silvia lópez villasenín breve hª da música

A

HISTORIA

DA

MÚSICA

Bos días nenos e nenas! Hoxe

vamos a explorar a Historia da

Música. Seguro que nunca

pensáchedes nos seus

comenzos pero hoxe coa vosa

axuda chegaremos a eles.

A orixe da música é tan antiga

como a existencia do ser

humano. Xorde por dous

grandes motivos:

•A imitación dos sons da

natureza.

•A repetición dos sons rítmicos das actividades diarias.

Na Prehistoria a música tiña

un poder máxico e espitual.

Coñecemos estes datos polos

descubrimentos arqueolóxicos

realizados. Además, grazas a

eses descumbrementos

encontráronse instrumentos

moi parecidos aos de hoxe.

Na Idade Media a música

estaba moi vinculada a

relixión. O canto predominaba

nas igrexas e nos mosteiros. Os

protagonistas dos cantos eran personaxes bíblicos.

Guido de Arezzo foi un monxe

italiano moi importante para a

música porque deulle nome a

cada unha das notas da escala

musical a partir da primeira sílaba

de cada verso dun himno.

Ademáis el mesmo inventou a

actual escritura musical situando

notas sobre líneas paralelas e

horizontais.

Pero ademáis, había música

popular, que non tiña nada que ver

coa relixión.

Interpretábana dous tipos de

artistas:

•Os trovadores: xeralmente eran

cultos e con coñecementos

musicais.

•Os xuglares: artistas ambulantes

que contaban historias coa súa

música para entreter ao pobo.

Co paso do tempo a música foi

evoluciando e tamén os gustos e

o s lugares onde se interpretaba.

No Renacemento, ademáis de

en mosteiros e nas catedrais,

tamén había música nos palacios

dos reis e da nobreza cortesana.

Os temas tratados xa non

eran só relixiosos se non

que se cantaba tamén

ao amor, dándolle un aire

caballeresco e cortés.

Os compositores e os cantantes

brillantes eran moi valorados.

A música vocal, a instrumental

e a dramatización foron

mezclandose cada vez máis

dando orixe aos primeiros

teatros musicais.

Os bailes chegaron a ser moi

espectaculares e elaborados.

Tanto foi así, que quen non

soubera bailar ben non era

considerado unha persona de

educación refinada

Durante a época barroca a

música viviu unha etapa de

ouro. En calquera

acontecemento social había

música.

A música era moi

adornada e, as veces, moi

complicada de interpretar,

destacando moitos

músicos virtuosos.

A época clásica foi un

período culminante de

organización e ordeamento

musical.

Os músicos pasaron de

ser empleados da

nobreza cortesana a

profesionais libres. Así, xa

non eran só os reis e os

seus invitados os que

disfrutaban da música.

Interpretábase música en

teatros, iglesias ou salas

palaciegas.

Ademáis a literatura e a

música uníronse creando un

novo xénero musical: a ópera.

Ópera de Nueva York

A expresión música clásica,

surxida nesta época, refírese a

música culta frente a música

popular:

•A música culta transmitiase

desde unha partitura escrita.

•A música popular transmitíase

en vivo e en direto. Aprendíase

e imitábase.

A música máis importante era a

instrumental. Por eso, a sinfonía foi

un dos xéneros que máis éxito tuvo.

A base da orquestra nesta época

componaa o cuarteto de cordas

clásico: dous violíns, una viola e un

violonchelo.

Outros instrumentos que tamén foron

importantes foron os de vento-

madeira.

Durante a época romántica, os

músicos expresaban nas súas

composicións os seus ideais de

libertade, os seus sentimentos e

as súas emocións.

O instrumento preferido era o

piano, e de modo máis

complexo, as grandes

orquestras sinfónicas.

A inspiración dos músicos proviña

dos temas populares, dos tempos

lonxanos, etc.

Os músicos virtuosos (músicos con

moita habilidade) estiveron de

moda na época romántica.

No siglo XX, non podemos

falar dun único estilo de

música, xa que hai moitos

tipos de composicións e

moi variadas.

Alguns autores dedicaronse a

exprimetar con sons da vida

diaria, como máquinas, ruidos

ambientais, etc. Outros optaron

por traballar con instrumentos

electrónicos.

Na orquestra, a familia da

percusión tivo unha gran

importancia.

Na música actual, adquire

gran importancia o jazz,

un estilo no que destacan

a trompeta, o saxo, o

piano, a guitarra e o

contrabaixo.

As novas tecnoloxías

facilitan a difusión da

música.

Xorden dous xéneros musicais que

cambian o panorama musical

posterior: o rock e o pop.

Elvis Presley é

considerado o rey do

rock.

O pop é outro estilo musical e

surxe en Inglaterra.

Os Beatles son os máximos

representantes deste estilo.

A gran variedade de músicas no

mundo, non ten fronteiras. Así naceu a

Word Music, donde se mezclan

diversas culturas e formas de sentir a

música.

E asta aquí, a nosa

exploración pola historia da

música. Grazas pola vosa

atención nenos e nenas.

CONSEGUIMOLO!