A ECONOMÍA ESPAÑOLA

País desenvolvido Unha das economías mais fortes da UE 1986: Integración na CEE clave para a modernización

Políticas de reconversión de sectores improdutivos Transformación das infraestruturas (FEDER, Fondos

estruturais) Época de crecemento enorme entre 1998/2008,

vinculado sobre todo á construción Inicio da crise con redución do PIB e aumento

desorbitado do Paro Actualidade: crecemento continuo aínda que mantén

elevadas taxas de desemprego (20%) Recurso principal da unidade: INE

DATOS XERAIS

Desequilibrios sectoriais Sector servizos, achega mais riqueza e emprego (76%) Sector secundario, erguéndose aínda dos axustes da

crise Sector primario, modernizado pero con forte

competencia mundial Desequilibrios territoriales

Desigualdade importante segundo os datos macroeconómicos

Media do PIB marca as rexións mais ou menos desenvolvidas

Esforzo importante para reducir esas diferenzas xeneralizando o Estado de benestar e mellorando no acceso a equipamentos e servizos

CLAVES Redución notable da porcentaxe de ocupados nos

últimos 100 anos (1920-60% / 2016-4%) Modernización

A partires dos anos 60, mecanízanse e tecnificanse as actividades agrarias. Consecuencia: eliminación de man de obra que emigra do campo á cidade (éxodo rural). Despoboamento e envellecemento.

Entrada na CEE (1986) Aceleración coa súa adhesión. Inflúen na produción e no

desenvolvemento do medio rural (PAC, PPC e FEDER) Superación das limitacións do medio físico

Construción de infraestruturas (sistemas de rega e invernadoiros) convertidos áreas case desertas e improdutivas en rendibles explotacións de regadío.

O SECTOR PRIMARIO

USO DA AUGA Secaño

Interior peninsular. Triloxía mediterránea: cereal, vide e oliveira.

Sistemas de rotación tradicionais Cultivos extensivos e menos tecnificados ca o regadío Aumento da produtividade

Regadío Franxa litoral mediterránea e vales dos ríos Ebro,

Guadiana e Guadalquivir Terreos mais produtivos grazas a súa tecnificación Froitas, hortalizas, cultivos industriais (algodón) ,

cultivos forraxeiros (gando) e o arroz

AGRICULTURA

Oliveira en Xaén

Campos de arroz (Delta do Ebro)

EXTENSIVA Grandes espazos e menor produtividade Bovino, na cornixa cantábrica Ovino, nas extensas chairas da meseta Porcino, nas devesas do suroeste Caprino, áreas de montaña e Canarias

INTENSIVA Mais tecnificada e con maior rendemento Abastecer os mercados Domina o gando porcino e galiñas poñedoras

GANDARÍA

Actividade tradicional ao longo dos séculos Reconversión e adaptación ás normas da CEE

en 1986 Establecemento das cotas para que esta

actividade sexa sostible e rendible Fomento da acuicultura

PESCA

Produción de lenguado e rodaballo (Camariñas)

Época dourada: 1ª década do S. XXISector intensivo con empregados de menor cualificación (man de obra) e moi cualificado (arquitectos, aparexador, etc)Longa crise iniciada no 2008 que se recupera de forma lenta na actualidade. Principais problemas: prezo e excesivo stock de vivendasLonga experiencia e profesionalidade: firma de contratos no exterior (Sacyr, canle de Panamá; Copasa, alta velocidade en Arabia Saudí; ACS, metro de Lima)

A CONSTRUCIÓN

A. EVOLUCIÓN HISTÓRICA Inicio tardío na 2ª metade do XIX (escasa burguesía

emprendedora) e por zonas (Barcelona, Biscaia, Málaga) Hai un repunte nos anos 20 que se frea pola crise do 29

e a guerra civil. Nos anos 50 o pulo é definitivo. Chega por fin a nosa Revolución Industrial, aínda que moi localizado nas grandes cidades.

Nos anos 70, de novo un freo pola crise mundial do 73 e pola inestabilidade política

Coa consolidación democrática, novas políticas de reconversión potenciadas pola entrada na CEE. Xiro total investindo menos en sectores maduros e potenciando a creación de industrias tecnolóxicas.

Neste século xorden procesos como a deslocalización potenciada pola crise económica actual aínda que as industrias de alimentación e automoción conseguiron capear mellor o temporal.

INDUSTRIA

B. LOCALIZACIÓN INDUSTRIAL Idea clave: desequilibrioÁreas:

Dinámicas, eixe mediterráneo, Madrid e eixe do Ebro con maior densidade e modernidade de empresas

Inducidas, litoral andaluz, eixe do Guadalquivir e núcleos urbanos do interior. Iniciados por decisións políticas, a crise golpeou duramente a estas zonas e a súa recuperación é moi lenta

En declive, no eixe cantábrico, as industrias pesadas de épocas anteriores sobreviven a duras penas ou foron reconvertidas en outras mais competitivas

Baleiro industrial interior, especializada en transformación de produtos agroalimentarios.

Proceso de terciarización económica (UD5) Factores locais:

Aumento do nivel de vida Externalización de procesos, en mans de empresas

de servizos alleas á súa organización Estado de Benestar consolidado (a pesares da crise)

SERVIZOS

CARACTERÍSTICAS Minifundismo comercial,

Dominio das empresas familiares Trato directo coa clientela Forte competencia coas franquías e grandes

empresas Volume de facturación, en xeral escaso

Expansión dos centros comerciais Novas formas de venda (Internet/Móbil-

Google Play) Uso de novas tecnoloxías (Códigos QR)

COMERCIO INTERIOR

CARACTERÍSTICAS Exportacións, cos nosos veciños como principais

socios comerciais (alimentos, maquinaria industrial e vehículos)

Importacións, sendo os principais provedores da UE, EE.UU. e China (Bens de equipo, maquinaria, tecnoloxía e téxtiles)

Balanza comercial, tradicionalmente negativa (Ex. Fontes de enerxía)

http://www.ine.es/dynt3/inebase/index.htm?type=pcaxis&path=/t35/a122/a1998/&file=pcaxis

COMERCIO EXTERIOR

Grande peso no PIB español Despegue a partires dos anos 60:

Grande extensión de costas e praias, patrimonio, paisaxes e clima temperado

Beneficio da mellora do nivel de vida dos estranxeiros europeos

Creación dun tecido empresarial destinado ao turismo

Apoio dos gobernos mellorando infraestruturas e promovendo leis para promocionar e asegurar os ingresos do turismo

Problemas derivados: Temporalidade e baixa calidade dos contratos Degradación do medio natural

O TURISMO

CARACTERÍSTICAS Eficiente e ben estruturado Modernizado nas últimas décadas Certos desequilibrios na súa distribución con

zonas moi ben comunicadas (Zaragoza) e outras mais illadas (Teruel), na súa intensidade (+ Barcelona) e accesibilidade da poboación

Dominio do transporte por estrada, seguido polo ferrocarril

Mantense unha rede radial herdada da planificación política do S. XIX

O transporte aéreo está dominado por Barcelona, Madrid e Palma.

TRANSPORTE