AS CLAVESSOCIEDADE

Laureano X. Araujoé doutor en CienciasPolíticas, licenciadoen Dereito eprofesor de ensinosecundario.

o debate sobre a prohibición da negación da shoahestase presentando, erradamente, como imposición daverdade histórica por parte dos poderes públicos.

o negacionismo éconstitucional?Laureano X. Araujo Cardalda

H ai pouco soubemos, cando aca-ban de facerse os 70 anos do

comezo da Segunda Guerra Mundial,que quen se supuña que ía ser o novosecretario xeral do PP valenciano,César Augusto Asencio, escribiu sendomozo un artigo negacionista no xornalalacantino Información. Pero quizaissexa agora, tras asistirmos á recentepolémica suscitada pola participacióndo líder do British National Party, NickGriffin, nun importante programa daBBC, cando debamos preguntarnos seestamos preparados para enfrontarnosá posibilidade de que entre nós apare-za un partido racista, homófobo, xenó-fobo e negacionista.

Ao comezo da súa quenda presi-dencial da Unión Europea, no primeirosemestre de 2007, o Goberno Federalalemán propuxo repescar unha iniciati-va antinegacionista da Comisión de2001. O 19 de abril de 2007 o Conselloadopto u unha decisión marco sobre

racismo e xenofobia, entre cuxosobxectivos se atopa o de acadar a pro-hibición legal do negacionismo e a tipi-

=~w___. c...-u..L.....,..:~OUO'--:~~ 0'01 l' Y¡ld vashem

Featured

Mas! Requested.•.....__ •...-,0..-",-_.-.-.0"'_--'''''_.(-~._ ..-.,. •..~-..--~·_l_

reces

Shoah Viclims' Names

•••••••• 11II •••• __ •••• ,_~.y-o."._.~""-'Ii ••••._ •••••• _~-"---..-.y~--.,,__ 100

. JlWllOonIl_c..w.b""'SoW,"' •.••""'_ ......•.••

• l•••_OIo*t"~f"lb...,.l· •••••••_ •••••• lCIfw..

.,.;~"-_ •.••....... ,•......•..~<>I_~-

• Mw",•••a.-otSIIHII __

• ~"-- ••l •••••••••••nll ••••••.N;u ••~a..- •••~_&

Para saber máisA través da páxina webhttp://www.yadvashem.orgpódese conseguir un ha obrainteresante sobre este tema:Kaye, Ephraim, The Desecratersof Memory. Holocaust Denial: AMarginal Phenomenon or a RealDanger? Methodology forConfrontation.

,ficación do correspon-dente delito de condona-ción, negación ou triviali-zación ofensiva dosxenocidios e dos crimesde guerra e contra ahumanidade -incluídosos cometidos pola ditadu-ra hitleriana-, que seríapenado co castigo deentre un e tres anos deprivación da liberdade.

As cuestións que seabordaron no debatepúblico que suscitou estainiciativa poden sinteti-zarse nunha preguntatan aparentemente

correcta -tan self-evident, que diríanos anglosaxóns- que apenas se tenreparado no seu desenfoque: é conve-niente que os gobernos prescriban ahistoria oficial do xenocidio nacional-socialista, é dicir, que a verdade deEstado se erixa en verdade histórica?De feito, a opinión pública española-que non cuestiona a shoah, até opunto de que a súa negación se con-sidera falsa e moralmente reprobábel-entrou de cheo no debate así formula-do. Convencida en termos xerais -econ razón- de que existe un límite noque a presión política sobre o campocientífico devén incompatíbel coaliberdade de expresión, rexeita asmedidas lexislativas antinegacionis-tas, basicamente por temor a que averdade histórica sexa definida polospoderes públicos, cuxos actos nonestarían guiados polo rigor propio dolabor intelectual, senón por razóns ide-olóxicas e de oportunidade política.

enQ)

>roC,)

enro

02.1051

r 'd theI surv1ve '1t Denl8Holocaus ,

Holocaust.,

Sería unicamente na academia e nolibre debate das ideas onde a odiosanegación da shoah debería atoparunha resposta axeitada.

o ditame do TribunalConstitucionalTamén o Tribunal Constitucional sepronunciou sobre esta cuestión (haique precisar que con varios votosparticulares) nunha recente senten-za ditada en relación co artigo 607do Código penal, que castiga os deli-tos de xenocidio (STC 235/2007, do7 de novembro). O tribunal entendeque os dereitos fundamentais prote-xidos no artigo 20.1 da Constituciónnon son dereitos absolutos, pero sielementos conformado res do siste-ma político, de maneira que a liber-dade de expresión -e moi especial-mente a liberdade científica, base dainvestigación histórica- non podelimitarse nin sequera cando a difu-sión de ideas ou de opinións agachaun propósito anticonstitucional ouresulta inquietante para un sectorsocial, agás cando efectivamentelesiona dereitos ou bens de relevan-

5202.10

cia constitucional. Polo tanto, o arti-

go 20.1 da lei fundamental ofrécelleunha ampla marxe ao diálogo pluralpara a formación dunha concienciahistórica colectiva, cuxo límite seatopa nas manifestacións vilipendia-doras, racistas ou humillantes.

Sempre segundo o tribunal, a sim-ple transmisión de ideas, por execrá-beis que resulten para a dignidadehumana, está protexida polo artigo20.1 da Constitución e non pode sertipificada como delito mentres non sedetecte unha intención de proselitis-mo xenófobo ou racista, ou directa-mente unha incitación á comisión dunxenocidio, ou o enxalzamento dosxenocidas, ou a intención de descré-dito, menosprezo ou humillación dasvítimas. En concreto, e sempre quenon implique un xuízo positivo e unhaxustificación pública do feito criminal,a simple negación dun xenocidio seríaen si mesma inane, por non ser ninsequera potencialmente perigosapara os bens xurídicos tutelados noartigo 607 do Código penal.

Esta sentenza, lamentabelmente,descoñece por completo as conclu-

sións ás que chegan os especialistas,que describen o negacionismo comoun movemento internacional neonazi,racista, antisemita e antisionista quese dedica a producir unha propagan-da pseudocientífica preocupada pordemostrar o carácter inofensivo, xus-tificábel ou non criminal do nacional-socialismo, desmentir o exterminiomasivo dos xudeus por parte dosnazis (ou rebaixar o número de víti-mas), negarlle a este xenocidio o seucarácter sistemático e oficial ou relati-vizar os crimes do nacional socialismomediante a crítica das crueldades dosaliados (como, por exemplo, os bom-bardeos das cidades alemás, espe-cialmente de Dresden).

Os intentos de ocultar a shoah -etamén outros asasinatos en masa,como o porraimos, a eliminación siste-mática dos xitanos motivada polo anti-ciganismo- remóntanse á SegundaGuerra Mundial: daquela, e mentresprocuraban borrar as pegadas doexterminio, os nazis empregaban oseufemismos propios dunhaSprachrege/ung (normativa lingüística)específica, tales como End/osung(solución final) ou Sonderbehand/ung(tratamento especial). Tampouco seatopou ningunha Führerbefeh/ escrita,é dicir, unha orde de Hitler verbo daaniquilación dos xudeus, o que,segundo os negacionistas, demostra-ría a inocencia do ditador. Desde finaisdos anos setenta, moitas obras nega-cionistas presentan unha sorprenden-te aparencia de respectabilidade aca-démica que, porén, non pode disimu-lar o feito de que toda esta literatura éindisociábel dos esforzos realizados

pola extrema dereita para probar quea shoah -posibelmente o acontece-mento central da historia do séculoXX- non foi máis que unha invenciónfroito dunha xigantesca conspiraciónxudía internacional.

Historia e política extremistaOs negacionistas non son historiado-res ou científicos sociais minoritariosque nos ofrecen textos ou modeloscientíficos innovadores e alternativos,senón individuos extremistas docampo político que negan feitos históri-cos que implican o padecemento demillóns de vítimas. Con independenciadas inevitábeis inxerencias políticas,quen en última instancia prescribe orelato canónico son os historiadores,cuxa esmagadora maioría sostén queo xenocidio nacional socialista si exis-

tiu. Pero se o negacionismo, en con-clusión, se nos amosa como un fenó-meno totalmente distinto da simpledifusión dunha opinión ou dunha tesecientificamente fundadas, a súa perse-cución non pode ser entendida comounha violencia exercida sobre a cien-cia, senón como a represión dun con-xunto de axentes pertencentes á peri-feria do campo político.

O Tribunal Constitucional errou noseu intento de manobrar, cunha sutile-za manifestamente estéril, nun ámbitoperfectamente controlado polos nega-cionistas, como se estes -hoxe, amaiores, conectados en rede grazas áinternet e apoiados polas correntesantisemitas que existen dentro doislam- non levasen desenvolvendo assúas sofisticadas estratexias desde osprimeiros anos da posguerra. Porén,

,non debemos resignarnos de ningunhamaneira a que España renuncie a recu-perar a súa posición de vangarda natipificación do delicto de negacionismo,e menos aínda cando a decisión marcodo Consello da Unión Europea propóna xeneralización do castigo da nega-ción e da trivialización ofensiva dos cri-mes de xenocidio. Certamente, quendetermina a verdade histórica non é nindebe ser o Estado democrático, peroeste non pode prescindir dun iuspuniendi efectivo contra a ameaza doracismo e da xenofobia. Despois deque, o 27 de xaneiro, se celebrase oDía do Holocausto, lembrámoslle aonoso ministro de Xustiza, FranciscoCaamaño Domínguez, que é a el aquen lIe corresponde especialmente odeber de incluír este grave asunto naaxenda política.

CJ)Q.)>ctlTICJ)ctl

NOVIDADES XERAIS

,(jnguadecalidade

Xosé Ramón Freixeiro Mato

~~~~XERAIS

Lingua de calidadeXosé Ramón Freixeiro MatoEste libro pretende dar algunhas receitas para determos o proceso de deturpacióncastelanizadora da nosa lingua e para (relconstruírmos un galego de calidadeliberado de imerferencias espurias, un galego máis auténtico e por iso con futuro.Aínda que boa parte desas receitas son de natureza lingüístico-gramatical(fonéticas, morfolóxicas, sintácticas, léxicas ou pragmáticas), tamén se inclúenalgunhas reflexións que pretenden contribuír para o fortalecemento da nosaauroestima lingüística, tentando desfacer de paso algunhas ideas preconceptuosassobre a súa historia e situación actual. Un galego de calidade utilizado oralmentee por escrito por persoas orgullosas e conscientes da importancia do seu idiomaé a fórmula máis acaída para garantirmos o seu futuro.

xer"s@xer",es. hl~/~W~X~"~~ . en galego todo o tempo