Memoria de rnando" rreiro Nolla

ARMANDO REQUEIXO

Arnada liberdade

AMADA LIB£RDADEFERNANDO PEREZ-BARREIRONOLLAEd. Xerais, 201320 euros

oido que ainda non~se ten recofiecido

ra do intelectual eescritor Fernando P~rez-BarreiroNolla. Esta desatenci6n talvez nazado descofiecemento da stia figura,asi que hoxe, na inminencia do seunatalicio (o vindeiro xoves 22 de se-tembro alcanzarla os oitenta e cincoanos, pois nacera ese dia de 1931no Ferrol), quero dar noticia del da sfia admirable trmxectoria, fi quemolto deben a cultura e a literaturagalegas.

P6rez-Barreiro Nolla era fillo dotam6n escritor Fernando P6rez Ba-

biente propicio J cultura no que nontardou en destacar, pois na Acade-mia Rapariz de Ferrol tivo comoprofesor nada menos que a RicardoCarballo Calero, que incentivou astia natural propensi6n ~i lectura e aescrita, pofi6ndoo en contacto conRam6n Otero Pedrayo e outros per-

En 1949 chegou a Compostela,onde permaneceu ata 1956 en querematou Dereito. Nese tempo con-solidouse o seu galeguismo no tratocon figuras como Ram6n Pifieiro eoutros rapaces que ben pronto co-mezaron a brillar no panorama lite-rario de Galicia, como Xos6 LulsM6ndez Ferrln, Gonzalo RodriguezMourullo, Bernardino Grafia e, so-bre todo, o seu grande amigo Xos6Luls Franco Grande, poetas cos quecompartiu loureiros nas famosasFestas Minervais. Alan deles, nestetempo estreitou lazos co seu vellocompafieiro de instituto Xos~ Ma-nuel L6pez Nogueira e cofieceu aXos~ Manuel Beiras e Ram6n Lu-grts, frecuentuu as sobremesas daRosaleda na casa de Domingo Gar-cia-Sabell e fixose seareiro dos fala-doiros do Caf~ Espafiol, onde de-partiu con Otero Pedrayo ou FerminBouza-Bre~

zou tam6n a sfia andaina como es-critor, pois principiou a colaborar

escribiu artigos para Viveim. Fiestaspatronales.

Veo logo o tempo de Madrid,onde estivo ao longo de 1957 e, tras

te o outono de 1958 e ainda o anoseguinte. All cofieceu a Pilar V~z-quez Cuesta e Gonzalo Torrente Ba-

cello coa escrita na nosa lingua. Defeito, ese o momento no que se pro-duce a s~ia participaci6n nun dosvolumes emblem~ticos da editorialGalaxia, a c~lebre Homaxe a Ram6nOtero Pedrayo, que se lie tributou

Fernando P~rez-Barreiro Nolla

ao sabio poligrafo por mor do seusetenta aniversario.

Entre 1960 e 1963 estableceusena Corufia, onde traballou comoavogado. Foi ent6n cando casou coastia noiva dende os tempos compos-tel~ins, a tam6n escritora e hoxevifiva stia Teresa Barro, a quen co-fieceu en 1955 dirixindo a adapta-ci6n da peza teatral Casa de bone-cas de Henrik Ibsen, que esta prota-gonizou no papel de Nora Helmet.

En 1963 a vida do escritor deuunha viraxe e marchou residir aLondres para traballar primeirocomo locutor radiof6nico na BBC(ata 1969) e logo na OrganizacidnInternacional do Car6 como tradu-tor (1969-1993). Foron, estes, anosnos que mantivo, m~is que nunca, ovincallo coa terra e a lingua, publi-cando artigos en GriM, traducindoA traxedia de Macbeth -primeiraversidn de Shakespeare imprentadaen galego-, creando nos setenta oGrupo de Traballo en Londres e ver-tendo ao noso idioma, tam~n potvez primeira, relatos chineses enFlores e lefia (1982).

Nos oitenta e noventa a sfia sina-tura fixose habitual en medios comoA Nosa Terra ou La Voz de Galicia e,sobre todo, foi aplaudida a modfili-ca traducidn que con Teresa Barrofixo en 1985 da Alicia no pals dasmarabillas de Lewis Carroll, polaque obfiveron o Premio Nacional deTraduci6n de Libros Infantis e Xuve-nis, a primeira vez que un volumena nosa lingua o conseguia.

A ultima d~cada do pasado s~cu-lo eos anos primeiros anos destemilenio Pfirez-Barreiro Nolla redo-brou o compromiso coas stias raicese colaborou intensamente na andai-na do lnstituto Galego de Anfilise eDocumentacidn Internacional(IGADI), onde trabou fonda amiza-

de con Xulio Rtos e onde publicouAs autonom[as de Escocia e do Palsde Gales (1999), amen de moitosensaios en Tempo Exterior. Tam~nagora publicou en A Trabe de Ouro,Babel, 0 Ensino, Serta, Tempos No-vos, Viceversa, Vieiros ou Xornal deGalicia e noutras cabeceiras inter-nacionais como Babel ou Portugue-se Studies. Mais destacaron os seuscontributos a un xornal deste gru-po, o Diario de Ferrol, no que se fixoasiduo entre 2005-2008 e onde ga-fiou a amizade e admiraci6n do pe-riodista Nicolas Vidal, quen o entre-vistou para este medio.

Os derradeiros anos vifieroncheos de alegrias: nomeamentocomo correspondente da Real Aca-demia Galega (2002), Pedr6n Honra (2005), Premio Plficido Cas-tro de Traduci6n (2006), Premio Cultura do xornal Diario de Ferrol(2005) e Medalla Castelao da Xun-ta de Galicia (2009). Mais a Parcafoi cruel e levouno o 4 de xaneiro do2010, cando m~is e mellores froitosestaba a ofrecer fi sfia benamada te-

Dende aquela ata hoxe Xeraispublicou as sfias memorias en Ama-da liberdade (2013) e viron luz par de volumes colectivos arredorda stla figura (Homenaxe a Fernan-do P¢roz-Barreiro Nolla, 2011, e Operdurable legado de Fernando P~-rez-Barreiro Nolla, 2015), maismolto ~ o que cdmpre seguir pro-fundando sobre del, pois restart ain-da facetas sfias por descubrir; pofiopor caso, o seu singular labor comopoeta ou a edicidn de todos os seusensaios, que tamfin haber~i que re-cuperar. No entanto, sirvan estasminimas lifias como modesto lem-bradoiro e homenaxe a quen foi vozprincipal do noso discurso culturale literario contemporfineo.

18 Septiembre, 2016