· aqueles personaxes da hilarante comedia de yasmina reza. É posible axuizar sen receos porque,...

84

Upload: others

Post on 09-Feb-2020

6 views

Category:

Documents


0 download

TRANSCRIPT

E d i t a

P r e s i d e n t e d a D e p u t a c i ó n d e O u r e n s e

José Luis Baltar Pumar

D e p u t a d o d e C u l t u r a

José Luis Valladares Fernández

D i r e c t o r C e n t r o C u l t u r a l D e p u t a c i ó n d e O u r e n s e

e c o o r d i n a c i ó n d a e x p o s i c i ó n e d o c a t á l o g o

Francisco González Bouzán

A d m i n i s t r a c i ó n e X e s t i ó n d e F o n d o s

Sonia Pérez Fuentefría

C o o r d i n a c i ó n d e M o n t a x e e M a n i p u l a c i ó n

Manuel Pérez Cid

T e x t o s

© Mercedes Rozas

F o t o g r a f í a

© Xosé Lois Vázquez

© David Rodríguez Casas (páx 14-15 e 68)

© Núria Ruibal García (páx 16)

© El ama de casa pervertida (páx 18-19)

disignaedenia | www.edenia.org

I m p r i m e

Rodi Artes Gráficas, Ourense

I . S . B . N .

978-84-92554-29-4

D e p . l e g a l

OU 144-2010

XURADO - JURADO  

M e r c e d e s   R o z a s   C a e i r o

X o s é   M a n u e l   B u x á n   B r a n

Á n g e l   C e r v i ñ o   L ó p e z

S o n i a   To r r e s   R o d r í g u e z 

S E C R E TA R I O

F r a n c i s c o   G o n z á l e z   B o u z á n

5

Este ano cúmplese o décimo aniversario da posta en marcha do Centro Cultural da Deputación de

Ourense e cúmplese, tamén, a IX edición do Certame de Artes Plásticas da Deputación, porque foron

dúas iniciativas culturais que non se poden entender por separado.

Dende os seus inicios, o Centro Cultural e a Deputación entenderon que a xuventude debía ser un

elemento de especial atención e dedicación. Así naceu este certame, que hoxe podemos decir

que goza de excelente saúde e tamén de consideración e aprezo entre os creadores máis novos.

A profesionalidade do seu xurado, o rigor do seu traballo son elementos que ofrecen garan-

tías para un concurso coma este e que garanten un futuro prometedor. Como sempre, cada

ano ofrece novidades, a frescura dos que empezan e posibilidades para albiscar un futuro.

Noraboa a todos.

J o s é   L u i s   B a l t a r   P u m a rP r e s i d e n t e d a D e p u t a c i ó n d e O u r e n s e

globalidade mediática, a mesma que felizmente achega o universal e

ten o risco de chegar a illar a identidade inmediata. “A diversidade

estética é inmensa e sempre foi así”, pero ninguén dubida de que

dende as primeiras vangardas do século XX se disparou ata a infi-

nidade, tanto como as miradas que rastrexan cada paso que dá a

arte contemporánea.

Esa Babel, de enmarañada rede de formas, estilos, procedemen-

tos, de modos de representación, cataliza a multiplicidade ac-

tual e tende á disipación de calquera xerarquía. Os artistas

O filósofo francés recapacita sobre a diversidade estética, salpicada de

matices, xuntada polo potencial interdisciplinar e impulsada por unha

M e r c e d e s   R o z a s

“Moi a miúdo escollemos as obras como escollemos os nosos

amigos, é dicir, por relación aos nosos humores e aos nosos

carácteres. Un prefire o sublime, outro a tenrura, un terceiro a

broma. Un prefire a ornamentación, outro a simplicidade. Cuestión

de humores”.

Yves Michaud

8

técnicas e concepcións que despregan, demostra o amplo en-

caixe de visións que conviven hoxe en día.

O exemplo da adaptación ao tempo, dominado polo envite da

disparidade no que se moven os creadores emerxentes, é per-

ceptible nas obras dos merecedores dos tres premios 2010.

David Rodríguez Casas remitiu dúas pezas independentes, execu-

tadas con prácticas distintas: fotografía e pintura. A insistencia en

que desaparezan calquera tipo de demarcacións permite ao autor

producir en distintos formatos, reinterpretando de distintas manei-

ras a realidade.

Os seus retratos fotográficos -primeiro premio- reflexionan sobre a

memoria, mesmo actúan como a memoria: “posúen, explica David,

unha gran carga sentimental e emocional, coa diferenza que a memoria

almacena os recordos e a fotografía evócaos”. Cun complexo proceso de

elaboración que pasa por fotografar a imaxe, conxelala no sentido físico

abren novas vías de investigación e en moitos casos fano ao mesmo tempo

e con similares perfís porque as fronteiras desapareceron; mentres, os

espectadores, xa sen os tímidos escrúpulos de hai unhas décadas, par-

ticipan do debate sen temor á torpeza, opinando abertamente, como

aqueles personaxes da hilarante comedia de Yasmina Reza. É posible

axuizar sen receos porque, seguindo a Michaud, é “cuestión de hu-

mores”.

Certames para novos creadores, como o que ano tras ano convoca

a Deputación de Ourense, e xa van nove!, son o mellor modelo das

alentadoras multifacetas da creación. Neles contextualizase o sentir

da variedade, o enorme fluxo da plástica actual formulada dende

recetas exclusivas ou combinatorias, con técnicas recoñecidas e

outras por escrutar, dende o respecto e, nalgún caso, o débito

á tradición, ou coa lección dominada das novas tecnoloxías. As

propostas destes trinta artistas forman un gran e fresco pat-

chwork ganduxado por estratexias que simbolizan o xesto

ecléctico destes inicios do novo milenio. O cóctel de soportes,

9

antecedente das sensacións dixitalizadas, corroborando así a idea de que

os pixeis substituían, polo tanto, ás minuciosas pinceladas divisionistas.

Difícil extrapolar aquela Tarde de domingo na illa da Grande Jatte á iro-

nía de As boas formas. Quizais aquí ese cruzamento de influencias teña

pouca relevancia se temos en conta que nas pautas do grupo Ama de

casa pervertida, Cris e Pablo, conta máis a mensaxe que o medio.

Tanto os dous accesit, Pedro Pérez Varela e José Andrés Santiago

Iglesias, coma o resto de seleccionados testemuñan contextos dun pro-

ceso cultural vixente, traducen modos e actitudes que investigan a re-

lación co espazo, revisitan a tradición, revelan o caudal expresivo da

simbiose entre disciplinas, articulan marcos construtivos elásticos e

metamorfosean a experiencia cotiá nas súas pezas a través de lectu-

ras que, sen dúbida, dan crédito tanto ao presente coma ao futuro

inmediato do mundo das artes plásticas en Galicia.

Ante a imposibilidade de concreción, exploramos a través de

trazos xerais a valiosa estrutura expositiva. Neste ano, como xa

da acción, volver fotografala e finalmente manipulala no or-

denador, David “conxela” literalmente os momentos conver-

tendo as imaxes nunhas vanitas misteriosas, ricas en metáforas

e con gran preeminencia de sensacións.

A gañadora do segundo premio, Nuria Ruibal García, rastrexa

o mesmo motivo, ofrecendo outra dimensión da evocación.

“Necesito os meus recordos, son os meus documentos”, berraba

Louise Bourgeois apropiándose do seu propio corpo para crear e

esta mesma prolongación autobiográfica fai que Nuria traslade o

seu rostro, tecido con las, sobre unha parede, nunha proxección

suxestiva da alteridade. Alfinetes e fíos puntean a corporalidade es-

cenográfica, acoutada nun espazo-temporal transitorio.

Cris Carbalho e Pablo Huertas -terceiro premio-, propoñen un gravado

láser sobre papel. Imaxes insinuadas e formas esvaecidas, aproveitan-

do o alcance das novas tecnoloxías para suxerir sen enunciar expresa-

mente. Donald Kuspit, atreveuse a sinalar o puntillismo de Seurat como

1 0

O escenario ensánchase con instalacións como a de Leticia

Domínguez Carballo que baixo o título Ao aire,... curan me-

llor as feridas da arte acentúa o corrosivo e mordaz, a peza

escultórico-kitch Cool and vintage de Pablo Garrido Ledo e a

enigmática Venus de Ignacio Suárez Blanco intervida con inxec-

ción de tinta sobre vinilo.

É obvio que estes concursos son, para ben ou para mal, bos baró-

metros da situación porque rexistran o ambiente multidisciplinar

no que se desenvolve a arte de hoxe, que non codifica iniciativas

nin restrinxe enunciados. Nese sentido é de eloxiar que a pintura, e

aínda que con menos representación tamén o gravado, siga mantén-

dose viva despois do acoso e derrubamento a que foi sometida en dé-

cadas anteriores. Servíndonos da idea de Octavio Paz, cando dixo que

a pesada negación se volvera rutineiro procedemento e resultaba xa

pouco creativa, poderiamos falar na actualidade con menos dramatismo

de estas prácticas artísticas que non dubidan en situarse dende posturas

flexibles, incluída a do debuxo dixital. Asociados a este capítulo están

vén sucedendo nas últimas convocatorias, a fotografía protagoniza gran

parte do percorrido. Os tanteos diversificados, nos que predomina o pa-

trón dixital, promoven as fórmulas de Pedro Pérez Varela, Pablo Araújo

Barros, Saudade Arteaga Rodero, Laura Fernández, Sheila Pazos, Juan

Baraja Rodríguez, María Ronda Bautista López, María Blanco Rodríguez

e Inés Casarejo Comesaña.

O vídeo, articulado nalgún caso á instalación, goza dun estado que

poderiamos chamar inmaterial. Carlota Álvarez Basso escribiu hai

uns anos que “traballar coa imaxe proxectada é traballar coa esen-

cia da inmaterialidade, onde antes houbo obxectos agora hai luz,

onde antes distancia, agora hai un espazo baleiro. “ O tipo de

propostas como as de Pilar Boullosa Alvárez, Manuel Santos

Espinosa, David Crespo Varela y Laura Nogales Bárcena dina-

mitan definitivamente a concepción sagrada da obra artística

de arte, ao mesmo tempo que aproveitan a liña de romper coa

idea tradicional de representación do obxecto, iniciada polas

vangardas.

1 1

Denis Estevez Fernández, Nuria Rodríguez Figueiredo, David

Rodríguez Casas, Víctor García Alonso, Iria Flavia Quinteiro

Yánez, Ana Seoane Suárez, Sergio Vargas Rodríguez e José

Andrés Santiago Iglesias.

A filosofía, cando reflexiona sobre o xuízo estético, faise eco da

“inmensa variedade de xogos de linguaxes estéticas”, unha varie-

dade que promove unha fisionomía rexuvenecida, sen límites de-

finitorios, que identifica as condutas e tácticas ben argumentadas

dos artistas seleccionados neste noveno Certame de artes Plásticas

da Deputación de Ourense.

OBRAPREMIADA

1 4

D a v i d   R o d r í g u e z   C a s a s · Recuerdos

F o t o g r a f í a d i x i t a l , 4 0 x 5 3 c m c / u ( 5 u n i d a d e s ) 1ºp r e m i o

1 6

N ú r i a   R u i b a l   G a r c í a · Él

I n t e r v e n c i ó n s / p a r e d e c o n l a e a l f i n e t e s , M e d i d a s v a r i a b l e s ( 1 5 0 x 17 0 c m ) 2ºp r e m i o

1 8

C r i s   C a r b a l h o   e   P a b l o   H u e r t a s   ( E l   a m a   d e   c a s a   p e r v e r t i d a ) · Las buenas formas

G r a v a d o l á s e r s / p a p e l , 3 5 x 5 0 c / u ( 1 0 u n i d a d e s ) 3ºp r e m i o

2 0

P e d r o   P é r e z   V a r e l a · DiógenesT é c n i c a M i x t a , 1 24 x 9 1 c m

A C C E S I T

2 2

J o s é   A n d r é s   S a n t i a g o   I g l e s i a s · ST (da serie “Nipponadas”)

I m p r e s i ó n d i x i t a l ( p l o t t e r E p s o n S t y l u s P r o 9 9 0 0 - P a p e l S o m e r d e t V e l v e t 2 5 5 g / m 2

A C C E S I T

2 4

“Muy a menudo escogemos las obras como esco-

gemos a nuestros amigos, es decir, por relación

a nuestros humores y a nuestros caracteres. Uno

prefiere lo sublime, otro la ternura, uno tercero

la broma. Uno prefiere la ornamentación, otro

la simplicidad. Cuestión de humores”.

Yves Michaud

El filósofo francés recapacita sobre la di-

versidad estética, salpicada de matices,

aunada por el potencial interdisciplinar e

impulsada por una globalidad mediática,

artistas abren nuevas vías de investigación y

en muchos casos lo hacen al mismo tiempo

y con similares perfiles porque las fronteras

han desaparecido; mientras, los espectado-

res, ya sin los tímidos escrúpulos de hace unas

décadas, participan del debate sin temor a la

torpeza, opinando abiertamente, como aquellos

personajes de la hilarante comedia de Yasmina

Reza. Es posible enjuiciar sin recelos porque, si-

guiendo a Michaud, es “cuestión de humores”.

Certámenes para jóvenes creadores, como el que

año tras año convoca la Deputación de Ourense, ¡y

la misma que felizmente acerca lo universal y

tiene el riesgo de llegar a aislar la identidad

inmediata. “La diversidad estética es inmensa

y siempre ha sido así”, pero nadie duda de

que desde las primeras vanguardias del siglo

XX se ha disparado hasta la infinidad, tanto

como las miradas que rastrean cada paso que

da el arte contemporáneo.

Esa Babel, de enmarañada red de formas, es-

tilos, procedimientos, de modos de represen-

tación, cataliza la multiplicidad actual y tien-

de a la disipación de cualquier jerarquía. Los

M e r c e d e s   R o z a s

2 5

ya van nueve!, son el mejor modelo de las

alentadoras multifacetas de la creación. En

ellos se contextualiza el sentir de la varie-

dad, el enorme flujo de la plástica actual

formulada desde recetas exclusivas o combi-

natorias, con técnicas reconocidas y otras por

escrutar, desde el respeto y, en algún caso, el

débito a la tradición, o con la lección domina-

da de las nuevas tecnologías. Las propuestas

de estos treinta artistas forman un gran y fresco

patchwork hilvanado por estrategias que simbo-

lizan el gesto ecléctico de estos inicios del nuevo

milenio. El cóctel de soportes, técnicas y concep-

ciones, que despliegan, demuestra el amplio en-

caje de visiones que conviven hoy en día.

El ejemplo de la adaptación al tiempo, dominado

por el envite de la disparidad en el que se mueven

proceso de elaboración que pasa por fotografiar la

imagen, congelarla en el sentido físico de la ac-

ción, volverla a fotografiar y finalmente manipu-

larla en el ordenador, David “congela” literalmen-

te los momentos convirtiendo las imágenes en

unas vanitas misteriosas, ricas en metáforas y

con gran preeminencia de sensaciones.

La ganadora del segundo premio, Nuria Rui-

bal García, rastrea el mismo motivo, ofrecien-

do otra dimensión de la evocación. “Necesito

mis recuerdos, son mis documentos”, gritaba

Louise Bourgeois apropiándose de su propio

cuerpo para crear y esta misma prolonga-

ción autobiográfica hace que Nuria trasla-

de su rostro, tejido con lanas, sobre una

pared, en una proyección sugerente de

la alteridad. Alfileres e hilos puntean la

los creadores emergentes, es perceptible en

las obras de los merecedores de los tres pre-

mios 2010.

David Rodríguez Casas remitió dos piezas in-

dependientes, ejecutadas con prácticas distin-

tas: fotografía y pintura. La insistencia en que

desaparezcan cualquier tipo de demarcaciones

permite al autor producir en distintos forma-

tos, reinterpretando de distintas maneras la

realidad.

Sus retratos fotográficos -primer premio- re-

flexionan sobre la memoria, incluso actúan

como la memoria: “poseen, explica David, una

gran carga sentimental y emocional, con la di-

ferencia que la memoria almacena los recuer-

dos y la fotografía los evoca”. Con un complejo

2 6

corporalidad escenográfica, acotada en un espacio-

temporal transitorio.

Cris Carbalho y Pablo Huertas -tercer premio-,

proponen un grabado láser sobre papel. Imá-

genes insinuadas y formas desdibujadas, apro-

vechando el alcance de las nuevas tecnologías

para sugerir sin enunciar expresamente. Do-

nald Kuspit, se atrevió a señalar el puntillismo

de Seurat como antecedente de las sensacio-

nes digitalizadas, corroborando así la idea de

que los pixeles sustituían, por tanto, a las

minuciosas pinceladas divisionistas. Difícil

extrapolar aquella Tarde de domingo en la

isla de la Grande Jatte a la ironía de Las

buenas formas. Quizá aquí ese cruce de

influencias tenga poca relevancia si te-

nemos en cuenta que en las pautas del

estructura expositiva. En este año, cómo

ya viene sucediendo en las últimas con-

vocatorias, la fotografía protagoniza gran

parte del recorrido. Los tanteos diversifica-

dos, en los que predomina el patrón digital,

promueven las fórmulas de Pedro Pérez Va-

rela, Pablo Araújo Barros, Saudade Artea-

ga Rodero, Laura Fernández, Sheila Pazos,

Juan Baraja Rodríguez, María Ronda Bautis-

ta López, María Blanco Rodríguez e Inés Ca-

sarejo Comesaña.

El vídeo, articulado en algún caso a la instala-

ción, disfruta de un estado que podríamos lla-

mar inmaterial. Carlota Álvarez Basso escribió

hace unos años que “trabajar con la imagen pro-

yectada es trabajar con la esencia de la inmate-

rialidad, donde antes hubo objetos ahora hay luz,

grupo Ama de casa pervertida, Cris y Pablo,

cuenta más el mensaje que el medio.

Tanto los dos accesit, Pedro Pérez Varela y José

Andrés Santiago Iglesias, como el resto de se-

leccionados testimonian contextos de un proce-

so cultural vigente, traducen modos y actitudes

que investigan la relación con el espacio, revi-

sitan la tradición, revelan el caudal expresivo

de la simbiosis entre disciplinas, articulan mar-

cos constructivos elásticos y metamorfosean la

experiencia cotidiana en sus piezas a través de

lecturas que, sin duda, dan crédito tanto al pre-

sente como al futuro inmediato del mundo de

las artes plásticas en Galicia.

Ante la imposibilidad de concreción, explo-

ramos a través de trazos generales la valiosa

2 7

donde antes distancia, ahora hay un es-

pacio vacío.” El tipo de obras como las de

Pilar Boullosa Alvárez, Manuel Santos

Espinosa, David Crespo Varela y Laura

Nogales Bárcena dinamitan definitivamen-

te la concepción sagrada de la obra artística,

al mismo tiempo que aprovechan la línea de

romper con la idea tradicional de representa-

ción del objeto, iniciada por las vanguardias.

El escenario se ensancha con instalaciones

como la de Leticia Domínguez Carballo que

bajo el título Al aire,... curan mejor las heridas

del arte acentúa lo corrosivo y mordaz, la pieza

escultórico-kitch Cool and vintage de Pablo Ga-

rrido Ledo y la enigmática Venus de Ignacio Suá-

rez Blanco intervenida con inyección de tinta sobre

vinilo.

Figueiredo, David Rodríguez Casas, Víctor García

Alonso, Iria Flavia Quinteiro Yánez, Ana Seoane

Suárez, Sergio Vargas Rodríguez y José Andrés

Santiago Iglesias.

La filosofía, cuando reflexiona sobre el juicio

estético, se hace eco de la “inmensa variedad

de juegos de lenguajes estéticos”, una varie-

dad que promueve una fisonomía rejuvene-

cida, sin límites definitorios, que identifica

las conductas y tácticas bien argumentadas

de los artistas seleccionados en este noveno

Certame de artes Plásticas da Deputación de

Ourense.

Es obvio que estos concursos son, para bien o

para mal, buenos barómetros de la situación

porque registran el ambiente multidisciplinar

en el que se desenvuelve el arte de hoy, que

no codifica iniciativas ni restringe enunciados.

En ese sentido es de elogiar que la pintura, y

aunque con menos representación también el

grabado, siga manteniéndose viva después del

acoso y derribo a que fue sometida en décadas

anteriores. Sirviéndonos de la idea de Octavio

Paz, cuando dijo que la machacona negación

se había vuelto rutinario procedimiento y re-

sultaba ya poco creativa, podríamos hablar en

la actualidad con menos dramatismo de estas

prácticas artísticas que no dudan en situarse

desde posturas flexibles, incluida la del di-

bujo digital. Asociados a este capítulo están

Denis Estevez Fernández, Nuria Rodríguez

OBRA

SELECCIONADA

3 0

P a b l o A r a ú j o B a r r o s • As seen on tv (serie)

F o t o g r a f í a d i x i t a l 4 0 x 3 0 c m c / u ( 2 u n i d a d e s )

S a u d a d e A r t i a g a R o d e r o • LoboF o t o g r a f í a s / a l u m i n i o , 7 0 x 1 0 0 c m

3 4

J u a n B a r a j a R o d r í g u e z • S/título. Serie Catedrales

T i n t a s p i g m e n t a d a s s / p a p e l d e f o t o g r a f í a , 1 0 0 x 1 0 0 c m

3 6

M ª R o n d a B a u t i s t a L ó p e z • Sen Título

F o t o g r a f í a d i x i t a l . I m p r e s i ó n s / p a p e l l a m b d a , 7 0 x 1 0 0 c m

3 8

O l m o B l a n c o F u e n t e s • Instalodecoración (Casa da Peregrina)

A c r í l i c o b r a n c o s / c e m e n t o , 9 5 0 x 6 0 0 c m

4 0

M a r í a B l a n c o R o d r í g u e z • Fin da primeira parte

F o t o g r a f í a d i x i t a l s i l i c o n a d a , 5 8 x 1 3 2 c m

4 2

P i l a r B o u l l o s a Á l v a r e z • Diario visceral personal

I n s t a l a c i ó n + v i d e o . M e d i d a s v a r i a b l e s a l a l o n x i t u d e d a c o r d a , m á i s o u m e n o s 5 0 0 c m

4 4

I n é s C a s a r e j o C o m e s a ñ a • Tea party debacle I, II, III

F o t o g á f í a d i x i t a l , 1 0 0 x 7 0 / 5 0 x 7 0 / 5 0 x 7 0

4 6

J o s e C o l l a z o M é n d e z • AMV i d e o ( 1 6 . 9 ) , 4 ’ 2 3 ’ ’

4 8

D a v i d C r e s p o V a r e l a • VacíoV i d e o d i x i t a l , 1 ’ 4 5 ’ ’

5 0

L e t i c i a D o m í n g u e z C a r b a l l o • Al aire, ...curan mejor las heridas del arteM i x t a , i n s t a l a c i ó n a r t e c o n c e p t u a l

5 2

D e n i s E s t é v e z F e r n á n d e z • Sen títuloM i x t a s / t e a

5 4

L a u r a F e r n á n d e z P a t i ñ o • .MAS/.FEM

F o t o g r a f í a e n b r a n c o e n e g r o s / p a p e l R C b r i l o 5 0 x 7 0 ( 4 c a d r o s )

5 6

V í c t o r G a r c í a A l o n s o • Venus in furs Paco

A c r í l i c o s / l e n z o , 1 0 0 x 1 6 0 c m

5 8

P a b l o G a r r i d o L e d o • Cool and vintageE s c u l t u r a , 4 0 X 2 5 X 2 0 c m

6 0

L a u r a N o g a l e s B á r c e n a s • NakedV i d e o a r t e , 4 ’ 1 ’ ’

6 2

S h e i l a P a z o s S i l v a • ¿Qué pasa ahí fuera? VIC o p i a l a b d a s / a l u m i n i o , 1 2 0 x 9 0 c m

6 4

I r i a F l a v i a Q u i n t e i r o Y a ñ e z • S/TM i x t a 1 1 8 X 1 1 6 c m

6 6

D a v i d R o d r í g u e z C a s a s • Puzzle introspectivoM i x t a , 17 7 x 1 3 1 c m

6 8

N ú r i a R o d r í g u e z F i g u e i r e d o • Casa de pastor

T é c n i c a m i x t a s / t e l a s i n i m p r i m a c i ó n , 1 1 4 x 1 4 6 c m

7 0

M a n u e l S a n t o s E s p i n o s a • WCV i d e o c r e a c i ó n , 2 ´ 24 ´ ´

A n a S e o a n e S u á r e z • S/TÓ l e o s / l e n z o , 1 3 0 x 1 0 0 c m

7 4

I g n a c i o S u á r e z B l a n c o • Venus

I n x e c c i ó n d e t i n t a s o l v e n t e e n v i n i l o l a m i n a d o e n m a t e s / p v c , 2 0 0 x 1 3 7 c m

7 6

S e r g i o V a r g a s R o d r í g u e z • Sueño ibérico

X i l o g r a f í a , e s t e n c i l , c e r a , g r a f i t o e t i n t a / p a p e l ( m i x t a ) , m e d i d a s v a r i a b l e s , p o l í p t i c o

PRESENTACIÓN

  5   J o s é   L u i s   B a l t a r   P u m a r

TEXTO

 7/ 2 4   M e r c e d e s   R o z a s

OBRAPREMIADA

  1 5   D a v i d   R o d r í g u e z   C a s a s · Recuerdos

  1 7   N ú r i a   R u i b a l   G a r c í a · Él

  1 9   C r i s   C a r b a l h o   e   P a b l o   H u e r t a s   ( E l   a m a   d e   c a s a   p e r v e r t i d a ) · Las buenas formas

  2 1   P e d r o   P é r e z   V a r e l a · Diógenes

  2 3   J o s é   A n d r é s   S a n t i a g o   I g l e s i a s · ST (da serie “Nipponadas”)

OBRASELECCIONADA

  3 1   P a b l o   A r a ú j o   B a r r o s   •  As seen on tv (serie)

  3 3   S a u d a d e   A r t i a g a   R o d e r o   •  Lobo

  3 5 J u a n   B a r a j a   R o d r í g u e z   •  S/título. Serie Catedrales

  3 7   M ª   R o n d a   B a u t i s t a   L ó p e z   •  Sen Título

  3 9   O l m o   B l a n c o   F u e n t e s   •   Instalodecoración (Casa da Peregrina)

  4 1   M a r í a   B l a n c o   R o d r í g u e z   •  Fin da primeira parte

  4 3   P i l a r   B o u l l o s a   Á l v a r e z   •  Diario visceral personal

  4 5   I n é s   C a s a r e j o   C o m e s a ñ a   •  Tea party debacle I, II, III

  4 7     J o s e   C o l l a z o   M é n d e z   • AM

  4 9   D a v i d   C r e s p o   V a r e l a   •  Vacío

  5 1   L e t i c i a   D o m í n g u e z   C a r b a l l o   •  Al aire, ...curan mejor las heridas del arte

  5 3   D e n i s   E s t é v e z   F e r n á n d e z   •  Sen título

  5 5   L a u r a   F e r n á n d e z   P a t i ñ o   •   .MAS/.FEM

  5 7   V í c t o r   G a r c í a   A l o n s o   • Venus in furs Paco

  5 9   P a b l o   G a r r i d o   L e d o   •  Cool and vintage

  6 1     L a u r a   N o g a l e s   B á r c e n a s   •  Naked

  6 3   S h e i l a   P a z o s   S i l v a   •  ¿Qué pasa ahí fuera? VI

  6 5   I r i a   F l a v i a   Q u i n t e i r o   Y a ñ e z   •  S/T

  6 7   D a v i d   R o d r í g u e z   C a s a s   •  Puzzle introspectivo

  6 9   N ú r i a   R o d r í g u e z   F i g u e i r e d o   •  Casa de pastor

  7 1   M a n u e l   S a n t o s   E s p i n o s a   •  WC

  7 3   A n a   S e o a n e   S u á r e z   •  S/T

  7 5   I g n a c i o   S u á r e z   B l a n c o   •  Venus

  7 7   S e r g i o   V a r g a s   R o d r í g u e z   •  Sueño ibérico

ÍNDICE