Contidos Editorial ………………………...…. Érase unha vez 2004/05 .………….. Polo mundo...…………………….... Máis perto …………………………..Vero e Frankfurt, campións de Europa2ª División Galega, o caixón de xastreEva, unha killer en Friol ……….……A ver se sabes …..…......................... Macrossoccer feminino………….….. As competicións: Mundial 2011….…Resultados de maio .…..….………

FF Revista do fútbol feminino galego

Director: Carlos Castro Pinhão Consello de redación: Carlos Castro Pinhão Óscar Losada Castro Manuel Julián Jiménez Josu Imanol Julián Fandiño Colaboracións: Mabel Ramos Aguirre María José López Foto capa: Revista FF Maquetación: Carlos Castro Pinhão Publicidade: María Isabel Pego Romalde Enderezo electrónico: revistaff@outlook.es © Revista FF

FF

2

Editorial

2 3 8 .. 10

Vero e Frankfurt, campións de Europa. 12 ª División Galega, o caixón de xastre. 15

… 19 23 . 24

… 26 29

úas finais, un título. No pasado mes dúas

futbolistas galegas, Vero Vilas vivían, con desigual resultado, momentos que calquera futbolista pode desexar. Vero alcanzaba, por segundo ano consecutivo, a final da competición de clubs máis importante do vello continente, a UEFA Women’s Champions League. A de Santiago, que xa está pensando no Mundial de Canadá, materializou un dos obxectivos da súa carreira, ser campioa de Europa. Atrás fican anos recentes coas rusas do Energy Voronezh e no Tyresö sueco co que, na pasada edición, chegara á final de Lisboa. A noxogadora, embaixadora UEFA, continúa rompendo barreiras. A súa grandeza é de tal nivel que, incluso na escasa visibilidade que os medios dan ao futfem é, neste momento, a galega máis mediática, a máis importante, a máis determinante, no universo futbolíseu título continental é o premio a unha constancia, a unha fe, a unha responsabilidade, a unha capacidade de traballo e a constatación de que, sen lugar a dúbidas está, como para a prestixiosa BBC Sports, entre as cinco mellores do mundo. Mari Paz é o outro rostro dunha final. Gran temporada da de Bamio, grandísima mesmo, que a recolocou na ollada de Ignacio Quereda para poder facer parte das 23 que defenderán o pavillón de España na Copa do Mundo. grandeza, Mari Paz e o Vde todo. Logo dunha excelente Liga, cando estaban loitando por entrar na próxima Champions, o equipo veuse abaixo nas cinco últimas xornadas; cando chegou a liderar a táboa das goleadoras, non aguantou o derradeiro tirón de Adriana e o final pletórico de Soni Bermúdezcando eliminaron ao favorito, Barcelona, na semifinal de Copa, perderon a final coSporting Huelva; e malia estar entre as 35 previas de Quereda, caeu da lista definitiva para o mundial. Non é fácil estar pelexen todas as frontes. O que mostra esa relación é que Mari Paz tamén é grande e que o fútbol que recompensar o que este ano non lle deu.

Dúas finais, un título. No pasado mes dúas futbolistas galegas, Vero Boquete e Mari Paz Vilas vivían, con desigual resultado, momentos que calquera futbolista pode desexar. Vero alcanzaba, por segundo ano consecutivo, a final da competición de clubs máis importante do vello continente, a UEFA Women’s Champions

Santiago, que xa está pensando no Mundial de Canadá, materializou un dos obxectivos da súa carreira, ser campioa de Europa. Atrás fican anos recentes coas rusas do Energy Voronezh e no Tyresö sueco co que, na pasada edición, chegara á final de Lisboa. A nosa xogadora, embaixadora UEFA, continúa rompendo barreiras. A súa grandeza é de tal nivel que, incluso na escasa visibilidade que os medios dan ao futfem é, neste momento, a galega máis mediática, a máis importante, a máis determinante, no universo futbolístico hispano. O seu título continental é o premio a unha constancia, a unha fe, a unha responsabilidade, a unha capacidade de traballo e a constatación de que, sen lugar a dúbidas está, como para a prestixiosa BBC Sports, entre as cinco mellores

Mari Paz é o outro rostro dunha final. Gran temporada da de Bamio, grandísima mesmo, que a recolocou na ollada de Ignacio Quereda para

facer parte das 23 que defenderán o pavillón de España na Copa do Mundo. Pero dentro desa grandeza, Mari Paz e o Valencia ficaron ás portas de todo. Logo dunha excelente Liga, cando estaban loitando por entrar na próxima Champions, o equipo veuse abaixo nas cinco

cando chegou a liderar a táboa das goleadoras, non aguantou o derradeiro tirón de

a e o final pletórico de Soni Bermúdez; cando eliminaron ao favorito, Barcelona, na semifinal de Copa, perderon a final contra o

e malia estar entre as 35 previas , caeu da lista definitiva para o

mundial. Non é fácil estar pelexando a ese nivel en todas as frontes. O que mostra esa relación é que Mari Paz tamén é grande e que o fútbol lle ten que recompensar o que este ano non lle deu.

Carlos Castro

FF

3

Érase unha vez 2004/05

Carlos Castro

Un ano máis e un pequeno novo logro. O fútbol galego puña en liza, no segundo nivel do español a catro equipos. 2004/05 volveu a unificar a Liga Galega e o conxunto da familia futbolística galega conseguiu contrarrestar a perda de equipos, algún como o Sp. Lampón, que estaba converténdose en fundamental na corrente evolutiva, co nacemento doutros, case todos en Pontevedra, o que mantiña en 17 o número de matriculados para a campaña. Neste ano nace a primeira publicación dedicada exclusivamente ao fútbol feminino galego, que tiña como responsable a Roberto Álvarez Ocampo, técnico do Onza de Lira, que dez anos antes fora un dos responsables da creación da Liga do Condado e Baixo Miño. No plano individual outras mulleres comezaron a conquistar espazos propiamente masculinos. Sen ser pioneira, Silvia Iglesias Torres, do colexio ourensán, corría con frecuencia as bandas dos campos de Terceira División e Preferente; e tamén, sen ser ser o seu primeiro ano, logo de cinco no Portonovo, chegaba ao Arosa, da Terceira División, a fisioterapeuta Pilar María Torres Deza. No competitivo houbo de todo. O At. Arousana unha vez máis loitou cos mellores ficando perto da desexada fase de ascenso, o Aguiño, con moitos problemas semana a semana para xuntar once, ás veces só con dez, fixo un digno papel, o mesmo que o Bértola. O estreante, Val do Ulla, do polémico José Ramón Fachal, acabou salvándose polas renuncias de ascenso noutras comunidades, renuncias que tamén tiveron que aplicar eles a un gran torneo de fin de temporada, campaña que para el, o seu irmán deportivo, Juan José Rey, así como para

a súa muller, a xogadora Ana Valladares, acabou como o “rosario da aurora” pois, como se desprendería das testemuñas e dunhas imaxes, acabaron agredindo no derradeiro partido, xogado en Fontecarmoa, ao colexiado pontevedrés, Miguel Ángel Miñán Fernández. Por abaixo nacía un equipo que, en pouco tempo, daría moito que falar polos seus logros deportivos. A Federación de Peñas Recreativas El Olivo ampliaba a súa actividade ao fútbol de campo para conseguir o ascenso e o título de Copa pola vía rápida. En setembro, como doce meses antes, o Aguiño comezou a Liga liderando o grupo segundo. As de Andrés Monteagudo, cun equipo moi limitado de efectivos, goleou ao Mareo por 8-0 con hat-trick de Vero, dobretes de Charo e Susú, e outro tanto de Raquel. Tamén, como había un ano, o Bértola comezaba fronte un equipo zamorano, desta vez o Amigos del Duero, ao que tamén derrotou pola mínima, só que por 3-4. Xunto a este, o outro partido máis movidos da xornada inaugural foi o que celebraron o Arousana e Promesas de Ponferrada. En cada un deles as mellores dianteiras do grupo, Mari Paz e Eva, quen, como o seu equipo, se estreaba na categoría. As dúas acabarían na Primeira División. Desta vez as do Salnés impuxéronse ás bercianas por 5-4. Mari Paz marcou tres goles e Eva un. A de Fabero tamén provocou un penalti, pero foi expulsada tras derrubar a outra novata, Cati, que a acompañou á ducha logo de enlearse coa ponferradina. Difícil era o primeiro partido do Val do Ulla, contra o favorito, Gijón, e en Roces. O 6-0 marcou a diferenza entre quen loitaría pola fase de ascenso e quen pola permanencia.

A Baiuca, nova casa do estreante, Val do Ulla.

© Revista do Fútbol Feminino Galego

FF

4

A segunda xornada viña cos dous primeiros derbis. Na Estrada, no campo da Baiuca, no que o Val do Ulla exercería de local toda a campaña, o Aguiño goleou facilmente ás de Arnois por 1-5, por un máis que no 2-5 do último confronto, na Liga Galega, había tres campañas. Co plantel aínda aberto, as de José Ramón Fachal acababan de incorporar a Merchi que foi precisamente a autora do da honra para as locais (80’). No outro, xogado no Chan do Vilar, o Bértola prolongou a tres a xeira de vitorias consecutivas sobre o At. Arousana grazas aos tantos de Luz e Araceli antes do descanso. O Aguiño mantivo o liderado tamén na terceira xornada tras golear ao Promesas Ponferrada por 4-1 e o Val do Ulla, que perdeu pola mínima no seu último desprazamento da campaña a Xixón, mantivo o último lugar que lle fora asignado na xornada anterior. Outro derbi no Chan do Vilar, esta vez entre o Bértola e o Aguiño, fixo que as barbanzáns perderan o primeiro posto e que seguiran contando cada partido como vitoria. Un empate sen goles permitiu ao León subir ao primeiro lugar tras virarlle o encontro ao Arousana en La Palomera, logo que comezara marcando Mari Paz (2-1). O 10 de outubro foi unha data marcada na historia do Val do Ulla pois, tras empatar sen goles contra o Oviedo Moderno B na Baiuca, lograron o primeiro punto na categoría estatal. Ademais, pasáronlle o farol vermello ao Zamora, único do grupo con cero. O liderado volveu ás de Andrés Monteagudo unha semana despois, cando golearon ao Zamora na Tasca (5-2) con tres dianas de Raquel e unha de Vero e Charo, e o León caeu en Roces por 2-0 contra o Gijón. O val do Ulla conseguira un novo empate na Estrada, contra o Ponferrada mentres Bértola e Arousana goleaban a Mareo e Trobajo respectivamente. O terceiro derbi no Chan do Vilar acabou en sorpresa e foi unha data aínda máis marcada na historia do Val do Ulla. As de Arnois conseguiron unha boa contra a falta de oito minutos que, finalizada por Geni, deu o primeiro triunfo ás ullenses. Foi unha xornada importante na que o Aguiño goleou ao León en La Palomera, 2-6, con catro tantos de Charo, complementados por un de Vero e outro de Susú. O dominio aguiñense na táboa estendeuse só até a xornada seguinte, despois de golear por 8-1 ao Trobajo del Camino. Na mesma, o Arousana

adiantou ao Bértola na loita polo cuarto lugar. As do Salnés derrotaran nun bo segundo tempo ao Reocín por 3-0 (Lu Pérez, García e Sara), mentres as de Vilaboa perdían en Ponferrada por 3-2. O problema era o Val do Ulla que, nun encontro importantísimo fronte ao último, era derrotado na Estrada polo Zamora (0-1), que xogou unha hora cunha menos. Na xornada oitava, un gol en propia meta de Raquel, faltando cinco minutos para o remate do partido contra o Casa Social, en Ávila, botou ao Aguiño da cabeza. O empate a dous, unido á vitoria do Gijón sobre o Reocín, en Ponte San Miguel, levou ás asturianas ao liderado. As barbanzás caerían nos dous seguintes partidos contra o Reocín, na Tasca, e contra o Amigos del Duero, en Zamora, facilitando que o At. Arousana as adiantara na táboa e acudiran ao campo ribeirense con dous puntos por riba delas (22-20), distancia que conservaron tras empatar a tres nun partido no que puido acontecer calquera resultado e no que as do Salnés chegaron ao intermedio con 0-2. Charo volveu a estar perfecta para as locais ao marcar os tres goles do equipo. Polas de Celso Couso anotaron Mari Paz, desde os once metros, Rosi e, adiantándose co momentáneo 2-3, outra vez Mari Paz. Ese período foi un dos mellores da temporada para o Val do Ulla, pois sumou sete puntos grazas aos triunfos consecutivos contra o Trobajo del Camino e en Ávila, cun gol de María aos 32 minutos e un partidazo de Vicki, que foi quen de deter todos os ataques do Casa Social Católica. O ciclo fechouno cun empate diante do Reocín na Baiuca. Tamara, fichada dúas xornadas antes, salvara os mobles a once minutos do remate. O final da primeira volta concluíu co Gijón mandando, o At. Arousana terceiro, a tres puntos das asturianas, o Aguiño cuarto, con 25 puntos, un máis que o Bértola, que seguía ás de Monteagudo, e no décimo primeiro lugar as valexas, con doce unidades. No comezo da segunda metade da competición, xusto antes do parón do Nadal, o Bértola púxose por diante do Aguiño, que comezaba a acusar a precariedade numérica do plantel. Malia que foi só por unha xornada, aproveitando a vitoria das pontevedresas en Figueirido sobre o Amigos del Duero e o empate das coruñesas en Mareo, intuíase, nesta altura do ano, cales serían as posicións finais dos catro cadros galegos.

De volta o dobre derbi da xornada 15, un Arousana superior marcaba diferenza co Bértola que, finalmente, cun gol de Araceli e outro da guardarredes Ardi, na propia porta, maquillou o resultado de Fontecarmoa deixándoo nun 5Tasca, nun encontro diferente, con alternativas permanentes, Aguiño e Val do Ulla igualaron a tres. Outro hat-trick de Charo, o último gol a falta de nove minutos, impediu o triunfo das de Arnois, que marcaron por medio de Geni, Pati e María.Dúas datas máis tarde, no enfrontamento directo entre Bértola e Aguiño no campo barbanzánproduciuse o adiantamento definitivo coa golbertolense por 1-4. Foi tamén o punto no que as de Andrés Monteagudo deron por cumprido o obxectivo da permanencia, acudindo aos tres seguintes desprazamentos con dez xogadoras, o que non lles impediu sacar puntos, como a goleada sobre o Zamora con dous goles de Vero e outros tantos de Charo, ou en Trobaxo, onde tras lograr un 0-5, permitiron que, nun cuarto de hora, as locais reduciran a un 4-5 que finalmente foi ampliado cun remate de Alitas. Para compensar a carencia de efectivos, incorporaron na pada Liga á carballesa María Bardanca. O Arousana, logo do derbi contra o Bértola, sumou catro vitorias consecutivas, incluída unha contra o León por 2-0 (Míriam e Cris) en Fontecarmoa. Esa solvencia levou ás de Celso Couso a un segundo lugar que acabarían consolidando como dúas campañas antes, só que con máis contundencia, ao sumar 61 puntos polos 45 da 2002/03. últimas noves xornadas o Bértola alternou catro triunfos con cinco derrotas das que salientaron as sufridas contra equipos da zona baixa como a da Ciudad Deportiva contra o Zamora e a de Chan do Vilar fronte o Val de Ulla, que colleu moitos folgos grazas ao solitario tanto de Geni no encontro da Baiuca. Precisamente, na seguinte xornada á do Bértola, as de Fachal colleitaron outro importante empate sen goles no campo do Zamora e dúas xornadas despois, logo de ter ampliado o plantel coa incorporación da muxián Barca, unha vitoria non menos vital en Trobaxo, con goles na derradeira media hora de Mai e Merchi. O final de Liga converteuse nun pesadelo para o Val do Ulla. Tras dar a sorpresa en Cantabria na antepenúltima

FF

5

De volta o dobre derbi da xornada 15, un Arousana superior marcaba diferenza co Bértola

nalmente, cun gol de Araceli e outro da guardarredes Ardi, na propia porta, maquillou o resultado de Fontecarmoa deixándoo nun 5-3. Na Tasca, nun encontro diferente, con alternativas permanentes, Aguiño e Val do Ulla igualaron a

aro, o último gol a falta de nove minutos, impediu o triunfo das de Arnois, que marcaron por medio de Geni, Pati e María. Dúas datas máis tarde, no enfrontamento directo entre Bértola e Aguiño no campo barbanzán produciuse o adiantamento definitivo coa goleada

4. Foi tamén o punto no que as de Andrés Monteagudo deron por cumprido o obxectivo da permanencia, acudindo aos tres seguintes desprazamentos con dez xogadoras, o que non lles impediu sacar puntos, como a

us goles de Vero e outros tantos de Charo, ou en Trobaxo, onde tras

5, permitiron que, nun cuarto de hora, 5 que finalmente foi

Para compensar a carencia de efectivos, incorporaron na parte final

O Arousana, logo do derbi contra o Bértola, sumou catro vitorias consecutivas, incluída unha

0 (Míriam e Cris) en Fontecarmoa. Esa solvencia levou ás de Celso

acabarían consolidando como dúas campañas antes,

ao sumar Nas

últimas noves xornadas o Bértola alternou catro triunfos con cinco derrotas das que salientaron as sufridas contra equipos da

ixa como a da Ciudad Deportiva contra o Zamora e a de Chan do Vilar fronte o Val de Ulla, que colleu moitos folgos grazas ao solitario tanto de Geni

Precisamente, na seguinte xornada á do Bértola, as de Fachal colleitaron outro

tante empate sen goles no campo do Zamora e dúas xornadas despois, logo de ter ampliado o plantel coa incorporación

unha vitoria non menos derradeira O final de

n pesadelo para o Val do Ulla. Tras dar a sorpresa en Cantabria na antepenúltima

data, foron incapaces de asinar o punto salvador nas dúas últimas, na Estrada, onde deixaron fuxir o empate logo dunha derrota por 0Amigos del Duero, nin no lamentpartido en Fontecarmoa no que se obsesionaron máis co colexiado que con traballarse o triunfo fronte un At. Arousana que só precisaba un punto para asegurar o segundo lugar. Con 5dirixindo desde a banda pola súa segunda sanción da temporada, unha acción no centro do campo concluíu do peor xeito co que se pode rematar algo, no medio dunha tumultuosa agresión ao colexiado. Ana Valladares, muller de Fachal, argumentou que presuntamente fora agredida nun ollo polo colexiado, o pontevFernández, co que xa tiveran problemas na temporada anterior. O certo é que nas imaxes tomadas por un afeccionado non se aprecia tal e si que a xogadora achegouse ao árbitro ao tempo que Fachal e o presidente-delegado, Juan José Rey, familiar dun por entón dirixente da FGF, saltaban ao campo sumándose a unha tángana na que o colexiado rematou polo chan. O partido suspendeuse no minuto 62, o Val de Ulla ficou inicialmente descendido ao saír prexudicado da tripla empate a 29 puntos co Amigos del DOviedo Moderno B, pecategoría pola renuncia ao ascenso dun equipo cántabro.

La Voz de Galicia, 19/04/2005, p. 39

data, foron incapaces de asinar o punto salvador nas dúas últimas, na Estrada, onde deixaron fuxir o empate logo dunha derrota por 0-1 contra o Amigos del Duero, nin no lamentable derradeiro partido en Fontecarmoa no que se obsesionaron máis co colexiado que con traballarse o triunfo fronte un At. Arousana que só precisaba un punto para asegurar o segundo lugar. Con 5-0 e Fachal dirixindo desde a banda pola súa segunda sanción da temporada, unha acción no centro do campo concluíu do peor xeito co que se pode rematar algo, no medio dunha tumultuosa agresión ao colexiado. Ana Valladares, muller de Fachal, argumentou que presuntamente fora agredida nun ollo polo colexiado, o pontevedrés Miñán Fernández, co que xa tiveran problemas na temporada anterior. O certo é que nas imaxes tomadas por un afeccionado non se aprecia tal e si que a xogadora achegouse ao árbitro ao tempo que

delegado, Juan José Rey, un por entón dirixente da FGF, saltaban

sumándose a unha tángana na que o colexiado rematou polo chan. O partido suspendeuse no minuto 62, o Val de Ulla ficou inicialmente descendido ao saír prexudicado da tripla empate a 29 puntos co Amigos del Duero e

ero finalmente mantivo a categoría pola renuncia ao ascenso dun equipo

La Voz de Galicia, 19/04/2005, p. 39.

FF

6

A Liga Galega e a Copa FGF tiveron un nome, o do estreante El Olivo. Juan Carlos Padín, Vicente López, Quique Cons, Quique Lago, Edu González e, por suposto, 18 futbolistas, entre as que había algunhas moi noviñas como Joana Montouto ou Natalia de Francisco, que axiña acabarían nas axendas dalgún olleiro de equipo da máxima categoría, dominaron sobranceiramente as dúas competicións. O cadro olívico, dirixido por Lago e González, foi líder desde a primeira xornada, logo que comezaran a súa participación cun 13-0 ao Nigrán que continuaron cun 1-3 a quen sería o seu principal perseguidor e favorito ao ascenso na campaña anterior, o Lavadores das históricas Aurora Feros e Pili Besada. El Olivo gañou no campo todos os partidos (un deles perdeuno pola vía administrativa debido a unha aliñación indebida) até a xornada 17, na que o C.D. Boiro, equipo tamén novo, formado pola maior parte das futbolistas do desaparecido Sp. Lampón, conseguira igualar no segundo tempo, en Vigo, os dous goles locais de Susi e Joana por medio doutros de Marta Boiro e Verónica. No partido fora expulsada a central viguesa, Cuchi. As verde pistacho volverían a igualar sete días despois no desprazamento a San Pedro. O Val do Ulla B, o primeiro equipo filial constituído na historia do fútbol feminino galego, baixo a dirección de Montse Aller, conseguiu rabuñar un empate a un tanto nunha xornada na que o Lavadores non aproveitou totalmente ese tropezo, pois empatou na casa contra o Guardesa (3-3), manténdose a diferenza na táboa de tres puntos e un partido menos a prol de El Olivo (44-41). Ao final, o Sp. San Mateo conseguiría arrebatar o segundo lugar ao Lavadores, que errou na derradeira data ao perder no campo do Val do Ulla B (4-3) mentres que as ponteareás colleitaron un empate (1-1) na visita a Dubra. Na Copa FGF a primeira sorpresa foi na Primeira Eliminatoria polas derrotas do Sp. San Mateo diante do San Roque Casablanca, que gañou 3-2 en Vigo e 0-1 no Cruceiro. As de Lino Melón tamén estiveron a piques de sorprender ao favorito, El Olivo, en Cuartos. Nun partido

polémico, asinado cun acta chea de incidencias no apartado de Observacións – Expulsións, perderon por 0-3 en Samil, cando Pereira Fernández rematou o partido no minuto 66, ao revirárselle medio equipo local. Na volta, coas peñistas confiadas, o Casablanca rozou a virada cun 0-2 en Sampaio, logo de chegaren ao descanso empatadas. Nas semifinais, nin El Olivo nin Lavadores pasaron atrancos para eliminar a Val do Ulla B, na despedida de Montse Aller no banco valexo, e Onza de Lira.

Fed. Peñas Rec. El Olivo 2004/05. En pé: Quique Lago (tre.), Lu

Pujol, Noelia, Cuchi, Susi, Me, Natalia, Edu González (tre.) e

Quique Cons (deleg.); axeonlladas: Ruso, Vicky, Ove, Ana, Gloria,

Anita, Njoana, Patri e Conchi. © Fed. Peñas Rec. El Olivo.

Se o final de Liga entre Arousana e Val do Ulla tivera lea, se nos Cuartos entre El Olivo e Casablanca tamén houbera, o corolario da temporada, a final da Copa FGF, pasou polo mesmo. Nun partido de moita rivalidade, cos dous grandes vigueses xogando en Barreiro, o encontro debeu ser suspendido durante uns minutos pola agresión dun seareiro ao liña, Extremadura Hernández. Por certo, na outra banda estaba como segunda asistente a viguesa Molinos Rivas. No deportivo, El Olivo volveu a gañar sen problemas ao Lavadores. O 3-0 do descanso era elocuente e foi completado con dous tantos máis no segundo acto. Joana dúas veces, Conchi, María e Lu Pujol puxeron os piares para que Su erguera o trofeo. Para esa final de semana do mes de xuño, José Ramón Fachal largara un mes antes un órdago en prensa. O Val do Ulla quería organizar un torneo de referencia para os remates de campaña e, neste caso, na comarca estarían dous Superliga, Rayo

Vallecano, sétimo e semifinalista da Copa, que traería á brasileira Milene Domingues, Barcelona, noveno, ademais dos equipos do segundo chanzo, Reocín e o cadro local, celebrarían un cuadrangular. Finalmente non puido ser ao teren problemas de disposición de campo. O torneo, en principio, pospoñeríase para o mes de agosto. A historia da temporada non remataba só co deportivo. No seo do Onza de Lira, o antigo Lirens da Liga do Condado, nacía unha publicación semanal de catro páximas. Na segunda semana de marzo, hai pouco máis de dez anos, comezaba a distribuírse Lira Sport. Dirixida polo técnico do cadro liréns, Roberto Álvarez Ocampo, a publicación converteuse na primeira galega –tal vez española– de carácter periódico dedicada exclusivamente ao fútbol feminino na que chegaron a incluírse informacións sobre a Superliga española e competicións internacionais. O traballo, eloxiable, fundamental e necesaricalquera hemerografía para a cohistórica do fútbol feminino galego, chegaría a publicar 114 números, esmorecendo no 2011, reflectindo como a súa última noticia a dde El Olivo a Primeira División. Como complemento do resumo, outro detalle de importancia: a participación da santiagBoquete no segundo mundial sub’20, celebrado en Tailandia. Integrando o ataque do equipo de España, a galega tivo un papel destacado dentro do sombrizo dunha selección dirixida por Ignacio Quereda. España non pasou a primeira fase. Caeu contra Rusia (4-1) no primeiro partido en Phuket, sede dos partidos de “la roja”, gañou a Corea do Sur, 2-1, con dobrete de Jade, e perdeu no partido decisivo contra os Estados Unidos logo que Rostedt marcara o único tanto do encontro ao fío do descanso. Vero foi recoñecida cun diploma da FIFA, que lle foi entregada polo seu club en Aguiño, ao estar nomeada entre as catro mellores atacantes dun torneo que Alemaña gañou na final a China (2-0), con goles de Laudehr e Behringer.

Estatística de Vero no Mundial sub’

FF

7

Vallecano, sétimo e semifinalista da Copa, que traería á brasileira Milene Domingues, e Barcelona, noveno, ademais dos equipos do segundo chanzo, Reocín e o cadro local,

nalmente non puido ser ao teren problemas de disposición de campo. O torneo, en principio, pospoñeríase para

A historia da temporada non remataba só co deportivo. No seo do Onza de Lira, o antigo Lirens da Liga do Condado, nacía unha

icación semanal de catro páximas. Na segunda semana de marzo, hai pouco máis de dez

rse Lira Sport. Dirixida polo técnico do cadro liréns, Roberto Álvarez Ocampo, a publicación converteuse na primeira

carácter periódico dedicada exclusivamente ao fútbol feminino na

rse informacións sobre a Superliga española e competicións internacionais. O traballo, eloxiable, fundamental e necesario en calquera hemerografía para a compilación

órica do fútbol feminino galego, chegaría a esmorecendo no 2011,

como a súa última noticia a do ascenso

o, outro detalle de importancia: a participación da santiaguesa Vero Boquete no segundo mundial sub’20, celebrado en Tailandia. Integrando o ataque do equipo de España, a galega tivo un papel destacado dentro do sombrizo dunha selección dirixida por Ignacio Quereda. España non pasou a primeira fase. Caeu

1) no primeiro partido en Phuket, sede dos partidos de “la roja”, gañou a Corea do

1, con dobrete de Jade, e perdeu no partido decisivo contra os Estados Unidos logo que Rostedt marcara o único tanto do encontro ao fío

ecoñecida cun diploma da FIFA, que lle foi entregada polo seu club en Aguiño, ao estar nomeada entre as catro mellores atacantes dun torneo que Alemaña gañou na final

con goles de Laudehr e Behringer.

Estatística de Vero no Mundial sub’20. © FIFA.

Primeira portada de Lira Sport.

Primeira portada de Lira Sport.

.Polo mundo

Christen Press, a mellor de Abril na NWSL

A dianteira do ChicagoRed Stars, Christen Press, foi votada como mellor xogadora do primeiro mes de National Women Soccer League norteamericana. Press consolidou as preferencias por mor dos seus catro tantos unha asistencia en dous partidos completos xogados co seu equipo. A futbolista californiana fixo dous dobres ao bater a dúas das grandes, a guardarredes estadounidense H(Seattle Reign) e a alemá Nadine Angerer (Portland Thorns).A goleadora é a primeira futbolista que defendendo as cores do Chicago recibe este premio. Foto: © Chicago Red Stars

Lara Dickenmann, ao Wolfsburg A futbolista suíza deixa o O. Lyonnais galo para marchar á Bundesliga, onde militará nas ringleiras do VfL. Wolfsburg. A mellor goleadora helvética na fase de clasificación para a Copa do Mundo asina un contrato de dous anos. Vaise do Olympique participando na consecución de sete títulos de Liga francesa, tres de Copa e as Copas continentais das campañas 2010/11 e 2011/12.

O Standard gaña a última edición da Bene LeagueO conxunto belga proclamouse campión da Liga BelgaNeerlandesa que se celebrou este ano por derradeira vez. O cadro de Liexa disputaba o último partido do torneo recibindo ao PSV, un dos equipos da zona media da táboa, coa necesidade de gañar para non ser sorprendido polo seu perseguidor, Twente. As standardistas deberon esperar ao segundo tempo para certificar o título cos goles de Yuceil e de Wullaert, que co seu décimo noveno tamén a Beerenstein (ADO) na cabeza da clasificación de

FF

8

Christen Press, a mellor de

A dianteira do ChicagoRed Stars, Christen Press, foi votada

mes de competición na eague norteamericana. Press

consolidou as preferencias por mor dos seus catro tantos e en dous partidos completos xogados co seu

A futbolista californiana fixo dous dobres ao bater a dúas das grandes, a guardarredes estadounidense Hope Solo (Seattle Reign) e a alemá Nadine Angerer (Portland Thorns). A goleadora é a primeira futbolista que defendendo as cores

Chicago Red Stars.

Lara Dickenmann, ao

O Standard gaña a última edición da Bene League O conxunto belga proclamouse campión da Liga Belga-

este ano por derradeira vez. O xa disputaba o último partido do torneo

recibindo ao PSV, un dos equipos da zona media da táboa, coa necesidade de gañar para non ser sorprendido polo seu perseguidor, Twente. As standardistas deberon esperar ao

oles de Yuceil e tanto superaba

tamén a Beerenstein (ADO) na cabeza da clasificación de

goleadoras. O Twente, pola súa banda, apurou as súas opcións até o remate vencendo ao ADO na Haia por 1

O Standard antes do comezo da Bene League.

© Revista do Fútbol Feminino Galego

Morgan, Wambach e Press “simpsonizadas”

As dianteiras da selección absoluta dos Estados Unidos, Alex Morgan, Abby Wambach e Christen Pressa FOX network negociara os dereitos para facer cos xogadores do F.C. Barcelona, Neymar, Messi, Xavi e Iniesta mais agora é a primeira vez que o grupo de comunicación e entretemento entra no fútbol feminino. Ao final, o negocio de simpsonizar famosos é outro nicho de mercado para a empresa que, eidos, fixo o mesmo con Martin Scorsese, Woody Allen, David Copperfield, Lady Gaga, Elton John, o comunicador Larry King ou o controvertido vicepresidente de George W. Bush, Dick Cheney. Foto: © Foxsoccer.com

Xira americana de Mentres algúns son incapaces de organizar partidos amigables da súa selección, Irlanda fixo a súa mini xira americana no mes de Maio. As irlandesas xogaron contra Estados Unidos en San Xosé (California), onde perderon por 3-0 contra as locais, aspirantes a gañar a Copa do Mundo, e despois derrotaron a Haití por 1-0, gol de penalti de Ruesha Littlejohn, en Lauderhill (Florida).

. O Twente, pola súa banda, apurou as súas opcións até o remate vencendo ao ADO na Haia por 1-2.

ezo da Bene League.

Revista do Fútbol Feminino Galego

Morgan, Wambach e Press “simpsonizadas”

As dianteiras da selección absoluta dos Estados Unidos, Alex Morgan, Abby Wambach e Christen Press. Hai un ano, a FOX network negociara os dereitos para facer o mesmo cos xogadores do F.C. Barcelona, Neymar, Messi, Xavi e Iniesta mais agora é a primeira vez que o grupo de comunicación e entretemento entra no fútbol feminino. Ao final, o negocio de simpsonizar famosos é outro nicho de mercado para a empresa que, con anterioridade, e noutros eidos, fixo o mesmo con Martin Scorsese, Woody Allen, David Copperfield, Lady Gaga, Elton John, o comunicador Larry King ou o controvertido vicepresidente de George W.

Foto: © Foxsoccer.com

Xira americana de Irlanda Mentres algúns son incapaces de organizar partidos amigables da súa selección, Irlanda fixo a súa mini xira americana no mes de Maio. As irlandesas xogaron contra Estados Unidos en San Xosé (California), onde

0 contra as locais, spirantes a gañar a Copa do Mundo, e despois derrotaron a

0, gol de penalti de Ruesha Littlejohn, en

Angerer marcha logo do Mundial

Nadine Angerer anunciou no sitio web da federación alemá que deixará a

nationalmaunha vez concluída a participación da selección na Copa do Mundo de Canadá. Os últimos partidos da futbolista serán defendendo as cores

do seu equipo, o Portland Thorns, da NWSL e retirarase definitivamente cando concluír a campaña do seu club. A retirada de quen fora a mellor xogadora europea na primeira edición dos premios organizados pola UEFA producirase logo de case vinte anos na elite, Foto: © DFB.

Andonova, ao Rosengård A futbolista e capitá de Macedonia, Nataša Andonova, asina contrato polo campión da Liga sueca, F.C. Rosegård. A mediacentro de 21 anos, comezara a súa carreira futbolística no 2010 defendendo as cores do Tikvešanka, de onde pasou axiña ao Borec Veles e, un ano despois, ao Turbine Potsdam, onde alternou as súas presenzas no segundo equipo e no principal, da 1.Bundesliga. No 2010 foi nomeada mellor xogadora da Eurocopa sub’19 xogada no seu país. En Potsdam fica a súa irmá, Sijce. Foto: © Wikipedia.

Caroline Hansen perde o Mundial

A futbolista norueguesa é baixa na selección norueguesa que participará na Copa do Mundo de Canadá. Unha lesión no xeonllo da futbolista do Wolfsburg impediulle superar as

probas médicas ás que foi submetida, polo que causou baixa definitiva no grupo escollido por Jostein Even Pellerud. O seu lugar no equipo será ocupado por Anja SønstevoldFoto: © Norges FF.

FF

9

Angerer marcha logo do

Nadine Angerer anunciou no sitio web da federación alemá que deixará a

nationalmannschaft unha vez concluída a participación da selección na Copa do Mundo de Canadá. Os últimos partidos da futbolista serán defendendo as cores

do seu equipo, o Portland Thorns, da NWSL e retirarase definitivamente cando concluír a campaña do seu club. A

ada de quen fora a mellor xogadora europea na primeira edición dos premios organizados pola UEFA producirase

do equipo e no principal, da 1.Bundesliga. No 2010 foi nomeada mellor xogadora da Eurocopa sub’19 xogada no seu país. En Potsdam fica a súa

Caroline Hansen perde o

A futbolista norueguesa é baixa na selección

eguesa que participará na Copa do Mundo de Canadá. Unha lesión no xeonllo da futbolista do Wolfsburg impediulle superar as

probas médicas ás que foi submetida, polo que causou baixa definitiva no grupo escollido por Jostein Even Pellerud. O

Sønstevold.

Google e o Mundial

Un “doodle” elaborado polo buscador de internet, Google, foi a homenaxe qua a empresa fixo desde finais de maio como homenaxe ao comezo do Mundial de fútbol feminino. O “doodle” mostra as cores corporativas de google, azul, vermello, amarelo e verde, mostrando a xogadoras en distintos movementos de control do folla de arce, símbolo central da bandeira canadense, cun balón de fútbol no centro.

Sorteada a Euro sub’19O 20 de maio tivo lugar en Haifa o sorteo do calendario da fase final da Eurocopa sub’19 que terá lugar en Israel entre o 15 e o 27 de Xullo. O grupo A ten os seguintes encontros:15: Israel – Suecia (Lod) e Francia Dinamarca (Netania). 18: Suecia – Dinamarca (Rishon LeZion) e Israel (Netania). 21: Dinamarca – Israel (Lod) e SueciaE no grupo B: 15: Inglaterra – Alemaña (Rishon LeZion) e España Noruega (Ramla). 18: Inglaterra – España (Ramla) e Alemaña (Lod). 21: Noruega – Inglaterra (Ramla) e Alemaña (Rishon LeZion). Os dous primeiros de cada grupo xogan as semifinais ademais de clasificaren para o Mundial sub’20lugar no 2016 en Papúa Nova Guinea. Os gañadores das mesmas disputarán a final no estadio Netanya.

Mittag, ao PSGAnja Mittag, a dianteira alemá até agora no Rosengasina un contrato de dous anos polo Paris SaintNacida na actual Chemnitz, no leste do seu país, vivirá a súa terceira experiencia lonxe do país tdúas anteriores en Suecia, primeiro no QBIK (2006) e despois no citado club de Malmoe (2012/15), intercaladas entre outras dúas xeiras no Turbine Potsdam. Mittag aportará técnica e experiencia a un equipo que nesta campaña foi subcampión de Europa.

Foto: © Paris Saint

Google e o Mundial

Un “doodle” elaborado polo buscador de internet, Google, foi a homenaxe qua a empresa fixo desde finais de maio como homenaxe ao comezo do Mundial de fútbol feminino.

mostra as cores corporativas de google, azul, vermello, amarelo e verde, mostrando a xogadoras en distintos movementos de control do esférico, unha árbitra e a

ral da bandeira canadense, cun

a Euro sub’19 O 20 de maio tivo lugar en Haifa o sorteo do calendario da fase final da Eurocopa sub’19 que terá lugar en Israel entre o 15 e o 27 de Xullo. O grupo A ten os seguintes encontros:

Suecia (Lod) e Francia –

Dinamarca (Rishon LeZion) e Israel – Francia

Israel (Lod) e Suecia- Francia (Netania).

Alemaña (Rishon LeZion) e España –

España (Ramla) e Alemaña – Noruega

Inglaterra (Ramla) e Alemaña – España

Os dous primeiros de cada grupo xogan as semifinais ademais de clasificaren para o Mundial sub’20, que terá lugar no 2016 en Papúa Nova Guinea. Os gañadores das

a final no estadio Netanya.

Mittag, ao PSG Anja Mittag, a dianteira alemá até agora no Rosengård, asina un contrato de dous anos polo Paris Saint-Germain. Nacida na actual Chemnitz, no leste do seu país, vivirá a súa terceira experiencia lonxe do país teutón tras ter pasado as dúas anteriores en Suecia, primeiro no QBIK (2006) e despois no citado club de Malmoe (2012/15), intercaladas entre outras dúas xeiras no Turbine Potsdam. Mittag aportará técnica e experiencia a un equipo que nesta

ampión de Europa.

Paris Saint-Germain F.C.

Máis perto

Vero ficha polo BayernA futbolista galega continuará xogando en Alemaña na próxima campaña, só que muda de cidade. Logo de ficar por primeira vez campioa de Europa co Frankfurt, mudarase ao estado de Baviera para formar parte do plantel do equipo máis representativo de Alemaña, o Bayern

de Munique, que acaba de proclamarse campión de Liga.

O Victoria B e a Guardesa a Primeira O Victoria B proclamouse campión da fase de ascenso a Primeira División Galega, polo que conseguiu o ascenso por primeira vez na súa historia. Paso importante dentro do proxecto do cadro herculino, con xogadoras moi interesantes como Rosalía, Tati, Goreti ou Paula, a maior parte delas convocatoria no primeiro equipo. O cadro coruñés estivo a piques de subir directamente como primeiro de grupo pero, finalmente, non foron quen de soportar a presión que lles exercera o Aguiño. Finalmente, éxito para un equipo moi competitivo, dirixido por Rolando Suena, que xa o tentara na campaña anterior ficando ás portas, precisamente, da fase de ascenso.

Só un ano tardou o clásico conxunto da Guarda en regresar á Primeira División galega. Unha reestruturación que reducía a categoría a catorce escuadras deixou ás raiadas, no final da pasada campaña, no derradeiro chanzo do fútbol galego e outra reestruturación, que vai ampliar a mesma categoría a dezaseis, colócaas de novo nunha categoría máis de acordo ao seu pasado. As miñotas xa dixeron cal é a súa categoría nunha foto.

Foto: © C.U.D.U. Guardesa.

FF

10

ficha polo Bayern A futbolista galega continuará xogando en Alemaña na próxima campaña, só que muda de cidade. Logo de ficar por primeira vez

e Europa co Frankfurt, mudarase ao estado de Baviera para formar parte do plantel do equipo máis representativo de Alemaña, o Bayern

de Munique, que acaba de proclamarse campión de Liga.

Guardesa a

con xogadoras moi interesantes como Rosalía, Tati, Goreti ou Paula, a maior parte delas con algunha convocatoria no primeiro equipo. O cadro coruñés estivo a piques de subir directamente como primeiro de grupo pero, finalmente, non foron quen de soportar a presión que lles exercera o Aguiño. Finalmente, éxito para un equipo moi

, que xa o tentara na campaña anterior ficando ás portas, precisamente, da fase

Só un ano tardou o clásico conxunto da Guarda en regresar á Primeira División galega. Unha reestruturación que reducía

e escuadras deixou ás raiadas, no final da pasada campaña, no derradeiro chanzo do fútbol galego e outra reestruturación, que vai ampliar a mesma categoría a dezaseis, colócaas de novo nunha categoría máis de acordo

é a súa categoría

Naír, a sensación da Copa Tras sufrir demasiado na Liga, cun plantel moi reducido que lle obrigou a perder algún partido por non ter suficientes efectivos e coa confusión do Nadal por un malentendido da FGF que a excluíra temporalmente da competición, chegou a Copa e as cousas mudaron. Unha das culpables foi a fichada para estMartínez Lorenzo. Hai catro anos facía pública unha declaración de intencións: “Se con dezaseis xogando ao fútbol é porque vou seguir até o final”. cinco partidos en Segunda co Erizana (2011/12), foi recuperada para o fútbol, desde o fútbol salaGonzález. Na Copa, a redondelá demostrou en poucas semanas que ten calidade e finunha dinámica negativa do seu equipo, o Concello de Mos. Nair é unha futbolista que non deixa indiferente a ninguén, xa polo seu fútbol como polas súas reflexións vitais. Con dezaseis anos escribía: “O fútbol sala sírveme de refena vida, teño que loitar se quero conseguir o gol e na vida teño que loitar para conseguir o que me propoño. Se te afundes e non segues, non vas conseguir nada máis que perder. Aquí tes que estar moralmente benbérrante, pero todo para que LOITES. LOITAR é importante para absolutamente todo. Por eun balón e cres que non podes correr tanto para coveces sorpréndeste do que tAlgunha vez, desas que non confías en chegar,hai que aplicalo ao dia a día, poder seguir adiante”. E tanto que si: 18 goles en que serían 22 se non houbera que descontarlle os catro da aliñación indebida do seu equipo no xogou.

Oiartzun, un histórico, último obstáculo de El Olivo

Un verdadeiro histórico, daqueles pioneiros que nos oitenta disputouEspaña logo dos títulos do Karbo. As guipuscoanas venceran no Campionato de España de 1988 derrotando por 2Porvenir madrileño, vingando a derrota que tiveran contra este mesmo cadro dous anos antes, cando lles gañaran por 2Oiartzun, dirixido por Jon Alkorta, eliminou

ao Madrid tras virar dous goles de desvantaxa no partido de volta disputado no Karla Lekuona.El Olivo chega á eliminatoria decisiva logoao Femarguín polo valor dobre dos goles marcados fóra da casa, grazas ao 2-1 colleitado en Canarias e o 1nun partido non exento de polémica por un gol anulado, perto do remate, ás insulares.Na outra eliminatoria, Granadilla Tenerife Sur e Betis debaterán a outra praza de ascenso.

a sensación

Tras sufrir demasiado na Liga, cun plantel moi reducido que lle obrigou a perder algún partido por non ter

coa confusión dido da FGF

que a excluíra temporalmente da egou a Copa e as cousas mudaron. Unha das

culpables foi a fichada para esta última competición, Naír Martínez Lorenzo. Hai catro anos facía pública unha declaración de intencións: “Se con dezaseis anos sigo xogando ao fútbol é porque vou seguir até o final”. Tras cinco partidos en Segunda co Erizana (2011/12), foi

desde o fútbol sala, por Suso a redondelá demostrou en poucas

semanas que ten calidade e finalización até a mudar toda unha dinámica negativa do seu equipo, o Concello de Mos. Nair é unha futbolista que non deixa indiferente a ninguén, xa polo seu fútbol como polas súas reflexións vitais. Con

“O fútbol sala sírveme de referencia na vida, teño que loitar se quero conseguir o gol e na vida teño que loitar para conseguir o que me propoño. Se te afundes e non segues, non vas conseguir nada máis que perder. Aquí tes que estar moralmente ben. Esíxente e

ue LOITES. LOITAR é importante or exemplo, como cando te botan des correr tanto para collelo. Ás

do que ti mesma podes conseguir. Algunha vez, desas que non confías en chegar, chegas. Isto

dia a día, e eu tomo referencia isto para E tanto que si: 18 goles en 8 partidos,

que serían 22 se non houbera que descontarlle os catro da seu equipo no primeiro partido que

tzun, un histórico, último obstáculo de El Olivo

Un verdadeiro histórico, daqueles pioneiros que nos oitenta disputou campionatos de España logo dos títulos do Karbo. As guipuscoanas venceran no Campionato de

de 1988 derrotando por 2-0 ao madrileño, vingando a derrota que

tiveran contra este mesmo cadro dous anos antes, cando lles gañaran por 2-1. O Oiartzun, dirixido por Jon Alkorta, eliminou

ao Madrid tras virar dous goles de desvantaxa no partido de volta disputado no Karla Lekuona.

minatoria decisiva logo de ter eliminado polo valor dobre dos goles marcados fóra da

1 colleitado en Canarias e o 1-0 no Pahíño, nun partido non exento de polémica por un gol anulado,

ares. Granadilla Tenerife Sur e Betis

rán a outra praza de ascenso.

FF

11

Segunda edición do “Vive el fútbol con Nerea” en Xuño A capitá da selección galega sub 16 e internacional española nesa categoría, convida a todas as rapazas a partir de cinco anos que desexen vivir o fútbol feminino desde dentro con ela. Acompañada por todos os técnicos que tivo na súa formación desde pequena, a futbolista do Orzán S.D. espéravos os próximos SÁBADOS 20 e 27 de XUÑO nos campos da Cidade Deportiva da Torre, desde as 18,00 horas o 21 e as 10,00 o 27, para compartir divertidas sesións de adestramento con ela. Para inscribirse hai que facelo a través do correo electrónico: stagenerea@gmail.com ou no whatsapp 684 057 667. As participantes deberán acudir con roupa deportiva e moitas ganas de pasalo ben cunha das mellores e máis prometedoras futbolistas galegas do momento.

Campus feminino do At. Arteixo en Xullo

O At. C. Arteixo organiza o primeiro campus de fútbol feminino que se celebra na Coruña baixo a lenda "Fútbol femenino para todas". O mesmo está realizado en colaboración co concello ao que pertence o club e o Orzán S.D., que aportará a todos os seus técnicos con

ampla experiencia no fútbol feminino, así como a presenza de futbolistas do equipo de categoría estatal do club. As xornadas desenvolveranse desde o luns 6 ao venres 10 de Xullo, de 10,00 a 14,00 horas, no campo de fútbol de Arteixo, Ponte dos Brozos. Durante as mesmas levaranse a cabo diversas actividades para dar a coñecer o fútbol feminino entre as rapazas que queiran iniciarse e, igualmente, haberá tarefas de perfeccionamento e mellora das distintas habilidades para as pequenas e rapazas que teñan experiencia. Trátase dun campus aberto a todas aquelas rapazas desde os 4 anos até a idade sénior, e completamente GRATUÍTO. Para máis información poden poñerse en contacto a través do teléfono oo do whatsapp 684 057 667, ou do correo electrónico femeninoarteixo@gmail.com

Cuartos de final da Copa Deputación de Pontevedra A lóxica vai dando forma á primeira edición da Copa Deputación de Pontevedra feminina que, ao longo do mes de maio, foi celebrando os seus partidos de cuartos de final. Na parte norte da provincia, a que atinxe á delegación capitalina, goleadas esperadas en partidos desiguais celebrados o 20 de Maio. O At. Arousana, acabado de ascender a Segunda División española, derrotou no aldanés Santo Amaro ao Rápido Bahía, da Segunda Galega, por un contundente 0-8. Pola súa parte, no campo das Laxes, as locais do Beluso, que camiñaron pola parte baixa da Primeira Galega foron incapaces de deter a un Segunda española, o Bértola, que gañou por 0-6. Na outra parte do cadro, a dos equipos adscritos á delegación de Vigo, o Sárdoma derrotou ao Erizana por un 5-2 nun partido celebrado nas Relfas o 20 de Maio. No derradeiro día dese mes, El Olivo venceu ao Atlántida Matamá, no Penedo da Moo, por 0-3. As semifinais, en Xuño, fican cos emparellamentos At. Arousana – Bértola, o 10/06 na Lomba, e o Sárdoma – El Olivo, o 11/06 nas Relfas.

Chivi marcha do Villestro O técnico do Villestro, un dos artífices das exitosas campañas do conxunto santiagués, concluídas co ascenso a Segunda División española na pasada temporada, e o excelente quinto lugar na estrea do equipo no segundo chanzo do fútbol español, deixa o equipo. Un desacordo absoluto coa directiva celeste na hora de formular o

decorrer do equipo pola fase estatal da Copa FGF motivou o desencontro e a marcha de Chivi do club e con el a continuación dun proxecto que parecía sólido. Foto: © Revista do Fútbol Feminino Galego.

Jenny García (Antas), media ducia ao Abellá Foi no partido de ida dos oitavos de final da Copa FGF de Segunda División que Jenny García, da S.D. Antas, monopolizou a efectividade do seu equipo diante da porta do San Estevo de Abellá facendo seis goles que abriron a porta dos cuartos ao seu equipo. É a mellor marca goleadora baixo o emblema do Antas, superándose a si mesma cando, na xornada 19 da Liga acabada de rematar, no partido xogado en Extramundi, marcara catro ao Sar.

Vero e Frankfurt, campións de Europa Malia levar o peso do partido case todo o tempo e terse posto por diante no marcador inicialmente, o Frankfurt sufriu até o final para converterse no club máis laureado do vello continente e que unha das súas integrantes, a galega Vero Boquete, sentira por primeira vez o que significa ser campioa de Europa a un nivel absoluto e profesional.Na final, en Berlín, o cadro alemán tivo diante a un sólido conxunto francés, o París SaintGermain, que logo de ter deixado a Liga unha vez máis para o O. Lyonnais, procuraba unha compensación maior. O conxunto da cidade do Mena chegaba ao seu partido máis importante da campaña logo de ficar fóra dos dous primeiros lugares da liga alemá, rematada na pasada fin de semana, tras empatar co Wolfsburg na casa e facilitar o campionato para as bávaras do Bayern. Foi un encontro cunha primeira media hora de moito respecto entre os contendentes, mais con iniciativa do equipo dirixido por Bell. No minuto dous as alemás probaron cun dobre disparo, primeiro de Marozsán e logo de Okoyino. Nesta primeira fase do xogo obtiveron dous córners sen consecuencias. Despois, a polaca Kiedrynek debeu empregarse para sacar un libre directo chutado por Marozsán. No minuto 23Delannoy rouboulle o remate a Okoyino pero a mellor goleadora da competición, na actualidade co nome de Šašić, aproveitou a seguinte que tivo, nove minutos máis tarde, Corría o minuto 32 e sumaba o seu decimocuarto tanto ao completar, coa cabeza, un centro da capitá, Garefrekes. O cadro francés igualou axiña. Sorprenderon cun córner en curto cabeceado con potencia por Delie, no segundo pau.Tras o intervalo, Kiedrzynek sacou coa man outra ocasión para Okoyino. O novo saque de esquina foi rematado a gol por Vero, pero unha defensa co emblema parisiense interceptou o chut. Baixo o control do Frankfurt, Vero volveu ter outra no 69 nun disparo

XOVES 14/05/2015 (18,00) Campo: FRIEDRICHAlemaña) (20.000)1.FFC. FRANKFURT : 2 FRA: Schumann; Schmidt (Huth 79'), Pr(Ando 87'); Marozsán, Vero, Garefrekes; CrnogorTre. Colin Bell. (Banco: Preuss (g); Kremmer (g); Störzel; Bartusiak).PAR: Kiedrzynek; Houara, Delannoy, Krahn, Boulleau (Henning 60'); Alushi (Georges 68'), Kaci, Cruz, Dali; Delie, Asllani (Sarr 89'). Tre. Farid Benstiti. (Banco: Berger (g); Bresonik; Gama; Lahmari).Goles: 1Árbitra: Staubli (Suíza). Auxiliares: Brem e Küng. 4ª árbitra: GrundbachDisciplina: CA: Laudehr 44'; Delannoy 74'; Krahn 84'.

FF

12

ero e Frankfurt, campións de Europa Malia levar o peso do partido case todo o tempo e terse posto por diante no marcador inicialmente, o Frankfurt sufriu até o final para converterse no club máis laureado do vello continente e que unha das súas

s, a galega Vero Boquete, sentira por primeira vez o que significa ser campioa de Europa a un nivel absoluto e profesional. Na final, en Berlín, o cadro alemán tivo diante a un sólido conxunto francés, o París Saint-Germain, que logo de ter deixado a Liga gala unha vez máis para o O. Lyonnais, procuraba

por Bell. No minuto dous as alemás probaron cun disparo, primeiro de Marozsán e logo de

Okoyino. Nesta primeira fase do xogo obtiveron dous córners sen consecuencias. Despois, a polaca Kiedrynek debeu empregarse para sacar un libre directo chutado por Marozsán. No minuto 23,

a Okoyino pero a mellor goleadora da competición, na actualidade co nome de

, aproveitou a seguinte que tivo, nove minutos máis tarde, Corría o minuto 32 e sumaba o seu decimocuarto tanto ao completar, coa cabeza, un

dro francés igualou axiña. Sorprenderon cun córner en curto cabeceado con potencia por Delie, no segundo pau. Tras o intervalo, Kiedrzynek sacou coa man outra ocasión para Okoyino. O novo saque de esquina foi rematado a gol por Vero, pero unha defensa co

interceptou o chut. Baixo o control do Frankfurt, Vero volveu ter outra no 69 nun disparo

que, tras desviar Georges, pasou por riba da trabe. Laudher tampouco atopou porta no 81, o mesmo que Kaci, no 83, no outro lado do campo. As alemás mantiveron a presión sobre a saída de balón do PSG até a parte final do encontro, o que permitiu un roubo mal aproveitado por Islacker na finalización, cando faltaban tres minutos para o 90. A substituta da suíza Crnogorčević meteuse na historia da competisúa segunda presenza na área gala. Ela foi quen, en tres cuartos, abriu a xogada á esquerda do ataque para Marozsán, cuxo centro, tras un primeiro desvío da defensa, foi tocado por Garefrekes para Islacker quen, libre de marcaxe e co exterior da essutilmente o coiro lonxe da estirada de Kiedrzynek. Pasaban dous minutos do 90 e aínda, no 95, o PSG tivo a última para forzar a prórroga nun remate de Cruz que serviu para aumentar a tensión xusto antes do derradeiro asubío de Staubli, queFrankfurt co banco invadindo o céspede.Vero non desperdiciou a súa segunda final continental e consigue un título merecido que vén perseguindo desde hai tempo.

XOVES 14/05/2015 (18,00) Campo: FRIEDRICH-LUDWIGAlemaña) (20.000) 1.FFC. FRANKFURT : 2 - PARIS SAINT-GERMAIN F.C.: 1 (1FRA: Schumann; Schmidt (Huth 79'), Priessen, Kuznik, Hendrich, Laudehr (Ando 87'); Marozsán, Vero, Garefrekes; CrnogorčevićTre. Colin Bell. (Banco: Preuss (g); Kremmer (g); Störzel; Bartusiak).PAR: Kiedrzynek; Houara, Delannoy, Krahn, Boulleau (Henning 60'); Alushi (Georges 68'), Kaci, Cruz, Dali; Delie, Asllani (Sarr 89'). Tre. Farid Benstiti. (Banco: Berger (g); Bresonik; Gama; Lahmari). Goles: 1-0 Okoyino 32'; 1-1 Delie 40'; 2-1 Islacker 88'.Árbitra: Staubli (Suíza). Auxiliares: Brem e Küng. 4ª árbitra: GrundbachDisciplina: CA: Laudehr 44'; Delannoy 74'; Krahn 84'.

que, tras desviar Georges, pasou por riba da trabe. Laudher tampouco atopou porta no 81, o mesmo que Kaci, no 83, no outro lado do campo. As alemás mantiveron a presión sobre a saída de balón do PSG até a parte final do encontro, o que permitiu un roubo mal aproveitado por Islacker na finalización, cando faltaban tres minutos para o 90. A substituta da suíza

meteuse na historia da competición na súa segunda presenza na área gala. Ela foi quen, en tres cuartos, abriu a xogada á esquerda do ataque para Marozsán, cuxo centro, tras un primeiro desvío da defensa, foi tocado por Garefrekes para Islacker quen, libre de marcaxe e co exterior da esquerda, colocou sutilmente o coiro lonxe da estirada de Kiedrzynek. Pasaban dous minutos do 90 e aínda, no 95, o PSG tivo a última para forzar a prórroga nun remate de Cruz que serviu para aumentar a tensión xusto antes do derradeiro asubío de Staubli, que desatou a alegría do Frankfurt co banco invadindo o céspede. Vero non desperdiciou a súa segunda final continental e consigue un título merecido que vén perseguindo

LUDWIG-JAHN (Berlín-

GERMAIN F.C.: 1 (1-1) iessen, Kuznik, Hendrich, Laudehr

čević (Islacker 66'), Okoyino. Tre. Colin Bell. (Banco: Preuss (g); Kremmer (g); Störzel; Bartusiak). PAR: Kiedrzynek; Houara, Delannoy, Krahn, Boulleau (Henning 60'); Alushi (Georges 68'), Kaci, Cruz, Dali; Delie, Asllani (Sarr 89'). Tre. Farid Benstiti.

1 Islacker 88'. Árbitra: Staubli (Suíza). Auxiliares: Brem e Küng. 4ª árbitra: Grundbacher. Disciplina: CA: Laudehr 44'; Delannoy 74'; Krahn 84'.

O percorrido do campión

Dezaseisavos de final

08/10/14: Kazhimukan Munaitpasov (XimquentBIIK Kazygurt – Frankfurt: 2-2 (1-0 Gabelia 50’; 1-1 Vero 66’; 1-2 Marzosán 85’; 2Nikolić 89’). 16/10/14: Brentanobad (Frankfurt do Mena Frankfurt – BIIK Kazygurt: 4-0 (1-0 Marozsán 40’; 2-0 Garefrekes 73’; 375’; 4-0 Okoyino 89’).

Oitavos de final

09/11/14: Brentanobad (Frankfurt do Mena Frankfurt – Torres: 5-0 (1-0 Okoyino 7’; 2-0 Garefrekes 15’; 3-0 Vero 19’; 4Okoyino 31’; 5-0 Laudehr 44’(p)). 12/11/14: Vanni Sanna (Sassari – ITA) Torres – Frankfurt: 0-4 (0-1 Marozsán 33’; 0-2 Piacezzi 41’(pp); 044’; 0-4 Okoyino 88’).

Cuartos de final

21/03/15: Ashton Gate (Bristol – ENG) Bristol Academy – Frankfurt: 0-5 (0-1 Vero 36’; 0-2 Schmidt 44’; 0-3 Marozsán 66’; 0Islacker 78’; 0-5 Garefrekes 81’). 29/03/15: Brentanobad (Frankfurt do Mena Frankfurt – Bristol Academy: 7-0 (1-0 Ando 8’; 2-0 Marozsán 38’; 3-0 Islacker 58Islacker 68’; 5-0 Islacker 75’; 6-0 Störzel 87’; 7Löber 89’(p)).

Semifinais

19/04/15: Brentanobad (Frankfurt do Mena Frankfurt – Brøndbyernes: 7-0 (1-0 Okoyino 10’(p); 2-0 Sevecke 28’(pp); 3Okoyino 32’; 4-0 Marozsán 41’; 5-0 Laudehr 46’; 6Okoyino 62’; 7-0 Okoyino 69’). 25/04/15: Brøndby (Brondby – DNK) Brøndbyernes – Frankfurt: 0-6 (0-1 Vero 7’; 0-2 Okoyino 14’; 0-3 OkoyinoVero 32’; 0-5 Okoyino 39’; 0-6 Vero 84’

FF

13

O percorrido do campión

: Kazhimukan Munaitpasov (Ximquent-KAZ)

2 Marzosán 85’; 2-2

16/10/14: Brentanobad (Frankfurt do Mena – DEU)

0 Garefrekes 73’; 3-0 Okoyino

entanobad (Frankfurt do Mena – DEU)

0 Vero 19’; 4-0

2 Piacezzi 41’(pp); 0-3 Okoyino

3 Marozsán 66’; 0-4

: Brentanobad (Frankfurt do Mena – DEU)

Islacker 58’; 4-0 0 Störzel 87’; 7-0

19/04/15: Brentanobad (Frankfurt do Mena – DEU)

0 Sevecke 28’(pp); 3-0 0 Laudehr 46’; 6-0

Okoyino 25’; 0-4 6 Vero 84’).

O percorrido do

Dezaseisavos de final

08/10/14: De Groisch VesteTwente – Paris Saint-Germain(0-1 Asllani 10’; 0-2 Cruz 19’; 1 15/10/14: Sébastien Charléty Paris Saint-Germain – Twente(1-0 Horan 83’).

Oitavos de final

08/11/14: Sébastien Charléty (París Paris Saint-Germain – O. Lyonnais: 1(0-1 Petit 21’; 1-1 Alushi 49’

12/11/14: Gerland (Lyon –O. Lyonnais – Paris Saint-(0-1 Alushi 80’).

Cuartos de final

22/03/15: Excelsior (Airdrie Glasgow City – Paris Saint(0-1 Lahmari 19’; 0-2 Hamraoui 53’).

28/03/15: Parc des Princes (París Paris Saint-Germain – Glasgow City: 5(1-0 Lappin 26’(pp); 2-0 Delie 54’; 365’(p); 4-0 Delie 68’; 5-0 Dali 87’(p)).

Semifinais

18/04/15: AOK (Wolfsburgo Wolfsburg – Paris Saint-Germain: 0(0-1 Delannoy 12’(p); 0-2 Cruz 26’).

26/04/15: Sébastien Charléty (París Paris Saint-Germain – Wolfsburg: 1(1-0 Kaci 6’; 1-1 Müller 71’; 1

O percorrido do subcampión

Dezaseisavos de final

De Groisch Veste (Enschede-NDL) Germain: 1-2

2 Cruz 19’; 1-2 Jansen 61’).

Sébastien Charléty (París – FRA) Twente: 1-0

Oitavos de final

/14: Sébastien Charléty (París – FRA) O. Lyonnais: 1-1

Alushi 49’).

– FRA) -Germain: 0-1

Cuartos de final

22/03/15: Excelsior (Airdrie – SCO) Paris Saint-Germain: 0-2

2 Hamraoui 53’).

28/03/15: Parc des Princes (París – FRA) Glasgow City: 5-0

0 Delie 54’; 3-0 Delannoy 0 Dali 87’(p)).

Semifinais

18/04/15: AOK (Wolfsburgo – DEU) Germain: 0-2 2 Cruz 26’).

26/04/15: Sébastien Charléty (París – FRA) Wolfsburg: 1-2

1 Müller 71’; 1-2 Jakabfi 74’).

FF

14

Reportaxe gráfica: María José López

FF

15

2ª División Galega, o caixón

de xastre

Para unhas representa unha ilusión inicial, sobre todo nos equipos de vilas que se federan por primeira vez para dar saída aos desexos das rapazas da comarca, para outras un simple pasatempo que, por veces, anula calquera tipo de compromiso cando o inverno chega e os resultados non. Para unhas son o puntapé de saída a un soño e para outras o punteirolo final a unha actividade que se converteu en fastío. Representa o derradeiro chanzo do fútbol, ou o primeiro se o miramos cos ollos da practicante novata. Para os dirixentes parece como un lugar inhóspito que ten que existir por causa da lei da cantidade. O xeito de traballar nela pode ser o de menos para algúns que entenden non pasa dun divertimento ou unha acción social. Para os reitores da competición, a FGF, a regulación e xestión da mesma tamén pareceu como un castigo aos participantes. Nunha casa na que non resulta infrecuente entender que o sentido común é unha utopía, o último nivel do fútbol feminino representa, polo que observamos, esa órbita do planeta fútbol que só sirve para que circule o lixo espacial, ben afastada do centro de gravidade. Estamos a falar do gran caixón de xastre do fútbol feminino galego, a súa Segunda División. Nesta campaña, no que se refire ao formato da competición, tres grupos desiguais na cantidade de participantes e na xestión dos torneos fixeron que, comparativamente, parecera que estabamos a ver tres categorías diferentes nunha mesma. Felizmente, no deportivo, houbo competición até o final en todos porque tanto no primeiro deles como no terceiro dous conxuntos loitaron polo ascenso e no segundo chegaron a ser tres os que o fixeran. Un histórico, Aguiño, outro que leva dous anos tentándoo, Alertanavia, e un estreante con xogadoras experimentadas, Arcadia, estarán no próximo mes de setembro loitando nun chanzo máis alto. Os tres conseguírono pola vía directa. Ademais, un filial, o Victoria B da Coruña, e outro clásico, Guardesa, farán o mesmo que os anteriores logo de ficar primeiro e segundo na fase de ascenso, sen descartar que o Ulla, terceiro clasificado na mesma, tamén recupere un ano

despois esa categoría se houber algunha renuncia na Primeira Galega.

Grupo Primeiro

Campión (ascende): Aguiño

Subcampión (Fase de ascenso): Victoria B Mellor goleadora: Tati (Victoria) 39 goles Guardarredes menos batida: Mencia (Conxo) 28 g./ 24 p. (1,17) Foi o grupo con máis equipos, trece, que serían un máis de non ser porque un dos clásicos, o Val do Ulla, anunciara a súa renuncia pouco antes do comezo. O cadro de Arnois, imprevisible, anotouse o seu segundo abandono da historia, se ben menos grave que aquel da temporada 2008/09, na entón nomeada Primeira División, no que o fixera a catro datas do remate da Liga. No primeiro mes de competición tres equipos fixéronse co dominio da táboa logrando un pleno de vitorias nos primeiros catro partidos, tres no caso do Aguiño ao coincidirlle, na cuarta data, o partido que debería xogar co Val do Ulla. Por iso, as da Tasca ficaron por detrás do Victoria B e do Rúa Valdeorras. En Setembro sorprendeu o San Estevo de Abellá que, coincidindo contra rivais de nivel medio, obtivo bos resultados baseados nunha boa defensa que colocaron a Celia como unha das mellores guardarredes. O Antas pagou en exceso a novatada con goleadas inicias en contra que cortaron con outra, a favor, diante do Imperator, que estaba pasando, xunto ao Conxo, por moitas dificultades. No ecuador da competición o Victoria B tomou certa distancia sobre os inmediatos perseguidores. O cadro ourensán fora perdendo folgos á par que o Monte Forte comezou a mostrarse como un aspirante ao subcampionato logo de golear ao Aguiño no Luis Bodegas. Nesa altura, Victoria B, liderado pola goleadora Tati, Aguiño e Monte Forte distanciábanse do Rúa Valdeorras, que ficaba en terra de ninguén, e por atrás o resto, con notables diferenzas entre Pastoriza, Torre e Conxo, que comezaron a funcionar diante dos menos fortes, e os seis de máis abaixo. Na penúltima xornada da primeira volta o calendario xuntou aos dous equipos máis fortes. Na Coruña, o Victoria B fixo valer o seu mellor estado de forma para dominar ao rival e aumentar a diferenza de puntos co Aguiño. Iso permitiulle ao Monte Forte intercalarse no segundo lugar.

FF

16

Foi o punto de inflexión para as barbanzás que, desde ese momento, converteron en vitorias os catorce xogos que lles faltaban por disputar. O Monte Forte foi o primeiro equipo en perder o ritmo marcado polas aguiñenses sendo o Torre, nun momento da temporada no que se atopou no seu fútbol, quen as rebaixou de novo ao terceiro lugar. Tamén o Conxo viviu unha fase intermedia do campionato moi intensa, cunha boa xeira de vitorias baseadas nunha boa defensa arredor de Mencia e cunha corrección a ter moi en conta. As de La Merced, como na temporada anterior, volveron ser o equipo máis deportivo de todo o fútbol feminino galego, recibindo dous cartóns amarelos en toda a campaña ligueira. Un dos partidos determinantes para o título foi o da visita do Victoria B ao Luis Bodegas. A solidez do Monte Forte na casa fíxose patente inflixíndolle a primeira derrota da temporada ás herculinas. O campionato comezou a facérselle longo ás de Rolando Suena. No derbi local contra o Torre non foron quen de pasar do empate sen goles, o que puña todo moi favorable a un Aguiño no que Saritta (contra o Sar fixo oito dos vinte goles do equipo) e Albita (contra o Imperator fixo nove dos once goles das da Tasca) entraban nunha loucura goleadora case permanente.

S.D.X. Aguiño 2014/15. © S.D.X. Aguiño.

Na antepenúltima xornada celebrouse o xogo do ano no grupo. Partido axustadísimo no marcador entre Aguiño e Victoria B, que rematou co triunfo das de Xosé Callón.O Aguiño marcara a diferenza na saída do encontro, con dous tantos de Albita (12’) e Marina (17’), pero non puido conter ao Victoria B, que fixo o máis difícil, igualar por medio de Tati (28’) e Paula (64’). Coas táboas, apareceu a experiencia das locais que fixeron o 3-2 definitivo por medio de Albita (75’). Aguiño gañou a Liga unha xornada antes da fin, o Victoria B meteuse en fase de ascenso, Monte Forte

mantivo o terceiro lugar e o Torre, a revelación do grupo, acabou cuarto. O lado negativo púxoo o 981, que non se presentou ao dous dos seus últimos tres partidos. Na Liga houbo un momento triste polo vínculo existente co equipo campión. Foi o pasamento de Matilde Alonso, a profesora que sempre loitou pola igualdade e aplicou o seu esforzo ao deporte. Matilde foi unha das fundadoras do Aguiño, equipo ao que treinou nas primeiras temporadas e co que gañou unha copa FGF.

Grupo Segundo

Campión (ascende): Alertanavia

Subcampión (Fase de ascenso): Guardesa Mellores goleadoras: Mabel (Guardesa), Montserrat (Alertanavia) 19 goles Guardarredes menos batida: Lili (Sárdoma B) 10 g./ 14 p. (0,71) Sen dúbida, desde o principio pareceu que o grupo segundo era un banco de probas para a FGF. Aínda mandaba García Liñares na FGF, e, logo das retiradas nos días previos ao comezo da competición do San Roque Casablanca e do Arenteiro, ninguén moveu un dedo nos despachos coruñeses de Menéndez Pelayo para practicar unha reforma do calendario, algo que sería regulamentario e do que xa existen algúns precedentes, incluso executados desde a propia FGF, para evitar que houbera equipos que pasaran un mes sen competir, favorecendo a desmotivación das xogadoras, técnicos e dirixentes, ademais de permitir situacións estrañas na competición como que equipos que se estaban xogando prazas de ascenso tiveran dúas folgas nas xornadas decisivas. O grupo estivo integrado por conxuntos do sur de Pontevedra, ou para o caso, sacando o caso do Arcadia,

“No grupo primeiro o nivel dos equipos é moi dispar, con equipos de recente creación e outros xa veteranos na categoría. A competición non estivo exenta de sorpresas, con equipos da parte baixa conseguindo bos resultados contra os de arriba. É un grupo no que predomina o fútbol directo a excepción dun par de equipos. Unha das cousas máis salientables foi que, ao longo da competición, sempre se deu un gran compañeirismo e o xogo limpo foi habitual entre os equipos.”

Rolando Suena – Técnico do Victoria C.F. B

FF

17

da parte sur da ría de Vigo até a raia galaico-portuguesa do Miño. Tres equipos favoritos, Sárdoma B, no seu segundo intento de ascenso, Guardesa, o histórico que ía procurar o retorno a Primeira da que baixara na época anterior, e Alertanavia, que con tres anos de vida, afrontaba o primeiro deles con posibilidades de subir un chanzo. O rol, nas primeiras datas do torneo, só o cumpriron o cadro das Relfas e o da Sangriña. Foi porque o sorteo cumprimentou ao Alertanavia cun inicio de Liga terrible, tendo que visitar Sárdoma e A Guarda, onde era probable perder, e así foi. Outro dos acabados de descender, o Tomiño, tamén espertou algunha dúbida positiva, de se sería capaz de ser unha desas incógnitas que aparecen por sorpresa. Nos seus tres primeiros choques, gañaron dous, un deles o derbi, en Tui, e empataron coa Guardesa. Números salientables para as do Alivio, cunha baixa posterior nas vitorias pero facendo resultados igualmente respectables en Navia e Sárdoma. O punto de ruptura negativo para elas marcouse no parón de quince días sen competir motivados polas súas folgas no calendario. Quen ocupou o espazo do Tomiño foi o Vila do Corpus, que mantivo as súas posibilidades de colocarse entre o trío de cabeza até pasada a metade da Liga. Unha das súas premisas foi defensiva, tanto que a súa guardarredes, Rese, foi durante varias xornadas a menos goleada. Coa igualdade de partidos recuperada, a Guarde-sa proclamouse cam-pión de inverno sacándolle tres puntos ao Sárdoma B e catro ao Alertanavia. Por abaixo sufría moito o Concello de Mos polos problemas para atopar xogadoras. Os seus acordos de adiamento de partidos e dúas incomparecencias foron mal interpretadas na FGF e, desde competición, e despois desde a secretaría estiveron dous días como retirados no sitio oficial federativo. Sorte que Suso González, unha das alma mater do club, resolveuno a tempo. O Racing Vilariño conseguiu mudar na segunda volta. Os seus sete puntos conseguidos na metade da Liga contrastaron cos 21 do final que lle permitiron subir até o quinto lugar, liderando o segundo bloque da clasificación. Outro que mellorou na segunda parte foi o Tyde e quen pasou moitos atrancos, igual que o Concello de Mos, foi o

histórico Sp. San Mateo, cunha escasa bagaxe atacante. Na recta final, tendo en conta as dúas folgas do Sárdoma B, o cadro de María González perdeu en Ponteareas contra o Vila do Corpus, estragando as últimas posibilidades para loitar polo ascenso. Pola súa banda, Guardesa e Alertanavia gañaron todos os partidos que xogaron das oito últimas xornadas. A última, coas da Guarda tres puntos por riba, folgando e co goal average perdido, esperaron a sorpresa de que o Tyde non perdera contra as navienses. Foi en van porque as de Eduardo Romero, con xogadoras importantes como a experimentada Dama ou a goleadora Montserrat Coello, venceron no Álvarez Durán por 1-5.

C. Pol. Alertanavia 2014/15. © C. Pol. Alertanavia.

A Liga 2014/15 foi una competición moi marcada polas baixas dos equipos antes de comezar e pola falta de solucións aportadas pola Federación. O peor foi a falta de continuidade nun torneo de nove equipos con tres descansos por volta. No deportivo houbo moita competitividade. Na cabeza, os catro primeiros tiveron opcións até as últimas xornadas. De feito, o campión decidiuse na derradeira. Calquera podía perder en calquera campo, se ben que o Sp. San Mateo e o Mos estiveron máis frouxos que noutros anos. Convén subliñar que o xogo directo como o do campión, Alertanavia ou da Guardesa, impúxose ao máis combinativo practicado polo Sárdoma B ou o Vila do Corpus. Ao final tamén influíu a capacidade goleadora de dúas artilleras como Montserrat, do Alertanavia, ou Mabel, da Guardesa, que axudaron a decantar a balanza para o lado dos seus equipos.. En fin, unha competición interesante, con xogadoras de moita calidade e uns equipos que, usando en cada xornada as mellores armas coas que podían, tentaron acadar o mellor resultado.

Róber Álvarez – Técnico da A.D. Vila do Corpus

FF

18

Grupo Terceiro

Campión (ascende): Arcadia

Subcampión (Fase de ascenso): Umia

Mellor goleadora: Lara Boubeta (Rápido Bahía) 32 goles Guardarredes menos batida: Ángela (Arcadia) 1 g./ 17 p. (0,06)

Arcadia Esc. F. 2014/15. © Arcadia Esc. F.

Foi o grupo dos equipos asociados á delegación de Pontevedra. Once en total, e tamén os que tivo máis incidencias negativas en forma de incomparecencias. Dous equipos dominaron a competición, o Arcadia, nacido pola teima das antigas xogadoras, técnico e delegado do Choco 2013/14, e o acollemento do seu proxecto na veciña escola futbolística de Arcade, e o Umia, descendido da Primeira e cunha xogadora espectacular para esta categoría, Míriam Domínguez. De entre os dous candidatos, o arcadia, cuxas futbolistas xogaran na pasada Liga a fase de ascenso á Segunda española, foron campioas indiscutibles: gañaron todos os partidos, fixeron máis goles que ninguén e só recibiron un. Campaña espectacular das de Fran Iglesias, que celebraron o título a dúas xornadas do remate e non antes, porque o Umia tamén fixo outra campaña grandiosa, gañando todos os encontros salvo os xogados contra o Arcadia. Se non fora polos números estratosféricos deles dous, o papel do Noalla e do Rápido Bahía, o equipo da goleadora Lara Boubeta tería sido máis relevante. Ademais do Arcadia, a campaña serviulle de estrea ao At. Pontevedra, un equipo moi ilusionado, que fixo un papel correcto en canto aos resultados, ficando na metade da clasificación. O presente, e máis o futuro, preséntase negro para o Dena, un equipo que acudiu a moitos partidos con menos de once unidades e que polas súas ausencias, rematou a Liga en negativo.

Fase de ascenso Campión: Victoria B

Ascenden: Victoria B e Guardesa

Presentouse este grupo terceiro da Segunda Galega con dous claros dominadores da competición, o Arcadia EF, equipo de nova formación, e o Umia C.F. Ambos lideraron de principio ao fin a competición, e foi o Arcadia EF o que conseguiu o pleno de vitorias impoñéndose ao Umia nos dous partidos ligueiros, logrando máis de cen tantos a favor e tan só un en contra (Noalla de penalti). Lonxe deles, competían o Noalla e Rápido de Bahía, equipo que estivo máis perto de darlle un susto ao líder, por estar na parte alta da clasificación. O Atlético Pontevedra Féminas, tamén de nova formación, formou parte deste grupo cunha boa primeira volta, pero descolgouse nunha segunda moi irregular que fixo que lle sobrepasara na clasificación un moi novo Arousana B. Na parte baixa da clasificación cómpre salientar a retirada do Dena, tras moitos partidos con poucas xogadoras e recibindo goleadas. Sorprendeu ver ao Portonovo abaixo, xa que o xogo que demostraba no campo non foi acorde coa súa clasificación, quedando por debaixo dun Amanecer moi combativo. O Salcedo e o Pontearnelas que pecharon a clasificación, sorprenderon nalgunha ocasión aos equipos da parte alta.

Fran Iglesias – Técnico do Arcadia Esc. F.

Na fase de ascenso, o Victoria B, un equipo novo, debeu enfrontarse a dous experimentados, o Umia, que perdeu os catro encontros, e a Guardesa, que tras gañar na Coruña por 1-2, obrigounos a decidir o primeiro lugar na derradeira xornada na Guarda. Foi un partido moi complicado para nós ao rematar o primeiro tempo perdendo. No segundo conseguimos impoñernos e ascender nun torneo que case non permite erros e con tres equipos moi bos.

Rolando Suena – Técnico do Victoria C.F. B

FF

19

Eva, unha killer en Friol

Eva Pérez é ese tipo de fichaxes sobre seguro para calquera equipo. A súa capacidade goleadora renóvase cada ano, a súa visión do marco rival ten a suficiente amplitude como para atopar, con máis frecuencia que ninguén, aquel buraquiño imposible polo que superar ás guardarredes rivais. Nunha familia eminentemente XX foi a única que cumpriu os desexos do pai, que quería unha futbolista na casa. A súa contundencia ofensiva levouna a xogar nun Rayo Vallecano de luxo na Superliga. Coñece á perfección a Segunda División, o seu espazo natural desde que se estreara na mesma no 2004, nun partido contra o At. Arousana en Fontecarmoa, onde marcou, provocou un penalti e foi expulsada. Aquel día levaba escrito que Eva non ía ser unha xogadora sen máis. A súa intensidade, ás veces convertida en rebeldía, deulle algún problema. É o sino dos que cren firmemente no que fan, e nunha das cousas nas que cre esta berciana de Fabero é no gol, por iso acabou liderando a táboa de goleadoras do grupo primeiro da División de Prata. Como foron os teus primeiros anos no fútbol?

Comecei xogando nos alevíns da S.D. Fabero. Só puiden estar dúas temporadas porque daquela as rapazas non podiamos xogar en infantís cos rapaces. O que fixen foi compaxinar o atletismo có fútbol sala na escola de fútbol do meu cole. O teu pai fora futbolista. En que equipos xogou e en que posición? Si, a verdade é que el sempre quixo un rapaz para que seguise un pouco os seus pasos, pero en vista de que o seu terceiro bebé sería nena, mentalizou a toda a familia de que sería futbolista e así foi. El tamén xogou na S.D. Fabero e era mediocentro.

Lembras cales foron os primeiros consellos que che deu? Sempre me dicía que loitara polo que quería, que ninguén me regalaría nada e que nunca tentara facer nada que non soubese facer.

A túa formación futbolística inicial é en Fabero pero logo vas a Ponferrada. Que lembranzas tes daquela época? O primeiro equipo feminino no que xoguei foi na S.D. Ponferradina. Eu era moi pequena, tiña trece anos e

todas as compañeiras, menos outras dúas, eran bastante máis maiores. O meu pai era quen me levaba a adestrar desde Fabero tres veces á semana. Desa época lembro con moito cariño e respecto a dous técnicos. Un foi Fano, era xogador da Ponfe e encargouse o primeiro ano do equipo feminino. No segundo ano levounos Fidalgo, outro xogador da Ponfe que procedía do Zamora. Deses tempos sempre lembro un partido contra o equipo de El Barco de Ávila, é imposible esquecer a sarabiada coa que nos fixeron xogar aquel partido malia estarmos a menos catro graos.

Ponferrada é unha cidade con tradición de fútbol feminino pero nunca conseguiu dar o salto á élite. Por qué? Eu xoguei en tres equipos diferentes alí. A S.D. Ponferradina desfixo a sección feminina porque non lle daba beneficios.

Polo contrario, todo eran gastos e máis traballo para o coordinador de categorías inferiores. Iso que nós pagabamos a nosa roupa, fichas, autobús e comidas. Cando a S.D. Ponferradina nos deixou “tiradas” apareceu o presidente do Promesas Ponferrada cun proxecto novo e cheo de ilusión para todas nós. O club tiña un masculino que durante tres anos procurou o ascenso a Segunda B pero, ao non conseguilo e por problemas económicos, a entidade desapareceu na súa totalidade pola falta de apoios. Por desgraza, o fútbol feminino non dá beneficios, ou quizá non os suficientes como para que equipos de pequenas cidades poidan apostar por isto. E por último, xoguei no C.D. Ponferrada. Desde o meu punto de vista, a súa mala xestión fixo que nunha mesma temporada sete futbolistas decidiran abandonar o club despois de ter estado a piques de xogar unha fase de ascenso. Así que, supoño, ningún dos tres clubs fixeron as cosas debidamente apostando o suficiente polo fútbol feminino. Moitas ideas e falta de formulacións?

Si, iso penso que é o que aconteceu. Teño lembranzas dalgún presidente que quería facer e facer e facer e ao final sempre se ficaba no mesmo, en querer facer.

Malia o que comentaches, cres que se a S.D. Ponferradina se tivera implicado, aproveitando o seu espertar, terían montado un equipo competitivo de fútbol feminino?

Sonche sincera, non teño ningunha boa lembranza da S.D. Ponferradina. Deixáronnos de lado, en varias

FF

20

ocasións quixeron facer a sección feminina, pretenderon fusionar un club con eles e todo eran escusas, sempre as mesmas escusas: o diñeiro e que non damos beneficios así que eu, malia ser berciana,e que custe crer o que penso, espero que ese espertar do que falas non lles chegue nunca. Nin me alegro cando gañan nin sinto pena cando perden. Resúltanme indiferentes.

Se non é a Deportiva, cal é o equipo da túa vida? O meu equipo de toda a vida é o meu REAL MADRID. Son madridista ata a medula, como acostuma dicirse. Desde que era moi, moi, moi pequena sempre estiven co Real Madrid a voltas. De pequena, vías moitos partidos ou eras das que só che gustaba xogar? Era das que estaba todo o día pegando balonazos contra a fachada da miña casa e, cando cansaba, ía pegalos na da miña tía. De ver, gustábame ver partidos, pero os do Madrid.

Desde os teus comezos estableces un idilio co gol que mantés ao longo de toda a túa carreira. Unha goleadora, nace ou faise?

No meu caso podería dicirche que nace porque o primeiro que tiven claro cando comecei a xogar a isto é que a min me gustaba ver como a pelota entraba entre os tres paus. Era a persoa máis feliz do mundo cando vía moverse a rede.

Nunha finalización, no teu caso, que predomina, a intuición de como debes executala, ou o coñecemento das características da porteira ou da túa marcadora?

Todo iso é importante e inflúe. Se coñeces á porteira a á túa marcadora sempre xogas con vantaxe, pero é certo que me guío moito polos meus impulsos.

Malia túa capacidade goleadora, es unha futbolista que vives ao borde da Primeira División e dalgunha convocatoria coa española de base. Había tanta competencia na túa posición para que non te chamaran a Las Rozas, ou que é o que aconteceu?

Creo que neste país hai grandísimas xogadoras e por aquel entón, máis do mesmo. Pola miña idade pertenzo a unha xeración de moi boas futbolistas. Teño os mesmos anos que Vero, así que imaxínate se había boas xogadoras. Mesmo vivindo ao borde de todo, como ti dis, todo isto xa paga a pena.

A túa primeira saída lonxe da casa é a Burgos. Nuestra Señora de Belén monta un proxecto para volver de inmediato a Superliga e chámate.

Teño unha moi boa lembranza daquel ano. Moitas das miñas compañeiras de equipo xa o eran na selección de Castela e León. O cambio e a adaptación fíxoseme

moito máis doado. Foi un ano moi bonito pero tamén algo duro. Só tiña 17 anos e viaxaba soa cada xoves en tren para adestrar xoves e venres co equipo e xogar a fin de semana. De luns a xoves vivía en Fabero e adestraba co primeiro equipo masculino da S.D. Fabero porque tiña que facer prácticas e de xoves a domingo vivía e adestraba co meu equipo en Burgos.

Se antes falabamos de competencia no teu posto, nese ano prodúcense dous duelos no voso grupo. Ao nivel colectivo, a loita polo primeiro lugar é co At. Arousana e, ao nivel individual, a túa con Mari Paz na loita polo liderado da táboa de goleadoras. En que vos superaron as do Salnés?

Perdemos o primeiro enfrontamento directo contra elas en Vilagarcía, e en Burgos só puidemos sacar un empate así que, por dous puntos, ese ano escapóusenos a Liga e o ascenso. De todas as dianteiras contra as que xogastes, Mari Paz é a mellor? Mari Paz quizá teña sido a dianteira de todas as que me enfrontei que máis goles meteu nunha temporada, pero para o meu gusto téñome enfrontado a outras que, con menos gol, tiñan moitísima máis calidade.

Non ascender foi un golpe tan duro para o club como para que nunca máis volvese a aspirar á máxima categoría? Foi un ano complicado para o club porque aspiraban a todo e o golpe foi forte. Moitas futbolistas querían despedirse do fútbol xogando a súa ultima temporada na Primeira e, ao non chegar o ascenso, algunhas delas deixárono e outras fomos a outros equipos.

Sen embargo, para ti, Burgos foi a antesala da Superliga. Quen che deu a noticia de que o Rayo Vallecano te quería e que pasou pola túa cabeza?

Eu mesma recibín a chamada do técnico do Rayo Vallecano B para que fora xogar a Copa Federación de Madrid e así probar se encaixaba dentro dos reforzos que estaban buscando para a seguinte temporada. Non o pensei nin un segundo e rapidamente fixen as maletas para irme alí.

FF

21

Vas ao filial pero consegues estrearte na Superliga. Si, tiña ficha co B e fixen a pretemporada co filial para comezar a liga no grupo de Madrid. En outubro lesionouse Natalia Pablos e subíronme ao primeiro equipo. Xoguei toda a temporada co primeiro equipo. Non tiven moitos minutos pero estiven convocada en todos os partidos. Tamén xoguei con elas a Copa de la Reina. Na temporada seguinte xa fixen a pretemporada co Superliga pero participei en moitos partidos co B. Era cando os dous equipos coincidiamos na casa. Se non xogaba pola mañá co primeiro equipo, levábanme pola tarde co B. Isto foi até xaneiro, cando quebrei o nocello nun accidente laboral. Perdín catro meses. O Rayo portouse moi ben, recuperáronme fisicamente da lesión pero non estaba ben psicoloxicamente. Por iso decidín que a miña vida precisaba ter unha mudanza. Pedín a carta de liberdade e marchei.

Falas de Natalia, pero nese equipo tamén estaban Soni Bermúdez, Jade Boho, Willy Romero … Imposible facerse un sitio estable no primeiro equipo. Por sorte, penso que fun moi afortunada pudendo compartir e vivir os goles de Natalia Pablos e Soni Bermúdez. O sitio tíñao, o que non tiña eran minutos para xogar. Con que ficas tras ano e medio no club vallecano?

É a lembranza máis bonita que teño. Leveime de alí experiencias, momentos e sobre todo amigas e persoas que, dun ou doutro xeito, sempre están aí. Como digo sempre: “Cómo pesa esa franja”.

Zamora é ese tempo de transición que precisabas na túa traxectoria. Zamora para min foi unha vía de escape. Viña dunha lesión bastante importante que me fixo pensar máis de dúas veces en deixar o fútbol. O mesmo que me acontecera ao chegar a Burgos, tiña amigas e compañeiras de selección alí. Xogabamos por Castela e León e para min foi un punto de inflexión. Necesitaba empezar desde cero e volver a sentir as ganas de seguir crecendo.

Ángel Molinero monta un gran equipo coa meta da Superliga. No teu regreso a Ponferrada ficades ás portas da fase de ascenso por un gol que vos marca Anair, en Vigo, a tres xornadas do final. Tiñades un equipazo. Foi unha pena non ter podido conseguir o título de Liga ese ano. Para min xa era a segunda temporada na que me pasaba o mesmo con equipos diferentes. Nese momento parecíame incrible, non mo podía crer.

Ficas mellor goleadora con 34 dianas. Foi a túa mellor temporada? Non. A mellor foi a segunda temporada en Zamora. Marquei 65 goles. Incluso o ano de Burgos foi mellor que o que dis. Marquei 49.

Un aspirante sólido a Superliga descomponse estrepitosamente dous anos despois. Que aconteceu para que todo acabase tan mal?

Como che dixera un pouco antes, a mala xestión de quen dirixe o equipo é a que fai que sete xogadoras teñan que saír pola porta de atrás e de malas maneiras. Ás veces pensamos que con diñeiro faise todo e que a golpe de talonario conseguimos o que queremos. Creo que o tempo deu unha lección a quen o merecía. E, por suposto, hai persoas que non nos movemos por diñeiro e principalmente usamos a cabeza.

A sensación é que daquela situación saíu perdendo todo o mundo. A día de hoxe podo dicirche que eu perdín moito. A min culpóuseme de ser a responsable que outras compañeiras deixaran o club canda min. Non nos deron moita opción a explicarnos. Quizais pensaban que volveriamos coa cabeza agochada e, ao ver que non foi así, comezaron a pasar “cousas estrañas”. De todos modos, como te digo, eu perdín moito por todo o que me tocou pasar despois, pero a dor é menor cando a día de hoxe podes seguir mirándoos desde arriba. Por razóns administrativas, ao manter ficha co club do Bierzo e non obter a carta de liberdade, pasas ano e medio parada. Que fas en todo este tempo?

Máis que por razóns administrativas poderiamos dicir que por razóns “un tanto estrañas”. Á miña ficha fáltalle un ano máis de compromiso e o club berciano négase rotundamente a darme a carta de liberdade. Durante todo ese tempo tócame traballar moito pero na sombra. É un ano duro e difícil pero a día de hoxe todo ese sufrimento mereceu a pena. Aínda hai guerra que dar por estas terras galegas.

FF

22

O interese do Friol por ti era algo coñecido. Este ano reincorpóraste ao fútbol e volves ficar mellor goleadora co equipo galego. O parón parece non terte afectado. Como ben te digo, tocoume estar á sombra de todo o mundo pero ninguén conseguiu quitarme as ganas de loitar por isto, así que me metín nun ximnasio e, entre iso e os adestramentos, tentei chegar do mellor xeito posible a esta temporada.

Hai pouco, unha das túas marcadoras dicíame que se sentía máis cómoda contra ti se che acurtaba o espazo de recepción. Nótaste máis incómoda buscando espazos sen balón para unha finalización ou prefires participar máis tocando o coiro na construción dun ataque? A min gústame ter o balón nos pés pero recoñezo que me atopo máis cómoda con espazos.

Mirando outra vez atrás, en que momento e con que técnico cres que deste o maior salto evolutivo no teu fútbol e en que consistiu? Con Manolín, sen dúbida algunha. Era o meu técnico no Promesas Ponferrada e para min el fíxome crecer en moitos aspectos. Sempre me aconsellaba, axudábame e mesmo que me botaba moitas broncas, sempre quería que chegase o máis lonxe posible. Tes experiencia xogando en Segunda no grupo dos madrileños e no dos galegos. Son moi diferentes un e outro?

Para min si, no cansarei de dicir que as galegas están feitas doutra pasta. Teñen algo nos pés que as fan diferentes ao resto pero recoñezo que o grupo de Madrid, cando menos daquela, ten equipos que xogan moi ben ao fútbol en bloque. Es a típica dianteira incómoda para a defensa, tanto cando tes o balón como na túa intensidade de presión. Faite iso sentir unha dianteira máis completa? Non creo que sexa tan completa. Tento facer o que me piden desde o banco polo ben do equipo. Somos un equipo ao que nos gusta facer presión e cando o rival ten o balón tócanos empezala ás de arriba.

Como se logra esa disciplina defensiva nunha dianteira? Non hai un secreto para iso. Cada xogadora sabe o que ten que facer e o que lle piden. Tentamos facelo do mellor xeito posible. A min sempre me insistiron no tema da presión e quizais, malia que non mo pidan, teño esa inercia. Qué valoración fas da temporada do Friol? Creo que a temporada foi máis que de dez. O equipo é novo case na súa totalidade, e conseguir o que conseguimos non foi casual. Traballamos moito e moi duro con Covi e Gelu, que desde o minuto un confiaron en todas e cada unha de nós.

Gañar a Copa FGF colmaría as aspiracións do club nesta temporada? O obxectivo do club está superado con creces esta temporada pero despois de todo o vivido, e de saber até onde podemos chegar, podemos permitirnos o luxo de querer aspirar a gañala.

Falabas de Covi e Gelu. Pois para rematar, ponte ti de técnica e fainos o once ideal escollendo entre as xogadoras coas que coincidiches nos clubs.

Guardarredes: Alicia (Rayo Vallecano).

Lateral dereita: Mónica (Rayo Vallecano).

Central dereita: Melissa Nicolau (Rayo Vallecano).

Central esquerda: Rai (Friol).

Lateral esquerda: Elena (Nuestra Señora de Belén).

Interior dereita: Nata (Ponferrada).

Mediacentro dereita: Sonia Vesga (N. Señora Belén).

Mediacentro esquerda: Mamen (Zamora).

Interior esquerda: Fany (Friol).

Segunda dianteira: Soni Bermúdez (Rayo Vallecano).

Dianteira centro: Natalia Pablos (Rayo Vallecano).

FF

23

A ver se sabes … 1. Copa do Mundo 1.1. Quen marcou o primeiro hat-trick nunha fase final? a) Liu; b) Medalen; c) Videkull; d) Morace; e) JenningsWu. 1.2. E quen foi a guardarredes que o apañou? a) Hong; b) Fan Ling; c) Chiejine; d) Suzuki; e) King. 2. Eurocopa 2.1. A primeira final da Eurocopa (1984) resolveuse por penaltis. Canto durou a prórroga? a) 40 minutos; b) 30 minutos; c) 20 minutos; d) Un tempo de 15 minutos; e) Non houbo prórroga. 2.2. En que cidade foi xogada esa final? a) Gotemburgo; b) Estocolmo; c) Luton; d) Londres; d) Liverpool. 3. Copa de Europa 3.1. Que país acolleu o primeiro partido da competición? a) Moldavia; b) Bulgaria; c) Suíza; d) Bélxica; e) Holanda. 3.2. E cal outro acolleu o último dos disputados até agora? a) Portugal; b) Suecia; c) Polonia; d) Alemaña; e) Rusia.

4. Fútbol español 4.1. Cantas veces xogaron a Copa de España equipos de Segunda División? a) Ningunha; b) Unha; c) Dúas; d) Tres; e) Catro. 4.2. Como se chamou a Copa instaurada a comezos deste século? a) Real Copa Feminina; b) Copa Alberto Bosch; c) Copa RFEF; d) Copa Confederacion; e) Copa del Príncipe. 5. Fútbol galego 5.1. Quen foi o primeiro técnico que levou un equipo galego á fase de ascenso a Superliga? a) José Estévez; b) Plácido Cortés; c) Celso Couso; d) Edu González; e) Andrés Monteagudo. 5.2. O Arousana xogou a fase de ascenso contra At. Madrid e … a) R. Sociedad; b) L’Estartit; c) Pozuelo; d) Hispalis; e) Rayco. 6. Actualidade 6.1. Quen é o actual campión da Liga italiana? a) Torres; b) Tavagnacco; c) Inter; d) Verona; e) Brescia. 6.2. E de Portugal? a) C.F. Benfica; b) Boavista; c) Ouriense; d) Vilaverdense; e) Paredes. Solucións do número 20: 1.1. c; 1.2 c; 2.1. a; 2.2. d; 3.1. b; 3.2. a; 4.1. d; 4.2. e; 5.1 a; 5.2. b; 6.1. c; 6.2 d.

FF

24

Macrossoccer feminino

Mabel Ramos Aguirre Mabel Ramos xogou nas Celestes, no Friol, na Milagrosa, no Victoria e na selección mexicana. Actualmente exerce como psicóloga deportiva, licenciatura obtida na Universidade de Anahauac. En edicións anteriores informamos dun caso de éxito no fútbol feminino. Era o caso dun club masculino profesional de Primeira División que decidiu incorporar aos femininos como parte da súa estratexia deportiva e económica: o Xoloitzcuintlas de Tixuana. Nesta edición describiremos o caso dun club feminino que desde hai seis anos, sen o apoio dun masculino, formou e proxectou a case un centenar de xogadoras de 11 a 22 anos. O MACROSOCCER FEMENIL, fundado no Estado de México, conta cunha filosofía de traballo desde a base. O traballo na formación desde idades moi novas é o motivo polo que o seu club ten as mellores categorías de México e, desde logo, o seu fundador, Ismael Sánchez, cre que o éxito a nivel de selección nacional vaise dar na medida que a capacitación dos técnicos de todos os equipos femininos do país sexa constante e de calidade. Ismael ten, nas súas categorías, varias seleccionadas mexicanas. MACROSOCCER femenil naceu hai seis anos. O fundador comenta que todo comezou polas lesións que tiña unha das súas fillas por xogar con rapaces. O doutor que a atendeu recomendoulle que a filla debería xogar con rapazas. Ao non coñecer outros equipos, procurou por internet algún e atopou o ANDREAS SOCCER. Foi alí que mandou a treinar e xogar as fillas. Aquilo durou tres meses polas complicacións dos traslados que acababan distorsionando as tarefas escolares. Atopou outro club máis próximo pero sentiuse defraudado polo técnico, que facía “falsas promesas” sobre unha proxección nacional e internacional que as súas futbolistas nunca terían. Ismael, empresario, escoitou a suxestión dunha das fillas: “Papá por que non fas o teu propio equipo feminino”. Ismael pensouno e botou a camiñar o proxecto. Comezou cun equipo de Fútbol 7 e, pouco despois, coñeceu a unha xogadora internacional, ANA LILIA GOMEZ quen pasado un tempo, acabou implicándose, algo que aínda pervive. O equipo comezou a foguearse con outros coñecidos de México. Non foi fácil pois moitos deles pretendían cobrar

grandes cantidades por un amigable. Consolidado o equipo, notou que ao ter rapazas de idade avanzada os obxectivos deportivos se perdían porque xogaban máis por convivir que por competir. Así, decidiu descartar xogadoras que non compartían os obxectivos da entidade para focalizarse sobre rapazas novas, motivo principal do seu traballo no fútbol feminino. Como en tantos inicios, as cousas non foron fáciles, pois ao ter un equipo novo e novato, recibía marcadores moi elevados. Felizmente pais e xogadoras entenderon que aquilo era parte do PROCEDEMENTO, e que a longo prazo o agradecerían. O “profesor Isma” logrou unha fusión cun equipo consolidado e incorporou unha boa camada de xogadoras sub ’13. Fixo un bo papel nun torneo nacional e iso axudoulle a consolidar unha boa reputación como técnico. Isma, cóntanos. Cres que existen diferenzas de mentalidade entre o fútbol masculino e o feminino? Por suposto que hai. O fútbol masculino é moi comercial, a maioría dos pais cren que os seus fillos poden chegar a ser profesionais; os pais apoian máis aos fillos que ás fillas. O fútbol masculino pode cambiar a dinámica, a forza e a velocidade, pero en situacións de COMPROMISO e ENTREGA as mulleres están superando aos homes. Que tipo de fortalezas pensas que temos as mulleres para sobrepoñernos ás dificultades? En cuestión de fortaleza, as mulleres teñen moita entrega e compromiso, cren nelas mesmas e confían no traballo diario, do que están convencidas que potencia máis este deporte no ámbito feminino. A muller é unha loitadora. Que cres que é o que motiva a unha xogadora dentro e fóra do campo de fútbol? É a iniciativa de fortalecer a súa autoestima, que falen delas, que as chamen para participar en certos torneos importantes, o poder aspirar a estar na selección nacional, que as súas mesmas compañeiras a admiren e a respecten. Sinto que estas cousas motivan máis á muller en comparación ao home, máis motivado no aspecto económico. Que habilidades psicolóxicas ten o corpo técnico dos equipos de MACROSOCCER FEMENIL? Eu non confío tanto no que unha persoa ou técnico traia de nacemento. Confío na preparación académica e experiencia deportiva deles. Aos meus técnicos mándoos a cursos de capacitación. Cando queres manexar o fútbol tes que saber que non é o mesmo O SABER QUE SABER ENSINAR. O que caracteriza ao meu equipo de traballo é o compromiso co deporte. Somos unha escola que non paga moito. O fútbol

FF

25

feminino non está ben remunerado, pero tratamos que se sentan en familia, acollidos ante calquera tipo de dificultade. Nunca lles viramos as costas no deportivo e no familiar. E a vostede, que é o que lle motiva para estar no fútbol feminino e que calidades cre que posúe para estar alcanzado o éxito? Gústame estar preparado, ter palabras, coñecementos e fundamentos para o xogo das rapazas e para seguir motivando. Ademais de que, co noso traballo, procuro a credibilidade cos pais de familia. Como desenvolve a confianza da xente que ten ao seu cargo, como fai que as rapazas confíen no seu traballo? Preocúpome polos problemas non só deportivos, senón tamén afectivos que podan chegar a ter. Manexamos diferentes idades e temos que aprender a entendelas e orientalas, comprender os seus cambios físicos. No noso equipo de traballo temos varias técnicas e, sen dúbida, iso nos axuda moito a estar máis perto das nosas futbolistas. Dalgún xeito, como homes, sensibilizámonos ante esta situación. O noso traballo e esforzo é o que nos dá a credibilidade e a confianza. Con cantas xogadoras internacionais conta Macrosoccer Femenil? Temos tres na sub’15, dúas na sub’17 e outras dúas na sub’20. Que habilidades psicolóxicas pensa vostede que debe ter unha xogadora de fútbol para alcanzar o éxito? Que lle guste traballar, que teña consistencia. Cómpre recoñecer que hai mulleres ás que se lles dá o deporte e que se adquiren unha preparación, chegan lonxe. Nalgunha ocasión, o seleccionador nacional, LEONARDO CUÉLLAR, díxome que non querían futbolistas “feitas”, que preferían desenvolvelas na selección, pero a realidade é que non. As xogadoras que cheguen á selección deben estar xa listas en todo, e cando vaian á “tri” só deberían ser pulidas. É por iso que a nós, como club, nos importa o desenvolvemento óptimo das nosas futbolistas. En cuestión de mentalidade ten que pensar nun obxectivo claro e sempre tentar ser competitiva. Até onde quere levar o proxecto de Macrosoccer Femenil? Xa temos varias filiais en diferentes rexións do país. O que tentamos é unificar o fútbol feminino. Non co noso nome e si coa mesma filosofía, nun ambiente familiar, de amizade, e non nun ambiente de inimizade. Buscamos que o fútbol feminino sexa convivencia san entre as mesmas xogadoras e os dirixentes.

Ten algunha mensaxe para as rapazas que queiran formar parte de Macrosocer? O único que lles podo dicir é que cando queiran parecerse a un club, no caso especial de Macrosoccer, que veñan con COMPROMISO. Nós darémoslles todas as ferramentas para que teñan todo para poder chegar até onde queiran facelo. Non lles poñemos límites, elas son as que teñen que ter o seu obxectivo claro e o único que lles vou a pedir é que combinen o ACADEMICO CO DEPORTIVO, que a escola nunca a deixen. Por último, como ve o fútbol feminino en México? Foi evolucionando, pero un pouco inconsistentemente. Preocupámonos máis do que os demais deixan de facer que polo que nós facemos. Criticamos á selección nacional e os malos resultados que ten pero temos que preocuparnos máis por facer nós as cousas. Se como técnicos non estamos ben formados e igualmente preparamos ás xogadoras, desde hoxe descoidaremos a formación no fútbol. Como vemos, MACROSOCCER FEMENIL ten clara a súa filosofía de traballo e mostrándonos un caso de éxito. É moito o esforzo ao longo de seis anos, sen o apoio dalgún club profesional de fútbol. Ten boas xogadoras que van ás diferentes seleccións mexicanas. Nas súas vitrinas teñen: Campionatos no 2009 e 2013 da Liga mexicana e a Liga Mayor de fútbol feminino respectivamente. Subcampionato no torneo internacional CANADIAN SHIEL SOCCER, en Canadá 2011. Medalla de prata na Olimpíada Nacional coa categoría sub 15 no 2011. Medalla de prata na Olimpíada Nacional no 2015. Ismael Sánchez Uribe comparte os fundamentos básicos e os máis complexos do fútbol feminino, e cre que os obxectivos claros e o bo desempeño dos técnicos dará excelentes resultados, en todos os aspectos académicos, deportivos e psicolóxicos deste bonito deporte.

As competicións

Copa do Mundo 2011

Un dos países que máis leva investido no fútbol feminino, que ten unha das seleccións con maior potencial,e cun pasado vitorioso que inclúe dous títulos mundiais, Alemaña, foi designada pola FIFA para organizar a sexta Copa do Mundo. As locais ficaron encadradas nun grupo interesante porque, ademais delas, que aparecían entre as favoritas ao título, estaban outra candidata europea, Francia, e unha Canadá que viña de gañaprimeira Copa CONCACAF con Estados Unidos dentro da competición zonal. As norteamericanas decepcionaron. Limitadas arriba pola excesiva dependencia de Sinclair, perderon todos os partidos, incluído o derradeiro contra Nixeria. As africanas fixeron un excelente torneo. Perderon pola mínima contra as seleccións europeas e saíron cun sorriso co gol de Perpetua Nkwocha a McLeod que lles daba a terceira vitoria en 19 encontros. O choque estrela do grupo ficou para a derradeira data. En Monchengladbach, Alemaña venceu con certa claridade a Francia. As galas remataron cunha menos por mor da expulsión da guardarredes Sapowiczdous seleccionados do vello continente entraron nos cuartos de final. Espectaculares foron as cifras de asistentes aos estadios cando xogaba o equipo anfitrión. Nos dous últimos partido por riba dos 40 mil e no inaugural, contra as canadenses, diante de 73.680.

Inglaterra era favorita no grupo B e cumpriu as expectativas. O combinado dirixido por Hope Powellrematou invicta. E iso que comezou con dúbidas como reflectiu o empate no seu primeiro xogo contra

Grupo A 26/06. Berlín: Alemaña – Canadá: 2-1 26/06. Sinsheim: Nixeria – Francia: 0-130/06. Frankfurt M.: Alemaña – Nixeria:30/06. Bochum: Canadá – Francia: 0-4 05/07. Monchengladb.: Francia – Arxentina: 05/07. Dresden: Canadá – Nixeria: 0-1 1. DEU, 9; 2. FRA, 6; 3. NGA, 3; 4. CA

FF

26

ompeticións

Mundo

Un dos países que máis leva investido no fútbol feminino, que ten unha das seleccións con maior potencial,e cun pasado vitorioso que inclúe dous títulos

designada pola FIFA para

As locais ficaron encadradas nun grupo A moi interesante porque, ademais delas, que aparecían entre as favoritas ao título, estaban outra candidata europea, Francia, e unha Canadá que viña de gañar a súa primeira Copa CONCACAF con Estados Unidos

As norteamericanas . Limitadas arriba pola excesiva

dependencia de Sinclair, perderon todos os partidos, incluído o derradeiro contra Nixeria. As africanas

un excelente torneo. Perderon pola mínima contra as seleccións europeas e saíron cun sorriso co gol de Perpetua Nkwocha a McLeod que lles daba a terceira vitoria en 19 encontros. O choque estrela do grupo ficou para a derradeira data. En

lemaña venceu con certa claridade a Francia. As galas remataron cunha menos por mor da expulsión da guardarredes Sapowicz. Os dous seleccionados do vello continente entraron nos cuartos de final. Espectaculares foron as cifras de

ndo xogaba o equipo anfitrión. Nos dous últimos partido por riba dos 40 mil e no inaugural, contra as canadenses, diante de 73.680.

Inglaterra era favorita no grupo B e cumpriu as expectativas. O combinado dirixido por Hope Powell

que comezou con dúbidas como reflectiu o empate no seu primeiro xogo contra

México. As norteamericanas conseguiron igualar por medio de Ocampo o gol inicial Williams e no seguindo tempo, consolidaban unhas táboas que lles abrían moitas posibilidades para sprimeira fase. Xapón tivo algúns atrancos para imporse a unha Nova Zelandia que conseguiu meter o partido nun descontrol táctico que fixo que antes do cuarto de hora houbera un gol en cada porta. No segundo acto as asiáticas racionalizaron máis a posesión e, pasada a hora, selaron o triunfo cun gol de Nagasato. Despois derrotaron a México levadas pola inspiración de Homare Sawa e fecharon a fase perdendo contra as inglesas, que aplicaron o seu fútbol máis físico para superar ás nadeshiko cos goles de Ellen White e Yankey. Nesa última xornada, México mostrou os seus defectos, físicos e mentais, ao ceder o empate nun partido que gañaban no descanso cos goles de Mayor e Maribel Domínguez. Na última parte do xogo as oceánicas encaixáronlles outro par de goles por medio de Smith (86’) e Wilkinson (89’). Os dous conxuntos xa estaban eliminados antes da celebración do seu choque en Sinsheim.

No grupo C non houbo cor. Suecia e Estados Unidos eran, a priori, moi superiores a Corea do NorteColombia. O máis interesante, pensando nos cruces eliminatorios, era saber quen ficaría primeira entre as favoritas, unha incógnita que so se desvelou na derradeira xornada, no partido que xuntaba a Suecia e Estados Unidos en Wolfsburgo. Non había un clfavorito pois se ben Estados Unidos tivo resultados máis claros contra asiáticas e americanas do sur, ás que as nórdicas só venceron pola mínimaque as norteamericanas non eran aquel equipo tan compacto de edicións anteriores, como proentraran ao torneo por unha segunda porta alternativa, tras térense que enfrontar nunha eliminatoria interconfederacional a Italia.axustes tácticos e un pouco de sorte, remataron a liguilla por riba da selección escollida e súa compatriota, Pia Sundhage. Só no segundo tempo Wambach apertou o resultado reducindo insuficientemente os goles feitos polas amarelas no primeiro acto grazas a un penalti por empurrón de Le Peilbet a Schelin, transformado por Dahlkvistgol en propia porta da mesma Le Pelibet, a vilán do

1

Nixeria: 1-0

Arxentina: 0-4

AN, 0.

Grupo B27/06. Bochum: Xapón –27/06. Wolfsburgo: México01/07. Leverkusen: Xapón01/07. Dresden: Nova Zelandia05/07. Augsburgo: Inglaterra05/07. Sinsheim: Nova Zelandia 1. ENG, 7; 2. JPN, 6; 3.

México. As norteamericanas conseguiron igualar por medio de Ocampo o gol inicial Williams e no seguindo tempo, consolidaban unhas táboas que lles abrían moitas posibilidades para superaren por primeira vez a primeira fase. Xapón tivo algúns atrancos para imporse a unha Nova Zelandia que conseguiu meter o partido nun descontrol táctico que fixo que antes do cuarto de hora houbera un gol en cada porta. No segundo acto as

ionalizaron máis a posesión e, pasada a hora, selaron o triunfo cun gol de Nagasato. Despois derrotaron a México levadas pola inspiración de Homare Sawa e fecharon a fase perdendo contra as inglesas, que aplicaron o seu fútbol máis físico para

cos goles de Ellen White e Nesa última xornada, México mostrou os seus

defectos, físicos e mentais, ao ceder o empate nun partido que gañaban no descanso cos goles de Mayor e Maribel Domínguez. Na última parte do xogo as

onlles outro par de goles por medio de Smith (86’) e Wilkinson (89’). Os dous conxuntos xa estaban eliminados antes da celebración do seu

No grupo C non houbo cor. Suecia e Estados Unidos a priori, moi superiores a Corea do Norte e

Colombia. O máis interesante, pensando nos cruces eliminatorios, era saber quen ficaría primeira entre as favoritas, unha incógnita que so se desvelou na derradeira xornada, no partido que xuntaba a Suecia e Estados Unidos en Wolfsburgo. Non había un claro favorito pois se ben Estados Unidos tivo resultados máis claros contra asiáticas e americanas do sur, ás que as nórdicas só venceron pola mínima, tamén era certo que as norteamericanas non eran aquel equipo tan compacto de edicións anteriores, como proba que entraran ao torneo por unha segunda porta alternativa, tras térense que enfrontar nunha eliminatoria interconfederacional a Italia. As suecas, con mellores axustes tácticos e un pouco de sorte, remataron a liguilla por riba da selección escollida e levada pola súa compatriota, Pia Sundhage. Só no segundo tempo Wambach apertou o resultado reducindo insuficientemente os goles feitos polas amarelas no primeiro acto grazas a un penalti por empurrón de Le Peilbet a Schelin, transformado por Dahlkvist e por un gol en propia porta da mesma Le Pelibet, a vilán do

Grupo B – Nova Zelandia: 2-1

México – Inglaterra: 1-1 Xapón – México: 4-0

Nova Zelandia – Inglaterra: 1-2 Inglaterra – Xapón: 2-0

Nova Zelandia – México: 2-2

MEX, 2; 4. NZL, 1.

FF

27

partido. No que respectou aos convidados, Colombia aportou pingas de calidade nunha selección branda e con moitas lagoas. Sepúlveda, entre os paus, fixo máis do esixible e Andrade e Ospina tentaron encamiñar o fútbol ofensivo cafeteiro sen moitos apoios. Corea do Norte, cun combinado baseado no 4.25, o principal equipo do país, aportou disciplina defensiva, con moita xente por diante de Myong-Hui, pero unha carencia absoluta no ataque. O grupo tivo unha referencia con sabor galaico. O 2 de Xullo, no Rhein-Neckar de Sinsheim, Yolanda Parga Rodríguez, como segunda asistente da checa Damková, converteuse na primeira galega mundialista.

Brasil foi quen dominou no cuarto dos grupos. Fíxoo gañando os tres partidos que se lle presentaron. Contra Australia cun tanto de Rosana, contra unha Noruega que non estivo á altura durante a competición, grazas a dúas dianas de Marta e outra de Rosana, e a Guinea Ecuatorial cun gol de Érika e dous de Cristiane. Só o conxunto oceánico, por veces alegre, case sempre vertical e veloz, atrapallou ás verde-amarelas. Australia estivo a piques de complicarse con Guinea Ecuatorial. As africanas, lideradas por Genoveva Añonma, que marcou os dous tantos contra as “Matildas”, deron emoción á parte final do choque. O crecemento das de Tom Sermani viuse no partido decisivo contra as norueguesas. O cadro nórdico, malia ter o marcador favorable por un gol de Thorsnes, viu como Australia o superaba cun dobre da aborixe Kyah Pam Simon. Kerr, Van Egmond, Kellond-Knight, De Vanna ou a devandita Simon, daban continuidade a un fútbol moi agradable de ver. Noruega estaba no fin de ciclo dalgunha das importantes e nunha fase de reconstrución que só tardaría dous anos en volver a darlle bos resultados.

Os cuartos de final estiveron cheos de incerteza en tres casos. Unicamente Suecia resolveu con suficiencia o seu pase á penúltima rolda. O cadro de Thomas Donnerby derrotou a alegre Australia por 3-1 lideradas por Sjögran e Schelin. No resto das eliminatorias, emoción en vea con tres prórrogas e dúas resolucións desde os once metros. Xapón quebrou as apostas en Wolfsburgo. Un esquema moi conservador, unha importante dose de sorte e que as alemás acabaron caendo presas da desesperación permitiron que un equipo que nunca pasara a fase previa dera unha das maiores sorpresas na historia da competición desbancando da Copa do Mundo ás xermanas. Maruyama, a pouco de comezar a segunda parte da prórroga, silenciou momentaneamente á maioría das 26 mil gorxas que apoiaban á nationalmannschaft en Wolfsburgo, e definitivamente cando a mexicana Alvarado Godínez asubiou o remate. A igualdade presidiu un clásico dos últimos anos. Un gol desde fóra da área de Jill Scott foi contestado por outro fantástico de Bussaglia a falta de dous minutos para o final. A prórroga non tivo consecuencias para o marcador e nos penaltis, malia comezaren errando as galas por medio de Abilly, venceron a quenda aproveitando unha mala execución de Rafferty e o disparo á trabe de Faye White. Tanta emoción tivo un Brasil-Estados Unidos con alternativas no marcador e goles na prórroga. As do norte abriron o marcador apoiadas nun gol en propia porta de Daiane que compensou Marta de penalti. A de Dois Riachos puxo por diante a Brasil no comezo da prórroga pero, no último minuto, igualou Wambach de cabeza. Na resolución desde os once metros estaba claro que non era o día de Daiane, cuxo tiro desviouno Solo. Estados Unidos meteuse en semifinais no noveno da quenda chutado por Krieger.

O subidón de Xapón continuou fronte a Suecia. Cunha fe inmensa sobre o que estaban representando, cando semanas antes formularan a posibilidade de renunciar ao Mundial polo desastre nuclear de Fukushima, as nadeshiko víronse nunha oportunidade única de facer feliz a un país emocionalmente quebrado. De nada lle serviu a Suecia adiantarse aos dez minutos cun tanto de Öqvist, as xaponesas estaban a un altísimo nivel competitivo. Kawasumi empatou nove minutos máis tarde e esperaron, para dar o golpe definitivo, a pasar a hora do partido con dúas dianas case consecutivas de Sawa e outra vez Kawasumi.

Grupo C 28/06. Dresden: Est. Unidos – Corea do Norte: 2-0 28/06. Leverkusen: Colombia – Suecia: 0-1 02/07. Sinsheim: Estados Unidos – Colombia: 3-0 02/07. Augsburgo: Corea do Norte – Suecia: 0-1 06/07. Wolfsburgo: Suecia – Estados Unidos: 2-1 06/07. Bochum: Corea do Norte – Colombia: 0-0 1. SWE, 9; 2. USA, 6; 3. PRK, 1; 4. COL, 1.

Cuartos de final 09/07. Wolfsburgo: Alemaña – Xapón: 0-1 09/07. Leverkusen: Inglaterra – Francia: 1-1 / 3-4 10/07. Augsburgo: Suecia – Australia: 3-1 10/07. Dresden: Brasil – Estados Unidos: 2-2 / 3-5

Grupo D 29/06. Monchengladbach: Brasil – Australia: 1-0 29/06. Augsburgo: Noruega – Guinea Ecuat.: 1-0 03/07. Wolfsburgo: Brasil – Noruega: 3-0 03/07. Bochum: Australia – Guinea Ecuator.: 3-2 06/07. Frankfurt M.: Guinea Ecuat. – Brasil: 0-3 06/07. Leverkusen: Australia – Noruega: 2-1 1. BRA, 9; 2. AUS, 6; 3. NOR, 3; 4. GNQ, 0.

Outra que estaba diante da oportunidade da súa vida era Francia. As galas, dirixidas por Bruno Bini viviran ao límite o seu pase ante Inglaterra, non menos que as norteamericanas. O conxunto das dúas estrelas foi quen primeiro lle colleu o ton ao partido.O’Reilly, Lloyd, Boxx e Rodriguez manexaron o comezo do xogo na franxa central e Cheney, cun disparo na área, puxo por diante ás estadounidenses. As francesas tardaron en equilibrar o control e, co partido aberto, lograron o empate nun chut desde fóra da área da centrocampista do O. Lyonnais, Sonia Bompastor. Feito o difícil e xa contra o remate do encontro, víronse sorprendidas por unha cabezada de Abby Wambach e, co equipo á desesperada para tentar as segundas táboas, acabaron apañando un terceiro tanto de Álex Morgan, quen entrara a continuación do empate para mudar o debuxo deseñado por Sundhage, alixeirando o centro para dar máis profundidade ao ataque.

Ás francesas pasoulles algo semellante no partido polo terceiro e cuarto lugares. Foron a reboque parte da primeira metade, conseguiron igualar no regreso dos vestiarios pero no treito final, e coas suecas xogando con dez pola expulsión de Öqvist, conseguiron superar ás nórdicas cun acerto na finalización de Marie Hammarström.

A final, como os cuartos, foi un canto áemoción e no que o débil comeuse aogrande.Estados Unidos achegouse aotítulo cun gol de Alex Morgan nominuto 69 pero a falta de nove minutosMiyama, aproveitando un mal despexena área, empatou levando o choque áprórroga. O primeiro tempo da mesmafechouse co cuarto gol, todos de cabeza,de Wambach. As xaponesas, inferioresfísica e tacticamente ás americanas,

DOMINGO 17/07/2011 (20,45) Campo: FRANKFURT (Frankfurt dMena) (48.818)XJPN : Kaihori; Kinga, Iwashimizu, Kumagai, Sameshima; Ohno [(Maruyama 66’) (Iwabuchi 119’)],(Nagasato 66’), Kawasumi.USA : Solo; Krieger, Buehler, Rampone, Le Peilbet; O’Reilly, Lloyd, Boxx, Rapinoe (Heath 114’); CheneySuGoles: 0117’.(PtNagasato (reWambach; 3Árbitro: Steinhaus (Alem(AlemD

Terceiro e cuarto lugares 16/07. Sinsheim: Suecia – Francia: 2-1

Semifinais 13/07. Frankfurt M.: Xapón – Suecia: 313/07. Monchengladbach: Francia – E.

FF

28

remate do encontro, víronse sorprendidas por unha cabezada de Abby Wambach e, co equipo á

sperada para tentar as segundas táboas, acabaron apañando un terceiro tanto de Álex Morgan, quen entrara a continuación do empate para mudar o debuxo deseñado por Sundhage, alixeirando o centro para dar

algo semellante no partido polo terceiro e cuarto lugares. Foron a reboque parte da primeira metade, conseguiron igualar no regreso dos vestiarios pero no treito final, e coas suecas xogando con dez pola expulsión de Öqvist, conseguiron superar

s cun acerto na finalización de Marie

á o o o s e á a , s ,

confiaron a súa sorte a catter un acerto no último cuaacabaría sendo nese ano aHomare Sawa logrou ohistoria do Xapón. Estabninguén ían poder con eladominio euro-americano primeiro título mundial Asia. Kaihori estivo brillaquenda e Kumagai transfo

DOMINGO 17/07/2011 (20,45) Campo: FRANKFURT (Frankfurt dMena) (48.818) XAPÓN : 2 - ESTADOS UNIDOS : 2 (0-0) [1JPN : Kaihori; Kinga, Iwashimizu, Kumagai, Sameshima; Ohno [(Maruyama 66’) (Iwabuchi 119’)], Sakaguchi, Sawa, Miyama; Ando (Nagasato 66’), Kawasumi. Sel. Norio Sasaki. USA : Solo; Krieger, Buehler, Rampone, Le Peilbet; O’Reilly, Lloyd, Boxx, Rapinoe (Heath 114’); Cheney (Morgan D), Wambach.undhage.

Goles: 0-1 Morgan 69’; 1-1 Miyama 81’; 1-2 Wambach 104’; 2117’. (Ptis): 0-0 Boxx (rexeita Kaihori); 1-0 Miyama; 1-0 Lloyd (alto); 1Nagasato (rexeita Solo); 1-0 Heath (rexeita Kaihori); 2Wambach; 3-1 Kumagai. Árbitro: Steinhaus (Alemá). Auxiliares: Wozniak (Alem(Alemá). Disciplina: CA: Miyama 97’ // VD: Iwashimizu 119’.

3-1 Unidos: 1-3

tro chegadas de impulso para arto de hora. Na última, quen a mellor xogadora do mundo, o empate máis agónico na ba claro que nin nada nin

as e nos penaltis, quebraron o no fútbol conseguindo o en categoría absoluta para ante entre os paus durante a

ormou o do título.

DOMINGO 17/07/2011 (20,45) Campo: FRANKFURT (Frankfurt do

0) [1-1] (1-2) [3-1] JPN : Kaihori; Kinga, Iwashimizu, Kumagai, Sameshima; Ohno

Sawa, Miyama; Ando

USA : Solo; Krieger, Buehler, Rampone, Le Peilbet; O’Reilly, Lloyd, (Morgan D), Wambach. Sel. Pia

2 Wambach 104’; 2-2 Sawa

0 Lloyd (alto); 1-0 a Kaihori); 2-0 Sakaguchi; 2-1

Auxiliares: Wozniak (Alemá) e Rafalski

D: Iwashimizu 119’.

Resultados m

España Copa de España

Cuartos de Final (10/05/2015) Espanyol – At. Madrid : 1-5 (Nas Rozas) Rayo Vallecano – Sp. Huelva : 2-4 (Nas Rozas) Valencia – Athletic: 2-1 (En Torrelodones) (2-0 Mari Paz 37’) Barcelona – Levante: 4-0 (En Torrelodones)

Semifinais (En Melilla, 15/05/2015)At. Madrid – Sp. Huelva : 1-1 / 3-5 Valencia – Barcelona: 1-0

Final (Álvarez Claros – Melilla, 17/05/2015)Sp. Huelva – Valencia: 2-1 (1-0 Martín-Prieto 13’; 1-1 Cárol 64’; 2-1 Martín-Prieto 84Campión: Sp. Huelva. Mellor goleadora: Martín-Prieto (Sp. Huelva) 4 goles.

2ª División – Fase de ascenso Primeira Eliminatoria – Ida (17/05/2015)

Madrid – Oiartzun: 4-2 (1-0 Paloma 10‘; 1-1 Esti Bajo 20‘; 2-1 Estela 53‘; 3Esti Aizpurua 78’; 4-2 Alba 86’) Femarguín – El Olivo: 2-1 (1-0 Astrid 44‘; 2-0 Cora 75‘; 2-1 Natalia 84’) At. Granadilla – Levante Las Planas: 3-0 (1-0 Reichel 31’; 2-0 Ana 63’; 3-0 María José 82’) Plaza de Argel – Betis: 1-4 (0-1 Paula 25’; 1-1 Pepa 51’; 1-2 Cristina 57’; 1-3 Irene 60’; 1Andrea 89’)

Primeira Eliminatoria – Volta (24 /05/2015)Oiartzun – Madrid: 4-0 (1-0 Ane Etxazarreta 33‘; 2-0 Evelyn 36’; 3-0 Evelyn 62‘; 489‘) El Olivo – Femarguín: 1-0 (1-0 Sarita 46’) Levante Las Planas – At. Granadilla : 0-0 Betis – Plaza de Argel: 7-1 (1-0 Sole 3’; 2-0 Paula 15’; 3-0 Beita 27’; 4-0 Irene 49’; 458‘; 5-1 Paula 59‘; 6-1 Andrea 72‘; 7-1 Beita 80‘)

Galiza Copa F.G.F. – 1ª División Galega

Grupo I Xornada 3 (10/05/2015) San Miguel - Beluso: 1-0 (1-0 Soraya 63’) Valladares - Orzán B: 3-0 (np) Xornada 4 (17/05/2015) Orzán B - San Miguel: 2-0 (1-0 Silvia 60’; 2-0 Merino 84’) Ciudad de Pontevedra - Valladares: 0-5 (0-1 Ana Iglesias 7’; 0-2 Nerea 38’; 0-3 Belén 62’; 0Sita 71’) Xornada 5 (24/05/2015) Beluso - Orzán B: 0-3 (0-1 Cárol 66’; 0-2 Laura 74’; 0-3 Laura 87’) San Miguel - Ciudad de Pontevedra: 5-1 (1-0 Ruth 47’; 2-0 Natalia 52’; 2-1 Pacheco 74’; 3-1 4-1 Ruth 82’; 5-1 Jessy 84’) 1. Valladares, 10; 2. San Miguel, 7; 3. Orzán BPontevedra, 3; 5. Beluso, 0. Mellor goleadora: Belén (Valladares) 3 goles. Clasificados para 1/4 de final: Valladares, San Mig uel, OrzCiudad de Pontevedra.

FF

29

maio

Semifinais (En Melilla, 15/05/2015)

Melilla, 17/05/2015)

Prieto 84’)

Prieto (Sp. Huelva) 4 goles.

Ida (17/05/2015)

1 Estela 53‘; 3-1 Estela 55’; 3-2

3 Irene 60’; 1-4

/05/2015)

0 Evelyn 62‘; 4-0 Evelyn

0 Irene 49’; 4-1 Barea

1ª División Galega

3 Belén 62’; 0-4 Belén 64’; 0-5

1 Pombo 78’(pp);

Orzán B , 3; 4. Ciudad de

Clasificados para 1/4 de final: Valladares, San Mig uel, Orz án B e

Grupo II Xornada 3 (10/05/2015) Milagrosa - Lavadores: * Tordoia - At. Arousana: 1-3 (0-1 Míriam 4’; 1-1 Rebeca 39’; 1Xornada 4 (17/05/2015) At. Arousana - Milagrosa: 1-2 (1-0 Raquel 1’; 1-1 Sabela 8’; 1-2 Iria 78’)O Val - Tordoia: 2-2 (1-0 Noemi 62’(p); 1-1 Rebeca 77Santos 89’) Xornada 5 (24/05/2015) Lavadores - At. Arousana: * Milagrosa - O Val: 2-1 (1-0 Mini 15’; 2-0 Mini 30’; 2-1 Noemi 68’)1. Milagrosa, 9; 2. At. Arousana, 6; 3. Tordoia, 1; 4. OLavadores, -. Mellor goleadora: Bárbara (At. Arousana), Sabela (Milagrosa), Noemi (O Val), Rebeca (Tordoia) Clasificados para 1/4 de final: e O Val.

Cuartos de Final Valladares – Orzán B: 2-1 (1-0 Ana Iglesias 17’; 1-1 Vero 28’; 2Ciudad de Pontevedra – Tordoia: 0(0-1 Leti Santos 52’; 0-2 Leti Santos 61’(p); 0O Val – Milagrosa: 1-1 (0-1 Helena 10’; 1-1 Cris 54’) At. Arousana – San Miguel: 12-0(1-0 Raquel 3’; 2-0 Bárbara 14’; 3Raquel 36’; 6-0 Bárbara 51’; 7-0 Zaira 56’; 8Pujol 68’; 10-0 Lu Pujol 71’; 11-0 Alejandra 86’; 1287’) Mellor goleadora: Bárbara (At. Arousana) 7 goles.

2ª División Galega Xornada 5 (03/05/2015) Umia – Guardesa: 3-4 (1-0 Sheila 22’; 2-0 Míriam Domínguez 35’; 2Débora Penedo 59’; 2-3 Débora Penedo 68; 23-4 Vanessa 87’) Xornada 6 (10/05/2015) Guardesa – Victoria B: 1-3 (1-0 Débora Penedo 17’; 1-1 Rosalía 67’; 176’) 1. Victoria B, 9; 2. Guardesa, 9; 3. Mellor marcadora: Débora (Guardesa), TatiGuardarredes menos batida: MabelAscenden a Primeira Galega: V

Copa F.G.F. – 2Grupo I Xornada 5 (03/05/2015) Antas – Conxo: 4-0 Xornada 6 (10/05/2015) Conxo – Torre: 2-1 1. Torre, 7; 2. Antas, 5; 3. Conxo, 1.Mellor goleadora: Jenny García (Clasificados para 1/8 de final: TorreGrupo II Xornada 5 (03/05/2015) Imperator – San Estevo de Abellá: Xornada 6 (10/05/2015) San Estevo de Abellá – Pastoriza: 1. Pastoriza, 8; 2. San Estev o de AbelláMellor goleadora: Alba Suárez Abellá) 3 goles. Clasificados para 1/8 de final: Pastoriza e San EsteGrupo III Xornada 5 (03/05/2015) Santiso – Aguiño: 0-4 Xornada 6 (10/05/2015) Aguiño – Sar: 11-0 1. Aguiño, 12; 2. Santiso, 3; 3. Sar, 3.Mellor goleadora: Saritta (AguiñoClasificados para 1/8 de final: Aguiño.Grupo IV

1 Rebeca 39’; 1-2 Bárbara 67’; 1-3 Rosi 71’)

2 Iria 78’)

1 Rebeca 77’; 2-1 María Corral 85’(p); 2-2 Leti

1 Noemi 68’) Milagrosa, 9; 2. At. Arousana, 6; 3. Tordoia, 1; 4. O Val, 1; -.

Bárbara (At. Arousana), Sabela (Milagrosa), Rebeca (Tordoia) 3 goles.

Clasificados para 1/4 de final: Milagrosa, At. Arousana, Tordoia

de Final – Ida (31/05/2015)

1 Vero 28’; 2-1 Nerea 88’) Tordoia: 0-3

2 Leti Santos 61’(p); 0-3 Míriam Fraga 89’)

0 0 Bárbara 14’; 3-0 Raquel23’; 4-0 Bárbara 27’; 5-0

0 Zaira 56’; 8-0 Bárbara 63’; 9-0 Lu 0 Alejandra 86’; 12-0 Sara González

Mellor goleadora: Bárbara (At. Arousana) 7 goles. 2ª División Galega – Fase de ascenso

0 Míriam Domínguez 35’; 2-1 Sofía 39’; 2-2 3 Débora Penedo 68; 2-4 Débora Penedo 76’;

1 Rosalía 67’; 1-2 Rosalía 74’; 1-3 Tati

; 3. Umia, 0. Débora (Guardesa), Tati (Victoria B) 5 goles.

Mabel (Guardesa) 8 g./ 4 p. (2). Victoria B e Guardesa. 2ª División Galega

3. Conxo, 1. (Antas) 4 goles.

de final: Torre e Antas.

o de Abellá: 1-3

Pastoriza: 1-1 o de Abellá , 5; 3. Imperator, 3.

(Pastoriza), Lucía (San Estebo de

Pastoriza e San Este vo de Abellá.

3. Sar, 3. Aguiño) 8 goles.

Clasificados para 1/8 de final: Aguiño.

Xornada 5 (03/05/2015) Tomiño – Alertanavia: 0-7 Sárdoma B – Tyde: 6-1 Xornada 6 (10/05/2015) Tyde – Tomiño: 2-1 Alertanavia – Sárdoma B: 1-4 1. Sárdoma B, 15; 2. Alertanavia, 15; .3. Tomiño, 3; 4. * O Tyde ten tres puntos menos por sanción. Mellor goleadora: Dama (Alertanavia) 9 goles. Clasificados para 1/8 de final: Sárdoma B e Alertan avia.Grupo V Xornada 5 (03/05/2015) Salcedo – Noalla: 5-3 Concello de Mos – Vila do Corpus: 0-0 Xornada 6 (10/05/2015) Vila do Corpus – Salcedo: 3-1 Noalla – Concello de Mos: 3-4 1. Concello de Mos, 10; 2. Vila do Corpus, 8;Salcedo, 0. Mellor goleadora: Naír (Concello de Mos) 15 goles.Clasificados para 1/8 de final: V ila do Corpus e ConcGrupo VI Xornada 5 (03/05/2015) Rápido Bahía – Arcadia: 0-2 Sp. San Mateo – Amanecer: 3-1 Xornada 6 (10/05/2015) Amanecer – Rápido Bahía: 0-5 Arcadia – Sp. San Mateo: 6-0 1. Arcadia, 18; 2. Rápido Bahía, 10; 3. Sp. San MateoAmanecer, 0. Mellor goleadora: Míriam (Arcadia) 5 goles. Clasificados para 1/8 de final: Arcadia e Rápido Ba hía.Grupo VII Xornada 5 (03/05/2015) Puentearnelas – Racing Vilariño: 0-4 Xornada 6 (10/05/2015) Racing Vilariño – At. Arousana B: 2-0 1. Racing Vilariño, 9; 2. At. Arousana B, 9; 3. Puentearnelas, 0.Mellor goleadora: Eva (At. Arousana B), Cristina Méndez, Laura Rodríguez (Racing Vilariño) 3 goles. Clasificados para 1/8 de final: Racing Vilariño e A t.

Oitavos de Final – Ida (17/ 05/201Aguiño – Pastoriza: 3-2 Antas – San Estebo de Abellá: 6-0 Torre – Victoria B: 1-5 At. Arousana B – Guardesa: 0-6 Rápido Bahía – Sárdoma B: 0-4 Alertanavia – Umia: 3-3 Arcadia – Racing Vilariño: 1-0 Concello de Mos – Vila do Corpus: 3-2

Oitavos de Final – Volta (24/ 05/2015Pastoriza – Aguiño : 2-5 San Estebo de Abellá – Antas : 1-0 Victoria B – Torre: 1-2 Guardesa – At. Arousana B: 4-0 Sárdoma B – Rápido Bahía: 5-0 Umia – Alertanavia : 2-3 Racing Vilariño – Arcadia: 1-0 / 3-0 Vila do Corpus – Concello de Mos: 3-1

Cuartos de Final – Ida (31/ 05/2015Aguiño – Antas: 2-0 Victoria B – Guardesa: 3-1 Sárdoma B – Alertanavia: 2-1 Racing Vilariño – Vila do Corpus: 3-0 Mellor goleadora: Naír (Concello de Mos) 18 goles.

Alemaña 1. Frauen-Bundesliga

Xornada 22 (10/05/2015) Hoffenheim – Freiburg: 2-2 Frankfurt – Wolfsburg: 1-1 (1-0 Vero 7’) Bayern – Essen: 2-0 Duisburg – Herforder: 4-0

FF

30

.3. Tomiño, 3; 4. Tyde, 0.

Clasificados para 1/8 de final: Sárdoma B e Alertan avia.

Vila do Corpus, 8; 3. Noalla, 4;

goles. ila do Corpus e Conc . Mos.

Sp. San Mateo, 7; 4.

Clasificados para 1/8 de final: Arcadia e Rápido Ba hía.

3. Puentearnelas, 0. , Cristina Méndez, Laura

Clasificados para 1/8 de final: Racing Vilariño e A t. Arousana B. 05/2015)

05/2015)

05/2015)

Mellor goleadora: Naír (Concello de Mos) 18 goles.

Jena – Turbine Potsdam: 3-1 Bayer Leverkusen – Sand: 0-1 Clasificación: 1. Bayern, 56; 2. Turbine Potsdam, 48; 5. Essen, 28; 6. Hoffenheim, 223; 8. Jena, 20; 9. Bayer Leverkusen, 20; 10. Sand, 19; Duisburg, 17; 12. Herforder, 5. Mellor goleadora: Okoyino (Frankfurt) 22 goles.Campión: Bayern. Xogan a Copa de Europa: Bayern e WolfsburgDescenden a Sedunda División:

DFBFinal (Rhein – Colonia, 01/05/2015)Turbine Potsdam – Wolfsburg : 0(0-1 Müller 13’; 0-2 Müller 61’(pp); Campión: Wolfsburg. Mellor goleadora: Bremer (Turbine Potsdam) 8 goles.

Francia D1 Feminine

Xornada 21 (03/05/2015) Saint-Étienne – Soyaux: 2-0 Paris St.-Germain – Rodez: 5-0 O. Lyonnais – Arras: 14-0 Albi – Guingamp: 1-2 Issy – Metz: 0-1 Juvisy – Montpellier: 1-3 Xornada 22 (09/05/2015) Rodez – Saint-Étienne: 1-0 Arras – Paris St.-Germain: 0-3 Guingamp – O. Lyonnais: 0-3 Metz – Albi: 7-0 Montpellier – Issy: 9-0 Soyaux – Juvisy: 0-3 Clasificación*: 1. O. Lyonnais, 8Juvisy, 67; 4. Montpellier, 66; 5. Guingamp, 64; 6. Soyaux, 48; 7. Rodez, 46; 8. Albi, 44; 9. St.-Étienne, 44; 12. Arras, 28. Mellor goleadora: Schelin (O. Lyonnais) * Partido gañado, 4 pts; empatado, 2 pts.; perdido, 1 pto.Campión: O. Lyonnais. Xogan a Copa de Europa: O. Lyonnais e Paris St.Descenden a Segunda División:

Inglaterra FA Women Super League

Xornada 6 (10/05/2015) Bristol Academy – Arsenal: 1-1 Sunderland – Birmingham City: 3Manchester City – Chelsea: 1-1 Notts County – Liverpool: 1-0 1. Chelsea 14; 2. Arsenal, 12; 9; 5. Liverpool, 6 (5); 6. Manchester City, 5 (5); 7. Birmingham City, 3; 8. Bristol Academy, 2. Mellor goleadora: Williams (Notts C

FA Women’s CupSemifinais (03/05/2015) Chelsea – Manchester City: 1-0 Everton – Notts County : 0-3

Italia

Serie AXornada 25 (02/05/2015) Bari – Como: 1-2 Torres – Firenze: 1-0 Brescia – Pordenone: 6-0 AGSM Verona – Mozzanica: 1-0 Orobica – Res Roma: 0-1 Cuneo – Riviera di Romagna: 1-3Tavagnacco – Zaccaria: 1-1 Xornada 26 (09/05/2015) Zaccaria – AGSM Verona: 1-3

Bayern, 56; 2. Wolfsburg, 55; 3. Frankfurt, 53; 4. ; 5. Essen, 28; 6. Hoffenheim, 26; 7. Freiburg,

23; 8. Jena, 20; 9. Bayer Leverkusen, 20; 10. Sand, 19; 11.

Mellor goleadora: Okoyino (Frankfurt) 22 goles.

Bayern e Wolfsburg . Descenden a Sedunda División: Herfordes e Duisburg.

DFB-Pokal Colonia, 01/05/2015)

: 0-3 2 Müller 61’(pp); 0-3 Popp 71’)

Mellor goleadora: Bremer (Turbine Potsdam) 8 goles.

D1 Feminine

O. Lyonnais, 8 8; 2. Paris St.-Germain, 82; 3. Juvisy, 67; 4. Montpellier, 66; 5. Guingamp, 64; 6. Soyaux, 48; 7.

Étienne, 44; 10. Metz, 41; 11. Issy, 28;

(O. Lyonnais) 33 goles. * Partido gañado, 4 pts; empatado, 2 pts.; perdido, 1 pto.

Xogan a Copa de Europa: O. Lyonnais e Paris St. -Germain. Descenden a Segunda División: Arras, Issy e Metz.

FA Women Super League

Birmingham City: 3-0

3. Notts County, 11; 4. Sunderland, 9; 5. Liverpool, 6 (5); 6. Manchester City, 5 (5); 7. Birmingham City,

Williams (Notts C.), Mead (Sunderland) 4 goles. FA Women’s Cup

Serie A

3

Firenze – Orobica: 7-2 Res Roma – Brescia: 0-1 Pordenone – Cuneo: 0-2 Riviera di Romagna – Tavagnacco: 2-1 Mozzanica – Bari: 3-0 Como – Torres: 1-1 Clasificación: 1. AGSM Verona, 67; 2- Brescia, 6 656; 4. Firenze, 48; 5. Tavagnacco, 47; 6. Torres, 45; 38; 8. Riviera di Romagna, 35; 9. Zaccaria, 28; 10. Cuneo, 24;Como, 22; 12. Bari, 15; 13. Pordenone, 15; 14. Orob ica, 8.Mellor goleadora: Panico (AGSM Verona) 33 goles.Campión: AGSM Verona. Xogan a Copa de Europa: AGSM Verona e Brescia.Xogan a eliminatoria de permanencia: Res Roma, Rivi era di Romagna, Zaccaria e Cuneo. Descenden a Serie B: Orobica, Pordenone, Bari e Como.

Eliminatoria de permanencia (16/05/201Res Roma – Cuneo: * Riviera di Romagna – Zaccaria : 1-2 * Non se xogou por existir entre ambos unha distancia superior a nove puntos. Descenden a Serie B: Cuneo e Riviera di Romagna

Coppa de Italia Semifinais (16/05/2015)

Brescia – Mozzanica: 5-0 Tavagnacco – Res Roma: 1-0

Final (Gian Enrico Lugli – Abano Terme, 23Brescia – Tavagnacco: 4-0 (1-0 Sabatino 5’; 2-0 Girelli 26’; 3-0 Rosucci 62’; 4-Campión: Brescia.

Portugal Nacional – F ase polo título

Xornada 5 (03/05/2015) Valadares Gaia – At. Ouriense: 0-2 F. Benfica – Fund. Laura Santos: 5-1 Xornada 6 (10/05/2015) At. Ouriense – Fund. Laura Santos: 2-0 F. Benfica – Valadares Gaia: 0-0 1. F. Benfica, 37; 2. Valadares Gaia, 29; 3. At. Ouriense, 28; 4. Fund. Laura Santos, 17.

Nacional – Fase de descensoXornada 5 (03/05/2015) Vilaverdense – Boavista: 3-1 Leixões – A-dos-Francos: 1-4 Cesarense – Albergaria: 1-6 Xornada 6 (10/05/2015) Leixões – Cesarense: 8-1 Vilaverdense – A-dos-Francos: 1-1 Boavista – Albergaria: 1-4 Xornada 7 (17/05/2015) Albergaria – Leixões: 3-1 Cesarense – Vilaverdense: 0-4 A-dos-Francos – Boavista: 3-1 Xornada 8 (24/05/2015) Vilaverdense – Leixões: 2-1 Boavista – Cesarense: 6-0 A-dos-Framcos – Albergaria: 3-5 Xornada 9 (31/05/2015) Vilaverdense – Albergaria: 1-3 Leixões – Boavista: 1-1 Cesarense – A-dos-Francos: 1-6 1. Albergaria, 41; 2. Vilaverdense, 30; 3. A-dos-Francos, Boavista, 16; 5. Leixões, 12; 6. Cesarense, 2. Campión: F. Benfica. Xoga a Copa de Europa: F. Benfica. Mellor goleadora: Andreia Silva (F . Benfica) 22 goles.

Suecia Damallsvenskan

Xornada 4 (03/05/2015) Örebro –Mallbacken: 2-1 Kristianstads – Eskilstuna Utd.: 0-2

FF

31

6; 3. Mozzanica, Firenze, 48; 5. Tavagnacco, 47; 6. Torres, 45; 7. Res Roma,

38; 8. Riviera di Romagna, 35; 9. Zaccaria, 28; 10. Cuneo, 24; 11. Como, 22; 12. Bari, 15; 13. Pordenone, 15; 14. Orob ica, 8.

33 goles.

AGSM Verona e Brescia. Xogan a eliminatoria de permanencia: Res Roma, Rivi era di

Orobica, Pordenone, Bari e Como. Eliminatoria de permanencia (16/05/201 5)

Non se xogou por existir entre ambos unha distancia superior a

Riviera di Romagna .

23/05/2015)

-0 Tarenzi 89’)

ase polo título

Valadares Gaia, 29; 3. At. Ouriense, 28; 4.

Fase de descenso

Francos, 30; 4.

. Benfica) 22 goles.

Umeå – Vittsjö: 0-2 Rosengård – Piteå: 5-2 Göteborg – Hammarby: 3-0 Linköpings – AIK: 4-0 Xornada 5 (09/05/2015) Hammarby – Örebro: 0-0 Umeå – Rosengård: 0-2 Vittsjö – Göteborg: 1-2 AIK – Kristianstads: 0-5 Mallbacken – Linköpings: 0-1 Eskilstuna Utd. – Piteå: 0-3 Xornada 6 (17/05/2015) Vittsjö – AIK: 3-2 Kristianstads – Mallbacken: 2-1 Göteborg – Umeå: 1-3 Piteå - Hammarby: 2-1 Rosengård – Eskilstuna Utd.: 2-1Linköpings – Örebro: 2-1 Xornada 7 (21/05/2015) Mallbacken – Göteborg: 0-1 AIK – Hammarby: 1-1 Piteå – Umeå: 1-1 Linköpings – Vittsjö: 2-0 Örebro – Eskilstuna Utd.: 1-2 Rosengård – Kristianstads: 7-0 1. Rosengård, 21; 2. Lin köpingsGöteborg, 13; 5. Kristianstads, Umeå, 7; 9. Örebro, 6; 10. Hammarby, 6; AIK, 0. Mellor goleadora: Bachmann (Rosengård)

Estados UnidosNational Wome

10/04/2015 Houston Dash – Washington Spirit: 211/04/2015 Portland Thorns – Boston Breakers: 412/04/2015 Kansas City – Sky Blue: 0 Seattle Reign – Western New York Flash: 518/04/2015 Washington Spirit – Kansas C Portland Thorns – Western New York Flash: 1 Sky Blue – Houston Dash: 1 Chicago Red Stars –23/04/2015 Kansas City – Seattle Reign: 125/04/2015 Chicago Red Stars –26/04/2015 Boston Breakers – Houston Dash: 3 Sky Blue – Washington Spirit: 102/05/2015 Chicago Red Stars – Western New York Flash Houston Dash – Kansas City: 0 Seattle Reign – Washington Spirit: 308/05/2015 Western New York Flash 09/05/2015 Chicago Red Stars – Sky Blue – Seattle Reign: 1 Portland Thorns – Washington Spirit: 214/05/2015 Kansas City – Western New York Flash: 015/05/2015 Houston Dash – Chicago Red Stars: 216/05/2015 Boston Breakers – Portland Thorns: 1 Washington Spirit – Sky Blues: 122/05/2015 Boston Breakers – Sky Blues: 123/05/2015 Western New York Flash Kansas City – Chicago Red Stars: 1 Portland Thorns – Houston Dash: 030/05/2015 Washington Spirit – Portland Thorns: 2 Boston Breakers – Kansas City: 1 Seattle Reign – Chicago Red Stars: 031/05/2015 Sky Blue – Houston Dash: 11. Chicago Red Stars, 15; 2. Breakers, 10; 4. Kansas City , Reign, 8; 7. Portland Thorns, 8; 8. Sky Blue, 7. Mellor goleadora: Dunn (Chicago Red Stars) 6

1

köpings , 16; 3. Eskilstuna Utd., 15; 4. Kristianstads, 12; 6. Vittsjö, 10; 7. Piteå, 9; 8.

Örebro, 6; 10. Hammarby, 6; 11. Mallbacken, 3; 12.

Mellor goleadora: Bachmann (Rosengård) 7 goles.

Estados Unidos

Women Soccer League Washington Spirit: 2-0

Boston Breakers: 4-1 Sky Blue: 0-1

Western New York Flash: 5-1 Kansas City: 3-1

Western New York Flash: 1-0 Houston Dash: 1-1

– Seattle Reign: 3-2 Seattle Reign: 1-0

– Portland Thorns: 2-2 Houston Dash: 3-2

Washington Spirit: 1-3 – Sky Blue: 1-0

Western New York Flash – Boston Breakers: 3-1 Kansas City: 0-2

Washington Spirit: 3-1 Western New York Flash – Kansas City: 0-1

– Boston Breakers: 3-0 Seattle Reign: 1-1

Washington Spirit: 2-2 Western New York Flash: 0-0

Chicago Red Stars: 2-2 Portland Thorns: 1-0 Sky Blues: 1-0

Sky Blues: 1-1 Western New York Flash – Washington Spirit: 3-2

Chicago Red Stars: 1-2 Houston Dash: 0-1

Portland Thorns: 2-1 Kansas City: 1-0

Chicago Red Stars: 0-0 Houston Dash: 1-1

2. Washington Spirit, 13; 3. Boston , 10; 5. Houston Dash, 9; 6. Seattle

Reign, 8; 7. Portland Thorns, 8; 8. Western New York Flash, 7: 9.

Chicago Red Stars) 6 goles.