nieuliedt-boeckghenaemtderminnaers … · 2016-03-07 · nieuliedt-boeckghenaemtderminnaers...

Nieu liedt-boeck ghenaemt Der minnaersharten jacht ofte de Groote Aemstelredamsche

rommelzoo

Jacob Westerbaen, Willem Dirckszoon Hooft en Jan Jansz.Starter

bronJacob Westerbaen, Willem Dirckszoon Hooft en Jan Jansz. Starter, Nieu liedt-boeck ghenaemt Derminnaers harten jacht ofte de Groote Aemstelredamsche rommelzoo. Philips Jacobsz van Steenwegen,

Rotterdam 1627

Zie voor verantwoording: http://www.dbnl.org/tekst/west001nieu01_01/colofon.php

© 2013 dbnl

3

Der Minnaers Harten Iacht.

Op de stemme Verdwaelde Coninginne.

RAs Laura laet u SchaepjensOotmoedigh buyghen neer,Voor d'eelste van u knaepjensBewijst Kamillis eer,Daelt haestich af // voor d'harders staf,'t Staet u soo vry als Phillis,En schenckt de glans, uws Maechden Crans

Aen t'hardertge Camillis.Maer Phillis die versinter

En na Camillis staet,Indien sy krijcht Garinter'K weets, haar genoegen laetSoo t'houwelijck stil // staet van CamilHoe sal Garinter weyenDoch dat gheluyt // barst nu schoon uyt

Phillis sal u gheleyen.'K sie Camil aen de Beeckjes

In Lauraes hartge graechToont Lieve minne treckjesDie duyckts' achter den HaeghCamillis hoort // het soet accoortOp mijn drie-stemmich RietgenBlaest dit ghehoor // Camil int Oor

Echo mijn minne Lietghen.Camilles ach: mijn Enghel

Mijn Son, mijn dagheraetIck t'hart en Siel vermenghelInt overbraef ghelaet,Mijn waerde Helt, ach: Laura smelt,En swemt door duysent lonckjens'K voel mijn ghemoet // vol grillich bloet

En smookerighe vonckjes.Als d'heuchgelijcke boomen

Dacht om mijn Lief CamilQuam smaeckelijck int droomenEn graech int sluym'ren vilWat vreucht sout sijn // dat Camil mijn

Scheen vriendelijck t'onarmenEn lauraer lust // eens werdt gheblust

Door haer Camillis ermen.

EYNDE .

T.D.K.

Florisels vreughden ghesangh over de ghetrouheyt van sijn liefAmaril,

Jacob Westerbaen, Willem Dirckszoon Hooft en Jan Jansz. Starter, Nieu liedt-boeck ghenaemt Der minnaers harten jacht ofte de GrooteAemstelredamsche rommelzoo

Stemme: Claghende dreef Phillis 't Vee.

AMarilletge soete dierWacker HaederinnetgeStoock brant al van mijn vierVrou voester van mijn Sinnetge


4

Goddinne die dit bos bewoontEn al de Harten na u troontDie u aenschouwen,Die moeten stracx vervrouwen.Al quam die t'heele Cirkel ront

Met eenen blick doet levenV eens te kussen aen u Mont,Hy sou u niet begheven,Veel liever hy den Hemel gafEn droech met u een Harders stafDan hy den donderSou voeren tot een wonder.Selfs die den helschen Poel bewoont

En Cerbrus hout ghevanghen,Die t'Hooft met vier en Solpher croont,Wanneer hy maer de wanghenSach, van mijn lieve Amaril,So stont strack al sijn wreetheyt stilDe Siele-rooverEn voerde niemant over.Wanneer den ouden grijsen Godt

Met sijn begruysde haerenQuam borsten uyt sijn water slotHy socht met u te paerenVoorseecker hy de zee verlietEn woonden met u onder t'RietIn Stroye DaeckenDaer sou hy hem vermaecken.Apollo met sijn snel ghespant

Van vier ghevleckte Paerden,Doen hy u lest int bos sach aenHy daelden flucx ter aerden,De Waeghen vondt hy aende leytsEn vrijden met u also weytsMaer sijn soet straelenEn dee u niet verdwaelenNoch Hemels Heer noch Helsche Foon

En sal ick niet beminnenNoch water vorst noch Phebe schoonEn staet niet in mijn sinnenSijn Septer is een Harders StockEen Boere-py een ruyghe-Rock


5

Dat draecht mijn ConinghEen Stroyen hut sijn Wooningh.Gheluckich ben ick Florisel

Dat ick heb sulck een waerdeDie mijn ruckt uyt dees naere HelEn vout mijn op der aerdenEen Hemel na mijn s'hartsen lustWaer in mijn ziel in vrede rustTot spijt der GodenDie haer tot minne nooden

EYNDE .

[Galathea gheestich dier]

Op de stemme: Moy Iannetge, Of klaghende drijft Phillis Vee.

GAlathea gheestich dierOorsaeck van mijn lusjes,Oorsaeck van mijn eerste vierOorsaeck van mijn kusjes,Oorsaeck van mijn wreede pijn,Kussen doet my vrolijck zijn.Laet ons tsamen kussenOm ons vyer te blussen.Tkussen is soo soeten vreucht

Want het doet mijn leven,Tkussen maect mijn hert verheuchtWilt my kusjes gheven,Kusjes soeter als het soetDat den Hemel leven doet,Zoeter als het MinnenVan ons Velt-Godinnen.Het sijn kusjes suycker zoet

Die ick krijgh van Phillis.Met kustjes word ick ghevoetVan mijn Amarillis,Maer als Galathea kustHemel wist ghy wat een lustKusjens om de GoodenOp te gast te nooden.Thooghst dat ick van u begheer

Is mijn pijn te blussen,Kusje mijn ick kusje weerLaet ons tsamen kussen,Duysent kusjes, duysentmaelGheef ick bloeyende korael,


Aen u teere tipjes,Van u zoete Lipjes.Nu mijn soete Galathe


6

Wilt niet langher beyde,Neemt my met een kusje meNiemant sal ons scheyde,Hierom wie't behaecht of spijtIck ben doch mijn vryheyt quijt,En ick heb gheghevenOm een kus van mijn leven.

EYNDE .

Rondeel op een Appel van Orangien.

Proeft eens dees Appelen van OrangienIck en weet niet ofse suer zijn oft zoet,Den meesten hoop comen uyt Spaengien:Proeft eens dees Appelen van OrangienSnijtse in stucken, maeckt gheen calangien,Sy zijn my toegeseyt voor oprecht en goet,Proeft eens dees Appelen van Orangien,Ick en weet niet ofse zuer sijn oft zoet.

[Weest Nimphy gegroet, van die u moet]

Op de stemme: Alst begint.

HarderWEest Nimphy gegroet, van die u moetWaer wilt ghy doch soo schielijck gaenStil soete beekje ay blijft wat staen,V Schaepjes mat // laet eten zatHier in dees Klaverrijcke wayWantter ghenoegh is voor haer alle bay.

HarderinNeen Harder u waeytjes zijn vry al wat schraelDus bleven mijn Gaeytjes sy maecten haest kaelMijn bytertjes brochten wel alle tot niet,Al 'tgheen dat u schaepjens hier over schiet.

HarderMijn Wey, mijn Vee, mijn sieltje selfs

Dat schenck ick u uyt 'tsharten grontSlechts om een kusje voor u roode mont,Tsa wilt ghy der aen, soo laet ons gaen,Hoe staet ghy doch soo langh en peynstGaeter mee voort tis langh genoegh geveynst.Daer hadjet niet linckert met sulleken treck,Ie krijghter je voetjes niet binnen mijn Heck

V Schaepjes en zieltje en al wat ghy bietMijn Silvia dienden opt minste niet.


HarderSal dan mijn Min, uwe koele sin

Nimmermeer beweghen tot medoogh,Laet u doch beweghen mijn deerlijck oogh,Laet mijn ghevlay, laet mijn gheschrayLaet mijn benaude ziel vol smartEens soete Beckje doch beweghen u hart.

HarderinAch Coridon, Coridon, 'kbid u swijght stil

Ghy betoovert mijn zinnetjes na u wil,V suchjens zijn schakeltjes van de Min,Sy stelen mijn hartje al teghen mijn sin.

HarderO soete Meyt // u vriendelijckheyt

Doet dat mijn jongher hert weer leeft,Door u ghesicht die het weder adem gheeft,Ick ben niet gherust, voor eer ick heb ghekust.Silvia heyde blijft noch wat staenSoetertje ick hebje vast, je moeter toch aen.

HarderinAl soetjes al sachjes, ick bid laetme los,

Ach Coridon ick sieder een comen uyt 'tbos,Ghy neemt te veel vryheyt als men u yet biet,Dus komt dat u Silvia van u vliet.

HarderWilt ghy dan voort // ay Nimphe noch een woort,

Silvia beyt blijft noch wat staen,Hoe is de vrientschap dus haest ghedaen,V wollerigh Vee, wil nauwelijcx meeAy laet de Beesjes haer noch wat voen,


7

Komt neder zitten by mijn in't groen.

HarderinMijn moedertje wachtme dus ic moet voort,

Want bleef ick hier langher sy wiert ghestoort,Het Sonnetje daelt de stal is noch veerDus hout u gherust ick kom morghen weer.

Rondeel op een peerken.

Neemt dit Peerken en willet schellenProeft van alles dat hier voor u staet,Met ander dinghen wil ick u niet quellen,Neemt dit Peerken en willet schellenSijnse goet willet mijn vertellen,Ick salder oock af eten metter daedt,Neem t een Peerken en willet schellen,Proeft van alles dat voor u staetIck salder oock af eten metter daet,Neemt een Peerken en willet schellen,Proeft van alles dat voor u staet.

Clucht Tusschen Iaep en Lijs,

Op den Sangh: Van Malesymi.

I. BEnt gy daer Lijsje mijn eyghen kaer?L. Iae: Wat seyt Iaep die soete liever vaet?I.Mijn moye meysjen, sullen wy dit reysjenNiet een praetjen hebben met mecaer?L. Iaepje wat doeje doch by my?Ghy bent veel liever dan een ander aende sy:En om een praetgen, mijn weerde maetjenAl woud' ick al, so heb ick nu gheen ty.I. Lijsjen hoordt // doch een woordtWat ick ju souw segghen.L. Scheldt my quijd // dese tijdt,Moet ickt' ju ontlegghen.I. Lijsje, segh ick, lieve schaep.L. Hey, wat quelt my dese Iaep.I. Hoorter maer een woortje van.L.Wel wat wilje segghen dan.I.Mijn lieve Lijsje. L. Seght ju bewijsje.Want ick alhier niet langhe blijven can.

2.I. Lijsjen als ick ju lest aensach,Doe wy daer saeten te drinken int ghelach,V roode wanghen // hebben my bevanghen:So dat ick niet can leven nacht of dach.Ende ju vriendelijck ghelaet,Nam in mijn hertgen stracx so groote vaet,


Dat alle mijn lusten // keerden in onrusten,Daerom so coom ick nu tot ju om baet.L.Watje seght // soete knechtSouw dat wel soo wesen?I. En altijdt // heb met vlijdtV ghesocht nae desen.L. Ey loopt heen ju malle geck.I. Claeghen doet my mijn ghebreck.L.Wech ghy bent een groote sot.I. Houdt ghy dan met my de spot?Ick sal doch verbeyen // smeecken ende vleyenWant t'schijnt dit is doch alle vryers lot.

3.Maer seght my doch mijn lieve Lijs,

Waerom ist datje bent teghen my so vijs:Daer mijne sinnen // u so beminnen,En daer ick ju steedts deucht en eer bewijs.L.Wil ick ju seggen met een woordt,Gaet Iaepjen en treet vry een ander aenboordt:


8

Alle ju praeten // ende ju ghelaetenMy doch niet meer als niet een dinck becoort.I.Mijn ghemoet // niet en doet,Anders als versuchten.L. Iaeje mocht // alst ju dochtDese moeyt' wel vluchten.I.Mijn liefd' blijft ju nochtans by.L. Het beminnen staet ju vry.I. En ick hoop noch wedermin.L. Stelt die vrylijck uyt ju sin.I. Ach lieve Lijsje // mijn Paradijsje,Gheeft my van hoop doch eenich cleyn begin.

4.Nae dat ick my tot jou begaf,

Siet hoe mijn wanghen zijn ghenomen af:Wilt dan mijn smerten // nemen eens ter herten,En wilt niet blijven altijt even straf.L. Of ghy al heel verginckt van pijnSouw dat juyst moeten wesen dan om mijn?En so ghenomen // soud ick moeten comen,Terstondt om u te gheven Medecijn?I. Souwje niet // doort verdrietWesen te beweghen?L. Sonder schae // soud' ick jaeNiemant sien verleghen.I. Ick sal ju te dienste zijn.L. Dienen is onweert by mijn.I. Gheeft dat ick ju man dan zy.L.Wat soudt ghy doch doen met my?I. Ic sou ju verwermen // s'winters in mijn ermenEn even seer beminnen t'alle ty.

5.Des nachts eer ons bevingh de slaep

Dan sou ghy segghen coom' mijn lieve IaepGrijp so veel cusjens, en weer so veel vlusjensEn altijdt weer souw wesen dit gheraep.L.Was het my om een man te doen,Ghy souwt my Iaepje wel schier maken groen,Met sulck ghevallen // weetje dit te kallen,Maer ick sal my so mal niet laten vroen.I. Lieve Lijs // hoe so wijst'Zijn gheen mallicheden.L. Iae maer ick // ben so dick,Hier toe wel ghebeden.I. En of ick de leste waer.L. Souwje seper Iaepje vaer.


I. Lijsje ghy verschietje cleur.L. Iockje s'is nae d'oude fleur.


9

I.Mijn soete troosje // mijn suyckerdoosjeLaet ick ju hier een soentje gheven veur.

6.L. Iaepje wat wil ghy? hoe so bout?Loop schaemje wat datje bent tegen my so stoutStil: houwje handen // so schietje gheen schandenIck segje stil: eer dattet ju berout.I.Wel Lijsjen hoe stootje my dus van ju?Daer ghy wel wilt, en bent noch even schuw.L. Gy me te cussen. I. Soud ic niet eens blussenMijn groote liefd': hoe gheeft jou dat so nuw,Liefde doet // dat ick moet,V sijn vruchten toonen.L.Maer ick sweer // coomje weerIck salt ju beloonen.I. Souwje my wel quaetheyt bien.L. Iae dat souwje dan besien.I. En of ick het weder deedt.L. Nou mijn Iaepje weest te vreedtDat de luyden t'saeghen // over al men t'draghenEn yeder souw weten ons secreet.

Tis al Bot.

Feest-Liedeken,

Stemme: Yets moet ick u Laura vraghen.

GHeliefkens eer ghy waert gheborenZydy van den Heer verkoren,Om te samen wesen een:Gaet en doet na sijn ghebieden,Wat hy wil dat moet gheschieden,Daer en sijn gheen teghen reen.Wilt ghy Godt, en mensch behaeghen,

Leert malkander toch verdraghen,Gaet den ander te ghemoetMet bescheyde, Wijse Reden,Tracht doch nae de rijcke Vrede,Dat s'het beste Bruylofts goet.Wilt u Kinders met u leven

Deughdelijcke lessen gheven,Goede voor-gangh leert soo soet:Meerder als de straffe dinghen,Die sijn selven kan bedwinghen,Dunckt my dat niet qualijck doet.Leert haer, eer dat sy gaen slapen,

Waer toe dat sy sijn gheschapen,Dats tot lof van God den Heer,Brenghtse op tot sijnder Eeren,Gaet met haer in t'Huys des Heeren,Tot de onghevalschte Leer.Recht ghelijck de Steene Kruyken


Nae de vetticheyt sal ruycken,Diemen eerst-mael daer in doet:Soo gaet het met onse SinnenSoo wy met de Ieucht beginnenSoo ghedyter quaed of goedt.Even als van goede Boomen

Nimmer quade vruchten comen,Soo ist oock in een gheslacht,Die den Heer Godtvruchtich vreesen,En niet anders willen wesenAls sy willen sijn gheacht.Reyn van herten en van wandel,

Trou en recht in haren handel,


10

Sulcken die zeghent Godt,Met veel tijdelijcke Have,Met ghewenschte schoone gaven,Die haer soo vallen te lot.Een gheluckich salich leven,

Wil de goede Godt u gheven,Met al watmen wenschen mach:Dat gheoorloft is te wenschen,Voor de alderbeste Menschen,Tot in, en na haer sterr'f-dach:

[Ghy die gesont en jeuchdich zijt]

Voys: Ghy lodderlijck Nimphen soet.

GHy die ghesont en jeuchdich zijt,Neemt waer u snel doorvliende tijt,Int fleurtjen van u jaren,Tracht soet en wel te paren.Verkiest een waerd beminde Maecht,

Die lof van heuse deuchden draecht,V zinnen wilt betoonen,En voor gheen afstaen schromen.Denckt dat ghy na de toesteen gaet,

Die proeven sal hoe dat sy staet,Int midden van u zinnen,Die ghy soo seght te minnen.Doch al te hooghste steygheringh,

Van stuersche wreede weygheringh,Sou my soo kunnen smaken,Dat ick't versoeck sou staken.Maer die met vriendelijcke reen,

Versoeck niet veel te achtenscheen,Nochtans sy mocht my hooren,Dat bleef mijn uytvercoren.Een yder weet sijn eyghen sin,

En wie hy draecht de meeste min,'k Wensch (istje nut) te trouwen,Een ciercel vande Vrouwen.

[Ghenooden allegaer]

Op de stem Orangie, of Astrea lieve Maecht.

GHenooden allegaer,Laet ons dit lieve paer,Tot danckbaerheyt met een ghesanckVerheughen eeren tot een danck,


Begroeten wenschen heyl en spoetIn alles overvloetIn't leven: daer nevenHier namaels tonverganckelijcke goet.O suyv're witte vre,

Ghy Trou en liefde me,Verlaet dees nieu ghetroude nietVerlaet dees nieu ghehoude nietMaer woont ghestadich aen haer sy,Van Helsche rasernyVol boosheyt // of loosheytSullen sy onbeschadicht sijn gantsch vry.Ghy die door vaste trou

t'Samen syt Man en VrouGheworden heden desen dachIck bid soo't nimmer wesen mach,Dat ghy u wacht voor d'eerste twist


11

Soo ghy hier niet in mistGheen quaet dan // noch Sathan,En scheyd' u lieve liefde door sijn list.Amen, dat worde waer

Godt gheve dat binnen 't IaerDe Bruyt een Appel krijghen machOm meed' te speulen nacht en daghEen Appeltjen van suer en soetGhemaeckt van vleys en bloetGhebooren // met oorenWat of dat voor een Appel wesen moet.Den tijdt end ons ghesanck

Nu Vrienden grooten danckV dancktmen voor u moeyte seer.Maer voor de spijse Godt den HeerDie seghen mildelijck dese tweeNu Vrysters maeckt u ree,Onthutslen // t'ontfutslen,De Bruyt t'ontkleeden, wegh na bed daer mee.

[Ghy lodderlijcke Nimphen soet]

Wijse: Een Meysjen had een Ruyter lief.

GHy lodderlijcke Nimphen soet,Die nauwelijcks een Roosen hoetOm Gouwe Croon sout ghevenDoe wel lust u u leven?V lusten is u als een Wet

V loncken is een ty gheset,V kouten is vryagie,V minnen is boelagie.De schaduw, die de kuylen heelt

Waer in ghy u ghenoechgens steelt,En soudy niet verwinschen,Om schadu throons van Princen!Wanneer ghy aen de reye gaet,

En dat het schalcke Lietgen slaet,Het diepst van u ghepeynsen,Hoe qualijck cundy veynsen.Maer soo't u lief niet beter kan

En toont u dat sijn harte vanV hartgen is ghedrevenWat isser om te gheven?Soo Ruylden ghy dat deuntgen niet

Om avont spel af morghen Liedt,Dat voor Princesse deuren,Daer dunne slaep komt steuren.Gheen Appel die met jonste groot,V voeltghen werrept in u schoot,Daerom sout ghy versmadens'Hofs Tafel overdaden.


Als van u Lief ghemeldet wert,Sijn t'uwaerts overgheven Hert,Soo sydy bet te vreden,Als Princen aenghebeden.'t Eenvoudich leven Heylich leyt,

Thy lien in vreed' en vasticheyt,V vryheyt gaet te boven,De schijn wellust der Hoven.

P.C.H.

Liedekens. La Vymay

T'Schoonste Nimphie dat hier beneen,Oyt des Hemels claerheyt bescheen,Weyghert de soete suyvre min,In haer Hartghen te laten in.Maer indiense te recht verstont,


12

Hoe dat haer Hardertgen is ghewont.K'wedse wel haest sou met een soen,T'krancke Hardertgen bystant doen.Maer dan sijnder soo veel misschien,

Datse de trouste niet can sien,Dan tusschen d'een en d'ander leyt,Een groot mercklijck onderscheyt.Dus o Nimphien kiest eens met reen,

Uyt soo veel hondert Herders een,Dat ghy u jonghe beste tijdt,Niet met segghen maer doen verslijt.Wilt ghy dan kiesen uyt liefdens kracht,

Vint ghy gheen trouwer soo ick acht,Als my, want so ghyt wel besiet,Ick ben u Dienaer al weet ghyt niet.

Twee-spraeck Tusschen Cephalus en Amarille.

1.

CephalusAMaril verhoort mijn claghenWilt my doch u jonste bien,

AmarilCephalus noyt van u daghenSult ghy sulcx van my sien schien

CephalusHeb ick dan mijn trouwe minneGheleyt u op een wreede maeght

AmarilGhy en sult aen my niet winnenWant Multi my beter haeghtDus stelt t'lieven uyt u sinnenFranck Franck Franck, tore lore loFluyte Fluyte Fluyte debe debe do.

2.

CephalusBen ick niet so schoon van leden

Als u Multi wesen mach

Amaril't Kan sijn: maer soo niet van seden'K wou ick Multi voor u sach

CephalusLaet my voor Multi verstreckenEn besiet my na u sin

Amaril't Schijnt dat ghy gaet met my gecken


En want ick lichtvaerdich bin,En men liefd' van men lief sou treckenFranck Franck Franck tore lore loFluyte Fluyte Fluyte debe debe do.

3.

CephalusSou het u dan connen schaden

My te lieven die u mint

AmarilIa want 'tsijn gheen vrome dadeSoo te drayen als de wint

CephalusWat is daer doch aengeleghenLiefd' my ick ben rijck van vee

AmarilIck spreeck u rijckdom niet teghenMulti heeft een weynich veeEn hy heeft mijn Ionst verkreghenFranck, Franck, Franck, tore lore loFluyte Fluyte Fluyte debe debe do.

4.

CephalusMulti mach wel schapen hoeden


13

Maer hy en heeft way noch stal

AmarilHy can sijn vee soo wel voedenAls een Harder haer doen sal

CephalusOp lant dat hy moet verpachtenEn ick heb veel wayen goet

AmarilWilt Multi doch niet verachten.Hy heeft meer Als ghy vermoetIck gae ick mach niet langher wachtenFranck Franck Franck tore lore loFluyte Fluyte Fluyte debo debo do.

E. Pels Al met der tijt.

Rondeel op Amandelen.

Met wat Amandelkens moet ick u vereeren.Tis seker een vrucht lieflijck en soetProeftse wel, dat is mijn begheeren,Met wat Amandelkens moet ick u vereeren,Al en ist maer kost voor groote Heeren,Het is dunckt my onsen mont oock goet,Met wat Amandelkens moet ick u vereerenTis seker een vrucht seer lieflijck en zoet.

[Seght Amarilletje hoe komt het by]

Op de stemme: La Chione. etc.

PhilidoSEght Amarilletje hoe komt het by

Dat ghy dus zijt op mijn versteurt,Meent ghy dat ick een ander vryDaer ghy ghestadelijck omtreurt,Och neen ghy zijt, die mijn verblijtDaerom neemt aen mijn trouwe MinWant gheen soo schoon // als u persoonDenckt my te wesen in mijn sin.

AmarilHet jocken en boerten ken Philido wel,

Want hy niet anders is ghewoon

PhilidoGhy hebter mijn hertjen in u bevel,

Waerom gheeft ghy mijn sulcken loonGhy schempt, ende scheert // also ghy begheert


En voldoeter alsoo u lustDus gaeter vry heen // en laet my alleenWant ghy gunter mijn gheene rust.

PhilidoO Amarilletje niet al te wreet,

Ghy doeter mijn hartjen soo grooten verdrietGhy voeter mijn zieltje met droefheyt en leet,Dat ghy mijn klachten wilt achten niet,Gheeft soetertje dra // het woordeken jaOm te ghenesen mijn bittere smertWant het sal zijn // goe medicijnOm te verlichten mijn treurigh hert.

AmarilPhilido gater vry en later die gheen

Die ghy te houden meent tot u vermaeck.

PhilidoNimphje ick bidt u staeckt dese reen

Tis Amarilletje na wien ick haeckOp dese koop soo wert ghy ghekust

Rondeel op Suycker-gheback.

Wel en hebdy dit Suyckerghe-back niet gheproeftHoe zit ghy dus stil aen dees Tafele,En isser niet op dat ghy behoeftWel en hebdy dit Suycker-gheback niet gheproeft,


14

Ten baet ghesweghen oft ghesnoeft,Ick etet soo lief als een Wafele,Wel en hebdy dit Suycker-gheback niet gheproeft,Hoe zit ghy dus stil aen dees Tafele.

[Silvester in de morghenstondt]

Op de stemme: Sir Eduward Nouwels deligt.

SIlvester in de morghenstondt,Begaf hem op de jacht,Dies Silvia vol sorghen vondt,Haer maeghdelijck ghedacht.Och: (sey sy) eer de Sonne daeltLief keert weer uyt de weydenEn u Nimph by dese bronne haelt,Daer sy u sal verbeyden,En dolen met haer schaepjens in het velt bedroeftBeclagend' u af-sijn met smart, so langh sy u vertoeft.Des Sons vertreck bevleckt beswart,

Bewolckt, bedroeft de lucht,En u vertreck betreckt mijn hartMet rou en onghenucht,Want ghy gaet met twee harten heenOm t'derde hart te vanghen,En laet my yoy mijn smart met gheenAlleen naer u verlanghen,Doch laet op t'minste, soo ghy gaet, my een Hart by:Voerdt mijne met u op de jacht, en laet t'huys by my.Doen vingh den droeven Harder aen,

En zey, Lief: denckt doch nietDat ick een voet sal voorder gaenAls my u gonst ghebiet.Ghy zijt mijn Lief, mijn leven, ach:V af-zijn baerd mijn smart,V by-zijn alleen gheven machDe vreughde aen mijn hart,Gheen harder scheyden, als doen d'Harder scheyde vanSijn Harderin, sijn troostertjen, ende greep sijn honden an.Silvester kreegh een Hart in t'oogh,

Dat voor sijn honden vlootDies spanden hy sijn swarten booghEn ylich daer na schoot:Maer t'miste door de snelligheytEn t'loopen van het beest.Och: seyd hy: waer dat wel beleydNaer mijne wensch gheest:Hy volghden t' op het yverighst tot den avont stont,Maer t'Hart ontquam t', dies harteloos den Harder hem bevont.Hy keerde weder naer het pleyn

Daer hy sijn Liefste lietMaer hy bevont hem daer alleyn,Sijn Hartje waster niet:


Och: riep hy, wat een swarigheyt:Dewijl ick t'Hart na ren,Ick van mijn Hart, mijn klarigheytEn al versteken benHy gaf hem na het Dorpje, naer sijn Liefstes deur,Daer vond hy doe sijn hartje weer, t'Eynd van sijn ghetreur.

Rondeel op een Venaysoen.

Een kleyn stucxken van dit Venaysoen,Moet ick u schoon jonck-vrou voorlegghen,Ick achtet soo goet als van een hoen,Een cleyn stucxken van dit Venaysoen,


15

Proevet soo ghy siet dat andere doen,Begheerdy dan meer, willet my segghen,Een cleyn stucxken van dit Venaysoen,Moet ick u schoon Ionck-vrou voorleggen.

[Doen ic was int' bloeyen van mijn tijt, in t'groeyen van mijn jaren]

Op de stemme: Baletti d'Alckmaer.

DOen ic was int' bloeyen van mijn tijt, in t'groeyen van mijn jaren,In t'groenst, in t'zoetst, in t'sotst, in t'boertichst van mijn jeughd,Docht ic noyt mijn selven met een Vrou, of vrous gelijck te paren,Maer te leven vry onghebonden in de vreught.Och, ick wurpt soo veer,En ick docht altijt weer,Die een vrou heeft, heeft in t'ghemeen een HeerAl t'gheloop, t'ghevry, t'gevley, 'tgesoen, dat and're vryers deden,

Schiltwacht staen by nacht voor des Dochtersa doove poort,Dochten my uytdruckelijck te zijn, de grootste sottighedenDie men oyt ghesien had, of immer van ghehoort,d'Ed'le vryicheyt,Heb ick vaeck gheseyt,Gaet veer boven de gonste van de Meyt.Hoe verciert, hoe prachtigh op-ghepronckt, met stricken, kanten, koorden,

D'alderschoonste maeght was, ic achten t'niet een hayrIc en vant noyt Ioffrou die zoo schoon was datse my bekoorde.Tot de alderminste min door haer ghebaer:Want ick docht altijt,Hy is gheck die vrijtEn sijn tijt met de groenigheyt verslijt.Maer helaes: t'is wel met my verkeert, een blixem uyt de ooghen

Van een nimmer hoogh-genoegh ghepresen MaeghtIs onlanghs op mijn ijs coude borst met sulcken brand ghevloghen,Dat my niet ter Wer'ld nu als haer ghesicht behaeght.Nu en doen ick niet,Als bedencken yet,Waer door ick doch haer weder min gheniet.Even als de Persianen sterc de gulde Son aenbaden,

Bid ick aen de glans van haer hemelsche ghesicht,Want haer deught, haer eerbaerheyt, haer gheest, haer aerdighe cieraden,Hebben alder eerst dese brand in my ghesticht.Ach: haer kloeck beleyt,Haer groot achtbaerheyt,Is een hemel vol alle lieflijckheyt.

Dus Goddin, soo veer ghy eenighsins wilt hooren na mijn klaghen,Sal mijn lijf en ziel met blijdschap zijn vervult,En ghelooft dat noyt des werelts rondt heeft ghetrouwer vrient ghedraghen,Als ghy my, in als wat ghy wenschet, bevinden sult.Daerom lief gund my,Dat ick vrolijck vry,En my naer u wil ghewilligh vly.

F IN I S .


16

Rondeel op Pannekoecken.

Soo ghy op Pannekoecken zijt belostNeemter twee of dry op u teljoore,Het is certeen niet allemans kost,Soo ghy op de Pannekoecken zijt belost,Drinckt der eens op van desen soeten Most,Sy sullen te betere gaen doore,Soo ghy op Pannekoecken zijt belost,Neemter twee of dry op u teljoore.

[Vrou-Voester van mijn jeughd]

Op de stemme: I have a zove so fair, so Constant firme and kinde.

VRou-Voester van mijn jeughd,Meesteresse van mijn zinnen,Mijn hoop, mijn troost, mijn vreughdMijn suyvere Goddinne,Mijn licht, mijn heyl, mijn rust,Schat-kist van mijn ghedachten,Springh-ader van mijn lust,Reviere van mijn klachten:Siet (bid ick) hoe // ick ben te moe,Siet hoe ick quijn // deur druck en pijn,En dat om dy // ach lief lost my // in 't endeDoen eens uyt dees ellende.O oorsaeck van mijn min:

Hoe laet ghy my dus klaghen?Ick hoop niet dat ghy inMijn lijen hebt behaghen?Siet hoe ghewilligh datIck ben om u te dienen,Ach: wilt my daer voor watDoch van u gonst verlienen.Noyt minnaer heeft // den dach gheleeft,Die sijn Goddin // met sulcke min,Stantvasticheyt // en trouwicheyt // bemindeAls ghy mijn lief sult vinde.Sult ghy o: al mijn vreughd,

O glory der Goddinnen,O overschoone jeught,Dus slijten sonder minnen?Denckt by u selfs met gonstDat dese brave ledenDie uyt de hooghste konstNatuer dus heeft besneden,De snelle tijt // die niemant mijtDoor d'ouderdom // sal maken kromEn ghy sult dan // het bloeyende van // u jeughdeQuijt wesen sonder vreuchde.Iupijn was noyt soo seer

Verhit in snoeperijen,


Of ick ben noch veel meerVerhit int eerbaer vrijen.Noyt Herculus oock meHeeft soo ghebrant int minnenOm sijnen OmphaleDoen sy hem leerde spinnen:Als ick om u, ach: weest niet schuMaer mint my weer, want niet ick meerBegheer tot loon, van u (mijn schoon) goddinneAls min voor wederminne.En soo ghy my die gonst

(Mijn Enghel) wilt verlienenIck sal met alle konstV al mijn leven dienen,


17

Dan sien u blijtste daghenGhy sult o schoone maeghdWant al wat u behaeghtLief dat sal my behaghen,Wat u verheuight // sal sijn mijn vreught.En soo daer yet // Goddin gheschietWaer over ghy, int minste my, meught klaghenDat sal mijn siel mishaghen.

F IN I S .

Rondeel op Waeffelen.

De Vlamingen houden veel van Waeffelen,Ick en wilse voorwaer oock niet laken,Maer een Ham saghe ick liever op der taeffelenDe Vlaminghen houden veel van waeffelen,Die lichtelijck breken in raeffelen,Ende seer luttel vullen de kaken,De vlaminghen houden veel van wa effelen,Ick en wilse voorwaer oock niet laken.

[Hendrick sou my vryen gaen]

Op de stemme: Alst begint.

HEndrick sou uyt vryen gaen,Wat een Vent is Hendrick,Hendrick had sijn Palsrock aen,Wat een Vent is Hendrick,Hendrick leeft in swaer doleurOm sijn alderliefste fleur,

ElleboghedyWat een Vent is Hendrick.Hendrick had om Koeck geweest

En om soete Vijghen,Hendrick was soo seer bevreest,Hy docht zijn Moer sou kijven,Want ick heb mijn ghelt verteert,Met de Meysjens om den heert

ElleboghedyWat een Vent is Hendrick.Hendric quam voor sijn liefs deur

En hy bestont te vraghen,Hy zey mijn alderliefste FleurZout ghy het dorven waghen,Om met my te bedt te gaen,Ia zey sy de koop is ghedaen:

ElleboghedyWat een Vent is Hendrick.Hendrick op het bedde lagh,


En hy dacht van binnen,Wat sal ick dese langhe nachtMet mijn Lief beginnen,Hendrick docht ick weet raetIck salse gheven eenen praet,

ElleboghedyWat een Vent is Hendrick.Hendrick gaf sijn Lief een zoen,

Hy kost hem niet bedwinghen,Hy zey schoon Lief wat sal ick doenIck moet een deuntjen singhen,Een deuntjen singhen van de Min,Hey daer ist weer uyt mijn sin,

ElleboghedyWat een vent is Hendrick.Smorghens vroegh het worde dagh,

Hendrick hem bezinden,Of ick nu mijn afscheyt nam,Van de schoone Goddinne,Hendrick sprack op het lest,Lief ick heb ghedaen mijn best

ElleboghedyWat een Vent is Hendrick.Eer dat Hendrick oorlof nam

Van de schoon Ionckvrouwe,Of hier nu een Kint af quam,Wie sal dat nu houwen?Laet ons werpen kruys of munt,Sien wat de Fortuyn mijn gunt,

ElleboghedyWat een Vent is Hendrick.Oorlof Princesjes schoon

Fleur van alle Vrouwen,Mocht ick krijghen sulcken loonVan mijn Lief ghetrouwe,Al heeft Hendrick dat ghebreck,Denckt t'is een Cappoen, een Geck.

ElleboghedyWat een Vent is Hendrick.


18

Rondeel op Hasenoten.

Wat dunckt u mijn vrient van des nootjens,En zijn sy niet te hart om kraken?Sy waren ront en hadden sy gheen tootjensWat dunckt u mijn vrient van dees nootjens,Hebdy in uwe Thuyn betere schootjens,Seght my de waerheyt van der saken,Wat dunckt u mijn vrient van dees nootjens,En zijn sy niet te hart om kraken.

[Verdwaelde Coninginne]

Op de stemme: Ras Laura die u Schaepjens.

VErdwaelde ConinginneDie t'Hof van den KoninghNiet meer tracht te beminnenMint een Boeren wooningh,Doch wie kent mijn, in desen schijn,Vermomt van naem en kleeren,Voor Gout en Sy // een Boeren PyDe Kroon soo te ontbeeren.Als d'heughelijcke reyje

Voor t'flickerigh dagheraet,Hun Vee ten Boswaert weyje,Singhen met zoete ghelaetSiet Titans Bruyt // haer kinnen uytHaer groote Fackel steken,Elck Harder seyt // O zoete MeytWat macht u doch ontbreken.Ick ben nu van die weghen

Al willens afgedwaelt,Vermits mijn Bracken ReghenOp t'flacken Aertrijck daelt,Saft hoor ick hem // neen valsche Stem:Echo kaest mijn wat in d'Ooren,Hoe d'Hartogh kwam // mijn d'eer benam,Die ick Fredrick had ghesworen.Ick waende dat ick bluften

Die Liefd' van Fredrick Graef,Die ick dartel kustenMaer t'was d'Hartogh Octaef,Ach: Fredric Lief, d'Hartogh EerdiefDie heeft mijn Koets beschredenEn in schijn // die wil van mijnDie ick u docht te besteden.Want doen ick wacker worde

Soo kusten hy mijn hantEn mits ick omme snorde,Trat hy vant Ledekant,Doe seyden ick // Lief Frederick,Mijn hart, mijn uytverkoren,


Ay noch een woort // maer hy gingh voortEn wilde gans niet hooren.Waer op dat ick onwaerdigh

Dat heel euvelijck nam,Emilia die vaerdighVerbaest ter Kamer quam,En sprac mijn toe // mijn Vrouwe hoek'Loof niet Fredrick ghegaen is,Mit keeck sy uyt // doen was die guytVervloekt Octavianus.Sno Roover van mijn glanse,

Wiens gaylheyt brack den strick,Mijns Maeghdelijck KranseDie ick hiel voor Fredrick,Die mede sweeft // als ballingh leeftWaer gaet ghy u Lief verschuylen,Zijt ghyer gheweest // stuerde uwe GheestWt onder d'Aertsche kuylen.Vont de Doot gheen bequamer

Onder het Aersch gheswarm,Most hy mijn Wapen-kamerBeproncken met sijn ArmSal nimmermeer // Ach: Fredrick HeerV Toerste mijn bloncken,Het licht ick ruyl // en daghelijcks schuyl,In duyster naer spelloncken.


19

[Nichtje wel waer heen dus vaerdich]

Op de stemme van Iaques.

NIchtje wel waer heen dus vaerdich,Macher niet een woortje of?Ia men Vaer, je bent het waerdich,Maer en maket niet te grof:Nichtje, Nichtje, o mijn lieve NichtjeKomt hier onder t'Lauwer-lof.Hoe in-soetjes ruyckt dat kruyt

Op dat groen begraefde velt,Waer is nu u beste fluitje,Daer ghy my af hebt vertelt?Nichtje, Nichtje, o mijn lieve Nichtje,t'Pijpje is voor u ghestelt.Op wat wijs sult ghy beginne,

Op het out of nieu fatsoen?Is dat ghy het kent versinneWilt het op sijn Stee-luy doen:Nichtje, Nichtje. o mijn lieve NichtjeGheeft my eerstmael noch een soen.Nu speelt op, want ick dat pijpen

Liever hoor, dan dat ick eet,Maer wilt eerst te deghen grijpen,Op dat ghy de gaetjes weet:Nichtje, Nichtje, soete lieve Nichtjet'Pijpen is aen u besteet.Hoe in-soetjes gaet het fluytge:

Ay my, ick verlies mijn kracht,t'Is ghenoech, gaet uyt mijn schuytge,Ghy bederrift al mijn vracht:Nichtje, Nichtje. soete lieve Nichtjet'Schijnt ghy met de Pijper lacht.

F IN I S .

[Wel ben je noch sieckjes // ghy sieter soo blieckjes]

Op de stemme: O Angenietge.

WEl ben je noch sieckjes // ghy sieter soo blieckjesMijn trouhartighe vrient,Het blijckt wel datjet mient,Doen ghy de minne in t'hart liet gaen soo diep,Ghy bleefter wat staen // en waerter verraen,Gheschooten, doe icket verliep.Ick bender ontspronghen // de dartele Ionghen,

Ick spring en sing verblijt,Daer ghy nu suffert zijt,Dat ghy met suchten droef nu steent, ick singt,


Ick hebber de moet // en t'isser mijn soet,Daer ghyder u handen om wringt.Ick oeffende dansjes // en andere kansjes,

Ick zeyl of ick rijde te paert,Als ghy suft by den haert:Men seud wel eer, wat aerdiger quant is dit?Maer isset gheen schant // t'is sonder verstant,Ie dut daer je staet, daer je sit.Ick gaender verkeeren // in deucht en met eeren,

Als ghy sit in een hoeck,Als met de neus in t'boeck,Als ghy dan snachts niet legghen en kunt noch rustVan droevig ellent // dan ben ick ghewentTe slapen met grooter lust.Ghy pruylter en preutelt // ghy mymert, ghy reutelt,

En somtijts binje stom,Of d'antwoort te dom,Ghy l'kuyert alleen, en schuter meest al de lien,En zijtter gheweest // soo rustighen gheestAls icker oyt heb ghesien.


20

Dit zijn de ghebreecken // van minnende Leecken,Als men een blauwe scheenGhestooten heeft aen 't been,Dat geen Aertsbay genesen en kan of kruyt,Maer die de Ionghman // sou redden hier van,Dat moester dan wesen sijn Bruyt.

EYNDE .

[Klaertge wat heefter u hartge verleyt]

Op de stemme: Amarilletge mijn Vriendin.

KLaertge wat heefter u hartge verleyt,Dat het vermaeck in treurigheyt scheyt,En altoos even benepen verdort,Gelijck een bloemtge het dauwetge schort.Krielt het van Vrijers niet an je deur?

Meughje niet gaen te kust en te keur?En doe je niet branden, niet blaken, niet braen,Al waer 't u op lust een lonckje te slaen?Anders en speelt het windetge niet

Op Else tackjes en leuterich Riet,Als lustichjes, lustichjes, lustichjes gaet,Het watertge daer aen 't walletghe staet.Sidt d'openhartige bloemtges staen,

Die u tot alle bly-gheesticheyt raen,Selfs 't Sonnetge wenst u beter te moe,En werpt u vriendelijck ooghelijn toe.Maer soo sy niet kunnen, door al hun vermaen,

Steken met vreucht u sinnetjes aen,Soo sulje aen 't schreyen makende bron,De Boomen, de Bloemen, de suyvere Son.

EYNDE .

[Dick klaegh ick mijn Lief met lijen]

Op de stemme van Iaques.

DIck klaegh ick mijn Lief met lijen,Maer haer hert dat is van steen,In mijn druck scheyt sy verblijen,Dat ontroert my al mijn leen:Meysje, meysje, lieve soete meysjeIst soo breet, ick denck wel neen.Stadich gae ick murmuireren

Hoe ick haer sal spreken eenHoe ick best sal converseren,Om haer gratie te ontfaen


Meysje, meysje, lieve soete meysjeWilje niet soo laet het staen.Kom ick drymael in twee jaren

Noch en word ick niet verhoort,Hoe sal dan de Ionghman varenDiemen daghelicks staet te woort:Meysje, meysje, lieve soete meysjeWeest te vreen of blijft ghestoort.Klaech ick over haer bruyn oogen

D'eerste oorsaeck van mijn leetSchaemje, seyse, van die looghen,Bruyn en claer maeckt onderscheet:Meysje, meysje, lieve soete meysjet'Is goet dat ghy beter weet.t'Is wel meer geschiet voor desen

Dat een dochter gratieusScheen in d'Iongmans oof te wesenMits hy zijnde amoureus,Meysje, meysje, lieve soete meysje,Die geen steec sagh door sijn neus.Prince: schat van alle gaven

Heeft mijn Lief alleen by haer,In mijn hert leyt sy begraven,Dus ick sucht veel suchtjens swaer:Meysje, meysje, lieve soete meysjeSprack ick niet, soo seyd' ick waer.

EYNDE .

[Wel hoe aldus droevich]

Op de stemme: Lest was hier een Reyser.


21

WEl hoe aldus droevichWat isser behoevichDat elck dus sit en pronckt?Wy sien op malcander,Het schijnt dat d'een d'anderDe beetjens telt en belonckt.Komt laet ons doch rustich

Een vrolijck zijn lustich,Dat bid ick u in t'ghemeen,Want wie weet wanneer dochDat wy alsoo meer nochDus vriend'lick zijn by een.Komt laet ons met singhen

Malcanderen bringenEens van dit suyvere nat:Wel dat is u vooren,Volcht al na t'behooren,Want soo krijcht elck wat.Het wort u eens, Susje,

Gebracht met een kusjeEen dronckje soet van pas:En is het u waerdich,Soo legt dan vaerdichV vingertjen aen t'glas.Nu mach ick beginnen

Dees Nectar te innenEn legghen dit schip aen-boort:Al dit sal mijn jeucht voenEn t'herte veel vrucht broen,Het moet uyt, want soo hoort.Ay: hoort het eens smaken,

Soo soumen gherakenTe krijgen wat inden mensch:Wilt het weer vol schincken,Op dat oock sou drinckenMijn Buertje na haer wensch.Ontfangt het soet Schaepje

Van u dienstbaer KnaepjeDie aengenaem kleyn present,En souwen wy bly zijn,Dit moeter oock by zijn,Of t'spel was niet volent.Hoe komt dat ghy stil swijcht?

Het schijnt ghy u wil krijcht:Indien het u wel behaecht,Denckt in u goe uyrtgesOock om u ghebuyrtges,Op dat niemant en klaecht.Ay: wilt u eens dra spoen,

En wilt het me na doen,Dus set het aen u mont,Het valt u soo losjesTot zoch in u borsjes,Drinckt uyt tot aen de gront.Het wordt u eens, Vryer,

(Om dat je te blijer


Sout lustich vrolick zijn)Ghebracht met een soenge,Na u voet een schoentge,Set aen u vingerlijn.Nu wilt het ontfanghen,

Ghy wacht met verlanghen,My docht ghy dorstich leeckt:V schult te betalenMoet ghy selfs halen,Indien u noch yet ontbreeckt.Maer wie sou niet billich

Selfs halen ghewillichDees seer ghewenste schult,Want datje sult ghevenOntfangje weer even,Soo datje noch winnen sult.Nu mach ick my quijten,

Om my van t'verwijtenTe vrijden van mijn maet,Ick denck wel van binnen,Om dat oock te winnen,Sijn deurtgen open staet.

[De Land-lust off t'vermaert ghenoeghen]

Stemme: Laest doen de Goden banqueteerden.

DE Land-lust off t'vermaert ghenoeghen,Dat meer gheroemt wort dan beleeft,Heeft sich aen t'geyn eens comen voeghen,By een die haer ontfanghen heeft,Sy ried hem aen // gherust te gaen,Sy ried hem aen // t'ontvlien de woeldery


22

En trock hem d'Amstel int Suyd-Oost verby.Sijn welbesnoeyde spruyten bloeyden,

En bloncken d'Amstel jeucht int Oogh,Soo dat een block daer van begloeyden,En deerste Nimph tot weermin booch,T'gheviel haer soo // dat sy nu noo,T'gheviel haer soo, dat sy nu noode souwWeer sijn een Maecht in plaetse van een Vrouw.Tgeviel haer soo dat noch een Susje

Beweecht is vande soete minDie door een Baets-ghesintheyts lusje,De weermin // heeft ghesoghen in,Die heden is // in echtenisDie heden is // in een beloft ghetreen,K'wensch dat den Hemel haer gheluck verleen.

Eynde.P.G.H.

Hywelijcks Lof,

Op de Wijse: Si tanto gratioso.

LOf, lof, sy dees Goddinne,Die daeg'lijcks 'teen geslacht me t'ander strengelt,En niet door gheyle minne,Als Venus dee, het bloet der wulpschen mengheltMaer stedelijck // soo sedelijckKan door haer kracht beweghenDie min verachten // en echtelijck betrachtens'Hemels zeghen.O Voester-vrouw der vrouwen

Door u ist dat noch d'Oud'ren wort ghegheven,Met juychinghe uytghenomenInt derde lidt haer blijschap te beleven,En uyt haer stronck // staen tot een pronckVeel stammen, elcks om 'tbrave,Die noch op heden // opwecken d'overledenWt den grave.Wat waert met d'arme mensche:

Indien hy u ghesellicheyt sou derven?Al hadde hy s'herten wenscheIn eensaemheyt hy quijnende moest sterven:De goude torts // des daeghs sou kortsVergheefs op onse daken,Soo helder lichten // noch menschen aenghesichtenMeer vermaecken.Of soo men in u stede

Vrouw Venus smoocke alleen met wieroock vyeren,De menschelijcke zedeAntwoorde flucx tghebruyck der wilde dieren,En elck sou boos // heel wetteloosV dorpels gaen ontwijen,


Die vranck en veylich // betreen, al die nu heylighWillen vrijen.Io Io Goddinne:

Die in uw stoel zo heerlijck zit bepeerelt,En als een ConinginneDe Scepter draeght van treedlijcxst deel der weereltLangh duere u rijck // vrouw Huwelijck,Groot worde uwe heerschappije,Eer langhe doetse // ontsien ons tegen-voetseV partije.

EYNDE .


23

Bruylofts-Liedeken,

Op de Wijse: Vaert wel Scepter vaert wel.

EEr oyt de werelt wist vant snoodt bedroch der sondenDoen tquaet en quaetdoenders noch niet en was bekent,Doen ramp en ongeluck gheketent lach ghebonden,En goetheyts wesen was de schijn altijts ontrent.

Doen d'Aertrijck jeudich noch van selfs gaf alle dinghen,Volmaect, en datmen niet gebreckelijck en vant,Doen lustent u O God de Echt int licht te bringhen,En hebt diens lustich hof vol alle goet gheplant.

V zeghen gaeft ghy die, die eerst de Echt begonnen,Geeft die haer volgen naer, u zeghen oock te sien,En soo oyt yemant heeft ter werelt mercken connenDat u de Echt behaecht, soo latet nu gheschien.

V gaven milden Godt wilt dees ghelieven gonnen,Lichaems gesontheyt, en gerystheyt aent ghemoet,Voorspoet en Salicheyt, en watmen soude konnenWenschlijck begeeren, sent haer toe in overvloet.

So al dit goet of meer u mochten zijn ghegheven,Gheliefde Paer, soo wil u gheven noch de Heer,Matich die danckbaerlijck tontfanghen, dat u levenV selfs sy nut, en and're dienen mach tot leer.

EYNDE .

[Vermits tverganckelijck veranderingh is eyghen]

Stemme: Vaerd wel Scepters vaerd wel.

VErmits tverganckelijck veranderingh is eyghen,Ick peyns en overlegh wat nutter schijnt te sijn,Te blijven dus alleen of my tot d'Echt te neyghen,Want na gewenschte trou comt scheyden vol van pijn.Ick min de soete Echt, diens lieffelijcke vrede

De gever alles goets oyt hoochste wel ghevaltDie t'eerste swacke paer in dese staet bestedeDiens afcomst meer als yets op t'gantsche Aertrijck bralt.Die eensaem droevich leeft, raeckt licht aent suffich quijnen,

Ziujn struykelighe voet van niemant woer ghestut,Zijn Ouders hy verliest, sijn lusten schier verdwijnenHy krijcht van vremde niet dan schijndienst om tgenut.T'vergaderen in d'Echtr, is twee gelievens vreuchde,

Diens door gevlochte zin malcanders droefheyt rooft,De swackste wort gesterckt om doelen na de deuchde,Na anders nut en lust een yder trouwelijck slooft.


Hoe wel de nutte Echt vereyst een woelich leven,Viel niemant oyt te swaer tgeen willich wert volbracht,Al moetmen als het daecht na zuere arbeyt streven,Tot voorstant van syn Huys de liefde die vermacht.De swaerste swaricheyt die d'Echt my schijnt te toonen.

Is dat van d'eerste uyt de magre door ons dreycht,


24

Die k'vrees liefs levens fleur te vroech niet mocht verschoonen,Doch nae Godts wijse wil ons wil moet zijn gheneycht.

[Hemelsche druppelen wenschen wy moeten]

Op de Wijse: Si cest pour mon pucelage.

Cho, Hemelsche druppelen wenschen wy moetenZalige Bruydegom: d'heylighe staetStadelijck dadelijck zeghenen maet.

Boter uw solen, uw treden, uw voetenWasschen moet, t'vruchtbare klippeghe welfLevere u olye, en tarwe van self.

Rey, t'gOddelijck Houwelijck nimmer ghescheyenZeghene d'oppersten Harder altijd.t'Vrouwelijck aenghesicht vrolijck, en blijd

Daghelijcx noodighe ons zuyvere reyenEenmael ghewilligh te leenen het oort'Herderlijck slavenbde en dravende Choor.

Cho. t'Grazende kuddeken eeuwigh moet danckend'Herder diet bloeyende klaver verspiedd'Hemel die gunstigh de beemden begiet:Huppelende alsser de Lammerkens bancken,Lammerkens sijnde soo weeldigh van vachtDatter de vrolijcke Schaper om lacht.Rey. t'Eerstelingh popetje wenschen Wy spertelVroegher eer t'Sonnetje d'Hemel omrolt'Moederlijc lipje vroech t'claecchende-bolKusse van t'zuyghelingh, weeldigh en dertelKoozende boter, en stremmel, en roomVloeyende uyt memmetjes tweelinghe-stroom.Periosta die met traghe stroomen glytLanghs d'ackers vet, en t'immer groene velt,Die spieghel voor de laeghe boomen zijtWel dicht op de begraefde kant ghestel,Ach stont ick oock op uwen oever groenSoo groeyd ick mee, ghelijck u elsen doen.Niet om dat ick mijn voeten spoelen zou

Als s'middachs brandt verschroken sou mijn hooft,Of dat ick op u saete koele douVerleckert ben om laven mijne droocht.Noch om dat met u vochte Sause mijnt'Aertrijck vermeng, zou vetter voetsel zijn.Maer om dat ghy mijs Vrou te stade staet

Als sy haer spieghelt in u loome vloedSorghvuldichlijck met haer te rade gaetHoe dat haer past een stroon of roosenhoedt,En ghy verbeelt haer ooch en aenschijn hiel.Gheen aenschijn niet gheen ooghen niet haer ziel.Haer ziele die bereyde slave vaert

In't spreeckend' oogh en t'duydende ghelaetMet pronck-wijs opghespreyde Gaven waert


Cloeck, Edel, Wijs, so braef ten toone staet,Dat ick verwar met al mijn sin in dieNiet van haer ooch, noch van haer aenschijn zie.Elextra ssint der Goden waerde Min

Epigeni ons allen heeft ontschaeckt,Sach ick haer noot gheboden naerder in,En vant u Erf haers' machts op my ghemaeckt,O: brave die u braef gheslachte slacht,Van vroomen werden vroomen voortghebracht.V Vader was t' die coste stieren veel

Volcken met zijn treffelijck ghebiet,Niet hy die daer verwoeste t'vierendeelDes werelts, neen dien Agamemnon niet,


25

Maer die Natuer tot Heerschappije schiep,Of schoon 'tgheluck niet hoogh ghenoech en liep.O Conincklijck groot-moedich hooghe Zaet

Van Moeders zy, en van voor-Ouders deught,Indien dat ghy u goedich ooghe slaetOp 'thert dat sich om u te vieren veught,So sal 't versmaen leet naerheyt doodes pijnEn ghy mijn Lief, mijn Licht, mijn leven zijn.

Veranderen kan.

Sangh

op de Wijse Aenhoort doch mijn gheclach ghy, etc.

GY heylichheydtjens, die in bloemen, en in kruyden,V leghert, en verswemt de stroomen vande vecht,Die sijn vloeden slecht,Sachtsinnich drijft in Zee, voort hooghe huys te Muyden.Godesjes dartel, die niet danssen rijmen, quelen

In weeldes keur, besteedt u haestich jonghe tijdt,Die t' nu te zijn ghevrijdt,En selfs te vryen lust, met lachen, jocken spelen:Met wackere schalckheyt, u selve te verlacken

De gayle velt Goon, als sy t'minste op sijn verdacht?En nu haer heete jachtT'ontweeren, achter t'Riet, oft achter d'elzen tacken:Nu, wt het zilvren nat u straelende perruycken,

En, min als halfweech, het blanck doorschijnich velEr toonen nu weer snelIndien u yemandt meent, des minnaers brant tontduycken.Ghy hebt eeren ter my, wel eer door jonst gedreven

Met kruyden groen ghepronckt het Aerd'rijck en de Lucht:Het zy dat Venus vruchtOf sangh Goddin goet mijns u dat had inghegheven.Bloeyt noch u soete jonst, en weet ghy te verzieren

Wtheemsche verv'u en reuck van bloemen en van kruytZoo leeftse keurich uytOm mijn niet, maer de Bruyt // mijns heete ziels te vieren.Ziet dat ghy comend' haer eerbiedelijck te moeten

Sult, om het haylich hayr van zonnelijcke glansGaen vlyen krans op krans?Maer pastse tot mijn hooft, en leghtse voor haer voeten.

Veranderen kan.

Een Liedeken.

Op de Wijse. Ick schou de Werelt aen.


WAnneer de dartel Mens, voorspoedich alle wensOp aerde wordt ghegheven,

Dan meent hy dat hy schier wellustelijcken hier,In eeuw behoort te leven.

Hy denckt naet Salich niet, voor hy t'onsalich siet,En voelt het met mishaeghen,

Want t'welighe gheluck // en leert de mensche druck noch ongeval verdraeghen.Ter werelt gheen van al // can tworghent onghevalHoe groot sy is afkeeren:

Dies sijnse wijs en vroet, die druck en teghenspoet,In weelde draghen leeren.

Dan neen de dartelheyt // de blinde mens verleyt,Dat sy in top ghepresen:


26

Hem Godloos waen den Heer, van twanckelbaer gekeer,De Werelts luck te wesen.

Dan straffen plagen boos // als wy ons soo Godloos,In wangheloof bedompelen,

Comt met betraent ghewroech // dus int ghemeen te vroech,Ons schilijck overrompelen.

[Ick schou de Werelt aen]

Op de stemme: Het was een jonghe Helt, etc.

ICk schou de Werelt aen,En nae ghewoonte gaen,Sie ick vast alle dinghen,Sy zijn dan groot oft cleen,Maer ick helaes alleen,Blijf vol veranderinghen.De dach die voert de nacht,

Het windtjen wispelt sacht,Over de groene Daelen,Het Wout der Berghen ciert,Maer ick ben heel verkiert,En blijf verkiert in allen.De Zon, nae d'oude fleur,

De doode kruyden deurSijn hitte doet verrijsen,Die doen haer open bly,Maer wie can doch in my,Levendich leven wijsen.Het teder swacke Gras,

En t'vrolijcke ghewas,Bedydt by Dau en reghen,Diet dorstich Aerd'rijck voet,Maer wat dat my ontmoet,Tis nimmermeer te deghen.Het wilt ghedierte springht,

T'ghevoghelt dertel singht,De wuste Nimphen voeghen,Bebloemt haer aen den dans,Maer kruyt noch Roose-krans,En can mijn lust vernoeghen/Een ander heb de loop,

Van satyrs, over hoop,Vervolcht aen alle syen:Dat luttel Nimphen kruystMaer ick ben niet verkuyst,Met haer brootdroncken vryen.Het gayle Vee, nae lust,

Sijn hongher plichtich blust,Van steyle rootsen, vlietenDe beecken Zeewaert in,Maer ick draegh leyde min,


En kanse niet ghenieten.

Veranderen kan.

[Elck claeght dat hy // niet onbecommert heeft]

Op de wijse. Van de Engelsche Fortuyn.

ELck claeght dat hy // niet onbecommert heeft,Vrolijck en bly // den gulden tijt beleeft,Dies op het pas // al zijn wy vol gheweens,Is als sy was // maer t'volck is niet alleens.Tot nootdruft cleen // heeft dat Volck haer gevoecht,

Daer nu elck een // aen overvloet misnoecht,Geeft dan de schult // den tijt niet maer t'gemoet,Dat niet vervult // en wert in overvloet.Was in de mensch // begeerlijcheyt noch niet,


27

Hy had sijn wensch // als inde gulde tijdt,Nu leven wy // in vol op noch bedroeft,Maer t'comt daer by dat elck te veel behoeft.Die dan gherust // wil leven sonder haet,

Soecke sijn lust // in een ghemene staet,Int heerschen niet // van anderen t'ghebien,Dat men doch siet // ghehaet altijdt gheschien.Doch die van Stof // is, dat hy gheern heerst

Dwingh niemant of // bedwinght sich selven eerstWant t'sal ghewis // niet eender beter gaen,Voor dat elck is // sijn eyghen onderdaen.

EYNDE .

Ey Nimphen // schoon van aenschijn,Van leden huys en aerdich,Dees gave mijn // laet by u sijn,Meer aenghenaem als waerdich.

La Maurice:

WAer mach mijn Herdertje wesenDie mijn zijn liefde soo vaeck voor desenMet veel ghetraen,By dees Fonteyn heeft doen verstaen,Wiens zieltgen met swaer verdrietBeladen ick altoos liet,Al wat hy sey // al sijn gheschreyKon mijn hertjen beweghen niet.Eens sat ick onder de Boomen

Daer ick hem sach van verre comenEn al zijn Vee,Truerden ghelijck den Herder dee,Hy swierden aen elcken cantSijn Stafken schreef in het sant,Riep met gheclach // ach Phillis ach:Laet ons vinden der liefden bant.Maer laes sijn clachtighe woorden

Vluchtighe Phillis niet en hoorden,Iae liep soo ras,Dat bsy hem uyt tghesichte was,Doen stelden ick my int Veldt,Mijn hertjen was seer ontstelt,t'Roude my seer // dat ick al weerMost bedroeven den jonghen Heldt.Den Heldt wiens lustighe leden

Wackere tong en fiere sedenWiens soet ghesangStilleken my tot minnen dwang,Nu leef ick in groote smertEn blaekende voet mijn hert,Tluyde ghetier // int VaghevierDaer mijn Herder ghepynicht werdt.Maer laes d'ellendighe Vrouwen


Lydende moeten by haer houwent'Inwendich vyer,Dat haer ghebracht heeft in dangier,Daer daghelicx met gheweenDe Herdren int ghemeenKlaegen het leet // dat liefde haer deed,En sy hebbent soo lang gheleen.Quam oock mijn Herdertjen claghen

Quam hy oock om mijn liefde vraghenSijn droeve smert,Haestelijck dan verlichtet wertOm herrewaerts liefde hem dwangMaer luyster, ick hoor ghesang,t'Is Damon siet // hier in dit riet,Wil hooren sijn droeve liet.


28

[Wackere voetges die u tret]

Voys: Rogier bon temps.

WAckere voetges die u tretSoo sachjens set,Verhaelt u gang en wilt u spoenNa d'hooghe linden // daer ghy sult vinden,V lief int groen.T'voor-oordeel dat my steets verselt

En hoochlijck quelt,Voorseyt my nu mijn ongheluckEn maeckt hoe langer, mijn hertje bangher,Vol droeve druck.K'sie immers hier mijn Nimpjen niet

In beemd of vliet,K'gheloof dat de wulpse Herder coenHeeft mis ghekeecken // of sijnt sijn treeken,Die hy placht te doen.Hy sey gins in het groen gheboomt

Daert lieflijck stroomt,De zilvere Cristalijne BronSiedt u beminde // onder de linde,By Coridon.En drenckt aldaer haer tierich Vee

Coridon mee,En kouten van haer vryeryMet vrolijck singhen // om vet te bringhen,Haer tijdt voorby.Ha Linde soo tot deser Stee

Mijn Carile,Daer heeft verschuylt, ey doet mijn zinEn gheeft een teecken // of sy gheweecken,Is beswaert in.T'schijnt dat tgheboomt sich ontroertEn steets verroert,Zijn dunne blaetgens hier en daerSijn taxkens rijsen // soot con t'sou wijsen,Waer datse waer.

Herders-Liedt, Coridon en Silvia.

HerderNOch twiffelend schuwe Herderin, hu, hu,

HerderinGhy momt u maer met schyn van min, hu, hu,Met schijn int diepste vant hert ghy staet, sarila, sarila, la,Soo luyt al d'Herders coore praet, etc.Drijft ghy met mijn beclach u spot, etc.

tSoet Fluytken draeyt de quartel sot


Of meynje dat ick veynsen canIa, ick sie u voort een schalck an.Mijn suchjens bang gheeft dan gheloof

Mijn ooren zijn daer voor noch doofGhelooft de traentges die ghy siett'Zijn valsche tuyghen k'achtse niet.Ach deunje met de waerheyt noch

De vryers min is meest bedrochAcht dies te meer mijn gulle trouwDe wijse vrees hoet nae berou.Lust u mijn doodt wreed' Herderin

Men sterft soo licht niet van de minWat claerder blijck begeerdy danWy spreecken morghen wel daer van.


29

Secht my, o Schoonste Nimph cleynWandelend' in dees weydenSal ick u Coridon zijn,Of sal ick noch langher beyden.Eenich verslijt ghy uwen tijdt:

Hoedende uwe SchaepenEn laes u Coridon lijtAls andere Herders slaepen.Neemt my doch aen voor uwen knecht

Soo sal ick haest ghenesenEn soo sullen wy te rechtDoor liefde vereenicht wesen.Saecht ghy wel schoone Margriton

D'andere HerderinnenInt groene schouwen de SonMet Liefkens die sy beminnen.Ick sie ghy nae mijn Schaepkens siet

Die by de uwe weyden:Ick bidt u en teltsed doch niet,Noch wiltse van een niet scheyden.Laetse by een mijn soete caer

Soo sal ick vorst der knechtenRont om u schoone kruyst haerEen Kransken van bloemen vlechten.Soo sullen wy ons jonghe jeucht,

D'een d'ander overgheven,En soo sullen wy met vreucht,Door Liefde vereenicht wesen.

[Vriendelick ooghen]

Voys: O schoonste Personage.

VRiendelick ooghenSijn seer seltsam, en dubbelt van vermeugen:Sy doen mijn smert ghedoghen,En wederom heel hartelijck verheughen,Wanneer als ghyV ooghjens blyMy toe schiet van der syen,Dan can ick voelenMyn hart cryiekend' woelen,Doort verblyden.Maer als ghy die gaet stueren

Wt lust, of vrees, afkerich tot een ander:En veynst voor u ghebuerenOf ghy niet saegt hoe treurich dat ick wanderLaes dan tuyght mynBedroef aenschijnMyn heymelijcke smarte,Die ick by vlaeghenSoo gantsch vermont moet draghenIn mijn herte.


Als ghy my laest ghemoetenKost ick van vreucht mijn wesen niet bedwinghenIn plaets van u te groeten,Begost myn tong van blyschap schier te singhen:Ick hadt dien tijdtSoo harden strijt,Ick dorst u niet aenranden,Myn hart met lustebSoo seer smaeckmondent kusten, Uwe handen.V Kars blos roode lippen

Ontsloot ghy lief soo Lieffelijck t'was wonderIck sach u oock ontslippenDe soete gunst, die daer noch schuylden onderV goede luymMyn plomp versuymt,Doet my in myn selfs praetenWrocken en eerkauwen!Die gaet myn siel benauwenWter maten.


30

[Iuffrou, als ick u deught, u hooghe gaven]

Op de stemme: La Roiale.

IUffrou, als ick u deught, u hooghe gaven,V zoet ghesicht, u jeught, u vreught, u aerdigheyt,t'Vernust dat in u heeft Natuer begraven,De heusheyt van u lieflijcke mewaerdigheyt,V leden, u zeden, u reden aenmerck,Zie ick Naturaes wonderwerck.My docht doen my onlanghs de eer gheschieden

Dat ghy met my ginght zingende deur t'groene wout,Dat ick al het gheboomt u eer zagh bieden,En duycken ned'righ met haer tackjes nat bedouwt:Duyckt boomtjes, duyckt (docht ick) altemael,Na t'zinghen van desen Nachtegael.Mijn gheest was in gheneught gantsch opgetogen,

Mijn ziel, mijn zinnen vloghen vrolijck uyt en in,Na dat ghy uwe stemme woud verhooghen,Of dalen, of drayen, of neurien na u zoete zinIck dachte, wat is een Koninghs prachtBy zulcken wellust waert gheacht?Och dat my het ghelucki soo wou verblijen

Dat ick altijt ghemeten mocht u by-sijns vreught,Ick zou Keyser noch Prins zijn rijck benijen,Maer achten my gheluckigher door mijn gheneught,Als Keyser, als Konin gh, Prins of Heer,Ick kies t'ghenoeghen voor de eer.Maer laes: schoone, het scheyden is voor de deur,

Ghy treckt van hier, ghy voert met u u vromigheyt,En laet my u af-zijn met rouw betreuren:Maer of ghy schoon Goddin lichaemlijc van my scheydV beeld ghy in mijn harte laet,Mijn gonste volght u waer ghy gaet.

F IN I S .

Rondeel.

God gheef den Bruydegom gheluck in desen staetMet sijn Bruyt die hem God heeft ghegheven,Het is mijn wenschen dat het hen beyde wel gaet,Godt gheef den Bruydegom gheluc k in desen staet,Soo sy beyde wandelen na des Heeren raet,Voorspoet sullen sy hebben in dit leven,God gheef den Bruydegom gheluck in desen staet,Met sijn Bruyt die hem Godt heeft ghegheven.

[Wanneer een storm met eeren]


Op de stemme: La Durette.

WAnneer een storm met eeren,Met voordeel en met kleenVerlies van volck, of ganschlijck gheenIn spijt van die haer weerenVolvoert wort, den vyandTot schaed, en nut van t'Land.Dan wort de Trom gheslaghen,

Dan klinckt men de Trompet,Dan wort ye Pick-ton uyt-gheset,Dan hoort men niet ghewaghenAls vrolijckheyt en vreught:Want elck is dan verheught.Dus laet ons van ghelijcken


31

Nu onsen BruydegomDe Storm ghewonnen heeft rondom,Ons blijdschap laten blijcken,En by de Rijnsche WijnVan harten vrolijck zijn.Laet ons held're Glasen

De Fluyten groot en kleynDe Koppen, Schalen, dapper reynVan blijdschap uyt gaen blasenElck tast aen zijn Trompet,En hem na't blasen zet.Dat sullen de Kartouwen

Zijn, die ons' ongheneughtWegh schieten sullen, de vreughtIn hare plaetse bouwen,Die onse gheesten leyt,Tot alle vrolijckheyt.

Rondeel.

Heer Bruydegom en Vrou Bruyt ghepresen,De Heere zeghene u begin eendrachtih,D'welck ghy aenghevanghen hebt by desen,Heer Bruydegom en Vrou Bruyt ghepresen,Die nu een zijt ende altijt moet wesen,Leeft met een als Christenen warachtigh,Heer Bruydegom en Vrou Bruyt ghepresen,De Heere zeghene u begin eendrachtigh.

Rondeel.

Ick wensch u Bruyt ende Bruydegom verheven,Dat ghy desen staet in Gods vrees moet beginnen,Op dat het u wel mach gaen al u leven,Ick wensch u Bruyt ende Bruydegom verheven,Den zeghen dien Godt Abraham heeft ghegheven,Dat ghy hem zoekt en zijn woort wilt beminnen,Ick wensch u Bruyt ende Bruydegom verheven,Dat ghy desen staet in Gods vrees moet beginnen.

[Princesse die mijn ziel ghebiet]

Op de stemme: Ghy die my met u braef ghelaet.

PRincesse die mijn ziel ghebiet,O vrou van myn hert,Merckt op 't onlijdelick verdriet,En d'hevighe smert,Die ick om dy.


Ghestadigh ly,Erbarmt u doch eens over my.Met zuchten en klaghen,Verslijt ick mijn daghen,t'Is swaer te verdraghenGhelooft het vryTsy wat ick doe, ick drinck, ic eet,

Ick slaep of ick waeck,Ick denck niet anders, als met leet,Op u, o mijn vermaeck,V frissche jeught,V wijse deught,V ommegangh vol gheneucht,V treftighe zeden,V vloeyende reden,V aerdigheden,En zoete vreught.


32

By dese gaven zijt ghy nochHeel braef ghemaniert,Maer acht u vreede strafheytDie al weer ontfaen,Ach Lief, beraetV metter daet,Of seght my selfs wat my mistaet,Waerom, o Goddinne:Vooghdes van mijn zinnen,Ghy dus mijn minneGheheel versmaet?Segh, ben ic kreupel? ben ick lam?

Of ben ick mismaeckt?Ben ick te nederigh van stam?Of qualijck bespraeckt?Of zijt ghy zoet,Op ghelt en goet?Al heb ick dees gheen overvloet,Dat can ick wel winnen,Lief laet ons beginnen,Myer trou van binnenIn ons ghemoet.Zeer haest vergaet des werelts schat,

Door krijgh of door brant,Maer taldergrootste rijckdom, datLeyt in 't verstant,De deught, die kanLicht maken, vanEden arm ghesel een schatrijck man,Ia in korte jarenVeel goets doen vergaren.Dus laet dat varen,En neemt my an.Ick zal u dien en zoo ghetrou,

(Of t'zal mijn zijn leet)Als d'alderbraefste man sijn vrouOp aerden oyt deet,Soo u yet lust,Ick zal gheen rustOyt hebben, eer die zy gheblust,En wat ghy wilt haten,Dat zal ick oock laten,Daer op in t'pratenWort ghy ghekust.

F IN I S .

Rondeel.

Godt gheef dese Ghelieven te zamen,Den zeghen dien hy gaf den Abraham ghepresen,Dat sy daer inne leven naer t'betamen,Godt gheef dese Ghelieven te zamen,Dat mijn wenschen moet wesen Amen,


Ende een eeuwigh leven naer desen,Godt gheef dese Ghelieven te samen,Den zeghen dien hy gaf den Abraham gepresen/

[Astrea lieve Maeght]

Op de stemme. L O'range.

AStrea lieve Maeght?Die in u hantjes draeghtDe sleutels van mijns levens vreught,En al de wellust van mijn jeughtIck achtje // ick trachtje, te dienen staegh,Met vlijt by nacht, by daegh:Maer schoone wat looneVerrijck ick voor de gonst die ick u draegh.Ick sie de grootheyt van nu aen,V schoonste gaven an,Het braef cieraet van u ghesicht,De toorts die vlamme in my sticht,V lonckjes, als vonckjes vol lieflijcheyt,V treffelijck beleyt,V leden // u zedenV reden vol vermaeck en defticheyt.Maer schoon, wijl ick dus sterck

V gave hoogh aenmerck,En die met alle lust aenschou,Verval ick in een put vol rou,Mijn daghen, met klaghen brengh ick nu deur,


33

Is dat belooningh veurMyn minne? Goddinne,Tis seker teghens reden dat ick treur.Ick prijs u waerdicheyt,Daer al mijn lust in leyt,Die vier ick met myn hooghste vlijtEn ondertusschen heeft de NijtDoor tonghen, ghedrongen in u ghemoet,En mijn daer uyt ghewroet.Tis waerlijck // beswaerlijckTe boeten voor het gheen een ander doet.Nu ben ick anders niet,

Als een die Starren schiet:En wijl hy naer den Hemel staerdValt en een put, die by der aerdDoor slaven, ghegraven is onbekend:Want ick, dewijl ick wendMyn ooghe // om hooghe,Naer u vreught, valt in het droef ellend.

F IN I S .

Rondeel.

Vrou Bruyt ick moet u eens bringhenDoet my bescheet, en ghevet dan voort,Voor den Bruydegom spreeck ick sonderlinghen,Vrou Bruyt ick moet u eens bringhen,Laet het vekerken eens rontom springhenSoo langhe wy hier zijn met accoort,Vrou Bruyt ick moet u eens bringhen,Doet my bescheet, en gevet dan voort.

[Deftighe Rymers, kloeck van geest]

Op de stemme La Bergere.

DEftighe Rymers, kloeck van geest!Roept vry de neghen Muse aen,Tot u behulp veel Boecken leest,Ick sal nae niemants gonste staen:Als nae 't lieffelijck wesenVan myn beminde Amaril,Daer canmen 't alles in lesen,Datmen met pennen schrijven wil.Sy is t'cieraet en 't eelste dingh,

Dat nu de wer'lt syn glans verleent:Want d'heele wer'lt is maer een ringhEn Amaril is het ghesteent,Dat door haer aerdigheden,Daerse met is gheheel doorswiert,


Door haer treftighe zeden,s'Werelts ront gheheel verciert.Neemt uyt de ringh nu eens de steen,

Dat ist dan! als een slechten krans:Neemt uyt de werlt mijn Lief alleen,Soo is de werl't oock sonder glans:Want haer gheestighe deughdenHaer groot-achtbare deftigheytVervult elck een met vreughden,Die sijn oogh maer op haer leyt.Aerdighe Nimph! o schoonste Ionckvrou!

Dat ick beschrijven woud u lof.t'Waer of ick goud vergulden wou,Daer het soo treflijck is van stof,Dat al mijn hayren en pennen,t'Aertrijck keerden in papier,


34

De Zee tot inct wou rennen,t'Zou mijn al helpen niet een zier.Deftighe Maeght: roem van ons stadt,

Spieghel van ons jonghe jeught,Spieghel van d'aldergrootste schat,Namelijck van de witte deucht,Vwe schoonheyt u gaven,Doen u treffelijck roem,Tot de wolcken toe draven:Dies ick u lof onsterffelijck noem.

F IN I S .

Rondeel.

Heer Bruydegom ick breng u een droncxken,Ick hoop ghy sult my doen bescheet,Ghedencktse die u altemet geeft een loncxken,Heer Bruydegom ick breng u een droncxken,Latet eens loopen over u toncxken,En ghevet u Liefste die ghy wel weetHeer Bruydegom ick brengh u een droncxken,Ick hoop ghy sult my doen bescheet.

[Nv Ionghelingen zijt ghy cranck]

Op de stemme: Dat men nu eens van drincken sprack,

NV Ionghelingen zijt ghy cranck,Dat ghy niet meer beproeft den dranck?Drinckt op gesontheyt van de BruytEn Bruydegom desen Roomer uyt.2. I. Wel, dit neem ick daer op aen:

Siet Buyrman wat ick heb ghelaen.Dit gaet op de gesontheyt omVan de Bruyt en den Bruydegom.Naeste Buyrtjes soete Paer,

Wy twee wy brenghen 't u te gaer,Ziet wat ick aen mijn mont doe,Dit ghelt u tot den gronde toe.2. I. Laet sien wat op den bodem leyt,

Men sal u doen, bylo, bescheyt,Wat, wat, ghy leppert al te langh,Dat ick 't ick gingh een ander gangh.2. I. Iae mijn vrient twaer lang gheschiet:

Maer siet mijn helpster helpt my niet.D. Ia wis? hy schuyft het al op mijn.En kacht ick drinck de meeste wijn.2. I. Wel moet ick daer aen, sa, sa,

Soo set ick daer mijn lichaem nae.Siet vrient, dus hangje hant aen hant,


De klocke in ons Vaderlant.Nu schenckt daer wederom wat in

Soot gheweest is, meer noch min,Want ick begheer voorsekert nietDat ons meer recht als haer geschiet.Ter eeren Bruyt en Bruydegom

Hiet desen Roomer wellekom,En doet gelijck ick heb gedaen,Soo sult ghy grooten danck begaen.

F IN I S .

Rondeel.

Ick wacht seer gheerne van u mijn vrient,Maer van veel drinckens moet ick mijn myen,Elck een bescheet te doen my niet en dient,Ick wacht seer geerne van u mijn vrient,Ick weet hetm comt uyt een hert reyn geingien,Dan ick moet nu wachten op mijn getyenIck wacht seer geerne van u mijn vrient,Maer van veel drinckens moet ick my myen.


35

Rondeel.

Ons Bruyt en moet ick niet vergeten,Want dat waer schand voor alleman,Al is sy wat verre van my gheseten,Ons Bruyt en moet ick niet vergeten,My dunckt datse so sober is van eten,Wist ick haer ghepeynsen, ick seyder van,Ons Bruyt en moet ick niet vergeten,Want dat waer schand voor alleman.

[Deughd-rijcke Herderin // die in]

Op de stemme: De Mey die komt ons by // seer bly, etc.

DEughd-rijcke Herderin // die inMijn vrye borst u minne vyer ontstaeckt,Ghy weet hoe dat mijn hert // met smert,O Sylvia, nae uwe gunste haeckt,Segt eens waerom zijt ghySo strafjes teghens my?Ick soeck niet anders als u eerIck soeck in u lustMijn heylen mijn rust,Wat wilje doch meer?Waeromme weyghert ghy // doch my

Te weyden uwe schapjes by de mijn?Ick salse troulijck hoen // en voenDaer d'aldersoetste thijm en heyden zijn,En drencken op haer tijd,En passen op met vlijtDat haer gheen ongemack en deer,En houden goe wachtBy daegh en by nacht,Wat wilje doch meer?Daer is geen wolf int wout // soo stout,

Hoe grijs, hoe bars, hoe vinnich dat hy snart,Hoe hy van hongert giert, en tiert,Hoe wijt, hoe hol hy 't keel-gat open spart,Die 't cleynste lam van alMisdoen of bijten sal,k'Sal stellen voor u schaepkens teerMijn lijf en mijn goedMijn leven en bloed,Wat wilje doch meer?V onbevleckte deugd // u jeugh,

V gaven, die den hemel op u giet,Sal ick op 't veld altijt // met vlijtVerbreyden op mijn dun-gesneden riet,k'Sal op mijn Herdes-fluytV deugden krijten uyt,Dat van u lof, u roem, u eerHet vrolijckie hout


Sal spreken int wout,Wat wilje doch meer?Of segt my eens int kort // wat schort

Ghy op my weet, waerom ghy my versmaet?Ben ick te jong, te oud, te koud,Te heet, te slecht, te leelijck van gelaet?k'Heb mijn ghesonden leen,Ick kugche noch ick steen,Ick heb geen lemte, sieckt noch seer,k'Ben kreupel noch manckOf qualijck ter ganck,Wat wilje noch meer?Of smaet ghy my om dat // u schat

En tal van schapjes meer is als het mijn:'Och datrmen t'kopen moet // om goed


36

Daer kan de liefde noyt oprechtigh zijnDaer t'goed de herten bindMen selden liefde vind,'t'Is eerlijck daer 'k my geneer,Ick ben wel te vreen,Ick lors noch ick leen,Wat wilje doch meer?Of vreest ghy dat mijn rou // u sou

Begheven alsser eens een buy op quam?Och, neen: het schaepje teer // sal eerVergheten t'lam, dat noch leyt aen de mam,Eer uwe CoridonSijn licht, sijn blonde Son,Sijn Silvia, sijn herts begeer,Sijn troost en sijn raedOntroulijck verlaet,Wat wilje doch meer?

F IN I S .

[Hoe langh sal t' duyren]

Op de Stemme: Kloke-dans.

1.HOe langh sal t' duyren,Mijn Amaril,Dat ghy in droeve smertMy sult doen truyrenOm uw ent wil,

En pijnighen mijn hert?Zult ghy noch langh u Coridon versmaenEn troost'loos laten gaenMet alle druck belaen,Die u nid, die u smeeckt,Die altijd van u spreeckt?Het is niet wel ghedaen.

2.Die uwe hayrenMaeckten van goud,

V ooghjes swert en net,Als ofse warenVan ebben-hout

In wit albast gheset,V voorhooft glad, u mondje van corael,Hoe komt dat hy van stael,Of ander rouw metaelV hert soo dick heeft ghemaecktDat het noyt en wert gheraecktVan min noch minne quael?

3.Die uwe lipjesMaeckten soo soet


Dat, die in t'lieve groenDe roode tipjesVol suyver bloed

Mach drucken met een soen,Terstond gelooft en voelt met goed bescheydDat in de soetigheydtSijn ziel verdroncken leyt:Zegt eens, waerom maeckten hyVwe sinnen teghens myVol wrange suyricheyd?

4.Ick bid, ick smeeckeOm uwe min,

Ick offer u mijn hert,Maer, wat ick preecke,Wat ick begin,

Ghy laet my in de smert:Hoe dz ic dien, hoe schoontjes d' ic vley,Hoe dat ick op de hey,V lof en roem verbrey.Ghy en stoort u niet aen my,t'Schijnt ghy zijt al even blyOf ick lach dan of ick schrey.

5.Doch, Amarilletje,Om wien ick ly,

Soo ghy het gaerne siet,Is het u willetjeSoo doet het vry

En laet het quellen niet,Ick wou veel eer dat my de swere DoodMet doncker overgootEn mijne oogen sloot,Ick heb liever dat ick ly,Dat ick dood ben, als dat ghyVan vreugd soud zijn ontbloot.


37

Bruylofs-Lied,

Op de stemme: Courante Francoyse.

GEluckighe hertjes,Die nae veel smertjesDen Hemel met den EchtOnbreeckelijcken hecht,Die nae veel suchjesVerwacht veel kluchjesVeel blyschap, veel gheneugd,Veel suycker-soete vreugd,Wy wenschen dat

Sijn zeghen-rijcke schatDen opper-HeerVan boven neer

Stort op u meer en meer.2.

Siet Cupidootje,Die met een schootjeV zieltjes had verplet,Die wacht u in het bed,Het kluchtighe Boefje,Het dertele SchroefjeDat sit wel half en kijft,En weet niet waerje blijft.En wenscht slechts om

De Bruyd en Bruydegom,Die hy verwachtOm wel en sacht

Te decken dese nacht.3.

Hy heeft een koockerDe Minne-stoockerVol pijltjes op sijn lijfTot vriendelijck gherijf,Dees wecken de lusjesEn tenghere kusjes,En alsjet met het endSich een in t'hertje prent,Het springht, het tocht,

Het hippelt en het klockt,Het zieltje teerVlieght gints en weer

Dan op en dan weer neer.4.

t'Komt op de lippenEn t'schijntje t'ontslippenEn dat het u verlaetEn ye wers speelen gaet,t'Schijnt datje beswijckenEn t'vaentje sult strijckenTot het by een weer kruyptEn in sijn hooltje sluypt:


Dees pijltjes alHet wicht verschieten sal,Waer van met vreugdV hert verheugd

Sal swemmen in gheneugd.5.

Ghy soete beckjes,Die met veel treckjesV speel-ghenoot soo stoutDen Bruydegom onthout,Wat laetse doch glijen,Ghy schijnt te benijenV speel-noot dese nachtEn t'geene sy verwacht.t'Moet voort gaen t'werck

Al waert ghy noch soo sterck,Ghy zijt te kranckOm haer noch lanck

Te houden teghen danck.6.

Soo ghy u niet goedjesWilt draghen en soetjes,En haer nae t'bed gheleyt,Hoort dan wat Venus seyt:Sy heeft gheswoorenBy kerck en tooren,By d'ooghjes van haer PolEn sijn ghekruysden bol,By heur gheel hayr,

Dat in een hallif jaerGheen van u al(t'Is jock noch mal)

Een vrijer krijghen sal.7.

Wilt ghy u speel-meysjeNoch kussen een reysjeIn haren maegden-staetEer dat ghy haer verlaet,Soo most ghy beginnenEn niet langh versinnen,t'Is nu den lesten daghDat het u beuren magh.Gheluckigh Paer

Gaet henen met malkaer,Den Hemel goed


38

Geev' u veel soetEn heyl in overvloed.

F IN I S .

[Heer, hoe doet ons Bacchus rasen]

Op de stemme: Si c'est pour mon pucellage.

HEer, hoe doet ons Bacchus rasenAls hy steyghert nae den topVan ons swacke herssen-kop:Heer, wat doen de stomme glasenAlsser twee of drie douzijnIn het lijf ghegoten zijn.

2.Als de wijn begint te stijghenNae het hooghe sinnen-slot

Dan soo wert een wijs man sot,Dan soo moet de reden swijghen,Stracx het breyn op stelten gaet.Alsser Bacchus-lucht in staet.

3.d'Een rondeelt en snurct van rijmen,d'Ander sit en luystert toe,Gheen van beyden wert het moe,

d'Een moet vrijen, d'ander lijmen,Als de wijn is inde neusWert het volckjen amoureus.

4.Dan soo wilmen lecken, soenen,Al was t' maer een spinne-rockOf een houten besem-stock:

Dan so viertmen hoed noch schoenent'Plomste volckje werd beleeft

Als het wel ghepeepen heeft.5.

Vrijsters met u moye kleeren,Loopt vry wegh en binnen gaetKomter yemand in u straet

Met een nat zeyl aen laveeren,Sulcken schipper, soo een manHoud het op de vrijster an.

6.Die wil dan terstond aent' nollenEn strax nae u koonen vatSonder dat hy u rabat

Of u lobbe vreest te sollen,Of ghy graeu of doncker sietDroncke luy en achten t'niet.

7.t'Schijnt het een gemeyn gebreck isAls de sinnen van de wijn


Al te mael betoovert zijnDat een mensch dan veel-tijds gec is,Selden beurt het dat een manWijs can blijven by de kan.

Bruylofts-Liedeken,

Op de stemme: Yets moet ick u, Laura, vraghen.

ALs de Maen begint te blinckenNae het spade ondersinckenVan de groote Sonne-pracht,Als den Hemel komt vertooghenSoo veel duysend gulden ooghenTot verlichtingh van de nacht.Gaeter menigh hertjen open

Die op t'avond-uyrtjen hopenEn verlangen nae de nacht,Menigh sietmen sich verblijenOm des avonds heen te tijenOp de soete vrijster-jacht.Avond geeftse tongh en leven

Die sich tot het vrijen geven,Avond voed de vry-gheneugd,Avond, vriend der minne-knapen,Avond doet meer vreugde rapenIn de soete vrije-vreugd.Maer de soetst van dese stonden

Is den avond, die ghesondenWerd op trou en bruylofs-dagh,Dien werd alle vreugd ontslooten,En met al het soet begootenDatmen in het vrijen sach.Gaet geluckigh Paer, gaet henen,

Desen tijd is u verschenen,Gaet daer u den Echt verplicht,Nae den lust-hof van u zielenDaer de kittel-lustjes krielenOm het kleyne Minne-wicht.Spaert u monden noch u handen

Doet uwe lusten brandenDat de vlam nae buyten slae,En, om t'vyer dan weer te blussen,Smoort de vonckjes in het kussenTot dat u brand wat over-gae.

F IN I S .


39

[Astrea soete Meyt]

Op de stemme: L. Orange.

AStrea soete MeytDie uwe schaepjes weytDoor t'over-breede Klaver-gras,En daer de beeckjes klaer als glasDoor vloeyen // besproeyen // het vruchtbaer lantVan d'Amstels groene kant,Hoe jeuchdich // hoe vreuchdichWandelen wy nu tsamen hant aen hant.k'Weet gheen Goddin die leeft

Die soo veel schoonheyts heeftAls mijne Son Astrea doet:O! Harderinne van mijn ghemoetHet grafje // vervarsje // door t'luchtich gaen,De soete Klaver-blaen.Begroeten // u voetenEn gaen van vreuchde recht-op staen.Siet hoe het Pluym-ghediert

Rontom ons henen swiert,En van ons tween een Lietgen singt:Ay: siet hoe t'weelighe gaytgen springt,Het schaepje // sijn knaepje // zijt wel ghemoetSeyt: Paren zijt ghegroet,Mijn Harder // waer varder?Niet als een teycken ghy mijn daer van doet.Op dit heuveltge neer

In t'aenghename weer,Astrea lief, u leden rust,En laet u treurich oogh na lustAen d'heyden // gaen weyden // door t'soete VeeVan Trijn Wouters dree,Gaet streelen // en deelenMalkander haer soete kusjens mee.De Son sijn aessem scheyt,

Gheen blaetgen hem verreyt,Het vlieghent wildt is moe en loom,En t'Aemsteltge leyt onder stroom,t'Wort duyster // stil luyster // daer is ghewach:Dus Sela-dongh ghenachSeyt Astree // en hier meeLiet sy my daer alleen vol droef gheklach.

F IN I S .

Rondeel.

Voorwaer onsen Bruydegom heeft hem wel versienVan twee Speelknechten fraey en excellent,Ick siese oock aen voor twee huysche jonghelien,


Voorwaer onsen Bruydegom heeft hem wel versien:Werde ick eens Bruydegom, ick sal sulcke besien,Want sy doen haer dinghen seer pertinent:Voorwaer onsen Bruydegom heeft hem wel versienVan twee Speelknechten fraey en excellent.

[Wispeltuerighe Harderin]

Op de stemme. Lale May. Of: Vlucht ghy soo vart // het doeter my smart.

WIspeltuerighe Harderin,Vluchtich van voetges, noch vluggher,Seer luchter en fraey u ledetghes van sin zijn,Maer veel luchter bevind' ick dijn.Maer veel luchter, vermits u oogh,

Veynsend', veel duysent lonckjes loogh,


40

Lonckjes, die van een nieuwe fleur,Niet dan bedroch zijn deur en deur.Alle de strickjes en banden van gout

Daer men de Nimphjes mee bint en houtBreken als stroo, wanneer men sietDatje kunt minnen, en meenen 't niet.Hooghen Hemel ick weet het u danck,

Datje mijn sinnen hout vry en vranck,Datje by tijs my leert de konst,Lichte vergeten de lichte gonst.Adieu Nimphje, wy sullen besien,

Wie 't eerst berouwen sal van ons twien,Alsser mijn hartje een ander trouwt,Maer een yeder sijn sinnetjes houwt.Armen Harder! O slechten Bloet!

Vryje mijn trouwen, en hebje geen moet:Soeckje mijn trouwen, en hebje geen goetDatter de Nymphjes bekooren doet?

F IN I S .

Register.

3Amarilletghe soete diet.

12Amaril verhoort mijn claghen.

32Astrea lieve Maeght.

38Als de Maen begint te blincken.

39Astrea soete Meyt.

7Bent ghy daer Lijsje mijn eygen kaer.

15Doen ick was int bloeyen van mijn tijt.etc.

20Dick claegh ick mijn lief met lijen.

21De lant lust of t'vermaert genoegen.

33Deftige Rijmers, cloeck van Geest.

23Eer oyt de werelt wist vant snoodt. etc.

26Elck claecht dat hy // niet onbecommertheeft

5Galathea geestich dier.

9Geliefken eer ghy waert gheboren.

10Ghy die gesont en jeuchdich zijt.

10Ghenooden allegaer.

11Ghy loderlijcke Nimphe soet.


25Ghy heylicheytjens, die in bloemen. etc.

37Geluckighe hertjes.

17Hendrick sou uyt vryen gaen.

24Hemelsche druppeken wenschen. etc.

36Hoe langh sal dueren.

38Heer hoe doet ons Bacchus rasen.

35Deughd-rijcke Herderin.

26Ick schou de werelt aen.

30Iouffrou, als ick u deught, u hoog gaven.

20Kaertje wat heeft u hartge verleyt.

22Lof, lof, sy dees Goddinne:

19Nichtje wel waer heen dus vaerdich.

28Noch twiffelend schuwe Herderin, hu,hu.

31Princesse die mijn siel gebiet.

3Ras Laura laet u Schapjens.

13Segt Amarilletje hoe comt het by.

14Silvester in de morgen stout.

29Seght my o schoonste Nimph cleyn.

11T'schoonste Nimphje dat hier beneen.

16Vrou-voester van mijn jeucht.

18Verdwaelde Coninginne.

23Vermits tverganckelijck veranderingh.etc.

29Vriendelijcke ooghen.

6Weest Nimph gegroet // van die u moet.

19Wel benje noch sieckjes // ghy sieter sooetc.

25Wanneer de dertel Mens. etc.

27Waer mach mijn Herdertjes wesen.

28Wackere voetjes die u tret.

30Wanneer een storm met eeren.

40Wespeltuerighe Harderin.

21Wel hoe aldus droevich.

34Nu Ionghelingen.


nieuliedt-boeckghenaemtderminnaers … · 2016-03-07 · nieuliedt-boeckghenaemtderminnaers...

Documents