programaciÓn chinÉs eoi de vigo 2019-20...1. introduciÓn 1.1. marco legal lexislación vixente...

E.O.I. de Vigo

Programación didáctica. Departamento de Chinés Páxina 1 de 112

PROGRAMACIÓN DIDÁCTICA

CURSO 2019-2020

DEPARTAMENTO DE CHINÉS

E.O.I. de Vigo


Sumario

1. INTRODUCIÓN ................................................................. 3

1.1. Marco Legal ....................................................................................................... 3

1.2. Contexto Educa�vo do Centro ........................................................................... 3

2. PROGRAMACIÓN POR NIVEIS .......................................... 4

3. METODOLOXÍA ............................................................. 102

4. ATENCIÓN A DIVERSIDADE ........................................... 103

5. AVALIACIÓN ................................................................. 104

5.1. Lexislación de referencia ............................................................................... 104

5.2. Natureza da avaliación .................................................................................. 104 5.2.1. Avaliación inicial (ou de diagnóstico) ................................................................. 105 5.2.2. Avaliación de progreso (ou formativa) ............................................................... 105 5.2.3. Avaliación de promoción (ou sumativa) ............................................................. 106 5.2.4. Avaliación certificadora ...................................................................................... 107 5.2.5. A autoavaliación ................................................................................................. 108

E.O.I. de Vigo


1. INTRODUCIÓN

1.1. Marco Legal

Lexislación vixente sobre a que se basea a programación:

- Lei orgánica 2/2006, de 3 de maio, de Educación, modificada pola Lei orgánica 8/2013, de 9 de

decembro, para a mellora da calidade educa�va.

- Real Decreto 1041/2017, do 22 de decembro, polo que se fixan as esixencias mínimas do nivel

básico para os efectos de cer�ficación, se establece o currículo básico dos niveis intermedio B1,

intermedio B2, avanzado C1 e avanzado C2 das ensinanzas de idiomas de réxime especial reguladas

pola Lei orgánica 2/2006, de 3 de maio, de Educación, e se establecen as equivalencias entre as

ensinanzas de idiomas de réxime especial reguladas en diversos plans de estudos e as deste real

decreto.

- Decreto 81/2018, do 19 de xullo, polo que se establece o currículo dos niveis básico A1, básico A2,

intermedio B1, intermedio B2, avanzado C1 e avanzado C2 das ensinanzas de idiomas de réxime

especial na Comunidade Autónoma de Galicia.

- Circular 3/2018, da Dirección Xeral de Educación, Formación Profesional e Innovación Educa�va,

pola que se ditan instrucións para a preinscrición, admisión, matrícula e organización académica nas

escolas oficiais de idiomas de Galicia no curso 2018-2019.

1.2. Contexto Educa6vo do Centro

A Escola Oficial de Idiomas de Vigo é un centro docente público que imparte as ensinanzas de

idiomas de réxime especial estabelecidas no ar�go 59 da Lei Orgánica 2/2006, do 3 de maio, de

educación (LOE) modificada pola Lei orgánica 8/2013, de 9 de decembro, para a mellora da calidade

educa�va. A finalidade da Escola Oficial de Idiomas de Vigo é capacitar o noso alumnado,

maioritariamente adulto, para o uso efec�vo das linguas que impar�mos e cer�ficar a súa

competencia, co obxec�vo de fomentar o plurilingüismo entre a poboación, a aprendizaxe e

formación permanentes e o respecto e recoñecemento da diversidade lingüís�ca e cultural.

A escola conta con 9 departamentos (chinés, alemán, español para estranxeiros/as, francés, galego,

inglés, italiano, portugués e xaponés), un corpo docente cons�tuído por 104 persoas repar�das

entre a sede central e as seccións de Cangas, Coia, Nigrán, Ponteareas, Redondela e Tui, e 6836

persoas matriculadas como alumnado oficial no curso actual 2018/19.

O alumnado matriculado na EOI de Vigo é moi diverso: en idade, ocupacións, intereses etc. O perfil

varía en cada idioma e mesmo depende da franxa horaria da clase. O 85% do alumnado ten idades

E.O.I. de Vigo


entre os 20 e 65 anos. Os menores rondan un 10% e tamén hay un pequeno porcentaxe de

alumnado maior de 65 anos. Dous terzos do alumnado son mulleres. Tamén hai un grupo numeroso

de alumnos con nacionalidade estranxeira procedentes de diversos países.

2. PROGRAMACIÓN POR NIVEIS

6. NIVEL BÁSICO A1

6.1. Descrición do nivel

O alumnado que supere o nivel básico A1 será capaz de desenvolverse de forma elemental

e satisfacer necesidades de tipo inmediato. Igualmente, poderá actuar en situacións moi

cotiás mediando entre falantes de distintas linguas para facilitar a comunicación.

O alumnado que acade este nivel disporá das competencias que lle permitan utilizar o

idioma, oralmente e por escrito, de maneira eficaz e apropiada en situacións comunicativas

moi concretas e predicibles relativas a necesidades inmediatas e que requiran comprender

e producir textos orais e escritos moi breves e sinxelos nun rexistro neutro da lingua

estándar.

O alumnado que supere o nivel básico A1 será capaz de levar a cabo tarefas simples e

cotiás sobre cuestións coñecidas e habituais. Igualmente, poderá actuar en situacións cotiás

de comunicación mediando entre falantes de distintas linguas que non poidan

comprenderse de forma directa.


idioma, oralmente e por escrito, de maneira eficaz e apropiada en actividades comunicativas

sinxelas e habituais relativas a necesidades inmediatas e que requiran comprender e

producir textos breves que conteñan expresións e estruturas básicas e termos sinxelos de

lingua estándar. Ao finalizar o nivel básico A1, o alumnado estará capacitado para:

Comprender a información esencial en textos orais moi breves, articulados con

moita lentitude, claridade e redundancia nunha variedade de lingua estándar, sobre

temas moi frecuentes ou aspectos do ámbito persoal, sempre que as condicións

acústicas sexan boas, non existan ruídos de fondo e a mensaxe non estea

distorsionada e se poidan utilizar apoios visuais, repeticións a ritmo máis lento ou

reformulacións.

E.O.I. de Vigo


Producir e coproducir textos orais moi breves con estruturas moi sinxelas e

habituais, relativos a necesidades inmediatas e temas moi cotiáns e predicibles, e

desenvolverse de forma comprensible, aínda que sexan evidentes o acento

estranxeiro, as pausas e titubeos e sexa necesaria a repetición, reformulación e

corrección de frases, así como a colaboración da persoa interlocutora para facerse

entender.

Comprender o sentido global e localizar información relevante e predicible en textos

escritos moi breves e sinxelos, claramente estruturados e en lingua estándar, e que

conteñan informacións moi sinxelas relacionadas con actividades e situacións da

vida cotiá ou información persoal básica, especialmente se contan con apoio visual.

Producir e coproducir textos escritos moi breves e sinxelos con información moi

básica relacionada con actividades cotiás e de inmediata necesidade ou información

persoal, utilizando un repertorio léxico e estrutural moi limitado relacionado con

situacións concretas e predicibles e os recursos de cohesión e as convencións

ortográficas e de puntuación máis elementais.

Mediar entre falantes da lingua meta ou doutras linguas en situacións de carácter

moi habitual nas que se producen intercambios moi sinxelos de información

relacionados con asuntos moi cotiáns ou con información persoal moi básica.

6.2 Obxectivos xerais

· Comprender a información esencial en textos orais moi breves, articulados

con moita lentitude, claridade e redundancia nunha variedade de lingua estándar,

sobre temas moi frecuentes ou aspectos do ámbito persoal, sempre que as

condicións acústicas sexan boas, non existan ruídos de fondo e a mensaxe non

estea distorsionada e se poidan utilizar apoios visuais, repeticións a ritmo máis

lento ou reformulacións.

· Producir e coproducir textos orais moi breves con estruturas moi sinxelas e

habituais, relativos a necesidades inmediatas e temas moi cotiáns e predicibles,

e desenvolverse de forma comprensible, aínda que sexan evidentes o acento

estranxeiro, as pausas e titubeos e sexa necesaria a repetición, reformulación e

corrección de frases, así como a colaboración da persoa interlocutora para

facerse entender.

· Comprender o sentido global e localizar información relevante e predicible en

textos escritos moi breves e sinxelos, claramente estruturados e en lingua

E.O.I. de Vigo


estándar, e que conteñan informacións moi sinxelas relacionadas con

actividades e situacións da vida cotiá ou información persoal básica,

especialmente se contan con apoio visual.

· Producir e coproducir textos escritos moi breves e sinxelos con información

moi básica relacionada con actividades cotiás e de inmediata necesidade ou

información persoal, utilizando un repertorio léxico e estrutural moi limitado

relacionado con situacións concretas e predicibles e os recursos de cohesión e

as convencións ortográficas e de puntuación máis elementais.

· Mediar entre falantes da lingua meta ou doutras linguas en situacións de

carácter moi habitual nas que se producen intercambios moi sinxelos de

información relacionados con asuntos moi cotiáns ou con información persoal

moi básica.

6.3. Obxectivos específicos

6.3.1. Actividades de comprensión de textos orais

· Comprender o esencial en situacións nas que se utilicen frases moi sinxelas

sobre temas moi frecuentes que se refiren ao ámbito persoal, sempre que se fale

con lentitude e claridade.

· Seguir un texto moi breve articulado con claridade, con xeito e con pausas, no

que se utilicen expresións moi sinxelas e habituais referidas a temas moi

coñecidos ou a necesidades inmediatas.

· Comprender instrucións moi básicas pronunciadas lenta e claramente e seguir

indicacións sinxelas e breves.

· Comprender a información esencial de pasaxes curtas gravadas que traten

sobre asuntos cotiáns, que estean pronunciadas con lentitude e claridade e que

conten con apoio visual ou anticipación do tema.

6.3.2. Actividades de produción e coprodución de textos orais

· Establecer contactos sociais moi breves, de estrutura moi sinxela, utilizando e

recoñecendo fórmulas habituais de inicio e peche da conversa, tomando a

palabra con cortesía.

E.O.I. de Vigo


· Pedir información e responder: a hora, os datos persoais, etc.

· Presentarse e intercambiar información básica e sinxela sobre si mesmo/a, e

expresar gustos e intereses sobre temas moi cotiáns.

· Participar en conversas moi básicas sobre temas predicibles, facendo invitacións

e propostas e reaccionando adecuadamente ante elas, e expresar sentimentos e

opinións de forma básica.

· Interactuar para obter ou ofrecer bens e servizos ligados a necesidades

inmediatas, sempre que se fale amodo e con estruturas moi sinxelas e habituais,

e reaccionar adecuadamente.

· Solicitar, mediante preguntas sinxelas e directas, a colaboración da persoa

interlocutora para entender e facerse entender.

· Recoñecer e reproducir os alfabetos fonéticos da lingua chinesa, as consoantes

iniciais e as vogais finais.

· Pedir desculpas e dar as grazas.

· Expresar as súas propias ideas, preferencias, gustos e intención de forma sinxela.

· Pronunciar e distinguir os sons.

· Entoar correctamente as palabras.

6.3.3. Actividades de comprensión de textos escritos

· Comprender carteis, letreiros ou textos moi breves e sinxelos que inclúan ou

soliciten información persoal básica e que conteñan vocabulario moi frecuente.

· Comprender instrucións e indicacións breves relacionadas con actividades e

situacións cotiás que conteñan información moi sinxela, especialmente se contan

con apoio visual (anuncios, menús de restaurantes, folletos...)

· Comprender o sentido global e localizar información relevante en textos moi

básicos e claramente estruturados relacionados con temas da súa experiencia.

· Comprender información específica e predicible en correspondencia persoal moi

breve e sinxela.

E.O.I. de Vigo


· Comprender información relevante en noticias moi breves que conten con apoio

visual.

· Utilizar estratexias que faciliten a comprensión recorrendo a claves lingüísticas e

non lingüísticas.

6.3.4. Actividades de produción e coprodución de textos escritos

· Completar documentos básicos nos que se solicite información persoal.

· Tomar notas a partir dunha información moi sinxela e predicible.

· Escribir mensaxes sinxelas con información, instrucións e indicacións moi

básicas relacionadas con actividades cotiás e de inmediata necesidade.

· Intercambiar correspondencia persoal breve e moi sinxela sobre temas da vida

cotiá.

· Utilizar elementos coñecidos lidos nun texto escrito para elaborar os propios

textos, e elaborar estes seguindo textos modelo.

· Coñecer os trazos básicos dos carácteres e a orde dos trazos.

· Recoñecemento e produción dos caracteres básicos.

· Escribir 150-200 carácteres na forma simplificada.

· Encher os datos persoais nos tipos de formularios máis habituais.

6.3.5. Actividades de mediación

· Transmitirlle oralmente a terceiras persoas información moi simple e predicible

relativa a necesidades inmediatas ou aspectos do ámbito persoal contida en

textos orais ou escritos, sempre que estes sexan moi breves e de estrutura moi

sinxela, e estean articulados con moita lentitude e claridade, e con repeticións.

· Mediar en situacións moi cotiás e familiares, nas que se fale moi lenta e

claramente, escoitando e transmitíndolle a terceiras persoas información moi

simple e predicible, pedindo que se reformule o discurso con palabras máis

sinxelas, aínda que teña que usar palabras soltas ou axudarse de elementos non

E.O.I. de Vigo


lingüísticos.

· Repetir a información predicible contida en textos orais ou escritos moi breves e

sinxelos (letras de cancións ou estribillos, carteis…) coa axuda do dicionario e

aínda que poida cometer erros na asignación do significado axeitado a algunha

palabra.

· Ter en conta os distintos graos de formalidade, fórmulas de cortesía.

· Introducir a realidade sociocultural chinesa a través dos textos achegados polo

profesorado.

6.4. Competencias e contidos

6.4.1. Competencias e contidos socioculturais e sociolingüísticos

Fan referencia ao coñecemento e aplicación dos recursos que lle permitan ao

alumnado comportarse e comunicarse con efectividade en diferentes situacións, tendo en

conta os aspectos socioculturais e sociolingüísticos máis básicos relativos aos diferentes

ámbitos. Estes contidos deben enmarcarse nunha perspectiva intercultural e deberán estar

integrados nas diferentes áreas temáticas á hora de elaborar os materiais didácticos.

· Vida cotiá: distribución do día e rutina diaria, actividades de lecer...

· Relacións persoais: estrutura e relacións sociais e familiares

· Linguaxe corporal: expresións faciais, acenos, posturas, distancia interpersoal,

contacto visual, calidade de voz (ton, volume...)

· Convencións sociais: fórmulas de cortesía en situacións da vida cotiá

6.4.2. Competencias e contidos estratéxicos

Fan referencia á capacidade do alumnado para aprender autonomamente, resolver

as dificultades que lle poidan xurdir e ser consciente da súa propia aprendizaxe

responsabilizándose do proceso dun xeito activo.

1. As estratexias de aprendizaxe danlle a posibilidade ao alumnado de regular a súa

aprendizaxe, así como de transformar e xestionar a nova información da lingua obxecto de

E.O.I. de Vigo


estudo. Así o alumnado poderá:

· Planificar o desenvolvemento da tarefa tendo en conta a situación de

comunicación e o obxectivo que se pretende acadar.

· Planificar a estrutura básica do texto.

· Ensaiar o texto oral ou escrito.

2. As estratexias de comunicación permiten mobilizar os propios recursos para poñer en

funcionamento as actividades de lingua, así como establecer e manter a comunicación cos

medios lingüísticos dispoñibles. Así, o alumnado poderá:

· Utilizar estratexias sinxelas para comezar, manter ou rematar unha conversa

breve.

· Cooperar coa persoa interlocutora para facilitar a comprensión mutua.

· Efectuar, de forma básica, as aclaracións e correccións necesarias para

compensar dificultades e malentendidos na comunicación.

· Consultar as posibles dúbidas e corrixir os erros.

· Memorizar palabras e estruturas novas aprendidas.

6.4.3. Competencias e contidos funcionais

Fan referencia aos expoñentes que o alumnado precisa para desenvolver as

funcións comunicativas nos diferentes contextos.

Usos sociais da lingua:

· Saudar e despedirse.

· Presentarse ou presentar a alguén.

· Dirixirse a alguén.

· Pedir desculpas.

· Agradecer.

· Felicitar.

· Preguntar pola nacionalidade.

· Convidar.

· Interesarse por persoas.

E.O.I. de Vigo


· Preguntar pola familia.

Control da comunicación:

· Manifestar comprensión e incomprensión.

· Pedirlle confirmación da comprensión á persoa interlocutora.

· Solicitarlle axuda á persoa interlocutora para facilitar a comprensión (p. ex.,

falar devagar, soletrear, repetir).

· Preguntar o significado dunha palabra ou expresión.

Información xeral:

· Pedir e dar información sobre datos persoais.

· Pedir e dar información sobre lugares, horarios, datas, prezos, cantidades e

actividades.

· Preguntar ou expresar se existe algo e se se sabe unha cousa.

· Indicar posesión.

· Indicar onde e cando ocorre algo.

· Referirse a accións cotiás presentes.

Opinións e valoracións:

· Expresar intereses, preferencias e gustos.

· Afirmar e negar algo.

· Mostrar acordo e satisfacción.

· Expresar coñecemento ou descoñecemento e seguridade ou inseguridade.

Petición de instrucións e suxestións:

· Pedir axuda, obxectos e servizos.

· Invitar, e reaccionar adecuadamente.

6.4.4. Competencias e contidos discursivos

Fan referencia ao coñecemento, comprensión e aplicación das competencias

discursivas básicas que lle permitan ao alumnado producir e comprender, en situacións moi

habituais, textos coherentes con respecto ao contexto en que se producen e que presenten

unha cohesión interna que facilite a súa comprensión.

Traballarase a seguinte tipoloxía de textos escritos:

· Listaxes

· Horarios

· Billetes e entradas

E.O.I. de Vigo


· Dicionarios

· Folletos informativos ou publicitarios

· Notas e mensaxes

Traballarase a seguinte tipoloxía de textos orais:

· Conversas cara a cara

· Conversas telefónicas moi sinxelas.

6.4.5. Competencias e contidos sintácticos

Fan referencia ás capacidades do alumnado á hora de seleccionar e usar estruturas de

lingua en función da súa pertinencia para acadar a intención comunicativa en cada

actividade de lingua.

· O nome. Substantivo e adxectivo.

· O pronome persoal. Clases, formas e usos máis habituais

· O demostrativo. Formas, contraccións e usos

· O posesivo. Formas e usos

· Oración de predicado verbal, oración de predicado nominal, oración de

predicado adxectival.

· Os cuantificadores. Numerais cardinais e ordinais. Outros cuantificadores

elementais moi usuais.

· Introdución ós clasificadores en chinés.

· As partículas interrogativas, exclamativas e relativas de uso máis común

· O verbo. Formas de uso máis habitual para expresar estados, accións, eventos,

procesos e realizacións

· O adverbio. Formas máis comúns para expresar afirmación, negación, modo,

tempo, lugar e dirección.

· As preposicións, os conectores e os enlaces de uso máis frecuente.

· A oración simple afirmativa, negativa, exclamativa, imperativa e interrogativa.

Estrutura e orde dos seus elementos en chinés.

6.4.6. Competencias e contidos léxicos

Os contidos léxicos deberanse adaptar ás realidades socioculturais dos países das linguas

obxecto de estudo, á organización de cada nivel, ás necesidades e dificultades de

E.O.I. de Vigo


aprendizaxe do alumnado e ás actividades de lingua. Estes contidos fan referencia á

capacidade do alumnado para recoñecer, comprender e usar o léxico que lle permita

desenvolverse nos temas que se relacionan.

· Actividades cotiás: hábitos e horarios...

· Identificación persoal: datos persoais e de contacto…

· Relacións familiares e sociais: parentesco, formas de tratamento sinxelas...

· Tempo libre e ocio: actividades de lecer, actividades culturais, afeccións e

intereses...

· Traballo e profesións: actividades profesionais máis habituais...

· Viaxes: nomes de países e xentilicios,

6.4.7. Competencias e contidos fonéticos e fonolóxicos (para as actividades de

lingua orais) e ortotipográficos (para as actividades de lingua escrita)

Fan referencia á capacidade do alumnado para recoñecer, seleccionar e producir os patróns

sonoros, acentuais, rítmicos e de entoación de uso máis común, así como os elementos

gráficos e as convencións ortográficas máis elementais para comprender os significados e

intencións comunicativas xerais asociados a eles.

Os elementos fonéticos do idioma chinés son aqueles símbolos fonéticos que se forman

para pronunciar o carácter. A unidade fonética do chinés moderno é a sílaba, que se

compón de tres elementos: a consoante inicial, a vogal final e o ton.

· Correspondencia entre grafías e fonemas.

· A entoación

· Recoñecemento e produción dos tons

· Estrutura silábica

· Recoñecemento dos radicais básicos.

· Ortografía das palabras estranxeiras de uso moi frecuente

· Orde dos trazos dos caracteres

· Os tons "ā ē ī ō ū" (primeiro ton), "á é í ó ú" (segundo ton), "ă ĕ ĭ ŏ ŭ" (terceiro

E.O.I. de Vigo


ton), "à è ì ò ù " (cuarto ton) e ton neutro.

· Recoñecemento e produción dos caracteres básicos

· Usos básicos dos signos ortográficos e de puntuación máis frecuentes.

Recoñecemento e produción dos sons vocálicos finais

(ê,ai,ei,ao,ou,an,en,ang,eng,er,i,i,ia,ie,iao,iu,ian,in,iang,ing,u,ua,uo,uai,ui,uan,un,uan

g,ueng,ong,u,ue,uan,un,iong) e consonánticos iniciais (b ,p ,m ,f ,d ,t ,n ,l ,g ,k ,h ,j

,q ,x ,zh ,ch ,sh ,r ,z ,c ,s).

6.5. Avaliación

6.5.1. Criterios de avaliación para a comprensión de textos orais

· Comprende os puntos principais e a información esencial do texto, aplicando os

aspectos socioculturais e sociolingüísticos máis básicos relativos á vida cotiá, ás

condicións de vida, ás relacións persoais, á linguaxe corporal e ás convencións

sociais das culturas en que se usa o idioma.

· Recoñece o léxico oral máis básico e de uso máis común relativo a temas moi

frecuentes ou a necesidades inmediatas e aspectos do ámbito persoal, e pode

deducir do contexto e do contexto o significado probable de palabras ou frases

que descoñece.

· Discrimina os patróns sonoros e de entoación de uso máis común.

6.5.2. Criterios de avaliación para a produción e coprodución de textos orais

· Coñece e utiliza estruturas sintácticas moi sinxelas e de uso moi frecuente para

producir textos orais moi breves e de estruturas moi sinxelas e habituais,

empregando os recursos de cohesión máis básicos para enlazar palabras ou

grupos de palabras.

· Manexa un repertorio básico de expresións sinxelas e fixas que lle permiten

comunicarse de forma comprensible, con pausas, titubeos e reformulacións.

· Interactúa de maneira sinxela en intercambios moi breves, articulados de forma

lenta e clara, facendo preguntas e dando respostas para asegurar a

E.O.I. de Vigo


comunicación e usando rutinas sinxelas básicas para iniciar e pechar a quenda

de palabra, aínda que pode presentar algunhas incorreccións que non

imposibilitan a comunicación.

· Coñece e utiliza adecuadamente un repertorio léxico oral moi básico e limitado

suficiente para dar e obter información sobre temas moi frecuentes ou

necesidades inmediatas e aspectos do ámbito persoal, utilizando normas

básicas e sinxelas de cortesía e expresións temporais sinxelas, aínda que pode

presentar algunhas incorreccións que non imposibilitan a comunicación.

· Pronuncia e entoa de maneira suficientemente clara, aínda que resulte moi

evidente o acento estranxeiro ou cometa erros que non imposibiliten a

comunicación e sexa necesaria a colaboración da persoa interlocutora.

6.5.3. Criterios de avaliación para a comprensión de textos escritos

· Sabe aplicar as estratexias máis adecuadas en cada caso para a comprensión

dos puntos esencias e a información principal do texto.

· Comprende o léxico escrito máis básico e de uso máis común relativo a temas

moi frecuentes ou a necesidades inmediatas e aspectos do ámbito persoal, e

pode deducir do contexto e do cotexto o significado probable de palabras ou

frases que descoñece.

· Recoñece os valores e significados asociados ás convencións de formato,

tipográficas, ortográficas e de puntuación máis elementais.

6.5.4. Criterios de avaliación para a produción e coprodución de textos escritos

· Produce textos escritos moi breves e de estruturas moi sinxelas e habituais,

p.ex. copiando modelos de textos de características similares ou planificando e

ensaiando o texto. Para levalo a cabo, utiliza estruturas sintácticas moi sinxelas

e de uso moi frecuente e emprega os recursos de cohesión textual máis básicos

(repetición léxica e conectores moi comúns).

· Coñece e utiliza adecuadamente un repertorio léxico escrito moi básico, suficiente

para dar e obter información sobre temas moi frecuentes ou necesidades

inmediatas e aspectos do ámbito persoal, aínda que pode presentar algunhas

incorreccións que non imposibilitan a comunicación.

E.O.I. de Vigo


· Utiliza as regras ortográficas, os signos de puntuación e as convencións formais

máis elementais.

6.5.5. Criterios de avaliación para a mediación

· É capaz de actuar tendo en conta os aspectos básicos máis xerais da

comunidade de falantes, aínda que poida cometer incorreccións no seu

comportamento.

· Identifica a información básica e predicible que debe transmitir, aínda que teña

que solicitar repeticións ou reformulacións e contar coa axuda do dicionario, e

poida cometer erros.

· Repite ou reformula o dito de maneira máis sinxela para facerlles máis

comprensible a mensaxe ás persoas receptoras, podendo axudarse de

elementos non lingüísticos ou da colaboración doutras persoas.

6.5.6. Mínimos esixibles en A1

· O alumno é capaz de:

· Comprende parte das cuestións simples feitas por un interlocutor.

· Expón de maneira básica un repertorio sinxelo que lle permita comunicarse

aínda que sexa con certas dificultades.

· Recoñece unha serie de caracteres básicos de uso frecuente.

· Emprega unha serie de caracteres básicos de uso frecuente.

· É capaz de interpretar e extraer información primordial sobre preguntas

básicas en chinés.

7. NIVEL BÁSICO A2.1


O alumnado que supere o nivel básico A2.1 será capaz de desenvolverse de forma

elemental e satisfacer necesidades de tipo inmediato. Igualmente, poderá actuar en

situacións moi cotiás mediando entre falantes de distintas linguas para facilitar a

comunicación.


idioma, oralmente e por escrito, de maneira eficaz e apropiada en situacións comunicativas

E.O.I. de Vigo


moi concretas e predicibles relativas a necesidades inmediatas e que requiran comprender

e producir textos orais e escritos moi breves e sinxelos nun rexistro neutro da lingua

estándar.

O alumnado que supere o nivel básico A2.1 será capaz de levar a cabo tarefas simples e

cotiás sobre cuestións coñecidas e habituais. Igualmente, poderá actuar en situacións cotiás

de comunicación mediando entre falantes de distintas linguas que non poidan

comprenderse de forma directa.


idioma, oralmente e por escrito, de maneira eficaz e apropiada en actividades comunicativas

sinxelas e habituais relativas a necesidades inmediatas e que requiran comprender e

producir textos breves que conteñan expresións e estruturas básicas e termos sinxelos de

lingua estándar. Ao finalizar o nivel básico, o alumnado estará capacitado para:

· Comprender o sentido xeral e a información relevante en textos orais breves e

sinxelos articulados con claridade e lentitude nunha variedade de lingua

estándar, que traten de necesidades inmediatas, temas cotiáns e coñecidos cos

que se estea moi familiarizado/a ou experiencias persoais e predicibles, sempre

que non existan ruídos de fondo e se poidan utilizar apoios visuais, repeticións

ou reformulacións.

· Producir e coproducir textos orais breves con estruturas básicas e habituais,

adecuadas á situación e ás persoas interlocutoras, referidos a asuntos da vida

cotiá, e desenvolverse de forma comprensible e clara, aínda que resulten

evidentes o acento estranxeiro, as pausas e titubeos, e sexa necesaria a

repetición, a paráfrase e a cooperación dos/as interlocutores/as para manter a

comunicación.


textos escritos breves e sinxelos, ben estruturados e en lingua estándar,

relacionados con temas cotiás, especialmente se contan con apoio visual.

· Producir e coproducir textos escritos breves e sinxelos sobre aspectos cotiáns e

temas predicibles relacionados coa experiencia persoal, utilizando un repertorio

léxico e estrutural limitado e básico e os recursos de cohesión e as convencións

ortográficas e de puntuación elementais.

· Mediar entre falantes da lingua meta ou doutras linguas en situacións de carácter

habitual nas que se producen intercambios moi sinxelos de información

relacionados con asuntos cotiáns ou con información persoal básica

E.O.I. de Vigo



· Comprender o sentido xeral e a información relevante en textos orais breves e

sinxelos articulados con claridade e lentitude nunha variedade de lingua

estándar, que traten de necesidades inmediatas, temas cotiáns e coñecidos cos

que se estea moi familiarizado/a ou experiencias persoais e predicibles, sempre

que non existan ruídos de fondo e se poidan utilizar apoios visuais, repeticións

ou reformulacións.

· Producir e coproducir textos orais breves con estruturas básicas e habituais,

adecuadas á situación e ás persoas interlocutoras, referidos a asuntos da vida

cotiá, e desenvolverse de forma comprensible e clara, aínda que resulten

evidentes o acento estranxeiro, as pausas e titubeos, e sexa necesaria a

repetición, a paráfrase e a cooperación dos/as interlocutores/as para manter a

comunicación.


textos escritos breves e sinxelos, ben estruturados e en lingua estándar,

relacionados con temas cotiás, especialmente se contan con apoio visual.

· Producir e coproducir textos escritos breves e sinxelos sobre aspectos cotiáns e




Mediar entre falantes da lingua meta ou doutras linguas en situacións de

carácter habitual nas que se producen intercambios moi sinxelos de información

relacionados con asuntos cotiáns ou con información persoal básica.


7.3.1. Comprensión de textos orais

Ao termo do primeiro Curso do Nivel A2 o alumnado estará en condicións de realizar as

seguintes actividades

· Comprender frases e expresións habituais relacionadas con necesidades

inmediatas e temas cos que se estea moi familiarizado/a, sempre que se fale de

xeito pausado e ben articulado.

E.O.I. de Vigo


· Comprender o sentido xeral e a información específica predicible de conversas

básicas sobre temas cotiáns, e identificar un cambio de tema.

· Comprender o significado global e as informacións relevantes de mensaxes

gravadas sinxelas que relaten experiencias persoais e predicibles, articuladas

lentamente e nunha linguaxe estándar.

· Comprender a información esencial en exposicións e presentacións públicas

breves e sinxelas, referidas a temas habituais e coñecidos.

· Comprender o sentido xeral e a información esencial predicible de textos

audiovisuais sinxelos, cando exista o apoio de imaxes moi redundantes.

7.3.2. Produción e coprodución de textos orais

· Desenvolverse nas relacións sociais habituais de xeito sinxelo pero eficaz,

utilizando e recoñecendo fórmulas habituais de inicio e peche da conversa,

tomando a palabra con cortesía, utilizando expresións básicas moi habituais

adecuadas á situación e ás persoas interlocutoras.

· Desenvolverse en actividades habituais e transaccións e xestións cotiás,

sinxelas, propias de situacións e temas coñecidos, facéndose entender

ofrecendo ou solicitando información básica.

· Describir nun monólogo, de forma breve e sinxela, accións, persoas, lugares e

obxectos, respondendo a preguntas breves e sinxelas dos/as oíntes, se llas

repiten e se lle axudan coas respostas.

· Expoñer plans e formular hipóteses, de forma breve e sinxela, en conversas

informais relacionadas con asuntos cotiáns, e expresar de forma breve a opinión,

as crenzas ou as suxestións sobre un tema coñecido.

· Solicitar a colaboración da persoa interlocutora e utilizar estratexias para

asegurar a comunicación.

7.3.3. Comprensión de textos escritos


textos breves e sinxelos, en lingua estándar, e relacionados con temas da súa

experiencia, especialmente se contan con apoio visual.

E.O.I. de Vigo


· Comprender tipos básicos de correspondencia sobre temas cotiáns.

· Comprender textos instrutivos, descritivos e narrativos sinxelos, ben estruturados

e en lingua estándar.

· Utilizar estratexias que faciliten a comprensión recorrendo a claves lingüísticas e

non lingüísticas.

7.3.4. Produción e coprodución de textos escritos

● Intercambiar información concreta e sinxela sobre aspectos cotiáns e habituais nos

diferentes ámbitos de actividade social.

● Describir de forma sinxela lugares, obxectos e persoas, e narrar experiencias

relacionadas con temas cotiáns.

● Intercambiar correspondencia breve e sinxela, sobre temas predicibles relacionados

coa experiencia persoal, nun rexistro axeitado á situación de comunicación.

● Utilizar elementos coñecidos lidos nun texto escrito para elaborar os propios textos,

e organizar estes de acordo con textos modelo.

7.3.5. Mediación

· Transmitirlle oralmente a terceiras persoas información específica e relevante

relativa a temas cotiáns, necesidades inmediatas ou aspectos do ámbito persoal

contida en textos orais ou escritos, sempre que estes sexan breves e de

estrutura sinxela, e estean articulados con lentitude e claridade, aínda que

necesite consultar algunha palabra.

· Transmitirlle oralmente a terceiras persoas a información relativa a temas moi

habituais contida en gráficos e imaxes moi sinxelas, como mapas

meteorolóxicos, aínda que sexan evidentes as pausas, os titubeos e as

reformulacións.

· Mediar en situacións moi cotiás, nas que o discurso se articule con lentitude e

claridade, escoitando e comprendendo, aínda que sexa preciso pedir repeticións

E.O.I. de Vigo


ou reformulacións, transmitindo o sentido xeral e a información esencial e dando

e pedindo opinión sobre algunhas ideas concretas.

· Resumir brevemente a información máis relevante de textos orais ou escritos

moi sinxelos e breves, articulados con lentitude, claramente estruturados e que

conten con apoio visual e cun léxico de uso moi frecuente, relativos a temas

cotiáns ou necesidades inmediatas, sempre que poida axudarse de xestos,

imaxes ou expresións doutras linguas e poida cometer erros que non dificulten a

comprensión.

· Tomar notas moi breves e sinxelas para terceiras persoas en enunciados ou

intervencións moi breves e claramente estruturados, sempre que o tema sexa

familiar e se conte coa axuda de distintos recursos (dicionarios, Internet...).



Fan referencia ao coñecemento e aplicación dos recursos que lle permitan ao alumnado

comportarse e comunicarse con efectividade en diferentes situacións, tendo en conta os

aspectos socioculturais e sociolingüísticos máis básicos relativos aos diferentes ámbitos.

Estes contidos deben enmarcarse nunha perspectiva intercultural e deberán estar

integrados nas diferentes áreas temáticas á hora de elaborar os materiais didácticos.

Vida cotiá: horarios e hábitos de comida, horarios e costumes relacionados co

traballo, actividades de lecer...

Condicións de vida: vivenda, transporte...

Relacións persoais: relacións sociais, familiares, profesionais...

Linguaxe corporal: expresións faciais, acenos, distancia interpersoal, contacto visual,

calidade de voz (ton, volume...)

Convencións sociais: fórmulas de cortesía en situacións da vida cotiá, vestiario...


Fan referencia á capacidade do alumnado para aprender autonomamente, resolver as

dificultades que lle poidan xurdir e ser consciente da súa propia aprendizaxe




E.O.I. de Vigo



· Determinar os requirimentos da tarefa e avaliar os propios coñecementos e

recursos lingüísticos para desenvolvela.

· Identificar o tipo de texto para adaptarse á súa comprensión.

· Distinguir o tipo de comprensión (sentido xeral, información específica...).

· Formular hipóteses sobre o contido, baseándose nos seus coñecementos.





· Adecuar de forma básica o texto oral ou escrito á persoa destinataria, ao

contexto e á canle.

· Aproveitar os coñecementos previos.




· Probar novas expresións.


breve.


· Deducir o significado de palabras ou frases a partir do contexto.

· Compensar as carencias lingüísticas mediante procedementos lingüísticos ou

extra lingüísticos.




E.O.I. de Vigo


· Comprobar hipóteses.

· Reformular hipóteses a partir da comprensión de novos elementos.


· Valorar se se conseguiron ou non os obxectivos propostos.


Fan referencia aos expoñentes que o alumnado precisa para desenvolver as funcións

comunicativas nos diferentes contextos.

Usos sociais da lingua:

Saudar e despedirse.

Presentarse ou presentar a alguén.

Dirixirse a alguén.

Interesarse por persoas.

Manifestar comprensión e incomprensión.

Pedirlle confirmación da comprensión á persoa interlocutora.

Solicitarlle axuda á persoa interlocutora para facilitar a comprensión (p. ex., falar devagar,

repetir).

Preguntar o significado dunha palabra ou expresión.

Pedir e dar información sobre datos persoais.

Indicar posesión.

Expresar preferencias.

Afirmar e negar algo.

Presentarse ou presentar a alguén.

Dirixirse a alguén.

Pedir desculpas.

E.O.I. de Vigo


Agradecer.

Manifestar comprensión e incomprensión.

Solicitarlle axuda á persoa interlocutora para facilitar a comprensión.

Pedir e dar información sobre datos persoais.

Pedir e dar información sobre lugares, horarios, datas, cantidades e actividades.

Preguntar ou expresar se existe algo e se se sabe unha cousa.

Indicar onde e cando ocorre algo.

Expresar intereses, preferencias e gustos.

Mostrar acordo e satisfacción.

Expresar descoñecemento.

Invitar, e reaccionar adecuadamente.

· Felicitar.

· Convidar.

· Reaccionar ante unha información con expresións que manifesten o sentimento

adecuado á situación.

· Iniciar e concluír unha conversa telefónica moi sinxela.

Pedir e dar información sinxela sobre actividades da vida cotiá

Expresar a anterioridade ou posterioridade respecto a unha acción...

Expresar a duración dunha acción (traballo, clase...)

Expresar gustos e preferencias sobre comida, actividades de lecer...

Describir unha localidade, denotar a existencia de alguén ou algo con máis detalle

Recursos para comprar cousas e para pedir a comida nun restaurante.

Pedir e dar información sobre desprazamentos (transportes, duración do traxecto...)

E.O.I. de Vigo


Describir brevemente as estacións de ano

Control da comunicación:

· Manifestar comprensión e falta de comprensión.

· Pedirlle confirmación da comprensión á persoa interlocutora.

· Preguntar o significado dunha palabra ou expresión.

· Reformular unha palabra ou expresión para facilitar a comprensión.

Información xeral:

· Describir persoas, obxectos e lugares.

· Referirse a accións e situacións presentes e pasadas.

· Expoñer proxectos e formular hipóteses.

Opinións e valoracións:

· Valorar un feito.

· Xustificar de maneira moi sinxela unha opinión ou unha actividade.

· Expresar coñecemento ou descoñecemento.

Estados de saúde, sensacións e sentimentos:

· Expresar estados de ánimo.

Petición de instrucións e suxestións:

· Pedir e ofrecer axuda, obxectos e servizos.

Suxerir unha actividade.


Fan referencia ao coñecemento, comprensión e aplicación das competencias discursivas

básicas que lle permitan ao alumnado producir e comprender, en situacións moi habituais,

textos coherentes con respecto ao contexto en que se producen e que presenten unha

cohesión interna que facilite a súa comprensión. A complexidade da tipoloxía de textos que

E.O.I. de Vigo


se relaciona deberá adaptarse ás características propias de cada idioma, á organización de

cada nivel, ás necesidades e dificultades de aprendizaxe do alumnado e ás distintas

actividades de lingua.

Traballarase a seguinte tipoloxía de textos escritos:

· Anuncios publicitarios

· Formularios

· Listaxes

· Etiquetas de produtos e embalaxes

· Folletos informativos ou publicitarios

· Correspondencia persoal e formal (cartas, postais, mensaxes electrónicas...)

· Cartas de restaurantes e menús

· Carteis, letreiros e sinais

· Axendas e diarios

· Textos sinxelos e breves

· Informacións meteorolóxicas

· Notas e mensaxes

· Instrucións sinxelas

Traballarase a seguinte tipoloxía de textos orais:

· Conversas cara a cara

· Conversas telefónicas sinxelas

· Instrucións e anuncios

Presentacións públicas

E.O.I. de Vigo



Fan referencia ás capacidades do alumnado á hora de seleccionar e usar estruturas de

lingua en función da súa pertinencia para acadar a intención comunicativa en cada

actividade de lingua. Os contidos que se relacionan deberán adaptarse ás características

propias de cada idioma, á organización de cada nivel e ás necesidades e dificultades de

aprendizaxe do alumnado.

• O nome. Substantivo e adxectivo. Clases, xénero, número, caso e grao.

Duplicación de nomes.

• O pronome persoal. Clases, formas e usos máis habituais. (我，你，他，她 e os

plurais en 们).

• Pronome interrogativo: 谁, 哪，什么，哪儿，怎么，什么时候，多少，几，怎么样.

• As partículas interrogativas, exclamativas e relativas de uso máis común 呢，吗.

• Numerais, emprego de 二 e两

• Adverbios de frecuencia, expresión frecuentes para indicar tempo

• Expresión do tempo coas partículas temporais 以前,以后

• Oracións con una serie de predicado verbal: propósito

• Oración con dobre obxecto: 教，问，给,送.

• O demostrativo. Formas y usos. Adxectivos y pronomes demostrativos.

• O posesivo. Formas e usos. Adxectivos y pronomes posesivos.

• Co-verbo (preposición).

• Oracións de relativo con 的.

• Uso de 一点 e 有一点.

• As conxuncións copulativas 或者 e还是.

• A partícula 了.

• Construcións con 请 e 让

• Os cuantificadores. Numerais cardinais e ordinais. Outros cuantificadores

elementais moi usuais

• Sintagma preposicional 在,跟

• Os indefinidos máis frecuentes. Formas e usos

• O verbo. Formas máis usuais para a expresión do presente, do pasado e do

futuro. Formas de uso máis habitual para expresar estados, accións, eventos, procesos

e realizacións. Duplicación de verbos.

• Verbos modais: 能，可以，会，应该，要，可能

• O adverbio. Formas máis comúns para expresar afirmación, negación, modo,

tempo, lugar e dirección. Adverbios de tempo, de grao, de frecuencia. 都, 也

E.O.I. de Vigo


• Os clasificadores. Clasificadores nominais.

• As preposicións, os conectores e os enlaces de uso máis frecuente.

Preposicións que indican dirección Preposicións que denotan o obxectivo. Preposicións

que denotan causa e finalidade .

• A oración simple afirmativa, negativa e interrogativa. Estrutura e orde dos seus

elementos.

• Oración atributiva con 是.

• Oración con construcións verbais en serie: Sux. + (不 / 没)+ V1 + O1 + V2 + O2

Ex. 我每天坐公车去上班.

• Oracións interrogativas con “好吗 / 行吗”

• Oracións enunciativas e interrogativas con “吧”

• Oración de predicado adxectival afirmativa: Sux. + 很 +Adx.:Ex.我很胖。Sux. +

Adv. (非常、最、比较) + Adx.Ex.他非常高。Negativa:Sux. +不(很、太) + Adx.Ex.我家不

大。这条河不很宽。

• Oración en forma afirmativa-negativa.

• O verbo auxiliar 想 ¬Sux. + V1+不+ V1+ O？:Ej.你想不想吃冰淇淋？

• Oración imperativa 命令句. Oración imperativa afirmativa 肯定命令句: (请)+ V +

(O) ! Ex.请说! 请进！请喝茶！Oración imperativa negativa 否定命令句. Uso de 别/不要 y

(请)+ 不 V + (O) ! Ej.请不要说西班牙文！


Os contidos léxicos deberanse adaptar ás realidades socioculturais dos países das linguas

obxecto de estudo, á organización de cada nivel, ás necesidades e dificultades de

aprendizaxe do alumnado e ás actividades de lingua. Estes contidos fan referencia á

capacidade do alumnado para recoñecer, comprender e usar o léxico que lle permita

desenvolverse nos temas que se relacionan.

· Actividades cotiás: hábitos e horarios...

· Alimentación: léxico máis habitual relacionado coa alimentación e a

gastronomía

· Bens e servizos públicos: xestións sinxelas en bancos,...

· Ciencia e tecnoloxía: aparellos de uso cotián...

· Clima, condicións atmosféricas e ambiente: estacións do ano, fenómenos

atmosféricos, animais e plantas máis comúns...

E.O.I. de Vigo


· Compras e actividades comerciais: establecementos comerciais, prezos,

formas básicas de pagamento...

· Educación: material e actividades da aula, centros de ensino...

· Identificación persoal: datos persoais, estados de ánimo, sentimentos…

· Relacións familiares e sociais: parentesco, formas de tratamento sinxelas...

· Saúde e coidados físicos: estado físico, partes do corpo...

· Tempo libre e ocio: actividades de lecer, actividades culturais, afeccións e

intereses...

· Traballo e profesións: actividades profesionais máis habituais...

· Viaxes: nomes de países e xentilicios, vacacións, medios de transporte,

aloxamento, equipaxe...

· Vivenda, fogar e contorna: partes da casa, mobiliario básico...



Fan referencia á capacidade do alumnado para recoñecer, seleccionar e producir os patróns

sonoros, acentuais, rítmicos e de entoación de uso máis común, así como os elementos

gráficos e as convencións ortográficas máis elementais para comprender os significados e

intencións comunicativas xerais asociados a eles. Os contidos que se relacionan deberán

adaptarse ás características propias de cada idioma, á organización de cada nivel, ás

necesidades e dificultades de aprendizaxe do alumnado e ás actividades de lingua.

· Correspondencia entre grafías e fonemas

· Recoñecemento e produción dos sons vocálicos e consonánticos

· A entoación

· Recoñecemento e produción dos tons

· Estrutura silábica

· O cambio de ton: casos básicos

- Ton Sandhi: a súa característica e uso

E.O.I. de Vigo


- O pinyin: orixe e uso

- Os caracteres: orixe, orde de trazos, recoñecemento e uso

- Puntuación básica

· Recoñecemento e produción dos caracteres básicos

· Usos básicos do pinyin.

· Usos básicos dos signos ortográficos e de puntuación máis frecuentes

7.5. Avaliación


Coñece e aplica á comprensión do sentido xeral e da información esencial do texto,

extraendo claves para interpretalo, os aspectos socioculturais e sociolingüísticos básicos

relativos á vida cotiá, ás condicións de vida, ás relacións persoais e ás convencións sociais

das culturas en que se usa o idioma.

Recoñece o léxico oral básico e de uso común relativo a temas frecuentes ou a

necesidades inmediatas e aspectos do ámbito persoal, e pode deducir do contexto e do

cotexto o significado probable de palabras ou frases que descoñece.

Discrimina os patróns sonoros, acentuais, rítmicos e de entoación de uso máis común, e

comprende os significados e intencións comunicativas xerais asociados a eles.


Produce textos orais moi breves e de estruturas sinxelas e habituais, utilizando estruturas

sintácticas sinxelas e de uso frecuente, recursos de cohesión textual básicos e

procedementos sinxelos para reformular a mensaxe e reparar a comunicación.

Manexa un repertorio básico de expresións sinxelas e fixas que lle permiten comunicarse

de forma comprensible, con pausas, titubeos e reformulacións.

Interactúa de maneira sinxela en intercambios breves, articulados de forma lenta e clara,

facendo preguntas e dando respostas para asegurar a comunicación e usando rutinas

habituais para iniciar e pechar a quenda de palabra, aínda que pode presentar algunhas

E.O.I. de Vigo


incorreccións que non imposibilitan a comunicación.

Coñece e utiliza adecuadamente un repertorio léxico oral básico suficiente para dar e obter

información sobre temas frecuentes ou necesidades inmediatas e aspectos do ámbito

persoal, utilizando normas básicas e sinxelas de cortesía e expresións temporais sinxelas,

aínda que pode presentar algunhas incorreccións que non imposibilitan a comunicación.

Pronuncia e entoa de maneira suficientemente clara, aínda que resulte evidente o acento

estranxeiro ou cometa erros que non imposibiliten a comunicación e sexa necesaria a

colaboración da persoa interlocutora.


Comprende o sentido xeral e a información esencial do texto.

Comprende o léxico escrito básico e de uso común relativo a temas frecuentes ou a

necesidades inmediatas e aspectos do ámbito persoal, e pode deducir do contexto e do

contexto o significado probable de palabras ou frases que descoñece.

Recoñece os valores e significados asociados ás convencións de formato, tipográficas,

ortográficas e de puntuación de uso máis común.


Produce textos escritos breves e de estruturas moi sinxelas e habituais, por exemplo,

copiando modelos de textos de características similares ou planificando e ensaiando o

texto. Para levalo a cabo, utiliza estruturas sintácticas sinxelas e de uso frecuente e

emprega os recursos de cohesión textual básicos (repetición léxica e conectores moi

comúns).

Coñece e utiliza adecuadamente un repertorio léxico escrito básico suficiente para dar e

obter información sobre temas frecuentes ou necesidades inmediatas e aspectos do ámbito

persoal, aínda que pode presentar algunhas incorreccións que non imposibilitan a

comunicación.

Utiliza as regras ortográficas, os signos de puntuación e as convencións formais de uso

máis común.


E.O.I. de Vigo


É capaz de actuar tendo en conta os aspectos básicos xerais da comunidade de falantes,

aínda que poida cometer incorreccións no seu comportamento.

Identifica, aplicando as estratexias necesarias, a información clave que debe transmitir, así

como as intencións básicas dos/as emisores/as e receptores/as cando este aspecto é

relevante.

Repite ou reformula o dito de maneira máis sinxela para facerlle máis comprensible a

mensaxe ás persoas receptoras, podendo axudarse de elementos non lingüísticos ou da

colaboración doutras persoas.

Toma notas moi breves coa información necesaria que considera importante trasladarlles

ás persoas destinatarias, podendo facer preguntas sinxelas para obter esta información.

7.5.6. Mínimos esixibles en A2.1

O alumno é capaz de:

· Comprender e recoñecer a información máis relevante dunha exposición oral.

· Producir e compor información básica para unha exposición oral.

· Comprender e recoñecer unha serie de caracteres básicos de uso frecuente, así

como a interpretación destes nun documento escrito.

· Producir e compor textos básicos aínda que sexa con certa dificultade.

· Interpretar e extraer información primordial sobre preguntas básicas adecuadas o

seu nivel en chinés.

8. NIVEL BÁSICO A2.2


O alumnado que supere o nivel básico A2 será capaz de levar a cabo tarefas

simples e cotiás sobre cuestións coñecidas e habituais. Igualmente, poderá actuar

en situacións cotiás de comunicación mediando entre falantes de distintas linguas

que non poidan comprenderse de forma directa.

O alumnado que acade este nivel disporá das competencias que lle permitan utilizar

o idioma, oralmente e por escrito, de maneira eficaz e apropiada en actividades

E.O.I. de Vigo


comunicativas sinxelas e habituais relativas a necesidade inmediatas e que requiran

comprender e producir textos breves que conteñan expresións e estruturas básicas

e termos sinxelos de lingua estándar.


Comprender o sentido xeral e a información relevante en textos orais breves e

sinxelos articulados con claridade e lentitude nunha variedade de lingua estándar,

que traten de necesidades inmediatas, temas cotiáns e coñecidos cos que se estea

moi familiarizado/a ou experiencias persoais e predicibles, sempre que non existan

ruídos de fondo e se poidan utilizar apoios visuais, repeticións ou reformulacións.

Producir e coproducir textos orais breves con estruturas básicas e habituais,

adecuadas á situación e ás persoas interlocutoras, referidos a asuntos da vida cotiá,

e desenvolverse de forma comprensible e clara, aínda que resulten evidentes o

acento estranxeiro, as pausas e titubeos, e sexa necesaria a repetición, a paráfrase

e a cooperación dos/as interlocutores/as para manter a comunicación.


escritos breves e sinxelos, ben estruturados e en lingua estándar, relacionados con

temas cotiás, especialmente se contan con apoio visual.

Producir e coproducir textos escritos breves e sinxelos sobre aspectos cotiáns e




Mediar entre falantes da lingua meta ou doutras linguas en situacións de carácter

habitual nas que se producen intercambios moi sinxelos de información

relacionados con asuntos cotiáns ou con información persoal básica.



Comprender frases e expresións habituais relacionadas con necesidades

inmediatas e temas cos que se estea moi familiarizado/a, sempre que se fale de

xeito pausado e ben articulado.

E.O.I. de Vigo


Comprender o sentido xeral e a información específica predicible de conversas

básicas sobre temas cotiáns, e identificar un cambio de tema.

Comprender o significado global e as informacións relevantes de mensaxes

gravadas sinxelas que relaten experiencias persoais e predicibles, articuladas

lentamente e nunha linguaxe estándar.

Comprender a información esencial en exposicións e presentacións públicas

breves e sinxelas, referidas a temas habituais e coñecidos.

Comprender o sentido xeral e a información esencial predicible de textos

audiovisuais sinxelos, cando exista o apoio de imaxes moi redundantes.


Desenvolverse nas relacións sociais habituais de xeito sinxelo pero eficaz,

utilizando e recoñecendo fórmulas habituais de inicio e peche da conversa, tomando

a palabra con cortesía, utilizando expresións básicas moi habituais adecuadas á

situación e ás persoas interlocutoras.

Desenvolverse en actividades habituais e transaccións e xestións cotiás, sinxelas,

propias de situacións e temas coñecidos, facéndose entender ofrecendo ou

solicitando información básica.

Describir nun monólogo, de forma breve e sinxela, accións, persoas, lugares e

obxectos, respondendo a preguntas breves e sinxelas dos/as oíntes, se llas repiten

e se lle axudan coas respostas.

Expoñer plans e formular hipóteses, de forma breve e sinxela, en conversas

informais relacionadas con asuntos cotiáns, e expresar de forma breve a opinión, as

crenzas ou as suxestións sobre un tema coñecido.

Solicitar a colaboración da persoa interlocutora e utilizar estratexias para asegurar

a comunicación.


E.O.I. de Vigo



breves e sinxelos, en lingua estándar, e relacionados con temas da súa experiencia,

especialmente se contan con apoio visual.

Comprender tipos básicos de correspondencia sobre temas cotiáns.

Comprender as instrucións básicas de aparellos de uso moi frecuente.

Comprender textos instrutivos, descritivos e narrativos sinxelos, ben estruturados e

en lingua estándar.

Utilizar estratexias que faciliten a comprensión recorrendo a claves lingüísticas e

non lingüísticas.


Intercambiar información concreta e sinxela sobre aspectos cotiáns e habituais nos

diferentes ámbitos de actividade social.

Describir de forma sinxela lugares, obxectos e persoas, e narrar experiencias

relacionadas con temas cotiáns.

Intercambiar correspondencia breve e sinxela, sobre temas predicibles

relacionados coa experiencia persoal, nun rexistro axeitado á situación de

comunicación.

Utilizar elementos coñecidos lidos nun texto escrito para elaborar os propios textos,

e organizar estes de acordo con textos modelo.

8.3.5. Mediación

Transmitirlle oralmente a terceiras persoas información específica e relevante

relativa a temas cotiáns, necesidades inmediatas ou aspectos do ámbito persoal

contida en textos orais ou escritos, sempre que estes sexan breves e de estrutura

sinxela, e estean articulados con lentitude e claridade, aínda que necesite consultar

algunha palabra.

Transmitirlle oralmente a terceiras persoas a información relativa a temas moi

habituais contida en gráficos e imaxes moi sinxelas, como mapas meteorolóxicos,

aínda que sexan evidentes as pausas, os titubeos e as reformulacións.

Mediar en situacións moi cotiás, nas que o discurso se articule con lentitude e

claridade, escoitando e comprendendo, aínda que sexa preciso pedir repeticións ou

E.O.I. de Vigo


reformulacións, transmitindo o sentido xeral e a información esencial e dando e

pedindo opinión sobre algunhas ideas concretas.

Resumir brevemente a información máis relevante de textos orais ou escritos moi

sinxelos e breves, articulados con lentitude, claramente estruturados e que conten

con apoio visual e cun léxico de uso moi frecuente, relativos a temas cotiáns ou

necesidades inmediatas, sempre que poida axudarse de xestos, imaxes ou

expresións doutras linguas e poida cometer erros que non dificulten a comprensión.

Tomar notas moi breves e sinxelas para terceiras persoas en enunciados ou

intervencións moi breves e claramente estruturados, sempre que o tema sexa

familiar e se conte coa axuda de distintos recursos (dicionarios, Internet...).



O sistema educativo en China.

O regateo e os descontos.

A pintura chinesa.

O aninovo chinés.

As festas chinesas.

Numeración dos andares en China.

A ópera chinesa.


Fan referencia á capacidade do alumnado para aprender autonomamente, resolver as

dificultades que lle poidan xurdir e ser consciente da súa propia aprendizaxe





· Determinar os requirimentos da tarefa e avaliar os propios coñecementos e

recursos lingüísticos para desenvolvela.

E.O.I. de Vigo


· Identificar o tipo de texto para adaptarse á súa comprensión.

· Distinguir o tipo de comprensión (sentido xeral, información específica...).

· Formular hipóteses sobre o contido, baseándose nos seus coñecementos.





· Adecuar de forma básica o texto oral ou escrito á persoa destinataria, ao

contexto e á canle.

· Aproveitar os coñecementos previos.




· Probar novas expresións.


breve.


· Deducir o significado de palabras ou frases a partir do contexto.

· Compensar as carencias lingüísticas mediante procedementos lingüísticos ou

extra lingüísticos.




· Comprobar hipóteses.

· Reformular hipóteses a partir da comprensión de novos elementos.

E.O.I. de Vigo



· Valorar se se conseguiron ou non os obxectivos propostos.


Planificar unha viaxe: decidir onde ir, qué cousas levar.

Interesarse polo tempo atmosférico dun lugar.

Facer reservas de transporte e aloxamento.

Falar dun lugar que xa se visitou: a súa paisaxe.

Facer diferenzas entre o campo e a cidade (introdución).

Comparar o clima de varios lugares.

Tramitar un carné de biblioteca.

Pedir un libro.

Devolver un libro.

Esquecer cousas.

Facer amigos.

Describir e comprar roupa.

Falar de lugares onde mercar roupa.

Falar dos gustos e preferencias.

Expresar a aceptación e o agradecemento.

Expresar queixas: Falar dos inconvenientes.

Expresar a duración.

Encher formularios de correos.

Enviar paquetes.

Recoller paquetes enviados por correos.

Preguntar por enderezos.

Preguntar como chegar a un lugar collendo un medio de transporte.

Expresar a distancia entre dous puntos.

Expresar a duración dun percorrido nun medio de transporte.

Coller o autobús ou outros medios de transporte.

Mostrar incerteza.

Lembrar cousas.

Describir e facer comparacións entre persoas ou cousas.

Intercambiar saúdos e despedidas.

Expresar modestia.

Preguntar por as costumes dos outros.

Invitar a alguén a unha festa.

E.O.I. de Vigo


Aceptar ou rexeitar invitacións a festas.

Saber expresar e comprender felicitacións de Aninovo.

Poder ir a un restaurante chinés e pedir comida e bebida.

Preguntar e expresar as razóns.

Dar presa a alguén.

Falar sobre partidos deportivos: preguntar e responder sobre o resultado.

Falar sobre o tempo e a localización de eventos pasados.

Falar sobre a dirección e a localización.

Falar sobre a distribución de obxectos ou partes dun lugar.

Concertar una cita ou quedar con alguén.

Falar dunha experiencia pasada.

Facer comentarios sobre un espectáculo.

Expresar a duración dunha acción.

Expresar os gustos e as preferencias

Falar das afeccións.


Comprender a información en billetes de medios de transporte.

Partes meteorolóxicos.

Formularios.

Adiviñas.

Listaxes.

Comprender etiquetas con prezos.

A conversa cara a cara.

Comprender e poder encher formularios de correos.

Comprender a información nas placas das paradas de autobús.

Formato de carta e e-mail (informal).

Textos descritivos.

Presentarse a si mesmo ou a outra persoa.

Diarios.

Escribir unha carta ou e-mail de invitación ou felicitación (informal).

Receita de cociña moi sinxela.

Menús de restaurantes.

Diálogos

Deixar unha mensaxe.

Indicacións para ir a un lugar o situarse dentro dun espazo.

E.O.I. de Vigo


Billete de entrada a un espectáculo ou carteleira dun espectáculo.


� Adxectivo. Duplicación de adxectivos

� A expresión do futuro próximo con 要/快要/快/就了…… .

� Complemento de dirección simple 简单趋向补语.

� A frase con 把.

� Complemento de duración temporal时量补语.

� Os adverbios 就 e 才.

� Pronome 自己.

� As partículas 上 e 下 para indicar localización: encima/debaixo / acción:

subir/baixar, ou a orde espacial (anterior/ próximo).

� A conxunción 如果.

� Verbos con dobre obxecto: 还, 告诉, 叫, 找, …

� Verbos separables y no separables: 能离合动词/不能离合动词.

� Indicar a duración dunha acción: V + duración + O. Uso de 已经.

� Complementos de grado: 极了, 多了, 太 + Adxectivo + 了, 最，极了, 非常,

不错, 不好, 差, 坏.

� A partícula 了 para indicar unha acción completada.

� Expresar o agradecemento: 太麻烦你了，真不好意思.

� As expresións de aceptación 好吧 y 好的.

� Oracións de relativo con 的.

� As distintas funcións da partícula 的.

� Formación de adverbios coa partícula 地 e diferenzas entre 的, 得 e 地.

� A comparación de superioridade (比更…… /还, 不比), de inferioridade (没有

那么…… ) e de igualdade (跟……一样 / 不一样/ 差不多).

� Uso de 刚才, 刚.

� Uso de 一点 e 有一点.

� Indicar cantidades indeterminadas con 些.

� Uso de 好了.

� A preposición 往 para indicar direccións.

� Pronome 咱们 e a súa diferenza con 我们.

� Pronome 大家.

� Complemento de resultado 结果补语: 懂, 好, 完, 错, 到.

E.O.I. de Vigo


� Negación con 没有 e interrogación con ……了没有？

� A expresión 不敢当.

� Énfase nas preguntas con 是不是.

� Complemento de duración temporal: V+了+……+了.

� Frases con verbos en sucesión: expresar a forma na que se realiza a

acción do 2º verbo.

� Usar 比如 para por exemplos de gustos ou preferencias.

� A estrutura 又又…… ……

� A estrutura de énfase 还没有呢…… .

� A estrutura 因为所以…… …… para conectar cláusulas con causa efecto.

� A partícula 呢 para preguntar pola localización de algo.

� Os adverbios 又 e再.

� Usar a partícula 过 co sentido de pasar/celebrar un acontecemento.

� Usar a partícula 过 para relatar experiencias pasadas.

� Estrutura 一 + V，就 …… (introdución).

� A partícula 比 para indicar resultados de partidos deportivos.

� Palabras de localización 方位词: 东, 西, 南, 北, 前, 后, 左, 右, 里, 外 …… +

边/面.

� Coverbo 离 para indicar distancias.

� A sucesión de accións: 先，再…… ……

� A estrutura de énfase 是的…… .

� Frases que indican existencia: uso de 在, 是 o有.

� A estrutura 从到…… (repaso).

� Pronome demostrativo 这么.

� Pronome 有的.

� Uso de 从来 + 不/没 + V.

� Complemento de cantidade verbal: 次, 遍, expresión da frecuencia.

� As conxuncións 虽然但是…… /可是……


� Clima.

� Medios de transporte.

� A cidade / O campo (introdución).

� Aloxamento.

E.O.I. de Vigo


� Bibliotecas (préstamos, devolucións, penalizacións, …).

� Encher formularios.

� Datos persoais.

� Exames.

� Adxectivos cualificativos.

� A moeda e os prezos.

� Roupa (prendas, tallas da roupa e calzado).

� Correos.

� Enderezos.

� Partes do corpo.

� Personalidade.

� Formas e cores.

� Convites.

� Regalos.

� Comidas.

� Invitacións.

� Materiais de comida.

� Deportes e verbos asociados.

� Tarefas da casa.

� Partes da casa.

� Mobiliario e electrodomésticos.

� Espectáculos.

� Actividades de lecer.

� Profesións.



- Ampliación no recoñecemento e uso de carácteres.

- Orde dos trazos dos carácteres chineses.

- Recoñecemento e produción dos fonemas vocálicos e consonánticos.

- Recoñecemento e produción dos tons.

- Entoación para as funcións comunicativas traballadas.

- Utilizar a ortografía correcta do vocabulario usual empregado, incidindo nas

palabras frecuentes que ofrecen mais dificultade.

E.O.I. de Vigo


8.5. Avaliación


Coñece e aplica á comprensión do sentido xeral e da información esencial do texto,

extraendo claves para interpretalo, os aspectos socioculturais e sociolingüísticos

básicos relativos á vida cotiá, ás condicións de vida, ás relacións persoais e ás

convencións sociais das culturas en que se usa o idioma.


necesidades inmediatas e aspectos do ámbito persoal, e pode deducir do contexto e

do cotexto o significado probable de palabras ou frases que descoñece.

Discrimina os patróns sonoros, acentuais, rítmicos e de entoación de uso máis

común, e comprende os significados e intencións comunicativas xerais asociados a

eles.

8.5.2. Criterios de avaliación para a produción e coprodución de textos

orais

Produce textos orais moi breves e de estruturas sinxelas e habituais, utilizando

estruturas sintácticas sinxelas e de uso frecuente, recursos de cohesión textual

básicos e procedementos sinxelos para reformular a mensaxe e reparar a

comunicación.

Manexa un repertorio básico de expresións sinxelas e fixas que lle permiten

comunicarse de forma comprensible, con pausas, titubeos e reformulacións.

Interactúa de maneira sinxela en intercambios breves, articulados de forma lenta e

clara, facendo preguntas e dando respostas para asegurar a comunicación e

usando rutinas habituais para iniciar e pechar a quenda de palabra, aínda que pode


E.O.I. de Vigo


Coñece e utiliza adecuadamente un repertorio léxico oral básico suficiente para dar

e obter información sobre temas frecuentes ou necesidades inmediatas e aspectos

do ámbito persoal, utilizando normas básicas e sinxelas de cortesía e expresións

temporais sinxelas, aínda que pode presentar algunhas incorreccións que non

imposibilitan a comunicación.

Pronuncia e entoa de maneira suficientemente clara, aínda que resulte evidente o

acento estranxeiro ou cometa erros que non imposibiliten a comunicación e sexa

necesaria a colaboración da persoa interlocutora.



Comprende o léxico escrito básico e de uso común relativo a temas frecuentes ou a



Recoñece os valores e significados asociados ás convencións de formato,

tipográficas, ortográficas e de puntuación de uso máis común.


escritos

E.O.I. de Vigo


Produce textos escritos breves e de estruturas moi sinxelas e habituais, p.ex.

copiando modelos de textos de características similares ou planificando e ensaiando

o texto. Para levalo a cabo, utiliza estruturas sintácticas sinxelas e de uso frecuente

e emprega os recursos de cohesión textual básicos (repetición léxica e conectores

moi comúns).

Coñece e utiliza adecuadamente un repertorio léxico escrito básico suficiente para

dar e obter información sobre temas frecuentes ou necesidades inmediatas e

aspectos do ámbito persoal, aínda que pode presentar algunhas incorreccións que

non imposibilitan a comunicación.

Utiliza as regras ortográficas, os signos de puntuación e as convencións formais de

uso máis común.


É capaz de actuar tendo en conta os aspectos básicos xerais da comunidade de

falantes, aínda que poida cometer incorreccións no seu comportamento.

Identifica, aplicando as estratexias necesarias, a información clave que debe

transmitir, así como as intencións básicas dos/as emisores/as e receptores/as cando

este aspecto é relevante.

Repite ou reformula o dito de maneira máis sinxela para facerlle máis comprensible

a mensaxe ás persoas receptoras, podendo axudarse de elementos non lingüísticos

ou da colaboración doutras persoas.

Toma notas moi breves coa información necesaria que considera importante

trasladarlles ás persoas destinatarias, podendo facer preguntas sinxelas para obter

esta información.

8.5.6. Mínimos esixibles en diferentes niveis

E.O.I. de Vigo


Produce textos escritos breves e de estruturas moi sinxelas e habituais, p.ex.

copiando modelos de textos de características similares ou planificando e ensaiando

o texto. Para levalo a cabo, utiliza estruturas sintácticas sinxelas e de uso frecuente

e emprega os recursos de cohesión textual básicos (repetición léxica e conectores

moi comúns).





Interactúa de maneira sinxela en intercambios breves, articulados de forma lenta e

clara, facendo preguntas e dando respostas para asegurar a comunicación e

usando rutinas habituais para iniciar e pechar a quenda de palabra, aínda que pode


Produce textos orais moi breves e de estruturas sinxelas e habituais, utilizando

estruturas sintácticas sinxelas e de uso frecuente, recursos de cohesión textual

básicos e procedementos sinxelos para reformular a mensaxe e reparar a

comunicación.

Pronuncia e entoa de maneira suficientemente clara, aínda que resulte evidente o

acento estranxeiro ou cometa erros que non imposibiliten a comunicación e sexa

necesaria a colaboración da persoa interlocutora.

9. NIVEL INTERMEDIO B1.1



O alumnado que supere o nivel intermedio B1.1 poderá comunicarse en situacións cotiás

(traballo, estudos, ocio…) e en contextos de lingua previsible, nun rexistro neutro –aínda

que vacile, faga pausas e cometa algún erro– cunha razoable corrección, certa seguridade

e eficacia; comprenderá sen dificultade os puntos principais de textos orais e escritos claros

en lingua estándar en situacións coñecidas; será quen de producir textos sinxelos nos que

xustifique brevemente opinións, pida aclaracións, explique brevemente un problema…

O alumnado que acade este nivel disporá dun coñecemento básico da lingua, gozará dun

E.O.I. de Vigo


repertorio amplo de estruturas morfosintácticas sinxelas e dominará o léxico común dos

contextos comunicativos habituais e frecuentes.

Unha vez adquiridas as competencias correspondentes ao nivel, o alumnado será capaz de:

Comprender o sentido xeral, as ideas principais e os detalles relevantes dun discurso breve

ou de extensión media sobre temas coñecidos, cunha estrutura clara, articulado con nitidez

en lingua estándar e a velocidade lenta, transmitido por calquera canle, sempre que as

condicións acústicas sexan boas e se poida volver escoitar.

Producir e coproducir descricións sinxelas e realizar breves discursos presentados como

unha secuencia de elementos nos que se responda a preguntas ou se confirmen

informacións sinxelas sobre temas da vida cotiá, do ámbito académico e da súa

especialidade profesional, cun grao razoable de corrección e fluidez que permitan manter a

interacción, aínda que sexa evidente o acento estranxeiro e as pausas para planificar o

discurso.

Comprender o esencial, os puntos principais e os detalles relevantes, en textos breves ou

de extensión media que traten asuntos cotiáns, habituais ou do seu interese, escritos en

lingua estándar, cunha estrutura clara e ben organizados desde o punto de vista da forma e

do contido. Extraer información concreta, incluso de carácter técnico, se esta é sinxela, e

identificar a idea principal e algúns detalles específicos.

Producir e coproducir textos breves e sinxelos sobre temas cotiáns ou da súa

especialidade, suficientemente estruturados e adecuados ao contexto (destinatario/a,

situación, propósito) en secuencias lineais, onde conte experiencias sinxelas relacionadas

con acontecementos reais ou imaxinados, onde se xustifiquen opinións ou se expliquen

plans.

Mediar entre falantes da lingua meta ou de distintas linguas, oralmente ou por escrito,

transmitindo o sentido xeral da información e as opinións, sobre asuntos cotiáns do seu

interese, en lingua estándar.



Comprender as ideas principais dun debate articulado con claridade e ben

organizado en lingua estándar, aínda que poida presentar algunha estrutura

idiomática moi común.

Comprender anuncios e mensaxes que conteñan instrucións de uso frecuente no

ámbito público, educativo e profesional da súa especialidade, expresadas en

linguaxe habitual.

E.O.I. de Vigo


Comprender informacións referidas a identificacións e caracterizacións persoais

expresadas en linguaxe habitual .

Comprender informacións referidas a transaccións (aloxamento, alimentación,

servizos...) expresadas en linguaxe habitual.

Comprender as ideas xerais dun programa de radio de temas coñecidos (boletín

informativo, reportaxe...) articulados con certa lentitude e claridade.

Comprender a liña xeral de series ou películas nas que se fale articulando con

claridade, en lingua estándar e nas que a imaxe e a acción conducen o argumento.


Intervir en asuntos relacionados coa vida cotiá, expresando opinións e sentimentos.

Dar información sobre a identificación e a caracterización persoal.

Dar información xeral sobre un asunto de saúde.

Resolver nunha viaxe case todas as situacións comunicativas previsibles (tendas,

hoteis, transporte…).

Participar en xestións habituais nun banco, nas oficinas de correos ou noutras

institucións similares.

Pedir un menú nun restaurante, solicitar informacións sobre un menú e sobre

formas de pagamento.

Solicitar información simple relacionada con cuestións administrativas ou

académicas.

Facer breves exposicións previamente preparadas nas que, ademais, pode

responder a preguntas para aclarar puntos non suficientemente claros.


Comprender información e instrucións relevantes contidas en folletos de

divulgación, anuncios publicitarios e guías turísticas.

E.O.I. de Vigo


Comprender mensaxes electrónicas, escritas con claridade, de carácter persoal ou

formal do seu interese.

Comprender instrucións sinxelas, que poidan ter axuda de soporte visual, contidas

en prospectos de medicamentos, catálogos, libros de instrucións etc.

Comprender descricións claras e directas de persoas, acontecementos, obxectos,

lugares.

Comprender noticias e artigos periodísticos breves escritos con claridade, sinxelos

e ben estruturados sobre temas cotiáns ou do seu interese.

Comprender correspondencia informal clara do ámbito privado, e correspondencia

formal breve de institucións relacionadas co seu ámbito académico ou profesional.


Escribir notas persoais sinxelas nas que se relaten experiencias e se expresen

opinións ou desexos.

Cubrir impresos e formularios -seguindo modelos- que requiran datos persoais,

académicos, profesionais nos que, por exemplo, se pregunten ou ofrezan

explicacións (reclamacións).

Tomar notas a partir dunha reunión, dunha conferencia ou dunha aula, aínda que

conteñan algunhas incoherencias.

Redactar resumos moi breves en formato convencional nos que ofrece a súa

opinión, con certa seguridade, sobre feitos concretos.

Redactar documentos breves relacionados coa súa propia área profesional, aínda

que sexa necesaria unha revisión.

Redactar textos nos que se narran historias curtas e sinxelas que describen un feito

real, por exemplo unha viaxe.

9.3.5. Mediación

E.O.I. de Vigo


Interpretar durante intercambios entre amigos/as, coñecidos/as, familiares ou

colegas, nos ámbitos persoal e público (p. ex. en reunións sociais, cerimonias,

eventos, ou visitas culturais), sempre que poida pedir confirmación dalgúns detalles.

Mediar entre falantes da lingua meta ou de distintas linguas transmitindo o sentido

xeral da información e as opinións.

Tomar notas escritas sinxelas para terceiras persoas recollendo os puntos e os

aspectos máis relevantes, durante unha presentación clara e directa nunha

variedade estándar da lingua, sobre temas coñecidos ou habituais.

Resumir por escrito os puntos principais expresados en conversacións, entre dúas

ou máis persoas interlocutoras, claramente estruturadas, articuladas a velocidade

normal e nunha variedade estándar da lingua, sobre temas de interese persoal ou

do propio campo de especialización nos ámbitos académico e profesional.



Traballaranse ao longo dos dous cuadrimestres tódolos aspectos socioculturais e

sociolingüísticos integrados nas diferentes áreas temáticas y teranse en conta espe-

cialmente as seguintes áreas:

• a vida cotiá,

• as relacións persoais e profesionais,

• as convencións sociais

• a linguaxe corporal.


Traballaranse ao longo dos dous cuadrimestres tódolos contidos estratéxicos tanto

de aprendizaxe como de comunicación que se relatan a continuación:

1. As estratexias de aprendizaxe danlle a posibilidade ao alumnado de regular a

súa aprendizaxe, así como de transformar e xestionar a nova información da lingua

obxecto de estudo. Así o alumnado poderá:

E.O.I. de Vigo


- Explicar o que sabe, como o aprendeu e dirixir a súa aprendizaxe

para seguir aprendendo.

- Planificar a propia aprendizaxe establecendo os seu propios obxectivos a curto

e a longo prazo.

- Organizar o material de aprendizaxe cos instrumentos de apoio necesarios

(manuais, caderno de aprendizaxe…).

- Autoavaliar o propio proceso detectando os erros e os logros nas tarefas.

- Utilizar todos os medios ao seu alcance (Internet, proxectos sobre diversos te-

mas, axuda doutros/as falantes...)

- Repetir, recoñecer e usar modelos de lingua etc.

- Relacionar a información nova con coñecementos previos.

- Deducir e establecer relacións entre as linguas coñecidas.

- Resumir para comprender e producir textos orais ou escritos.

-

2. As estratexias de comunicación permiten mobilizar os propios recursos para

poñer en funcionamento as actividades de lingua, así como establecer e manter a

comunicación cos medios lingüísticos dispoñibles. Así, o alumnado poderá:

- Activar e procurar coñecementos previos sobre a lingua, a situación, os conti-

dos, as persoas...; informarse se hai axudas visuais etc.

- Identificar o tipo de texto para adaptarse á súa comprensión.

- Tomar conciencia do que se quere aprender: do contido xeral, da información

específica, da información polo miúdo.

- Establecer hipóteses e inferir outros tipos de informacións a partir de elementos

paratextuais (entoación, velocidade…) e extratextuais (imaxes, gráficos, fotogra-

fías…).

- Restablecer e anticipar posicións en relación ao que segue no texto (palabra,

frase, resposta…).

- Reformular hipóteses sobre o contido e o contexto a partir da comprensión de

novos elementos do propio texto, utilizando o seu coñecemento e experiencias.

- Asegurar a comprensión, repetir o comprendido, preguntar sobre o dito, volver

escoitar o texto tendo en conta determinados aspectos.

- Solicitar repeticións, pedir que se explique unha palabra clave, dicir que non se

entendeu.

E.O.I. de Vigo


- Recoñecer as dificultades de comprensión, debido a posibles factores de dis-

torsión, á velocidade coa que se expresa etc.


Traballaranse os seguintes contidos funcionais tal e como se indica a continuación:

• Presentarse ou presentar a outras persoas

• Preguntar e responder sobre o estado físico

• Dar e pedir información sobre sucesos pasados

• Explicar un síntoma dunha enfermidade

• Exemplificar

• Introducir un tema en situacións informais

• Reaccionar con expresións que amosen o sentimento adecuado á situación

• Expresar sensacións e percepcións: preocupación

• Describir obxectos en relación coa súa utilidade e funcionamento


Ao longo dos dous cuadrimestres traballaranse os contidos discursivos mediante

unha variada tipoloxía de textos orais e escritos, que poderán ser, entre outros:

Textos orais:

- Anuncios publicitarios

- Instrucións e indicacións

- Conversas formais e informais

- Debates e discusións formais

- Entrevistas de traballo e académicas, consultas médicas...

- Enquisas

- Audiovisuais: películas, programas de lecer, telexornais, documentais, ma-

terial gravado

- Presentacións

E.O.I. de Vigo


- Cancións

- Representacións teatrais

-

Textos escritos:

- Anuncios publicitarios e anuncios por palabras

- Correspondencia persoal e formal: cartas comerciais, reclamacións, notas

e mensaxes...

- Textos xornalísticos: noticias, reportaxes, cartas ao director, entrevistas...

- Informes, resumos e esquemas

- Textos literarios: contos, relatos breves, poemas, teatro...

- Novelas gráficas, bandas deseñadas e tiras cómicas

- Documentos oficiais: formularios, impresos, instancias...

- Documentos comerciais: contratos, facturas, cartas comerciais...

- Catálogos

- Manuais de instrucións

- Guións

- Currículo

- Dicionarios

- Prospectos

- Receitas de cociña

- Adiviñas

- Biografías


Traballaranse os seguintes contidos sintácticos tal e como se indica a continuación:

• Clases de coordinación e enlaces: 而且，不但...也（还）

• Formas de tratamento habituais (你/您)

• Valores aspectuais 在

• Formas e usos (cambio de situación) 了

• Coordinantes copulativos de uso habitual 而且，不但...也（还）

• Subordinación adverbial temporal con 的时候，以前 e 以后

• Subordinación adverbial condicional con 如果，要是...就(也)

• Valores aspectuais 着

E.O.I. de Vigo


• Clases e usos dos verbos resultativos: 到 e 在

• Voz pasiva con 被

- adverbio 刚 e o sustantivo de tempo 刚才

• Subordinantes temporais de uso habitual 的时候，以前 e 以后

• Subordinantes condicionais e hipotéticos 如果，要是...就(也)

• Oracións impersonais

• Oracións coa construcción 是...的. Requisitos, funcións e usos

• Maneiras de expresar o concepto de tempo: pasado e futuro

• Valores aspectuais 了

• Verbos direccionais

• Expresión de circunstancias de tempo, lugar e modo

• Grados do adxectivo. Utilización de 更 e 最

• Clases de verbos (verbos bisilábicos divisibles)

• Voz activa con 把

• Preguntas retóricas

• 上 y 开 como complemento de resultado

• Clases de clasificadores

• Expresar comparaciones (repaso)

• Usos da partícula 地

• Repaso do adverbio 就

• Repaso oraciones con 着

• Reduplicación de adxetivos

• Complemento de estado

• Oraciones que indican a existencia

• Repaso da estructura 又...又

• Subordinantes concesivos de uso frecuente 无论/不管...都

• Usos de 除了


• Vivenda, fogar e contorna: tipos de vivenda

• Clima, condicións atmosféricas e ambiente: paisaxe urbana e rural

• Identificación persoal: tratamento

E.O.I. de Vigo


• Saúde e coidados físicos: servizos de saúde

• Viaxes e transportes: problemas e incidencias

• Relacións humanas e sociais: tipos e formas de relación social

• Educación: o sistema educativo

• Alimentación: gastronomía

• Relacións humanas e sociais: celebracións e actos familiares

• Vivenda, fogar e contorna: equipamento e decoración

• Clima, condicións atmosféricas e ambiente: natureza

• Tempo libre e actualidade: actividades de lecer e culturais



Ao longo dos dous cuadrimestres revisaranse e traballaranse tódolos contidos foné-

tico-fonolóxicos e ortotipográficos xa traballados nos niveis A1 e A2 e farase énfase

e trataranse varios aspectos como:

- Fonemas que representan maior dificultade

- Tons: recoñecemento e produción

- Ritmo e entoación das palabras e oracións

- Recoñecemento, uso e ortografía dos caracteres

- Puntuación

9.5. Avaliación


Comprende o que se fala respecto dos temas máis habituais dun ámbito próximo,

nos que se dean opinións e se fale de experiencias persoais, sempre que a

pronuncia sexa clara e se desenvolva sen modismos ou expresións pouco

frecuentes e cunha velocidade normal.

Identifica e comprende a maior parte do contido de conversas que xorden

habitualmente na práctica profesional, nas que se abordan temas relacionados co

E.O.I. de Vigo


traballo, coa educación e con asuntos públicos, sempre que sexan coñecidos e que

a conversa sexa clara e ben estruturada.

Comprende e segue instrucións que lle permiten poñer en marcha instrumentos ou

aparellos cotiáns, manexar e instalar aparellos relacionando o texto coas imaxes

que lle facilitan a súa comprensión.

Comprende as ideas principais e os detalles específicos de tipo informativo en

textos orais audiovisuais de natureza informativa (entrevistas, noticiarios,

documentais...) que estean articulados con certa lentitude e claridade e nos que se

traten temas coñecidos, aínda que non se comprendan algunhas opinións.

Comprende e segue a trama de textos e documentos audiovisuais de natureza

narrativa (películas, series...) nos que o nivel de lingua é sinxelo e estándar e as

axudas visuais permiten reconstruír o seu contido, aínda que se perda información.

Comprende e identifica palabras e ideas clave proporcionadas tanto polo texto

coma polas imaxes que o ilustran, inferindo o significado de termos a partir do

contexto lingüístico e dos coñecementos que se poidan ter do tema, doutras linguas

e das características do medio no que aparece a información.


E.O.I. de Vigo


Interactúa -inicia, mantén e finaliza- utilizando fórmulas simples en conversas

relacionadas con temas cotiáns de interese persoal, ten un repertorio lingüístico

sinxelo, ás veces precisa facer pausas para pensar o que quere dicir.

Manifesta opinións persoais, acordos e desacordos sobre temas do seu interese

persoal, académico e profesional empregando fórmulas simples.

Desenvólvese nas transaccións e xestións máis comúns da vida cotiá (p. ex. nun

asunto de saúde, xestións no banco, correos ou noutras institucións similares),

sempre que as seus interlocutores e as súas interlocutoras falen con claridade e

empreguen unha lingua estándar.

Solicita e intercambia información de forma sinxela sobre persoas, obxectos,

lugares, accións e acontecementos dentro do seu campo de interese e sobre unha

variedade de asuntos que lle son familiares do ámbito administrativo e académico,

cun repertorio léxico propio do nivel.

Fai exposicións breves, previamente preparadas, nas que pode responder, en

lingua estándar, a preguntas sinxelas que precisen aclaracións.

Interactúa de xeito sinxelo en intercambios claramente estruturados e resolve

situacións comunicativas previsibles nunha viaxe (en tendas, hoteis, transportes,

restaurantes...).

Pode participar nunha entrevista cun patrón estruturado de preguntas establecido

con anterioridade, sempre que se manteñan dentro do ámbito predicible da

interacción.

Pronuncia e entoa de xeito intelixible, aínda que resulte evidente o acento

estranxeiro ou cometa erros de pronuncia -sempre que non interrompan a

comunicación- e os/as interlocutores/as teñan que solicitar repeticións de cando en

vez.


E.O.I. de Vigo


Comprende e localiza a información relevante en textos do seu interese cun fin

particular, como poden ser cartas, catálogos, anuncios publicitarios, guías turísticas

etc.

Le cun nivel de comprensión global suficiente textos narrativos, orixinais ou

adaptados, que non presenten excesiva dificultade para o seu nivel, coa axuda do

dicionario.

Identifica e selecciona información relevante nun texto extenso (xornalístico,

catálogo, folletos...), sempre que estea relacionado co seu interese ou ámbito

profesional, coa finalidade de preparar, por exemplo, unha exposición.

Segue as instrucións que lle permiten poñer en marcha, manexar ou instalar un

aparello, relacionando o texto coas imaxes que facilitan a súa comprensión.

Comprende léxico escrito de uso frecuente relativo a asuntos cotiáns e a temas

xerais ou relacionados cos seus intereses persoais, educativos ou ocupacionais e

pode, xeralmente de xeito correcto, inferir do contexto e do cotexto os significados

dalgunhas palabras e expresións que descoñece.


Redacta notas simples e breves -que poden presentar algunhas incoherencias-

solicitando ou dando información de carácter inmediato, expresando opinións ou

desexos.

Enche impresos e formularios que demandan información persoal, académica ou do

propio ámbito profesional nos que se pode requirir algún tipo de explicación ou

aclaración.

Redacta documentos, resumos e informes moi breves e sinxelos en formato

convencional con información sobre feitos do ámbito persoal, académico e do seu

campo profesional, nos que pode ofrecer a súa opinión sobre feitos concretos.

Realiza intercambios de información, en situacións de carácter habitual, sobre

asuntos cotiáns ou de interese persoal utilizando fórmulas simples.

Toma notas concisas durante unha reunión, unha conferencia breve ou nunha

actividade de aula en lingua estándar, sempre que o tema sexa coñecido e o

discurso se formule dun modo sinxelo e se articule con claridade.

Utiliza, de xeito adecuado para facerse o bastante comprensible, os signos de

puntuación elementais (p. ex., punto, coma) e as regras ortográficas básicas (p. ex.,

E.O.I. de Vigo


uso de maiúsculas e minúsculas), así como as convencións formais máis habituais

de redacción de textos, tanto en soporte papel como dixital.


Pode facilitar a comprensión entre falantes da lingua meta ou de distintas linguas

transmitindo informacións, opinións e argumentos sinxelos.

Pode facilitar a interacción entre persoas coñecidas no ámbito persoal e público,

acomódase ao rexistro e ás funcións requiridas, aínda que non sempre o faga de

xeito fluído.

Toma notas coa información necesaria que considera importante, trasládaa ás

persoas destinatarias ou solicítaa con anterioridade para tela dispoñible.

Identifica e reelabora por escrito a información básica ou complementaria que

necesita e transmite a mensaxe con claridade e eficacia.

9.5.6. Mínimos esixibles



etc.



dicionario.














E.O.I. de Vigo










vez.

10.1 NIVEL INTERMEDIO B1.2


O alumnado que supere o nivel intermedio B1.2 poderá comunicarse en situacións cotiás









Unha vez adquiridas as competencias correspondentes ao nivel, o alumnado será capaz de:










E.O.I. de Vigo


discurso.






Producir e coproducir textos breves e sinxelos sobre temas cotiáns ou da súa

especialidade, suficientemente estruturados e adecuados ao contexto (destinatario/a,

situación, propósito) en secuencias lineais, onde conte experiencias sinxelas relacionadas

con acontecementos reais ou imaxinados, onde se xustifiquen opinións ou se expliquen

plans.






Comprender as ideas principais dun debate articulado con claridade e ben





linguaxe habitual.


expresadas en linguaxe habitual.



Comprender as ideas xerais dun programa de radio de temas coñecidos (boletín


Comprender a liña xeral de series ou películas nas que se fale articulando con



E.O.I. de Vigo












académicas.











lugares.





E.O.I. de Vigo
















10.3.5. Mediación

Interpretar durante intercambios entre amigos/as, coñecidos/as, familiares ou

colegas, nos ámbitos persoal e público (p. ex. en reunións sociais, cerimonias,

eventos, ou visitas culturais), sempre que poida pedir confirmación dalgúns detalles.

Mediar entre falantes da lingua meta ou de distintas linguas transmitindo o sentido

xeral da información e as opinións.

Tomar notas escritas sinxelas para terceiras persoas recollendo os puntos e os

aspectos máis relevantes, durante unha presentación clara e directa nunha

variedade estándar da lingua, sobre temas coñecidos ou habituais.

Resumir por escrito os puntos principais expresados en conversacións, entre dúas

ou máis persoas interlocutoras, claramente estruturadas, articuladas a velocidade

normal e nunha variedade estándar da lingua, sobre temas de interese persoal ou

do propio campo de especialización nos ámbitos académico e profesional.

E.O.I. de Vigo




Traballaranse ao longo dos dous cuadrimestres tódolos aspectos socioculturais e

sociolingüísticos integrados nas diferentes áreas temáticas y teranse en conta

especialmente as seguintes áreas: a vida cotiá, as relacións persoais e profesionais, as

convencións sociais e a linguaxe corporal.


Traballaranse ao longo dos dous cuadrimestres tódolos contidos estratéxicos tanto de

aprendizaxe como de comunicación que se relatan a continuación:




- Explicar o que sabe, como o aprendeu e dirixir a súa aprendizaxe para seguir

aprendendo.

- Planificar a propia aprendizaxe establecendo os seu propios obxectivos a curto e a

longo prazo.

- Organizar o material de aprendizaxe cos instrumentos de apoio necesarios (manuais,

caderno de aprendizaxe…).


- Utilizar todos os medios ao seu alcance (Internet, proxectos sobre diversos temas,

axuda doutros/as falantes...)





-




- Activar e procurar coñecementos previos sobre a lingua, a situación, os contidos, as

persoas...;informarse se hai axudas visuais etc.




E.O.I. de Vigo



paratextuais (entoación, velocidade…) e extratextuais (imaxes, gráficos, fotografías…).

- Restablecer e anticipar posicións en relación ao que segue no texto (palabra, frase,

resposta…).

- Reformular hipóteses sobre o contido e o contexto a partir da comprensión de novos

elementos do propio texto, utilizando o seu coñecemento e experiencias.

- Asegurar a comprensión, repetir o comprendido, preguntar sobre o dito, volver escoitar

o texto tendo en conta determinados aspectos.


entendeu.

- Recoñecer as dificultades de comprensión, debido a posibles factores de distorsión, á

velocidade coa que se expresa etc.

10.4.3. Competencias e contidos funcionáis

• Desculparse por algo e reaccionar ante a desculpa.

• Presentarse e presentar a outras persoas.

• Solicitar aclaracións ou repeticións ante dificultades de comprensión.

• Pedirlle á persoa interlocutora confirmación da comprensión.

• Relatar accións e circunstancias pasadas.

• Dar e pedir información sobre sucesos pasados.

• Expresar a necesidade ou o desexo de facer algo ou de que suceda algo.

• Dar e pedir información con distintos graos de seguridade.

• Reaccionar e cooperar na interacción.

• Utilizar as convencións propias dos textos e discursos que manexan.

• Desculparse por algo e reaccionar ante a desculpa.

• Reaccionar con expresións que amosen o sentimento adecuado á situación.

• Propoñer, aceptar, rexeitar invitacións e propostas.

• Describir persoas desde o punto de vista do carácter e do estado de ánimo.

• Preguntar e responder sobre o estado físico e anímico.

• Solicitar información sobre servizos.

• Expresar gustos, afeccións etc.

• Expresar sensacións e percepcións: medo, dificultade etc.

• Explicar un síntoma dunha enfermidade.

• Pedir e ofrecer consellos e recomendacións.

• Utilizar as convencións propias dos textos e discursos que manexan.


E.O.I. de Vigo


Textos orais:






- Enquisas

- Audiovisuais: películas, programas de lecer, telexornais, documentais, material gravado

- Presentacións

- Cancións


Textos escritos:

- Anuncios publicitarios e anuncios por palabras

- Correspondencia persoal e formal: cartas comerciais, reclamacións, notas e mensaxes...

- Textos xornalísticos: noticias, reportaxes, cartas ao director, entrevistas...

- Informes, resumos e esquemas

- Textos literarios: contos, relatos breves, poemas, teatro...

- Novelas gráficas, bandas deseñadas e tiras cómicas

- Documentos oficiais: formularios, impresos, instancias...

- Documentos comerciais: contratos, facturas, cartas comerciais...

- Catálogos

- Manuais de instrucións

- Guións

- Currículo

- Dicionarios

- Prospectos

- Receitas de cociña

- Adiviñas

- Biografías


• Oracións impersonais

• Subordinación adverbial condicional 只要...就

• Numerais (números aproximados)

• Subordinación adxectiva (ou de relativo) especificativa

• Formas de expresar en chinés a subordinación adxectiva explicativa do español

• Cambio na orde dos determinantes (posesivos, demostrativos, indefinidos e

E.O.I. de Vigo


numerais) respecto á proposición de relativo e ao nome núcleo (这三个戴眼镜的学生

都很用功/戴眼镜的这三个学生都很用功)

• Determinantes posesivos

• Adxectivos. Combinatoria con 的

• Oración adxetiva ou de relativo

• Pronome relativo 的

• Obrigatoriedade do pronome persoal co marcador activo 把

• Voz activa con 把. Combinación coa negación e cos verbos auxiliares

• Adverbios fixos 就

• Adverbios de modo e onomatopeicos coa partícula 地 (静静地,叮当叮当地)

• Usos da partícula 的

• Partícula de grao 得

• Verbos resultativos, a súa combinación cos potenciais

• Verbos direccionais simples e compostos, a súa combinación cos potenciais

• Relación entre os pronomes interrogativos e indefinidos

• Clases e usos dos verbos resultativos

• Coordinantes copulativos de uso habitual 连...也

• Numerais (fracciones, porcentaxes e múltiplos)

• Pronomes interrogativos

• Subordinantes concesivos 就是...也

• Subordinación adverbial temporal 一...就

• Valores aspectuais 起来

• Verbos resultativos, a súa combinación cos potenciais

• Verbos direccionais simples e compostos, a súa combinación cos potenciais

• Valores modais a través de verbos auxiliares: 能 e 可以

• Preposicións e posposicións

• Uso de 除了

• Pronomes interrogativos

• Valores aspectuais 下去

• Coordinantes copulativos de uso habitual 越...越


• Clima, condicións atmosféricas e ambiente: meteoroloxía, natureza, ecoloxía e

problemas ambientais…

• Identificación persoal: biografía, valores persoais,

• Traballo e profesión: tarefas que se desenvolven no traballo, desemprego e procura

de traballo, condicións laborais, seguridade e riscos laborais…

E.O.I. de Vigo


• Saúde e coidados físicos: sensacións e percepcións físicas, servizos de saúde, ,

medicina tradicional e alternativa…

• Saúde e coidados físicos: movementos, sensacións e percepcións físicas, adiccións

e drogas,

• Alimentación: dieta, nutrición e gastronomía...

• Tempo libre e actualidade: actividades de lecer e culturais, acontecementos do

momento...

10.4.7. Competencias e contidos fonéticos e fonolóxicos (para as actividades

de lingua orais) e ortotipográficos (para as actividades de lingua escrita)

Ao longo dos dous cuadrimestres revisaranse e traballaranse tódolos contidos fonético-

fonolóxicos e ortotipográficos xa traballados nos niveis A1 e A2 e farase énfase e trataranse

varios aspectos como:

- Fonemas que representan maior dificultade

- Tons: recoñecemento e produción

- Ritmo e entoación das palabras e oracións

- Recoñecemento, uso e ortografía dos caracteres

- Puntuación

10.5. Avaliación

















E.O.I. de Vigo










E.O.I. de Vigo



















restaurantes...).



interacción.




vez.


Comprende e localiza a información relevante en textos do seu interese cun fin particular,

como poden ser cartas, catálogos, anuncios publicitarios, guías turísticas etc.

Le cun nivel de comprensión global suficiente textos narrativos, orixinais ou adaptados, que

non presenten excesiva dificultade para o seu nivel, coa axuda do dicionario.

Identifica e selecciona información relevante nun texto extenso (xornalístico, catálogo,

folletos...), sempre que estea relacionado co seu interese ou ámbito profesional, coa

finalidade de preparar, por exemplo, unha exposición.

Segue as instrucións que lle permiten poñer en marcha, manexar ou instalar un aparello,

E.O.I. de Vigo


relacionando o texto coas imaxes que facilitan a súa comprensión.

Comprende léxico escrito de uso frecuente relativo a asuntos cotiáns e a temas xerais ou

relacionados cos seus intereses persoais, educativos ou ocupacionais e pode, xeralmente

de xeito correcto, inferir do contexto e do cotexto os significados dalgunhas palabras e

expresións que descoñece.


escritos



desexos.



aclaración.


















xeito fluído.



E.O.I. de Vigo







etc.



dicionario.






















vez.

E.O.I. de Vigo




O alumnado que supere o nivel intermedio B1 poderá comunicarse en situacións cotiás



















discurso.






Producir e coproducir textos breves e sinxelos sobre temas cotiáns ou da súa especialidade,

suficientemente estruturados e adecuados ao contexto (destinatario/a, situación, propósito)

en secuencias lineais, onde conte experiencias sinxelas relacionadas con acontecementos

reais ou imaxinados, onde se xustifiquen opinións ou se expliquen plans.


E.O.I. de Vigo






Comprendelas ideas principais dun debate articulado con claridade e ben





linguaxe habitual.


expresadas en linguaxe habitual.



Comprendelas ideas xerais dun programa de radio de temas coñecidos (boletín


Comprendela liña xeral de series ou películas nas que se fale articulando con



E.O.I. de Vigo












académicas.











lugares.











E.O.I. de Vigo










11.3.5. Mediación

Interpretar durante intercambios entre amigos/as, coñecidos/as, familiares ou colegas, nos

ámbitos persoal e público (p. ex. en reunións sociais, cerimonias, eventos, ou visitas

culturais), sempre que poida pedir confirmación dalgúns detalles.

Mediar entre falantes da lingua meta ou de distintas linguas transmitindo o sentido xeral da

información e as opinións.

Tomar notas escritas sinxelas para terceiras persoas recollendo os puntos e os aspectos

máis relevantes, durante unha presentación clara e directa nunha variedade estándar da

lingua, sobre temas coñecidos ou habituais.

Resumir por escrito os puntos principais expresados en conversacións, entre dúas ou máis

persoas interlocutoras, claramente estruturadas, articuladas a velocidade normal e nunha

variedade estándar da lingua, sobre temas de interese persoal ou do propio campo de

especialización nos ámbitos académico e profesional.



� Cociña e gastronomía en China.

� A familia e sociedade en China.

� Hábitos de vida en China.

� Novas tribos urbanas en China.

� Internet en China.

� Festividades e costumes tradicionais chineses.

� As superficies comerciais en China.


� Poder comprender a carta dun restaurante.

E.O.I. de Vigo


� Poder comprender, explicar e redactar unha receita de cociña.

� Ser capaz de ter unha conversa nun restaurante: pedir pratos e bebida,

falar das características dos pratos, etc.

� Comprender textos que falan da familia e as relacións humanas e sociais.

Falar sobre a familia e as relacións humanas e sociais.

� Poder expresar a opinión sobre a familia e as relacións humanas e

sociais.

Poder preguntar e comprender algún aspecto da familia e as relacións

humanas e sociais.

� Comprender textos que falan de saúde e coidados físicos.

� Falar sobre saúde e coidados físicos.

� Ser capaz de utilizar algúns bens e servizo (hospital, correos, policía,…).

� Poder expresar a opinión sobre saúde e coidados físicos.

� Poder preguntar e comprender por diferentes aspectos da saúde e os

coidados físicos.

� Comprender textos que falan de a muller e sociedade.

� Comprender textos que falan de as novas tribos urbanas en China.

� Falar sobre muller e sociedade.

� Poder expresar a opinión sobre muller e sociedade.

� Poder preguntar e comprender por diferentes aspectos das novas tribos

urbanas en China.

� Poder comprender e redactar un CV (repaso).

� Poder comprender e redactar unha carta de presentación (repaso).

� Poder comprender anuncios de traballo.

� Comprender textos que falan de a ciencia e tecnoloxía.

� Comprender as instrucións dun aparato de uso cotián.

� Falar sobre a ciencia e tecnoloxía.

� Ser capaz de buscar por Internet, utilizar o correo electrónico, entrar en

chats, etc.

� Poder expresar a opinión sobre a ciencia e tecnoloxía.

� Poder preguntar e comprender algún aspecto da ciencia e tecnoloxía.

� Poder comprender e redactar textos relacionados con festividades

tradicionais chinesas e españolas (repaso).E.O.I. de Vigo


� Poder falar, expresar opinión, preguntar e comprender algún aspecto e a

opinión de festividades tradicionais chinesas e españolas (repaso).

� Poder comprender, redactar textos e falar sobre o sistema educativo.

� Poder comprender e redactar textos relacionados con compras: regateo e

compras en Internet.

� Poder falar, expresar opinión, preguntar e comprender algún aspecto e a

opinión sobre obxetos adquiridos ou en proceso de compra.

� Poder comprender, redactar textos e discutir sobre una compra. (expresar

dúbida, desacordo ou desconfianza).

� Poder expresar comparación entre obxectos no proceso de compra.


� Comprender a carta dun restaurante.

� Comprender, explicar e redactar unha receita de cociña.

� Ter unha conversa nun restaurante: pedir pratos e bebida, falar das

características dos pratos, etc.

� Expresar sorpresa.

� Aclarar un punto de vista.

� Consolar a alguén.

� Tomar unha decisión.

� Comprender textos que falan da familia e as relacións humanas e sociais.

� Falar sobre a familia e as relacións humanas e sociais.

� Expresar a opinión sobre a familia e as relacións humanas e sociais.

� Preguntar e comprender algún aspecto da familia e as relacións humanas

e sociais.

� Falar de hábitos de vida saudables e non saudables.

� Entender conversa e ser capaz de conversar sobre accidentes.

� Ser capaz de ter unha conversa en algúns bens e servizos.

� Falar de a muller e sociedade.

� Entender conversas e ser capaz de conversar sobre a muller e sociedade.

� Entender conversas e ser capaz de conversar sobre as novas tribos

urbanas en China.

� Comprender e redactar un CV (repaso).

E.O.I. de Vigo


� Comprender e redactar unha carta de presentación (repaso).

� Comprender anuncios de traballo.

� Comprender textos que falan da ciencia e tecnoloxía.

� Falar sobre a ciencia e tecnoloxía.

� Facer buscas por Internet, utilizar o correo electrónico, mensaxería

instantánea, etc.

� Expresar a opinión sobre a ciencia e tecnoloxía.

� Preguntar e comprender algún aspecto da ciencia e tecnoloxía.

� Comprender e redactar textos relacionados con festividades e costumes

tradicionais chineses e españois.

� Falar, expresar opinión, preguntar e comprender algún aspecto e a

opinión de sobre festividades tradicionais chinesas e españolas.


� Comprender e redactar textos relacionados con compras en España, en

China e noutros países do mundo.

� Comprender, redactar textos e falar sobre modelos de compras e

comparacións.

� Expresar dúbida e incredulidade.


� Receita de cociña.

� Menú de restaurante.

� Redacción sobre a gastronomía dun lugar.

� Exposición oral sobre como elaborar un prato.

� Diálogo con outra persoa nun restaurante: pedir pratos e bebida, falar das

características dos pratos, etc.

� Redacción sobre a familia e as relacións humanas e sociais.

� Exposición oral sobre a familia e as relacións humanas e sociais.

� Diálogo con outra persoa sobre a familia e as relacións humanas e sociais.

� Texto descritivo e expositivo.

� Redacción sobre saúde e coidados físicos.

� Exposición oral sobre a saúde e coidados físicos.

� Diálogo con outra persoa utilizando algún servizo.

� Texto descritivo e expositivo.

E.O.I. de Vigo


� Exposición oral sobre muller e sociedade.

� Diálogo con outra persoa sobre as novas tribos urbanas en China.

� Material de Internet: páxinas web, correo electrónico, mensaxería

instantánea, redes sociais, etc.

� Redacción sobre a ciencia e a tecnoloxía na nosa vida.

� Exposición oral sobre a ciencia e a tecnoloxía na nosa vida.

� Diálogo con outra persoa sobre a ciencia e a tecnoloxía na nosa vida.

� Comprender e redactar textos relacionados con festividades e costumes

tradicionais chineses e españois.

� Falar, expresar opinión, preguntar e comprender algún aspecto e a opinión de

sobre festividades tradicionais chinesas e españolas.


� Comprender e redactar textos relacionados con compras en España, en

China e noutros países do mundo.

� Falar, expresar opinión, preguntar e comprender algún aspecto e a opinión

sobre compras en España e China.

� Comprender, redactar textos e falar sobre modelos de compras e

comparacións.

� Expresar dubida e incredulidade.

� Regatear.


Expresión da sorpresa: 怎么回事？ // 怎么变得这么快？ // 我怎么也不明白.

A estrutura 由 + SN + V：今天是我约大家来的，就该由我付钱.

A estrutura 按(着) + SN + V：我们是按蒙族的习惯吃的.

Expresión do orde de accións: 首（先）/ 再 / 又 / 接着 / 然后 / 最后.

Usos ampliados de 下去.

Pronomes interrogativos cun significado xeral (2):

� 例如：谁埋单都一样。他什么都不想吃。

Comparación utilizando a preposición 比 (2).

Conxuncións 越……越……

A estrutura 说到 + SN/SV/S-P：说到宴席，我们只请亲戚朋友在一起喝杯

酒.

Outros usos de 说：你们胡同的人不说你吗？

E.O.I. de Vigo


O uso de 俩 = 两个：说道我们俩结婚的事儿……

Outros usos de 老：老房子，老光盘，老电影，老脑筋等.

Expresións para aclarar un punto de vista: 我想说的不是这个意思.

Expresións de consolo: 你别生气 // 您听我慢慢说 // 他不了解这件事儿.

Expresións de decisión: 我看就怎么决定了 // 就这样吧.

Tipos de complementos:

� Complemento de estado: 你来得真早.

� Complemento de grao: 昨天热极了.

� Complemento de resultado: 她戴上了那条围巾.

� Complemento de potencia: 他今天做得完这些练

习 // Adj. + 的不得了.

Usos flexibles dos pronomes interrogativos:

� Para indicar preguntas retóricas: 谁说他不去？

� Para indicar algo indefinido: 你想喝一点儿什么吗？

� Para indicar denotación xeral: 这么好的京剧，谁都想看.

� Particular denotación en oracións compostas: 我们楼里谁也不认识谁.

Os adverbios 再 e 又.

As conxuncións 然而 e 倒是.

As oracións con 除非 : condición imprescindible para acadar un certo

resultado.

O uso de 省得.

Facer hipoteses con：假如 // 假使 // 即使.

O uso da conxunción 由于.

A nominalización do verbo coa estrutura 所 + V.

A estrutura SV/S-P + 的前: 他考上大学的前一年.

O uso de 替.

O uso de 整.

As construcións adverbiais:

� 总(是) + V/A

� 终于 + V/A

� 究竟 + V/A.

E.O.I. de Vigo


As construcións con verbos auxiliares:

� 必须 + V/A

� 不必

As conxuncións:

� A + 的多

� 一天比一天 + A

� 不是……，而是……

� 不是……，就是……

O uso do adverbio 几乎: para indicar que se está moi preto do total ou case

pasa algo.

O uso da conxunción 为了 : para indicar un obxectivo ou xustificar unha

acción.

O uso de 占: para indicar a proporción ou percentil de algo.

A estrutura 只有……才…… : para indicar unha condición imprescindible

para que algo sexa posible.

A estrutura 不……不…… : a dobre negación para resaltar nunha situación

positiva.

A estrutura 没有……不…… : a dobre negación para indicar unha condición

imprescindible para que algo sexa posible.

A estrutura 在 … … 中 : para indicar unha situación ou momento

determinados.

A estrutura 要是……就……: relación causa efecto.

O uso dos verbos:

� 靠：靠＋O: 律师靠帮助别人打官司挣钱。

� 受：受欢迎。/ 受批评。

O uso da preposición 关于：关于就业的问题，这是大家都很关心的大事.

O uso de 之内：NP ＋之内: 东校区之内不能停放汽车.

As estruturas:

� V + O + V + O …… (con verbos pivotales): 老师教

我们用中文写个故事.

� 即使 ……, 也 ……

� 不管……, 都 / 也 ……

E.O.I. de Vigo


O uso dos adverbios:

� 好（＝可以）：他们想快一点儿把东西卸，好让司

机回城去。

� 怪不得：下大雨，怪不得这么冷。

� 尤其：张教授爱好养花，尤其喜欢养君子兰。

� 连忙：客人都坐下了，他连忙送上茶。

� 受：受欢迎。／受批评。

O uso das estruturas:

� 难道／难道说：大家都知道明天要考口语，难道你

不知道吗？

� 不但＋不／没……,反而……：他这次病好以后，身

体反而比以前更好了。

� 不是 ……, 就是 ……

O uso dos adverbios:

� 就，遍，一下子，从来.

O uso das estruturas:

� 是……的. A posición do obxecto en 是……的.

� 看你说的 para expresar leve desacordo coa opinión doutra persoa.

� 真……啊！para expresar un eloxio ou un certo ton irónico.

� Reduplicación de verbos e adxectivos (repaso).

� Maneiras de expresar comparacións (repaso).

Expresar o resultado dunha conclusión (repaso).


� Restaurante.

� Comida.

� Cociña.

� A familia, relacións humanas e sociais.

� Saúde e coidados físicos. Bens e servizos.

� Muller e sociedade. Novas tribos urbanas en China.

� Ciencia e tecnoloxía.

� Festividades e costumes tradicionais.

� Sistema educativo.

E.O.I. de Vigo


� Mercados, centros comerciais, modelos de compra.

� Compras en Internet.

11.4.7. Competencias e contidos fonéticos e fonolóxicos (para as actividades

de lingua orais) e ortotipográficos (para as actividades de lingua escrita)

Ampliación no recoñecemento e uso de carácteres.

Recoñecemento e produción dos fonemas vocálicos e consonánticos.(Repaso)

Recoñecemento e produción dos tons. (Repaso)

Entoación para as funcións comunicativas traballadas.

Utilizar a ortografía correcta do vocabulario usual empregado, incidindo nas


Recoñecemento e uso duns mil cincocentos caracteres e palabras.

11.5. Avaliación




















E.O.I. de Vigo
























restaurantes...).



interacción.




vez.

E.O.I. de Vigo





etc.



dicionario.




Segue as instrucións que lle permiten poñer en marcha, manexar ou instalar un

aparello, relacionando o texto coas imaxes que facilitan a súa comprensión.

Comprende léxico escrito de uso frecuente relativo a asuntos cotiáns e a temas

xerais ou relacionados cos seus intereses persoais, educativos ou ocupacionais e

pode, xeralmente de xeito correcto, inferir do contexto e do cotexto os significados

dalgunhas palabras e expresións que descoñece.


escritos



desexos.



aclaración.









E.O.I. de Vigo











xeito fluído.








etc.



dicionario.












E.O.I. de Vigo












vez.



O alumnado que supere o nivel intermedio B2.1 poderá comunicarse sen esforzo con certo

grao de fluidez e naturalidade en situacións habituais e específicas –sen erros importantes e

cunha pronuncia clara–; posuirá conciencia lingüística suficiente para corrixirse e resolver

ambigüidades; terá en conta a situación comunicativa para adaptarse ao rexistro;

comprenderá textos orais e escritos de certa complexidade e distinguirá sen dificultade as

ideas principais en textos de carácter concreto e abstracto. Será quen de producir textos

claros e detallados sobre temas xerais diversos, poderá defender puntos de vista sobre

cuestións xerais, indicando os puntos a favor e en contra e buscando argumentos para as

distintas opcións.

O alumnado que acade este nivel disporá dun coñecemento da lingua suficiente para

matizar e argumentar, gozará dun amplo repertorio de estruturas morfosintácticas variadas

e algunhas complexas e disporá dunha riqueza léxica suficiente para expresarse, incluídas

expresións idiomáticas de uso común.


Comprender o sentido xeral e as ideas principais dun discurso extenso ben organizado e

relativamente complexo, sobre temas coñecidos ou técnicos da súa especialidade, de

carácter concreto ou abstracto, en lingua estándar e transmitido a velocidade normal

mediante calquera canle.

E.O.I. de Vigo


Producir e coproducir descricións de temas concretos e abstractos en diferentes rexistros

da lingua estándar, e participar en conversas e debates que traten temas cotiáns e nos que

se requira certa fluidez e espontaneidade, confirmando a súa comprensión, defendendo os

seus puntos de vista e facilitando a participación, cunha pronuncia e unha entoación claras,

aínda que sexa evidente o acento estranxeiro, cometa erros e se poida corrixir.

Comprender o sentido xeral, as ideas principais e os detalles máis relevantes de textos

extensos e de certa complexidade, tanto abstractos como concretos, sobre temas xerais

diversos do ámbito persoal e profesional, redactados en lingua estándar e que conteñan

expresións idiomáticas de uso común, un amplo vocabulario e unha ampla gama de

estruturas sintácticas, identificando con rapidez o contido e a importancia da información,

aínda que teña dificultades en períodos complexos ou nas partes máis difíciles, que poderá

reler.

Producir e coproducir textos de certa extensión, ben organizados e con certo detalle,

aínda que de complexidade limitada, sobre unha ampla serie de temas concretos e

abstractos da vida cotiá ou relacionados coa súa especialidade, mesmo sintetizando

información e argumentos procedentes de varias fontes. Utilizar unha ampla gama de

recursos lingüísticos adecuándoos á situación comunicativa (rexistro, estilo), de maneira

que os textos mostren unidade e coherencia interna, aínda que sexan esquemáticos e

simples.

Mediar entre falantes da lingua meta ou de distintas linguas, oralmente ou por escrito, en

situacións tanto habituais como máis específicas ou de certa complexidade nos ámbitos

persoal, público, académico e profesional.



Comprender conversas que presenten argumentación, aínda que con algunhas

limitacións para captar a ironía e o humor.

Comprender exposicións relativamente complexas sobre temas coñecidos,

producidas a velocidade normal, en lingua estándar, cunha pronuncia clara e con

marcadores explícitos.

Comprender información en mensaxes e avisos detallados feitos en lugares

públicos na variedade estándar da lingua.

Comprender películas e series cunha trama sinxela e predicible, articuladas con

claridade, a velocidade normal e en lingua estándar.

Comprender programas de actualidade, sobre temas de interese xeral e de temática

coñecida, transmitidos nos medios de comunicación.

Comprender as liñas argumentais e as ideas principais dunha actividade

E.O.I. de Vigo


lingüisticamente complexa, producida no ámbito académico ou na área profesional

da súa especialidade.


Interactuar espontaneamente en conversas sobre temas de interese persoal ou

relacionados coa súa especialidade.

Resolver problemas relativos ao aloxamento, comida ou actividades comerciais,

pedir información, expresar agrado ou desagrado co servizo e explicar brevemente

un problema.

Explicar os síntomas relacionados cunha doenza e pedir información sobre os

servizos de saúde e tratamento.

Dar opinión e argumentar, aínda que con algunhas limitacións e dificultades, en

conversas e debates sobre temas coñecidos.

Pedir información complementaria ou aclaracións, por exemplo, no ámbito

profesional ou académico, nunha visita guiada…

Expresar puntos de vista con claridade e de forma sinxela en discursos formais e

reunións de traballo.

Facer preguntas nun relatorio, aula ou seminario sobre un tema coñecido ou

previsible, aínda que a complexidade dos textos poida supoñer algunha dificultade.

Realizar unha presentación simple e curta sobre un tema coñecido, expoñendo

experiencias, feitos etc.


Comprender con suficiente detalle correspondencia formal e informal, na que se

utilice algún modismo ou expresión coloquial de uso frecuente.

Comprender diferentes tipos de textos, de temática xeral e de áreas específicas do

seu interese, publicados nos medios de comunicación.

Comprender formularios administrativos habituais do ámbito persoal e profesional.

Comprender artigos e informes breves sobre temas actuais onde se adopten

diferentes puntos de vista.

Comprender instrucións, informacións técnicas e de funcionamento de produtos de

uso común relacionados coa súa profesión ou do seu interese.

Comprender textos relacionados con materiais de cursos de formación académica,

tanto abstractos como concretos, de temas do seu ámbito de coñecemento.

Seguir a liña argumental de textos literarios contemporáneos de estrutura sinxela

con amplo vocabulario (con axuda do dicionario).

E.O.I. de Vigo



Escribir textos relatando feitos sinxelos, coherentes e con cohesión, de experiencias

da vida cotiá.

Redactar informes breves transmitindo información e desenvolvendo argumentos, a

favor e en contra, sobre asuntos de actualidade ou de temas da súa especialidade,

aínda que requiran ser revisados.

Resumir ou reformular escritos breves dos medios de comunicación ou doutras

fontes (p. ex. noticias e fragmentos de entrevistas ou documentais que conteñen

opinións, argumentos e análises) así como a trama e a secuencia dos

acontecementos de películas ou de obras de teatro.

Tomar notas nun relatorio claramente estruturado, nunha aula ou seminario sobre

cuestións de actualidade coñecidas ou sobre temas da súa especialidade.

Describir de xeito preciso e bastante detallado unha persoa, obxecto, servizo ou

situación.

Facer comentarios sobre películas, libros, obras de teatro, manifestacións artísticas

etc.

Producir textos de carácter académico, aínda que cun grao de elaboración limitada.

12.3.5. Mediación

Sintetizar e transmitir oralmente a terceiras persoas o sentido xeral, a información

esencial, os puntos principais, os detalles máis relevantes, as opinións e actitudes,

recompilados de diversos textos orais ou escritos procedentes de distintas fontes,

sempre que os ditos textos estean ben organizados e producidos nalgunha

variedade estándar da lingua, aínda que poida ter dificultade coas expresións

idiomáticas.

Sintetizar e transmitir por escrito a terceiras persoas o sentido xeral, a información

esencial, os puntos principais, os detalles máis relevantes, as opinións e actitudes

recompilados de diversos textos orais ou escritos procedentes de distintas fontes

sempre que os ditos textos estean ben organizados, producidos nalgunha variedade

estándar da lingua e que se poidan volver escoitar ou reler as seccións difíciles.



Teranse en conta os marcadores lingüísticos das relacións sociais en China, normas

de cortesía, rexistros nas seguintes áreas: a vida cotiá, os servizos públicos, as

condicións de vida, as relacións persoais, as convencións sociais, os valores e

crenzas.

E.O.I. de Vigo


Os conceptos chineses de mianzi, guanxi, reunións familiares, formas de tratamento

e cortesía, xerarquía, reunións informais e formais, entrevistas de traballo, negocios,

etc.


1. As estratexias de aprendizaxe.

O alumnado poderá:

- Explicar o que sabe, como o aprendeu e dirixir a súa aprendizaxe para seguir

aprendendo.

- Planificar a propia aprendizaxe establecendo os seu propios obxectivos a curto e a

longo prazo.

- Organizar o material de aprendizaxe cos instrumentos de apoio necesarios (manuais,

caderno de aprendizaxe…).


- Utilizar todos os medios ao seu alcance (Internet, proxectos sobre diversos temas,

axuda doutros/as falantes...)





2. As estratexias de comunicación

O alumnado poderá:

- Activar e procurar coñecementos previos sobre a lingua, a situación, os contidos, as

persoas...;informarse se hai axudas visuais etc.





paratextuais (entoación, velocidade…) e extratextuais (imaxes, gráficos, fotografías…).

- Restablecer e anticipar posicións en relación ao que segue no texto (palabra, frase,

resposta…).

E.O.I. de Vigo


- Reformular hipóteses sobre o contido e o contexto a partir da comprensión de novos

elementos do propio texto, utilizando o seu coñecemento e experiencias.

- Asegurar a comprensión, repetir o comprendido, preguntar sobre o dito, volver escoitar

o texto tendo en conta determinados aspectos.


entendeu.

Recoñecer as dificultades de comprensión, debido a posibles factores de distorsión, á

velocidade coa que se expresa etc.


Usos asertivos, relacionados coa expresión do coñecemento e a opinión:

- Formular hipóteses sobre un determinado suceso presente ou pasado.

- Comprender e expresarse con suficiencia en contextos académicos.

- Redactar textos de ámbito académico.

- Entender e aventurar un diagnóstico simple.

- Desenvolverse con soltura nun comercio.

- Expresar opinións sobre comportamentos, feitos e situacións.

- Construír argumentos razoados.

- Comparar e contrastar alternativas.

- Reproducir mensaxes e opinións doutras persoas.

- Sintetizar unha información.

- Especular sobre causas e consecuencias.

- Contrastar alternativas e sopesar vantaxes e desvantaxes.

- Expresar hipóteses e posibilidades no pasado.

- Recoñecer o grao de formalidade de diferentes textos.

- Referir o contido dunha postal, dun correo electrónico, dunha información

E.O.I. de Vigo


periodística

-

Usos compromisorios, relacionados coa expresión de ofrecemento, a intención, a

vontade e a decisión:

- Poñer condicións para unha acción futura.

- Negociar un acordo.

- Ofrecerse a facer algo, ofrecer axuda.

- Expresar intención ou vontade.

Usos directivos, teñen como finalidade que o/a destinatario/a faga ou non faga algo:

- Pedir opinións sobre algo ou alguén.

- Facer correccións, aclaracións, rectificacións etc.

- Lembrarlle algo a alguén ou advertir a outra persoa sobre algo.

Descubrir nun texto erros ou usos lingüísticos incorrectos.

Usos fáticos e solidarios, que se realizan para manter o contacto social:

- Participar adecuadamente en diferentes tipos de situacións sociais.

- Actuar segundo as conviccións propias da comunidade en que se integre (visitas,

invitacións, aceptación, rexeitamento...)

Usos expresivos, cos que se expresan determinadas situacións:

- Narrar unha lembranza empregando tempos do pasado.

- Expresar dúbidas.

- Presentar unha queixa ou reclamación.

- Mostrar sorpresa e admiración.

- Describir cambios de personalidade.

- Discutir sobre a información recibida.


Textos orais:

E.O.I. de Vigo







- Enquisas

- Audiovisuais: películas, programas de lecer, telexornais, documentais, material

gravado

- Presentacións

- Cancións


Textos escritos:

� Anuncios publicitarios e anuncios por palabras

� Correspondencia persoal e formal: cartas comerciais, reclamacións, notas e mensaxes...

� Textos xornalísticos: noticias, reportaxes, cartas ao director, entrevistas...

� Informes, resumos e esquemas

� Textos literarios: contos, relatos breves, poemas, teatro...

� Novelas gráficas, bandas deseñadas e tiras cómicas

� Documentos oficiais: formularios, impresos, instancias...

� Documentos comerciais: contratos, facturas, cartas comerciais...

� Catálogos

� Manuais de instrucións

� Guións

� Currículo

� Dicionarios

� Prospectos

� Receitas de cociña

� Adiviñas

� Biografías


- Flexión de xénero e número do substantivo e do adxectivo

- Posición e gradación do adxectivo. A comparación

- Pronome tónico e átono. Presenza e ausencia. Función de suxeito e complemento

- Determinantes. Artigo, demostrativo, posesivo, indefinido, cuantificadores

E.O.I. de Vigo


- Posición e concordancia dos elementos da oración

- Uso da impersonalidade

- Usos do tempo de indicativo e subxuntivo en verbos regulares e irregulares máis

frecuentes

- Uso do imperativo afirmativo e negativo

- O aspecto. Incoativo, durativo

- O modo. Expresión de cortesía, desexo, recomendación, condición

- O discurso referido: estilo directo e estilo indirecto

- Réxime preposicional con verbos frecuentes

- Adverbios. Usos e formas máis frecuentes

- Conxuncións coordinantes e subordinantes máis usuais

- Posición e concordancia dos elementos oracionais

- Oración simple: enunciativa, afirmativa, negativa, interrogativa, exclamativa,

impersoal

- Oración composta. Coordinación

- Oración composta. Subordinación: de relativo, temporais, lugar, modo, causais,

finais, condicionais

- Correlación temporal nas oracións

- Uso de conectores propios do nivel

- Gramática textual. Procedementos de organización estrutural de textos orais e

escritos


- Actividades artísticas: música e danza, arquitectura, pintura e escultura, literatura,

fotografía, artesanía, cine e teatro, novas manifestacións artísticas…

- Actividades económicas e comerciais: comercio, entidades e empresas, industria…

- Alimentación: dieta, nutrición e gastronomía...

- Ciencia e tecnoloxía: avances científicos e tecnolóxicos, tecnoloxías da información

e da comunicación...

- Clima, condicións atmosféricas e ambiente: paisaxe urbana e rural, meteoroloxía,

natureza, ecoloxía e problemas ambientais…

- Educación: o sistema educativo, innovacións, problemas e conflitos…

- Identificación persoal: títulos e tratamentos, biografía, valores persoais, afeccións…

- Información e medios de comunicación: prensa escrita, televisión e radio, Internet….

- Política e sociedade: institucións, formas de goberno, conflitos e movementos

sociais, modas e tendencias sociais...

- Relacións humanas e sociais: tipos e formas de relacións sociais, celebracións e

E.O.I. de Vigo


actos familiares, sociais e relixiosos…

- Saúde e coidados físicos: movementos, sensacións e percepcións físicas, servizos

de saúde, adiccións e drogas, medicina tradicional e alternativa, estética…

- Tempo libre e actualidade: actividades de lecer e culturais, acontecementos do

momento...

- Traballo e profesión: tarefas que se desenvolven no traballo, desemprego e procura

de traballo, condicións laborais, seguridade e riscos laborais…

- Viaxes e transportes: planificación das vacacións, experiencias persoais, problemas

e incidencias...

- Vivenda, fogar e contorna: tipos de vivenda, compra e alugueiro, mudanza e

instalación, equipamento e decoración...



- Os fonemas que presentan maior dificultade.

- A entoación para acadar as funcións comunicativas traballadas.

- A adecuación da entoación ás intencións comunicativas.

- A entoación dos distintos tipos de oración de textos orais e escritos.

- Ampliación no recoñecemento e uso de carácteres.

- Recoñecemento e produción dos fonemas vocálicos e consonánticos.(Repaso)

- Recoñecemento e produción dos tons. (Repaso)

- Entoación para as funcións comunicativas traballadas.

- Utilizar a ortografía correcta do vocabulario usual empregado, incidindo nas


- Recoñecemento e uso duns mil oitocentos caracteres e palabras.

12.5. Avaliación


Comprende exposicións públicas de certa complexidade referidas a temas dos que

se ten algún coñecemento previo ou relacionado coa experiencia académica ou a

actividade profesional, aínda que ás veces lle resulte difícil acadar un bo nivel de

comprensión se o discurso non está ben organizado e carece de fío condutor.

Comprende textos bastante extensos transmitidos por diferentes medios: noticias,

programas de debate, películas de trama sinxela, representacións teatrais.

Procurarase que haxa unhas boas condicións acústicas, que o discurso estea ben

organizado e que a estrutura do discurso sexa clara.

E.O.I. de Vigo


Comprende o que se di en conversacións e transaccións en lingua estándar a

velocidade normal, nas que pode haber cambios de tema e interrupcións, con

interaccións ben organizadas, seguindo as argumentacións e interpretando todos os

detalles.

Comprende textos producidos en diferentes situacións de comunicación que

conteñen informacións precisas, por exemplo, unha axenda de traballo, avisos

concretos feitos nun lugar público no que as condicións acústicas non son moi

boas...


Interactúa -inicia, mantén e remata- de forma cooperativa en conversas sobre temas

de interese persoal ou relacionados coa súa especialidade, valéndose dun repertorio

lingüístico sinxelo pero eficaz, nas que expón as súas opinións e as argumenta, se

se fala en lingua estándar e a unha velocidade media.

Desenvólvese en transaccións da vida cotiá -aloxamento, restaurantes ou

actividades económicas- expresando agrado ou desagrado ou explicando o motivo

dun problema, se ten a cooperación da persoa interlocutora.

Expresa e intercambia puntos de vista de forma breve, sinxela e eficaz en conversas

formais e reunións de traballo, pedindo información se a precisa e ofrecendo breves

razoamentos e explicacións nunha lingua estándar e en rexistro formal, utilizando

estruturas e léxico sinxelos, pero adecuados á situación de comunicación.

Realiza en lingua estándar narracións, descricións sobre diversos temas do ámbito

persoal, académico e profesional.

Fai presentacións breves -sempre que poida preparalas previamente- sobre temas

coñecidos ou do seu interese, en lingua estándar, claras e ben estruturadas,

respondendo a preguntas aclaratorias ou complementarias, aínda que poida precisar

repeticións ou aclaracións.

Realiza intercambios de información sobre asuntos cotiáns de interese persoal ou

profesional, utilizando fórmulas simples.

É capaz de reelaborar información procedente de distintas fontes, de sintetizala e

de comunicala de maneira oral.

Presenta unha pronunciación e entoación claras e naturais, aínda que o acento

estranxeiro sexa perceptible.

Exprésase con claridade suficiente e un ritmo bastante uniforme, sen manifestar

ostensiblemente que teña que limitar o que quere dicir. Dispón de suficientes

recursos lingüísticos para facer descricións claras, expresar os seus puntos de vista

e desenvolver argumentos, para iso utiliza algunhas estruturas complexas, sen que

E.O.I. de Vigo


se lle note moito que está buscando as palabras que precisa.


Comprende información esencial e detalles relevantes en cartas, correos

electrónicos e outras informacións de interacción escrita na que aparezan queixas,

reclamacións, peticións, citacións…, que versen sobre temas da vida social, persoal

e da propia especialidade.

Segue as fases detalladas en instrucións ou en textos legais habituais e é quen de

comprender normativas ou regulamentos, aínda que presenten vocabulario técnico e

específico.

Distingue entre feitos, opinións, argumentos, sucesos…, e interpreta o que le

identificando con precisión os argumentos dos distintos puntos de vista, os matices

de sentido e as posturas concretas.

Identifica a intención do texto (solicitar, reclamar, citar...) e comprende vocabulario,

expresións e estruturas que comuniquen ofrecementos, prazos, acordos,

xustificacións… É quen de reaccionar á vista da información esencial e os detalles

relevantes do texto de que se trate.


escritos

Escribe correspondencia persoal sinxela e breve na que se solicite información, se

expresen sentimentos, reaccións, desexos e aspiracións e se expliquen problemas

utilizando un repertorio léxico e un rexistro axeitados á situación de comunicación.

Resume ou reformula información de diversas fontes e parafrasea pasaxes breves

coa intención de transmitir de maneira simple a información orixinal da fonte.

Escribe textos narrativos e descritivos coherentes e ben estruturados en lingua

estándar, relatando feitos sinxelos relativos a experiencias da vida cotiá, do ámbito

académico ou do seu campo profesional.

Toma notas e redacta informes breves e sinxelos en formato convencional,

transmitindo información sobre feitos comúns de asuntos de actualidade ou de

temas da súa especialidade desenvolvendo argumentos tanto a favor como en

contra.

Escribe pequenas recensións -imitando modelos- sobre películas, libros e

manifestacións artísticas e culturais utilizando vocabulario específico do nivel.

Utiliza con razoable corrección, aínda que poida manifestar influencia doutra/s

lingua/s, os patróns ortotipográficos de uso común e máis específico (p. ex.,

parénteses, guións, abreviaturas, asteriscos, cursiva) e aplica con flexibilidade as

E.O.I. de Vigo


convencións formais máis habituais de redacción de textos, tanto en soporte papel

como dixital.

É capaz de reelaborar información procedente de distintas fontes, de sintetizala e

de comunicala de maneira escrita.


Transmite de maneira oral e con suficiencia tanto a información como, se é o caso,

o ton e as intencións dos e das falantes ou autores/as -sempre que se fale sobre

temas coñecidos- de maneira organizada e en lingua estándar.

Reelabora documentos claros, en lingua estándar, de temas coñecidos procedentes

dos medios de comunicación (orais e escritos) e sabe superar as diferenzas con

respecto ás linguas e culturas propias e os estereotipos.

Repite ou reformula a información de maneira máis sinxela para facérllela máis

comprensible ás persoas receptoras.

Organiza adecuadamente a información que pretende ou debe transmitir e detállaa

de xeito satisfactorio para poder comunicala novamente con claridade e eficacia.


Comprende e localiza a información relevante e máis básica en textos do seu

interese cun fin particular, como poden ser cartas, catálogos, anuncios publicitarios,

guías turísticas etc.

Le cun nivel de comprensión global suficientemente aceptable en textos narrativos,

orixinais ou adaptados, que non presenten excesiva dificultade para o seu nivel, coa

axuda do dicionario.

Identifica e selecciona, aínda que ás veces con dificultade, información relevante

nun texto extenso (xornalístico, catálogo, folletos...), sempre que estea relacionado

co seu interese ou ámbito profesional, coa finalidade de preparar, por exemplo, unha

exposición.


asuntos cotiáns ou de interese persoal utilizando fórmulas simples, ainda que a

veces con dificultade.





E.O.I. de Vigo











Pronuncia e entoa de xeito intelixible, aínda que resulte evidente o acento estranxeiro ou

cometa erros de pronuncia -sempre que non interrompan a comunicación- e os/as

interlocutores/as teñan que solicitar repeticións de cando en vez.

13. TEMPORALIZACIÓN

Con carácter xeral, os contidos repartiranse ao longo do curso en dous cuadrimestres

marcados polas probas de progreso.

A distribución dos contidos responderá ao establecido polo departamento, aínda que poderá

sufrir modificacións se o ritmo da clase así o require, xa que a programación enténdese

como un documento flexible.

Os contidos agruparanse en unidades didácticas, que se secuenciarán en sesións ao longo

de todo o curso. Deste xeito garántese que as horas de docencia que lle corresponden a

cada curso se impartan de maneira efectiva e controlada.

Na temporalización tamén se terá en conta a progresión da aprendizaxe, así as unidades

con contidos máis complexos contarán con máis tempo cás que sexan de ampliación,

repaso ou introdución de contidos menos esixentes.

A1, A2.1, A2.2

Secuenciación e temporalización das

unidades didácticas

U1 Setembro - outubro

U2 Novembro

E.O.I. de Vigo


U3 Novembro - decembro

U4 Xaneiro

U5 Febreiro - marzo

U6 Marzo – abril

U7 Abril

U8 Maio

B1.1, B1.2, B1.3, B2.1

Secuenciación e temporalización das

unidades didácticas

U1 Setembro - Outubro

U2 Outubro

U3 Novembro

U4 Decembro

U5 Xaneiro -Febreiro

U6 Marzo

U7 Abril

Repaso Maio

3. METODOLOXÍA

Tendo en conta os principios metodolóxicos expresados no ar�go 7, do Decreto 81 / 2018 do 19 de

xuño, que á súa vez recollen os do Consello de Europa desenvoltos no MECR, as ensinanzas de

idiomas estarán orientadas ao desenvolvemento das dis�ntas ac�vidades de lingua, polo que se

deberá abordar o ensino do idioma desde unha perspec�va de uso. Para iso, deberase concibir a aula

como un espazo onde se dean situacións comunica�vas reais ou simuladas en que o alumnado

par�cipe e poida levar a cabo as ac�vidades de comprensión, produción e mediación propias de cada

nivel. Trátase dun enfoque orientado a acción, que se centra non só nas competencias lingüís�cas,

senón tamén en todas as capacidades do individuo que le axuden a atopar as súas propias

estratexias de aprendizaxe e fomente a súa autonomía para que poida aproveitar todas as ocasións

E.O.I. de Vigo


para mellorar a propia capacidade de comunicación na aula e fora dela.

Para acadar o desenvolvemento da competencia comunica�va na aula propóñense ac�vidades e

tarefas que simulan situacións comunica�vas reais fóra da aula, contando coa axuda de materiais

autén�cos (textos, documentos, gravacións, filmacións, etc.).

Así mesmo, proponse un enfoque metodolóxico procesual e centrado no aprendiz na medida en que

se terán en conta os intereses, necesidades, ritmos e es�los de aprendizaxe do alumnado para a

selección e secuenciación de tarefas e materiais, dentro do marco curricular no que se desenvolven

os cursos da EOI.

Usamos a lingua obxecto de aprendizaxe como vehículo de comunicación na clase. Ao facermos isto,

estamos ofrecendo aos estudantes input adicional na lingua que aprenden e modelos lingüís�cos

que poden imitar, e estamos esixindo o uso comunica�vo da lingua nunha situación real de

comunicación. Aínda que o uso doutras linguas na clase poida non estar totalmente excluído,

especialmente no nivel básico 1 con estudantes que parten de cero, a súa presenza deberá ser

sempre ocasional, e por tanto considerabelmente menor que a presenza da lingua que se está a

aprender.

Consideramos a gramá�ca (entendendo por “gramá�ca” calquera forma de descrición

metalingüís�ca) un medio, nunca unha finalidade ou un obxec�vo en si mesma.

Consideramos o erro natural e necesario para a aprendizaxe. O obxec�vo non é a perfección, senón a

eficacia comunica�va cos instrumentos que se teñen en cada nivel.

4. ATENCIÓN A DIVERSIDADE

Medidas de atención á diversidade

Os centros de ensino de idiomas deben ser lugares para a adquisición e a creación de coñecemento

de linguas e culturas, accesibles a todo �po de aprendiz, nos que se potencie a capacidade de

aprendizaxe autónoma do alumnado para que este poida ser ac�vo, par�cipa�vo e capaz de crear

coñecemento adecuado tanto aos seus propios intereses como ao seu perfil de aprendiz.

As seguintes accións educa�vas axudan a dar resposta, tanto ao alumnado que dentro dun mesmo

curso presenta diferentes niveis de coñecemento e uso do idioma, como aos que teñen algún �po de

discapacidade Hsica, psíquica ou sensorial.

Dinámicas de grupo: a formación de grupos de traballo unhas veces por similitude de es�los de

aprendizaxe ou de idades, e outras combinando nun mesmo grupo es�los, idades e capacidades

diferentes.

O traballo por proxectos, nos que todos poden contribuír coas súas fortalezas para a realización do

produto final.

O traballo por secuencias de tarefas de dis6nto grao de dificultade e temporalización (diferentes

i�nerarios de aprendizaxe), relacionadas co mesmo obxec�vo, de xeito que cada alumno poida

escoller o seu propio ritmo e nivel de dificultade.

A atención individualizada nas �torías.

E.O.I. de Vigo


Atención individualizada co profesor de apoio que adica súas horas de reforzo a colaborar cun

compañeiro que ten alumnado con necesidades especiais de apoio na aula.

O uso das TIC como ferramenta de auto-aprendizaxe, que lle permite ao alumnado determinar seu

propio ritmo e seus intereses, unha relación co erro menos pública mediante a realización de

ac�vidades auto-corrixibles, ou a interacción real a través da rede con outros usuarios da lingua.

A atención individualizada ao alumnado con discapacidade audi6va, proporcionándolle auriculares,

permiIndolle repe�r as escoitas ou falándolle cunha vocalización e volume máis adaptado ás súas

necesidades.

A atención individualizada ao alumnado con discapacidade de visión, proporcionándolle materiais

coa letra ampliada, e no caso de cegueira, mediando coa ONCE para a transcrición de materiais ao

sistema Braille.

A atención individualizada ao alumnado con discapacidade <sica, proporcionándolle un espazo de

de traballo adecuado as súas necesidades.

A atención individualizada ao alumnado con discapacidade psíquica, tendo en conta as dificultades

par�culares de cada alumna/o.

Adaptación de probas para o alumnado con discapacidadeA organización e aplicación das probas para a obtención das cer�ficacións e para promocionar de

curso por parte do alumnado con discapacidade basearanse no principio de igualdade de

oportunidades, non discriminación e compensación de desvantaxes. Así, na realización das probas

deberanse adaptar, se é o caso, á duración e ás condicións de realización delas.

O alumnado nestas circunstancias deberá, no momento da matrícula, achegar a documentación

acredita�va da súa minusvalía e cubrir a documentación fornecida pola escola oficial de idiomas que

será quen lles comunique isto, para as adaptacións per�nentes, aos equipos de orientación

específicos que dependen da Delegación Provincial de Educación respec�va.

5. AVALIACIÓN (Pendente de actualización)

5.1. Lexislación de referencia

- Ar�go 9 do D ecreto 81/2018, do 19 de xullo, polo que se establece o currículo dos niveis básico A1,

básico A2, intermedio B1, intermedio B2, avanzado C1 e avanzado C2 das ensinanzas de idiomas de

réxime especial na Comunidade Autónoma de Galicia. O apartado 7 deste ar�go establece que "o

alumnado que non supere todas as ac�vidades de lingua establecidas no currículo de cada curso do

nivel correspondente deberá repe�r o curso", derogando así este aspecto nas Ordes de avaliación

que se refiren a con�nuación, e que con�núan vixentes en todos os aspectos que non se opoñan a

este Decreto.

- Orde d o 8 de setembro de 2008 pola que se regula a avaliación e cualificación do alumnado , D . O . G

do 26 de setembro de 2008

- O rde do 19 de abril de 2012 pola que se modifica a Orde do 8 de setembro de 2008 pola que se

regula a avaliación e cualificación do alumnado que cursa as ensinanzas especializadas de réxime

especial que se estab e lecen na Lei orgánica 2/2006, do 3 de maio , de educación .

E.O.I. de Vigo


- ORDE do 8 de outubro de 2012 pola que se establece o procedemento para a implantación,

avaliación e cer�ficación de cursos especializados para o perfeccionamento de idiomas de nivel C nas

escolas oficiais de idiomas de Galicia

5.2. Natureza da avaliación

A avaliación das ensinanzas de idiomas de réxime especial ten como obxec�vo valorar o grao de

dominio que posúe o alumnado como usuario dun idioma determinado e, se é o caso, adoptar as

medidas e as estratexias oportunas para mellorar o proceso de ensino aprendizaxe co fin de acadar

os obxec�vos académicos propostos.

A avaliación terá por obxecto cualificar e, de ser o caso, cer�ficar o nivel de competencia

comunica�va adquirido polo alumnado como resultado do seu proceso de aprendizaxe.

Os criterios de avaliación por ac�vidades de lingua do nivel básico, intermedio e avanzado figuran no

D ecreto 81/2018, do 19 de xullo, polo que se establece o currículo dos niveis básico A1, básico A2,

intermedio B1, intermedio B2, avanzado C1 e avanzado C2 das ensinanzas de idiomas de réxime

especial na Comunidade Autónoma de Galicia.

O alumnado afrontará o proceso de avaliación nas seguintes modalidades:

5.2.1. Avaliación inicial (ou de diagnós6co)

En todos os cursos e niveis levarase a cabo unha avaliación inicial do alumnado. Esta servirá para que

o profesorado coñeza as caracterís�cas do seu alumnado e tamén facilitará que este se familiarice

coas caracterís�cas do nivel no que se matriculou. No caso do nivel A1, a avaliación inicial servirá

para determinar se o alumnado parte duns coñecementos previos ou se, pola contra, son aprendices

que descoñecen por completo a lingua obxecto de estudo.

5.2.2. Avaliación de progreso (ou forma6va)

A avaliación forma�va reHrese ao abano de procedementos e ferramentas que o profesorado e o

alumnado empregan de forma con�nua para observar, reflexionar e garan�r o logro dos obxec�vos

en etapas concretas. Polo tanto, esta avaliación non debe entenderse como unha proba desligada do

proceso de aprendizaxe, senón como unha observación e valoración do desenvolvemento das tarefas

e ac�vidades deste proceso.

A avaliación forma�va aplicarase en todos os cursos e ten como obxecto situar o alumnado con

respecto á súa meta de aprendizaxe e marcar o camiño para acadala.

E.O.I. de Vigo


A avaliación forma�va ten especial relevancia no ensino de linguas na EOI. O MECR menciónaa como

elemento imprescindible na aprendizaxe de idiomas (MECR, pp. 260-261). A avaliación forma�va

axuda para orientar e guiar as persoas adultas na adquisición e uso de linguas.

Avaliarase o progreso e logro de obxec�vos do alumnado de forma frecuente e interac�va mediante

procesos de observación na aula e recollida e avaliación sistemá�ca de tarefas. O profesorado

informará o alumnado sobre o seu progreso e favorecerá ac�vamente a adopción das estratexias de

modificación ou adaptación máis axeitadas para acadar os obxec�vos propostos. Fomentarase a

autoavaliación e co-avalación a través da implantación do PorLolio Europeo de Linguas nas aulas.

(hAp://sepie.es/inicia6vas/porColio/index.html)

As coordinacións decidirán o número de tarefas de expresión escrita que se recollerán e avaliarán

por unidade didác�ca. Na cualificación final dos cursos de promoción os resultados desta avaliación

poderán supor ata un 10% da nota final. Nos cursos de cer�ficación só terá un valor forma�vo.

Probas parciais de progreso nos cursos de promoción

Os departamentos didác�cos faranlle estas probas ao alumnado presencial dos cursos de promoción

ao finalizar o primeiro cuadrimestre. O profesorado informará o seu alumnado sobre as datas das

diferentes partes, a súa �poloxía e as caracterís�cas da súa avaliación.

A proba parcial de progreso terá un valor total de 100 puntos. A cualificación global desta proba

poderá ter un valor porcentual do 30% da cualificación final, segundo as condicións descritas no

apartado seguinte ‘probas finais de promoción’.

Probas parciais de progreso nos cursos de cer6ficación

Os departamentos didác�cos realizaranlle esta proba ao alumnado presencial dos cursos de

cer�ficación ao finalizar o primeiro cuadrimestre e terá unicamente valor orienta�vo de cara ás

probas finais de cer�ficación.

5.2.3. Avaliación de promoción (ou suma6va)

Esta levarase a cabo nos cursos non cer�ficadores e servirá para determinar se o alumnado foi quen

de alcanzar os obxec�vos propostos. Este �po de avaliación terá por obxecto determinar a

promoción ao curso inmediatamente superior, sempre que se acade un resultado posi�vo no

conxunto das ac�vidades de lingua; e valorarase o aproveitamento do alumnado, conforme aos

criterios e procedementos que, con carácter xeral, estean regulados para todos os centros e para

todas as linguas.

Probas finais de promoción

Nos cursos de promoción o alumnado realizará unha proba final global elaborada polo departamento

correspondente, que avaliará o grao de consecución dos obxec�vos do curso. Esta proba realizarase

ao finalizar o curso en convocatoria ordinaria en maio, e na primeira semana de setembro en

convocatoria extraordinaria.

E.O.I. de Vigo


A proba final de promoción terá un valor de 100 puntos repar�dos entre as diferentes ac�vidades de

lingua. Para promocionar de curso o alumnado terá que superar todas as ac�vidades de lingua

establecidas no currículo de cada curso do nivel correspondente.

Unha vez que o alumnado teña superado esta proba final, a súa cualificación poderá verse

incrementada/mellorada de dous xeitos:

• Se a cualificación global da proba de progreso é superior á da proba final, farase unha media

ponderada na que a primeira terá un valor porcentual do 30% e a segunda un valor do 70%

restante.

• A par�cipación do alumnado na aula e a valoración posi�va do seu rendemento poderá

supor un incremento de ata un 10% da cualificación final do curso.

O punto anterior non será aplicable para o alumnado que perda o dereito á avaliación con�nua por

superar o 20% de faltas sen xus�ficar.

Na convocatoria extraordinaria de setembro o alumnado só terá que examinarse das ac�vidades de

lingue non superadas na convocatoria ordinaria de xuño. Esta proba terá un valor do 100% para todo

o alumnado.

De non obter a cualificación de apto en todas as ac�vidades de lingua na convocatoria

extraordinaria, o alumnado oficial deberá repe�r curso e ser avaliado de novo de todas as

ac�vidades de lingua.

5.2.4. Avaliación cer6ficadora

Este �po de avaliación levarase a cabo no úl�mo curso de cada nivel para obter o cer�ficado

correspondente. Servirá para medir o dominio de lingua que posúe o alumnado.

As probas de cer�ficación responderán a un modelo competencial e centraranse en avaliar os

obxec�vos xerais e específicos do nivel.

Probas finais de cer6ficación

Realizarase entre o 1 e o 30 de xuño, nas datas que indique a Consellaría que poderán consultarse na

páxina web e nos taboleiros da escola, cando sexan enviadas.

Terá un valor do 100% na cualificación do alumnado. Para superar a proba o alumnado terá que

aprobar todas as partes da proba. Na convocatoria extraordinaria de setembro o alumnado só terá

que examinarse das ac�vidades de lingua non superadas na convocatoria ordinaria de xuño. Esta

proba terá un valor do 100% para todo o alumnado. Se a alumna/o non obtén a cualificación de apto

en todas as ac�vidades de lingua na convocatoria extraordinaria, deberá repe�r curso e ser

avaliada/o de novo de todas.

O alumnado que non obteña a cualificación de apto nas probas terminais de cer�ficación dos

diferentes niveis poderá solicitar unha cer�ficación académica de ter alcanzado o dominio requirido

nalgunha das ac�vidades de lingua que as probas avalíen, segundo o documento recollido no anexo I

da Orde de 8 de setembro de 2008 pola que se regula a avaliación (DOG do 26 de setembro).

O alumnado libre terá dereito só a par�cipar nas probas de cer�ficación que se realizarán na

E.O.I. de Vigo


convocatoria única de xuño, de acordo co establecido na Orde do 19 de abril de 2012, pola que se

modifica a Orde do 8 de setembro de 2008, e que regula a avaliación e a cualificación do alumnado

que cursa as ensinanzas especializadas de idiomas de réxime especial que se establecen na Lei

Orgánica de educación 2/2006, do 3 de maio (DOG núm. 82 do 30 de abril de 2012).

As probas terminais de cer�ficación serán comúns para todas as modalidades e réximes de

ensinanza.

Caracterís�cas, duración e partes das probas

As caracterís6cas das probas de cer�ficación poden consultarse nas guías para o alumnado que

publica anualmente a Consellaría de Cultura, Educación e Ordenación Universitaria. O documento

pódese descargar da páxina web da EOI de Vigo unha vez publicado.

5.2.5. A autoavaliación

A autoavaliación é un instrumento clave no proceso de ensino-aprendizaxe. Autoavaliarse consiste na

capacidade do alumnado e do profesorado de xulgar os logros acadados respecto aos obxec�vos

establecidos. No caso do alumnado, permite desenvolver a capacidade de aprender a aprender,

céntrase nos procesos e aumenta a capacidade de ser responsable da propia aprendizaxe. No caso

do profesorado, permite adaptar o proceso de ensino-aprendizaxe (materiais, metodoloxía,

temporalización etc.) ás necesidades do alumnado e ás súas propias.

A avaliación da programación terá en conta os seguintes elementos:

• A adecuación dos obxec�vos, con�dos e criterios de avaliación ás caracterís�cas e ás

necesidades do alumnado

• A aprendizaxe lograda polo alumnado

• As medidas de individualización do ensino

• O desenvolvemento da programación (estratexias de ensino, procedementos de avaliación,

organización da aula, aproveitamento dos recursos...)

• A idoneidade da metodoloxía e dos materiais curriculares

• As necesidades de actualización do profesorado (didác�ca, lingüís�ca, metodolóxica, etc.)

• A coordinación co resto do profesorado

Procedementos para avaliar o desenvolvemento das programacións didác6cas durante o cursoacadémico A través das reunións periódicas de coordinación, o departamento fará un seguimento do

desenvolvemento da programación e reflec�rá nos protocolos de seguimento ou nas actas das

reunións de coordinación as propostas de modificación necesarias para adecuar a programación ás

necesidades do alumnado.

Estas propostas de modificación realizaranse tras unha reflexión sistemá�ca sobre o grao de

E.O.I. de Vigo


adecuación dos dis�ntos elementos que integran a programación:

• A organización de con�dos en unidades é adecuada na súa selección e temporalización?

• Os con�dos propostos adecúanse ao nivel?

• Hai redundancias ou con�dos irrelevantes?

• O desenvolvemento das unidades da programación responde ao enfoque metodolóxico

proposto?

• Os obxec�vos propostos se concretan nas unidades da programación e cobren todos os

aspectos do currículo?

• A proposta de tarefas e ac�vidades considera diferentes es�los e ritmos de aprendizaxe?

• O tempo asignado para cada unidade é adecuado?

• A programación se adecúa aos obxec�vos de avaliación propostos nas tarefas de

cer�ficación?

• Están claros os criterios mínimos de avaliación?

• Os procedementos e instrumentos de avaliación e cualificación son claros, eficaces e

adecuados para avaliar a adquisición e dominio dos con�dos?

• Existe un bo nivel de estandarización na aplicación dos criterios no departamento?

• U�lizamos a autoavaliación e coevaluación para fomentar a autonomía e responsabilidade

do alumnado no seu proceso de aprendizaxe?

• Os recursos didác�cos, materiais, libros de texto, etc, son adecuados e responden ao criterio

de auten�cidade?

A través de reunións de departamento trala análise das estaEs6cas dos resultados da avaliaciónfinal de promoción e cer6ficación.Despois de feita a avaliación final do alumnado, estudaranse os datos estaIs�cos respecto ao

número de aprobados, suspensos e non presentados por cada curso, co obxec�vo de detectar un

posible abandono e fracaso escolar ligado a desaxustes na programación didác�ca ou a súa

implementación.

A través da memoria final de departamento, na que se consignarán todos os aspectos a reformar

que serán �dos en conta na actualización das programacións do seguinte curso.

Procedementos para iden6ficar e canalizar as necesidades de formación do profesorado.A Lei orgánica de educación (LOE), no seu ar�go 1, establece entre os principios do sistema educa�vo

o fomento da inves�gación, da experimentación e da innovación educa�va. Igualmente, no ar�go 91

considérase entre as funcións do profesorado a inves�gación, a experimentación e a mellora

con�nuada dos procesos de ensino e aprendizaxe.

A contribución do profesorado na innovación educa�va implica a par�cipación do departamento en

congresos e reunións cienIficas do ámbito profesional e en redes e proxectos de inves�gación

nacionais e internacionais –como poden ser os proxectos europeos.

Para reforzar asemade a formación do departamento en determinados ámbitos e reforzar e lograr

tanto os obxec�vos concretados na programación didác�ca como os nosos persoais, iden�ficaranse

ao inicio do curso os plans de formación necesarios -que poden ir desde o deseño da mesma

programación ata a u�lización das TIC, o deseño de tarefas comunica�vas e de probas de avaliación,

etc.

Os departamentos achegarán propostas ao equipo direc�vo para incluír no plan de formación do

profesorado. As propostas basearanse nos resultados da observación, reflexión, debate e enquisas ao

profesorado.

Procedementos para realizar a avaliación interna do profesorado do departamento

E.O.I. de Vigo


Os procedementos que se usarán para realizar a avaliación interna do departamento son os

seguintes:

Observación: a simple observación persoal sobre o funcionamento do departamento e os

comentarios do alumnado permítenos detectar problemas, erros e carencias así como valorar

acertos.

Reflexión e debate:nas reunións de departamento

nas reunións de coordinación

nas CCP

Enquisas ao alumnado e ao profesorado. As enquisas deberán ser anónimas e breves

Un modelo de enquisa rela�vo á avaliación interna do departamento por parte do profesorado pode

ser o seguinte:

Cómo podemos mellorar o noso departamento?

Por favor marca os seguintes aspectos do 1 ao 5, sendo 1 a valoración máis baixa e 5 a máis alta.

1. Ac�vidades culturais:

Como pode mellorar?

1 2 3 4 5

2. Recursos didác�cos:

Como pode mellorar?

1 2 3 4 5

3. Bancos de tarefas compar�dos

Como pode mellorar?

1 2 3 4 5

4. Xes�ón da documentación de departamento

Como pode mellorar?

1 2 3 4 5

5 Plataforma virtual do departamento (Aula Cesga/Moodle)

Como pode mellorar?

1 2 3 4 5

6. Reparto das tarefas de departamento nas HAD

Como pode mellorar?

1 2 3 4 5

7. Reunións de departamento/coordinación:

Como pode mellorar?

1 2 3 4 5

8. Organización dos exames:

Como pode mellorar?

1 2 3 4 5

9. Procesos de estandarización

Como pode mellorar?

1 2 3 4 5

10. Comunicación co/a xefe/a do departamento

Como pode mellorar?

1 2 3 4 5

11. Outros

E.O.I. de Vigo


E.O.I. de Vigo


programaciÓn chinÉs eoi de vigo 2019-20...1. introduciÓn 1.1. marco legal lexislación vixente...

Documents