sorprendeuenormemente desde o primeirodia foi que no canto de mostrara sua solidariedade coas vícti-mas, as administracións co-mezaron a botar balóns fóra,teria sido moito mellor deixara contenda política para maisadiante e deixar eses momentospara solidarizarse coas victimase os seus familiares e amigos,deixando nas mans da xustizaa investigación sobre as causasdo sinistro. O que teño claro,polo traballo realizado polapolicia portuaria, informes eactas, é que o estado de con-servación nesa zona do portonon era o axeitado. De feitoteño constancia de que alguénnas diversas administraciónstiña que ter coñecemento.Agora que a xuiza faga o seutraballo e que pague quen te-ñan que pagar.

Entrevistamos a Diego González Domínguez (Vigo, 1982), traballador na policia portuariae que xa leva tres anos como Presidente do comité de empresa do Porto de Vigo en re-presentación do sindicato CIG. Nos últimos tempos o Porto de Vigo está na palestra in-

formativa por diversos motivos e neste último mes de Agosto foi portada en todos os mediospor motivo do accidente do Marisquiño. Falamos con el sobre este e outros asuntos que afectana un dos principais motores económicos de Galicia.

Diego González Domínguez. Presidente do comité de empresa do Porto de Vigo

“Os estibadores foron atacados desde moitos lugares como travalladores”


Redacción Louriña

Aalcaldesa, Eva Garcíade la Torre, acompa-ñada do responsable

da Policía Local, a enxe-ñeira xefe da obra e repre-sentantes da empresa quefará os traballos da abaste-cemento na ‘zona cero’ dobarrio do Contrasto, man-tivo este venres unha xun-tanza cos veciños destazona, para explicarlles polomiúdo cómo se acometerános mesmos, cando durarán equé medidas de seguridadehaberá que seguir durante asúa realización.

A obra, que abrangue acolocación das canles deabastecemento nun camiñode 600 metros lineais, estarádividida en tres treitos: oprimeiro, de 250 metros, osegundo de 200 e o terceirode 160 metros, que estaráncortados ao tráfico-agás aosresidentes- durante un pe-ríodo de tres semanas, comomáximo, que ó que se estimaque durarán os traballos.

O avance das obras seráde entre 40 e 60 metros aodía e mentres as foxas es-tean abertas non estarápermitido o acceso nin aosveciños, aínda que a em-presa comprométese a queos treitos que se abran ao

comezo da xornada esteanpechados ao final da mes-ma, de xeito que os resi-dentes desta zona poidanentrar e saír das súas casas,sen risco, a diario.

Para garantir a seguridade,e dado que as altas tempe-raturas ás que terán quetraballar elevan as posiblesemisións de lindano, os ope-rarios realizarán vestirán‘buzos’ e levarán equipos derespiración autónomos; asfoxas abertas pecharansecada día e mentres esteana realizarse as tarefas detendido da rede de abaste-cemento as casas deberánter as portas exteriores e asfiestras pechadas.

As obras comezarán aprincipios da semana queven, última do mes de agos-to, ás 8 da mañá de cadadía; nos primeiros 250 me-tros de actuación está pre-visto un avance diario de60 metros, con tres acome-tidas, tendo en conta queos traballos poden verselimitados pola existenciadoutros servizos soterrados,como os de telefonía ouelectricidade, a accesibili-dade veciñal e a exposicióndos equipos de respiraciónautónoma.

Seguridade nas obras deabastecemento do Contrasto

Aalcaldesa do Porriño,Eva García de la Torre,presidiu a presentación

das distintas categorías doClub Balonmano Porriño paraa tempada 2018-2019, naparticiparán máis de 200 xo-gadores e xogadores do clubque, un ano máis, terá nas in-tegrantes do equipo femininode División de Honra, o seureferente.

No acto, que estivo prece-

dido de distintos partidos deexhibición na Praza de AntonioPalacios, asistiron o conce-lleiro de Urbanismo, Comercioe Industria, Marcelino Coto,e a responsable de Educación,Lourdes Moure, ademais dopresidente e adestrador doBalonmano Porriño Grupo Go-doy Maceira, Abel Estevez,quen logo de amosar o seuorgullo por todas as depor-tistas dos diferentes equipos

de cada categoría, dende osmáis pequenos, ata os mem-bros do plantel que xogará a1ª división Galega masculina,agradeceu a colaboración doConcello e en especial “a sen-sibilidade da alcaldesa polodeporte feminino”. Estévezpediu que o apoio que prestao Concello ao Balonmano Po-rriño se manteña no tempo eque “este siga a ser o Concellodo Deporte".

O Club Balonmano Porriño presenta atempada con máis de 200 integrantes

Aalcaldesa do Porriño, EvaGarcía de la Torre, man-tivo o 31 de agosto unha

xuntanza en Madrid coa presi-denta de ADIF, a Isabel Pardode Vera, a petición dela, pararetomar o proxecto de elimina-ción do paso a nivel que atra-vesa o centro da vila.

Na reunión, a alcaldesa rei-terou a postura de toda a Cor-poración porriñesa que consi-derou inviábel e inaceptábel aconstrución dun paso soterradoou elevado para peóns e coin-cidiu coa responsábel de ADIFen “traballar nun proxecto queconquerirá que o tren deixe depasar en superficie polo centrodo Porriño”.

García de la Torre vén deconvocar aos voceiros dos gru-pos municipais para informarllesdesta xuntanza, “da cal saín

moi satisfeita e segura de quea eliminación do paso a nivelestá máis preto que nunca”,grazas, subliña a alcaldesa, aocambio no Goberno de Españaque entende que hai que afron-tar con urxencia un problema“que padecemos as porriñesase porriñeses e que pedimos quese solucione dende 1948, haixa 70 anos”.

O seguinte paso será o demanter unha reunión de traballoco secretario de Estado de In-fraestruturas do Ministerio deFomento para fixar que os Pre-supostos Xerais do Estado para2019, que o Goberno quereaprobar no mes de novembro,recolla o proxecto de eliminacióndo paso a nivel e o orzamentonecesario para executar-lo.

A alcaldesa e a presidenta de ADIF retomano proxecto de eliminación do paso a nivel


LouriñaRedacción

AConcellería de Xuven-tude do Concello do Po-rriño a través da súa

OMIX, impulsa a iniciativa departicipación infantil e ado-lescente, enmarcada na candi-datura do Porriño aorecoñecemento de CidadeAmiga da Infancia de UNICEF.

No tempo que se leva tra-ballando conxuntamente con

centros escolares no recoñe-cemento do Porriño de “CidadeAmiga da Infancia”, entreoutros resultados acadouse acreación do ‘Consello Municipalde Infancia do Porriño’, órganoque representa a tódolos ne-nos, nenas e adolescentes desteconcello.

Este órgano acordou noúltimo Pleno, entre outras ini-

ciativas, a idea de realizacióndo “Pinchoneno’, con produtossaudables e “non tan sauda-bles” durante as datas 14 e15 do mes de setembro, coin-cidindo coa antesala das festaslocais. Esta proposta logo deser traballada nas aulas, e de-batida no salón de plenos, foiaprobada por unanimidade noPleno infantil do pasado mesde abril.

En resposta a esta demanda,dende a Concellería de Xuven-tude co apoio da Concelleríade Festas levarase a cabo, aprimeira edición deste ‘1ºPinchonen@’ dacordo co Pleno.Unha actividade especial, cunatractivo formato que, ademais,supón primeiro paso para tra-tar de consolidalo e acadar enfuturas edicións a implicacióndo sector da hostalería e ocomercio local.

Dende a Concellería de Edu-cación sinálase que “agora omais importante é dar respostaa esta iniciativa de participa-ción infantil, enmarcada nacandidatura do Porriño ao re-coñecemento de Cidade Amigada Infancia de UNICEF, tratando

de atender asopinións, intere-ses e necesidadesdos veciños e ve-ciñas mais no-vos”.

O ‘Pincho-nen@’ contarácunha completaaxenda de acti-vidades, que se-rán levadas acabo na “carpado Roxy”: entreoutras, un con-certo infantil, unshow cooking, unobradoiro de co-ciña, un photo-call ou agasallo.

Así mesmo, es-tará presente “Miri”, partici-pante do 5º Masterchef-Es-paña, nos diversos talleres eactividades programadas paraesas datas. Tamén estará NoemíFérnandez, segunda clasificadana final do programa ‘La VozKids’, veciña do Porriño, etamén a famosa cociñeira eblogueira Inés Carcacía.

En relación cos obradoiros,dende a Concellería de Educa-

ción subliñase que: as prazasnos mesmos serán cubertasentre os interesados por rigo-rosa orde de chegada ao recintono día da súa realización; asidades dos participantes serándesde os 7 ata os 14 anos; oPúblico que así o desexe po-derá asistir ata completar aforo,200 persoas máximo e o ‘Pho-tocall’ para as dúas datas, nonten límite de aforo.

O Concello do Porriño organiza, dentro da programación das Festas do Cristo o 1ª Pinchonen@

Aalcaldesa vén de super-visar, persoalmente, oremate dos traballos de

reforma e mellora da EscolaInfantil A Galiña Azul de Tor-neiros, que o Concello acome-teu cun orzamento de37.577,53€, con cargo á liqui-dación do Consorcio Galego deBenestar.

Eva García de la Torre, queestivo acompañada pola con-celleira de Educación, LourdesMoure, comprobou que as obrasabrangueron a retirada do per-

piaño superior do inmoble, acolocación de novas baixantes,a reparación da caneta poste-rior e do comedor; a demoliciónde varios tabiques; a elimina-ción das filtracións de auga;arranxo oe muro de contencióndo xardín de xogos; substitu-ción do pavimento; colocacióndun novo pechamento metálicona entrada; amaño do xardíne o céspede; substitución doszócolos; reparación de xogos,elementos e bambáns; pintadodas varandas, selado de fiestras

ou a limpeza das fachadas cuntratamento de auga a presión.

A alcaldesa subliñou que areforma, recuperación e repa-ración desta gardería era unhademanda “xusta”, longamentesolicitada polas veciñas e ve-ciños, país e nais e os res-ponsábeis do centro, “e uncompromiso meu, persoal, coneles”, indicou, afirmando queseguirá a demandar ao Go-berno de Galicia a creacióndunha nova gardería no Po-rriño, “porque na Xunta saben

perfectamente que somos oconcello no que máis nenas enenos nacen na provincia de

Pontevedra e o segundo encrecemento vexetativo de todaGalicia”.

Rematan os traballos de reforma da Escola da Galiña Azul, en Torneiros,nos que o Concello investiu máis de 37.000€

Editorial NOVAS DO EIXO ATLÁNTICO S.L.Avda. Sarmiento Rivera, 4-4ºD (36860 PONTEAREAS - GALIZA) T. 986 64 12 [email protected]

Éxito rotundo da festa dos callos de salcedapero cada quen é como é. se me chamaron a atención,...

Documents