O TEATRO GALEGO ENTRE 1936 E 1976:

A XERACIÓN DOS 50 E O GRUPO DE RIBADAVIA

POSGUERRA

1936-1952: silencio literario en xeral. O xénero teatral só publica 3 obras.

1952: O desengano do prioiro de Ramón Otero Pedrayo e A serpe de Xenaro Mariñas del Valle.

1959: Vieiro choído de Xosé Luís Franco Grande e O incerto señor Don Hamlet de Álvaro Cunqueiro.

XERACIÓN DOS 50Dificultades para representar as pezas: inéditas ou teatro para ler.  

ANOS 60Teatro independente:

Achega o teatro ao pobo con compañías itinerantes.

Burla a censura. Emprega novos métodos para a creación e

representación teatrais.

ANOS 70 Primeira Mostra e Primeiro Certame

Abrente de Teatro Galego (1973), convocados pola Agrupación Cultural Abrente, de Ribadavia. Os grupos puideron saber uns dos outros e

contrastar opinións. Dáselles visibilidade ás obras. Entre 1973 e

1980 presentáronse 120 pezas e algunhas delas foron publicadas pola Editorial Pico Sacro ou a revista Grial.

O exemplo de Ribadavia foi seguido por localidades como Vigo, A Coruña ou Lugo.

GRUPO OU XERACIÓN ABRENTE Coñecidos así pola súa participación

destacada nas Mostras e Certames teatrais de Ribadavia.

Profesionalizan o sector. Crean un teatro actual pero sen deixar o seu

compromiso coa realidade do país. Incorporan técnicas da dramaturxia europea. Impulsan a convocatoria de premios. Conseguen a normalización lingüística no

ámbito teatral.

AUTORES DA XERACIÓN ABRENTE