Contidos Editorial ………………………...…. Érase unha vez 2001/02 .………….. A irmandiña sub’16 toca as “semis”. Polo mundo...…………………….... Máis perto …………………………..Pacy: One-Club Woman………..…….Palabra de muller no deporte.…….... A ver se sabes …..…......................... Club de amig@s da Revista FF…… Do Besós ao Besós: Mari Paz, mil días despois …………………….….. Con axuda arbitral ………….………As competicións: Mundial 1999…… Resultados de febreiro…..….………

FF Revista do fútbol feminino galego

Director: Carlos Castro Pinhão Consello de redación: Carlos Castro Pinhão Óscar Losada Castro Manuel Julián Jiménez Josu Imanol Julián Fandiño Colaboracións: Mabel Ramos Aguirre Foto capa: Revista FF Maquetación: Carlos Castro Pinhão Publicidade: María Isabel Pego Romalde Enderezo electrónico: revistaff@outlook.es © Revista FF

FF

2

Editorial

2 3 6 9 .. 11

……. 13 18 21 22

. 23 ……… 24

25 28

il días foi o tempo que tardou a Primeira

División en volver a ver a unha galega no mando da táboa de goleadoras. Non podía ser outra que Mari Paz, cuxo nome abrira a paréntese de ausencia dese protagonismo e tamén o fechou nun ano no que España vai participar na Copa do Mundo. Até agora vimos que iso non lle chega a Quereda para que a mellor goleadora da Liga vaia a unha convocatoria con España. Na altura na que ela mandaba tamén na táboa e España viñera xogar un amigable a Compostela, o selenon quixo ollar para a parte alta do podio. Quen sabe se desta vez, nunha convocatoria de 23, Mari Paz engade na súa biografía a condición de ser mundialista. Baixando un chanzo, en Febreiro quebrouse a igualdade. Moitas cousas foron diferentes destaba sendo a Liga da Segunda División. Por arriba todo o mundo mostrou unha lóxica irregularidade salvo El Olivo, que pouco a pouco foi afastándose do resto para achegarse á súa terceira fase de ascenso consecutiva. Por abaixo, con só o Barbadás amErizana e Orzán complicáronse, máis que por baixar a súa rendibilidade, porque Gijón e Oviedo Moderno B espertaron desexada da clasificación.Neste mes lévannos á reflexión os múltiples erros arbitrais na elaboración das actas. É como se o colectivo non tomara en serio o fútbol feminino. Os equipos galegos sofren permanentemente a indefensión cando xogan en Asturias por causa dun sistema Fénix que, lonxe de renacer das cinzas, morre despois dun investimento descoñecido sobre o que ía ser a gran base de datos do fútbol español, árbitros doutras comunidades, manifestamente irrespecfutfem, chegaron este ano á Segunda B, outros de Terceira trocan os resultados … En fin, esperemos que se decaten que este é uimportante como o masculino, moitas veces até máis sensato, e este colectivo tamén é necesario para que o fútbol feminino creza.

M l días foi o tempo que tardou a Primeira División en volver a ver a unha galega no mando da táboa de goleadoras. Non podía ser outra que

cuxo nome abrira a paréntese de ausencia dese protagonismo e tamén o fechou nun

aña vai participar na Copa do Mundo. Até agora vimos que iso non lle chega a Quereda para que a mellor goleadora da Liga vaia a unha convocatoria con España. Na altura na que ela mandaba tamén na táboa e España viñera xogar un amigable a Compostela, o seleccionador non quixo ollar para a parte alta do podio. Quen sabe se desta vez, nunha convocatoria de 23, Mari Paz engade na súa biografía a condición de ser

Baixando un chanzo, en Febreiro quebrouse a igualdade. Moitas cousas foron diferentes do que estaba sendo a Liga da Segunda División. Por arriba todo o mundo mostrou unha lóxica irregularidade salvo El Olivo, que pouco a pouco foi afastándose do resto para achegarse á súa terceira fase de ascenso consecutiva. Por abaixo, con só o Barbadás ameazado polo descenso, Erizana e Orzán complicáronse, máis que por baixar a súa rendibilidade, porque Gijón e Oviedo

apertando a parte menos desexada da clasificación. Neste mes lévannos á reflexión os múltiples erros

ración das actas. É como se o colectivo non tomara en serio o fútbol feminino. Os equipos galegos sofren permanentemente a indefensión cando xogan en Asturias por causa dun sistema Fénix que, lonxe de renacer das cinzas, morre despois dun investimento

oñecido sobre o que ía ser a gran base de datos do fútbol español, árbitros doutras

nidades, manifestamente irrespectuosos co futfem, chegaron este ano á Segunda B, outros de Terceira trocan os resultados … En fin, esperemos que se decaten que este é un mundo tan importante como o masculino, moitas veces até máis sensato, e este colectivo tamén é necesario para que o fútbol feminino creza.

Carlos Castro

Érase unha vez2001/02

Carlos Castro O fútbol galego, nesta campaña si, conseguía presenza no fútbol estatal por medio do At. Arousana. O equipo de Vilagarcía, dirixido por Plácido Cortés, ía militar no grupo segundo da Primeira División, o segundo chanzo do fútbol español. O cadro do Salnés ía vivir unha experiencia nova, xogar unha competición longa, defendendo o seu novo status por fóra de Galiza. Pero aquí continuaba unha competición cos mesmos sete equipos que na campaña anterior porque o equipo máis desexado dos que estaban á marxe da FGF, o Bértola, ía estrearse na Liga Galega deixando, logo de lograr tres títulos, a Liga do Condado. Se o papel das atléticas ía ser unha incógnita loitando contra clubs asturianos, castelán-leoneses e cántabros, a do título da Liga Galega ficaba aberto, esperando medir o nivel do cadro de Vilaboa e o Aguiño. Finalmente, outro aliciente presentou esta campaña, a recuperación dunha selección galega. Non foi a absoluta, que deixara de competir en maio de 1986, pero si unha sub’25 que participou nas dúas fases de sector do Campionato de España de seleccións autonómicas. As galaicas foron dirixidas por Manolo Petaca. Precisamente a participación nese torneo descubriu para Nacho Quereda, seleccionador español, á aguiñense Rosy, que acabaría defendendo o emblema de “la roja”.

FF

3

Érase unha vez 2

Carlos Castro

O fútbol galego, nesta campaña si, conseguía ol estatal por medio do At.

Arousana. O equipo de Vilagarcía, dirixido por Plácido Cortés, ía militar no grupo segundo da Primeira División, o segundo chanzo do fútbol

. O cadro do Salnés ía vivir unha experiencia nova, xogar unha competición

defendendo o seu novo status por fóra de Galiza. Pero aquí continuaba unha competición cos mesmos sete equipos que na campaña anterior porque o equipo máis desexado dos que estaban á marxe da FGF, o Bértola, ía estrearse na Liga Galega deixando, logo de ograr tres títulos, a Liga do Condado. Se o

de 1986, pero si unha sub’25 que participou nas dúas fases de sector do Campionato de España de seleccións

As galaicas foron dirixidas por Manolo Petaca. Precisamente a participación nese torneo descubriu para Nacho Quereda, seleccionador español, á aguiñense Rosy, que acabaría defendendo o emblema de “la roja”.

Para comezar, a primeira novidade presentábase no comezo da competición. Acostumadas aos torneos celebrados dentro do anoacostumadas a que o puntapéxaneiro, como foran os anteriores, Plácido Cortés e as súas pupilas deberían adiantar a pretemporada para comezar a Liga a finai O grupo segundo ficou reducido a dez contendentes. De feito, dos seis grupos da categoría, foron o máis pequeno e o seu desenvolvemento tivo certas intermitencias para poder estenderse ao longo de toda a temporadabo disto é que polo úninon era o obxectivo das galegas, foi polo primeiro lugar, que daba pé á fase de ascenso á División de Honor. Sería, polo tanto, unha temporada tranquila para tomar o pulsodescensos. O equipo mantivo practicamentelenco do ano anterior, incorporando a Nuria, do fútbol sala, Carla, do Sp. Lampón e ás veteranas Oti (Salcedo) e Leticia (Bértola). Por outra parte debeu prescindir por razóns de traballo de Rosana, Souti e Luci, que acabarían incorporándose ao equipo a partir da segunda volta.

A Liga comezou no Raimundo Álvarez, en Castrillón, ao lado de Avilés, fronte ao Raíces. O equipo deu un bo nivel pero os despistes defensivos ditaminaron a derrota por 3de penalti, abriu a conta para as astutrinta minutos e foi deaberto até o remate, porque se Roza fixo o 2minuto 77, Carla Ares reduciu a diferenza axiña. Gol histórico o da amarela, a quen pouco lle durou

Para comezar, a primeira novidade presentábase o comezo da competición. Acostumadas aos

torneos celebrados dentro do ano natural, acostumadas a que o puntapé de saída fose en xaneiro, como foran os anteriores, Plácido Cortés e as súas pupilas deberían adiantar a pretemporada para comezar a Liga a finais de setembro.

O grupo segundo ficou reducido a dez contendentes. De feito, dos seis grupos da categoría, foron o máis pequeno e o seu desenvolvemento tivo certas intermitencias para

estenderse ao longo de toda a temporada. O bo disto é que polo único que se competiu, e ese non era o obxectivo das galegas, foi polo primeiro lugar, que daba pé á fase de ascenso á División de Honor. Sería, polo tanto, unha temporada tranquila para tomar o pulso, pois non habería descensos. O equipo mantivo practicamente o elenco do ano anterior, incorporando a Nuria, do fútbol sala, Carla, do Sp. Lampón e ás veteranas Oti (Salcedo) e Leticia (Bértola). Por outra parte debeu prescindir por razóns de traballo de Rosana, Souti e Luci, que acabarían incorporándose ao

a partir da segunda volta.

A Liga comezou no Raimundo Álvarez, en Castrillón, ao lado de Avilés, fronte ao Raíces. O equipo deu un bo nivel pero os despistes defensivos ditaminaron a derrota por 3-1. García, de penalti, abriu a conta para as asturianas. Ían

utos e foi de penalti. O partido estivo aberto até o remate, porque se Roza fixo o 2-0 no minuto 77, Carla Ares reduciu a diferenza axiña. Gol histórico o da amarela, a quen pouco lle durou

a alegría, pois Abello volveu ampliar a distancia no derradeiro minuto. Quince días houbo que agardar para obter a primeira vitoria. O 7 de outubro, na Lomba, o acerto de Carmen, aos 35 minutos, deu ao Arousana os primeiros puntos.Desta vez, Patricia Cobas conseguiu manter a porta inmaculada, as arousanistas case non tiveron despistes e competiron contra un dos equipos poderosos do grupo, o Gijón. Dúas semanas máis tarde, o Amigos del Duero, que mantiña o liderado desde a primeira data, non deu opcións ás galegas. O 4-1 só deu pé a que unha nova xogadora colocara o seu nome na lista de goleadoras. Neste caso Leticia, que fixo o gol da honra. O curioso é que nas catro primeiras xornadas, as de Plácido Cortés fixeron seis tantos de distinta autoría, pois no cómodo triunfo sobre as salmantinas do Ribert as anotadoras, por esta orde, foran Rosi, Eli e Oti. Nos dous seguintes partidos, en novembro, mudouse a dinámica nos resultadosÁvila, fronte ao casa Social Católica, as da Lomba facían o primeiro punto como visitantes (0Vilagarcía, contra o León, perderon os primeiros na casa tras caer por un gol marcado por Celsa cando ían dez minutos de xogo. No medio deles deu comezo a Liga Galegaa estrea do Bértola foi espectacular, varrendo a un Palmeira por 15-0. Foi chegar, ocupar o primeilugar e só deixarllo ao Val de Ulla nas xornadas tres e catro, para recuperalo na quinta até o remate da competición. E iso foi por unha circunstancia coxuntural. O Val do Ulla comezou moi forte o torneo, sorprendendo ao Sp. Lampón na Mina (23), ao Callobre na casa, tras folgar na segunda data, e golear ao Palmeira de Suso Paz en Ventín. Tamén veulle ben o choque entre favoritos da xornada dúas. O Aguiño, que folgara na data inaugural, só foi quen de empatar co Bértola nun partido espectacular (4-4), empatado polas de Vilaboa no derradeiro minuto. Foi o único que acabaría cedendo o cadro de Paco Torrestodo o demais serían vitorias. A boa xeira do Val do Ulla foi cortada polo Aguiño que, no campo do Coto, derrotou ás ullenses. Coa invencibilidade tamén marchou o liderado pois, nesa data, o Bértola gañaba no

FF

4

pois Abello volveu ampliar a distancia derradeiro minuto. Quince días houbo que

agardar para obter a primeira vitoria. O 7 de , na Lomba, o acerto de Carmen, aos 35

minutos, deu ao Arousana os primeiros puntos. Patricia Cobas conseguiu manter a

as case non tiveron despistes e competiron contra un dos equipos

Dúas semanas máis tarde, o Amigos del Duero, que mantiña o liderado desde a primeira data, non

1 só deu pé a que olocara o seu nome na lista

de goleadoras. Neste caso Leticia, que fixo o gol da honra. O curioso é que nas catro primeiras xornadas, as de Plácido Cortés fixeron seis tantos de distinta autoría, pois no cómodo triunfo sobre

tadoras, por esta

Nos dous seguintes partidos, en novembro, mudouse a dinámica nos resultados, pois se en Ávila, fronte ao casa Social Católica, as da Lomba facían o primeiro punto como visitantes (0-0), en

o León, perderon os primeiros na casa tras caer por un gol marcado por Celsa

Liga Galega, na que a estrea do Bértola foi espectacular, varrendo a un

0. Foi chegar, ocupar o primeiro ao Val de Ulla nas xornadas

tres e catro, para recuperalo na quinta até o remate . E iso foi por unha circunstancia

coxuntural. O Val do Ulla comezou moi forte o torneo, sorprendendo ao Sp. Lampón na Mina (2-

lobre na casa, tras folgar na segunda data, e golear ao Palmeira de Suso Paz en Ventín. Tamén veulle ben o choque entre favoritos da xornada dúas. O Aguiño, que folgara na data inaugural, só foi quen de empatar co Bértola nun

patado polas de Vilaboa no derradeiro minuto. Foi o único que acabaría cedendo o cadro de Paco Torres, pois

A boa xeira do Val do Ulla foi cortada polo to, derrotou ás

tamén marchou o o Bértola gañaba no

Barbanza ao Sp. Lampón. A Liga púñase moi emocionante, coas de Vilaboa e o Aguiño empatados no alto, superando nun punto ao Val do Ulla e en catro a Callobre e Sp. Lampónque as aguiñenses se puxna Ran, fronte ao At. Cuntis, tras adiarse o seu primeiro partido de Liga por estaren nun torneo en Adexe (Tenerife). Foi dese xeito que ficou a táboa no parón do Nadal. En decembro, a FGF fixo público o nome do seleccionador galego sub’25 que dirixiría ás galaicas no seu primeiro campionato de España desa categoría, que non era a absoluta como chegara a dicirse nalgún medio desa época. O escollido foi Manuel Rey Fernández “Petaca”.Houbo varios treinos sobre unha base vinte xogadoras celebrados no campo das Cancelas, en Santiago e o 20 de decembro.de afrontar o primeiro sector do campionato, que se celebraría no Príncipe Felipe de Arganda de Rei, na comunidade madrileña, fechou a convocatoria de dezaoito cCarolina, Nuria, Eli, Cárol, Leticia e Oti (At. Arousana), María Jesús Coya, Araceli, Vanesa, Luz Pérez, Ana Rodríguez e Cris (Bértola), Montse, María Lamela, Uxía e RosyEstefanía (Val do Ulla).

celeste. A boa imaxe do primeiro encontro trasladouse ao seguinte, fronte a Castela-A Mancharesultado positivo (2-0) Cárol. O equipo ficaba sen opciónssemifinais, algo que non facía parte da meta do combinado tendo en conta que había selemoito máis poderosas, con equipos que representaban esas outras comunidades na máxima categoría.

Barbanza ao Sp. Lampón. A Liga púñase moi emocionante, coas de Vilaboa e o Aguiño empatados no alto, superando nun punto ao Val do Ulla e en catro a Callobre e Sp. Lampón, unha vez

puxeran ao día cunha vitoria na Ran, fronte ao At. Cuntis, tras adiarse o seu primeiro partido de Liga por estaren nun torneo en

. Foi dese xeito que ficou a táboa

En decembro, a FGF fixo público o nome do ionador galego sub’25 que dirixiría ás

galaicas no seu primeiro campionato de España desa categoría, que non era a absoluta como chegara a dicirse nalgún medio desa época. O escollido foi Manuel Rey Fernández “Petaca”. Houbo varios treinos sobre unha base dunhas vinte xogadoras celebrados no campo das

en Santiago e o 20 de decembro. Antes de afrontar o primeiro sector do campionato, que se celebraría no Príncipe Felipe de Arganda de Rei, na comunidade madrileña, fechou a convocatoria de dezaoito con estes nomes: Cobas, Carolina, Nuria, Eli, Cárol, Leticia e Oti (At. Arousana), María Jesús Coya, Araceli, Vanesa, Luz Pérez, Ana Rodríguez e Cris (Bértola),

ontse, María Lamela, Uxía e Rosy (Aguiño) e

No grupo de catro Galiza evitou o confronto con Madrid, que exercía como local. Estreouse con-tra o País Vasco o 11 de xaneiro, perdendo por 3-2 nun encontro moi apertado. Rosy (foto) e Eli marcaron para as da franxa

A boa imaxe do primeiro encontro te, dous días máis tarde

A Mancha, co engadido do grazas ás dianas de Rosy e

. O equipo ficaba sen opcións para entrar en semifinais, algo que non facía parte da meta do combinado tendo en conta que había seleccións moito máis poderosas, con equipos que representaban esas outras comunidades na

Quen saíu mellor parada de Madrid foi Rosy, a dianteira do Aguiño. O seu xogo non pasou desapercibido para Nacho Quereda, seleccionador español, que convocou á galega para un amigable contra Suecia que se xogou na Nueva Condomina, en Murcia, o 23 de xaneiro. Rosario Ramos González asumiu a súa condición de internacional absoluta tras participar durante todo o segundo tempo dun partido no que España consemoi bo resultado contra as escandinavas (0Tamén tiveron a estrea coa escarapela FIFA as asistentes galegas Tuñas Pena e Parga Rodríguez. Na Primeira División, o At. Arousana rematara o ano perdendo en Palencia, contra o Internacional la Amistad e goleara ao nese momento colista, Reocín, por 5-0. Nesa goleada, Eli e Oti colocáranse á fronte da táboa de goleadoras do equipo con dous tantos. O regreso á Liga foi en Mareo. O cadro feminino sportinguista sufriu no primeiro tempo, no que a escuadra acabou con empate a unha diana. No segundo acto as de Vilagarcía perderon intensidade para perder por 4-2. O At. Arousana remataba oitavo, con dez puntos, a primeira volta do campionato. Na Liga Galega, sen grandes sorpresas, e o Aguiño, igualados a 16 puntos, dominaban a táboa no ecuador do torneo da regularidade, establecendo unha pequena marxe de distancia sobre o Val de Ulla (12) e algo máis sobre o Sp. Lampón (9) e Callobre (6). A lista era fechada polo At. Cuntis e Palmeira que, tras igualar a un tanto na segunda xornada, non volveran a sumar desde aquela. O comezo da segunda volta determinou definitivamente o título para o Bértola. Primeiro porque se o Val do Ulla podía aspirar a algo, deixou de facelo ao empatar co Sp. Lampón no Coto (2-2). Despois porque as bertolenses, tras aproveitar a folga do Aguiño na xornada oito e golearen ao Palmeira en Ventín (1-12) derrotaron no partido decisivo ao Aguiño por 3Figueirido, distanciando en seis puntos máis o goal average as da Tasca. Sen esquecernos do At. Arousana, as pupilas de Plácido Cortés deberon de adipor petición das asturianas, o comezo da

FF

5

Quen saíu mellor parada de Madrid foi Rosy, a dianteira do Aguiño. O seu xogo non pasou desapercibido para Nacho Quereda, seleccionador

nvocou á galega para un amigable contra Suecia que se xogou na Nueva Condomina, en Murcia, o 23 de xaneiro. Rosario Ramos González asumiu a súa condición de internacional absoluta tras participar durante todo o segundo tempo dun partido no que España conseguiu un moi bo resultado contra as escandinavas (0-0). Tamén tiveron a estrea coa escarapela FIFA as asistentes galegas Tuñas Pena e Parga Rodríguez.

Na Primeira División, o At. Arousana rematara o ano perdendo en Palencia, contra o Internacional

ad e goleara ao nese momento colista, 0. Nesa goleada, Eli e Oti

colocáranse á fronte da táboa de goleadoras do equipo con dous tantos. O regreso á Liga foi en Mareo. O cadro feminino sportinguista sufriu no primeiro tempo, no que a escuadra do Salnés acabou con empate a unha diana. No segundo acto as de Vilagarcía perderon intensidade para perder

2. O At. Arousana remataba oitavo, con dez puntos, a primeira volta do campionato.

Na Liga Galega, sen grandes sorpresas, o Bértola o, igualados a 16 puntos, dominaban a

táboa no ecuador do torneo da regularidade, lecendo unha pequena marxe de distancia

e algo máis sobre o Sp. Lampón (9) e Callobre (6). A lista era fechada

tras igualar a un tanto na segunda xornada, non volveran a sumar

O comezo da segunda volta determinou definitivamente o título para o Bértola. Primeiro porque se o Val do Ulla podía aspirar a algo, deixou de facelo ao empatar co Sp. Lampón

2). Despois porque as bertolenses, tras aproveitar a folga do Aguiño na xornada oito e golearen ao

12) derrotaron no partido decisivo ao Aguiño por 3-2 en Figueirido, distanciando en seis puntos máis

Sen esquecernos do At. Arousana, as pupilas de Plácido Cortés deberon de adiar, por petición das asturianas, o comezo da

segunda volta contra o Raíces. Trasladaron o partido ao último día de marzo para empatar (4un encontro no que chegaron a est4-1. Antes diso, o comezo real da segunda volta foi moi positivo, empatando en Xixón, derrotando ao líder, Amigos del Duero, na Lomba, por 3iso que comezaran perdendo, e demostrando a superioridade sobre o Ribert, en Salamanca, cun 0-3. A comezos de marzo houbcelebrar a segunda fase do campionato de España de seleccións autonómicas. Galiza foi ás Baleares, en concreto ao campo de Es Moli, ende Bonany, para xogar contra Asturias. De novo, as de Manolo Petaca deixaron outra gran imaxe fronte a equipos teoricamente superiores. Empataron sen goles contra as sureñas e venceron por 1-0 ás veciñas asturiáspuntos deixaron á irmandiña na metade da táboa. No terceiro mes do anoconvocada por Quereda para o oficial EspañaItalia que iría ter lugar en Pozobranco (Córdoba), correspondente á fase de clasificación do campionato de Europa. A futbolista galega debeu renunciar á chamada por mor dunha lesión que a tivo parada durante varias semanas. O último treito das ligas non depararon sobresaltos. O At. Arousana ficou sétimo no grupo segundo de Primeira, o Bértola acabou primeiro, e acompañaría ás de Vilagarcía na división estatal na seguinte campaña, deixando un ano máis ás portas ao Aguiño, e o propio equipo de Vilaboa sumaría o seu segundo título oficial da campaña vencendo ás aguiñenses nunha final de Copa celebrada en Vedra que se decidiu na prórroga.

segunda volta contra o Raíces. Trasladaron o partido ao último día de marzo para empatar (4-4), un encontro no que chegaron a estar vencendo por

1. Antes diso, o comezo real da segunda volta foi moi positivo, empatando en Xixón, derrotando ao líder, Amigos del Duero, na Lomba, por 3-1, e iso que comezaran perdendo, e demostrando a superioridade sobre o Ribert, en Salamanca, cun

A comezos de marzo houbera outro parón para celebrar a segunda fase do campionato de España de seleccións autonómicas. Galiza foi ás Baleares,

o campo de Es Moli, en Vilafranca de Bonany, para xogar contra Andalucía e

de Manolo Petaca deixaron outra gran imaxe fronte a equipos teoricamente superiores. Empataron sen goles contra as sureñas

0 ás veciñas asturiás. Os sete puntos deixaron á irmandiña na metade da táboa.

No terceiro mes do ano, Rosy volveu ser convocada por Quereda para o oficial España-Italia que iría ter lugar en Pozobranco (Córdoba), correspondente á fase de clasificación do campionato de Europa. A futbolista galega debeu renunciar á chamada por mor dunha lesión que a

varias semanas.

O último treito das ligas non depararon sobresaltos. O At. Arousana ficou sétimo no grupo segundo de Primeira, o Bértola acabou primeiro, e acompañaría ás de Vilagarcía na división estatal na seguinte campaña, deixando un ano máis ás

s ao Aguiño, e o propio equipo de Vilaboa sumaría o seu segundo título oficial da campaña vencendo ás aguiñenses nunha final de Copa celebrada en Vedra que se decidiu na prórroga.

FF

6

A irmandiña sub’16 toca as

“semis”

A comezos de febreiro celebrouse o segundo sector do Campionato de España de Seleccións Autonómicas nas categorías sub’18 e sub’16. Non puido completarse debido a que as condicións climatolóxicas obrigaron a adiar os partidos que ían celebrarse en Asturias, correspondentes ao grupo B, no que están implicados os combinados asturiano, navarro, rioxano e estremeño. É por iso que aínda non están determinadas na súa totalidade as catro seleccións que xogarán as semifinais das dúas categorías. Galiza ten moitas probabilidades de facelo, por segunda vez, coas máis novas. Polo momento haberá que esperar ao primeiro de maio, cando remate ese grupo, para poder aspirar a conseguir o fito máis importante do fútbol feminino galego de base que, como mínimo, igualaría ao feito por quen as antecedeu na mesma categoría (O Moar, 2009/10), as mesmas semifinais ás que chegaran as sub’18 nesa mesma campaña en Catarroxa, e o terceiro lugar obtido pola sub’12 en Bormuxos, na temporada 2011/12, na que había varias das actuais cadetes.

As sub’18 … como sempre

O cadro de Quin Balbuena acudiu a San Fernando a cumprir o trámite. Carente de estímulos, tocoulle competir contra unha das mellores seleccións e contra unha das peores. Cando menos, o equipo defendeu os prognósticos, caendo con dignidade contra o cadro local por 1-0 e goleando a Aragón, que finalmente

pode ser colista, ou penúltima, se A Rioxa perdera os dous partidos por unha diferenza conxunta de catro ou cinco goles. Algo acontece con este combinado que, ano a ano, marca cifras semellantes, e que debería servir de reflexión á FGF. Algo mal estase a facer na formulación da irmandiña xuvenil. Os resultados decepcionantes dunha década, salvo as excepcións das temporadas 2007/08 e 2009/10, son para tomar medidas. Dos 41 partidos xogados por este grupo de idade o número de vitorias é só de 14, aos que se xuntan 8 empates e 19 derrotas. As derrotas son case a

metade do total de partidos celebrados. Nerea loitando un

balón no partido

contra Andalucía.

© FAF.

A Irmandiña sub’18 nos

Campionatos de España

2005/06 – 12ª con 3 puntos

2006/07 – 9ª con 4 puntos

2007/08 – 5ª con 10 puntos

2008/09 – 8ª con 5 puntos

2009/10 – 3ª, eliminada en

semifinais por

Madrid (3-1)

2010/11 – 8ª con 4 puntos

2011/12 – 12ª con 3 puntos

2012/13 – 9ª con 4 puntos

2013/14 – 10ª con 3 puntos

2014/15 – 9ª con 3 puntos*

* Dato provisional pois podería

ser superada por Navarra,

Estremadura e A Rioxa.

Dependendo dos resultados

destes equipos Galiza ficará 9ª,

10ª, 11ª ou 12ª, empatada con

Valencia.

FF

7

A segunda fase da competición está deste xeito: Grupo A – Madrid Murcia – Madrid: 1-4 Castela-León – Murcia: 2-1 Madrid – Castela-León: 6-0 Grupo B – Asturias (30/04-01/05) Navarra – A Rioxa: Asturias – Estremadura: Estremadura – Navarra: A Rioxa – Asturias: Grupo C – Cataluña Baleares – Cataluña: 0-3 Canarias – Baleares: 0-0 Cataluña – Canarias: 8-0 Grupo D – Castela-A Mancha País Vasco – Castela-A Mancha: 1-1 Valencia – País Vasco: 0-2 Castela-A Mancha – Valencia: 1-0 Grupo E – Andalucía Galiza – Andalucía: 0-1 Aragón – Galiza: 1-5 Andalucía – Aragón: 2-0 1. Cataluña, 12 (24-1) 2. Madrid, 12 (16-4) 3. Andalucía, 12 (11-0) 4. Castela-A Mancha, 10 (8-3) 5. País Vasco, 7 (7-5) 6. Asturias, 6 (6-2)* 7. Baleares, 4 (5-5) 8. Castela-León, 4 (4-14) 9. Galiza, 3 (6-6) -. Valencia, 3 (6-6) 11. Murcia, 3 (5-8) 12. Navarra, 3 (1-4)* 13. Estremadura, 1 (1-8)* 14. Canarias, 1 (0-16) 15. A Rioxa, 0 (1-8)* 16. Aragón, 0 (2-13) * Teñen dous partidos xogados menos. O último lugar para as semifinais será para Castela-A Mancha ou para Asturias, se esta gaña os dous partidos que lle faltan na casa.

As sub’16 ollan Asturias Un gol de Rosalía, no primeiro dos partidos da fase, o xogado contra as locais andaluzas, no minuto 59, pode ser o billete para as semifinais do torneo. As rapazas

seleccionadas por Manolo Petaca dominaron o choque, apertando varias veces sobre a meta rival na que sobresaíu María, que mantivo ao seu equipo vivo coas súas interven-cións. Achegándose á hora, a galega Teresa roubou un coiro no medio campo da Irmandiña para lanzar unha contra que fechou Rosalía (foto), a futbolista do Victoria, cun disparo a media altura. Despois, as galegas, que non renunciaron a máis contraataques, organizá-ronse con solidez por diante de Carmen evitando que a guardarredes do Villestro pasara por dificultades. No segundo encontro contra Aragón, a confian-za, o cansanzo e algunha xogadora que non estaba na mellor situación psicolóxica logo de certos desencontros cunha das persoas novas do equipo de Louzán que encabezou a expedición, provocaron que o rendemento do equipo non fora o mellor e que en lugar de celebrar a clasificación matemática, agora debamos esperar ao que aconteza no grupo de Asturias no último día de abril e no primeiro de maio. Sería bo que, cara a próxima, na FGF coidaran que persoas designan para levar a expedición e que unha mala elección, como probablemente puido ser a anterior, non estrague as máximas expectativas dunha das mellores seleccións do fútbol feminino galego. A oportunidade que se presenta de conseguir o título é moi factible. En boa lóxica, as galegas deberían estar clasificadas pois as aragonesas non demostraron gran superioridade no partido. O triunfo, que simplemente lles deu vida 24 horas máis, de pouco lles serviu debido a que no día seguinte perderon o seu encontro decisivo contra unha Andalucía, que xa non se xogaba nada agás a honorabilidade de non perder os dous partidos como local. Cataluña, que fixo pleno de vitorias nos catro partidos xogados, e Madrid, están matematicamente

FF

8

clasificados. Galiza, terceira na táboa, ten pé e medio nas semifinais. Os resultados do segundo sector e a clasificación actual é así: Grupo A – Madrid Murcia – Madrid: 0-1 Castela-León – Murcia: 2-1 Madrid – Castela-León: 4-0 Grupo B – Asturias (30/04-01/05) Navarra – A Rioxa: Asturias – Estremadura: Estremadura – Navarra: A Rioxa – Asturias: Grupo C – Cataluña Baleares – Cataluña: 0-3 Canarias – Baleares: 2-0 Cataluña – Canarias: 5-2 Grupo D – Castela-A Mancha País Vasco – Castela-A Mancha: 1-1 Valencia – País Vasco: 0-1 Castela-A Mancha – Valencia: 3-2 Grupo E – Andalucía Galiza – Andalucía: 1-0 Aragón – Galiza: 1-0 Andalucía – Aragón: 2-1 1. Cataluña, 12 (12-2) 2. Madrid, 9 (6-1) 3. Galiza, 9 (5-3) 4. Castela-A Mancha, 8 (7-5) 5. Andalucía, 7 (4-3) 6. País Vasco, 6 (4-3) 7. Aragón, 6 (4-6) 8. Canarias, 4 (5-7) 9. Asturias, 3 (4-1)* 10.A Rioxa, 3 (5-3)* 11. Estremadura, 3 (1-2)* 12. Murcia, 3 (5-8) 13. Castela-León, 3 (2-8) 14. Navarra, 1 (3-4)* 15. Valencia, 1 (3-6) 16. Baleares, 1 (0-8) * Teñen dous partidos xogados menos. O dous últimos lugares para as semifinais están no aires. Optan a eles Galiza e Castela-A Mancha, que teñen os catro partidos disputados, e Asturias, A Rioxa e Estremadura, ás que lles faltan por xogar dous partidos a cada unha en terras asturianas.

Galiza clasifícase para as semifinais só con que Asturias, que xoga na casa, empate, ou gañe, un dos seus partidos contra Estremadura e A Rioxa. Galiza fica suxeita a un desempate con Estremadura se A Rioxa e Estremadura gañan os seus dous partidos e estas últimas conseguen catro goles a prol e reciben un en contra (por exemplo, que gañen a Asturias e Navarra por 2-0 e 2-1, ou 3-1 e 1-0). Galiza fica eliminada se A Rioxa e Estremadura gañan os seus dous partidos e estas últimas conseguen unha diferenza de catro goles a prol entre ambos (por exemplo, que gañen a Asturias e Navarra por 2-0, ou por 3-0 e 1-0), ou aínda de tres se conseguiran facer un mínimo de cinco dianas entre os dous partidos (por exemplo, que gañen aos rivais citados por 1-0 e 4-2, ou 2-0 e 3-2).

A Irmandiña sub’16 nos

Campionatos de España

2009/10 – 3ª, eliminada en

semifinais por

Cataluña (1-0)

2010/11 – 9ª con 5 puntos

2011/12 – 7ª con 7 puntos

2012/13 – 6ª con 7 puntos

2013/14 – 6ª con 8 puntos

2014/15 – 3ª con 9 puntos*

* Dato provisional pois podería

ser superada por Asturias, o que

non lle impediría clasificarse

para semifinais, ou Estremadura

e A Rioxa. Dependendo dos

resultados destes equipos

Galiza ficará 3ª, 4ª ou 5ª.

Polo mundo

Melilla, sede da fase final da Copa de España

A cidade de Melilla será a sede da final da Copa de España que terá lugar entre o 15 e o 17 de maio, no campo de fútbol Álvarez Claros. A novidade da competición é que volta ao formato de fase final a catro. Así, os oito primeiros clasificados na Liga

deberán loitar nunha eliminatoria de cuartos de final, a dobre partido. Os clasificados nesa eliminatoria centrarán logo os seus esforzos na cidade norteafricana onde terán lugar as semifinais, o 15 de maio, e a final, dous días despois. A final da pasada edición, na que o Barcelona derrotou nos penaltis ao Athletic, tivera lugar en Ceuta.

FIFA aproba perto de 300 proxectos para o 2015

Fai parte da nova estratéxica daavalada poafección cara o fútbol feminino, cada vez con má

seguidores e licenzas, e que foi sometidatraballo do organismo reitor. Entre as principais conclusións deste comité de estudo salienta a suxestión para a creación dun Mundial de clubfeminino, na liña dos dez principios de desmarcados no Congreso da FIFA do pasado mes deNa actualidade, o total das 177 asociacións membro dinvisten 38,9 millóns de dólares (uns 34,euros) o que supón un gasto redondeado de 220.000 dólares (194.000 euros) por cada federación nacional.elas son presentados programas dentro dos criterios establecidos polo máximo organismo que logo tamén subsidia. Para este ano foran aprobados arredor de trescentos en todo o mundo.

Iris Mora, outra internacional que entra na política Estase a dar cada vez con máis frecuencia o paso á política de antigas futbolistas internacionais no continente americano. Desta vez é a mexicana Iris Morapresentou a súa precandidatura polo PRD para unha deputación federal en Quintana Roo. No acto inaugural da campaña, Mora tomouse fotos con cen convidados entre os que estaban a senadora Alejandra Barreles e o deputado federal, Javier Salinas. México, un país dominado pola inestabilidade social e cunha grande parte de políticos

FF

9

olo mundo

elilla, sede da fase final da

A cidade de Melilla será a sede da final da Copa de España que terá lugar entre o 15 e o 17 de maio, no campo de fútbol Álvarez

ompetición é que de fase final a catro. Así,

os oito primeiros clasificados na Liga deberán loitar nunha eliminatoria de cuartos de final, a dobre partido. Os clasificados nesa eliminatoria centrarán logo os

ricana onde terán lugar as semifinais, o 15 de maio, e a final, dous días despois. A final da pasada edición, na que o Barcelona derrotou nos penaltis

FIFA aproba perto de 300

Fai parte da nova aposta a FIFA que vén

avalada pola crecente cara o fútbol

nino, cada vez con máis a ao grupo de

ste comité de estudo n Mundial de clubs

os dez principios de desenvolvemento pasado mes de xuño.

ns membro da FIFA (uns 34,29 millóns de

n un gasto redondeado de 220.000 dólares (194.000 euros) por cada federación nacional. Desde todas elas son presentados programas dentro dos criterios establecidos polo máximo organismo que logo tamén

foran aprobados arredor de trescentos

Iris Mora, outra internacional

Estase a dar cada vez con máis frecuencia o paso á política de antigas futbolistas internacionais no continente

Iris Mora, quen polo PRD para unha

deputación federal en Quintana Roo. No acto inaugural da campaña, Mora tomouse fotos con cen convidados entre os que estaban a senadora Alejandra Barreles e o deputado

. México, un país dominado pola inestabilidade social e cunha grande parte de políticos

marcados polas comisións recibidas por parte de mafias que controlan mercados como o das armas e a droga, será o novo campo de xogo de Mora, cuxo programa ten como lend“ Iris Mora contigo Vs. la corrupcióncampaña, a candidata mostra a súa imaxe vestida coa camisa da tri .

O Liverpool ficha a Oshoala

importantes: as defensas da selección inglesa Lucy Bronze Demi Stokes, e a escocesa Jennifer Beattie. foron os do Liverpool. OInglaterra, que xa presentaSatara Murray e ás noruegKrogedal Smorsgard, volveu aos titulares ao aimportante fichaxe de Asisat xogadora nixeriana, de 20 años, gae da Chuteira de Ouro na Copa pasado. O técnico, Matt Beardpola chegada de Oshoala aabsolutamente encantado porunha das mellores futbolistas "Demostrou no Mundial subprimeirísima fila e coa súa fichamestre". Foto: © fifa.com

O Rayo asina aMarika Ohshima é a terceiraxaponesa na Liga española nesta temporada. A centrocampista cpara ocupar a vacante deixada pola lesionada de longa duración, Patricia Mascaró, co ligamento cruzado anterior da perna dereita roto. Oshima, internacional con Xapón coas seleccións sub’16 e sub’17, acompañará na máxima categoría do campionato Asako Sakurabashi (San Gabriel) e Mitsue Iwakura (Valencia). Foto: © Rayo Vallec

marcados polas comisións recibidas por parte de mafias que controlan mercados como o das armas e a droga, será o novo campo de xogo de Mora, cuxo programa ten como lenda:

la corrupción”. Na imaxe de campaña, a candidata mostra a súa imaxe vestida coa camisa

O Liverpool ficha a Oshoala Os grandes traspa-sos que efectúan en xaneiro e febreiro os principais clubs de Inglaterra no son novidade. Este ano, o Manchester City, presentou tres reforzos

importantes: as defensas da selección inglesa Lucy Bronze e a escocesa Jennifer Beattie. Máis mediáticos

O actual campión da Liga de a presentara á defensa estadounidense

s norueguesas Ingrid Ryland e Line , volveu aos titulares ao aunciar a

de Asisat Lamina Oshoala, a prodixiosa eriana, de 20 años, gañadora do Balón de Ouro

ro na Copa do Mundo sub’20 do ano Matt Beard, non podía conter a alegría

egada de Oshoala ao seu equipo. “Estou por ter fichado a Asisat, pois é

ores futbolistas novas do mundo", afirmou. ub’20 que é unha xogadora de fichaxe demos todo un golpe de

a Ohshima Marika Ohshima é a terceira xaponesa na Liga española nesta

centrocampista chegou para ocupar a vacante deixada pola lesionada de longa duración, Patricia Mascaró, co ligamento cruzado anterior da perna dereita roto. Oshima, internacional con Xapón coas seleccións sub’16 e sub’17, acompañará na máxima categoría do campionato hispano a Asako Sakurabashi (San Gabriel) e Mitsue Iwakura

Foto: © Rayo Vallecano de Madrid.

FF

10

O Espanyol contrata á italiana Capelli

Martina Capelli, internacional transal-pina, foi contratada polo Espanyol tras tela varios días a proba. A parmesana, que se estreara na Serie A do fútbol italiano coa A.C. Reggiana, marchara en agosto do 2013

ao Herforder, equipo que ascendeu ao final da campaña á Primeira Bundesliga pero co que ela xogara até o mes de decembro. Na actualidade, e durante todo o ano 2014, militaba no segundo equipo do Duisburgo. A centrocampista asina polo conxunto branco e azul até o remate da campaña. Alí coincidirá coa galega Anair Lomba. Foto: © R.C.D. Espanyol.

Sp. Huelva, campión de Andalucía

O cadro sportinguista proclamouse campión da I Copa de Andalucía ao vencer ao At. Málaga. As onubenses golearon ás malagueñas, que se adiantaran no marcador aos 21 minutos grazas a un tanto logrado por

Chari. As xogadoras dirixidas por Antonio Toledo empataron pasada a media hora cun gol de Martín-Prieto, e viraron o marcador antes do descanso, logo dunha presión asfixiante, con outra diana de Virgy. No minuto 47, Sandra fixo o 3-1 e no 56, outra vez Martín-Prieto, fechou a conta. A partir dese momento, o conxunto onubense levantou o pé deixando que o encontro decorrese sen máis novidades. A capitá, Patri Gavira, foi a encargada de recoller o trofeo dunha competición que colle vida no ano do centenario da Federación Andaluza.

Australia vence no Tri-Series de Auckalnd

A selección australiana proclamouse vencedora do Tri-Series celebrado na cidade de Auckland. As Matildas venceron pola mínima nos seus dous partidos e aproveitáronse do empate a un tanto entre

as anfitrioas, Nova Zelandia, e Corea do Norte, na xornada inaugural, venceron primeiro ás asiáticas (2-1) e, no último partido do torneo, ás veciñas all white. Australia fixo un gran primeiro tempo, onde tomou a clara vantaxe de 3-0, para deixarse ir na parte final do encontro no que as locais,

por medio de Sarah Gregorius, fixeron os dous goles de Nova Zelandia. Gregorius e a australiana Michelle Heyman proclamáronse mellores goleadoras do evento, con dous tantos. Os partidos tiveron lugar entre o 8 e o 12 de febreiro no Bill McKinlay Park.

Stephanie Roche xogará en Houston A internacional irlandesa, autora dun dos goles máis espectaculares do ano 2014, xogará a próxima Liga dos Estados Unidos defendendo as cores do Houston Dash. Randy Waldrum, técnico do equipo texano, sinalou que Roche daralles o peso específico da experiencia internacional, ademais dunha nova alternativa atacante que até agora non tiñan”. E concluíu afirmando que “todos os seguidores do equipo, e do fútbol feminino en xeral, están moi ilusionados con esta fichaxe”.

Reggio Emilia, sede da final da Champions 2015/16 O estadio Città del Tricolore, en Reggio Emilia, acollerá a final da Copa de Europa da próxima temporada. O encontro terá lugar o 26 de maio do 2016 e sucederá ao Friedrich-Ludwig-Jahn, berlinés, onde será disputada a final da presente temporada. O Città del Tricolore, con capacidade para 21.000 espectadores, é a sede habitual dos partidos da Sassuolo, da Serie A do fútbol masculino italiano, e foi construído no ano 1995. Anteriormente, acolleu un partido da selección masculina azzurra, clasificatorio para a Eurocopa de 1996, que xogara contra Lituania, ademais de dos encontros da azzurrini sub’21, no clasificatorio para a fase final do Europeo deste ano, contra Irlanda do Norte, e na eliminatoria de clasificación contra Eslovaquia.

Foto: © Reggiana Calcio.

FF

11

Máis perto

Ari, operada A mediacentro do Villestro foi operada a mediados de febreiro da súa rotura de ligamento cruzado. A xogadora, que tras o seu paso polo At. Arousana, vivía a súa segunda experiencia na Liga de Segunda División, internacional con España na categoría sub’17, caeu lesionada no partido da xornada 12 que as celestes xogaban no Manuel Díaz Vega contra o Oviedo Moderno B. O período de recuperación imposibilitaralle regresar aos campos no que resta de campaña nun exercicio no que fora titular nos doce partidos, xogando 1.001 minutos nos que fixo

tres tantos. Foto: © Revista do Fútbol Feminino Galego.

Míriam Fraga, expulsión express Acababa de entrar no campo substituíndo a Rebeca, goleadora do Tordoia. Na primeira acción, Míriam Fraga foi expulsada con vermella directa polo colexiado Villamor Rial. É a expulsión máis rápida do ano na categoría, a primeira da temporada que recibe o Tordoia, a primeira que tamén recibe unha xogadora que sae ao campo substituíndo a unha compañeira e convertíase, até esa data, na vixésima cuarta futbolista en participar un único minuto nun partido na Primeira Galega, ben é certo que nos 23 casos anteriores foi a típica substitución no último minuto de encontro.

Sheila Orro, ao Tordoia A defensa que comezara a pretemporada no Victoria incorporouse no mes de febreiro ao Tordoia, aumentando a calidade do equipo revelación da Primeira División Galega. A defensa, que tamén mostra as súas habelencias no eido musical como compositora, guitarrista e voz da banda coruñesa de pop rock, La senda de

Afra, ten pasado non só no Victoria, senón tamén no Orzán, en ambos casos na Segunda División española.

O Orzán B faise con María Roibás A dianteira María Roibás rematará a temporada no Orzán B, da Primeira Galega, tras ter comezado a temporada no

Villestro, equipo co que acadou a Copa FGF desta mesma categoría, na pasada temporada e, logo do segundo lugar na Liga, o ascenso final á categoría de prata. A futbolista non atopou o seu espazo no cadro santiagués, fundamentalmente por razóns laborais, que xa lle fixera perder algún partido importante da pasada sesión. Ao Villestro chegara procedente do Aguiño, equipo no que se consagrara como unha dianteira eficaz. Foto: © Revista do Fútbol Feminino Galego.

O Dena retírase da Liga O cadro do Salnés, despois de sufrir moitas goleadas, a maior parte delas tendo que afrontar os partidos con menos de once futbolistas, anunciou o abandono da competición. O primeiro partido no que debía executarse a decisión non tivo consecuencia para a Liga pois coincidiu

coa xornada na que lle tocaba folgar por segunda vez na competición. Así, esa ausencia comezou no partido que as enfrontaba ao Umia en Barrantes. Segundo a regulamentación xeral para estes casos ese partido debera ter o resultado de 3-0 e, a partir dese momento, tendo en conta os 152 goles en contra do conxunto denense e a contabilización de partidos xogados até a xornada 17, catorce, tendo en conta que mantiña adiado o que debera xogar en Noalla, na xornada 9, o resto de partidos que completan o seu calendario deberían ser asignados coa derrota do cadro unionista por 10-0. No sitio web oficial da FGF non hai nada publicado ao respecto, incluídos os tres puntos negativos que lle corresponderían por non se ter presentado, malia telo avisado, ao partido contra o Umia. De non producirse a actuación administrativa regulamentaria, a táboa clasificatoria ficará desvirtuada ao remate da Liga por non atender á normativa.

María Ameneiros, recuperada A guardarredes do Orzán, que tras un golpe nunha das súas pernas no partido que o seu equipo xogara nas Relfas, contra o Sárdoma, agravado ao golpearse na zona doente nun dos primeiros treinos do 2015, volveu aos campos de fútbol tras algo máis dun mes de parón. Logo de catro xornadas de ausencia, a meta valexa reintegrouse ás convocatorias do equipo dirixido por Diego Fernández

no partido no que as aurinegras recibiron a El Olivo. Tamén é unha boa nova para o seleccionador sub’16, Manolo Petaca, da que é unha habitual nas convocatorias. Foto: © Revista do Fútbol Feminino Galego.

FF

12

Trío goleador no grupo I da Segunda española

Por primeira vez, cando menos desde a temporada 2007/08, chegados a unha data tan avanzada do campionato, a xornada 17, tres futbolistas, Eva (Friol), Tomy (Victoria) e Natalia (Sárdoma), todas con quince dianas, lideran a táboa de goleadoras do grupo I da Segunda española. As tres dianteiras xa coincidiran na cabeza da táboa, só que

con cinco tantos, na quinta xornada desta Liga. Doce máis tarde, reencóntranse no cumio outra vez. Os dous que lle fixo Natalia ao Bértola, unido á ausencia por sanción de Eva e a que Tomy non marcou nas tres dianas albo e negras, precisamente ao cadro lugués, consumaron esa igualada a falta de nove partidos para o remate. Foto: Tomy. © Revista do Fútbol Feminino Galego.

Patricia Bergantiños, rotura de escafoides A temporada rematou para Bergantiños, do San Estebo de Abellá. Unha fractura de escafoides aceleroulle o remate perdéndose o que queda de Liga e a Copa. Os resultados mostraron o dano no óso que lle ocasionará andar tres semanas con xeso. A futbolista, animada, xa mostrou nas redes sociais o seu reto de regresar ao equipo na próxima temporada e a aposta por lograr os goles que neste exercicio non puido conseguir. Foto: (c) Revista do Fútbol Feminino Galego.

Noe, descubrimento valexo entre os paus

Coa marcha de María Ameneiros a finais do pasado ano, e as ausencias de Silva, a partir de xaneiro, Fernando Álvarez está conseguindo un imposible. O técnico ferrolán conseguiu manter o nivel do equipo colocando entre os paus a tres xogadoras non especialistas na hora de evitar a sorte máxima no fútbol, o gol. Na xornada 10 tiveron que ser Noe e Cuki as que resgardaran o

marco do cadro naronés. Despois tocoulle a quenda a Álex, durante cinco partidos, de xeito intermitente, pero o experimento non foi bo, pois apañou dez tantos. Tras a última aparición de Silvia, a seguinte aposta volveu a ser Noe que, sorprendentemente, se converteu na guardarredes menos goleada do mes de febreiro. Tanto á así que non foi goleada nos tres partidos xogados polo equipo. Foto: (c) Revista do Fútbol Feminino Galego.

Aguiño, 20 goles ao Sar Sen piedade deportiva foi como tratou o Aguiño ao Sar no partido correspondente á xornada 20 do grupo primeiro da Segunda Galega. As da Tasca asustan e van dispostas a asaltar o primeiro lugar que durante a maior parte do torneo está ocupado polo Victoria B. Oito goles de Saritta, catro de Albita, que dúas xornadas antes lle marcara nove ao Imperator, dous de Marina, de Mon e de Adelaida Montiel, e un de Alitas e Ana, asinaron as dúas deceas que apañou o equipo de Extramundi. É o récord da temporada pero non o da historia do fútbol feminino galego. Si, en todo caso, é a maior recibida polo Sar, superándose na que lle metera o Dubra (17-0) na temporada 2012/13. Para atopar goleadas por vinte ou máis goles hai que remontarse á temporada 2001/12, no grupo segundo da entón chamada Primeira Galega, pois a actual Primeira era a Preferente. Daquela a vítima das mesmas foi o desaparecido Goián que sofreu catro nos seus desprazamentos aos feudos do Valladares (27-0), Atlántida Matamá (26-0), El Olivo B (24-0) e Tomiño (20-0). Foto: Saritta. © Revista do Fútbol Feminino Galego.

Plenos de Míriam (Arcadia) e Vanessa (Portonovo), no mes de febreiro

O Arcadia, que marcha imbatido camiño do ascenso, tivo en Míriam González ao seu referente goleador. Fixo sete goles, incluíndo dous hat-tricks, liderando ao seu equipo nos triunfos contra Noalla, At. Pontevedra e Puentearnelas. Non foi a única en marcar nos tres partidos pois Vanessa Galdames (Portonovo) tamén batiu ás

guardarredes dos seus tres rivais do mes, nomeadamente Amanecer, Salcedo e Noalla. A arlequinada, en todo caso, só marcou catro goles. Foto: Míriam. © Revista do Fútbol Feminino Galego.

O Rúa iguala récord negativo O 1-10 recibido polo Rúa Valdeorras contra o Victoria B é a maior goleada recibida polo conxunto ourensá ao longo da súa historia. O precedente anterior data da temporada 2011/12, en Bembibre, cando perderan fronte ao Dubra polo mesmo resultado. O partido correspondía, como o do pasado febreiro, á Liga do cuarto chanzo do fútbol español. Tampouco é a primeira vez que perde por nove na casa, pois naquela sesión recibira dous 0-9 do Pastoriza e o Villestro.

FF

13

Pacy: One-club woman

Patricia Cid Álvarez, futbolisticamente Pacy, leva no Barbadás desde que alguén pensou en que alí, na Valenzá, o fútbol feminino tiña unha razón de ser. Na provincia na que as mulleres prefiren o fútbol sala ao fútbol de campo, ela non podía ser doutro xeito, foi un produto de pavillón. O mellor é que, aínda noviña, a nai simbólica de todas, Cris, pensou nela para comezar a construír o proxecto. E alí foi, con

Modesto e con Jose, que foron quen lle ensina-ron os primeiros fundamentos po-sicionais no 105 x 68. O seu ven-cello ao equipo da Valenzá vol-veuse a mostrar cando unha Erasmus levouna ao norte de Europa, a Fin-landia, nun dos momentos máis doces da entida-

de. Era a campaña da estrea na Segunda División española e ela e a súa mentora, Cris, que tampouco podía xogar pois ía ser nai, e desta vez non en sentido metafórico, debían de vivir a historia desde fóra do vestiario. Pois non, Pacy burlou a circunstancia e como xogadora fundamental que era, o equipo fíxolle ficha e, aproveitando as vacacións de Nadal, participou en tres partidos que lle deixaron un sabor agridoce, pois nun deles acabou lesionada. Pacy é, e probablemente será, desas xogadoras que sempre defenderán un emblema, o que vai estampado na camisola azul do Barbadás. É por iso que é unha one-club woman. Só o seu estado de ánimo, determinará se algún día deixará de selo.

Nun dos feudos do fútbol sala feminino galego, como xurde a iniciativa do Barbadás? Ese ano decidiron desfacer a Liga de Provincial de fútbol sala porque eramos poucos equipos. Nós queriamos seguir xogando, polo que nos unimos xogadoras do Ourense, da Valenzá e do Melón. Ti es das primeiras que acudiu á cita. Chamoume Cris ese verán comentándome que estaban iniciando un equipo de fútbol en Barbadas, pareceume interesante polo que me animei e cambiei ao fútbol.

Desde o principio montades un equipo competitivo. Competitivo?? Buffff! (risas). Eramos un equipo novo feito de xogadoras de fútbol sala, tacticamente non sabiamos nada de fútbol, pero tecnicamente defendiámonos ben, por iso foinos ben. Nesa xénese hai un home, Modesto López. Que significa o actual coordinador do club para o fútbol feminino na Valenzá? Actualmente é o coordinador da escola deportiva, un enlace entre o Concello e o equipo. Podemos dicir que é un dos mais implicados co feminino. Modesto comeza a temporada pero é substituído por José Morales, outro home fundamental na creación das escolas do club. Que che aportou o ano con el? Recordo que ese ano ascendemos. Era un home moi ilusionado con potenciar o deporte feminino.

Na 2008/09, cumpristes sobranceiramente na vosa estrea. Sodes as mellores despois do trío de favoritos: Erizana, Coruxo e Guardesa. Eramos un grupo de dez. Ademais disto, non

tiñamos ningunha presión, o noso único obxectivo era pasalo ben facendo deporte.

“Boa compañeira, alegre, boa deportista e cunha profesionalidade definida que aporta cousas positivas ao grupo”. Modesto López

FF

14

Pois onde o mellor o pasastes foi na Copa, non é? Caedes en semifinais, por un gol, nunha eliminatoria cun global de 6-5, contra o Ciudad de Santiago. Que vos faltou para estar na final? Faltounos experiencia, despois dese ano conseguimos chegar a tres finais de Copa. É unha competición que sempre se nos deu ben.

No ano seguinte, nunha Liga unificada de Preferente, tendes unha loita espectacular co Bértola por un segundo lugar, que logo vos dá o ascenso. Foi a túa mellor temporada como futbolista? Si, foi unha das mellores. Loitamos por algo e vimos que podiamos conseguilo, que tiñamos competencias e habilidades para facelo, polo que foi un dos mellores anos, tanto a nivel individual como a nivel colectivo. Tes unhas apreciables condicións técnicas e visión de xogo desde atrás pero a ti o que te gustaba era ser dianteira centro? Gústame xogar noutras posicións. O motivo fundamental é que canto mais adiante xogo mais liberdade teño. José Morales colocoute nesa posición nun partido. Como foi a experiencia? Encantoume! Nótome con moitísima mais liberdade. Quen é a mellor, ou o mellor, central do mundo? Gustábame a parella de Piqué e Puyol. Puyol é a veterania e Piqué é o novato rebelde que sube cando lle peta. E a mellor dianteira? Sendo galega, e téndoa tan perto, a resposta é obvia: Vero Boquete. O ascenso do equipo coincide coa túa marcha a Finlandia cunha Erasmus. Por que Finlandia?

Quería irme a un lugar atípico e quería aprender inglés. Finlandia e un contraste social e cultural grandísimo en relación a España. Puideches relacionarte co fútbol feminino de alí? Entrenei co F.C. Espoo, pero na época que eu estiven alí non había Liga. Tampouco quixen comprometerme demasiado porque nas fins de semana intentaba

aproveitar para coñecer outras zonas de Finlandia e facer viaxes. Seguías o que estaban facendo as túas compañeiras na Liga? Por suposto! Nunca me desvinculei do

equipo e as compañeiras sempre me facían resumen do partido.

Lembro que, malia todo, fixéranche ficha e chegaches a participar 200 minutos en tres partidos invernais daquela Liga. Si, fixen a pretemporada, pero a mediados de agosto marchei. Fixéronme ficha porque en Finlandia o período de vacacións é máis longo, case un mes e medio, polo que puiden xogar tres partidos. O descenso daquel ano sería evitable se estiverades ti e Cris, que acababa de ser nai? Iso nunca o saberemos. Este ano estamos as dúas e imos en descenso. Nin unha nin dúas xogadoras condicionan un

equipo. Ademais o primeiro ano sempre é unha toma de contacto coa categoría.

Neses anos, até o pasado, o teu técnico é Fofi, para quen sempre foste importantísima. Como te ves a ti mesma no Barbadás? Pois agora mesmo non é o meu mellor momento futbolisiticamente, xa que por motivos laborais teño moitas dificultades para acudir aos adestramentos. Con Fofi volvedes a Segunda, gañades unha Copa e facedes a mellor clasificación da historia. Que

“Unha das xogadoras más técnicas que tiven e que se implicou no equipo nun momento importante como foi o da creación do mesmo”. José Morales. José Morales

“A mellor xogadora, a nivel técnico, do equipo. Se tivera máis competencia e xogara ao cento por cento sería das mellores centrais da Liga”. Fofi Martínez.

FF

15

aconteceu neses dous anos para que derades ese nivel? Ilusión, motiva-ción e unión son os factores claves do éxito colectivo. Cando Fofi marcha na pasa-da campaña di, nun ton divertido, que o fai porque está tan cheo de vós como vós del. Realmente, desde a túa perspectiva de xogadora, o seu ciclo estaba esgotado? Os ciclos come-zan, pero tamén acaban. E penso que tanto nós coma Fofi decatámonos que se acabara. Fofi foi e segue sendo importantísimo para o grupo. O Barbadás é un club moi familiar, no que sempre estades as mesmas. Que ten iso de bo e que ten de malo? O bo é que nos coñecemos, sabemos o carácter de cada unha, as reaccións … e tivemos un grupo moi san humanamente. O malo e que nas relacións diarias sempre hai roces. Tamén tivemos poucas incorporacións, somos practicamente o mesmo grupo que empezou hai sete anos, o que non che deixa sitio para aprender de xente nova. Este ano estades cun estreante, Rubén García. É o teu cuarto técnico no fútbol. Como o vedes desde o vestiario? Ruben chegou nun momento difícil, o equipo viña dunha temporada complicada coa marcha de Fofi. Ademais é novo no fútbol feminino, necesita tempo para adaptarse. Hai voces que din que este ano, unha das chaves da vosa traxectoria é que perdestes a condición de autocrítica. Que hai de certo? Non creo que sexa un dos motivos máis relevantes. Para ti, cales son as razóns dun troco así dun ano a outro? Estamos adestrando seis ou sete xogadoras os tres días, os adestramentos son ás 19.30, polo que para a xente que traballamos é case imposible acudir.

Cres que a presenza do Barbadás, mesmo como equipo ascensor, é fundamental para a vertebra-ción do fútbol feminino galego? Pois si, xa que somos o único equipo de Ourense. Es economista. O fútbol é unha multinacional? O fútbol mascu-lino de Primeira e mesmo o de Segunda División claro que é unha multinacional. E os equipos empre-sas. O noso non é

mais que un xogo/deporte. Como debe ser o investimento económico no fútbol feminino? Necesítase investir ilusión, tanto nunha base como nun equipo sénior. Con iso sería suficiente. Como formulades a temporada de aquí ao final? Saír ao campo todos os domingos con ganas de gañar. Traballaremos para facer os máximos puntos posibles. E o futuro de Pacy no equipo? Logo de seis anos aquí, estou algo desgastada e desilusionada. Pero é moi cedo para falar diso.

Fotos: Acervo de José Morales e Revista do Fútbol Feminino Galego.

“Xogadora de moitos recursos grazas á súa facilidade de golpeo cos dous pés”. Rubén García.

FF

16

FF

17

FF

18

Palabra de muller no deporte

Mabel Ramos Aguirre

Mabel Ramos xogou nas Celestes, no Friol, na Milagrosa, no Victoria e na selección mexicana. Actualmente exerce como psicóloga deportiva,

licenciatura obtida na Universidade de Anahauac.

“Existen soños que só se conseguen cos pés”

Nesta edición de psicoloxía deportiva de fútbol feminino, queremos facer un repaso das diversas ferramentas que unha xogadora, un treinador ou treinadora, pode utilizar para elevar o rendemento deportivo. A base deste estilo de artigos é que se debe traballar con valores e, sobre todo, cunha metodoloxía de treino psicolóxico, o establecemento de obxectivos, o desenvolvemento da confianza, a concentración e o autocontrol son a base deste tipo de práctica. Nalgúns países estase a dar máis rigor ao desenvolvemento do fútbol feminino. Queremos mostrar un exemplo de éxito que está collendo cada vez máis impulso, non só en México, senón agora tamén a nivel internacional. É o caso de club Tijuana Xoloitzcuintlas de Caliente, club profesional de fútbol feminino que naceu co apoio incondicional dos seus dirixentes, que tamén o son do equipo masculino da Primeira División profesional de fútbol en México, xente que, tras sete anos despois da fundación, xa levan conseguidos un título de Liga, outro de ascenso e outro de campión de ascenso. Xogan no estadio Caliente, da cidade fronteiriza de Tixuana, veciña da de San Diego, California, nos Estados Unidos. Este club fixo historia ao ser o primeiro equipo da Primeira División mexicana de fútbol masculino que deu ás mulleres a oportunidade de se desenvolveren a nivel profesional desde as súas bases ata o equipo sénior. “Xolas”, como se coñece popularmente o club, está traballando cunhas duascentas futbolistas novas desde hai un ano, número importante que vai en aumento Entrevistamos á iniciadora do proxecto, a licenciada Marbella Ibarra, que foi xogadora de fútbol. Ibarra é unha recoñecida técnica mexicana e, actualmente, leva a coordinación do proxecto feminino do

Xoloitzcuintlas. Baixo a súa coordinación está Andrea Rodebauhg Huitron, ex xogadora nas Ligas de Estados Unidos, Xapón e Francia, internacional con México, además de ter sido a seleccionadora do combinado azteca sub’20 na Copa do Mundo da categoría celebrada en Chile no anos 2008. Na actualidade é técnica da FIFA e do primeiro equipo de Xoloitzcuintlas.

Equipos do Xolas. © C. Tijuana Xoloitzcuintlas.

Comezaremos con Mar para que nos conte, a nivel deportivo e psicolóxico como levou este proxecto a ser un éxito. Mar, cres que existen diferenzas de mentalidade entre o fútbol masculino e o feminino? Si, por suposto. Hai moita diferenza, Na miña humilde opinión é moito máis forte a mentalidade dunha muller porque se sobrepón a moitas adversidades, a moitos rexeitamentos, moitos estigmas que, en vez de afastalas do fútbol, sérvenlles de motivación. Elas estudan, traballan e xogan ao fútbol; os homes, nalgunhas ocasións estudan, pero a maior parte só se dedican a xogar porque saben que poden vivir disto. Cal é a fortaleza que pensas ten a muller para se sobrepor ante esas dificultades? A perseveranza, a disciplina e a vontade. Creo que, no xeral, somos moi disciplinadas, precisamente porque traballamos, estudamos e xogamos ao fútbol. Estas tres cousas, ao mesmo tempo, no se poden facer sen disciplina. Que cres que é o que motiva a unha xogadora dentro e fóra do campo de fútbol? A motivación máis grande que busca unha xogadora nace do sentirse valorada, que pode chegar a triunfar, demostrar que tamén ten a capacidade para xogar a un fútbol que, por desgraza, en México, aínda segue sendo de homes e para os homes.

FF

19

Que habilidades psicolóxicas ten o corpo técnico do equipo sénior do Xoloitzcuintlas? En primeiro lugar, a técnica principal, que é Andrea Rodebaugh. Andrea é unha das treinadoras máis capaces e estudosas dentro do fútbol feminino. A súa simple presenza fai que as futbolistas do club estean motivadas para ir treinar. As súas sesións son realmente esixentes, como se estiveran dentro dun partido real. As rapazas non saen delas sen ter deixado todo dentro do campo. Mesmo así, no día seguinte volve estar aí, ben espertas ás cinco da mañá no estadio, para comezar o novo treino. Unha das virtudes de Andrea é a súa humildade e sinxeleza, malia que todos saibamos que é unha persoa con moito prestixio. Nas sesión, sen embargo, é unha máis, unha persoa moi próxima coas súas xogadoras. Se hai algún erro, para a xogada e fala coa xogadora implicada, explica, e ofrece as posibles solucións aos problemas. Despois, recomeza a sesión. Andrea conta, dentro do equipo técnico, co profesor Aurelio Valenzuela. Aurelio é unha persoa moi analítica e intelixente, das que sabe facer grupo coas xogadoras. Nas súas charlas, despois dos treinos e dos partidos, fai un repaso coas xogadoras sobre o que poden mellorar táctica e tecnicamente. É outro que tamén está cargado de solución. Parte fundamental do grupo é Nancy, a nosa preparadora física, a quen debemos que as nosas rapazas estean ao cento por cento no aspecto físico.

Andrea Rodebaugh e Ignacio Palau. © C. Tijuana Xoloitzcuintlas.

Falas que Andrea utiliza unha ferramenta psicolóxica que para nós é a simulación. É dicir, realiza os seus exercicios do xeito máis parecido a un partido de fútbol. Como leva á práctica a aplicación desta ferramenta psicolóxica? Ela fai 45 minutos con balón, realizando ensaios globalizados, simula exercicios con contacto entre xogadoras e outros de moita intensidade, sempre coa respectiva recuperación. Son sesións de dúas horas, como se estiveran xogando un partido de fútbol.

Como coordinadora, como desenvolves a confianza da xente que tes ao teu cargo, desde o corpo técnico ata as xogadoras? Eu coordino, pero sempre lles dou a autonomía para que tomen a súas propias decisións, as que crean correctas. Non me meto en se sancionan a unha xogadora, nin na corrección de sistemas de xogo, ou nos trocos de estratexia. Eles Técnicos do Xolas. © Mabel Ramos. tamén deciden sobre o plantel, incluso para reclamar algún reforzo de xogadoras de categorías inferiores da nosa base. Nestes casos tamén existe a comunicación necesaria entre nós. Convén non esquecer a perspectiva de equipo de traballo que somos e non só ten que haber comunicación senón tamén una retroalimentación que se produza do noso contacto. Por exemplo, no primeiro equipo temos un plantel de 30 futbolistas das que só podemos convocar a 18 para cada partido. Para chegar a esas 18 facemos unha análise exhaustiva en equipo pois deben ser as mellores nese momento. Temos a capacidade da autoanálise e confianza. É dicir, se alguén de nós está errando na toma de decisión, acabamos reanalizando a situación de xeito grupal para corrixir o rumbo. Que habilidades psicolóxicas e deportivas cres que deba ter unha xogadora para alcanzar o éxito, chegar a ser parte dun club tan importante como é o Xolas, ou ser internacional con México? Máis que nada a disciplina, pero tamén no aspecto técnico é táctico cómpre que sexan xogadoras plurifuncionais, que saiban xogar dúas ou tres posicións, para que as oportunidades de apoio ao equipo en diversas facetas do xogo teñan maior nivel e maiores opcións para facer axustes. As nosas xogadoras, cando van coa selección mexicana, só xogan nun lugar e aquí, en Xolas, buscamos a súa multifuncionalidade. A nivel psicolóxico, a xogadora de fútbol ten que deixar a saudade da familia, da parella, dos amigos e da súa zona de confort. Moitas xogadoras non triunfan no estranxeiro por esta saudade da que falamos. Teñen

FF

20

que ter moita forza de vontade para procurar o éxito e a gloria. No caso de varias seleccionadas nacionais preguntamos por que xa non o son, e nos decatamos que non foi por decisión do corpo técnico, senón porque elas xa non queren estar. Mar, até onde queres levar o proxecto do Club Tijuana Xoloitzcuintles de Caliente feminino? Sabemos que somos o primeiro club masculino da Primeira División profisional do noso país que está apostando a prol do fútbol feminino, temos que darlles bos resultados e unha imaxe positiva para eles. Agora imos entrar na Women’s Premier Soccer League dos Estados Unidos e o noso obxectivo é clasificarnos na liga regular para as eliminatorias finais do torneo. Estamos tamén ás beiras do Mundial da FIFA no que México tamén participará. Hai quen me di se aspiro a moito, se estou tola, que hai moitos equipos máis competitivos. Non importa, nós estamos a construír as bases para triunfar no noso país antes que ninguén e ser o gran referente mexicano.

Cal é o sentimento que te move para traballar polo fútbol feminino? A paixón polo deporte, a paixón por buscar que nós, as mulleres, teñamos máis oportunidades de desenvolvemento nun deporte tan complicado como o fútbol, non polo deportivo, senón polas complicacións a nivel social. Hai veces que a miña familia di: Que é o que gañas? Por que estas dentro do fútbol feminino? E eu respóndolles que ver como as rapazas crecen e ven o fútbol como unha esperanza e alegría na súa vida. A min motívame poder abrirlles o paso para que poidan practicar o seu deporte favorito, que gañen campionatos nacionais, formar parte dos mellores equipos e que sexan competitivas. Estes son os aspectos que me fan feliz e me motivan. Non sempre se gaña e cando iso acontece, as derrotas tamén deben ser outra motivación para seguir traballando, ir quebrando paradigmas e, por que non, os nosos propios límites.

Tes algunha mensaxe para as rapazas que queiran formar parte do proxecto de Xoloitzcuintlas, ou de calquera outro da mesma ambición? Que non perdan a fe, que a fe move montañas, os soños cúmprense. Dígocho por experiencia propia. Nunca imaxinara estar atrás dun equipo profesional da Primeira División como é o Club Tijuana Xoloitzcuintles de Caliente, mesmo que si o tiña soñado. A calquera rapaza que ame ser futbolista só podo dicirlle que traballando, esforzándose e sendo disciplinada, poden chegar a alcanzar os seus soños. Hai soños que “só se alcanzan cos pés” e con iso quero dicir que por medio dun balón de fútbol pódese chegar moi lonxe, conseguir unha bolsa deportiva para unha universidade prestixiosa, ser internacional co teu país, conseguir títulos e, sobre todo, pode chegarse a ser unha gran persoa. Mar Ibarra amósanos un claro exemplo de que os soños poden cumprirse. Dentro da súa filosofía de traballo busca o desenvolvemento a nivel deportivo das súas xogadoras e, desde logo, implementa as bases psicolóxicas dun treinamento deportivo. Motivar, ser disciplinada, predicar co exemplo, establecerse metas, o autocontrol, a simulación, o traballo en equipo, son algúns aspectos que fixeron que o equipo de Xoloitzcuintlas de Tixuana participe nuns meses nun prestixioso torneo como a WOMEN`S SOCCER PREMIER LEAGUE dos Estados Unidos. Elas xogaran como locais no estadio Caliente, onde tamén xoga o equipo masculino do mesmo club. É como se houbese un Deportivo feminino que xogase en Riazor ou un Celta en Balaídos. A única forma de que se produza un troco na túa vida é que decidas actuar. Existen dous grupos de persoas: unhas esperan a que lles chegue a oportunidade e outras deciden participar de forma activa saíndo a por elas. Aconséllote este segundo grupo. E lembra o que di Adam Smith, economista escocés do século XVIII “Para que algo acontecer, eu teño que facer que aconteza”.

FF

21

A ver se sabes … 1. Copa do Mundo 1.1. Non foi o seu único Mundial pero, na primeira edición Brasil tiña unha xogadora con nome de refresco. Quen? a) Fanta; b) Pepsi; c) Aquarius; d) Kas; e) Mirinda. 1.2. E tamén sen ser a única edición, na segunda, outra xogadora brasileira era alcumada como o seu ídolo musical, Michael Jackson. Logo formalizaría outro nome. Quen foi? a) Meg; b) Maicon; c) Sissi; d) Pretinha; e) Formiga. 2. Eurocopa 2.1. Holanda será sede da próxima Eurocopa pero, onde lograron as oranje a mellor clasificación? a) Finlandia; b) Dinamarca; c) Italia; d) Inglaterra; e) Suecia. 2.2. E en que fase foi eliminada? a) Primeira fase; b) Cuartos de final; c) Semifinais; d) Final; e) Foi campioa. 3. Copa de Europa

3.1. Steffi Jones, con nove dianas, foi a mellor goleadora da primeira edición. Cal é a súa nacionalidade? a) Inglesa; b Estadounidense; c)

Xamaicana; d) Africana do Sur; e) Alemá. 3.2. E Hanna Ljunberg, con dez, foi a mellor artillera da segunda. Cal era o seu equipo? a) Umeå; b Fortuna Hjørring; c) Frankfurt; d) Arsenal; e) Trondheim-Ørn.

4. Fútbol español 4.1. Peña Barcilona gañou a primeira edición da Liga. Quen o fixo na segunda? a) At. Villa de Madrid; b) Peña Barcilona; c) Espanyol; d) Sabadell; e) Barcelona. 4.2. E a terceira? a) Oiartzun; b) At. Villa de Madrid; c) Añorga; d) Oroquieta; e) Barcelona. 5. Fútbol galego 5.1. En que ano foi xogada a primeira edición da Copa Galicia? a) 1984; b) 1987; c) 1998; d) 1999; e) 2000.

5.2. Cal foi a primeira temporada na que se federou o Bértola? a) 2001/02; b) 2002/03; c) 2003/04;

d) 2004/05; e) 2005/06. 6. Actualidade 6.1. En que país se xoga a BaoAn Cup? a) Alemaña; b) Canadá; c) Xapón; d) China; e) Andorra. 6.2. En que illa se xoga o torneo máis importante do Mediterráneo? a) Creta; b) Córcega; c) Cerdeña; d) Malta; e) Chipre Solucións do número 17: 1.1. d; 1.2 d; 2.1. e; 2.2. c; 3.1. d; 3.2. a; 4.1. a; 4.2. e; 5.1 c; 5.2. d; 6.1. b; 6.2 d.

Club de amig@s

FF

22

Club de amig@s

Revista FF

Revista FF

FF

23

Do Besós ao Besós: despois Por decimosétima vez, despois da última reestruturación da máxima categoría, ou o que é o mesmo, nos últimos catro anos, Mari Paz Vilas lidera a táboa de goleadoras de Primeira División. O primeiro gol do seu equipo, o que significaba o comezo da virada, na última xornada ante o San Gabriel, permitiu futbolista vilagarciá igualar no comando da táboa a Erika (Athletic) e Soni (Barcelona), con 13 goles. No ano do Mundial, Mari Paz postúlase ante Quereda para que o seleccionador lle dea esa oportunidade que volve a reclamar liderando o ataque dun Valencia que vive unha das mellores campañas da súa historia. Na pasada temporada, a dianteira, que se estreaba co emblema coroado polo morcego, rematou cuarta, con 17 dianas, por atrás da barcelonista Soni Bermúdez (27), a granadina Noelia Aybar "Rivi" (23) e a athletica Erika Vázquez (20). En ningún momento conseguira liderar a clasificación das goleadoras. Foto: © Diario de Mestalla © Dulce Sotos

Mari Paz, mil días

Tampouco o fixera no ano do adeus ao Espanyol, equipo co que na campaña 2011/12, estivo con posibilidades até o remate dunha Liga na que só fora superada pola blaugrana Soni quen, con catro tantos nas últimas tres xornadas, alcanzou os 38 goles contra os 36 de Mari Paz Vilas.Nese exercicio, a galega chegou a estar en dezaseis datas como mellor artillera da Liga, once delas en solitario. A última vez que o conseguira foi ao remate da xornada 31, a tres do final, logo de facerlle tres tantos a Anny e outro a Carlota, no 10-0 a El Olivo, na tarde do sábado 5 de maio do 2012, na Dani Jarque. Curiosamente, a última vez que disfrutara da condición foi nun partido en San Adrián do Besós. 1.002 días despois volveu a reinar tras outro partido, malia que noutro recinto, na mesma vila barcelonesa.

FF

24

Con axuda arbitral

Dentro do fútbol son o grupo máis disciplinado e, probablemente, como consecuencia do anterior, o mellor organizado. Durante épocas foron un estamento con autonomía dentro da RFEF. Estamos a falar do colectivo arbitral. Ao fútbol feminino condiciónaselle o status profesional por non xerar recursos suficientes para que as futbolistas podan vivir. A eles, que tampouco o son, pois tampouco xeran recursos nin son seguidos en masa por seareiros, reclámaselle desde moitos sectores, sobre todo na elite, que sexan profesionais. Teñan ese estatuto ou non son, a diferenza da maior parte das futbolistas do estado español, os únicos que van percibir unha remuneración pola súa actividade. Temos gran respecto polo seu labor. Na maior parte das veces son mal tratados porque o resto descoñece con exactitude as normas que eles estudan e aplican. Para nós, esa inxustiza debe converterse en condena cando a barreira da discrepancia interpretativa sobre as súas decisións sexa superada, cando se salta á violencia verbal ou á física, que seareiros, futbolistas, dirixentes e técnicos exercen sobre eles. Diante dos ollos da maior parte dos mortais son os máis desprotexidos, mesmo que a realidade mostre que, na maior parte dos casos, para os órganos reitores, as súas consideracións, as súas testemuñas escritas nas actas, nos anexos, ou nas súas comparecencias orais diante dun Comité, teñan valor de verdade. Se iso vén sendo habitual nos grandes eventos, no que os ollos das cámaras de televisión son o mellor recurso para loar os seus acertos e xustificar ou criticar os seus erros, canto máis non vai ser nos partidos de categorías autonómicas, de base e de fútbol feminino, nos que non hai nada diso. En calquera orde da vida, en situacións de liberdade, dise que a xustiza debe ser cega, que a mesma ten que aplicarse aos feitos sen tomar en conta a condición dos actores na hora de ditaminar a razón. É por iso que moitas veces, xunto ao substantivo de xuíz, engádenselle conceptos como honor e vocación. Probablemente, a primeira razón pola que unha persoa entre no colectivo arbitral da RFEF é a de que lle guste

o fútbol. Salvando excepcións que non atendan a este perfil, e que de habelas, serán poucas, definir a condición de árbitro debe levar implícitos os adxectivos de honorable e vocacional, igual que cando falamos da xustiza administrativa. Ninguén obriga a ninguén a integrarse no universo fútbol. Agás casos excepcionais de pais fanáticos, todo o mundo que entra no fútbol faino partindo dun acto de libre vontade. Cando alguén toma a decisión de entrar a participar do fútbol é, inicialmente, para pasalo ben. Sen perder necesariamente esa perspectiva, a integración de cadaquén na familia do fútbol dálle tamén unha responsabilidade. O futbolista ten a de xogar, o técnico a de ensinar, o dirixente a de xestionar e procurar recursos e o árbitro a de impartir xustiza. Esa responsabilidade precisa dunha implicación, a que os membros de cada un destes estamentos deben ter para cumprir a súa función do mellor xeito. A responsabilidade como obrigación e a implicación como engadido da función que se exerce, deben de estar presentes sempre. A implicación, se callar, debe ser máis importante nos sectores máis fráxiles do fútbol, nomeadamente a base e o feminino. No que atinxe ao colectivo arbitral, no que cada vez hai máis mulleres, dá a sensación que a súa implicación no fútbol feminino non é todo o necesaria que se precisaría. Felizmente, cada vez son menos os casos de árbitros como aquel dunha comunidade alén os Ancares, que cada vez que pitaba feminino polas mañás, desprezaba ás futbolistas laiándose de ter que madrugar para ir asubialas. Por certo, foron varios os equipos que se queixaron da súa actitude e hoxe está na Segunda B. Pola contra, os que facemos un seguimento exhaustivo, observamos un descoido moi acentuado na función administrativa dos colexiados para os que tanto ten Nuria que María. Ás veces, chegan a encher actas con dez titulares, habendo suplentes, (tamén aconteceu nun Oviedo Moderno B-Friol), erran na descrición das substitucións, outorgan goles a xogadoras que non os marcan ou, o caso máis flagrante, o acontecido recentemente nun partido na Valenzá, omiten un gol en tres lugares da acta variando o resultado oficial dun partido de Segunda División española. Para que o fútbol feminino progrese tamén se precisa da axuda e da implicación dos árbitros.

FF

25

As competicións

Copa do Mundo 1999

A terceira fase final dunha Copa do Mundo visitaba o terceiro continente, América, e por primeira vez un país que fora campión do mundo, Estados Unidos, organizaba a mesma. Por primeira vez dezaseis equipos ían tomar parte no evento e os 32 partidos serían distribuídos entre oito cidades, catro do leste e outras catro do oeste do país. Estados Unidos, China e Noruega estaban considerados os principais favoritos dunha competición que comezaba o 19 de xuño para rematar o 10 de xullo. No grupo A, o combinado local conseguiu o primeiro lugar sen problemas, comezou derrotando a Dinamarca, unha das decepcións da proba. O choque disputouse no estadio dos Giants diante de 78.972 persoas e Mia Hamm, aos 17 minutos, marcou o primeiro gol. Logo goleou á sorprendente Nixeria e volveu gañar a Corea do Norte. O cadro africano foi segundo grazas ás súas vitorias sobre Corea do Norte no primeiro encontro e a sorprendente sobre Dinamarca no que fechaba a primeira fase. O 2-0 sobre as europeas, cun gol en cada tempo de Akide e Okosieme, confirmaba que a dinamita non estaba nas mellores condicións desta vez. Tanto era así que no segundo partido tamén perderon, desta vez contra as coreanas, chegando a estar por debaixo cun 3-0. Johansen reduciría facendo o único gol das dinamarquesas na competición.

No grupo B, Brasil, favorita, fixo bos os prognósticos liderando un grupo no que a outra praza deberían disputala os dous europeos, Italia e Alemaña, que no seu confronto igualaron 1-1. Maribel Domínguez, que

logo xogaría na Superliga, fixo o único tanto das aztecas no Mundial. Foi no primeiro partido contra Brasil, que marcou sete. Nese encontro deuse a circunstancia que, por primeira vez nunha fase final, dúas xogadoras facían un hat-trick no mesmo xogo, as verde-amarelas Sissi e Pretinha. A goleada completária Kátia, que acertara na execución do primeiro penalti do torneo superando a Leny Quiñones. No seguinte partido, as brasileiras, con dous goles de Sissi, complicáronlle a continuidade a Italia, que non dependía dela no derradeiro partido do grupo porque Alemaña, baixo o liderado ofensivo de Grings facendo un hat-trick, fixo seis a México. Na terceira xornada, Brasil asegurou o primeiro lugar empatando a tres con Alemaña nun partido de alternativas no marcador. Pasando catro minutos do 90, cando as europeas xa pensaban acadar o liderado do grupo, fixeron un penalti que trocou a orde das clasificadas porque a brasileira Maicon puxo as táboas. Antes, Sissi fixera o sexto gol no torneo poñendo con vantaxe de 2-1 á canarinha, e lideraba a táboa das artilleras. Sissi repetía a pequena fazaña de marcar en todos os partidos da primeira fase que antes lograran a alemá Mohr, cinco goles no 1991, e a norueguesa Riise, tres no 1995.

No grupo C os seleccionados europeos eran favoritos e así o demostraron. Noruega, que defendía o título, gañou os tres encontros. O máis complicado, o de Rusia, estiveron a piques de fechalo cos goles de Sandaune e Pettersen. A falta de doce minutos, Komarova puxo o 2-1 e, nun final agónico, as norueguesas aguantaron o tipo. No día anterior Xapón e Canadá puxéranllo doado aos do vello continente ao empataren con goles de Burtini para as norteamericanas e Otake para as xaponesas. A clasificación do grupo ficou practicamente resolta na segunda xornada porque Noruega fixo un sete a Canada, unha goleada con seis nomes e na que só Aarønes, repetiu facendo os dous primeiros do partido; e porque Rusia tamén goleou a Xapón por 5-0, salientando os dous tantos de Letyushova. Nos últimos partidos do grupo os europeos volveron a demostrar a súa superioridade. Rusia fixo un 4-1 sobre Canadá nun partido no que o gol de Hooper para as americanas, só

Grupo A 19/06. East Ruthrford: EE. UU. – Dinamarca: 3-0 20/06. Pasadena: Corea do Norte – Nixeria: 1-2 24/06. Chicago: Estados Unidos – Nixeria: 7-1 24/06. Portland: Corea do Norte – Dinamarca: 3-1 27/06. Foxborough: Est. Unidos – Corea Nor.: 3-0 27/06. Landover: Nigeria – Dinamarca: 2-0 1. USA, 9; 2. NGA, 6; 3. PRK, 3; 4. DEN, 0.

Grupo B 19/06. East Rutherford: Brasil – México: 7-1 20/06. Pasadena: Alemaña – Italia: 1-1 24/06. Portland: Alemaña – México: 6-0 24/06. Chicago: Brasil – Italia: 2-0 27/06. Landover: Alemaña – Brasil: 3-3 27/06. Foxborough: México – Italia: 0-2 1. BRA, 7; 2. GER, 5; 3. ITA, 4; 4. MEX, 0.

FF

26

serviu para que as europeas volveran a facer un final de ritmo, premiado cos goles de Fomina, que asinaba o seu segundo no xogo, e Olga Karasseva, este no tempo engadido. Noruega, pola súa banda, encamiñou axiña o triunfo ante Xapón con goles de Riise, desde os once metros aos oito minutos, Isozaki, en propia porta aos 25, e Aarønes, o seu terceiro da Copa e noveno na historia das fases finais, antes do descanso. No segundo acto, Mellgren fechou o resultado.

No grupo D deuse algún paralelismo co B. Os dous favoritos, China e Suecia, víanse as facianas na primeira xornada e foron as asiáticas quen saíron reforzadas no torneo. Logo dun mal comezo, no que apañaron un gol de Bengtsson aos dous minutos, igualaron por medio de Jin un cuarto de hora despois e acabaron gañando con outro de Liu Ailing faltando vinte minutos. Despois, Australia e Gana igualaron a un tanto nun partido que tivo o seu pico de intensidade a falta de quince minutos cando Murray adiantou ás matildas e Gyamfua, acto seguido, repuxo as táboas. Suecia volveu a repetir efectividade ao comezo do partido contra Australia. Despexou axiña a incógnita e en vinte minutos, con dianas de Törnqvist e Ljunberg, afastaba ao rival no marcador. Murray volveu marcar por segundo partido para as australianas pero na continuación tras o descanso, Ljunberg carimbou o definitivo 3-1. No oeste do país, China afundía a Gana e Sun Wen e Zhan repetían do de Brasil conseguindo dous hat-tricks no mesmo encontro. Nas últimas disputas, tampouco houbo nin sorpresas, nin apuros para os favoritos.

O Spartan de San Xosé, capital de Silicon Valley, na baía de San Francisco e o Jack Kent Cooke de Landover, Maryland, perto de Washinghton, a capital federal, ían acoller os partidos de cuartos de final. Cun fútbol metódico, China impúxose ao máis discontinuo de Rusia, sendo a primeira selección en pasar ás semifinais. Repetían, como mínimo, o momento de había catro anos. Desta vez, sen a incerteza dos penaltis, resolveron dentro dos noventa minutos de xogo cos acertos en cada parte de Pu e Yin. Horas máis tarde, lembrando a semifinal disputada había oito anos en Paniu, Noruega derrotaba outra vez a Suecia. Un primeiro tempo equilibrado deu paso a un comezo de segundo no que a ofensiva norueguesa non deu tregua sobre a meta de Karlsson. Aarønes e Pettersen facían dous goles antes do cuarto de hora e Riise, de penalti, volvía a distancia demasiado grande para as suecas dirixidas por Marika Domanski, que fixeron o gol da honra ao final, por medio de Moström. No día seguinte, en Landover, as cousas comezaron mal para Estados Unidos. Como se se dera unha maldición nos cuartos contra a selección do país organizador, alguén que sería un dos nomes do torneo, Brandi Chastain, abría o marcador pero perforando a meta da súa compañeira Scurry aos cinco minutos. A maior parte dos 54.642 espectadores comezaron a gritar U.S.A.! e o cadro de Anthony DiCicco conseguiu a igualada por medio de Milbrett. Nó minuto de prolongación do primeiro acto, Bettina Wiegmann volveu adiantar ás alemás. Unha das chaves foi que Chastain restablecera o seu erro aos 49 minutos. O empate deu tranquilidade ás locais que volveron a marcar por medio de Joy Fawcett no 66’. A diferenza de Alemaña, as norteamericanas non perderían a vantaxe converténdose na primeira selección anfitrioa que alcanzaba unhas semifinais. Estados Unidos, ao mesmo tempo, volvía, por terceira vez, a estar nesa situación. As emocións do primeiro de xullo volverían ao segundo partido do día. Os prognósticos favorecían a Brasil, como se demostrou nun primeiro tempo no que o nerviosismo diminuíu as posibilidades do equipo africano. Cidinha, que marcou nos minutos 4 e 22, e Nenê, no 35, deixaban un segundo tempo para pensar noutras cousas. Sen embargo, a maxia envolveu o Jack Kent Cooke. Como nun filme, o David comezou a crecer contra o Goliath. Emeafu fixo o primeiro para crer no imposible no minuto 62. Okosieme, no 72, marcou o segundo e con Brasil pedindo a hora, Egbe fixo o empate a falta de cinco. Na prórroga, Brasil asumiu de novo a responsabilidade. Faltaba o gol de Sissi e este chegou xusto antes do troco de campos. Nos últimos quince minutos, Brasil non deu pé a unha segunda sorpresa e Nixeria marchou do Mundial no medio dos eloxios.

Grupo C 20/06. Foxborough: Noruega – Rusia: 2-1 19/06. San Xosé: Xapón – Canadá: 1-1 23/06. Landover: Noruega – Canadá: 7-1 23/06. Portland: Xapón – Rusia: 0-5 26/06. Chicago: Noruega – Xapón: 4-0 26/06. East Rutherford: Canadá – Rusia: 1-4 1. NOR, 9; 2. RUS, 6; 3. CAN, 1; 4. JPN, 1.

Grupo D 19/06. San Xosé: China – Suecia: 2-1 20/06. Foxborough: Australia – Gana: 1-1 23/06. Portland: China – Gana: 7-0 23/06. Landover: Australia – Suecia: 1-3 26/06. East Rutherford: Chinaa – Australia: 3-1 26/06. Chicago: Gana – Suecia: 0-2 1. CHN, 9; 2. SWE, 6; 3. AUS, 1; 4. GHA, 1.

FF

27

O de 1999 foi un Fourth of July diferente. Os típicos partidos de béisbol, os desfiles polas rúas do país e as clásicas carreiras de coches da NASCAR en Daytona, da Champ Car en Cleveland, ou o de Fórmula Indy de Watkins Glen e os fogos artificiais que iluminaron a noite do país, tiñan un excepcional competidor. No Independence Day, os estadounidenses podían ver se a súa selección nacional de fútbol feminino podía meterse, por segunda vez, na final da Copa do Mundo. Malia renovación de 1985, o estadio do campus da universidade de Stanford mantivo, até a súa demolición, a estética arquitectónica das súas orixes, cando fora construído no 1921. Por el pasaran nove partidos de fútbol dos Xogos Olímpicos de Os Ánxeles, incluída a semifinal masculina na que Brasil vencera na prórroga a Italia, e seis do Mundial masculino de 1994, entre eles un Brasil-Estados Unidos de oitavos de final, no que un gol de Bebeto rematara co soño dos locais noutro 4 de xullo. Nese escenario, cinco anos máis tarde, ía revivirse o mesmo duelo. Un escenario afín ás brasileiras, que tentarían quebrar o favoritismo norteamericano para entrar na final do Rose Bowl. Sen embargo, as locais non deixaron pasar a oportunidade. Aos cinco minutos Parlow adiantou ás estadounidenses que fecharían o partido cun gol de penalti transformado por Akers. No serán, Noruega ficou sen posibilidade de defender o título na final ao caer goleado por China que aos quince minutos gañaba 2-0 con tantos de Wen e Liu Ailing. No segundo tempo, outra vez estas xogadoras e Fan, completaron o 5-0.

Os dous últimos partidos tiveron lugar en xornada matinal no espectacular Rose Bowl de Pasadena. Curiosamente, non houbo goles en ningún.

Ese que ninguén quere xogar atopou un Brasil máis motivado, capaz de facerlle fronte a unha selección fisicamente superior. Conseguiu fechar o partido co tanteador inicial nun partido sen prórroga para logo, nos penaltis, estar máis atinada malia comezar co erro de Pretinha. No terceiro noruegués, Jørgensen botouna

fóra e, na morte súbita, Aarønes errou e Formiga bateu a Nordby para dar o terceiro lugar á canarinha. A final, diante do récord histórico de espectadores asistindo ao vivo a un partido feminino, 90.185, os contendentes mostraron desde o comezo os seus temores. Foi un partido no que foi máis importante non cometer erros que xerar xogo. Non noventa minutos as oportunidades claras non se deron e só na prórroga un cabezada de Fan Yunjie que camiñaba á meta con Scurry superada, foi desviado por Kristine Lilly. Nos penaltis comezou lanzando China. Os dous primeiros de cada equipo foron goles. No terceiro chino, Scurry adiviñou o lado do disparo do lanzado por Liu Yin e rexeitou o coiro. No último da quenda, Chastain, golpeando con decisión, superou por alto e pola esquerda da meta a Gao Hong. Ollou atrás, onde estaban as compañeiras, sacou a camisola que comezou a axitar, unha que logo serviu de base publicitaria para unha marca deportiva e axeonllouse antes do punto de penalti esperando a chegada do resto do equipo que caeu enriba dela. Estados Unidos proclamábase, por segunda vez en tres FIFA Women World Cup, campioa do mundo. A brasileira Sissi e a chinesa Sun Wen, con sete dianas, foron as mellores goleadoras. Sun Wen, ademais, a mellor xogadora.

DOMINGO 10/07/1999 (12,50) Campo: ROSE BOWL (Pasadena) (90.185) ESTADOS UNIDOS : 0 - CHINA : 0 (0-0) [0-0] (0-0) [5-4] USA : Scurry; Overbeck, Fawcett, Markgraf, Chastain; Akers (Whalen F), Foudy, Lilly; Hamm, Parlow (MacMillan 57’), Milbrett (Venturini 115’). Sel. Anthony DiCicco. CHN : Gao Hong; Wen, Wang, Bai, Fan Yunjie; Zhao (Qiu 114’), Liu Ailing, Pu (Zhang 59’), Liu Ying; Jin (Xie 119’), Sun. Sel. Yuanan Ma. Goles: (Ptis) 0-1 Xie; 1-1 Overbeck; 1-2 Qiu; 2-2 Fawcett; 2-2 Liu Ying (rexeita Scurry); 3-2 Lilly; 3-3 Zhang; 4-3 Hamm; 4-4 Sun; 5-4 Chastain. Árbitro: Mouidi-Petignat (Suíza). Auxiliares: Peron Labbe (Francesa) e Pérez Assante (Peruana). Disciplina: CA: Zhang 70’; Akers 74’; Liu Ailing 80’.

Cuartos de final 30/06. San Xosé: Noruega – Suecia: 3-1 30/06. San Xosé: China – Rusia: 2-0 01/07. Landover: Estados Unidos – Alemaña: 3-2 01/07. Landover: Brasil – Nixeria: 4-3

Semifinais 04/07. Pau Alto: Estados Unidos – Brasil: 2-0 04/07. Foxborough: Noruega – China: 0-5

Terceiro e cuarto lugares 10/07. Pasadena: Brasil – Noruega: 0-0 / 5-4

Resultados febre

España 1ª División

Xornada 18 (01/02/2015) San Gabriel – Valencia: 1-3 (1-1 Mari Paz 39’) Sp. Huelva – Espanyol: 3-2 (1-2 Anair 54’) Rayo Vallecano – Oviedo Moderno: 1-0 R. Sociedad – Athletic: 1-1 Sevilla – At. Madrid: 1-1 Trans. Alcaine – Levante: 0-0 Collerense – Fund. Albacete: 2-1 Santa Teresa – Barcelona: 0-4 Xornada 19 (15/02/2015) Barcelona – San Gabriel: 5-0 Valencia – Sp. Huelva: 1-1 Espanyol – Rayo Vallecano: 2-0 (2-0 Anair 60’) Oviedo Moderno – R. Sociedad: 2-2 Athletic – Sevilla: 7-0 At. Madrid – Trans. Alcaine: 2-2 Levante – Collerense: 5-0 Fund. Albacete – Santa Teresa: 1-1 Xornada 20 (22/02/2015) Sp. Huelva – San Gabriel: 2-0 Rayo Vallecano – Valencia: 0-2 (0-2 Mari Paz 89’) R. Sociedad – Espanyol: 3-0 Sevilla – Oviedo Moderno: 5-2 Trans. Alcaine – Athletic: 0-0 Collerense – At. Madrid: 0-0 Santa Teresa – Levante: 0-0 Fund. Albacete – Barcelona: 0-2 1. Barcelona, 54; 2. At. Madrid, 45; 3. Valencia, 44; 4. Athletic, 40; 5.Levante, 37; 6. Rayo Vallecano, 30; 7. Espanyol, 27; 8. Sp. Huelva, 27; 9. Oviedo Moderno, 24; 10. Santa Teresa, 20; 11. R. Sociedad, 18; 12. Transportes Alcaine, 18; 13. Collerense, 18; 14. Fund. Albacete, 14; 15. Sevilla, 12; 16. San Gabriel, 11Mellor goleadora: Adriana (Levante) 15 goles. Guardarredes menos batida: Ràfols (Barcelona) 5 g./ 18 p. (0,28).

2ª División – Gr. I

Xornada 16 (01/02/2015) Victoria – Orzán: 1-2 (1-0 Tomy 17’; 1.1 Estefanía 21’; 1-2 Lara 79’) El Olivo – Barbadás: 3-1 (1-0 Xeila 61’(p); 2-0 Natalia 68’; 2-1 Bibi 86’; 3-1 Carolina 87’)Erizana – Zamora: 1-2 (0-1 Saritilla 28’; 0-2 Cepeda 50’; 1-2 Camisón 61’)Villestro – Sárdoma: 2-2 (1-0 Belén 28’; 1-1 Joana 52’; 1-2 Raquel 64’; 2-2 Lidia 87’)Bértola – Salamanca: 3-1 (1-0 Sandra 6’; 2-0 Sandra 10’; 2-1 Sara 71’; 3-1 Vanesa 86’)Oviedo Moderno B – Gijón: 0-1 (0-1 Irene 71’) Mareo – Friol: 3-1 (0-1 Rosado 3’; 1-1 Candy 15’(p); 2-1 Laurina 44’; 3

FF

28

febreiro

At. Madrid, 45; 3. Valencia, 44; 4. Athletic, 40; 5.Levante, 37; 6. Rayo Vallecano, 30; 7. Espanyol, 27; 8. Sp. Huelva, 27; 9. Oviedo Moderno, 24; 10. Santa Teresa, 20; 11. R. Sociedad, 18; 12. Transportes Alcaine, 18; 13. Collerense, 18; 14.

Sevilla, 12; 16. San Gabriel, 11 .

Guardarredes menos batida: Ràfols (Barcelona) 5 g./ 18 p. (0,28).

1 Carolina 87’)

2 Camisón 61’)

2 Lidia 87’)

1 Vanesa 86’)

1 Laurina 44’; 3-1 Señas 89’)

Xornada 17 (15/02/2015) Friol – Victoria: 3-3 (0-1 Natalia 33’; 1-1 Fany Varela 34’; 266’; 2-3 Laura Miraz 83’; 3-3 Lucía Pardo 89’)Orzán – El Olivo: 0-3 (0-1 Natalia 61’; 0-2 Carla González 83’; 0Barbadás – Erizana: 0-2 (0-1 Tania 83’(p); 0-2 Camisón 90’)Zamora – Villestro: 2-0 (1-0 Saritilla 66‘; 2-0 Saritilla 72‘)Sárdoma – Bértola: 2-2 (0-1 Meli 20’; 1-1 Natalia 24’; 2-1 Natalia 69’; 2Salamanca – Oviedo Moderno B: 2(1-0 Celia 29’; 2-0 Nuria 54’; 2-1 Lucía 69Gijón – Mareo: 2-3 (0-1 Laurina 20’; 1-1 Irene 25’; 1-Laurina 80’) Xornada 18 (22/02/2015) El Olivo – Victoria: 6-1 (1-0 Katy 4’; 1-1 Alba Meilán 20’; 2Carolina 64’; 5-1 Natalia 84’; 6-1 CErizana – Orzán: 1-1 (1-0 Tania 10’(p); 1-1 María Abreu 64Villestro – Barbadás: 4-0 (1-0 Míriam 6’; 2-0 Belén 44’; 3-0 Antía 54’; 4Bértola – Zamora: 3-0 (1-0 Vanesa 38’; 2-0 Zizu 46’(pp); 3Oviedo Moderno B – Sárdoma: 2(0-1 Joana 14’; 1-1 Rocío 19’; 2-1 Lucía 88’)Mareo – Salamanca: 2-1 (0-1 Sara 8‘; 1-1 Laurina 75’; 2-1 Ana 88’)Gijón – Friol: 4-1 (0-1 Raisa 54’; 1-1 Aída 62’; 2-89’) Clasificación: 1. El Olivo, 47; Villestro, 32; 5. Friol, 32; 6. Sárdoma, 22; 9. Salamanca, 22; 10. Orzán, 13. Oviedo Moderno B, 13; 14. Barbadás, 7.Mellor goleadora: Eva (Friol), Tomy (Victoria)goles. Guardarredes menos batida: Sheila (El Olivo) 1

Galiza 1ª División Galega

Xornada 18 (01/02/2015) Ciudad de Pontevedra – Atlántida Matamá: 1(0-1 Lucía 34’; 0-2 Ángela 88’; 1-San Miguel – O Val: 0-3 (0-1 Vero 36’; 0-2 Noemi 60’; 0-3 Laura Hermida 76’)Valladares – Tordoia: 1-3 (0-1 Cintia 64’; 1-1 Loles 66’; 1-2 Cintia 77’; 1Beluso – Cacheiras: 2-2 (1-0 Ana Otero 20’; 2-0 Elena Pastoriza 52’; 2Nogueira 87’) ACRD Boiro – Orzán B: 0-1 (0-1 Paula Ramos 79’) At. Arousana – Milagrosa: 3-3 (0-1 Sabela 16’; 1-1 Rosi 22’(p); 1Mini 89’(p); 3-3 Iria 90’(pp)) Lavadores – Moledo: 4-0 (1-0 Sara Castro 7’; 2-0 Quiroga 20’; 389’) Xornada 19 (15/02/2015) Moledo – Ciudad de Pontevedra: 1(1-0 Nerea Blanco 69’) Atlántida Matamá – San Miguel: 4(1-0 Mony 10’; 2-0 Marina 13’; 3-O Val – Valladares: 1-0 (1-0 Teresa 50’) Tordoia – Beluso: 4-1

1 Fany Varela 34’; 2-1 Fany Varela 44’; 2-2 Cruz 3 Lucía Pardo 89’)

2 Carla González 83’; 0-3 Natalia 88’)

2 Camisón 90’)

0 Saritilla 72‘)

1 Natalia 69’; 2-2 Nuria 86’) Oviedo Moderno B: 2-1

1 Lucía 69’)

-2 Anina 48’; 2-2 Irene 65‘; 2-3

1 Alba Meilán 20’; 2-1 Katy 24’; 3-1 Xeila 57’; 4-1 1 Carolina 89’)

1 María Abreu 64’)

0 Antía 54’; 4-0 Belén 75’)

0 Zizu 46’(pp); 3-0 María 89’) doma: 2-1

1 Lucía 88’)

1 Ana 88’)

-1 Aída 65’; 3-1 Irene 88’; 4-1 Aída

2. Mareo, 37; 3. Victoria, 33; 4. Sárdoma, 30; 7. Bértola, 25; 8. Erizana,

0. Orzán, 22; 11. Zamora, 20; 12. Gijón, 15; Oviedo Moderno B, 13; 14. Barbadás, 7.

Mellor goleadora: Eva (Friol), Tomy (Victoria), Natalia (Sárdoma) 15

Guardarredes menos batida: Sheila (El Olivo) 14 g./ 18 p. (0,78).

1ª División Galega

Atlántida Matamá: 1-2 -2 Antía 89’)

3 Laura Hermida 76’)

2 Cintia 77’; 1-3 Cintia 84’)

0 Elena Pastoriza 52’; 2-1 Lidia 67’; María

1 Rosi 22’(p); 1-2 Sabela 31’; 2-2 Lu Pujol 81’; 2-3

0 Quiroga 20’; 3-0 Maló 35’; 4-0 Sara Castro

Ciudad de Pontevedra: 1-0

San Miguel: 4-0 -0 Lore 29’; 4-0 Lore 53’)

FF

29

(1-0 Rebeca 15’; 2-2 Laura Raña 24’; 3-0 Rebeca 36’; 3-1 Rut 38’; 4-1 Rebeca 50’) Cacheiras – ACRD Boiro: 1-3 (0-1 Melanie 24’; 1-1 Silvia Mosquera 42’; 1-2 Melanie 62’; 1-3 Melanie 88’) Orzán B – At. Arousana: 0-1 (0-1 Paula 66’) Milagrosa – Lavadores: 4-0 (1-0 Iria Santos 39’; 2-0 Iria 50’; 3-0 Marta54’; 4-0 Sabela 74’) Xornada 20 (22/02/2155) San Miguel – Ciudad de Pontevedra: 2-0 (1-0 María Fontán 44’; 2-0 Jessy 88’) Valladares – Atlántida Matamá: 1-1 (0-1 Noe 8’; 1-1 Sita 69’) Beluso – O Val: 0-4 (0-1 María Corral 47’; 0-2 María Corral 56’; 0-3 María Corral 58’; 0-4 Noemi 85’) ACRD Boiro – Tordoia: 1-2 (1-0 Soraya 53’; 1-1 Rebeca 83’; 1-2 Belén 86’(pp)) At. Arousana – Cacheiras: 6-0 (1-0 Míriam 16’; 2-0 Míriam 21’; 3-0 Bárbara 25’; 4-0 Bárbara 27’; 5-0 Bárbara 58’; 6-0 María Arufe 67’) Lavadores – Orzán B: 3-3 (1-0 Nuria 1’; 1-1 María 30’; 2-1 Quiroga 52’; 2-2 Vero 56’; 2-3 Merino 79’; 3-3 Quiroga 89’) Milagrosa – Moledo: 4-0 (1-0 Iria Santos 22’; 2-0 Iria Santos 57’; 3-0 Lucía Sandar 75’; 4-0 Sabela 86’) Clasificación: 1. At. Arousana, 55; 2. Tordoia, 50; 3. O Val, 42; 4. Milagrosa, 39; 5. Valladares, 35; 6. Atlántida Matamá, 32; 7. Lavadores, 29; 8. ACRD Boiro, 25; 9. Orzán B, 20; 10. Moledo, 19; 11. Beluso, 14; 12. San Miguel, 13; 13. Cacheiras, 13; 14. Ciudad de Pontevedra, 11. Mellor goleadora: Rebeca (Tordoia) 36 goles. Guardarredes menos batida: Beli (At. Arousana) 8 g./ 19 p. (0,42).

2ª División Galega – Gr. I

Xornada 20 (01/02/2015) Rúa Valdeorras – Victoria B: 1-10 San Estebo de Abellá – Santiso: 2-1 981 – Monte Forte: 0-3 Antas – Conxo: 2-2 Aguiño – Sar: 20-0 Val do Ulla – Pastoriza: * Imperator – Torre: 1-1 Xornada 21 (15/02/2015) Torre – Rúa Valdeorras: 3-0 (np) Victoria B – San Estebo de Abellá: 8-1 Santiso – 981: 3-2 Monte Forte – Antas: 6-1 Conxo – Aguiño: 0-1 Sar – Val do Ulla: * Pastoriza – Imperator: 2-0 Xornada 22 (22/02/2015) Imperator – Sar: 6-0 Pastoriza – Torre: 2-1 San Estebo de Abellá – Rúa Valdeorras: 0-0 981 – Victoria B: 0-6 Antas – Santiso: 1-1 Aguiño – Monte Forte: 1-0 Val do Ulla – Conxo: * Clasificación: 1. Victoria B, 56 (21); 2. Aguiño, 54 (20); 3. Monte Forte, 48 (21); 4. Rúa Valdeorras, 34 (21); 5. Torre, 33 (20); 6. Pastoriza, 31 (20); 7. Conxo, 29 (20); 8. San Estebo de Abellá, 22 (20); 9. Antas, 19 (20); 10. Santiso, 19 (21); 11. Sar, 13 (20); 12. Imperator, 12 (20); 13. 981, 7 (20). Mellor goleadora: Marian (Monte Forte) 31 goles. Guardarredes menos batida: Mencia (Conxo) 25 g./ 20 p. (1,25) * O Val do Ulla retirouse antes do comezo da competición. ** O Rúa Valdeorras ten tres puntos menos por sanción. Mellor goleadora: Marian (Monte Forte) 27 goles. Guardarredes menos batida: Mencia (Conxo) 22 g./ 18 p. (1,22).

2ª División Galega – Gr. II

Xornada 16 (01/02/2015) Sárdoma B – Racing Vilariño: 5-0 Tomiño – Alertanavia: 0-2 Arenteiro – Guardesa: * Vila do Corpus – Tyde: 3-1 Concello de Mos – Sp. San Mateo: 3-2 Folga: San Roque Casablanca.* Xornada 17 (15/02/2015) Folga: Sárdoma B. Racing Vilariño – Tomiño: 0-1 Alertanavia – Arenteiro: * Guardesa – Vila do Corpus: 1-0 Tyde – Concello de Mos: 1-0 Sp. San Mateo – San Roque Casablanca: * Xornada 18 (22/02/2015) Tomiño – Sárdoma B: 0-3 Arenteiro – Racing Vilariño: * Vila do Corpus – Alertanavia: 1-2 Concello de Mos – Guardesa: 0-6 San Roque Casablanca – Tyde: * Folga: Sp. San Mateo. Xornada 19 (22/02/2015) Tyde – Sp. San Mateo: 3-0 1. Guardesa, 33 (14); 2. Sárdoma B, 32 (14); 3. Alertanavia, 30 (13); 4. Vila do Corpus, 22 (13); 5. Tomiño, 16 (14); 6. Racing Vilariño, 14 (13); 7. Tyde, 13 (13); 8. Sp. San Mateo, 9 (13); 9. Concello de Mos, 0 (11). Mellor goleadora: Mabel (Guardesa) 16 goles. Guardarredes menos batida: Lili (Sárdoma B) 9 g./ 12 p. (0,75). * O Concello de Mos ten tres puntos menos por sanción.

2ª División Galega – Gr. III

Xornada 16 (01/02/2015) Puentearnelas – At. Pontevedra: 2-3 Arcadia – Noalla: 6-0 At. Arousana B – Salcedo: 4-1 Portonovo – Amanecer: 1-1 Rápido Bahía – Umia: 0-5 Folga: Dena. Xornada 17 (15/02/2015) Folga: Puentearnelas. At. Pontevedra – Arcadia: 0-2 Noalla – At. Arousana B: 2-1 Salcedo – Portonovo: 2-7 Amanecer – Rápido Bahía: 0-1 Umia – Dena: 3-0 (np) Xornada 18 (22/02/2015) Arcadia – Puentearnelas: 9-0 At. Arousana B – At. Pontevedra: 5-1 Portonovo – Noalla: 1-3 Rápido Bahía – Salcedo: 6-3 Dena – Amanecer: 0-10 (retirado Dena) Folga: Umia. 1. Arcadia, 51 (17); 2. Umia, 42 (16); 3.Rápido Bahía, 35 (16); 4. Noalla, 34 (16); 5. At. Arousana B, 28 (17); 6. At. Pontevedra, 24 (16); 7. Amanecer, 21 (18); 8. Portonovo, 14 (16); 9. Salcedo, 12 (17); 10. Puentearnelas, 4 (16); 11. Dena, -3 (16). Mellor goleadora: Lara Boubeta (Rápido Bahía) 32 goles. Guardarredes menos batida: Ángela (Arcadia) 1 g./ 16 p. (0,06). * O Portonovo ten tres puntos menos por sanción. ** O Dena retirouse da competición.

Alemaña 1. Frauen-Bundesliga

Xornada 14 (15/02/2015) Frankfurt – Turbine Potsdam: 5-1 Freiburg – Duisburg: 2-2 Hoffenheim – Bayern: 1-2 Wolfsburg – Bayer Leverkusen: 5-0 Herforder – Jena: 0-2 Essen – Sand: 2-2 Xornada 15 (22/02/2015) Turbine Potsdam – Freiburg: 6-1 Duisburg – Hoffenheim: 0-4 Sand – Frankfurt: 1-2 Jena – Essen: 1-1 Bayer Leverkusen – Herforder: 3-0 Bayern – Wolfsburg: 0-0 1. Wolfsburg, 39; 2. Bayern, 37; 3. Frankfurt, 34; 4. Potsdam, 34; 5. Essen, 19; 6. Jena, 18; 7. Hoffenheim, 18; 8. Leverkusen, 16; 9. Freiburg, 16; 10. Sand, 11; 11. Herforder, 2. Mellor goleadora: Okoyino (Frankfurt) 16 goles.

Francia

D1 Feminine Xornada 17 (01/02/2015) Issy – Saint-Étienne: 0-3 Juvisy – Rodez: 2-0 Albi – Paris St.-Germain: 0-4 Montpellier – Arras: 8-0 Soyaux – O. Lyonnais: 0-4 Metz – Guingamp: adiado Xornada 13 (08/02/2015) Arras – Rodez: 0-5 Xornada 18 (22/02/2015) Paris St.-Germain – O. Lyonnais: 0-4 Saint-Étienne – Albi: 2-0 Rodez – Issy: 5-1 Guingamp – Montpellier: 1-1 Arras – Juvisy: (15/03) Metz – Soyaux: 1-1 Xornada 16 (28/02/2015) Arras – Metz: 0-2 *1. Paris St.-Germain, 74 (20); 2. O. Lyonnais, 72 (18);52 (16); 4. Guingamp, 47 (17); 5. Montpellier, 46 (17); 6. Soyaux, 45 (19); 7. Rodez, 39 (18); 8. St.-Étienne, 38 (19); 9. Albi, 34 (Metz, 30 (17); 11. Issy, 23 (18); 12. Arras, 22 (17)Mellor goleadora: Schelin (O. Lyonnais) 25 goles. * Partido gañado, 4 pts; empatado, 2 pts.; perdido, 1 pto.

Coupe de France

Oitavos de Final (15/02/2015) Juvisy – Orvault: 14-1 Guingamp – Paris St.-Germain: 1-1 / 7-6 Metz – Vendenheim : 0-2 Véore-Montoison – O. Lyonnais : 0-12 Amibilly – Montpellier : 0-5 Rouen – Templemars Vendeville: 2-1 Saint-Étienne – O. Marseille: 2-0 Blanquefort – Rodez : 0-2

FF

30

Frankfurt, 34; 4. Turbine Potsdam, 34; 5. Essen, 19; 6. Jena, 18; 7. Hoffenheim, 18; 8. Bayer

11. Duisburg, 8; 12.

2. O. Lyonnais, 72 (18); 3. Juvisy, 52 (16); 4. Guingamp, 47 (17); 5. Montpellier, 46 (17); 6. Soyaux, 45

Étienne, 38 (19); 9. Albi, 34 (18); 10. 22 (17).

* Partido gañado, 4 pts; empatado, 2 pts.; perdido, 1 pto.

Inglaterra FA Women’s Cup

Segunda Eliminatoria (11 /01/201Morecambe – Sheffield Utd. Community: Nothingham Forest – Preston North EndCoventry City – Leeds: 3-1 Radcliffe O. – Hull City: 3-1 Sp. Albion – Stoke City : 0-2 Liverpool Marshalls Feds – Blackburn RoversThe New Saints – Derby CountyChorley – Reedswood : 2-3 Wolverhampton Wanderers – Newcastle Utd.: Bradford City – Huddersfield Town: Leicester City – Sheffield : 0-8 Charlton Ath. – Cardiff City: 3-2Forest Green Rovers – Keynsham TownGuillingham – Portsmouth : 0-5 Lowestoft Town – Luton Town: Crystal Palace – Ipswich Town: Eastbourne Town – Queens Park Rangers: 1Swindon Town – Carshalton Ath.Plymouth Argyle – C&K BasildonExeter City – Lewes : 1-3 Tottenham Hotspur – Copsewood Coventry: 2Brighton & Hove Albion – West Ham Utd.: 6 Terceira Eliminatoria (01-08 /02/201Oxford Utd. – Coventry City : 0-3Blackburn Rovers – PortsmouthDoncaster Rovers – London Bees: 3Yeovil Town – Lewes: 4-1 Radcliffe O. – Durham: 2-0 Bradford City – Reedswood: 5-0Aston Villa – Sunderland: 2-1 Morecambe – Stoke City : 2-3 Carshalton Ath. – Keynsham TownMillwall Lionesses – Lowestoft Town: 3Crystal Palace – Reading: 3-0 (np)Charlton Ath. – Wolverhampton Wanderers: 2C&K. Basildon – Sheffield : 0-5 Eastbourne Town – Derby CountyTottenham Hotspur – Preston North End: 5Watford – Brighton & Hove Albion: 2

Italia

Serie A Xornada 15 (07/02/2015) Como – AGSM Verona: 0-7 Pordenone – Orobica: 0-0 Riviera di Romagna – Brescia: (17/03)Cuneo – Tavagnacco: 1-6 Firenze – Bari: 2-1 Mozzanica – Zaccaria: (17/03) Res Roma – Torres: 1-1 Xornada 16 (14/02/2015) Orobica – Brescia: 2-6 Tavagnacco – Como: 1-1 Torres – Cuneo: 3-0 Mozzanica – Firenze: 1-0 AGSM Verona – Pordenone: 7-0Zaccaria – Res Roma: 0-0 Bari – Riviera di Romagna: 4-1 Xornada 17 (21/02/2015) Res Roma – AGSM Verona: 0-3 Cuneo – Orobica: 3-1 Brescia – Tavagnacco: 4-1 Como – Mozzanica: 0-6

FA Women’s Cup

/01/2015) Sheffield Utd. Community: 4-2

Preston North End : 1-3

Blackburn Rovers : 2-13 by County : 3-5

Newcastle Utd.: 2-1 Huddersfield Town: 3-2

2 Keynsham Town : 2-4

Luton Town: 2-1

Ipswich Town: 2-0 Queens Park Rangers: 1-0

Carshalton Ath. : 0-3 (aliñacion indebida) C&K Basildon : 2-3

opsewood Coventry: 2-1 West Ham Utd.: 6-2

/02/2015) 3

Portsmouth : 4-5 London Bees: 3-0

0

Keynsham Town : 2-5 Lowestoft Town: 3-0

0 (np) Wolverhampton Wanderers: 2-0

Derby County : 2-4 Preston North End: 5-1

Brighton & Hove Albion: 2-1

Serie A

Brescia: (17/03)

0

Pordenone – Bari: 1-0 Firenze – Zaccaria: 2-1 Riviera di Romagna – Torres: 0-3 Xornada 18 (28/02/2015) Torres – Orobica: 7-0 Bari – Brescia: 0-3 AGSM Verona – Cuneo: 6-0 Tavagnacco – Firenze: 1-2 Mozzanica – Pordenone: 4-0 Como – Res Roma: 0-0 Zaccaria – Riviera di Romagna: 1-2 1. AGSM Verona, 46; 2- Brescia, 44 (17); 3. MozzFirenze, 38; 5. Torres, 36; 6. Tavagnacco, 28; 7. Riviera di Romagna, 25 (17); 8. Res Roma, 24; 9. Cuneo, 15; 10. Zaccaria, 14 (17); 11. Bari, 14; 12. Pordenone, 12; 13. Como, 10; 14. Orob ica, 6. Mellor goleadora: Panico (AGSM Verona) 32 goles.

Portugal Nacional

Xornada 18 (01/02/2015) Cesarense – A-dos-Francos: 0-6 Boavista – Vilaverdense: 2-3 Leixões – Albergaria: 0-6 At. Ouriense – F. Benfica: 1-0 Fund. Laura Santos – Valadares Gaia: 1-1 1. At. Ouriense, 42; 2. F. Benfica, 41; 3. Valadares Gaia, 4Fund. Laura Santos, 28; 5. A-dos-Francos, 28; 6. Albergaria, 2Vilaverdense, 21; 8. Leixões, 14; 9. Boavista, 12; 10. Cesarense, 1.Mellor goleadora: Andreia Silva (F. Benfica) 19 goles. Xogan a fase polo titulo: At. Ouriense , F. Benfica, Valadares Gaia e Fund. Laura Santos. Xogan a fase de descenso: Cesarense, Boavista, Leixões, Vilaverdense, Albergaria e A-dos-Francos.

Nacional – Fase polo título Xornada 1 (28/02/2015) F. Benfica – At. Ouriense: 1-0 Valadares Gaia – Fund. Laura Santos: 2-1 1. Valadares, 24; 2. F. Benfica, 24; 3. At. OurienseLaura Santos, 14.

Nacional – Fase de descenso Xornada 1 (28/02/2015) Cesarense – Leixões: 1-1 A-dos-Francos – Vilaverdense: 1-3 Albergaria – Boavista: 9-2 1. Albergaria, 17; 2. Vilaverdense, 14; 3. A-dos-FrancosLeixões, 8; 5. Boavista, 6; 6. Cesarense, 2. Mellor goleadora: Andreia Silva (F. Benfica) 20 goles.

Taça de Portugal Cuartos de Final (08/02/2015) Os Belenenses – A-dos-Francos : 0-3 F. Benfica – Boavista: 2-0 Albergaria – Vilaverdense: 1-0 Valadares Gaia – At. Ouriense: 2-1 Mellor goleadora: Ana Rita Batista (Castrense) 7 goles.

FF

31

3. Mozzanica, 38 (17); 4. Firenze, 38; 5. Torres, 36; 6. Tavagnacco, 28; 7. Riviera di Romagna, 25 (17); 8. Res Roma, 24; 9. Cuneo, 15; 10. Zaccaria, 14

Bari, 14; 12. Pordenone, 12; 13. Como, 10; 14. Orob ica,

2 goles.

Valadares Gaia, 41; 4. ; 6. Albergaria, 27; 7.

1; 8. Leixões, 14; 9. Boavista, 12; 10. Cesarense, 1. Mellor goleadora: Andreia Silva (F. Benfica) 19 goles.

, F. Benfica, Valadares

Cesarense, Boavista, Leixões,

Fase polo título

Ouriense, 21; 4. Fund.

Fase de descenso

Francos, 14; 4.

goles.

Mellor goleadora: Ana Rita Batista (Castrense) 7 goles.

Brasil Copa do Brasil

Dezaseisavos de Final – Ida ( 04SERC – São José : 0-4 Juventus – Vitória: 3-2 Abelhas Raínhas – Viana: 2-1 Comercial ES – Kindermann : 0-Santa Cruz – Duque de Caxias: 2Náutico – São Francisco : 0-3 Santana – Tuna Luso BrasileiraCruzeiro RS – Ferroviária: 2-4 Estrela Real – Aliança: 3-2 Operário – Rio Preto: 1-3 São Raimundo RR – Iranduba: 0União – Vitória das Tabocas : 0-América Recife – Alagoana: 2-2 Genus – Assermurb: 1-1 Chapecoense – Foz Cataratas : 0CRESSPOM – Botafogo: 1-2 * En negriña, os clasificados na ida por ter gañado por tres ou máis goles como visitantes. Dezaseisavos de Final – Volta Vitória – Juventus : 2-2 Viana – Abelhas Raínhas : 2-3 Duque de Caxias – Santa Cruz : 1Ferroviária – Cruzeiro RS: 2-0 Aliança – Estrela Real : 1-3 Rio Preto – Operário: 2-2 Iranduba – São Raimundo RR: 2Alagoana – América Recife: 1-0Assermurb – Genus: 1-0 Botafogo – CRESSPOM: 7-0 Oitavos de Final – Ida (18/02 /201Juventus – São José : 0-3 Abelhas Raínhas – Kindermann: 0Santa Cruz – São Francisco: 2-0Tuna Luso Brasileira – Ferroviária: 1Estrela Real – Rio Preto : 0-3 Iranduba – Vitória das TabocasAlagoana – Assermurb: 3-1 Botafogo – Foz Cataratas: 2-1 * En negriña, os clasificados na ida ao teren gañado por tres ou máis goles como visitantes. Oitavos de Final – Volta (25/ 02Kindermann – Abelhas RaínhasSão Francisco – Santa Cruz: 2-Ferroviária – Tuna Luso Brasileira:5Assermurb – Alagoana : 0-5 Foz Cataratas – Botafogo: 1-0

Copa do Brasil

04/02/2015)

-3 Duque de Caxias: 2-1

Tuna Luso Brasileira : 1-11

duba: 0-0 -5

: 0-6

En negriña, os clasificados na ida por ter gañado por tres ou máis

Volta (11/02/2015)

: 1-2

Raimundo RR: 2-0 0

/2015)

Kindermann: 0-1 0

Ferroviária: 1-2

das Tabocas : 1-4

En negriña, os clasificados na ida ao teren gañado por tres ou

02/2015) Abelhas Raínhas: 3-1

-0 / 5-4 Tuna Luso Brasileira:5-0

Revista do Fútbol Feminino

Números publicados: 18

Envíos directos a e

Seguidores no Facebook: MIL

O noso a

INFINITO

Revista do Fútbol Feminino

Galego

Números publicados: 18

Envíos directos a e-mails: 728

Seguidores no Facebook: MIL

O noso agradecemento:

INFINITO

Revista do Fútbol Feminino

mails: 728

Seguidores no Facebook: MIL