programaciÓn didÁctica · web viewdescubrir a relación entre o destino eterno do home e a...

PROGRAMACIÓN DIDÁCTICA.

RELIXIÓN CATÓLICA

CURSO 4º PRIMARIA.

Docente: Mª Elena Vidal Rivas

1. MARCO LEGAL

A seguinte programación didáctica foi elaborada en coherencia co seguinte marco legal.

- Lei Orgánica 8/2013, do 9 de decembro, para a mellora da calidade educativa.

- Real Decreto 126/2014, do 28 de febreiro, polo que se establece o

currículo básico de Educación Primaria.

- Decreto 105/2014, do 4 de setembro, polo que se establece o currículo

da educación primaria na Comunidade Autónoma de Galicia.

A programación didáctica que presento é a adaptación do currículo oficial

aprobado pola Comisión de Ensino e Catequese e propón, cun carácter

estable, un plan de actuación operativo para un grupo de alumnos concreto e

para o curso 2014-2015.

2. A ÁREA DE RELIXIÓN NA EDUCACIÓN PRIMARIA

A formación relixiosa e moral católica conta cunha longa tradición no

sistema educativo español e, respondendo a razóns profundas da institución

escolar e a dereitos humanos recoñecidos pola Constitución española, está

garantida polo Acordo subscrito entre o Estado español e a Santa Sé sobre

Ensino e Asuntos Culturais.

A Lei Orgánica de Mellora da Calidade da Educación, confire ao ensino

das relixións o tratamento académico, en Educación Primaria, Secundaria e

Bacharelato, que lles corresponde pola súa importancia para o logro da

educación integral do alumnO.

A Disposición Adicional Segunda responde ao dereito dos pais á

formación relixiosa e moral dos seus fillos, segundo as súas conviccións,

establecendo que a relixión católica se inclúa como área ou materia nos niveis

educativos que corresponda, que será de oferta obrigatoria para os centros e

de carácter voluntario para os alumnos.

O currículo do ensino da relixión católica constitúe unha síntese básica e

global da mensaxe cristiá, adecuada á idade do alumno, ás esixencias

epistemolóxicas da materia, ás expresións culturais da contorna e ás

demandas didácticas do sistema educativo. Enmárcase nun contexto histórico

e social, inclúe parte do gran acervo cultural e artístico que emana da fe

católica e doutras confesións, e posibilita a análise comparada dos contidos en

diálogo coa do noso tempo.

A síntese da mensaxe cristiá, que se presenta no currículo, fundamenta

e motiva os valores e actitudes básicos e favorece os hábitos de

comportamento. Con todo, preténdese que o alumno adquira as competencias

adecuadas á súa idade e no tempo de cada etapa.

2.1. Xustificación.

A presente programación forma parte dun proxecto completo de 1.º a 6.º

de Educación Primaria que se adapta ao ritmo e necesidades de cada idade,

mantendo a coherencia na secuenciación de contidos, metodoloxía e claves

pedagóxicas para a etapa.

Das claves pedagóxicas desta programación quero destacar que:

- Nun horizonte de formación integral, a nosa programación asume o reto

da educación emocional como elemento esencial do proceso de

aprendizaxe. Pretendo axudar os alumnos a nomear o seu mundo

emocional para regulalo, e integrar as emocións nos contidos relixiosos.

- Partindo das intelixencias múltiples que diferencian os itinerarios

persoais de aprendizaxe de cada alumno, a miña programación propón

actividades diferentes para traballar cada unha das oito intelixencias:

lingüística-verbal, lóxico-matemática, visual-espacial, corporal-

cinestésica, musical, interpersoal, intrapersoal e naturalista.

- Como suxire a LOMCE, a programación baséase nunha metodoloxía

que promove o desenvolvemento das competencias clave. As

aprendizaxes significativas na área de relixión articúlanse xunto ás

doutras materias dotando aos alumnos de coñecementos de proveito

para a súa vida cotiá.

- Mediante estratexias de aprendizaxe cooperativa e o uso de

ferramentas TIC, os alumnos poden deseñar itinerarios personalizados

que poden adaptarse con flexibilidade aos diferentes ritmos de

aprendizaxe e circunstancias do grupo.

3. AS COMPETENCIAS DO CURRÍCULO EN EDUCACIÓN PRIMARIA

Como se establece no Decreto 105/2014, do 4 de setembro, polo que se

establece o currículo básico de Educación Primaria, as competencias do

currículo serán as seguintes:

1. Comunicación lingüística.

2. Competencia matemática e competencias básicas en ciencia e

tecnoloxía.

3. Competencia dixital.

4. Aprender a aprender.

5. Competencias sociais e cívicas.

6. Sentido de iniciativa e espírito emprendedor.

7. Conciencia e expresións culturais.

Para unha adquisición eficaz das competencias e a súa integración

efectiva no currículo, a programación inclúe actividades de aprendizaxe

integradas que pretenden que os alumnos avancen cara os resultados de

aprendizaxe de máis dunha competencia ao mesmo tempo.

3.1. CONTRIBUCIÓN Da ÁREA DE RELIXIÓN CATÓLICA Ao DESENVOLVEMENTO DAs COMPETENCIAS clave.

O ensino relixioso católico como materia integrada no currículo do alumno

contribúe tamén, de xeito importante, á maioría das competencias clave do

currículo. Con todo, esta contribución non obsta para que a área de relixión e

moral católica concrete e especifique as súas propias competencias.

A relixión e moral católica aporta á competencia cultural e artística, unha

valoración crítica da cultura á luz do evanxeo, motivando ao mesmo tempo o

aprecio da propia cultura e a estima adecuada doutras tradicións culturais e

relixiosas.

A cultura e a historia europea occidental, e a propia historia e cultura

española, non poden ser comprendidas e asumidas se se prescinde do feito

relixioso presente sempre na historia cultural dos pobos.

Con relación á competencia social e cívica, o ensino relixioso católico

aporta a fundamentación e xerarquización dos valores e virtudes que

contribúen a educar a dimensión moral e social da personalidade do alumno,

para facer posible a maduración na corresponsabilidade, o exercicio da

solidariedade, da liberdade, da xustiza e da caridade.

Iso comporta mellorar as relacións interpersoais baseadas en principios e

valores que emanan da persoa de Cristo e axuda, en consecuencia, a afrontar

as situacións de conflito mediante o diálogo, o perdón e a misericordia, valores

xenuinamente cristiáns. No máis profundo do ser cristián xorde o gran valor da

fraternidade universal. De aí que as mínimas esixencias éticas de convivencia,

participación e respecto á diversidade sexan consecuencias da fe cristiá.

O ensino relixioso católica aporta elementos básicos en canto ao logro da

competencia en comunicación lingüística pois sérvese da linguaxe

académica, das linguaxes que conforman a cultura que se transmite na área de

relixión, así como das linguaxes do propio ensino relixioso.

O diálogo da fe coa cultura contribúe á competencia en comunicación

lingüística, na medida en que esixe exercitarse na escoita da palabra de Deus,

nos diversos modos de comunicación que a acción de Deus utilizou sobre o

home. A súa revelación é rica en distintas linguaxes. Así, a linguaxe bíblica e a

súa riqueza de expresión e simboloxía, a linguaxe doutrinal e a súa precisión

conceptual, analítica e argumental, a linguaxe litúrxica e a súa proximidade á

linguaxe dos símbolos do pobo cristián, a linguaxe, en fin, testemuñal que fai

posible a transmisión vital do coñecido.

A competencia para a autonomía e iniciativa persoal non poderá

realizarse no alumno se non comeza xa a adestrarse no coñecemento de si

mesmo, no seu ser máis profundo, nas súas potencialidades, na súa dignidade

e no seu sentido.

A formación relixiosa católica aporta á devandita competencia unha

cosmovisión que dá sentido á vida e, xa que logo, ao sentido da cultura e da

identidade mesma da persoa humana. Unha cosmovisión que fai posible a

formación integral do alumno fronte a visións parciais e determinantes da

liberdade propia.

En síntese, o ensino relixioso católico non se reduce a un ensino de valores;

diríxese á persoa concreta nas súas raíces, nas súas posibilidades humanas e,

sobre todo, diríxese ao ser humano na súa finalidade transcendente.

O ensino relixioso contribúe positivamente ao desenvolvemento da

competencia de aprender a aprender no estudo e reflexión da Mensaxe cristiá

facilitando o impulso do traballo en equipo polo seu intrínseco sentido

comunitario, propoñendo non só unha proposta consensual de valores e

actitudes, senón un marco de referencia aceptado voluntariamente segundo as

súas conviccións, que ha ser crisol na procura da verdade e do ben.

3.2. O TRABALLO CON COMPETENCIAS.

A contribución ao desenvolvemento das competencias básicas vén

marcada polos estándares de aprendizaxe que se concretan en descritores.

Estes trabállanse e avalíanse mediante actividades.

É, por tanto, nas actividades ou tarefas onde incorporamos o tratamento

ou desenvolvemento das competencias básicas.

Na programación de cada unidade didáctica están marcados os contidos

que se abordan e as actividades que desenvolven as competencias básicas.

Ao final de cada unidade proponse unha avaliación competencial.

OBXECTIVOS XERAIS DE ETAPA LOMCE

Para elaborar esta programación didáctica tiven en conta os obxectivos

xerais da etapa de primaria establecidos no Decreto 105/2014, do 4 de

setembro.

3.3. Os OBXECTIVOS ESPECÍFICOS Da área DE RELIXIÓN

CATÓLICA

Son os establecidos para a Educación Primaria no currículo publicado pola

Comisión de Ensino da Conferencia Episcopal Española.

1. Coñecer, apreciar e respectar o patrimonio cultural-relixioso como expresión

da fe católica.

2. Comprender e valorar o sentido sagrado, festivo, cultural e celebrativo das

festas e os seus ritos especialmente na liturxia da Igrexa.

3. Coñecer e manexar a Biblia recoñecendo a súa estrutura de forma básica.

Identificar o sentido dalgúns textos básicos como Palabra de Deus.

4. Comprender a relación intrínseca entre os valores básicos do ser humano e

a acción creadora de Deus Pai.

5. Valorar a novidade do amor de Deus que nos salva do pecado e da morte,

polo seu Fillo Xesucristo, apreciando a acción salvífica da Igrexa, Corpo de

Cristo.

6. Identificar o significado dalgúns textos básicos da mensaxe cristiá, que

faciliten a comprensión da acción do Espírito Santo na Igrexa e no mundo.

7. Descubrir en Xesucristo camiño, verdade e vida, o fundamento para un

estilo de vida cristián.

8. Identificar a Igrexa nas súas manifestacións, recoñecer a presenza de Deus

e a súa graza nos sacramentos, e o servizo eclesial prestado polos

apóstolos e os seus sucesores.

9. Recoñecer valores cristiáns xa presentes nas figuras bíblicas máis

destacadas da historia da Salvación.

10.Valorar a relación entre a fe e o comportamento cristián, coñecendo as

raíces e o sentido da acción e do compromiso cristián.

11.Descubrir a relación entre o destino eterno do home e a realidade temporal

na que está vivindo, apreciando a vitoria de Cristo sobre a morte.

12.Descubrir e apreciar a síntese dos elementos básicos da fe cristiá presentes

no Credo da Igrexa.

3.4. VINCULACIÓN ENTRE OBXECTIVOS E COMPETENCIAS

OBXECTIVOS COMPETENCIA ESPECÍFICA DA ÁREA

COMPETENCIA

1. Coñecer, apreciar e respectar o patrimonio cultural-relixioso como expresión da fe católica.

Cultural e histórica

Comunicación lingüística

2. Comprender e valorar o sentido sagrado, festivo, cultural e celebrativo das festas e os seus ritos especialmente na liturxia da Igrexa.



3. Coñecer e manexar a Biblia recoñecendo a súa estrutura de forma básica. Identificar o sentido dalgúns textos básicos como Palabra de Deus



Aprender a aprender

4. Comprender a relación intrínseca entre os valores básicos do ser humano e a acción creadora de Deus Pai.

Humanizadora Social e cívica, Aprender a

aprender

5. Valorar a novidade do amor de Deus que nos salva do pecado e da morte, polo seu Fillo Xesucristo, apreciando a acción salvífica da Igrexa, Corpo de Cristo.

Sentido transcendente

6. Identificar o significado dalgúns textos básicos do mensaxe cristián, que faciliten a comprensión da acción do Espírito Santo na Igrexa e no mundo.

Humanizadora Lingüística, Aprender a

aprender

7. Descubrir en Xesucristo camiño, verdade e vida, o fundamento para un estilo de vida cristián.

Humanizadora, Sentido

transcendente

Social e cívica,

8. Identificar a Igrexa nas súas manifestacións, recoñecer a presenza de Deus e a súa graza nos sacramentos, e o servizo eclesial prestado polos apóstolos e os seus sucesores.

Sentido e transcendencia

Humanizadora

Social e cívica,

9. Recoñecer os valores cristiáns xa presentes nas figuras bíblicas máis destacadas da historia da

Ético-social, Humanizadora

Salvación.10. Valorar a relación entre a fe e o comportamento cristián, coñecendo as raíces e o sentido da acción e do compromiso cristián.

Humanizadora, Ético-social, Sentido

transcendente

11. Descubrir a relación entre o destino eterno do home e a realidade temporal na que está vivindo, apreciando a vitoria de Cristo sobre a morte.

Sentido transcendente

Aprender a aprender

12. Descubrir e apreciar a síntese dos elementos básicos da fe cristiá presentes no Credo da Igrexa.

Epistemolóxica, Sentido

transcendente,

Aprender a aprender

3.5. DESENVOLVEMENTO DOS OBXECTIVOS.

Na programación de cada unidade didáctica están marcados os

obxectivos específicos que son desgloses ou concrecións dos obxectivos de

etapa e que enmarcan as capacidades que debe desenvolver o alumno ao final

do curso.

Esta adecuación por curso consiste en priorizar, matizar, desenvolver ou

engadir algúns aspectos dos obxectivos curriculares de etapa sen que

comporte anular nin modificar significativamente algún deles.

4. CONTIDOS

Son os establecidos para a Educación Primaria no currículo publicado pola

Comisión de Ensino da Conferencia Episcopal Española.

1. O mundo e a vida como don de Deus na Biblia. Valores que xorden da creación, a dignidade.

2. Deus Pai axuda ao home para facer o ben.3. A ruptura do home con Deus a través do pecado. A resposta de Deus

á separación do home mostrando a súa misericordia.4. Os milagres e as parábolas na Biblia que fundamentan os valores

presentes na vida cotiá.

5. A acción salvadora de Deus a través dos patriarcas, Moisés e María en o pobo xudeu. Esperamos a vinda de Xesús o salvador.

6. A salvación de Deus chéganos coa morte e resurrección de Xesucristo, Salvador, vencedor do pecado e da morte, vive para sempre.

7. A forza do Espírito xera os vínculos internos que unen aos membros da Igrexa.

8. Os sacramentos da Igrexa. Eucaristía.9. Os cristiáns, testemuñas de Xesús.10. O sétimo e oitavo mandamento. A fraternidade e o respecto aos

demais.11. O valor das festas no novo pobo de Deus. O seu sentido comunitario

e rememorativo. 12. O cristián realiza un camiño que Xesús nos ensina para chegar ao

ceo.

5. CRITERIOS DE AVALIACIÓN

Os criterios de avaliación son considerados como unha concreción dos

obxectivos de etapa. Ese debese ser o referente e detonante no inicio de

calquera programación didáctica, xa que determinará o proceso de ensino-

aprendizaxe-avaliación- cualificación

que se propón ao alumnado nun curso determinado.

Os criterios de avaliación son:

1. Valorar que Deus creou o mundo para que o home puidese traballar e gozar do traballo continuando a obra da creación de Deus. Todos podemos e debemos colaborar con Deus.

2. Coñecer como valoran os cristiáns a axuda de Deus e a necesidade que teñen dela para facer o ben e vencer o mal. Para iso é necesario confiar Nel. Algúns milagres e parábolas ensínannos a verdade de Deus (Xn. 15,5).

3. Recoñecer que Xesús veu para salvar ao home do pecado. No Nadal Xesús vén para salvarnos.

4. Descubrir a acción salvadora de Deus en Israel a través dos Patriarcas. Abraham non tiña casa e cando Deus lle pide que salga da súa terra era xa ancián. Contra toda esperanza humana de ter fillos el fíase de Deus e cre. Deus bendíceo e faille unha Promesa: será pai dun gran pobo.

5. Valorar a acción pola que Deus salvou a Moisés das augas do Nilo. Deus encomendoulle a misión a Moisés de sacar o seu pobo da escravitude de Exipto para levalo á terra de liberdade. Con Moisés, Deus fixo unha Alianza co seu pobo: Deus comprometeuse a coidalos e atendelos e eles tiñan que ser fieis a Deus.

6. María foi elixida por Deus para ser Nai do seu Fillo. Nela exprésase o amor con que Deus nos amou aos homes en Xesús o seu Fillo. Ela interveu na nosa salvación ao aceptar a invitación de Deus. Ela colaborou en que Deus fixésese home, Xesucristo, Salvador.

7. Comprender o amor de Xesús. Xesús pola súa morte na cruz quixo darnos a maior proba do amor de Deus, amando ata o límite, ata a morte. Cristo morreu na cruz para cumprir a vontade do Pai que era salvarnos a todos. Ao terceiro día resucitou e apareceuse ás mulleres e aos apóstolos.

8. Valorar que na comunidade dos discípulos de Xesús se vive como irmáns. A Igrexa, novo Pobo de Deus, ten por cabeza a Cristo, ten por condición a liberdade e dignidade dos fillos de Deus e ten como fin estender o Reino de Deus ata que chegue á súa plenitude no fin dos tempos.

9. Coñecer a Eucaristía en a que Xesucristo está presente baixo as especies de Pan e Viño dándonos a comer o seu Corpo e a beber o seu Sangue. Na Misa reunímonos a familia dos cristiáns, nela Xesús fálanos e ensínanos. A Misa chámase tamén Sacrificio Eucarístico porque nela se fai presente o sacrificio de Xesús na Cruz e a súa Resurrección. Tamén se denomina a Cea do Señor porque Xesús instituíu a Eucaristía na Derradeira Cea.

10. Coñecer que Xesús nos ensinou como debemos amarnos uns a outros e dar testemuño Del coas palabras e coas obras, ser testemuñas Del. Para facer as obras que Xesús fixo necesitamos a forza do Espírito que se nos dá nos sacramentos.

11. Coñecer e valorar o mandamento de amar a Deus e o próximo. O próximo é calquera persoa que necesita axuda, perdón, comprensión, é o teu irmán. Por iso non é bo quitar ao irmán o que non é teu nin lle mentir. A caridade e o amor é o máis excelente dos dons de Deus.

12. Orientar o sentido último da vida como plenitude do encontro con Deus.

6. ESTÁNDARES DE APRENDIZAXE

Os estándares son elementos construídos a partir da análise e

descomposición dos criterios de avaliación de cada área, axudan a avaliar se

se están cumprindo e en qué medida os criterios de avaliación prescritos. En

esencia, supoñen unha concreción, e nunca un cambio, modificación ou

eliminación que desvirtúe a esencia do criterio.

1. Debuxa os relatos da creación deixando claro que é Deus quen nos dá a vida.

2. Enumera aspectos valiosos das persoas (servizo, altruísmo, capacidade de inventiva…)

3. Identifica algúns feitos e palabras de Xesús que mostran o amor de Deus ao home.

4. Recoñece as virtudes dos patriarcas e da Virxe María.5. Valora a confianza de María no Señor. 6. Comprende a acción salvadora de Deus a través dos personaxes

bíblicos, e a súa plenitude en Xesucristo.7. Comprende que o pecado rompe a relación con Deus, que Xesucristo

a restablece coa súa morte e resurrección, e que o amor de Deus dura para sempre.

8. Comprende e é capaz de explicar que quen une aos membros da Igrexa é o Espírito Santo.

9. Identifica en relatos vocacionais (María, Zaqueo, Pedro, Paulo) o cambio que lles produciu atoparse con Xesús.

10. Recoñece que a Igrexa é a familia dos fillos de Deus.11. Coñece e relaciona coa vida o sacramentos da Eucaristía.12. Recoñece os trazos da nova vida que xorde polo Bautismo e se

alimenta na Eucaristía.

13. Sabe razoar cos mandamentos, sétimo e oitavo, que a fe e as obras son respostas ao amor de Deus, manifestado en Xesucristo.

14. Fundamenta o sentido do mandamento honrar os pais como viviu Xesús na Sagrada Familia.

15. Sabe aplicar na relación cos amigos e a familia algúns valores xerados na persoa de Xesucristo.

16. Recoñece o sentido relixioso nalgunhas obras artísticas e xestos litúrxicos.

17. Sabe que a morte non é o final de todo. Para o cristián a morte significa o encontro definitivo con Xesucristo resucitado e vivo para sempre.

7. CORRESPONDENCIA SINÓPTICA

Aínda que os contidos, criterios de avaliación e estándares de avaliación non aparecían vinculados, no Decreto 105/2014, do 4 de setembro para á área de relixión católica, a continuación desenvolverei, para facilitar a programación didáctica e a programación de aula, as relacións que se establecen entre os contidos, criterios de avaliación e estándares de aprendizaxe.

CONTIDOS CRITERIOS DE AVALIACIÓN ESTÁNDARES DE APRENDIZAXE1. O mundo e a vida como don de

Deus na Biblia. Valores que xorden da creación, a dignidade.

1. Valorar que Deus creou o mundo para que o home puidese traballar e gozar do traballo continuando a obra da creación de Deus. Todos podemos e debemos colaborar con Deus.

1. Debuxa os relatos da creación deixando claro que é Deus quen nos dá a vida.

2. Deus Pai axuda ao home para facer o ben.

2. Coñecer como valoran os cristiáns a axuda de Deus e a necesidade que teñen dela para facer o ben e vencer o mal. Para iso é necesario confiar Nel. Algúns milagres e parábolas ensínannos a verdade de Deus (Jn. 15,5).

2. Enumera aspectos valiosos das persoas (servizo, altruísmo, capacidade de inventiva…).

3. A ruptura do home con Deus a través do pecado. A resposta de Deus á separación do home mostrando a súa misericordia.

3. Recoñecer que Xesús veu para salvar ao home do pecado. No Nadal Xesús vén para salvarnos.

3. Identifica algúns feitos e palabras de Xesús que mostran o amor de Deus ao home.

4. Os milagres e as parábolas na Biblia que fundamentan os valores presentes na vida cotiá.

2. Coñecer como valoran os cristiáns a axuda de Deus e a necesidade que teñen dela para facer o ben e vencer o mal. Para iso é necesario confiar Nel. Algúns milagres e parábolas nos ensinan a verdade de Deus (Jn. 15,5).

6. Comprende a acción salvadora de Deus a través dos personaxes bíblicos, e a súa plenitude en Xesucristo.

5. A acción salvadora de Deus a través dos patriarcas, Moisés e María no pobo xudeu. Esperamos a vinda de Xesús o salvador.

4. Descubrir a acción salvadora de Deus en Israel a través dos Patriarcas. Abraham non tiña casa e cando Deus pídelle que salga da súa terra era xa ancián. Contra toda esperanza humana de ter fillos el

4. Recoñece as virtudes dos patriarcas e da Virxe María.5. Valora a confianza de María no Señor. 6. Comprende a acción salvadora de Deus a través dos personaxes bíblicos, e a súa

fíase de Deus e cre. Deus bendíceo e faille unha Promesa: será pai dun gran pobo.5. Valorar a acción pola que Deus salvou a Moisés das augas do Nilo. Deus encomendoulle a Moisés a misión de sacar o seu pobo da escravitude de Exipto para levalo á terra de liberdade. Con Moisés Deus fixo unha Alianza co seu pobo: Deus comprometeuse a coidalos e atendelos e eles tiñan que ser fieis a Deus.6. María foi elixida por Deus para ser Nai do seu Fillo. Nela exprésase o amor con que Deus nos amou aos homes en Xesús o seu Fillo. Ela interveu na nosa salvación ao aceptar a invitación de Deus. Ela colaborou en que Deus se fixese home, Xesucristo, Salvador.

plenitude en Xesucristo.

6. A salvación de Deus chéganos coa morte e resurrección de Xesucristo, Salvador, vencedor do pecado e da morte, vive para sempre.

7. Comprender o amor de Xesús. Xesús pola súa morte na cruz quixo darnos a maior proba do amor de Deus, amando ata o límite, ata a morte. Cristo morreu na cruz para cumprir a vontade do Pai que era salvarnos a todos. Ao terceiro día resucitou e apareceuse ás mulleres e aos apóstolos.

6. Comprende a acción salvadora de Deus a través dos personaxes bíblicos, e a súa plenitude en Xesucristo.7. Comprende que o pecado rompe a relación con Deus, que Xesucristo restablécea coa súa morte e resurrección, e que o amor de Deus dura para sempre. Recoñece que a Igrexa é a familia dos fillos de Deus.

7. A forza do Espírito xera os vínculos internos que unen aos membros da Igrexa.

8. Valorar que na comunidade dos discípulos de Xesús se vive como irmáns. A Igrexa, novo Pobo de Deus ten por cabeza a Cristo, ten por condición a liberdade e dignidade dos fillos de Deus e ten como fin estender o Reino de Deus ata que chegue á súa plenitude no fin dos tempos.

7. Comprende que o pecado rompe a relación con Deus, que Xesucristo a restablece coa súa morte e resurrección, e que o amor de Deus dura para sempre. Recoñece que a Igrexa é a familia dos fillos de Deus.8. Comprende e é capaz de explicar que quen une aos membros da Igrexa é o Espírito Santo.

8. Os sacramentos da Igrexa. Eucaristía .

9. Coñecer a Eucaristía na que Xesucristo está presente baixo as especies de Pan e do Viño dándonos a comer o seu Corpo e a beber o seu Sangue. Na Misa reunímonos a familia dos cristiáns, nela Xesús fálanos e ensínanos. A Misa chámase tamén Sacrificio Eucarístico porque nela se fai presente o sacrificio de Xesús na Cruz e a súa Resurrección. Tamén se denomina a Cea do Señor porque Xesús instituíu a Eucaristía na Derradeira Cea.

11. Coñece e relaciona coa vida o sacramento da Eucaristía.

12. Recoñece os trazos da nova vida que xorde polo Bautismo e aliméntase na Eucaristía.

9. Os cristiáns, testemuñas de Xesús. 10. Coñecer que Xesús nos ensinou como debemos amarnos uns a outros e dar testemuño Del coas palabras e coas obras, ser testemuñas Del. Para facer as obras que Xesús fixo necesitamos a forza do Espírito que se nos dá nos sacramentos.

9. Identifica en relatos vocacionais (María, Zaqueo, Pedro, Paulo) o cambio que lles produciu atoparse con Xesús.

10. O sétimo e oitavo mandamento. A fraternidade e o respecto aos demais.

11. Coñecer e valorar o mandamento de amar a Deus e o próximo. O próximo é calquera persoa que necesita axuda, perdón comprensión, é o teu irmán. Por iso non é bo quitar ao irmán o que non é teu nin lle mentir. A caridade e o amor é o

13. Sabe razoar cos mandamentos, sétimo e oitavo, que a fe e as obras son respostas ao amor de Deus, manifestado en Xesucristo.

15. Sabe aplicar na relación cos amigos e

máis excelente dos dons de Deus. a familia algúns valores xerados na persoa de Xesucristo.

14. Fundamenta o sentido do mandamento honrar os pais como viviu Xesús na Sagrada Familia.

11. O valor das festas no novo pobo de Deus. O seu sentido comunitario e rememorativo.

16. Recoñece o sentido relixioso nalgunhas obras artísticas e xestos litúrxicos.

12. O cristián realiza un camiño que Xesús nos ensina para chegar ao ceo.

12. Orientar o sentido último da vida como plenitude do encontro con Deus.

17. Sabe que a morte non é o final de todo. Para o cristián a morte significa o encontro definitivo con Xesucristo resucitado e vivo para sempre.

8. SECUENCIA CURRICULAR E PROPOSTA DE TEMPORALIZACIÓN

8.1. UNIDADE 1. DEUS SEMPRE ACOMPAÑA

8.1.1. Temporalización

A presente unidade está prevista para o inicio do curso e os contidos poden ser tratados en 4

SESIÓNS.

PUNTO DE PARTIDA.

EMOCIÓNS

RELATO BÍBLICO DESENVOLVEMENTO

CONTIDOS

APRENDÍN ACTIVIDADE

INTELIXENCIAS

MÚLTIPLES

1 sesión 1 sesión 1 sesión 1 sesión

8.1.2. Secuencia de contidos

1. O mundo e a vida como don de Deus na Biblia. Valores que xorden da creación, a dignidade. (Contido 1 Currículo)

2. A acción salvadora de Deus a través dos patriarcas, Moisés e María no pobo xudeu. Esperamos a vinda de Xesús o salvador. (Contido 5 Currículo)

o O significado da seguridade. Deus acompaña o seu pobo no deserto.

o A historia da salvación: o Éxodo, Moisés e os israelitas. o Xesús é o enviado de Deus para salvar á humanidade. Os cristiáns

estamos acompañados por Deus e colaboramos no seu plan de salvación.

o O testemuño de Corazón Aquino como defensora dos dereitos humanos.

o O valor da solidariedade nos textos bíblicos e o seu relación con outros relatos actuais.

o A representación do Éxodo e da figura de Moisés na arte.o Éxodos actuais: as persoas desprazadas e refuxiadas.

8.2. UNIDADE 2. A TAREFA DE VIVIR

8.2.1. TEMPORALIZACIÓN

A presente unidade está prevista para o primeiro trimestre e os contidos poden ser tratados en

4 SESIÓNS.

PUNTO DE PARTIDA.

EMOCIÓNS


CONTIDOS


INTELIXENCIAS

MÚLTIPLES


8.2.2. SECUENCIA DE CONTIDOS

1.A acción salvadora de Deus a través dos patriarcas, Moisés e María no pobo xudeu. Esperamos a vinda de Xesús salvador. (Contido 5 Currículo)

o O relato o Éxodo: o becerro de ouro. Os conceptos de alianza, pacto, ídolo e adoración.

o Deus entrega a Moisés as táboas da Lei e fai un pacto co seu pobo.

2.A ruptura do home con Deus a través do pecado. A resposta de Deus á separación do home mostrando a súa misericordia. (Contido 3 Currículo)

o A misericordia de Deus: El nunca abandona ao seu pobo e envía o seu fillo Xesús para salvarnos.

o O concepto de liberdade e as consecuencias das nosas decisións.o O pecado como perda da felicidade que Deus nos regala.

3. O sétimo e o oitavo mandamento. A fraternidade e o respecto aos demais. (Contido 10 Currículo)

o A axuda de Deus na tarefa de vivir. Os cristiáns vivimos como fillos de Deus e irmáns de todos.

8.3. UNIDADE 3. O NACEMENTO DE XESÚS


A presente unidade está prevista para o primeiro trimestre e os contidos poden ser tratados en

4 SESIÓNS.

PUNTO DE PARTIDA.

EMOCIÓNS


CONTIDOS


INTELIXENCIAS

MÚLTIPLES



1.A acción salvadora de Deus a través dos patriarcas, Moisés e María no pobo xudeu. Esperamos a vinda de Xesús o salvador. (Contido 5 Currículo)

o Deus faise neno para salvarnos.o Significado de Mesías.o O relato da visita dos sabios.

2. O valor das festas no novo pobo de Deus. O seu sentido comunitario e rememorativo. (Contido 11 Currículo)

o Os cristiáns celebran no Nadal o nacemento de Xesús.o Sentido do Nadal: compartir alegría, a paz e o amor de Xesús.o A infancia misioneira e a súa actividade en Nadal: sementadores

de estrelas.o Escenas do nacemento e a infancia de Xesús.o O calendario cristián. Acontecementos importantes que marcan o

ano primeiro en diferentes culturas.

8.4. UNIDADE 4. AMAR A DEUS E AMAR O PRÓXIMO


A presente unidade está prevista para o segundo trimestre e os contidos poden ser tratados en

4 SESIÓNS.

PUNTO DE PARTIDA.

EMOCIÓNS


CONTIDOS


INTELIXENCIAS

MÚLTIPLES



1.Os milagres e as parábolas na Biblia que fundamentan os valores presentes na vida cotiá. (Contido 4 Currículo)

o A parábola do bo samaritano como modelo de amor e compromiso cristián.

o Desenvolvemento de actitudes compasivas e misericordiosas: a empatía cara ao que sofre.

o A compaixón, emoción básica dos seres humanos.o Respecto e valoración da dignidade persoal: entrega sen

condicións. o Os dez mandamentos: amar a Deus e ao próximo. o Testemuños actuais de amor a Deus e ao próximo: a nai Tareixa

de Calcuta.o Lectura de diferentes tipos de texto relacionados coa compaixón.o Observación de obras artísticas de temática relixiosa.

8.5. UNIDADE 5. XESÚS FACÍA O BEN


A presente unidade está prevista para o segundo trimestre e os contidos

poden ser tratados en 4 SESIÓNS.

PUNTO DE PARTIDA.

EMOCIÓNS


CONTIDOS


INTELIXENCIAS

MÚLTIPLES



1. Deus Pai axuda ao home para facer o ben. (Contido 2 Currículo)

o Xesús fai o ben e ensina como facelo.2. Os milagres e as parábolas na Biblia que fundamentan os valores

presentes na vida cotiá. (Contido 4 Currículo)

o O recoñecemento do amor de Deus en accións de axuda e perdón aos demais.

o Xesús fai presente o amor de Deus coas súas obras: os milagres de Xesús.

3. Os cristiáns, testemuñas de Xesús. (Contido 9 Currículo)

o A colaboración co reino de Deus con pequenos xestos e accións.

o Damián de Molokai, exemplo de persoa que dedica a súa vida a axudar aos demais.

o Os cristiáns aprendemos a facer o ben seguindo o exemplo de Xesús.

8.6. UNIDADE 6. AMAR COMO XESÚS

8.6.1. TEMPORALIZACIÓN.

A presente unidade está prevista para a Semana Santa e os contidos poden ser tratados en 4

SESIÓNS.

PUNTO DE PARTIDA.

EMOCIÓNS


CONTIDOS


INTELIXENCIAS

MÚLTIPLES


8.6.2. SE CUENCIADE CONTIDOS

1.A salvación de Deus chéganos coa morte e resurrección de Xesucristo, Salvador, vencedor do pecado e da morte, vive para sempre. (Contido 6 Currículo)

2.O cristián realiza un camiño que Xesús nos ensinou para chegar ao ceo. (Contido 12 Currículo)

o O relato da última cea: a eucaristía e o novo mandamento do amor.

o O xesto de lavar os pés e o seu significado.o Xesús, exemplo de amor para os cristiáns.o O novo mandamento do amor. o O servizo aos demais: xeito de vivir o novo mandamento.o A morte de Xesús, mostra do seu infinito amor.o O amor vence: Xesús resucita e vive para sempre.o O amor identifica aos cristiáns: testemuños de servizo aos

demais.

8.7. UNIDADE 7. O ENCONTRO CON XESÚS


A presente unidade está prevista para o terceiro trimestre e os contidos poden ser tratados en

4 SESIÓNS.

PUNTO DE PARTIDA.

EMOCIÓNS


CONTIDOS


INTELIXENCIAS

MÚLTIPLES



1.A salvación de Deus chéganos coa morte e resurrección de Xesucristo, Salvador, vencedor do pecado e da morte, que vive para sempre. (Contido 6 Currículo)

o O relato do camiño de Emaús e os personaxes aos que se aparece Xesús resucitado.

o Deus acompaña sempre aos cristiáns. A fe permite atoparse con Xesús e sentir sempre a súa compañía

o ou A expresión do xúbilo e o seu significado para os cristiáns2.Os sacramentos da Igrexa. Eucaristía. (Contido 8 Currículo)

o Institución da eucaristía en a última cea. A eucaristía, o recordo e a celebración da morte e resurrección de Xesús.

o A eucaristía, alimento para os cristiáns. Significado do pan e do viño na eucaristía.

o Diferentes formas de nomear a eucaristía.o O xesto de partir o pan.o A representación da cea de Emaús na pintura de Caravaggio.

8.8. UNIDADE 8. A TAREFA DA IGREXA


A presente unidade está prevista para o terceiro trimestre e os contidos poden ser tratados en 4 SESIÓNS.

PUNTO DE PARTIDA.

EMOCIÓNS


CONTIDOS


INTELIXENCIAS

MÚLTIPLES



1.A forza do Espírito xera os vínculos internos que unen aos membros da Igrexa. (Contido 7 Currículo)

o O relato dos Feitos dos apóstolos: a forza do Espírito Santo sobre os discípulos.

o A Igrexa, corpo de Cristo. o Modos de vida dos cristiáns dentro da Igrexa: sacerdotes,

relixiosos e laicos.o O concepto de afinidade: os cristiáns comparten a mesma fe, o

mesmo bautismo e o mesmo amor.o O sacramento da confirmación: o concepto de unción.o A parroquia e a súa relación coa Igrexa.

2.Os cristiáns, testemuñas de Xesús. (Contido 9 Currículo)

o A tarefa da Igrexa: os cristiáns dan a coñecer a Xesús. o O significado de Evanxeo e evanxelizar.

8.9. UNIDADE 9. MARÍA, MODELO DE CRENTE


A presente unidade está prevista para o final do curso e os contidos poden ser tratados en 4

SESIÓNS.

PUNTO DE PARTIDA.

EMOCIÓNS


CONTIDOS


INTELIXENCIAS

MÚLTIPLES



1. O valor das festas no novo pobo de Deus. O seu sentido comunitario e rememorativo. (Contido 11 Currículo)

oO significado dos conceptos veneración e dispoñibilidade.

oMaría, nai da Igrexa.oO papel de María na primeira comunidade cristiá. O relato dos

Feitos dos Apóstolos.o O culto a María. A veneración dos cristiáns a María.o María, modelo e nai para os cristiáns.o As festas máis importantes que os cristiáns dedican a María.oObras literarias e artísticas dedicadas a María: a poesía.oAlusións en torno á figura de María: celebracións, rúas, esculturas.

9. TRANSVERSALIDADE

En cumprimento do establecido traballaranse, en todas as materias,

comunicación audiovisual, as TIC, emprendemento e educación cívica e

constitucional. Ademais serán valores a igualdade entre homes e mulleres, a

prevención e resolución pacífica de conflitos, o desenvolvemento sostible e o

medio ambiente, a actividade física e dieta equilibrada e a educación e

seguridade viaria.

O ensino relixioso católico aporta a fundamentación e xerarquización dos

valores e virtudes que contribúen a educar a dimensión moral e social da

personalidade do alumno, para facer posible a maduración na

corresponsabilidade, o exercicio da solidariedade, da liberdade, da xustiza e da

caridade. Iso comporta mellorar as relacións interpersoais baseadas e, en

consecuencia, a afrontar as situacións de conflito mediante o diálogo, o perdón

e a misericordia.

A integración dos temas transversais na miña programación didáctica é

unha consecuencia da identidade mesma da nosa materia. Non se trata de

materias a engadidas senón coñecementos, prácticas, actitudes que forman

parte necesaria do desenvolvemento da nosa materia.

10. PRINCIPIOS METODOLÓXICOS.

Como principios metodolóxicos destacar:

a) Pártese do nivel de desenvolvemento do alumno, nos seus distintos

aspectos, para construír, a partir de aí, outras aprendizaxes que

favorezan e melloren devandito nivel de desenvolvemento.

b) Búscase lograr un hábito lector eficaz potenciando a lectura

comprensiva e a análise crítico da mesma, a tal fin dedicarse un tempo

diario da sesión de clase.

c) Sublíñase a necesidade de estimular o desenvolvemento de

capacidades xerais e de competencias básicas e específicas por medio

da realización de actividades.

d) Dáse prioridade á comprensión dos contidos que se traballan fronte á

súa aprendizaxe mecánica.

e) Dáse importancia á educación personalizada, que combina os principios

de individualización e de traballo colaborativo (o traballo en grupo como

recurso metodolóxico).

f) Favorécese a implicación do alumno e o continuo desenvolvemento

dunha inquietude pola observación, a procura activa, a investigación, a

organización e a autonomía, e xerar estratexias persoais para acometer

novas aprendizaxes de xeito autónoma.

g) Foméntase a reflexión persoal sobre o realizado e a elaboración de

conclusións con respecto ao que se aprendeu, de modo que o alumno

poida analizar o seu progreso respecto aos seus coñecementos.

h) Porase especial énfase na atención á diversidade do alumnado, na

atención individualizada, na prevención das dificultades de aprendizaxe

e na posta en práctica de mecanismos de reforzo tan pronto como se

detecten estas dificultades. Para iso, incluiranse tamén actividades de

reforzo, para aqueles alumnos con dificultades de aprendizaxe, e

actividades de ampliación para os que poden avanzar a maior ritmo.

i) Préstase atención aos procesos de comprensión, análise e crítica de

mensaxes audiovisuais propios dos medios de comunicación,

potenciando a súa adecuada utilización.

j) Supedítase, ao servizo da aprendizaxe, o uso das novas tecnoloxías da

información, da comunicación e do coñecemento.

Todos estes principios teñen como finalidade que os alumnos sexan,

gradualmente, capaces de aprender de forma autónoma.

As diferentes claves pedagóxicas do proxecto –educación emocional,

intelixencias múltiples, educación en valores- están integradas no

desenvolvemento secuenciado dos contidos curriculares a través das

actividades propostas. As actividades que se propoñen son variadas e están

deseñadas para o traballo individual e en grupo. Procurouse que as actividades

fosen realistas co tempo que implican. De igual xeito é a través das

actividades, por encima doutros aspectos, desde onde se aborda desde a nosa

programación o enfoque competencial.

Todas as unidades didácticas manteñen unha estrutura clara e

recoñecible. A estrutura sempre será:

Punto de partida. Pártese de situacións que reflicten sentimentos e

emocións. Detéctase a emoción que percorrerá como eixo emocional toda a

unidade. Parte da observación para profundar na experiencia do alumno.

Fomenta o descubrimento tanto do mundo interior do neno como da contorna

que o rodea.

Relato bíblico: Os contidos bíblicos abórdanse desde a emoción que

vertebra a unidade e en conexión cos contidos que se van a desenvolver. O

relato preséntase coa posibilidade de traballalo cun recurso audiovisual para

favorecer a comprensión do texto. Facilítase a comprensión do relato con

actividades de observación, de comprensión lectora e glosarios.

Desenvolvemento de contidos: Os contidos do currículo oficial da

materia preséntanse axustados ás características do desenvolvemento dos

alumnos desta idade. Os recursos tipográficos e de redacción póñense ao

servizo dos contidos para que sexan facilmente recoñecibles polos alumnos as

ideas principais ou os termos relevantes. No desenvolvemento dos contidos

realízase unha síntese entre a emoción, o contido bíblico e o contido teolóxico.

Para facilitar a autonomía de a aprendizaxe dos alumnos, as actividades que

se propoñen invitan ao alumno a reflexionar sobre o seu proceso de

comprensión dos contidos. Neste apartado preséntase un personaxe que

encarna os valores cristiáns traballados na unidade.

Aprendín. Das condicións da avaliación que inflúen na motivación e a

aprendizaxe sábese que é positivo que na avaliación se potencie a

autoavaliación do progreso. Por iso, ademais de mapas conceptuais e síntese

dos contidos traballados na unidade, ofrécense aos alumnos a oportunidade de

que reflexionen sobre o seu propio proceso de ensino e aprendizaxe de

maneira que recompilen as aprendizaxes máis significativas.

Aprendemos máis. As intelixencias múltiples trabállanse a partir dunha

batería de actividades diversas que foron pensadas para que cada alumno

integre os contidos a partir das súas propias capacidades. Podería ser:

Lemos. Textos literarios relacionados cos contidos da unidade.

Trabállase fundamentalmente a intelixencia lingüístico-verbal.

Contemplamos. Análise de obras de arte e desenvolvemento de

habilidades artísticas. Trabállanse fundamentalmente as intelixencias visual-

espacial, naturalista e intrapersoal.

Investigamos. Actividades lúdicas de investigación e elaboración de

proxectos. Inclúense propostas de actividades grupais. Trabállanse

fundamentalmente as intelixencias lóxica-matemática, interpersoal e

cinestésica-corporal.

11. ATENCIÓN Á DIVERSIDADE

A intervención educativa debe contemplar como principio a diversidade

do alumnado, entendendo que deste xeito se garante o desenvolvemento de

todos eles á vez ca unha atención personalizada en función das necesidades

de cada un.

Prestarase especial atención durante a etapa á atención personalizada

dos alumnos e alumnas, á realización de diagnósticos precoces e ao

establecemento de mecanismos de reforzo para lograr o éxito escolar. Os

mecanismos de reforzo que deberán poñerse en práctica tan pronto como se

detecten dificultades de aprendizaxe poderán ser tanto organizativos como

curriculares.

Do establecemento do nivel de competencia curricular do grupo clase

(evidenciado a partir da avaliación inicial), que tomaría como referencia os

mínimos exixibles asociados ao curso-ciclo anterior, derívanse: Medidas xerais de grupo (metodolóxicas, curriculares e

organizativas). Actividades de reforzo e afondamento ou enriquecemento

curricular.

Planes individuais para o alumnado con dificultades.

Adaptacións curriculares non significativas de grupo ou individuais

(metodolóxicas, organizativas, nos procedementos e instrumentos

de avaliación, na priorización de contidos). Adaptacións curriculares significativas individuais para alumnado

con necesidades educativas especiais ou con outras necesidades

específicas de apoio educativo que as precisen. Adaptacións curriculares significativas de ampliación para

alumnado con altas capacidades.

En calquera caso, as medidas de atención á diversidade poden e deben

contar co asesoramento dos servizos de orientación do centro.

A adecuada resposta educativa a todos os alumnos concíbese a partir

do principio de inclusión, entendendo que unicamente dese modo se garante o

desenvolvemento de todos, se favorece a equidade e se contribúe a unha

maior cohesión social.

12. ORGANIZACIÓN DE RECURSOS, ESPAZOS E TEMPOS

A insuficiente carga lectiva da nosa materia esixe unha planificación que

permita rendibilizar os tempos de traballo directo co grupo para desenvolver o

programado. Os recursos didácticos dos que se dispón son:

- Libros de texto de diferentes editoriais de anos anteriores.

- Recursos interactivos.

- Actividades de reforzo e ampliación.- Xogos educativos relacionados coa materia.

13. AVALIACIÓN

13.1. CANDO AVALIAR

A avaliación debe ser un proceso continuado ao longo de todo o curso

escolar, por iso, para sistematizala establécense tres momentos diferentes:

Avaliación inicial, que facilita a valoración dos coñecementos previos,

as capacidades e as actitudes do alumnado, con obxecto de adecuar o

proceso de ensino-aprendizaxe á realidade das súas posibilidades.

Avaliación formativa continua, que pretende coñecer se se van

logrando os obxectivos propostos, cando aínda se pode intervir

modificando o camiño para conseguilos; é dicir, avaliación do proceso e

como proceso. Este tipo de avaliación ten un especial carácter

regulador, orientador e autocorrector do proceso educativo desde o seu

comezo, o que require unha avaliación inicial previa. Cando o progreso

dun alumno ou unha alumna non sexa o adecuado, adoptaranse as

medidas de atención á diversidade que procedan.

Avaliación sumativa, na que se valora, sobre todo, o grado de

adquisición das competencias crave, expresadas nos criterios de

avaliación, estándares de aprendizaxe e os descritores; é dicir,

avaliación do resultado.

13.2. QUE AVALIAR

Os criterios de avaliación presentes na miña programación didáctica,

son o referente específico para avaliar a aprendizaxe do alumnado. Describen

aquilo que se quere valorar e que o alumnado debe lograr, tanto en

coñecementos como en competencias; responden ao que se pretende

conseguir na materia de Relixión neste curso.

O Estándar especifica o nivel ou grao no que se debe dar un criterio

para tomar unha decisión avaliativa. Os criterios e estándares son os que

orientan todo o proceso da avaliación, ambos convértense no referente para a

avaliación das aprendizaxes como para valorar a adquisición das competencias

básicas.

Os descritores son indicadores que informan da adquisición ou grao de

desempeño na competencia.

Na programación de aula establécese a vinculación en criterios-

estándares e descritores e as competencias que desenvolven.

13.3. PROCEDEMENTOS E INSTRUMENTOS DE AVALIACIÓN

PROCEDEMENTOS INSTRUMENTOS

Observación sistemática

Escalas de

observación

Observación

sistemática

Lista de control

Diario de clase

Análise de producións dos

alumnos

Caderno de clase

Traballo de aplicación e síntese

Resumos

Monografías

Resolución de exercicios

Textos escritos

Producións orais

Producións plásticas ou musicais

Producións motrices

Investigacións

Xogos de simulación e dramáticos

Intercambios orais

Diálogo

Entrevista

Posta en común

Asemblea

Probas específicas

Obxectivas

Abertas

Interpretación de datos (ilustración,

mapa)

Exposición dun tema

Probas de capacidade motriz

CuestionariosGravacións e análise

A observación continua e sistemática da evolución personalizada de

cada alumno ou alumna constituirá a técnica básica de obtención de

información. En función da estrutura da programación didáctica, proponse o

uso de rúbricas de avaliación para observar o grado de adquisición das

competencias.

Na miña programación didáctica para 4º de Primaria utilizaranse

preferentemente os seguintes instrumentos de avaliación:

- Follas de seguimento.

- Realización de probas obxectivas orais e escritas.

- Producións escritas e plásticas.

- Control dos cadernos e libros.

- Autoavaliación.

14. CRITERIOS DE CUALIFICACIÓN

A continuación establecerei os criterios de cualificación e adxudicarei

unha porcentaxe á ponderación de cada criterio na cualificación final. Poderían

considerarse:

- 30% Traballos que o alumnado vai realizando dentro da aula.

- 30% Actitude e comportamento ante a aprendizaxe.

- 20% Probas de avaliación.

- 20% Caderno.

15. ESCALA DE OBSERVACIÓN PARA O PROFESORADO

O decreto de currículo establece que os mestres avaliarán tanto as

aprendizaxes do alumnado como os procesos de ensino e a súa propia práctica

docente, para o que establecerán indicadores de logro nas programacións

docentes.

Para valorar o axuste entre a programación e os resultados obtidos, revisarei, cada curso escolar sinalando os aspectos a mellorar.

programaciÓn didÁctica · web viewdescubrir a relación entre o destino eterno do home e a...

Documents