OS VIRUS

Índice

• - Niveis e Subniveis de organicación biolóxica • O virus non é un ser vivo • Virus contra Bacterias • O VIH • Diferencia de Xen e Proteína • Xen como parte do ADN • Ácidos nucleicos .

Niveis e subniveis de organización biolóxica

NIVEL BIÓTICO

• Nivel celular: - Procariotas - Eucariotas• Nivel pluricelular - Texidos - Órganos - Sistemas - Aparatos • Nivel de poboación• Nivel de ecosistema

Nivel abiótico

• Nivel subatómico• Nivel atómico• Nivel molecular - Macromoléculas: os virus están constituídos por dous tipos de macromoléculas: proteínas e ácidos nucleicos. Nalgúns casos tamén lípidos. - Complexos supramoleculares - Órganulos celulares

O virus non é un ser vivo• Os virus logran reproducirse e

poden adaptarse a novos hospedes sen embargo; non respiran,non se moven e non crecen.

• Se consideramos que a característica básica dun ser vivo é ter descendencia e evolucionar os virus poderían considerarse seres vivos.

• Pero considerando a posesión do seu metabolismo e a capacidade de desenvolvemento entón NON.

ESTRUCTURA DO VIRUS

• A cápside contén unha capa de proteína envolta nun núcleo central chamado ácido nucleico.

• O corpo posee unha simetría moi complexa.

• A cola axuda ó virus a suxetarse na célula invadida.

• O diámetro dos virus oscila entre 10 e 300 nanometros.

• A súa constitución é corpuscular.

TIPOS DE VIRUS• Estímase que hai

entre 1.000 e 1.500 tipos de virus, dos que aproximadamente 250 son patóxenos para o home.

TIPO VIRUS ENFERMEDAD

Adenovirus Resfriado común

Calicivirus Norwalk Gastroenteritis

Coronavirus Corona Resfriado común

Hepadnavirus Hepatitis B (VHB) Hepatitis e cáncer de hígado

Ortomixovirus Influenza tipos A e B Gripe

Papovavirus Virus del papiloma humano (VPH)

Verrugas, cáncer de cuello de útero

Paramixovirus Sarampión, paperas e parainfluenza

Sanrampión,paperas,resfriado común e infección del oído

Parvovirus B19 Anemia crónica

Poxvirus Ortopoxvirus Viruela (erradicada)

Reovirus Rotavirus Diarrea

Retrovirus VIH e leucemia(VLHT-1)

SIDA,linfomas…

COMPOSICIÓN DOS VIRUS

• ARN ou ADN (nunca ambos).

• Proteínas que forman unha cuberta proteica.

Virus VS Bacteria

• Virus:• Precisa dunha célula para

vivir.• Non poden vivir fóra das

células animais ou vexetais; xa que necesitan o equipo químico do citoplasma para reproducirse.

• Más sencillos.• Levan unha proteína

portadora da información hereditaria.

• Non reaccionan ante os antibióticos.

• Bacteria:• Está no aire,no chan e na

auga.• Maior complexidade.• Microorganismo unicelulares

presentes en todas partes.• Algunhas ao penetrar no

organismo combírtense en patóxenas causando enfermidades, pois comeza a liberar productos tóxicos.

VIH

Características do VIH

• É un virus lento• Só infecta aos seres

humanos.• Só pode vivir nunha

célula viva.• Si se encuentra en el

ambiente muere con facilidade ao secarse ou con desinfectantes.

• O VIH destrúe progresivamente as células de defensa sen producir síntomas. Estas células chegan a niveis moi baixos e son incapaces de defender á persoa doutros microorganismos que producen enfermidades infecciosas ás que chamamos enfermedades oportunistas.

• O VIH pertence aos retrovirus. O VIH só pode replicarse no interior das células, ordenando a reproducción á maquinaria da célula. Pertence á familia dos retrovirus, o cal significa que é capaz de invertir a dirección da información que normalmente flúe do ADN al ARN, pero que en este caso lo hace en sentido inverso grazas á transcriptasa inversa, introducindo de esta maneira o seu código xenético e por medio da integrasa o cal "integra" ao código da célula CD4 infectada, o que permite que ésta en lugar de multiplicarse, o que fai é producir novos virus, chamados viriones. 

• O VIH é un lentivirus. O VIH pertence a un subgrupo de retrovirus denominados lentivirus, ou virus "lentos". O curso da infección por estos virus caracterizase por un período prolongado entre a infección inicial e a aparición dos síntomas graves. Sábese que dende o momento da infección inicial reprodúcese constantemente, principalmente no sistema linfático.

CICLO DO VIH

• O organismo segue un proceso lento de deterioro da súa capacidade inmunitaria producido en varias fases:

Infección primaria: o virus disemínase e invade moitos texidos e órganos. Máis ou menos ás dúas semanas de infectarse algunhas persoas sufren unha infección aguda.

Síntomas Fiebre Dor de gorxa Ganglios inflamados Ós 10-20 días de infectarse pódese detectar o virus no

sangue.

Infección intermedia ou crónica: prodúcese anos despois de que a persoa adquirira a infección por VIH. Soe durar entre 10 ou 12 anos. Non soe presentar síntomas.

Sida: prodúcese cando o organismo xa non pode defenderse e aparecen as enfermidades oportunistas. O sida é a consecuencia da infección crónica polo VIH.

Dise que unha persoa ten sida cando ten unha infección por VIH e algunhas das enfermidades graves que a definen: infeccións, tumores ou enfermidades neurolóxicas.

• É necesario saber que en tódalas etapas a persoa infectada pode transmitir o VIH ós seus contactos sexuais.

MODOS DE TRANSMISIÓN DO VIH

• Para que se produza a tranmisión do virus requírese que haxa contacto entre unha persoa infectada (VIH +) e unha que non o está ( VIH -).

• Os fluídos capaces de transmitir o VIH son 4: O sangue :unha das formas máis comúns de

transmitir o VIH é compartindo utensilios de inxección, sobre todo se hai contacto en vena.

O semen :na exaculación expúlsanse semen e espermatozoides. No semen, onde hai linfocitos CD4 (células de defensa onde se integra o virus) pode chegar a haber 10-15 partículas infectadas por cada mL.

• As secrecións vaxinais: ó igual que sucede co semen, as secrecións que de maneira constante e continua se producen na vaxina teñen, aínda que en menor proporción, este tipo de linfocitos, por tanto poden conter o virus.

A leite materna : conocése desde hai varios anos que a leite materna dunha muller con VIH pode conter partículas víricas e pasar por esta vía ao lactante.

Diferencia de Gen y Proteína

As protínas están formadas por C, H O, N e , en menor porporción S e P. Son macromoléculas constituidas pola unión de unidades máis simples chamadas aminoácios .

As proteinas defiren unhas doutras no número e na orden de colocación dos aminoácidos que as forman.

Da secuencia de estes aminoácidos depende a configuración espacial e de está configuración dependen as función biolóxicas as cales son:

Función estructural. Ex:Queratina

Función de Reserva: Ovoalbúmida

Función de Transporte: Hemoglobina

Función de Defensa: Anticorpos

Función contrácti: Actina e Miosina

Función Hormonal: Hormona do crecemento e Insulina.

Sen embargo os xenes son secuencias lineais organizadas de nucleótidos que podén ser ADN ou ARN no caso dos virus contén a infomación necesaria para a síntese dunha macromolécula con función celulares normalmente as proteínas

A relación se obtén xa que si estas subunidades son iguais un solo xen codifica para a proteína .Si hay subunidades diferentes cada subunidade terá o seu propio xen que a codifique.

Xen como parte do ADN

• O ADN é unha molécula formada por ribosa desoxirribosa unha molécula de ácido fosfórico e unha base nitroxenada ( A, G, C, T )

• O ADN é a molécula portadora da información xenética transmitese grazas ao proceso de replicación no que a molécula de ADN se duplica e se obteñen dúas copias idénticas. Cada copia irá a unha célula filla durante a división celular.

Xen como parte do ADN

Os acidos nucleicos son moleculas formadas porunidades mais pequenas chamadas nucleotidos, eson as portadoras da informacion xenetica.Os nucleotidos estan formados por unha pentosa(ribosa ou desoxirribosa), un acido fosforico eunhabase nitroxenada (adenina, guanina, citosina, timina e uracilo).Os acidos nucleicos foron descubertos por Friedrich Miescher.

ADN (acido desoxirribonucleico)

ARN (adido ribonucleico)

Diferenzas:-A pentosa que conteñen. No caso do ADN e a desoxirribosa e no

caso do ARN, a ribosa.-As bases nitroxenadas que as forman. A adenina, citosina e

guanina estan presentes nos dous, pero no ADN aparece a timina que substituese polo uracilo no ARN.

-A estructura da cadea, que no ADN e dobre e no ARN non.-A masa molecular do ADN e maior que a do ARN.

Tipos de ácidos nucleicos

ADN (acido desoxirribonucleico) ARN (adido ribonucleico)Diferenzas:-A pentosa que conteñen. No caso do ADN e a desoxirribosa e no caso do ARN, a ribosa.-As bases nitroxenadas que as forman. A adenina, citosina e guanina estan presentes nos dous, pero no ADN aparece a timina que substituese polo uracilo no ARN.-A estructura da cadea, que no ADN e dobre e no ARN non.-A masa molecular do ADN e maior que a do ARN.

Transmisión da información xenética

REPLICACIONA secuencia na que se atopan as bases ao longo damolecula no ADN e o que conten a informacion xenetica.Grazas as bases, na division dunha celula, as dous celulas fillas conteñen unha copia identica do ADN da celula nai.Durante o proceso, as duas cadeas de bases vanseseparando e cada unha delas serve de patron para a suacadea complementaria.Este proceso explica a transmision da informacion xenetica dunhaxeracion a outra.

Síntese de proteínas

SINTESE DE PROTEINASA informacion que conten a secuencia de bases de ADN serve para producir todalas proteinas da celula, que son as responsables de controlar as funcions vitaisA expresion da informacion da celula realizase mediante dous procesos: a traducion e a transcripcion.

TranscripcionA transcripcion e o proceso que consiste na sintese dos distintos tipos de ARN: o mensaxeiro (ARNm), o ribosomico (ARNr) e o transferente (ARNt).

TraducionA traducion consiste na sintese dunha proteina e realizase nos ribosomas

Biografía :

• A mayoría da información a obtivemos en internet en páxinas secundarias de google

• Tamén usamos libros de carácter médico e biolóxico como poden ser:

• - Tipos de virus e forma de tratalos• - A Bioquímica paso a paso .• E ao mesmo tempo para algunhas cuestións nos

axudamos co noso libro de Bioloxía