comentario mapa do tempo

COMENTARIO DO MAPA DO TEMPO

23/10/2008)

1º ENUMERA E SITÚA OS ELEMENTOS MÁIS IMPORTANTES DO MAPA

2º ANALIZA OS DATOS QUE APORTA A DISPOSICIÓN

DOS ELEMENTOS NO MAPA

3º PREVISIÓN DO TIEMPO

PR

OC

ES

O P

AR

A F

AC

ER

UN

CO

ME

NT

AR

IO

Antes de iniciar a previsión meteorolóxica dun mapa do tempo é importante que busques a data do mesmo, xa que adoita estar escrita xunto a el. Saber a data pódeche dar moitas pistas sobre como será o tempo representado no mapa.

DATA DO MAPA

1º IDENTIFICACIÓN DOS ELEMENTOS VISIBLES DO MAPA

ISÓBARAS

CENTROS DE ACCIÓN

FRONTES

ELEMENTOS VISIBLES DUN MAPA D0 TEMPO:ISÓBARAS

Isobaras

Indicación da dirección do vento

•Localizar o valor de cada isóbara

•Indicar a dirección dovento

•Sinalar donde hai máis isóbaras e están máis xuntas

ELEMENTOS VISIBLES DN MAPA DO TEMPO:CENTROS DE ACCIÓN

Centros de acciónA: Alta presión (anticiclón)

B: Baixa presión (borrasca)

Indicación numérica da presión

•Localizar os centros de Altas (maior de 1013 mb) e Baixas presións (menor de 1013 mb)

•Sinalar a presión do centro

ELEMENTOS VISIBLES DUN MAPA DO TEMPO:FRONTES

Frontes* Frio* Cálido* Ocluido* Estacionario

•Localizar as frontes no mapa

•Indicar o tipo de fronte queé: frío, cálido, ocluido ou

estacionario

•Indicar a dirección da fronte

2º ANÁLISE DOS DATOS QUE APORTA A DISPOSICIÓN

DOS ELEMENTOS NO MAPA

ISÓBARAS

CENTROS DE ACCIÓN

FRONTES

ISÓBARAS

Son as liñas que unen sobre o mapa puntos con igual presión.

ISÓBARAS: Dirección do vento

• O vento segue a dirección das isóbaras desde as zonas de alta presión (anticiclones) hacia as zonas de baixa presión (borrascas). No hemisferio norte el vento circula nos anticiclóns seguindo o sentido das agullas do reloxo e nas borrascas en sentido contrario (efecto Coriolis).

•As isóbaras son útiles para deducir a dirección e intensidade do vento

• Nalgúns mapas a dirección do viento ademais ven indicada cunha frecha

ISÓBARAS: Intensidade do vento

Cuanto máis isobaras haxa nunha zona e cuanto máis xuntas estean éstas quererá dicir que a diferenza de presión será maior e polo tanto o vento máis forte.

Zonas con fortes ventos

Zonas con ventos en calma

ISOBARAS: Deduccións a partir delas.

•Estudando a dirección do vento podemos obter información acerca das características das masas de aire que afectan a un lugar:

- Si o vento ven do norte: aire frío- Si o vento ven do sur: aire cálido- Si o vento ven do mar: aire húmido- Si o vento ven do continente: aire seco.

En España entra aire procedente do oeste, é dicir do océano, poo tanto aire húmido.

CENTROS DE ACCIÓN

• A media de presión a nivel do mar é de 1013 mb.-Si a medida é maior de 1013 mb estaríamos ante un centro de alta presión ou Anticiclón, representado cun A nos mapas do tempo.-Si a medida é menor de 1013 mb estaríamos ante un centro de baixa presión ou Borrasca, representado cun B nos mapas do tempo.

* Os anticiclones indican estabilidade, e, ademáis, alonxan as frontes. As Baixas presións indican inestabilidade, choiva ou neve, e van acompañadas de frontes.

1024 mb

CENTROS DE ACCIÓNCentros de presión que afectan a España

Fuente: http://geografia.laguia2000.com/

Borrascas de Islandia

Frente PolarAnticiclónSiberiano

Depresión deLiguria

Borrasca Subsahariana

Anticiclón de las Azores Anticiclón/Borrasca

Térmica

FRONTES

As frontes son zonas onde se unen dúas masas de aire de diferentes características térmicas, de tal maneira que a masa de aire cálido (máis lixiera) acaba elevándose sobre a de frío. Tal elevación produce condensación de vapor de agua y precipitacións.

Fronte fría

Fronte cálida

Fronte ocluida

FRONTESTipos

FRONTE FRÍA

FRONTE CÁLIDA

FRONTE OCLUIDA

FRONTE ESTACIONARIA

• Existen cuatro tipos de frontes, a fronte fría (unha masa de aire fría avanza sobre unha de aire cálido), a frente cálida (unha masa de aire cálido avanza sobre unha de aire frío), a fronte ocluida (unha fronte fría alcanza a unha cálida) e a estacinaria (dúas masas de aire están en contacto pero non avanza ninguna sobre a outra).

• Nos mapas represéntanse cos seguientes símbolos, indicando a dirección do símbolo, a dirección da fronte:

FRONTESComparación con imaxes de satélite

Comparación entre o mapa isobárico e a imaxe de satélite. Observade como as frontes do mapa correspóndense coas masas de nubes. Esas nubes indican o lugar onde a masa de aire cálido ascende e o vapor de auga condénsase formando nubes e producindo as precipitacións.

FRONTESA fronte polar

Sucesión de frontes en latitudes medias-altas, separando o aire polar, relativamente frío, do subtropical, relativamente cálido. Xunto a el, sempre en dirección hacia o leste, veñen asociadas borrascas que deixan grandes precipitacións.

A lonxitude da fronte polar varía ao longo do ano, localizándose máis ao norte en verán (afecta só ao tercio norte peninsular) e máis ao sur en inverno (afecta máis a toda a península)

3. PREVISIÓN DO TEMPO

Precipitacións

Temperaturas

Onde haberá precipitaciones?

Serán intensas?

Chuvia, neve, granizo?

Altas ou baixas?

Ónde?

Humidade

Viento

Aire seco ou húmido?

¿Dirección?

¿Intensidad?

Nubosidade e Insolación¿Tipos de nubes?

Etcétera...

¿En qué estación estamos?

SITUACIÓNS METEOROLÓXICAS TÍPICAS EN ESPAÑA

Situación de verán

Dominan os tipos anticiclónicos secos y calurosos, causados principalmente polo anticiclón das Azores, que ascende en latitude en esa época do ano, e secundariamente polo anticiclón continental do norte de África. Ocasionalmente poden producirse tormentas polo quentamento do solo, ou pola irrupción de masas de aire frías en altura, que desencadenan gran inestabilidade

Situación de inverno

O descenso en latitude das frontes polares e do anticiclón das Azores permite unha maior incidencia da fronte polar e das borrascas atlánticas. Non obstante predomina o tempo anticiclónico causado polos anticiclóns térmicos do interior peninsular y de Centroeuropa e polos anticiclóns polares atlánticos. Poden chegar masas de aire secas e moi frías.

Situaciones de outono e primavera

Son estacións de tránsito entre o verán e o inverno o que produce certa inestabilidade e alternancia entre situacións similares ás do inverno e ás do verán, con precipitacións derivadas do paso de borrascas atlánticas e producidas pola gota fría no mediterráneo.