URAREN URAREN BALIOABALIOA

Behin batean, Behin batean, basamortuaren erdian basamortuaren erdian zegoen oasi batean, zegoen oasi batean, zaldi bat eta dromedario zaldi bat eta dromedario bat, ibilaldi luze bat egin bat, ibilaldi luze bat egin ondoren merezitako ondoren merezitako atsedenaldia hartzen atsedenaldia hartzen zeuden, indarrak zeuden, indarrak berreskuratzeko. berreskuratzeko.

Halako batean, hau esan zion zaldiak dromedarioari:Zein da, zure

iritziz, munduko gauzarik

garrantzitsuena?

Ura da daukagun

altxor preziatuena, dudarik gabe

Ura? Begira!, zure inguruan edonon aurki dezakezu ura.

Aintziraren ura agortezina da, edozeinek har dezake nahi

beste, musu truk, eta horrela izan da beti. Nola izan liteke altxor preziatua edozeinek, edonoiz eta doan eskuratu

dezakeen zerbait.

Urrea da benetako altxorra, horren truke gauza baliagarriak lor ditzakegulako. Zoaz, bestela, merkatari

horrengana, eta eska egiozu zaku bete datil, eta esaiozu urarekin

ordainduko diozula! Zer esango dizu? Aldiz, urrea erakutsi ezkero, berehala

emango dizu.

Egun batzuk barru, Egun batzuk barru, berriro abiatzeko berriro abiatzeko momentua heldu zen. momentua heldu zen. Bakoitzak garrantzizkoak Bakoitzak garrantzizkoak ziren gauzak prestatzen ziren gauzak prestatzen zituen bitartean, zituen bitartean, dromedarioak ikusi zuen dromedarioak ikusi zuen zaldiak ez zuela ura zaldiak ez zuela ura eramateko asmorik, eta eramateko asmorik, eta esan zion:esan zion:

Eraman behar dituzun gauzen artean urik ez

daukazula ohartu naiz. Ahaztu egin al

zaizu hori prestatzea?

Ahaztu? Ez horixe!! Ez dut

eramateko asmorik! Pisu

gehiegi dauka eta nahiago dut ahalik

eta urre gehien eraman, hori baita garrantzitsuena.

Basamortuan barrena, Basamortuan barrena, zaldiak atzera begiratzen zaldiak atzera begiratzen zuen, baina ez zegoen jada zuen, baina ez zegoen jada oasiaren arrastorik. Ez oasiaren arrastorik. Ez zekien zehazki zenbat egun zekien zehazki zenbat egun zeramatzaten ibiltzen zeramatzaten ibiltzen eguzkipean, baina egarria eguzkipean, baina egarria jasanezina zen. Ahoa siku-jasanezina zen. Ahoa siku-siku zeukan eta siku zeukan eta dromedarioari esan zion:dromedarioari esan zion:

Badakizu zenbat falta den

hurrengo oasira heltzeko?

Hamar eguneko

ibilaldia egin dugu honaino,

eta beste hamar egun

falta dira oraindik heltzeko. Bidearen

erdian gaude, beraz.

Ibili eta ibili zaldiak Ibili eta ibili zaldiak gero eta egarri gero eta egarri gehiago zuen eta gehiago zuen eta atzean geratzen zen atzean geratzen zen dromedarioari jarraitu dromedarioari jarraitu ezinik. Eta halako ezinik. Eta halako batean esan zion:batean esan zion:

Eta orain, zenbat egun geratzen

zaizkigu hurrengo oasira heltzeko?

Oraindik zazpi eguneko bidaia dugu aurretik.

Esan nizun bidaia luzea izango

zela…

Zazpi egun oraindik? Ezin izango dut jasan! Emango zenidake zuk

ekarritako ur pixka bat, faborez?

Bai, noski emango

dizudala, baina ez dohainik. Zuk ekarritako urrea niretzat izango

da.

Nire urrea? Ezta pentsatu ere!! Ez

dut nire urrea baliorik ez daukan

zerbaiten truke aldatuko!!

Gauzak horrela beste bi Gauzak horrela beste bi egun igaro ziren, eta egun igaro ziren, eta zaldi gizajoaren egoera zaldi gizajoaren egoera gero eta tamalgarriagoa gero eta tamalgarriagoa zen. Nekez ibiltzen zen, zen. Nekez ibiltzen zen, erdi hilik zebilela. erdi hilik zebilela. Orduan dromedarioari Orduan dromedarioari esan zion:esan zion:

Emango al didazu ur pixka bat, faborez?

Zuk urrea emango didazu

uraren truk?

Bai, lagun, nire urre guztia

emango dizut ur apur baten

truke.

Orduan, dromedarioak ura eman zion eta horrela zaldia salbatu egin zen. Ez zion urrea eskatu, bere laguna zelako, baina horrela irakatsi zion zaldiari zein zen munduko gauzarik garrantzitsuena. Eta inoiz ez zuen ahaztuko bidaia honetan ikasitakoa.

Errefrau batek dion Errefrau batek dion bezala:bezala:

““Ez gara konturatzen Ez gara konturatzen urak nolako balioa duen urak nolako balioa duen putzua sikatzen den putzua sikatzen den arte.”arte.”