petit espai des 2010

4
Editorial 1 Noticies 1 Sortides 2 Intercanvi 2 Espai d’opinió 3 Halloween 4 Concert 4 La Buhardilla 4 Contingut: PETIT ESPAI EL NOTICIARI TRIMESTRAL DE L’ESCOLA INTERNACIONAL LAIE Volum nº 30 Desembre 2010 Cómo pasa el tiempo. Lo cierto es que al comenzar una semana antes de lo normal nuestra actividad escolar, creíamos que el paso de los días sería más lento, pero, evidentemente, no ha sido así. Ahora, nos encontramos con buena parte del trabajo del curso realizado, aunque nos queda mucho para acabar el ciclo. Durante el transcurrir de los días nos han pasado muchas cosas, hemos recibido a los del intercambio, nada más ni nada menos que a tres países. Nos hemos ido de salida tutorial, todas fantásticas. También llegó la preevaluación, con sus alegrías y sinsabores; a la vez que muy necesaria para poner los pies en la tierra y saber cómo es nuestro nivel y hasta dónde queremos llegar. Ahora, después de haber realizado la evaluación, nos hemos ganado un merecido descanso. Disfrutemos de nuestros logros y reflexionemos sobre lo que no hemos hecho bien. EDITORIAL Mi primera semana en el Laie ha sido bastante difícil en comparación con primaria, de hecho la primera semana en sexto solamente hacíamos pequeñas redacciones y dibujos sobre nuestras vacaciones y este fin de semana casi no podía cargar ni con mi mochila. Debo admitir que es mil veces más difícil de lo que yo me había pensado. Pero en la ESO no todo son cosas negativas, mirando el lado positivo tenemos ta-quillas, podemos vestir con ropa normal, cosa que toda primaria lleva soñando desde siempre, los viernes salimos a las cuatro, los intercambios... Y si la primera semana ha sido dura no puedo ni imaginarme cómo serán la segun-da, la tercera, la cuarta... ¡¡¡¿y la semana de exámenes?!!!, aunque yo tengo la suerte de pensar en positivo y saber que todo va a salir bien, aunque para decir verdad ahora no estoy tan tranquila, como parece, durante la primera semana tanto los profesores como los alumnos de otros cursos nos han estado diciendo cosas como: - Eso es muy difícil y si no os ponéis las pilas, no os va a ir nada bien. Pero no creo que sea tan difícil como dice la gente. Todavía no me he acostumbrado a esto de ir de clase en clase “pa arriba y pa abajo”, esperar a que acabe el compañero de abajo o el de la dere-cha porque rápidos, rápidos no somos en la taquilla, que ahora a dónde voy, que tengo pis, que voy a llegar tarde, ¡ay! que me he perdido; estas son muchas de las frases que he dicho durante esta primera semana. Ya terminaré de contar cómo me han ido los días sucesivos SORTIDES ESOBATX 1r TRIMESTRE 1r ESO 23-09-10.- Canal Olímpic (Castelldefels) 2n ESO 23-09-10.- Aquaterra (Pantà de Sau) 3r ESO 23-09-10.- Mas Banyeres (Centelles) 4t ESO 23-09-10.- Platja Palomares (Vilassar M.) 1-2 BATX 23-09-10.- Cottolengo (Barcelona) LA SORTIDA DE 4t D’ESO Cristina Olivé i Nora Navarro 4t d’ESO B “A l’autobús” això es el que vam sentir tot a les 9h i 15min del dia 23 de setembre. La veritat és que no feia molt bon dia, el cel estava tapat i semblava que començaria a ploure. Vam arribar a la l’estació de Vilassar de Mar. Vam caminar fins el lloc on ens van quedar tot el dia. Ens van rebre quatre monitors. Els primer que van fer va ser dividir-nos en grups. Hi havia quatre activitats que van fer tots per torns. Una es tractava d’estimar el temps que trigaríem en arribar a un punt i tornar, i després ho havíem de comprovar. Una altre era que ens havíem de lligar amb unes cardes i uns arnesos i ens havíem de deslligar sense treure’ns els arnesos. La tercera eren uns esquís que ens havíem de posar tos els del grup i fer una cursa amb obstacles. I, finalment, la tela d’aranya, on tots els del grup havíem de passar per forats sense tocar les cordes. També vam jugar a futbol I vòlei. Ens van banyar, alguns amb roba… En resum, que ens ho vam passar molt bé i el temps ens va acompanyar perquè va acabar fent un dia magnífic. MI PRIMERA SEMANA EN EL LAIE Alejandra de la Rocha 1º ESO B

Upload: homelink

Post on 23-Jun-2015

635 views

Category:

News & Politics


0 download

DESCRIPTION

Publicació Petit Espai de l'escola Laie. Desembre de 2010

TRANSCRIPT

Page 1: PETIT ESPAI des 2010

Editorial 1

Noticies 1

Sortides 2

Intercanvi 2

Espai d’opinió 3

Halloween 4

Concert 4

La Buhardilla 4

Contingut:

PE

TIT

ES

PA

I E

L N

OT

IC

IA

RI

TR

IM

ES

TR

AL

DE

L’E

SC

OL

A I

NT

ER

NA

CI

ON

AL

LA

IE

Volum nº 30

Desembre 2010 Cómo pasa el tiempo. Lo cierto es que al comenzar una semana antes de lo normal nuestra actividad escolar, creíamos que el paso de los días sería más lento, pero, evidentemente, no ha sido así. Ahora, nos encontramos con buena parte del trabajo del curso realizado, aunque nos queda mucho para acabar el ciclo. Durante el transcurrir de los días nos han pasado muchas cosas, hemos recibido a los del intercambio, nada más ni nada menos que a tres países. Nos

hemos ido de salida tutorial, todas fantásticas. También llegó la preevaluación, con sus alegrías y sinsabores; a la vez que muy necesaria para poner los pies en la tierra y saber cómo es nuestro nivel y hasta dónde queremos llegar. Ahora, después de haber realizado la evaluación, nos hemos ganado un merecido descanso. Disfrutemos de nuestros logros y reflexionemos sobre lo que no hemos hecho bien.

EDITORIAL

Mi primera semana en el Laie ha s ido bas tan te d i f í c i l en comparación con primaria, de hecho la primera semana en sexto solamente hacíamos pequeñas redacciones y dibujos sobre nuestras vacaciones y este fin de semana casi no podía cargar ni con mi mochila. Debo admitir que es mil veces más difícil de lo que yo me había pensado. Pero en la ESO no todo son cosas negativas, mirando el lado positivo tenemos ta-quillas, podemos vestir con ropa normal, cosa que toda primaria lleva soñando desde siempre, los viernes salimos a las cuatro, los intercambios... Y si la primera semana ha sido dura no puedo ni imaginarme cómo serán la segun-da, la tercera, la cuarta... ¡¡¡¿y la semana de exámenes?!!!, aunque yo tengo la suerte de pensar en positivo y saber que todo va a salir bien, aunque para decir verdad ahora no estoy tan

tranquila, como parece, durante la primera semana tanto los profesores como los alumnos de otros cursos nos han estado diciendo cosas como: - Eso es muy difícil y si no os ponéis las pilas, no os va a ir nada bien. Pero no creo que sea tan difícil como dice la gente. T o d a v í a n o m e h e acostumbrado a esto de ir de clase en clase “pa arriba y pa abajo”, esperar a que acabe el compañero de abajo o el de la dere-cha porque rápidos, rápidos no somos en la taquilla, que ahora a dónde voy, que tengo pis, que voy a llegar tarde, ¡ay! que me he perdido; estas son muchas de las frases que he dicho durante esta primera semana. Ya terminaré de contar cómo me han ido los días sucesivos

SORTIDES  ESO­BATX 1r TRIMESTRE 

1r ESO 23-09-10.- Canal Olímpic (Castelldefels) 2n ESO 23-09-10.- Aquaterra (Pantà de Sau) 3r ESO 23-09-10.- Mas Banyeres (Centelles) 4t ESO 23-09-10.- Platja Palomares (Vilassar M.) 1-2 BATX 23-09-10.- Cottolengo (Barcelona)

LA SORTIDA DE 4t D’ESO Cristina Olivé i Nora Navarro 4t d’ESO B

“A l’autobús” això es el que vam sentir tot a les 9h i 15min del dia 23 de setembre. La veritat és que no feia molt bon dia, el cel estava tapat i semblava que començaria a ploure. Vam arribar a la l’estació de Vilassar de Mar. Vam caminar fins el lloc on ens van quedar tot el dia. Ens van rebre quatre monitors. Els primer que van fer va ser dividir-nos en grups. Hi havia quatre activitats que van fer tots per torns. Una es tractava d’estimar el temps que trigaríem en arribar a un punt i tornar, i després ho havíem de comprovar. Una altre era que ens havíem de lligar amb unes cardes i uns arnesos i ens havíem de deslligar sense treure’ns els arnesos. La tercera eren uns esquís que ens havíem de posar tos els del grup i fer una cursa amb obstacles. I, finalment, la tela d’aranya, on tots els del grup havíem de passar per forats sense tocar les cordes. També vam jugar a futbol I vòlei. Ens van banyar, alguns amb roba… En resum, que ens ho vam passar molt bé i el temps ens va acompanyar perquè va acabar fent un dia magnífic.

MI PRIMERA SEMANA EN EL LAIE Alejandra de la Rocha 1º ESO B

Page 2: PETIT ESPAI des 2010

Página 2 PETIT ESPAI

Filosofar  ¿es  un  oficio...  demasiado vulgar? Carpinteros,  camareros,  dependientas, profesoras...  o  incluso  médicos  y dentistas. Todos estos profesionales del ámbito  laboral  son  expertos  en  otra materia paralela  a  su  trabajo habitual, son  todos...  grandes  y  excelentes filósofos. Sí, así es, filósofos peluqueros, filósofos carniceros  o  incluso  filósofos barrenderos.  Esta  es  la  gente  que  nos rodea,  porque  en  realidad,  quieran creer  o  no...,  estamos  rodeados  de sabios cultos. Quién no escucha en el mercado a  las abuelitas hablar de la crisis económica, filosofar  sobre  los  tiempos  pasados  o ana l izar   "maru jamente"   los acontecimientos del vecindario. Quién no ha  oído  alguna  vez  conversaciones masculinas  sobre  futbolistas,  sobre  el porqué de sus victorias o el porqué de sus  derrotas. Quién  no  ha  sufrido  ser alguna  vez  el  ojo  del  huracán  en  una crítica femenina... Porque así es la vida y la vida es así. Los humanos tenemos un pequeño defecto que se convierte, en muchas ocasiones, en  la mayor virtud que poseemos. Nos gusta  razonar,  pensar,  analizar  el porvenir  y  las  consecuencias  de  las acciones.  Y  por  esta  causa  somos 

egocéntricos.  Razonamos  y  nos damos cuenta de que somos el único animal  terrestre  con  las  capacidades mentales  adecuadas  para  vivir  bajo otras  directrices  distintas  a  los instintos de supervivencia. Somos,  como  dirían  muchos,  el centro  del  mundo,  la  inteligencia personalizada... Este  egocentrismo  es  malo,  sí, ustedes  a  simple  vista  lo  pensarían. Pero  ahora  yo  les  propongo  que  lo miren desde un punto  filosófico. Ser egocéntricos no es del todo negativo, es  una  superioridad  "ficticia"  que promueve la filosofía. Las personas se sienten  confiadas,  capaces de pensar con  lógica  y  como  consecuencia, filosofan... hacen filosofía, enriquecen la cultura. Porque  filosofar no es  solo de  sabios con  conocimientos  avanzados, filosofar  es...    un  oficio  cotidiano  al cual  todos,  concretamente  TODOS, tenemos acceso. 

FILOSOFÍA Yin Tang Xu 2º Bachillerato 

¿SOBREVIVIRÉ A LA EVALUACIÓN? Nicole Balsega Silva 1º ESO B

Ahora estoy escribiendo esta redacción terminada ya la evaluación, he vivido y experimentado distintas cosas o emociones, por decirlo de alguna manera. Bueno, la verdad es que sí es difícil de superar, en el sentido de que tienes mucha presión con tantos exámenes, y la faena se te acumula, que si ahora tengo que repasar, que no he terminado, que si me voy a dormir a la una de la mañana, etc. Y tengo que confesar que he sido una de esas que se ha ido dormir tarde, ya que en esta evaluación he hecho de todo, he vivido de todo, pero lo menos que he sentido ha sido la sensación de dormir porque solo de pensar que mañana te tienes que levantar más temprano de lo normal porque aún queda algo por repasar el sueño no venía. ¡Ah!, y eso que no te acabas de creer que es difícil la semana es verdad. No debes dejarte llevar por esos pensamientos de que “yo como soy tan listo no me va a ser difícil”, porque entonces fracasarás. Mis compañeros y yo hemos superado esta horrible semana, unos con más dificultad que otros, o tal vez no, a lo mejor todos lo hemos pasado por las mismas dificultades, no tengo ni idea. Lo que sí sé es que ya la hemos pasado y

SURF AS A WAY OF LIFE MARKUS BONASTRE 4th ESO A

I live in Cabrera, a little town near the coast. There a lot of young people who love practicing all type of surf sports; windsurf, kitsurf…but specially surfing. I spent all my summers at the beach with friends or with the family and I always felt curious about all types of sports. I remember that day perfectly. I was looking at all the sufers in the water when a friend of my sister came to me with a surfboard and asked me if I wanted to try. I was so amazed and at the same time scared. I stand into the water with that huge board and tries to stand up while a half …. Wave was pushing me towards the coast. That moment was one of those ones that you brain remembers for all your life. All my problems, feelings…everything disappeared for a moment and all my sensations were focused on that moment. I bought a board and starts surfing by myself. Always searching for huge waves in different parts of Catalonia. I always met the same people, it is strange but it seems to be always the same good feeling between us and the respect me have for each other. Nowadays, I have my own group of suffer friends and it is incredible. When I surf I forget all my problems and I just revive the same sensation as the first time. That feeling of freedom, that incredible and exciting moment in which you are in balance with nature. I think surf will make me travel all around the world and meet all kind of new people.

ahora lo que esperamos son buenos resultados para todos y todas, y no solo para los de mi clase y curso. Al terminar el último examen no se si todos, pero yo he sentido una felicidad en mi interior y un alivio espectacular, y ahora sin favoritismos n rencores, pero el examen que más difícil me ha parecido es el de lengua castellana, aunque hay compañeros míos que dicen que les ha parecido fácil, a mi no, ya que lo que salía eran aquellas cosas de las que menos me acordaba. Pero una cosa se ha de tener en mente, por ser mi primera evaluación, me ha ido bastante bien. Durante esta semana los profesores no estaban para tonterías, ni mucho menos, por ejemplo, con el tema de chuletas… por ejemplo, las chicas debían llevar una coleta, para llevar visibles las orejas, y los chicos o chicas con el pelo corto debían llevar el pelo detrás de las orejas por la misma razón, las mangas hacia arriba, no querían, tampoco, alumnos con tres o más abrigos, por mucho frío que hiciera. Bueno pues esto es lo que he sentido a lo largo de esta semana.

The Norwegians arrived on the 23rd, and most of us where very happy to see them. We immediately started planning, and the first day, nearly all of us went to “She”. For my Norwegian, Oskar, and I, it wasn’t over yet, thought, after “She” we stopped by at a friends birthday’s party, and got to bed long after midnight. After a 5 hour sleep, we got up to prepare our things for Port Aventura. In the bus we slept, but once there, all of us were in excellent shape, and completly awake after the first rollercoaster. To explain that day I would need more than 10 pages, so I’ll just keep it at: A lovely but exhausting experience. We arrived at school like zombies next day, but soon we woke up, and started to plan more funny things to do. Oskar and I went body boarding twice, since the waves where great, and he loved it! The last night we all went to the disco and partied on till the early hours. The next morning at the airport we all said goodbye, and they took off. They were a lovely group and I want to thank the parents for all their effort and help to make this a great week!

Interchange Stan Santegoeds 4th ESO A

Page 3: PETIT ESPAI des 2010

VOLUM Nº 30 Página 3

PROSA

THE HAUNTED HOUSE Jordi Bohigues 5°-A The haunted house, the haunted house Pumpkins and ghosts are scaring in the house Haunted house, haunted house The witch’s cat is waiting in Haunted house, haunted house The bats and skeleton are waiting for the attack Haunted house, haunted house Halloween is waking up...

On Halloween There’s a MOMMY en your tummy There's a pumpkin which is jumping There's a skeleton en the telephones There's a monster eating hamsters There's a wolf playing golf There’s a cat looking at the moon There’s a rat dancing rap and all of them are waiting for you ready to say boooooooo!!!!!!!!! Pepe Matachana 5º B

My name is Mark, and some friends and I went to the cinema last night. We watched a movie called “Horror in the graveyard”. I am not easy to scare. But I can assure this movie did scare me. It was all about a cursed undertaker who buried people alive in a graveyard on the outskirts of the city. It was really terrifying, and we went straight back home after the movie. After a while, I forgot about the movie. But when I went to sleep it came to my mind again. At first I thought it was just a movie, and I didn’t care. But I knew I was afraid. I knew it. It was all dark and quiet, and I tried just to sleep. But I couldn’t keep the movie out of my head. Then I started hearing some noises. And I started seeing some shadows. I was terrified. It was like the main character of the movie, the cursed undertaker came to my room to scare me. I heard footsteps and doors squeaking. I was sure it was the undertaker. He was coming to get me and bury me at the graveyard. It was all finished now, I was about to die. I tried to hide under my blanket, although I knew it wouldn’t help much. I felt my blood stop running through my body. I was all sweaty. I was able to feel his cold breath all over my face. He started pulling off the blanket. Watching that

movie was a terrible mistake. Something soft and humid started licking my nose. I was shocked. - Meow!! My cat Finny was trying to get into my bed. No undertakers, no zombies, no evil murderers. Just a cat and my imagination. Imagination could be your worst fear. Even worse than vampires and werewolves, even worse than ghosts and black cats.

Arnau Mas 1st ESO A

I HAD NEVER BEEN SO SCARED IN ALL MY LIFE Marta Fernández Bessa 3th ESO A

I had never been so scared in all my life. I was in a dark, cold room. I could hardly breathe. The only opening the room had was a little-square window situated in the room roof. From there the moon’s light was illuminating me directly. Suddenly, I turned my head to the right part of the room. There, I saw a little girl, about seven years old. She was looking directly at me. She was strange. She had grey straight hair, and grey cold-looking eyes. I started walking towards her, she went towards me. I noticed she had a knife. I was scared, but I felt as If I wanted to die. The girl said she wanted to kill herself, and I wanted her to do so. Then, I realized I was walking towards a mirror.

HORROR STORY Martí Jiménez Mausbach, 3th ESO B

I had never been so scared in my life. I was tied to a cold uncomfortable seat. The room where I was located was completely dark. There was a catheter fixed to my left arm. Blood was slowly dropping through the tube and was going into the next room through a small hole. I suddenly heard a loud scream. A scary though appeared in my mind. Maybe, a vampire was drinking my red, nasty blood. I started to feel my whole body numb, insensitive and totally immobile. I was sweating profusely and my heart started galloping. I wished I could wake up from my horrible dream but it was impossible.

Page 4: PETIT ESPAI des 2010

http://www.escolessas.com/escolessas/laie/primer.html

Hamelin-Internacional LAIE C\ Núria , 26-30 08328 Alella

EL NOTICIARI TRIMESTRAL DE L ’ESCOLA INTERNACIONAL LAIE

Telf.:(+34) 93-555-67-17

¿QUIÉNES SOMOS?

Nuestra escuela es una institución privada, creada para dar continuidad a la

Escuela Hamelin-Alella.

GUANYADORS HALLOWEEN PRIMARIA 5º A: SOFÍA ARCUSA 5º B: PEPE MATACHANA 6º A: IVÁN BAUTISTA 6º B: PAULA CLIMENT SECUNDARIA 1º A: ARNAU MAS 1º B: MARTA AYNÉS 2º A: INÉS VALENCIA 2º B: ALEJANDRO GARRIDO 3º A: MARTA FERNÁNDEZ 3º B: MARTÍ JIMÉNEZ 4º A: ROGER TORRENT 4º B: OSCAR VENTOSA

CRÓNICA SOBRE EL CONCIERTO DE LA “BANDA MORA”

El día 24 de noviembre los componentes de la “Banda Mora” ofrecieron un gran espectáculo a los alumnos y profesores del Laie. Ha sido un concierto para recaudar fondos para la MARATÓN de TV3, cuyo dinero se ha dedicado este año a la lucha contra las lesiones medulares y cerebrales adquiridas. El concierto ha tenido mucho éxito, no sólo entre los alumnos, también entre los profesores. Tuvo lugar a las trece horas y duró hasta las catorce horas. No fue muy largo, pero sí muy intenso. Hemos preguntado su opinión a una de las espectadoras, de la cual no diremos su nombre porque prefiere quedar en el anonimato: “Ha sido un concierto alucinante –manifestaba la entrevistada-. La cantante, llamada Yanina, era argentina y cantaba de maravilla. Aguantaba unas notas muy largas, y no solo eso, tenía una voz fuerte y bonita. A pesar de ser argentina cantaba muy bien en inglés. El resto del grupo estaba formado por un guitarrista, un bajo y un batería. El batería ha sido un éxito, a mis compañeros ha sido el que más les ha gustado. El bajo y el guitarrista eran los más divertidos porque mientras tocaban el instrumento iban haciendo caras, bailando o moviendo la cabeza para delante y para atrás. Ha sido un concierto divertidísimo. Yo me he reído, pero no de ellos sino CON ellos”. Podemos comprobar que le ha gustado bastante el concierto, que su opinión es positiva, esperamos que las demás también hayan sido iguales. Aquí, Marina Cuadra Vert, reportera del periódico “Antonio Machado”

4th ESO

2010-2011

Comenzamos el día nerviosos (según decían los profesores) Casi todos los alumnos vinimos de negro y no veíamos claro cómo íbamos a soportar la larga mañana que teníamos por delante. Po fin, llegó el momento, nos fuimos a disfrazar ¡eso sí que fue emociónate! Porque todas las chicas de la clase lo hicimos juntas y ¡vaya1 que si hicimos jaleo…que si pintura de sangre en la cara, que si spray de canas, las garras de vampiresa… Cuando bajamos al teatro nos lo encontramos decorado con dibujos de miedo, los habían hecho los alumnos de primero y los de segundo trajeron las calabazas. Quedó más o menos bien. Sònia y Claudi dieron los premios del Certamen literario de inglés, después pasamos al concurso de disfraces, la verdad es que fue un poco raro, lo ganaron unas chicas de segundo. El plato fuerte lo puso cuarto de ESO ¡Qué película! Solo duró diez minutos pero nos pareció una eternidad. A mí me dio mucho miedo, no podía dejar de mirar a pesar de que se me encogía el corazón. Muchos compañeros les felicitamos ¡A ver qué hacemos nosotros cuando nos toque! Aquí se acaba nuestra celebración de Halloween.

CELEBRACIÓN DE HALLOWEEN