En 1949, o enxeñeiro estadounidense Edward A. Murphy, ó servizo da forza aérea do seu país, fixo unha investigación

sobre os efectos no corpo humano da

desaceleración producida logo dun

choque. Indicou a un técnico que colocase 16 sensores no corpo dun

piloto: o técnico colocounos todos de xeito erróneo, o que

levou a Murphy a dicir: “Se algo pode saír mal,

ha saír mal”.

Esa frase está na orixe doutras creadas

popularmente, coñecidas como “leis de Murphy”,

como por exemplo:

- Se todo vai ben, é que esqueceches algo.

- Todo o que causa pracer é ilegal, inmoral ou engorda.

- Os amigos van e veñen; os inimigos acumúlanse.

Os gregos e os romanos desprezaban

a cor azul, en gran medida debido a que tintureiros e pintores

non eran quen de fixar esta cor. Nin sequera tiñan palabra precisa

para ella: o noso “azul” procede do árabe, e o francés “bleu” (igual que o

inglés “blue”) vén do antigo xermánico.

Pola contra, o vermello era unha cor

prestixiosa, e esa consideración pasou á

Idade Media.

No s. XIII, coa descuberta de novos pigmentos, os artistas fixaron o azul,

que pasou a ser a cor da roupa coa que se

representaba á Virxe María: o azul era xa

apreciado. No s. XVIII, os revolucionarios

franceses escolleron o azul como a súa cor. Máis

ó seu favor: o inventor dos jeans, prenda moi

popular no s. XX, fabricounos nesa cor.

Hoxe en día é a cor preferida da maioría da poboación en Europa.

Supoñamos que condensamos toda a Historia do Planeta Terra en seis días. Isto sería o acontecido, repartido en xornadas:

LUNS, MARTES e MÉRCORES pola mañá: ausencia de vida.MÉRCORES a mediodía: aparecen as primeiras bacterias.

XOVES, VENRES e SÁBADO pola mañá: as bacterias móvense e desenvólvense.SÁBADO, 16 h: aparece a vida animal.

SÁBADO, 23:57 h: aparece o ser humano.SÁBADO, 23:59:59,75 h: aparecen as primeiras cidades humanas.

SÁBADO, 23:59:59,80: explosiona a primeira bomba atómica.

Arredor do s. XXI a.C., os exipcios

domesticaron o gato salvaxe africano. Para

eles era un animal sagrado, que encarnaba a

fertilidade, a saúde e os placeres amorosos.

Cando morrían, os gatos eran

momificados e soterrados en

cemiterios especiais. Desde Exipto, o gato doméstico foi levado por comerciantes a

todo o mundo.

Na Idade Media, a Igrexa católica asociou os gatos á

bruxaría, polo que foron masacrados ata o límite da extinción. Durante a peste

negra de 1384, as comunidades xudeas

rexistraban menos casos que o resto da poboación, o

que provocou represalias contra elas. Existe a tese de

que a enfermidade era transmitida por ratas: os

xudeus criaban gatos, que cazaban os roedores, o que

explicaría a menor incidencia da enfermidade

entre os xudeus.

Vexamos:

142.857 x 1 = 142.857142.857 x 2 = 285.714142.857 x 3 = 428.571142.857 x 4 = 571.428142.857 x 5 = 714.285142.857 x 6 = 857.142

Ou sexa, os mesmos números en distinta orde.

Ademais:142.857 x 7 = 999.999

142 + 857 = 99914 + 28 + 57 = 99

O xinkgo, orixinario do leste de Asia, é a árbore máis antiga

que se ten documentado: crese

que ten unha antigüidade de 150

millóns de anos. Tamén é a máis

resistente: despois da explosión nuclear de Hiroshima, foi a primeira árbore en reaparecer, apenas un ano máis tarde.

Loita con éxito contra os parásitos e

a polución.

Se un macho e unha femia desta árbore están

afastados, mesmo varios centos de metros,

inclínanse o un cara ó outro, pois o polen do

macho debe voar cara ás flores da femia.

Ten propiedades terapéuticas para os humanos: ralentiza o

envellecemento das células e axuda ó sistema

inmunitario. Os monxes tibetanos consumen

decoccións das súas follas para manterse espertos durante a meditación.

Os golfiños son mamíferos mariños

que precisan respirar aire, razón pola que

non poden pasar moito tempo

mergullados. Pero como, asemade, teñen

a pel moi fina e delicada, tampouco

poden estar demasiado tempo

expostos ó aire, pois deshidrataríanse. A pregunta é: se non

poden estar quietos, como fan para durmir?

A resposta é: durmen espertos. Parece unha contradición, mais o que fan é dedicar ó sono o hemisferio

dereito do seu cerebro, e controlar os

movementos do corpo co esquerdo. Pasado un tempo, descansa o hemisferio esquerdo e esperta o dereito. Os

golfiños dispoñen dun apéndice nervioso do

cerebro que regula este funcionamento

alternante dos hemisferios cerebrais.

A Fasciola hepatica é un parásito dalgúns animais, moi común nas ovellas.

Aniña no seu fígado, onde se alimenta de sangue e células. Cando pón ovos,

estes non poden eclosionar no fígado, así que saen do animal coas

feces. Máis tarde, os ovos abren, e as larvas son

consumidas polos caracois. Logo de medrar no seu interior, saen polas

mucosidades que estes gasterópodos segregan

cando chove.

As mucosidades son devoradas por formigas, e

con elas as larvas, que pouco despois saen do

corpo dos insectos furándoo, mais respectando

a vida das formigas. Para voltar ás ovellas e completar

nelas o seu ciclo de crecemento, as larvas agárranse ó corpo das

formigas; pero unha delas instálase no cerebro para

influír no seu comportamento,

indicándolles ós insectos que viaxen cara ó estremo superior dunha herba e así ser comidos polas ovellas.

Un folio DIN A4 mide exactamente 21x29,7 cm. Por

que estas medidas precisamente? Pois porque manteñen certa proporción, descuberta por Leonardo da

Vinci: se dobramos un DIN A4 pola metade, a lonxitude

convírtese en anchura, co que obtemos a mesma proporción.

E, se seguimos facendo dobreces, esa relación segue a

conservarse. E é a única proporción que posúe esta

propiedade.

Este cadrado de letras, atopado en varios sitios arqueolóxicos (o máis antigo, o de

Pompeia), representa un palíndromo perfecto: as cinco palabras latinas lense

igualmente de esquerda a dereita, de dereita a esquerda, de arriba cara a

abaixo e de abaixo cara a arriba. A frase SATOR AREPO TENET OPERA ROTAS

tradúcese, segundo a versión máis aceptada, como “O sementador Arepo

goberna con destreza as rodas”. O problema é que nin esta nin outras

traducións propostas dan un sentido plenamente satisfactorio.

Elaborado por Alfonso Blanco, a partir da lectura de Nouvelle Encyclopédie du Savoir Rélatif et Absolu, de Bernard Werber (Ed. Albin Michel, 2009)