ficha teorica latin ii 2010
TRANSCRIPT
Latín II – 2do. cuatrimestre 2010 - cátedra: A. Schniebs 1
UNIVERSIDAD DE BUENOS AIRES FACULTAD DE FILOSOFÍA Y LETRAS DEPTO. DE LENGUAS Y LITERATURAS CLÁSICAS
LENGUA Y CULTURA LATINAS II 2do. cuatrimestre 2010
(cátedra: A. Schniebs)
Fichas teóricas
Daujotas, Gustavo Diez, Viviana
Nenadic, Roxana Palacios, Jimena
Latín II – 2do. cuatrimestre 2010 - cátedra: A. Schniebs 2
INFECTUM DEL MODO SUBJUNTIVO - VOZ ACTIVA
1era. conj. 2da. conj. 3era. conj. 4ta. conj. 5ta. conj.
PRESENTE
amĕm amēs amĕt
amēmŭs amētĭs ament
videăm videās videăt
videāmŭs videātĭs videant
mittăm mittās mittăt
mittāmŭs mittātĭs mittant
audiăm audiās audiăt
audiāmŭs audiātĭs audiant
capiăm capiās capiăt
capiāmŭs capiātĭs capiant
PRETÉRITO
IMPERFECTO
amārĕm amārēs amārĕt
amārēmŭs amārētĭs amārent
vidērĕm vidērēs vidērĕt
vidērēmŭs vidērētĭs vidērent
mittĕrĕm mittĕrēs mittĕrĕt
mittĕrēmŭs mittĕrētĭs mittĕrent
audīrĕm audīrēs audīrĕt
audīrēmŭs audīrētĭs audīrent
capĕrĕm capĕrēs capĕrĕt
capĕrēmŭs capĕrētĭs capĕrent
INFECTUM DEL MODO SUBJUNTIVO - VOZ PASIVA
1era. conj. 2da. conj. 3era. conj. 4ta. conj. 5ta. conj.
PRESENTE
amĕr amērĭs/rĕ amētŭr amēmŭr amēmĭnī amentŭr
videăr videārĭs/rĕ videātŭr videāmŭr videāmĭnī videantŭr
mittăr mittārĭs/rĕ mittātŭr mittāmŭr mittāmĭnī mittantŭr
audiăr audiārĭs/rĕ audiātŭr audiāmŭr audiāmĭnī audiantŭr
capiăr capiārĭs/rĕ capiātŭr capiāmŭr capiāmĭnī capiantŭr
PRETÉRITO
IMPERFECTO
amārĕr amārērĭs/rĕ amārētŭr amārēmŭr amārēmĭnī amārentŭr
vidērĕr vidērērĭs/rĕ vidērētŭr
vidērēmŭr vidērēmĭnī vidērentŭr
mittĕrĕr mittĕrērĭs/rĕ mittĕrētŭr mittĕrēmŭr mittĕrēmĭnī mittĕrentŭr
audīrĕr audīrērĭs/rĕ audīrētŭr
audīrēmŭr audīrēmĭnī audīrentŭr
capĕrĕr capĕrērĭs/rĕ capĕrētŭr capĕrēmŭr capĕrēmĭnī capĕrentŭr
Latín II – 2do. cuatrimestre 2010 - cátedra: A. Schniebs 3
PERFECTUM DEL MODO SUBJUNTIVO
VOZ ACTIVA VOZ PASIVA
PRETÉRITO
PERFECTO
amāvĕrim amāvĕris amāvĕrit
amāvĕrĭmŭs amāvĕrĭtĭs amāvĕrint
amātŭs,-ă,-ŭm sīm sīs sĭt amatī,-ae,-ă sīmŭs sītĭs sint
PRETÉRITO
PLUSCUAMPERFECTO
amavissĕm amavissēs amāvissĕt
amāvissēmŭs amāvissētĭs amāvissent
amātŭs,-ă,-ŭm essĕm essēs essĕt amatī,-ae,-ă essēmŭs essētĭs essent
MODO IMPERATIVO - VOZ ACTIVA
1era. conj. 2da. conj. 3era. conj. 4ta. conj. 5ta. conj.
PRESENTE amā
amātĕ vidē
vidētĕ mittĕ
mittĭtĕ audī
audītĕ capĕ
capĭtĕ
FUTURO IMPERFECTO
amātō amātō
amātōtĕ amantŏ
vidētō vidētō
vidētōtĕ videntŏ
mittĭtō mittĭtō
mittĭtōtĕ mittuntŏ
audītō audītō
audītōtĕ audiuntŏ
capĭtō capĭtō
capĭtōtĕ capiuntŏ
MODO IMPERATIVO - VOZ PASIVA
1era. conj. 2da. conj. 3era. conj. 4ta. conj. 5ta. conj.
PRESENTE amārĕ
amāmĭnī vidērĕ
vidēmĭnī mittĕrĕ
mittĭmĭnī audīrĕ
audīmĭnī capĕrĕ
capĭmĭnī
FUTURO IMPERFECTO
amātŏr amātŏr --------- amantŏr
vidētŏr vidētŏr
---------- videntŏr
mittĭtŏr mittĭtŏr ---------- mittuntŏr
audītŏr audītŏr ---------
audiuntŏr
capĭtŏr capĭtŏr ---------
capiuntŏr
Latín II – 2do. cuatrimestre 2010 - cátedra: A. Schniebs 4
FORMAS NO FINITAS DEL VERBO
INFINITIVO - VOZ ACTIVA
1era. conj 2da. Conj 3era. conj 4ta. conj 5ta. conj.
PRESENTE amārĕ vidērĕ mittĕrĕ audīrĕ capĕrĕ PERFECTO amavissĕ vides misissĕ audivissĕ cepissĕ
FUTURO amatūrŭm, -ăm, -ŭm
essĕ
visūrŭm, -ăm, -ŭm
essĕ
missūrŭm, -ăm, -ŭm
essĕ
auditūrŭm, -ăm, -ŭm
essĕ
captūrŭm, -ăm, -ŭm
essĕ
INFINITIVO - VOZ PASIVA
1era. conj 2da. Conj 3era. conj 4ta. conj. 5ta. conj. PRESENTE amārĭ vidērĭ mittī audīrĭ capī PERFECTO amātŭm,
-ăm, -ŭm essĕ
vīsŭm, -ăm, -ŭm
essĕ
missŭm, -ăm, -ŭm
essĕ
audītŭm, -ăm, -ŭm
essĕ
captŭm, -ăm, -ŭm
essĕ FUTURO amātŭm īrī vīsŭm īrī missŭm īrī audītŭm īrī captŭm īrī
GERUNDIO Y GERUNDIVO (adjetivo verbal en -NDO) • El gerundio es un sustantivo verbal neutro singular de la voz activa. Se declina por
la segunda declinación. • El gerundivo es un adjetivo verbal en -NDO de la voz pasiva. Se declina como un
adjetivo de primera clase (tipo: bonus, -a, -um). • Ambos se forman sobre el tema del Infectum.
GERUNDIO
1era. conj 2da. conj 3era. conj 4ta. conj 5ta. conj.
ACUSATIVO amandŭm videndŭm mittendŭm audiendŭm capiendŭm GENITIVO amandī videndī mittendī audiendī capiendī
DATIVO amandō videndō mittendō audiendō capiendō ABLATIVO amandō videndō mittendō audiendō capiendō
Latín II – 2do. cuatrimestre 2010 - cátedra: A. Schniebs 5
GERUNDIVO
1era. conj 2da. conj 3era. conj 4ta. conj 5ta. conj.
ENUNCIADO amandŭs, -ă, -ŭm
videndŭs, -ă, -ŭm
mittendŭs, -ă, -ŭm
audiendŭs, -ă, -ŭm
capiendŭs, -ă, -ŭm
SINTAXIS 1. GERUNDIO • completa la declinación del infinitivo en los siguientes casos:
acusativo (SÓLO EN USOS CON PREPOSICIÓN) genitivo dativo ablativo
• por ser sustantivo funciona siempre como núcleo. • por ser sustantivo verbal (verboide) admite modificadores de verbo 2. GERUNDIVO • por su condición de adjetivo, incluye todos los seis casos, los tres géneros y los dos
números de la flexión nominal latina • por ser adjetivo funciona como MD del sustantivo con el que concuerda • por ser un adjetivo verbal (verboide) admite modificadores de verbo 3. USOS ESPECIALES
El gerundio y el gerundivo integran circunstancial en las siguientes construcciones: • AD + acusativo del gerundio / gerundivo • DATIVO del gerundio / gerundivo • CAUSA / GRATIA (pospuestas) + genitivo del gerundio/gerundivo
4. TRADUCCIÓN • El gerundio / gerundivo expresan la idea verbal pura y deben traducirse por el
infinitivo o por el sustantivo verbal correspondiente. • Al traducir una construcción de gerundivo al español, la versión resultante debe
invertir la jerarquía sintáctica del texto latino y colocar la idea verbal como núcleo.
Latín II – 2do. cuatrimestre 2010 - cátedra: A. Schniebs 6
CONJUGACIÓN PERIFRÁSTICA
1.- PERIFRÁSTICA ACTIVA: Se forma con el participio futuro activo más el verbo sum. Tiene sentido de intención o inminencia de la acción. Ej.: canturus sum: (yo) tengo la intención de / estoy por / voy a cantar canturae erant: (ellas) tenían la intención de / estaban por / iban a cantar 2.- PERIFRÁSTICA PASIVA: Se forma con el participio futuro pasivo más el verbo sum. Tiene sentido de obligatoriedad. Ej.: Carthago delenda est: Cartago debe ser aniquilada Carthago delenda erit: Cartago deberá ser aniquilada El complemento agente se construye en Dativo sin preposición.
SUPINO
• Es un sustantivo verbal de la cuarta declinación del que se conservan sólo dos casos: acusativo y ablativo singular. Su forma en acusativo constituye el quinto elemento del enunciado del verbo.
1era. conj 2da. conj 3era. conj 4ta. conj 5ta. conj. ACUSATIVO amātŭm vīsŭm missŭm audītŭm captŭm ABLATIVO amātū vīsū missū audītū captū
SINTAXIS
• En acusativo, el supino aparece sólo modificando a verbos de movimiento y funciona como circunstancial de fin. En este caso admite régimen verbal. Se traduce por las preposiciones A /PARA + infinitivo.
• En ablativo, el supino funciona como modificador de adjetivos que expresan
sentimientos, posibilidad y/o juicios de valor, como por ej., mirabilis, horribilis, turpis, facilis, difficilis, etc. En este caso no admite régimen verbal. Se traduce por la preposición DE + infinitivo.
Latín II – 2do. cuatrimestre 2010 - cátedra: A. Schniebs 7
COMPUESTOS DE SUM
1.- FORMACIÓN
Se forman con un preverbio + el verbo SUM . El preverbio puede sufrir modificaciones fonéticas por el contacto con el sonido inicial de las formas de SUM.
2.- ENUNCIADO DE LOS COMPUESTOS
• absum, abes, abesse, afui (ab + sum) • adsum, ades, adesse, affui (ad + sum) • desum, dees, deesse, defui (de + sum) • insum, ines, inesse, -------- (in + sum) • intersum, interes, interesse, interfui (inter + sum) • obsum, obes, obesse, offui (ob + sum) • possum, potes, posse, potui (pote + sum) (VER CONJUGACIÓN) • praesum, praees, praeesse, praefui (prae + sum) • prosum, prodes, prodesse, profui (prod + sum) (VER CONJUGACIÓN) • subsum, subes, subesse, --------- (sub + sum) • supersum, superes, superesse, superfui (super + sum)
CONJUGACIÓN DE POSSUM
• está formado por pot(e), forma reducida de potis, que significa "posible" • Pot- se mantiene delante de las formas de sum que empiezan por "e" • Pot- se asimila en pos- delante de las formas de sum que empiezan por "s"
Según estas reglas la conjugación presenta las siguientes formas: Indicativo Subjuntivo Presente possum, potes, potest,
possumus, potestis, possunt possim, possis, possit...
Pretérito Imperfecto
poteram, poteras, poterat... possem, posses, posset...
Futuro Imperfecto potero, poteris, poterit... Formas no finitas:
infinitivo presente: posse gerundio: ------------- gerundivo: ----------- participio presente: potens, -ntis
Sistema del perfectum: el perfecto es potui y la conjugación se comporta como la de cualquier otro verbo.
Latín II – 2do. cuatrimestre 2010 - cátedra: A. Schniebs 8
CONJUGACIÓN DE PROSSUM
• está formado por el preverbio prod- • Prod- se mantiene delante de las formas de sum que empiezan por "e" • Prod- pierde la "d" (pro-) delante de las formas de sum que empiezan por "s"
Según estas reglas la conjugación presenta las siguientes formas: Indicativo Subjuntivo Presente prosum, prodes, prodest,
prosumus, prodestis, prosunt prosim, prosis, prosit...
Pretérito Imperfecto
proderam, proderas, proderat... prodessem, prodesses...
Futuro Imperfecto prodero, proderis, proderit... Formas no finitas:
infinitivo presente: prodesse gerundio: ------------- gerundivo: ----------- participio presente: -------------
Sistema del perfectum: El perfecto es profui y la conjugación se comporta como la de cualquier otro verbo.
Latín II – 2do. cuatrimestre 2010 - cátedra: A. Schniebs 9
EO Y SUS COMPUESTOS
La raíz de este verbo es EI- . Cuando la desinencia personal o el formante temporal empiezan con consonante, esa raíz se contrae en -I. En cambio, cuando la desinencia personal o el formante temporal empiezan con vocal, esa raíz se reduce a -E.
eo, is, ire, ivi (ii), itum
INDICATIVO SUBJUNTIVO IMPERATIVO
presente
eo is it
imus itis eunt
eam eas eat
eāmus eātis eant
i
ite
pretérito imperfecto
ibam ibas ibat
ibāmus ibātis ibant
irem ires iret
irēmus irētis irent
---------------------
futuro imperfecto
ibo ibis ibit
ibĭmus ibĭtis ibunt
----------------------
ito ito
itōte eunto
Formas nominales:
infinitivo presente: ire participio presente: iens, euntis gerundio: eundum, eundi, eundo, eundo
Las formas nominales que se construyen sobre el tema del supino siguen las reglas habituales. Sistema del perfectum: La conjugación del perfectum sigue las reglas habituales.
COMPUESTOS DE EO Los compuestos de eo resultan de la combinación de este verbo base con distintos preverbios que matizan su significación. Su conjugación y enunciado siguen estrictamente el paradigma de eo, con la única salvedad de que en general emplean la forma sincopada del perfecto (ii). • abeo (ab + eo) • adeo (ad + eo)
Latín II – 2do. cuatrimestre 2010 - cátedra: A. Schniebs 10
• circumeo (circum + eo) • coeo (cum + eo) • exeo (ex + eo) • ineo (in + eo) • intereo (inter + eo) • introeo (intro + eo) • obeo (ob + eo) • pereo (per + eo) • praetereo (praeter + eo) • prodeo (prod + eo) • redeo ( red + eo) • subeo (sub + eo) • transeo (trans + eo)
Latín II – 2do. cuatrimestre 2010 - cátedra: A. Schniebs 11
FERO Y SUS COMPUESTOS
Advertencia: como corresponde al sistema del infectum, la voz está determinada por las desinencias personales. Sólo se especifican entre paréntesis el infinitivo y los casos en que el cambio de desinencia implica un cambio en la base verbal.
fero, fers, ferre, tuli, latum
INDICATIVO SUBJUNTIVO INFINITIVO IMPERATIVO
presente
fero fers (feris)
fert ferĭmus
fertis (ferimĭni)ferunt
feram feras ferat
ferāmus ferātis ferant
ferre (ferri)
fer
ferte
pretérito imperfecto
ferēbam ferēbas ferēbat
ferebāmus ferebātis ferēbant
ferrem ferres ferret
ferrēmus ferrētis ferrent
----------------
---------------------
futuro imperfecto
feram feres feret
ferēmus ferētis ferent
-------------------
ferto ferto
fertōte ferunto
Formas nominales:
participio presente: ferens, -ntis gerundio: ferendum, ferendi, ferendo, ferendo gerundivo: ferendus, -a, -um
Las formas nominales que se construyen sobre el tema del supino siguen las reglas habituales. Sistema del perfectum: La conjugación del perfectum activo y pasivo sigue las reglas habituales.
Latín II – 2do. cuatrimestre 2010 - cátedra: A. Schniebs 12
COMPUESTOS DE FERO
Los compuestos de fero resultan de la combinación de este verbo base con distintos preverbios que matizan su significación. Por el contacto del sonido final del preverbio y el inicial del verbo base se pueden producir alteraciones fonéticas. Por lo demás, su conjugación sigue estrictamente el paradigma de fero. • affero, affers, afferre, adtuli, allatum (ad + fero) • aufero, aufers, auferre, abstuli, ablatum (ab + fero) • circumfero, circumfers, circumferre, circumtuli, circumlatum (circum + fero) • confero, confers, conferre, contuli, collatum (cum + fero) • defero, defers, deferre, detuli, delatum (de + fero) • differo, differs, differre, distuli, dilatum (dis + fero) • effero, effers, efferre, extuli, elatum (ex + fero) • infero, infers, inferre, intuli, illatum (in + fero) • offero, offers, offerre, obtuli, oblatum (ob + fero) • perfero, perfers, perferre, pertuli, perlatum (per + fero) • praefero, praefers, praeferre, praetuli, praelatum (prae + fero) • profero, profers, proferre, protuli, prolatum (pro + fero) • refero, refers, referre, retuli, relatum (re + fero) • suffero, suffers, sufferre, sustuli, sublatum (sub + fero) • transfero, transfers, transferre, transtuli, translatum (trans + fero)
Latín II – 2do. cuatrimestre 2010 - cátedra: A. Schniebs 13
VOLO - NOLO - MALO
ENUNCIADOS: volo, vis, velle, volui / nolo, non vis, nolle, nolui / malo, mavis, malle, malui
MODO INDICATIVO (INFECTUM)
TIEMPO VOLO NOLO MALO
presente
volo vis vult
volǔmus vultis volunt
nolo non vis non vult nolŭmus
non vultis nolunt
malo mavis mavult
malŭmus mavultis malunt
pretérito
imperfecto
volēbam volēbas volēbat
volebāmus volebātis volēbant
nolēbam nolēbas nolēbat
nolebāmus nolebātis nolēbant
malēbam malēbas malēbat
malebāmus malebātis malēbant
futuro imperfecto
volam voles volet
volēmus volētis volent
------------------------
-----------------------
MODO SUBJUNTIVO (INFECTUM)
TIEMPO VOLO NOLO MALO
presente
velim velis velit
velīmus velītis velint
nolim nolis nolit
nolīmus nolītis nolint
malim malis malit
malīmus malītis malint
pretérito
imperfecto
vellem velles vellet
vellēmus vellētis vellent
nollem nolles nollet
nollēmus nollētis nollent
mallem malles mallet
mallēmus mallētis mallent
Latín II – 2do. cuatrimestre 2010 - cátedra: A. Schniebs 14
MODO IMPERATIVO
TIEMPO VOLO NOLO MALO
presente
---------------------- noli
nolīte -------------------------
futuro
------------------------
nolīto nolīto
nolitōte nolunto
-----------------------
Formas no finitas:
infinitivo presente: velle / nolle / malle participio presente: volens, -ntis / nolens,-ntis / ------------- otros participios: ------------------- supino: ----------------------------- gerundio: (ad) volendum /-------------- / -------------- gerundivo: -------------------
Sistema del perfectum: Sigue las reglas habituales.
Latín II – 2do. cuatrimestre 2010 - cátedra: A. Schniebs 15
VERBOS DEFECTIVOS E IMPERSONALES
1.- VERBOS DEFECTIVOS definición: se denomina “defectivos” a aquellos verbos a los cuales les falta una parte de su conjugación, es decir, a aquellos que manifiestan una conjugación incompleta.
• aio (decir)
pte. indic. act.: aio, ais, ait, aiunt pret. imperf. indic. act.: aiebam, aiebas, aiebat, aiebamus, aiebatis, aiebant observación: la forma ait tiene valor de presente y de pretérito perfecto.
• inquam (decir)
pte. ind. act.: inquam, inquis, inquit, inquiunt observación: las formas inquam / inquit tienen valor de presente y de pretérito
perfecto.
• coepi (empezar): este verbo conserva sólo el perfectum y se traduce como tal. • memini (recordar): este verbo conserva sólo el perfectum pero se traduce por
infectum. observación: de la conjugación del infectum mantiene las segundas personas singular y plural del imperativo futuro: memento – mementote
• odi (odiar): este verbo conserva sólo el perfectum pero se traduce por infectum.
observación: tiene participio futuro osurus, -a, -um
2.- VERBOS IMPERSONALES definición: se denomina “impersonales” a aquellos verbos que se conjugan sólo en 3era. persona singular y no admiten nunca un sujeto de persona. Obsérvese que además, hay algunos verbos de uso personal y conjugación completa que tienen también un uso impersonal, como por ejemplo iuvo, intersum, refero, praesto, etc. tipos: de acuerdo con su significado, los verbos impersonales pueden agruparse en tres tipos, cada uno de los cuales tiene un comportamiento sintáctico particular. • verbos que expresan fenómenos naturales: estos verbos no admiten ningún sujeto
excepto en usos metafóricos. Ejs.: pluit (llueve), ningit (nieva), tonat (truena), fulget (relampaguea), advesperascit (atardece), etc.
• verbos que expresan un sentimiento: estos verbos no admiten ningún tipo de sujeto
y se construyen con un acusativo que señala la persona que experimenta el sentimiento y un genitivo que indica la causa que lo motiva. Ejs.: piget (sentir pena), taedet (hastiarse), pudet (avergonzarse), paenitet (arrepentirse), miseret (apiadarse), etc.
• verbos que expresan una opinión: estos verbos admiten como sujeto o bien un
infinitivo o bien una proposición incluida sustantiva (en general de infinitivo y acusativo). Ejs.: licet (está permitido, es lícito), oportet (hay que, es conveniente),
Latín II – 2do. cuatrimestre 2010 - cátedra: A. Schniebs 16
decet (es apropiado/correcto), dedecet (es inapropiado/incorrecto), libet (es agradable), etc.
PRONOMBRE RELATIVO
ENUNCIADO: qui, quae, quod
Observaciones: Para los ablativos que indican complemento de compañía (con la preposición CUM), se usan las formas: quocum, quacum, quibuscum.
PRONOMBRES DEMOSTRATIVOS ENUNCIADO: hic, haec, hoc
SINGULAR PLURAL masculino femenino neutro masculino femenino neutro
nominativo hĭc haec hŏc hī haec haec vocativo --- --- --- --- --- --- acusativo hunc hanc hŏc hōs hās haec genitivo huiŭs hōrŭm hārŭm hōrŭm dativo hŭĭc hīs
ablativo hōc hāc hōc hīs
SINGULAR PLURAL masculino femenino neutro masculino femenino neutro
nominativo quī quae quŏd quī quae quae vocativo --- --- --- --- --- --- acusativo quĕm quăm quŏd quōs quās quae genitivo cuĭŭs quōrŭm quārŭm quōrŭm dativo cuī quĭbŭs
ablativo quō quā quō quĭbŭs
Latín II – 2do. cuatrimestre 2010 - cátedra: A. Schniebs 17
ENUNCIADO: iste, ista, istud SINGULAR PLURAL masculino femenino neutro masculino femenino neutro
nominativo istĕ istă istŭd istī istae istă vocativo --- --- --- --- --- --- acusativo istŭm istăm istŭd istōs istās istă genitivo istĭŭs istōrŭm istārŭm istōrŭm dativo istī istīs
ablativo istō istā istō istīs
ENUNCIADO: ille, illa, illud SINGULAR PLURAL masculino femenino neutro masculino femenino neutro
nominativo illĕ illă illŭd illī illae illă vocativo -- --- --- --- --- --- acusativo illŭm illăm illŭd illōs illās illă genitivo illĭŭs illōrŭm illārŭm illōrŭm dativo illī illīs
ablativo illō illā illō illīs
ENUNCIADO: is, ea, id SINGULAR PLURAL masculino femenino neutro masculino femenino neutro
nominativo ĭs eă ĭd eī /iī/ ī eae eă vocativo --- --- --- --- --- --- acusativo eŭm eăm ĭd eōs eās eă genitivo eĭŭs eōrŭm eārŭm eōrŭm dativo eī eīs /iīs/ īs
ablativo eō eā eō eīs /iīs/ īs ENUNCIADO: ipse, ipsa, ipsum
SINGULAR PLURAL masculino femenino neutro masculino femenino neutro
nominativo ipsĕ ipsă ipsŭm ipsī ipsae ipsă vocativo --- --- --- --- --- --- acusativo ipsŭm ipsăm ipsŭm ipsōs ipsās ipsă genitivo ipsīŭs ipsōrŭm ipsārŭm ipsōrŭm dativo ipsī ipsīs
ablativo ipsō ipsā ipsō ipsīs
Latín II – 2do. cuatrimestre 2010 - cátedra: A. Schniebs 18
ENUNCIADO: idem, eadem, idem SINGULAR PLURAL masculino femenino neutro masculino femenino neutro
nominativo ĭdem ĕădem ĭdem eīdem /iīdem/ īdem
eădem eădem
vocativo --- --- --- --- --- --- acusativo eŭndem eăndem ĭdem eōsdem eāsdem eădem genitivo eīŭsdem eōrŭndem eārŭndem eōrŭndem dativo eīdem eīsdem /iīsdem/ īsdem
ablativo eōdem eādem eōdem eīsdem /iīsdĕm/ īsdem
PRONOMBRES INDEFINIDOS-INTERROGATIVOS
ENUNCIADO: quis, quid SINGULAR PLURAL masculino femenino neutro masculino femenino neutro
nominativo quĭs (quī) quĭs (quae) quĭd(quŏd) quī quae quae (quă) vocativo --- --- --- --- --- --- acusativo quĕm quăm quŏd quōs quās quae (quă) genitivo cūĭŭs quōrŭm quārŭm quōrŭm dativo cuī quĭbŭs
ablativo quō quā quō quĭbŭs Observaciones: - El pronombre indefinido es enclítico. - Las formas entre paréntesis son propias del interrogativo cuando funciona como MD.
OTROS PRONOMBRES / ADJETIVOS INDEFINIDOS • aliquis, aliquid / aliqui, aliqua, aliquod • quispiam, quidpiam / quispiam, quaepiam, quodpiam: -piam es un sufijo
indeclinable) • quisquam, quicquam (quidquam): -quam es un sufijo indeclinable • quidam, quaedam, quiddam / quidam, quaedam, quoddam: -dam es un sufijo
indeclinable • quivis, quaevis, quidvis / quivis, quaevis, quodvis: -vis es un sufijo indeclinable • quilibet, quaelibet, quidlibet / quilibet, quaelibet, quodlibet: -libet es un sufijo
indeclinable • quisque, quidque / quisque, quaeque, quodque: -que es un sufijo indeclinable • quicumque, quaecumque, quodcumque: -cumque es un sufijo compuesto
indeclinable. Este pronombre funciona como relativo • quisquis, quicquid (quidquid): este pronombre funciona como relativo
Latín II – 2do. cuatrimestre 2010 - cátedra: A. Schniebs 19
• unusquisque, unumquidque / unusquisque, unaquaeque, unumquodque: - que es un sufijo indeclinable
• ullus, -a, -um • nullus, -a, -um • uter, utra, utrum • alteruter, -tra. –trum • uterque, utraque, utrumque: -que es un sufijo indeclinable • neuter, -tra, -trum