descubrimento do adn

Descubrimento do ADN

Manuel Ángel Lado, Cristina González e Paula Ares

Índice:❏Que é o ADN?

❏Que é a difracción de raios X?

❏Xenetistas

❏Experimentos

❏A dobre hélice

❏Curiosidades

❏Bibliografía

Que é o ADN?

Tamén chamado ácido desoxirribonucleico,é un ácido nucleico que contén as instruciónsxenéticas usadas no desenvolvemento efuncionamento dos organismos vivos,ademais de ser o responsable da transmisiónhereditaria. O traballo da molécula de ADN éo almacenamento a largo prazo deinformación hereditaria. Nesta molécula,concéntrase todo o necesario para odesenvolvemento de cada un de nós e dosdemais organismos vivos.

Que é a difracción de raios X?

É unha técnica que serve paradeterminar a estrutura detalladadun material, é dicir, permitecoñecer a posición que ocupanos átomos, ións ou moléculasque o forman. Con isto podemosdeterminar propiedades físicas equímicas dos materiais.

Johann Friedrich Miescher

O ADN foi illado por primeira vez en 1869, polomédico suízo Friedrich Miescher. Miescher realizabaexperimentos sobre a composición química do pusde vendas cirúrxicas cando notou un precipitadodunha substancia descoñecida que caracterizouquimicamente máis tarde. A estas substanciaschamounas nucleínas, debido a que as extraera denúcleos celulares.

Richard Altmann

En 1889 este bioquímico, discípulo de Miescher,logrou separar por primeira vez as proteínas da“nucleína”, chamando á nova substancia “ácidonucleico”.

Robert Feulgen

En 1914, este bioquímico descubre unnovo método para desvelar o ADN,basado no colorante fucsina. Ademais,descubre a presenza de ADN en tódalascélulas eucariotas, especificamente noscromosomas.

Thomas Hunt MorganEste xenetista recoñeceu a presenza de cromosomas

sexuais e do que se coñece en xenética como “herdanzaligada ao sexo”. Demostrou que os factores mendelianos(os xens) se dispoñían de forma lineal sobre oscromosomas. Os experimentos realizados por Morganrevelaron tamén a base xenética da determinación dosexo. Morgan continuou os seus experimentos edemostrou na súa "Teoría dos xens" que os xens seatopan xuntos en diferentes grupos de emparellamento,e que os alelos (pares de xens que afectan ao mesmocarácter) se intercambian ou entrecruzan dentro domesmo grupo.

Phoebus LeveneEn 1919, este importante bioquímico descubriu que un

nucleótido está formado por unha base nitroxenada, unazúcar e un fosfato. Levene suxeriu que o ADN xerabaunha estrutura con forma de solenoide (muelle) conunidades de nucleótidos unidos a través dos gruposfosfato. En 1930, Levene e o seu mestre Albrecht Kosselprobaron que a nucleína de Miescher é un ácidodesoxirribonucleico (ADN) formado por catro basesnitroxenadas (citosina (C), timina (T), adenina (A) e guanina(G)), o azucre desoxirribosa e un grupo fosfato, e taménque, na estrutura básica, o nucleótido está composto porun azucre unido á base e ao fosfato.

Experimento de Griffith

Este experimento realizado por Frederick Griffith en 1928, descubriu que asbacterias eran capaces de transferir información xenética mediante unproceso chamado transformación. Griffith realizou este experimento parainvestigar a virulencia das bacterias que causan a neumonía; pola contra, esteexperimento marcaría o inicio da investigación cara o ADN como materialxenético. Esto débese a que anos máis tarde algúns científicos como OswaldTheodore Avery, Colin MacLeod e Maclyn McCarty identifican o principio detransformación de este experimento como o ADN.

William Astbury

En 1937, fixo o primeiro patrón de difracción deraios X, no cal se mostraba que o ADN tiña unhaestrutura regular.

Erwin Chargaff

Este químico realizou en 1940 algúnsexperimentos que lle serviron para establecer asproporcións das bases nitroxenadas no ADN.Descubriu que as proporcións de purinas eranidénticas ás de pirimidinas, a«equimolecularidade» das bases ([A]=[T], [G]=[C]) eo feito de que a cantidade de G+C en unadeterminada molécula de ADN, non sempre éigual á cantidade de A+T e pode variar desde o 36ata o 70 por cento do contido total.

Experimento de Hershey y Chase

Este experimento realizado en 1952 por Hershey e Chase, serviu paraconfirmar que o ADN transmitía a información xenética que determinaba aherdanza, e non as proteínas como aseguraban outros científicos.

Maurice Wilkins e Rosalind Franklin:

Wilkins e Franklin traballando sobre adifracción de raios X, descubren que oADN presenta unha estrutura de dobrehélice. Sen permiso de Franklin, Wilkinsmostra a Watson e a Crick unhas imaxesde difracción de raios X de alta calidadesobre a molécula de ADN. Estas imaxesvan a orientar a Watson e a Crick para adescrición do modelo de dobre hélice.

James Watson e Francis Crick:

Estes dous biólogos descubriron aestrutura molecular do ADN,grazas especialmente ás imaxes dedifracción de raios X sobre amolécula, proporcionadas porWilkins e Franklin.

O modelo da dobre hélice:En 1953, con toda a información

acerca do ADN xunto cos datos dedifracción de raios X proporcionadospor Rosalin Franklin, James Watson eFrancis Crick propuxeron o modelo dedobre hélice do ADN, para poderrepresentar a estrutura tridimensionaldo polímero.

Curiosidades:

1. Pódese facer ADN sintético.Probablemente o máis coñecido sexao XNA, que hoxe en día pode replicarsee evolucionar, chegando a ser inclusomáis forte que o real.

2. O ADN pode existir en variedade deformas.

Aínda que todos temos a idea do ADNde doble hélice, o certo é que existenmoitos tipos de ADN con formasvariadas e extrañas.

3. ¿Por qué é Watson e Crick e non Crick yWatson?

¿Cómo decidiron quén debía ser nomeadoprimero? Sen dúbida alguna, a resposta éextremadamente simple: limitáronse alanzar unha moeda, ainda que Cricksempre creu que él debía ser o primeiroautor.

4. O LSD e o ADNNove anos antes do descubrimiento deAvery, Watson e Crick publicaron unartículo na revista Nature que describíaa estrutura da dobre hélice do ADN.Algunas fontes din que esta estructurafoi percibida por Crick mentras estababaixo os efectos do LSD.

5. É posible ter dous tipos de ADN.En casos moi raros, unha persoa pode tener dous tipos de ADN diferente.Trátase das quimeras humanas e débese a que, durante una etapa moitemperá do embarazo, un feto absorbe ó seu mellizo fraterno. Comoresultado, en partes do seu corpo, por exemplo en algúns órganos, detectouseun ADN diferente ó que se encontraría si se analizase o sangue.

6. Non existen duas persoas co mesmo ADNNadie ten unha coincidencia do 100% de ADNcon outra persoa, incluso os xemelgos, xa que oADN vai cambiando certas características cocrecemento. Os xemelgos terán unhacoincidencia casi exacta de ADN, pero nonidéntica, derribando o mito de que é imposiblesaber qué xemelgo cometeu un crimen.

Bibliografía:

http://www.monografias.com/trabajos94/descubrimiento-del-

adn/descubrimiento-del-adn.shtml

https://es.wikipedia.org/wiki/%C3%81cido_desoxirribonucleico