a nova peneira 68. principios de xuño 2016

XORNAL GALEGO DE INFORMACIÓN XERALANO 5 - nº 68 principios de xuño 2016- 2€

A política no Porriño

páxs. 7 e 8

páx. 5

páx. VII

ENTREVISTA A JUANGONZÁLEZ, ALCALDE DE

NIGRÁN

ENTREVISTA A LUIS BARÁ, CANDI-DATO DO BLOQUE AO CONGRESO

POR PONTEVEDRA

Entrevistas aos líderes da oposición CarlosMartínez, do PP, e Pedro Ocampo, de EU-SON

ESPECIAL FESTADA ROSA DE MOS

PRIMEIRA PARTE

CONCELLO DO PORRIÑO. OBRA DO ARQUITECTO ANTONIO PALACIOS // FOTO: LANSBRICAE

páx. IV

2 PRINCIPIOS DE XUÑO 2016

EDITORIAL

Tino LagoDirector de A Nova Peneira

Cando o meu pai tiña sete anos, quedou sen naie sen pai. Ela morreu nun terrible accidente. El es-taba no cárcere por ter cometido arrepiantes peca-dos de pensamento; era de esquerdas, militaba nunsindicato, ensináballe galego aos fillos e fillas e ta-libanciñadas (que dirían os de Galicia Bilingüe) se-mellantes. A primeira lembranza que tiña o meu paido orfanato católico, no que foi condenado a sufrirpena de galeras, tiña que ver cun sacerdote valliso-letano preguntándolle; ”¿Cómo te llamas hijo mío?”ante a resposta do meu pai: ”Eu chámome Claudio”,o devandito ministro da metafísica romana, reaxiudándolle dúas labazadas. Iso si, unha en cadansúameixela como bo administrador da doutrina tomista.Alén, obrigou ao meu pai a escribir 2.000 veces:”No hablaré gallego”.

Como toda causa, ese tipo de educación produ-ciu un efecto. Neste caso xurdiu durante á adoles-cencia de quen isto escribe. Cando naquelesdourados anos, comecei a interesarme polo eido so-cial, cultural e político, cando tomei conciencia deque Galicia é un País no mundo, cando librementedecidín amar, sufrir, chorar, rir,vivir e morrer nomesmo idioma que o fixeron todos os meus devan-ceiros...O meu pai sentiu medo, medo de que a his-toria se repetira. O medo do meu pai tivo comoconsecuencia o feito de que, durante un tempo, ti-vera verdadeiros problemas para falar en galego namiña propia casa.

O pasado 10 de Maio, decidín mudar de com-pañía telefónica. Após todos os trámites que seicacómpre realizar para facer efectiva dita vontade,obríganme a realizar unha gravación de voz na queexplicito o meu desexo. Fiquei abraiado co feitode que no ano 2016 eu, nativo de Vigo, nativo deGalicia, que falo, penso e sinto en galego, non pui-dese realizar dita gravación no meu idioma, candoestaba a facer unha xestión empresarial na cidadede Vigo...Aínda que expresei con respectuosa con-tundencia o meu desacougo, preguei que se mepermitise falar no meu idioma, non tiven éxito.Seica ese tipo de xestións só se poden facer noidioma de outros.

Recentemente a asociación Galicia Bilingüeequiparaba á bandeira galega coa estrela vermella ábandeira da Alemaña nazi, aquela que levaba a cruzgamada. Do mesmo modo igualaba aos que nos sen-timos nacionalistas galegos cos fanáticos nazis.Orepugnante exercizo de convertir á vítima en ver-dugo e ao verdugo en vítima, é indicativo da cata-dura moral de quen fixo esa absurda analoxía.Porén, coido que cómpre un chisco máis de profun-didade na análise das motivacións psicolóxicas dequen é capaz de semellante inmundicia. Voume per-mitir unha humilde recomendación; a lectura dolibro da teórica alemá Hannah Arendt “Eichman enXerusalén”.No devandito libro, esta autora refle-xiona sobre a banalidade do mal, sobre a condiciónhumana e as motivacións que impulsan a alguén acomportarse como un monstruo.Basicamente viñaa dicir que quen se comporta como un monstruo,non ten porque ser un monstruo, que existen unhacomplexa rede de motivacións sociolóxicas, psico-lóxicas, estruturais e sistémicas que podían facerque banalizasemos o mal en aras dun obxectivo su-perior. En definitiva, a monstruosidade de equiparara bandeira galega coa estrela e a bandeira de quenpropiciou a salvaxe ditadura franquista, asasina erepresora das persoas e expresións culturais noncastelás, non esta feita por monstruos, simplementeestá feita por persoas...banais...

O idioma galego e Galicia Bilingüe

A PENEIRADA DO MES: C’SAlbert Rivera foi a Venezuela, supostamente, a denun-ciar a falta de liberdade de expresión. No mesmiñomomento en que pisa chan caribeño é recibido poralomenos 40 micrófonos de medios de comunicaciónvenezolanos e internacionais. (Albert, anda, colle o avión de volta. Acabas de facer o parvo).

Mentres o fillo pródigo do Ibex 35 andaba de tourné por outras latitudes,o partido laranxa sufre unha forte crise ¨territorial¨ no noso país.Numerosas agrupacións de Ciudadanos en Galicia déronse de baixa en blo-que, así como o único deputado que obtiveran en decembro pola circuns-crición da Coruña, Antonio Rodríguez, por mor do dedazo nas novas listas;obviando as primarias anunciadas e escollendo a José Canedo, un exmili-tante de UPyD para encabezar a candidatura desta volta.

3PRINCIPIOS DE XUÑO 2016

OPINIÓN

No seu día escribín un libro con este título. É unquebracabezas artellado e formado por pezas sol-tas, cartas, artigos de prensa e traducións do galego.Se cadra esta carencia de valor intrínseco comocrónica miuda dunha parte da nosa historia, substi-túea con algo que si se logra, xa é un pequenoavance: amosar que nun momento chave doexilio, galegos, cataláns e vascos foron quende porse de acordo, ata o punto de que aca-daron por dos nervios a algúns prohomes daRepública, ao soñar xuntos anceios e ideasque a realidade política e histórica desbotoucoa súa inexorable dureza.

Aínda que hoxe sexa pouco coñecida, foimoi importante esta relación, que chegou aconcretarse naquel proxecto denominadoGALEUZCA, e que pese a non ter obtidoefectos prácticos, merece ser hoxe coñecido.De aquí veu a necesidade de compilar partedo espallado en hemerotecas e carpetas per-soais.

As urxencias políticas do postfranquismonon facían acaido adicarse á investigación.Cumpríu improvisar moitas cousas e o día adía impedía mirar cara atrás para dar a coñe-cer o que fora aquel exilio tan longo comocomo abafante. O PNV, porén, mantivo cor-diais e estreitas relacións co partido gale-guista. Por outra banda reeditárase enDurango la colección completa da revistaGALEUZCA realizada en Arxentina. Decando en vez falábase deste tema e candohoubo que defender no Congreso e Senado oEstatuto actual de Galicia os representantesdo Nacionalismo Vasco fixérono coa mesma dedi-cación e entrega cal se fora propio.

Así as cousas, en xuño de 1984, decídese queos restos mortais de Alfonso Rodríguez Castelao,

que repousaban no cemiterio de La Chacarita deBos Aires, volvan á súa Galicia natal. Quen forapresidente do Consello Nacional de Galicia, depu-tado, e sobre todo líder galeguista volvía envoltona polémica. A Federación de Sociedades Galegascriticara en Buenos Aires "los manejos caciquilesde los organizadores del acto".

O feito certo é que os seus restos volveron á súaquerida Galicia. A prensa vasca salientou o feitocoa dignidade que tiña a nova e coa simpatía queen o galego en Euzkadi. Pero pouco máis. Ao noso

xuizo faltou énfase en destacar o feito. Por que?Pouco se sabía sobre Castelao e a súa obra. Case

nada da relación de vascos e galegos e moi poucodo seu sono de GALEUZCA. Había pequenas citasen bibliotecas, nada de librerías e aos protagonistasdaquela historia no se lles preguntou nada co fin de

que recordaran aqueles anos. Este bretemoso silen-cio só foi roto por algúns artigos, traballos e unhaentrevista a Xosé Estevez quen estudara con espe-cial dedicación e éxito esta parte da nosa historiarecente. Xosé é unha gran referencia.

Así as cousas, remexendo vellas carpetas de ar-tigos de D. Manuel de Irujo para a radio clandestinaque traballaba en Venezuela, veu ás miñas mansunha serie de cartas de Castelao a Irujo e deste aCastelao.

Eran cartas amargas, duras, plenas de reprochesaínda que rezugaran amizade. Cartas do últimotramo da vida de Castelao desengañado dunha Re-pública fracasada e descoñecida polas grandes po-tencias que preferían a "seguridade" do franquismoá liberdade perigosa dunha democracia. Publicar sóaqueles documentos podería ter chamado a en-gano. Había que ambientar todo aquel período e dara coñecer aos galegos e aos vascos algo do que pa-sara entre estes dirixentes durante vinte anos. Nontodo fora triste. Houbo momentos de esperanza ecordialidade que era necesario dar a coñecer.

Para facer este traballo recorremos a dúas pu-blicacións, unha galega, "A Nosa Terra" e outravasca "Euzko Deya", esta última órgano de prensa

da delegación do Goberno vasco no exilio tanto enParís como en Buenos Aires e México. Da trans-cripción de artigos e reseñas aparecidos nestes ór-ganos de prensa, de entrevistas e documentosvarios saíu aquel traballo que trata de achegar aCastelao ao mundo vasco e o vasco ao mundo ga-

lego. Existía asemade, un compromiso coentón Partido Galeguista. Castelao foi unhome representativo de Galicia e un intelec-tual de primeira orde, pero sobre todo foi unmilitante a tempo completo do galeguismomáis sentido. Un nacionalista galego do Par-tido Galeguista. E iso había que salientalo,dunha maneira clara e nidia.

Hai hoxe en día moitos que endozan a vozfalando de Castelao e son culpables directosde que Castelao morrera no exilio. Hai hoxeen día grandes persoeiros que aparentementeasumen os postulados de Castelao pero quelle tiveran fusilado se o tiveran detido no1936. Por iso cúmpría dicir que o galeguismode Castelao é un nacionalismo galego quepouco ten que ver coa retórica, a forma, e ossofismas de xentes que terían hoxe ao Caste-lao vivo como a un radical sen futuro.

Pero Galicia foi Castelao e Castelao eraGalicia, como se di neste libro en frase felizde quen o coñeceu. Cando Galicia vaia detoda a retórica de falso galeguismo e descubraao Castelao político, que sobre todo defendee sinte a Galicia, terá chegado efectivamentea gran hora do obrigado recoñecemento pre-vio ao coñecemento.

Finalmente o libro chámase "Castelao e osVascos" porque quixemos destacar a relación quetivo o dirixente galeguista con todo o abano polí-tico vasco: PNV, ANV, Republicanos, Gobernovasco, Delegacións, Publicacións... Que non se li-mitou á relación cun partido senón cun pobo noexilio e ás súas diversas manifestacións. A obra pre-tende polo tanto ser de todos os vascos, de todos osgalegos e de todos os demócratas amantes da liber-dade.

Ben é verdade que ao final existiron dificulta-des. Que as potencias aliadas abandonaron á súasorte a aquel Goberno republicano nado con tantaesperanza en 1945. Ben é verdade que a solidarie-dade GALEUZCA ao final quebrou, porque no seumomento non puido dar froitos prácticos. Ben éverdade que a distancia, a incomunicación, e o exi-lio e a loita pola supervivencia non son boas con-selleiras para manter proxectos políticos no aire.Pero non é menos certo que nun momento dadoGALEUZCA foi unha realidade política, relacio-nada e efectiva que produciu unha positiva solida-riedade e que mantivo a través da súa publicacióne da súa coordinación unha plataforma política moiinteresante e que estando xa na historia, pode vol-ver algún día a facer historia.

Iñaki AnasagastiEx-Senador do PNV

Castelao e os vascos

¨Hai hoxe en día moitosque endozan a voz falandode Castelao e son culpablesdirectos de que Castelaomorrera no exilio.¨


OPINIÓN

No 2006, o asesor do entón primeiro ministrode Israel Ariel Sharon anunciaba, co cinismo dequen se sabe impune, o inicio do bloqueo israelísobre a poboación de Gaza con estas palabras:¨Non imos matar de fame a poboación, pero imossometela a unha dieta extrema de adelgazamento.¨

As crianzas que cumpriron os sete anos vivironxa na súa curta vida tres das devastadoras ofensi-vas que o goberno de Israel lanza cada certotempo e que sementan de morte e destrución amartirizada franxa de Gaza: 2008, 2012, 2014.

Non hai muller en Gaza ou Cisxordania quenon teña na súa familia fillos, fillas ou maridosque non estean na cadea ou mortos.

Un informe de Nacións Unidas advirte: se nonse remedia, no prazo de cinco anos, Gaza será unlugar inhabitable.

En realidade hai tempo que Gaza só é habita-ble porque as súas xentes, sobre todo as mulleres,empéñanse en facela habitable. A pesar das bom-bas, as ruínas, os cortes de luz e de auga potable.A pesar do peche forzado e o acoso dun dos exér-citos máis poderosos do mundo. As xentes de Gazaempéñanse en vivir.

Entre os cascallos das casas desfeitas, as mu-lleres de Gaza recollen os aveños domésticos, untaburete coxo, unha tixola aboiada, ás veces un bi-berón ou un caderno escolar. E reconstrúen, elassaben reconstruír, o escenario da vida. As mulleresde Gaza son bastións de resistencia e de vida, e non

se deixan destruír.Por iso, mulleres de distintos países do mundo,

imos de novo rumbo a Gaza. Para expresar a nosasolidariedade coa poboación asediada. Para recla-mar o fin da ocupación e da violencia. Para reivin-dicar os dereitos das mulleres e do pobo palestinoa recuperar a súa terra. Para levar o noso abrazo amodo de homenaxe ao valor e a fortaleza das nosasirmás de Gaza.

Que viva a loita das mulleres palestinas! Pales-tina Vencerá!

Realizáronse accións de rúa en Ourense e Com-postela, e unha palestra en Ferrol, enmarcadas den-tro da campaña “Rompamos o bloqueo – MulleresRumbo a Gaza” de apoio á acción da Coalición In-ternacional da Flotilla da Liberdade.

O sábado día 4 de xuño terá lugar un novo actoda campaña, un desfile de traxes palestinos tradi-cionais, xunto con poesía e música palestinas, noMuseo do Pobo Galego, que anunciaremos conmáis detalles nas redes.

24 de Maio:Día Internacional pola Paz e o Antimilitarismo

Sela GonzálezActivista de BDS-Galizae da Marcha Mundial das Mulleres


GALICIA

Tras coñecer que a AudienciaProvincial da Coruña acaba dereabrir a instrución do caso Alviapara aclarar as causas do acci-dente de Angrois que rematoucoa vida de 81 persoas, dende EnMarea celebramos esta decisiónxudicial pois entendemos que"non hai democracia real sedende o ámbito xudicial e polí-tico non se aclaran as verdadeirasresponsabilidades e decisións queestán dentras do sinistro" e anun-ciamos que volverermos esixirque se cree a comisión de inves-tigación na vindeira lexislatura.

Dende En Marea mantivemosunha constante e estreita relacióncoa Plataforma de Victimas doAlvia 04155 dende a nosa che-gada ás Cortes, onde reclamamosunha Comisión de Investigaciónque vetaron PP e PSOE no últimopleno da lexislatura, celebrado opasado 28 de abril. O voceiro doPP, Rafael Hernado, chegou acualificarnos de "miserables" porlevar á Cámara baixa esta peti-ción. Para En Marea é obvio que"tanto uns coma outros teñenmoito que ocultar e imos a seguirtraballando sen descanso paraque tanto as vítimas coma a so-ciedade en xeral coñezan toda averdade" pois tal e como defen-demos na intervención no Con-greso "estamos convencidos deque a corrupción mata e non imospermitir que se siga blindando enpostos de responsabilidade aoscorruptos que antepuxeron os in-tereses económicos e electorais áseguridade e a vida das persoas"

En Marea celebra que aAudiencia reabra a ins-trución polo accidentedo Alvia e anuncia quevolverá esixir a comi-sión de investigaciónno Congreso

Luis, Ti es moi coñecidona cidade de Pontevedra e nasúa contorna, pero se cadranas comarcas onde estamosnós, non o es tanto. Cóntanoso máis salientable da túa his-toria persoal e política.

Eu nacín en Vilaboa, teñounha vinculación moi intensacon toda a contorna da ría deVigo. Asemade creo que co-ñezo a problemática específicado rural galego, das comarcasnas que está A Peneira, xa quenese mundo nacín e desenvol-vín unha parte importante damiña vida. Iniciei a miña mili-tancia política no mundo estu-dantil.

Que estudaches?Filoloxía galega.A miña

profesión é a de profesor deinstituto.Teño xa a praza desde1990 en Pontevedra.

E cando deches o salto áprimeira liña da política?

Comecei en Vilaboa, no ini-cio da década dos 90. No ano1995 fun escollido Concelleiroen Pontevedra. No goberno bi-partito, fun director xeral deCultura. A miña traxectoriasempre estivo vencellada aoeido da política cultural, aíndaque nos últimos tempos asumínmáis responsabilidades noutroscampos como por exemplo amobilidade.

O BNG gaña sistematica-mente as eleccións en Ponte-vedra con amplas maiorías,por que?

Hai un proxecto de cidademoi claro, cunha grandeequipa de traballo, un lideradonidio do alcalde Lores, e tone-ladas de coherencia e valentía.

Temos un modelo de cidademoi avanzado.

Si, pero concrétanos unpouco máis cales sons as ca-racterísticas esenciais dovoso proxecto de cidade?

A nosa visión de cidade,pódese sintetizar nos seguinteseixos: -Confianza no propio-Democratización radical dosespazos públicos, o espazo tenque ser para as persoas, fronteo secuestro do espazo ao ser-vizo doutros intereses-Valentíae afouteza para levar os dese-xos de transformacións sociaisa concretarse en realidades.Esa valentía de facer o que di-cimos, que as promesas nonqueden en meras frases valei-ras de contido, supón que teña-mos un apoio social moielevado.

Recentemente o candi-dato do Bloque pola Coruña,Carlos Callón, publicaba nasredes sociais, un estudosobre a actividade parlamen-taria das deputadas e depu-tados escollidos no noso Pais,nesta mini lexislatura de 6meses, e as conclusións eranestarrecedoras. Entre os quenon fixeron practicamentenada está a deputada de EnMarea por Pontevedra, e no-

vamente candidata ÁngelaRodríguez. Se es deputado o27/06, algunha vez te saca-rán as cores cun estudo pa-recido?.

Desde logo que non. Ninde lonxe vaia.Temos un mag-nífico aval no traballo que fi-xeron en 20 anos os deputadose deputadas do Bloque. Defeito a nosa deputada OlaiaFernández ten recibido algúnpremio, como a deputada máistraballadora de todo o Parla-mento español. O compromisoético do Bloque na defensa dosintereses do noso País é inque-brantable.Eu asumo con orgu-llo ese compromiso.

No caso de ser escollidodeputado, cales serías as ini-ciativas máis urxentes?

A principal iniciativa é queGaliza sexa respectada en Ma-drid. Galiza ten que ser prota-gonista das grandes decisiónsdo estado e non un figurantecomo foi estes meses. Ase-made a nosa voz soará alta eclara na defensa das clases tra-balladoras, na defensa de quensofre a inxustiza e o expoliodesta mal chamada crise.

Nas eleccións de decem-bro,unha porcentaxe de vototradicionalmente naciona-

lista decidiu confiar en EnMarea. Se eu fose un votantenacionalista que consideraseque a alianza coa esquerdaespañola é a vía máis acaidapara acadarmos maiorescotas de autogoberno, porque motivo debera mudar deopinión?

Pois penso que eu de ti, mesentiría decepcionado, porquenestes meses foi máis que evi-dente que Galiza nin tivo vozpropia nin protagonismoalgún. E xa non falo do grupoparlamentar, que como sempredixo o BNG non foi tal. Eucreo que a xente que lle querea este País, sentirase mellor re-presentada por unha forza nonsubordinada a unha forza espa-ñola.

Xa para rematar Luis,agradecerche a túa amabili-dade e unha última cues-tión,p or que motivo unlector tipo da Peneira das co-marcas da Louriña ou oCondado, Val Miñor... debeconfiar no Bloque?

Nas zonas do rural Galegohai unha gravísima problemá-tica de despoboación, mala ca-lidade das infraestruturas, efalta de servizos, o que incidenun deterioro palpable da cali-dade de Vida. Creo que nin-guén pode dubidar que osintereses do rural galego, dopobo galego en xeral debe de-fendelos o propio pobo galego.Gobernos como os de PepeRepresas en Ponteareas ouXosé Rodríguez nas Nevesson exemplo do que pode facero BNG.

Luis Bará. Cabeza de lista do BNG-Nós Candidatura Galega por Pontevedra.

“Galiza ten que ser protagonista das grandes decisionsdo Estado e non un figurante como estes meses”

O BNG afronta con ilusión o que eles consideran unha se-gunda oportunidade para que o noso país, poida ter vozpropia no parlamento español. Na circunscrición electo-ral de Pontevedra, a candidatura está encabezada polofilólogo Luis Bará. Luis, é concelleiro do BNG na capital

da provincia. A Nova Peneira conversou con el para co-ñecelo, para que nos conte cales son os seus plans nocaso de ser deputado,e para que nos explique os moti-vos polos que, o BLOQUE, gaña as eleccións na cidadede Pontevedra por esmagadora maioría.


A LOURIÑA

Carlos, ti es un rapaznovo...

Home, xa teño 46 anos

Pois tes os mesmos camin, insisto entón en que esun rapaz novo. Cóntanospor favor o máis salientableda túa historia persoal.

Eu son nativo de Atios, es-tudei dereito e teño un despa-cho de avogados no Porriño.

Ah, es avogado, logo su-poño que alén da política co-ñecerías profesionalmente aEva, xa que ten a mesmaprofesión ca ti?

Si, si que a coñecia profe-sionalmente,de feito pensoque teño unha boa relacióncon ela.

Como iniciaches a túa ac-tividade política?

Na candidatura de Inde-pendentes do Porriño, conGonzalo Ordóñez, hai xa bas-tantes anos. Estiven 4 anos nogoberno con Nelson, desen-volvendo distintas responsabi-lidades como patrimonio,canteiras, urbanismo...

Nesta localidade, o espazode centro dereita atravesoupor importantísimas turbu-lencias. Houbo algún mo-mento no que chegou ahaber tres listas diferentes.Como está a situación na ac-tualidade?

Despois de termos logradoa unidade que tanto costou, eque culminou na moción decensura que lle fixemos aoBloque, semella que as feridas

xa están pechadas.

Unha vez que ManuelCarrera e Marcelino Cotodeixaron o PP, podes asegu-rar que xa estades cohesio-nados?

Convídoche a que tomes enconsideración o resultado daseleccións.Conseguimos caseos mesmos votos que antes daescisión.Home, pode que nonestea aínda pechado detodo.Espero que no futuro in-mediato poidamos acadar no-vamente a unidade de todo oespazo de centro dereita.

Como chegas a ser vo-ceiro do grupo municipal?

Despois das eleccións demaio, Nelson propúxome amin

Autodescartouse el, oudescartástelo vós pola súa si-tuación xudicial?

Descartouse el mesmo.

Ti saías naquel famosovídeo de “Yo voy con Nel-son”?

Si.

Eu estiven buscándooonte polas redes para ver seti saías,e non o atopei. Foierro meu,probablemente?ou houbo unha vontade ex-plícita do PP de retirar esevídeo do ciberespazo?

Home, eu creo que aíndaestá. Desde logo non teñoconstancia de que houberavontade de eliminalo.

E non foi un tanto arris-

cado pola túa banda, asumirun compromiso explícito tannotorio como “Yo voy conNelson” cunha persoa plu-riimputada xudicialmente?ou confías plenamente nasúa inocencia?

Eu respecto a súa presun-ción de inocencia.Eu estou sa-tisfeito de terme incorporado ácandidatura de Nelson Santos

Ti dirías que Nelson San-tos é unha persoa honesta?

Totalmente.Eu deséxolle ael e aos outros dous compañei-ros que permanecen imputa-dos, que poidan amosar a súainocencia.De feito eu confíoen que todo remate sendo ar-chivado.Eu escoitei as conver-sas telefónicas do sumario daoperación multiusos, e consi-

dero que non se pode deducirningún tipo de responsabili-dade penal.

Non é que sexa unha es-pecificidade do PP, pero nonte parece que é común na po-lítica a túa reacción? Explí-come; todos reclamamos apresunción de inocencia seos investigados son compa-ñeiros nosos, pero todossomos extraordinariamentevirulentos se os investigadosson doutras forzas políti-cas??

Si, iso pode ser así.Pero in-sisto, se cadra por deforma-ción profesional, en que unprocedemento xudicial pro-duce os seus efectos cando haiunha sentencia firme e defini-tiva.

Como valoras o primeiroano de goberno de Eva de Latorre?

Parálise total, falta absolutade xestión política en temascapitais para O Porriño comopor exemplo: O conflito daauga con Vigo, o paso a nivel,os orzamentos... E nula von-tade de acadar consensos.

Se te chaman a ti para ne-gociar os orzamentos, ti esta-rías disposto a negociar?

Nós estamos dispostos adialogar.Eles teñen a obriga depresentar unha proposta e se seda o caso, nós optaremos poloque estimemos, pero a vontadede negociar nosa asegúrocheque é moi superior á do equipode goberno. Eu vexo a Evamoi nerviosa, sempre á defen-siva. Isto lévaa a alporizarse

Tal como xa fixemos en moitos concellos: Marín, Bueu, Cangas, Gondomar,Re-dondela, Pazos de Borbén... quixemos ofrecer aos nosos lectores e lectorasunha análise en profundidade da situación política do concello porriñés. Con-vidamos a representantes do PP, PSOE, EU SON e BNG a reflectir ás súas opi-nións con enteira liberdade nas nosas páxinas.Agradecemos profundamentea Carlos Martínez do PP e a Pedro Ocampo de EU SON ,que atenderon ama-blemente a nosa chamada. A alcaldesa Eva García de La Torre, manifestou asúa plena disposición a compartir a súa forma de ver as cousas coas nosas lec-toras e lectores. Segundo nos informou, problemas de axenda impediríanllefacelo neste número.Comprometeuse con nós para aparecer na vindeira Pe-

neira. Desde logo, como non podía ser doutra maneira,encantadados de contarcoa súa opinión. Esperámoste para o mes que ven, Eva. No caso do Bloque doPorriño, aínda estamos a esperar resposta ao noso convite. O terceiro conviteen menos de dous anos que lle facemos a Pedro Pereira e que non atende. OBNG laiase a cotío do silencio ao que lle condenan os medios de comunicación.Resulta a todas luces absurdo que cando un xornal da Louriña, ofrece as súaspáxinas ao bloque da Louriña para que poida reflectir a súa voz, o silencio sexaa súa resposta. Ben faría a dirección do bloque en tomar nota deste tipo deactitudes, se en verdade queren recuperar a conexión coa sociedade.

A politica no Concello do PorriñoPrimeira parte

Entrevista a Carlos Martínez. Voceiro do PP do Porriño

“O goberno de O Porriño caracterízase pola parálise total e a faltaabsoluta de xestión política”

O pOrrIñO


A LOURIÑA

en distintas ocasións e a perderos papeis.

Cal é a valoración que faio PP da denuncia que unhatraballadora do Concellofixo á alcaldesa?

Non a coñezo en profundi-dade.Pero eu creo que os tra-balladores do concello fan oseu traballo da mellor maneiraposible.Eu non entendo a acti-tude do equipo de goberno,

deben pensar que hai unhacruzada contra eles.

E está o Partido Populardetrás de todo iso? estás tí?

De ningún modo, aquí venfantasmas por todos os lados

Que opinades vós da reti-rada da subvención ao Po-rriño industrial?

Nós entendemos que den-tro da legalidade ese tema

pode solucionarse doutra ma-neira.Se o equipo de goberno,ten esa vontade, poden contarco apoio do PP. Insisto sempredentro da legalidade. O temadas facturas falsas presuntas,eu descoñézoo.

Rematamos Carlos, calesson as túas aspiracións polí-ticas? Queres ser o vindeirocandidato do PP á alcaldía?

Loxicamente non o vou de-cidir eu.

Si pero ti que queres?Eu estou moi cómodo na

miña responsabilidade.Teño ocompromiso de AlfonsoRueda, de convocar un con-greso local, para rematar conesta etapa de interinidade.

Podes transmitir a men-

saxe que estime oportuna através das nosas páxinas?

Pediríalle aos meus veci-ños que confíen en Nós,somos dignos deconfianza.Puxemos remediopara solventar os problemas, esó estamos para axudar aosnosos veciños.

Moitas grazas Carlos.

Pedro, levas case cincomeses de concelleiro, cal é atúa valoración do traballodeses meses?

Ben, pois estou contento.Teño un gran grupo de compa-ñeiros e compañeiras que mefacilitan o meu traballo, e cosque procuramos facer asem-bleas en todas as parroquiaspara escoitar e informar aosnosos veciños e veciñas.

Cal é a receptividade queatopas nesas asembleas?

Moi boa, xuntámonos coaveciñanza, asociacións de mon-tes e veciñais, e considero quehai unha reciprocidade e recep-tividade importante.Fíxate haipouco tivemos unha importantexuntanza en Torneiros, queconsidero que é a gran esque-cida de O Porriño e

Perdoa un inciso Pedro.Pouco antes das elecciónsmunicipais entrevistaba áentón candidata Eva Garcíade La Torre, e ela tiña amesma opinión ca tí; conside-raba que Torneiros era a granesquecida de O Porriño.Afir-mou que se chegaba á alcal-día as cousas ían mudar. Tipensas que este gobernopresta unha maior atención aTorneiros cós anteriores?

De ningunha maneira. Ninse mudou en nada as políticasreferentes a Torneiros nin se faio mínimo esforzo por cambiar.

Nesas asembleas que faiEU SON supoño que terás es-coitado multitude de opiniónsdiversas?

Poi si a verdade é que si

E de escoitar a tantaxente diversa, supoño quepoderás deducir cales sonos problemas máis im-portantes da túa veci-ñanza?

Creo que é unha necesi-dade urxentísima a creazónde espazos de participaciónpara a cidadanía.Algo ata ode agora totalmente desac-tivado.A ese obxectivo ini-cial responden as nosasasembleas;xerar espazosvivos nos que cada veciñoe veciña poida dicir conclaridade cales son as súasnecesidades.Loxicamentetamén precisamos unhaxestión acaida dos recursospúblicos, e con iso querodicir, evidentemente, unmaior investimento social,na atención ás necesidadesde que as teña.

O Porriño precisatamén unha planificación racio-nal do seu urbanismo. Activar avida social das parroquias, co-nectalas co centro moito me-llor.É moi urxente asemade amodernización do noso centrode saúde.

O goberno do Porriño estáformado por dous grupos, oPSdeG e o grupo de ManuelCarrera, escindidos do PP. Aoteu xuizo, hai un goberno dedous grupos, ou hai dous go-bernos funcionando en para-lelo?

Dous grupos gobernando enparalelo.

Como valoras a súa ac-ción de goberno?

Eu creo que a característicaprincipal deste goberno é a pa-

sividade.

Non podemos esquecerque a aritmética municipal émoi complexa, o equipo degoberno ten unha situaciónnumérica moi débil. Supoñoque terá que buscar consen-sos coa oposición?

Si pero a súa acción políticanon vai por aí, podo asegurarque este goberno non busca ninos consensos nin os acordos.Fíxate, de algo tan importantecomo os orzamentos munici-pais, nós aínda non temos noti-cia algunha. Aínda que os seusnúmeros son moi escasos, com-pórtase de maneira soberbia,como se tivese maioría abso-luta. A min lémbrame a AbelCaballero.

A situación semella queestá moi crispada, de feito éalgo que mesmo se espalla ásredes sociais?

Si, é algo que a min paré-ceme pueril, pero si que é así.

E da denuncia que unhafuncionaria fixo á alcaldesaque opinión tes?

Realmente prefiro non valo-rar, porque non coñezo ben a si-tuación. Espero que sesolucione de maneira racional edialogada.

Unha pregunta sobre o teupartido, hai risco de que vosdiluades en Podemos?

Eu só che digo, que eu sonde Esquerda Unida, pero de-fendo o camiño das alianzas edos frontes comúns de toda aesquerda. Creo que é o únicocamiño para poder desenrolarunha política xusta en prol das

persoas. Iso non ten porquecomportar risco algún para EU.

Como valoras as declara-cións do teu compañeiroRubén Pérez nos que cha-maba “cretinos” aos que sepresentaban as eleccións paraformar un grupo parlamen-tar galego?

Pois en verdade che digoque é a primeira noticia queteño. Descoñezo esas declara-cións e o seu contexto.

A posición de YolandaDiáz de abandonar o Parla-mento galego para irse a Ma-drid, paréceche ética?

Eu creo que Yolanda Díaz éunha voz importantísima deGalicia en Madrid. A min nonme parece mal a súa decisió ,aínda que considero que si sepodía ter comunicado mellor,con máis tempo e calma.

Cales sons as túa perspec-tivas para en Marea nas elec-cións de xuño?

Eu creo que melloraremosresultados.

A tí En Marea segue a ilu-sionarte?

Si, dígoche o mesmo que oano pasado, segue a ilusio-narme, gustaríame que fora unproxecto moito máis amplo, etamén me gustaría que se me-llorara na súa horizontalidade.

Rematamos Pedro, pode-rase conformar unha maioríaalternativa que faga perder aXunta ao PP?

Eu penso que agora é o mo-mento, agora ou nunca.

Entrevista a Pedro Ocampo Cardalda. Concelleiro de EU-Son do Porriño

A característica principal deste goberno é a pasividade”

8

A LOURIÑA

PRINCIPIOS DE XUÑO 2016

Sabido é que a a riada domes de febreiro produciu danosen varias estradas locais deMos; O Goberno de Mos afir-mou realizar xestión urxentes etomar decisisóns para repararditas estradas.

Os danos orixinados nas es-

tradas continúan en boa parte(Camiño de Bosende, Estradada Autovía, rua Generoso Do-mínguez, etc) e ademais dete-riorouse a sinalización deperigo inicialmente posta, peronon mantida correctamente;polo que día de hoxe o risco deaccidente é maior xa que osconductores non asocian estemomento a non resolución doproblema e o que é pior: a de-ficiente sinalización non facilitaa alerta necesaria.

Resulta icompreníbel quedespois de tanta visita a Mos deautoridades da Xunta e da pro-pia ministra Ana Pastor queafirmou o 21 de febreiro:,” Fo-mento vai acelerar os traballospara paliar as consecuencias da

tormenta que afectou variosmunicipios da rexión. Anunciouque o seu departamento tratadaspolo proceso de urxencia prac-ticamente todas as obras nece-sarias para arranxar os danoscausados pola tormenta na pro-vincia de Pontevedra, a fin deacurtar o tempo de execución.”

Desopis de meses as medi-das tomadas son claramente in-suficientes para unhacirculación segura neste conce-llo; obrigación elemental queincumple o Goberno de Mos.

O Grupo GañaMos insta edemanda ao Goberno que tomeen serio este problema e e fagaseguras as vías de Mos antes deque ocorra unha traxedia.

As estradas locais de Mos aínda representan un perigo para a circulación despois dos danos producidos pola riada hai mais de 3 meses

A débeda real do concellode Mos, que leva gobernadopolo PP desde hai case 8anos, é de 12.249.715 euros,a día 31 de decembro do anopasado, que é cando se pechao ano económico. Unha can-tidade bestial para un conce-llo como o de Mos, e froitoda pésima política econó-mica que fai o goberno.

Débese aos bancos : 10,7millóns, e en facturas aosprovedores: 1,587,715 euros.O superavit sobre o papel éde 225.000 euros, que esteano , ao ser os datos econó-micos do concello tan malos,o Ministerio de Facendaobriga a que sexan destina-

dos a pagar créditos que oconcello ten coas entidadesbancarias.

O BNG xa fixo públicoque o ano pasado, grazas aoministerio de facenda do PP,e debido á cercanía das elec-cións, o concello de Mos dis-puxo de 1 millón de euros amaiores dos que tiña orza-mentados a principios de ano2015, un diñeiro que se adi-cou a gastar , entre outrascousas, no despliegue electo-ral e obsceno de piche queasolagou o noso concello.Cando o que deberías terfeito pagar as facturas queagora se descobren que haino concello.

Miguel Aldea: ¨O goberno do PPé incapaz de reducir a débeda doConcello¨

mOs

XORNAL GALEGO DE CULTURA E DEPORTEnº38 (terceira xeira) principios de xuño 2016 - 2€

Todo listo para o Festival Alternativo Millo Verde de RedondelaDespois de maio, o mes máis movido da VIla dos Viadutos, coafesta do Choco, a Coca e O Festival Internacional de Títeres de Re-dondela chega a guinda do pastel co festival máis alternativo e

multidisciplinar de cantos hai quilómetros á redonda: O MilloVerde, que desta volta chega a súa décima edición cargado de ac-tividades e concertos.

mago duende

graffiti jam session

gypsy soundsystem orkestra escalabirras

páxs. xIV e xV

A LOURIÑA

PRINCIPIOS DE XUÑO 2016II

As razóns da dimisión de Al-fonso, foron políticas ou persoais?

Totalmente persoais, non teñennada que ver coa actividade política.

Ti xa tiñas experiencia como vo-ceira, Patricia?

Non , eu levaba catro anos de con-celleira, pero como voceira é a pri-meira vez.

E como foi ese cambio, a ser anova “xefa”?

Eu non me sinto como tal, aquífuncionamos traballando en equipo etomando as decisións consensuadas.Eu síntome parte dun equipo político,de ningún modo a súa xefa.

Como está a saúde do partidosocialista de Mos?

Pois temos que dicir alto e claro,que moi ben. Hai unha gran canteira demozas e mozos que desenvolven unimportante traballo militante.Estamosmoi orgullosas e orgullosos do traballodas xuventudes socialistas de Mos.Haipouco, recolleron máis de dúas tonela-das e media de alimentos nun acto so-lidario que organizaron eles.

Tedes estrutura en todas as pa-rroquias do Concello?

Si, en todas. Xa sexan militantes, xasexan simpatizantes. O PSdeG estápresente en todas as parroquias doConcello de Mos.

Cal é a vosa valoración políticado goberno do PP?

O goberno de Nidia Arévalo, é ungoberno de rodillo, de absoluta ausen-cia de consensos, ditatorial e prepo-tente. Fíxate, a modo de exemplo a undos grupos da oposición cortoulle ocontacto.

A cal?A GañaMos.

De feito, a alcaldesa non recibía aasociación de veciños de Petelos, seestaban presente Troitiño e Auri, di-rectivos da AVV e concelleiros deGañaMos...

A nós, iso parécenos vergonzoso.Esa é a maneira de actuar de Nidia e doPP de Mos, rancia e noxenta.

Asemade, -dinos Emilio-, taménparécenos manifestamente criticable aactitude do resto da directiva da AVVde Petelos. Perante ese flagrante e an-tidemocrático veto, terían que terse ne-gado a que se celebrara a xuntanza; outodos ou ningún.

Como está a situación económicado Concello ao voso xuizo?

Moi mala. Fíxate, o mes pasadoaprobaron facturas do ano 2009.Elesbotan a culpa a herdanza recibida, peronon paran de xerar máis e máis déficit.

E como se arranxa a economía doConcello?

Con moitísimo menos despilfarro.En tempos de campaña xa non te digonada o que se dilapida. Este gobernogasta moitísimo en cuestións estéticase de propaganda propia, e desatendenecesidades urxentes e prioritarias,como por exemplo arranxar dunha vezo lamentable estado no que está o co-lexio de Atín. Os asfaltados que fai encampaña son unha pura compra devotos. A este goberno hai que dicirlle:Menos compra de votos e máis cali-dade do que se fai.

Iso é moi forte

Pero é a realidade,vaise a onde sepoida captar un puñado de votos. Ase-gúroche que se o que precisara un as-faltado fose o acceso ao enderezo deEmilio Muiños, non se faría.

Vos considerades que a políticade contratacións do Concello deMos, responde a un criterio de equi-dade, ou de amiguismo?

Iso respóndese mirando as cuadri-llas do Concello que están traballando,sempre os mesmos e sempre da mesmacor política.

As relacións cos outros grupos daoposición; GañaMos e o Bloquecomo son?

Boas, moi boas.

Entendo que se o PP perdese amaioría absoluta no Concello nondebera de haber problema para con-figurar unha maioría alternativa?

Ben, esa é aínda unha hipótese moilonxana, e xa falaremos deles no seumomento.

Falando de pactos, non foi unerro maiúsculo ese pacto en Madrid,con Ciudadanos, non pensades quepode propiciar que Rajoy volva serpresidente do goberno?

Aquí toma Emilio a palabra con

afouteza, para dicir que; -Si, foi unhametedura de zoca de Pedro Sánchez.-

E dos vosos veciños, os gobernossocialistas de Abel Caballero enVigo, Eva de La Torre en O Po-rriño, e Paco Ferreira en Gondo-mar, que nos dicides?

Pois Abel, para ter o respaldo tanimpresionante que tivo da cidadaníaviguesa, ten que estar facéndoo moiben,senón non sería explicable. Noque se refire a Eva e Paco, aíndalevan pouco tempo, pero considera-mos que notablemente mellores queos anteriores alcaldes populares. Es-tamos seguros que tanto no Porriñocomo en Gondomar, haberá unhamagnífica alcaldesa e un magníficoalcalde socialista moito tempo.

Aquí na agrupación socialista deMos apostades por Méndez Romeu,Leiceaga ou por Caballero?

A executiva non tomou posición,deuse liberdade de voto á militancia. Oresultado foi que o compañeiro Mén-dez Romeu é a persoa que acadou máisavais na nosa agrupación.

Méndez Romeu non é que supoñamoita renovación...

Foi a decisión da militancia.

É certo que toda decisión refe-rente aos cargos orgánicos do PSdeGou dos postos de saída nas listas elec-torais pasa polas mans de Abel Ca-ballero?

Home, ten moita forza, pero ata esepunto non.

-Rematamos agradecéndovos avosa amabilidade e formulándovosunha última cuestión: Se eu fose ve-ciño de Mos, por que motivo deberaconfiar no Partido Socialista?

Somos un proxecto serio, solventefirmemente asentado cunha base socialmoi ampla e que está por encima decalquera moda. Calquera veciña ou ve-ciño noso, sempre atopará un socialistaao seu carón para resolver os proble-mas e facerlle fronte ás inxustizas.

Desde o famoso episodio de transfuguismo que propiciou que o PP aca-dara a alcaldía de Mos en perxuizo do partido socialista, esta formaciónpolítica vive unha situación complicada no concello mosense. Recente-mente, o que fora o seu candidato á alcaldía, mesmo candidato ao senadonas eleccións de decembro, Alfonso Parada, dimitía do seu cargo de con-celleiro e abandonaba, polo menos de momento, a actividade política. Asúa dimisión propiciou que a veciña de Cela, Patricia Pérez accedera ao

cargo de nova portavoz municipal da súa forza política.Asemade, fixo que Silvia González, unha moza nova se convertese en con-celleira municipal do partido socialista.A Nova Peneira, achegouse até o local de Sanguiñeda dos socialistas deMos para charlar coas dúas concelleiras, alén de con Emilio Muiños, o his-tórico socialista da Gándara, que é o terceiro dos concelleiros dos que dis-pón neste momento o grupo municipal.

“A este goberno hai que dicirlle: Menos compra de votos e mais calidade da accion politica”

O Grupo Municipal Socialista de Mos

emilio muiños, patricia pérez e silvia gonzález

A LOURIÑA

PRINCIPIOS DE XUÑO 2016 III

Oliver, cóntanos a túa his-toria persoal.

A historia da miña familiaestá vencellada ao cultivo e áagricultura. Eu tanto polo con-texto no que nacín como poramor ao mundo das plantassempre quixen desenvolver amiña vida neste mundo. Empe-cei traballando de granxeiro elogo estudei inxeniería no norte

de Alemaña. Comecei a viaxarpara aprender e traballar, e enSudamérica coñecín a unha ra-paza viguesa, namoreime echeguei a Galicia. Aquí traballeinos viveiros de Tomiño.

Que tal a experiencia enTomiño?

O traballo moi ben. Dedicá-balle moitísimas horas, pero

cando un é novo...Logofomos dous anos a Alemaña,pero sinceiramente abu-rríame.

E de novo por aquí?Pois si, estiven nun vi-

veiro no Baixo Miño, nunambicioso proxecto de ex-portación de plantas a moitossitios de Europa. Alí entrei encontacto co mundo da plantaornamental e coñecín a Raúl(responsable da empresaAdoa). Pouco despois tiven aoportunidade de traballar naFundación Sales, na avenidaEuropa.

Algo especialmente atrac-tivo que lembres do teu traba-llo na fundación?

No ano 2.013 conseguimospor primeira vez en España, im-plantar ao aire libre un nenufarxigante. Era espectacular,aguantaba o peso de nenos, peroben, a crise propiciou que tiveraque optar por outros camiños...

e desde marzo estou en Adoa

Cal é a túa función na em-presa?

Colaborar en impulsar unproduto que chamamos “Exce-lencia Adoa”

En que consiste?En que sexa un verdadeiro

pracer pasar o tempo con nós,para os clientes que nos honrencoa súa compañía, en aumentarata o excelente a cantidade e ca-lidade das nosas plantas, e enapostar pola formación e a di-vulgación científica.

Se tiveras que destacar aprincipal característica deAdoa, cal sería?

Unha sóa non é fácil, secadra diría que enriquecemos atúa vida coas mellores plantas.Traballamos na apicultura, naloita contra o picudo vermello,facemos podas en altura. Somosunha das empresas do noso sec-tor máis importantes da zona.

Aquí pódese atopar cal-quera tipo de planta?

Pódoche asegurar, que nósamamos o noso traballo e sem-pre pomos o mellor de nós mes-mos para ter a oferta máiscompleta posible. A orixinali-dade é consustancial a Adoa.Agora mesmo por exemplo,temos unhas fermosísimas mag-nolias do sur de china que seadaptan perfectamente ao nosoclima.

Cal é a principal recomen-dación dun profesional comati, á hora de deseñar un xar-dín?

Pois que confíen nos profe-sionais, e que fagan un deseñopensando sempre nas caracte-rísticas particulares dos diferen-tes espazos que haxa no xardín.Eu animo a todos os lectores doxornal a que nos coñezan evivan unha experiencia única.

Moitas grazas Oliver.

Un dos veciños máis importantes da Peneira é Adoa, histórica em-presa de Tameiga que desde hai xa un cuarto de século asolaga asvidas de milleiros de galegos e galegas de beleza, excelencia e firmecompromiso coa terra e con todos os seus clientes. Unha das súasúltimas incorporacións ao seu equipo de traballadores é Oliver

Weiss un home nativo de Donaneschingen, unha localidade pretodo lago de Constanza alemán. Oliver, alén de ser un excelente con-versador é unha enciclopedia de coñecemento e experiencia vitalsobre do mundo vexetal. Achegámonos ata as súas instalaciónspara coñecernos.

Oliver Weiss e Viveiros AdoaA excelencia e o compromiso coa terra nun mesmo camiño

A LOURIÑA

PRINCIPIOS DE XUÑO 2016IV

O Equipo de Goberno do Concellode Salceda (Movemento Salceda) vol-verá levar a Pleno o vindeiro venres aProposta de Aprobación do Recoñece-mento Extraxudicial de Crédito quepermita o pago polos seus servizos aducias de empresas e autónomos pen-dentes de cobro ao obrigar os gruposda oposición (PP e PSOE) a retirar opunto da Orde do Día no anterior Plenocelebrado o pasado 29 de abril. Lembrao Concelleiro de Facenda que o únicorequisito necesario para proceder á li-quidación das facturas é a aprobaciónplenaria, xa que nestes momentos oConcello dispón da liquidez suficientenas súas contas para afrontar o pagodos 640.889,70 € recollidos nesteREC, e que suporían un enorme respiropara as empresas e autónomos que nonpoden cobrar as súas facturas sen aconformidade dos grupos da oposición.

En sendas xuntanzas mantidas pormembros do Grupo de Goberno conmembros de PP e PSOE, trasladóuse-lles a necesidade de cobro por parte dasdiferentes empresas, e a posibilidadede executar os pagos por parte do Con-cello de xeito inmediato, lembrandoque o diñeiro preciso espera nas contasbancarias a que o punto sexa aprobadono Pleno. Lamentan dende Move-mento Salceda a escasa intención dosgrupos da oposición de posibilitarllesa empresas e autónomos o cobro dassúas facturas, empregando a estes au-

tónomos como moeda de cambio anteo Equipo de Goberno, sen importarllesas graves consecuencias que isto llespoida suponer. Así e todo, o Alcalde eo seu grupo confían na responsabili-dade de PP e PSOE para que poñan finao bloqueo e que as empresas nonteñan que seguir agardando polo cobro,lembrando que é suficiente coa súaabstención, tal e como se lle ten trasla-dado en diferentes ocasións, para solu-cionar a situación.

Marcos Besada, Alcalde de Sal-ceda: “O Goberno Municipal quere-mos cumprir os nosos compromisos. Aaprobación plenaria deste punto é esen-cial para garantir que todas as empre-sas cobren polos servizos que prestarone que nos permitiron atender as deman-das dos/as veciños/as que moitas vecesven no Concello a administración máiscercana para resolver as súas preten-sións”.

José Luis González, Concelleiro deFacenda: “O Pleno debe tomar a deci-sión de poder pagarlle a autónomos eempresas evitándolle maiores prexui-zos. O Concello está en condicións deacomenter o pago na súa totalidade esó precisa do trámite da aprobaciónplenaria. De non producirse incurriría-mos nun enriquecemento inxusto daAdministración en detrimento desasempresas e autónomos na maior partepertencentes ó Concello de Salceda”.

O Concello de Salceda busca o desbloqueo do Pago a Proveedores

A alcaldesa de Mos, Nidia Arévalo,e os membros do equipo de gobernolocal mosense presentaron o pasado 24de maio a programación cultural e de-portiva das Festas da Rosa 2016.

O porteiro do Celta, Rubén Blanco,será o pregoeiro deste ano e a bailarinaPatricia Martínez será homenaxeadacun pavillón que levará o seu nome.

Os actos comezarán o sábado 4 dexuño (e prolongaranse ata o día 25 desemesmo mes) co II Trofeo de Patinaxe“Rosaleira-Vila de Mos” a partir das16.30 horas no Pavillón Óscar Pereiro,que se repetirá ó día seguinte no mesmolugar pero a partir das 9.30 horas e ólongo de todo o día.

O domingo 5 de xuño pola tarde, ás18.00 horas, os cativos poderán disfru-tar dunha xornada de maxia infantil noPazo de Mos. O sábado 11 de xuño che-gará o prato forte e actuación estrela dasFestas da Rosa, que será o concerto deMilladoiro ás 22.00 horas nos exterio-res do Pazo de Mos.

Sobre este concerto a alcaldesadeclarou que “estou segura de queserá maravilloso e esta aposta porun grupo folk da concelleira deCultura, Sara Cebreiro, será de se-guro todo un éxito xa que repre-senta á nosa terra, ós nososcostumes, raíces e tradicións; ade-mais nun entorno tan ideal comao do Pazo de Mos, a posta enescea será inesquecible”.

O domingo 12 de xuño ás 9.30horas sairá dende o Pavillón Óscar

Pereiro unha Marcha Mountainbike epola tarde ás 17.30 horas o Centro Do-tacional de Torroso o Festival de Ban-das e, para rematrar a xornada, ás 20.30horas celebrarase o acto de nomea-mento do Pavillón Castro-Mos a Patri-cia Martínez.

E xa o luns 13 de xuño chegará ofestivo local e con el a celebración dodía grande da Rosa. De 9.00 horas a11.00 horas serán a exposición e pre-sentación de exemplares ó concurso deramos de rosas. Ás 11.00 horas celebra-rase a Misa Solemne cantada polo CoroInfantil “Voces Brancas de Celado”. Ás12.00 horas realizarase a lectura do Pre-gón e ás 12.30 horas emitirase o vere-dicto dos concursos de rosas e deempanadas de pan de millo. Ás 13.00horas actuará a Banda Orquestra Sinfó-nica da Escola de Música de Mos e trasa mesma chegará o fin de festa coaExaltación da Empanada de Pan deMillo a cargo de Mulleres Rurais.

Fonte: Concello Mos.

G.FIGUeIredO

Festa da Rosa 2016(segunda parte)

mOs sAlcedA

O CONDADO

PRINCIPIOS DE XUÑO 2016 V

A exposición está aberta apartir do xoves ás 17.00 ata as23.00 horas. O venres repetiránhorario, pero o sábado, do-mingo e luns, festivo local, es-tará aberto de 10.30 ao peche.

Secho, como é coñecido entodo Ponteareas, herdou a súapaixón polos reloxos. “O meuavó xa gustaba de colecciona-los. E meu pais aprehendeunodel e chegou a min.” De feito,unha caixa agocha un fermosoreloxo coas iniciais J.R.S. quecorresponden ao seu entrego:José Ramón Suárez. Nestamostra pódense observar decerca arredor de 75 antigüida-

des. “Teño sobre 300, pero nonhabía espazo para tantos”,afirma o organizador. Entre osmecanismos podemos atoparun reloxo de máquina de torre,unha maqueta da torre do re-loxo de Baiona, tres pezasraras do famoso reloxeiro fran-cés Fourcaut ou unha peza de1740 da casa Thwaites &Reed,primeira encargada do mane-xar o Big Ben.

Héctor Rodríguez, pola súabanda, comezou a modelar fi-guras a partir de material de re-ciclaxe porque “me gustaba otraballo de varios deseñadoresneste ámbito e comecei a imi-

talos por diversión. Aos pou-cos, converteuse nunha afec-ción máis seria”. Asimaxinativas esculturas deaventureiros, viláns e heroes“de cómic” teñen as súas pro-pias historias. “Aproveiteipezas antigas de todo tipo: unsoprete, os faros de bicicletas ecoches, un barril de cervexa,un tanque de gasolina, unhamáquina de coser, entre outras,e fun montando as esculturas”,asegura Héctor. O contrasteentre ambas as dúas propostascrean un ambiente máxico, na-vegando entre a innovación e atradición.

Tardiñas da semana doCorpus. O grupo de gaitas OsMuiños de Oliveira pasearápolas rúas de Ponteareas hoxemartes 24 a partir de las 21.30horas. Mañá, ás 20.30 horas,será a Banda de Música doConservatorio Reveriano Sou-tullo a que dará un concerto noauditorio municipal, seguidada actuación do grupo de gai-tas San Salvador de Padróns,ás 21.30 horas polo rueiro dePonteareas; o xoves tamén, ogrupo de gaitas Naiama ani-mará as rúas a partir das 21.30horas.

Ponteareas activa acontratación de 20persoas en situaciónou risco de exclusiónsocial

O alcalde Xosé Represasmanifestou a súa satisfacciónpor incorporar novos traballa-dores. "Permitirá dispor demáis persoal e daremos aoportunidade a xente afectadapola dura crise económica dosúltimos anos”, dixo.

Para os vinte postos de tra-ballo solicitáronse 4 peóns deedificos públicos, 1 auxiliaradministrativo, 1 limpador/a e14 peóns de medio ambiente.Estes últimos encargáranse detraballos de desbroce e ade-centamento nos 425 quilóme-tros de pistas asfaltada,camiños e estradas municipais.“A previsión do goberno eraestar realizando estes traballosno mes de maio pero non foiposible realizar antes os con-tratos porque a Xunta demo-rou a súa decisión. A situacióndas vías municpais mellorará apartir de agora”, explicou o al-calde.

As persoas contratadas através dun proceso de selec-ción a través do Servizo deEmprego asinarán un contrato

Ponteareas acolle a exposición de reloxos antigos eesculturas de material de reciclaxe Secho Suárez e Héctor Rodríguez inauguran o xoves 26 ás 17.00 no antigo edificio da ferraxería Mariñona rúa da Esperanza. Estará aberta ata o martes 31 de maio.

pONteAreAs

PRINCIPIOS DE XUÑO 2016VI

O luns 23 de Maio as plata-formas comarcais de emigrantesretornados do Condado e BaixoMiño celebraron unha asembeainformativa no auditorio Reve-riano Soutullo de Ponteareas eao remate unha manifestaciónpolas ruas da cidade.

Aasemblea, ademais dos/asafectados/as de ambalasduasplataformas, asistiron represen-tantes das plataformas comar-cais do Salnés, Ourensa eMarín-Pontevedra, así como oportavoz da coordinadora nacio-nal (formada por vinte platafor-mas comarcais de todo o país)Xosé Lois Leirós.

O motivo da asemblea foi in-formar aos afectados/as da si-

tuación actual e preparar novasaccións.

Presidian a asemblea Octa-vio Rodriguez, portavoz da pla-taforma do Condado; BenitoAlonso e Miriam Rodriguez,portavoces da plataforma BaixoMiño; o portavoz da coordina-dora nacional, Xosé Lois Leiróse o señor alcalde de Ponteareas.

Despois da benvida aos pre-sentes por parte do señor al-calde, na que manifestou oapoio da corporación as xustasreivindicacións dos retornadosna sua loita coa Facenda espa-ñola, foise facendo memoria dostres anos de loita que levamos áscostas:

Hai tres anos que a Facenda

española decideu atacar ao co-lectivo de xubilados da emigra-ción. Persoas maiores cosachaques propios da sua idade.Un colectivo vulnerable. Isodebeu pensar o ministro Mon-tero, cando empezou a remitir as¨cartas bomba¨ a homes e mu-lleres aos que, respondendo assuas consultas nas delegaciónsde facenda, se lles dicia que aspensións públicas procedentesdo extranxeiro non tributaban. Ede súpeto se lles tratou coma de-fraudadores que non querían de-clarar o que percibían, polo quese viron conminados a aboar asdeclaracións de catro anos atráscoas suas correspondentes mul-tas e intereses de demora: desde2000€ até 35.0000€, todo oabano posible. E dez dias parapagar. Non importa a situacióndo afectado/a. Q ue esté san, en-fermo ou difunto... xa pagarános herdeiros. Non importa tam-pouco que teñan ou non ¨liqui-dez¨, non importa que se sexa osostén dos fillos e fillas en paro,soio importa cobrar dentro doprazo que facenda establece,que para iso están os bancospara facer préstamos....

Os cartos das grandes fortu-nas que se foron aos paraisosfiscais o partido popular no go-berno pretende recuperalo dasnóminas dos traballadores e tra-balladoras que tiveron que emi-grar.

Moitos emigraron a Suiza,pero non meteron os cartos en

contas cifradas senón que osmandaron para Galiza:as bendi-tas divisas que axudaron a le-vantar ao país, a costa desoedade, desaraigo e sofri-mento.

Moitos outros, como mari-ñeiros surcaron os mares domundo, e como o mundo dosnegocios é como é, en bacos conbandeiras de comenencia. Conpapeis de Panamá. Pero nuncativeron contas en Panamá, comoben lembra o mariñeiro BenitoAlonso. Quen ademais ve comoos seus antigos compañeirosvascos non sufren este atropeloda facenda española porque afacenda vasca non aplica tal de-satino. Porque as leis son legaispero neste caso é profunda-mente inxusta.

Pero os galegos e galegas re-tornados non nos deixamos es-tafar mansamente:manifestámonos ante o parla-mento, en Compostela. Ante aaxencia tributaria da Coruña.Tamén en Vigo, Ourense e Pon-tevedra. Soios ou xunto aos es-tafados das preferentes, ou cosmariñeiros que traballaron enbarcos noruegos e que agora vencomo se lles nega os seus derei-tos. Concentrámonos mensual-mente cada plataforma ante asua correspondente delegaciónde facenda. Presentamos mo-cións nos concellos e proposi-cións non de lei ante oparlamento, sempre da man doBNG. Entrevistámonos co fis-

cal superior de xustiza de Ga-liza, Carlos Varela. Coa conse-lleira de facenda, Elena Muñoz.Coa delegada da facenda espa-ñola para Galiza, sra. Imelda.Rodeamos o noso parlamentocollidos das mans e chegamosao parlamento español e euro-peo. De seguro que o sr. Mon-toro nunca pensou atopar tantaloita e resistencia.

E a loita deu froito: facendativo que recoñecer que os apro-ximadamente 250000 emigran-tes retornados galegos non sondefraudadores, e devolveulles asmultas e intereses de demora es-tafados. Pero non pode reparar osufrimento pasado, nin as vidasperdidas polo camiño, como ade María Ángeles Lorenzo Rey,que se suicidou desesperada aochegarlle a ¨carta bomba¨.

Non se arreda Facenda ninante os tribunais de xustiza quenos están dando a razón nas de-mandas presentadas, tanto dosretornados de Alemania comodas pensións de invalidez deSuiza. Pero a via dos tribunais édificultosa, e facenda sábeo.Inda así as demandas gañadasanímannos a seguir o camiño,máxime cando en moitos casosa propia Facenda é condenada apagar as costas do xuizo.

Por outra banda, temos pen-dente a demanda presentadaante a Comisión de Peticións doparlamento europeo que foi ad-mitida a trámite.

O CONDADO

Emigrantes retornados protestan polos seus dereitos en Ponteareas

O Concello de Salvaterra deMiño organizou o pasado 24 demaio, no IES Salvaterra deMiño, xa que por mor da choivativose que trasladar a actividadedo Parque Público A Canuda aoInstituto , unha Xornada de Edu-cación Vial e Comportamento eneventos deportivos do motor.

Sabemos que os accidentesde tráfico se cobran moitas vidasao longo do ano, sobre todo napoboación máis nova. Ademaiso noso Concello é un municipioonde o mundo do motor ten mu-chísimo afeccionados, xa quepolas nosas estradas pasan variasprobas deste deporte. Polo queo Concello xunto ao Instituto een colaboración coas EscuderíasSuco e Mixrallysport organizanesta primeira xornada sobre edu-cación vial e comportamento eneventos deportivos do motor(tanto asistencialmente como

condución en estrada), onde par-ticiparán os mozos de 1º e 2º deBacharelato.Participou CándidoCarreira Estévez, veciño, copi-loto profesional e Campión doMundo Junior de Rallyes 2012,e con Ignacio Jose Davila Esté-vez, Director de carreira eneven-tos deportivos do motor ecopiloto amater. Eles achegarándende a súa experiencia a visióndo comportamento nos eventosdeportivos así como a diferen-ciación dos coches de rúa e os decompetición, e o perigo que levaconsigo tratar de emular os pilo-tos deportivos. Na parte de Cir-culación Vial, a Policía Localimpartiu unha charla teórico-práctica de circulación e res-pecto na vía pública, usandopara iso un circuíto vial poronde circularon con Karts, po-ñendo en práctica todo o apren-dido.

Educación vial en Salvaterra

Cun auditorio ateigadode veciños e veciñas de Pon-teareas para a ocasión, che-gou un dos momentos máisesperados: o pregón das fes-tas do Corpus. Este ano aresponsabilidade e honra dedar comezo aos festexos foicaer nos ombros de RoiGroba, xornalista e presen-tador na RTVE, con víncu-

los familiares na vila.Roi Groba comezou

expresando a infinita gra-titude por ser pregoeironesta edición do 2016.“Estar hoxe aquí, nesta tri-buna, a lectura deste pre-gón, é un soño que nunca

pensei que podería cumprir.Representar á túa vila, áterra dos teus pais e antepa-sados, as túas raíces é amaior distinción e honra querecibín na miña vida, e, pro-bablemente, a máis grandeque xamais acadarei. Porqueé o recoñecemento dosmeus, dos meus paisanos, damiña terra”

O xornalista Roi Groba pregoao Corpus con orgullo, gratitudee amor por Ponteareas

pONteAreAs sAlVAterrA

PRINCIPIOS DE XUÑO 2016 VII

VAL MIÑOR

Quen é Juan González?Son un home da Rama-

llosa. Unha persoa normalcoma o 99´9% da xente quevive en Nigrán. Tiven a sortede poder estudar historia naUniversidade de Santiago.Despois traballei en proxectosde emprego durante a primeiraparte da miña vida laboral, quecomo a de todo o mundo foidifícil -Agora estamos preocu-pados porque a xente de 24anos non ten traballo, eu tam-pouco o tiña, pero é certo quea situación non é moi boa,sobre todo para a xente que es-tudou que se atopa con moitasbarreiras.-

Estiven case dous anos vi-vindo en Palma de Mallorcacomo xerente da Asociaciónde Empresarios Galegos enBaleares, no ano 93. E despoisde aí coñecemos a un empre-sario importante que traballabapor Latinoamérica. Fun á RepúblicaDominicana como xerente dunha em-presa de comunicación nos inicios dePraia Bávaro. E logo volvín a Galiciaa través da fundación Érguete, da quefun director ata o de agora.

Con respecto á túa candidatura áalcaldía, chamounos a atenciónunha nova na dicía que non ías co-brar o salario como alcalde...

Non é que non cobre polo meu tra-ballo, de feito penso que todo traballodebe ser remunerado, e canto máis,mellor. Pero eu o que busco sobor detodo é un bo equipo, que fará que onoso goberno funcione moito mellor.É certo que un cando é Alcalde ou Al-caldesa e Deputado Provincial cobradous salarios (aquí fai pouco pasou), emoitas veces, na localidade o resto doequipo ten que compaxinar coa súavida profesional con moitas dificulta-des para o día a día.

E eu como cobro da Deputación,decidín prescindir do salario de Al-calde, e así poder adicar eses cartos adarlle a adicación exclusiva a tres per-soas do noso equipo para que este sexamáis eficiente. Temos unha persoa adi-cada a Economía e Facenda, Contrata-

ción e Emprego; outra a Urbanismo,personal e Medioambiente; e outra aVías e obras, seguridade, e ServizosUrbanos; tres eixos importantísimosdeste goberno. Todo isto vai dentro daestratexia de como queremos gobernaren Nigrán.

Despois dun ano de goberno, po-demos facer un pequeniño balance.Do programa electoral co que vospresentastes, cal é a proposta da quevos sentides mais satisfeitos?

No programa electoral falábase nondo que íamos facer, senon de como oiamos facer. Que os cidadáns tiveran asportas do concello abertas, transparen-cia, e relación directa coa veciñanza.Ben é certo que estamos no primeiroano, que é no que hai que arrancar parapoñer todo en marcha, pero xa aproba-mos os orzamentos do 2016 sen nin-gún voto en contra, ningún.

Non levamos o orzamento ao plenoe xa, senon que pola contra, sentámo-nos, consensuamos e debatimos entretodas as forzas políticas galegas.

Eu pensaba que a nosa proposta deorzamentos era a mellor, e despois deter debatido cos demáis grupos dinmede conta de que era mellorable, e mo-

dificamos e chegamos a acordos.

Cal é a relación co resto de gru-pos municipais?

Actualmente moi cordial e fluídacon todos. BNG, Nigrán Decide, UCNe PP. Con todos. Está facendo unhaoposición moi construtiva e hai sinto-nía no traballo polo ben de Nigrán.

Como está o tema de Montefe-rro?

En liñas xerais o novo documentodo Plan Xeral protexe Monteferro eMonte Lourido. Non hai discusión.Para nós, e para o equipo redator doPXOM é un tema fundamental. Ade-máis, a Lei de Proteción do Litoralcubre esa proteción, así que nunha hi-potética especulación en Monteferrotería que ir incluso en contra das leisda Xunta de Galicia. Ambos son dousespazos a protexer e nós témolo clarí-simo.

Unha das cuestións que estamos alevar con moita responsabilidade ecautela é o tema do Plan Xeral. Nós, ogoberno, non nos reunimos co equiporedator do PXOM, reúnese a corpora-ción enteira. A mesma información queteño eu, téñena o resto dos grupos po-

líticos.O PXOM é unha ferra-

menta para ordenar o territo-rio, non para solucionar osproblemas individuais da veci-ñanza, aínda que se axuda,benvido sexa.

Na anterior lexislaturatodo o Val Miñor era mono-color (azul). Nesta, dousdeles pasaron a vermello.Como son, actualmente, asrelacións de Nigrán conGondomar E Baiona?

Moi boas, con todos. O quefacemos na mancomunidadetratámolo de facer por con-senso. Evitando a confronta-ción.

Nigrán vai apostar polouso e promoción da linguagalega?

De feito Imos ter por vezprimeira personal adicado a

Normalización Lingüística. Nós xaíamos facelo e tamén foi unha medidaque nos plantexou o BNG para respal-dar os orzamentos. Ademáis a Deputa-ción sacou unha liña de axudas nestadirección á que nos adherimos para le-valo a cabo.

Cambiando de tercio, que chepareceu o pacto PSOE- Ciudadanosa nivel estatal?

A min pregúntanme ás veces queme parece a política de Gondomar...Esa non é a miña preocupación. Euestou centrado en Nigrán. É evidenteque me encantaría que houbera un go-berno do PSOE, abofé. Eu apoio ao se-cretario xeral do meu partido. Pero euestou centrado na miña vila.

Cal é a situación actual doPSdeG?

A miña postura ao respecto é exac-tamente igual que a nivel estatal. Soncousas que me superan, eu estou cen-trado en Nigrán. Claro que me gustaríaun goberno socialista na Xunta. NoPSdeG hai moitísima xente válida parachegar á presidencia

Moitas grazas.

Entrevista a Juan González, alcalde socialista de Nigrán

Cando foi a toma de posesión como rexidor do concello miñorán,este home relativamente novo da Ramallosa, dixo que prefería

que ninguén lle chamase Alcalde, que seguía a ser Juan. Que él écomo calquera outro veciño.

¨O cambio máis importante é no xeito de facer as cousas. O Concello ten as portas abertas a toda a veciñanza¨

NIGráN

VAL MIÑOR

PRINCIPIOS DE XUÑO 2016VIII

Nigrán é un municipio que formaparte da Comarca de Vigo, no sur daprovincia de Pontevedra. Dista 98 kmde Santiago de Compostela por autoes-trada, 20 da fronteira portuguesa e 10de Vigo; é limítrofe con municipios deBaiona, Gondomar e Vigo. O seu en-clave xeográfico e as excelentes comu-nicacións permiten o acceso por terra,mar e aire.

Incluíndo os núcleos de poboaciónde Nigrán, conta coas seguintes parro-quias: San Pedro da Ramallosa, Pan-xón, Chandebrito, Parada, Camos, ouPriegue atópase situado no colo dealtas serras que lle protexen das baixastemperaturas no inverno e das excesi-vamente altas no verán. Antes de che-gar á costa, o océano Atlántico xaperdeu parte da súa bravura no seu en-contro coas illas Cíes e As Estelas, isofai que se presente manso para procu-rar pracenteiros baños, e coa enerxíaxusta para permitir a práctica de depor-tes de auga.

Dentro do patrimonio natural deNigrán atopámonos coas seguintespraias:

Praia América ou Praia de Lourido,compartida entre as parroquias de SanJuan de Panxón, San Félix de Nigrán eSan Pedro da Ramallosa, xunto ao ríoMuíños limita coa Praia de Panxón,aproximadamente na metade da lonxi-tude do areal, é unha das mellorespraias da costa de Galicia. Este areal,situado na baía de Baiona, dispón

desde hai algúns anos da BandeiraAzul que outorga anualmente a Funda-ción Europea de Educación Ambientalpola limpeza das súas areas e das súasaugas, así como por posuír unha seriede servizos complementarios que fanmáis agradable a estancia dos bañistase paseantes nesta praia.

A praia de Patos, que é unha dasmellores praias de Galicia para a prác-tica do surf e do bodyboard, está moipreto de praia de Madorra, entre ascales se atopa a contorna natural da pe-nínsula de Monteferro, en cuxa cús-pide se encontra un monumento aosmariñeiros falecidos na mar. Cons-truído en 1903, é un gran monólito degranito de 25 metros de altura concatro coroas de bronce e unha esculturada Virxe do Carmen, patroa dos nave-gantes, co neno Xesús.

Os Deportes:O surf é un dos deportes máis des-

tacados, dos que se practican na loca-lidade; concretamente na Praia dePatos.

Tamén conta con dous Clubs de Ba-loncesto, o CB NIGRAN e o AIREXA.

Tamén se celebra o trofeo de Remocoñecido como: Bandeira de Nigrán.

En ciclismo destaca o MonteferroBike Club

Actualmente, conta tamén con va-rios equipos de fútbol, entre os quedestacan o E.D. Val Miñor, o C.F. Ni-grán e o Racing Vilariño. Estes equiposteñen todos escolas de fútbol base.

O C.F. Nigrán actualmente com-pite en Primeira Autonómica Grupo5 e conta con 24 puntos e vai no úl-timo posto da competición.

A ED Val Miñor Nigrán é unhaescola de fútbol creada en 1996 e queactualmente é referente no ensino dofútbol base en Galicia.

O Racing Vilariño fundouse noano 1962 , un grupo de rapaces dopobo xuntáronse e decidiron facerun equipo de fútbol. Compraronunha equipaxe e formaron unha di-rectiva entre eles.

Nigrán: Patrimonio natural e deportivo

O 5 de Xuño da Praza da Ala-meda de Gondomar coa colabora-ción da Concellería de Cultura, XVFestival de Bandas A.M. de Vincios.

XV Festival de Bandas de Gondomar

Os beneficiarios foron os clubsdeportivos de Gondomar, GondomarC.F.: 14 balóns, 20 conos, 20 esteiras,24 petos e 2 redes de portería. Clubde fútbol deportivo Chaín: 15 balóns,10 conos, 15 esteiras, 15 petos e 2redes de portería. Agrupación depor-tiva Vincios: 150 pelotas de tenis demesa e 8 redes de tenis de mesa.

A Deputación entregamaterial deportivo enGondomar

G. FIGUeIredO GONdOmAr

VAL MIÑOR

PRINCIPIOS DE XUÑO 2016 IX

Xavier RodríguezPortavoz Municipal do BNG de Nigrán

As eleccións locais do ano pasadotrouxeron un significativo cambio nacomposición da corporación municipalde Nigrán. Pasouse dunha maioría abso-luta do Partido Popular a unha vitoria pormaioría simple do Partido Socialista. Estanova situación provocou, mais por nece-sidade que por unha verdadeira convic-ción, unha auténtica revolución noproceso de toma de decisións no Conce-llo.

A primeira aplicación práctica destenovo contexto amosouse na composicióndas Comisións Informativas. O BNG xaviña tentando dende o período anteriorque as Comisións deixaran de ser unharéplica inútil do Pleno pero coa metadedos seus integrantes.

A aprobación da nosa proposta deconstituílas exclusivamente cos portavo-ces municipais, mantendo a representati-vidade de cada un mediante o votoponderado, deu lugar a Comisións maisáxiles, con mais debate e sensiblementemais longas, provocando que os asuntosvaian así aos Plenos mais traballados ediscutidos.

As consecuencias deste xeito de ope-rar non son menores. Este ano o Concellode Nigrán aprobou un orzamento apoiadopor tres grupos políticos distintos.

Un deses grupos foi o BNG, e foinoprecisamente porque tras varias xuntan-

zas de Portavoces e da Comisión de Con-tas, acadou o grao de consenso suficientepara votalo de xeito favorable. Sen ánimode establecer un relatorio exhaustivo, sisinalaremos como algúns dos asuntosmais significativos a publicación por pri-meira vez do borrador dos orzamentos napáxina do Concello; a inclusión no pre-suposto das cantidades recibidas da De-putación de Pontevedra dentro do PlanConcellos; o compromiso do GobernoMunicipal de adherirse ao Plan de Nor-mativización Lingüística da Deputaciónde Pontevedra, así como o incremento napartida destinada á celebración do Díadas Letras Galegas. Tamén valoramospositivamente destinar o remanente de te-sourería ás obras de abastecemento deauga á parroquia de Parada, pois os seusveciños non podían ser os que pagasen oincumprimento por parte de Augas deGalicia do convenio subscrito no seu díaco Concello de Nigrán. Igualmente, esta-mos satisfeitos polo compromiso de ela-borar e aprobar unha relación de postosde traballo, que era unha demanda do Co-mité de Persoal, así como a realizaciónde auditorías de control dos servizos pú-blicos.

Non obstante sabemos que o mais di-fícil está por facer, que non é outra cousamais que executar o acordado. Pero esa éoutra historia á que estaremos atentos.

Nigrán, nin un paso atrás

O Concello de Nigrán ampliouen 120 metros o ecosistema dunarde Praia América mediante a reti-rada por parte de operarios munici-pais dun acceso de madeiraactualmente inoperativo pola trans-formación do río Miñor na con-torna. O consistorio sigue así asrecomendacións técnicas para queo espazo dunar sexa finalmente de-clarado como Espazo Natural deInterese Local (ENIL), xa que oPlan de Conservación sinala que asestructuras artificiais só poden con-tribuir a acrecentar o deterioro dosistema dunar. Este fragmento depaseo eliminado, ao lado da desem-bocadura do río, finalizaba nuntalud despois de que o curso do ríomudase levando con el gran canti-dade de area.

"Queremos consolidar o espazocomo ENIL, o que implica protexerao máximo este enclave de gran in-terese ecolóxico non so para Ni-

grán, se non para toda a co-marca", sinala Juan González,alcalde de Nigrán.

Estes 35.000 metros cadra-dos de terreo foron declaradoscomo ENIL en xullo de 2014,pero de forma provisional e porun prazo máximo de dous anos.O Concello ultima agora o Plande Conservación, documentoimprescindible para obter o re-

coñecemento de xeito definitivo. O ecosistema dunar sufriu du-

rante décadas o efecto do desenvol-vemento urbano e turístico, queafectou e modificou as condiciónsde equilibrio da zona. Alterouse adinámica sedimentaria costeira de-bido á construción de infraestrutu-ras como o espigón do porto e opaseo de Panxón ou á extracción dearea para a construción. Co fin depaliar esta situación, o Plan de Con-servación do Ecosistema DunarPraia América-Panxón contempla arestauración, protección e conser-vación dos seus dous hábitats, osdunares e os estuarios, así como daspoboacións de flora e fauna, comoo chorlitexo patinegro; aumentar asúa superficie ata o seu máximo po-tencial; favorecer a súa madurez,complexidade estrutural e biodiver-sidade; e diminuír a frecuencia hu-mana e a accesibilidade ao sistema.

Nigrán amplía o espazo dunar de Praia América

PRINCIPIOS DE XUÑO 2016X

Cerca de 40 entidades e associaçõesportuguesas e galegas participaram,entre abril e maio, nos três encontrostemáticos organizados no âmbito daAgenda Estratégica para a CooperaçãoTransfronteiriça Cerveira-Tomiño2014-2020. A 19 de abril, 03 e 19 demaio foram discutidas algumas ideiasde iniciativas a desenvolver, bem comoa identificação de eventuais entravesque poderão ocorrer na respetiva con-cretização.

Encarando estas sessões como umaoportunidade para se conhecerem mel-hor e partilhar linhas de atuação espe-cíficas que possam ser transvasadaspara um conceito transfronteiriço, osrepresentantes das entidades e associa-ções de Cerveira e Tomiño dinamiza-ram, em cada Grupo de Trabalho,momentos de debate muito profícuos,potenciando a abertura para algumasparcerias futuras nas três áreas identifi-cadas como prioritárias – Cultura/Des-porto, Ação Social e Educação.

Após o cruzamento e definição depontos convergentes, as autarquias deVila Nova de Cerveira e de Tomiño vãoavançar, nas próximas semanas, com olevantamento dos recursos relevantespara o desenvolvimento das atividades

sinalizadas pelos respetivos grupos.Para esse efeito, os participantes vão re-ceber as fichas com as ideias paraserem completadas e devolvidas ao co-mité de coordenação que procederá àsua sistematização.

Por ser um trabalho de continui-dade, as próximas reuniões estão agen-dadas para junho e julho, nas quaiscada grupo decidirá sobre as propostasque avançam para votação no orça-mento participativo transfronteiriço.

De sublinhar que o projeto da‘Agenda de Cooperação Transfrontei-riça - Amizade Cerveira-Tomiño’ temcomo objetivo a procura de um cresci-mento sustentável deste territóriocomum, através da apresentação depropostas e escolhas exercida de formademocrática e inovadora ao nível trans-fronteiriço, implicando os cidadãos deCerveira e Tomiño na formulação desoluções para necessidades comuns.

Desde que deu os primeiros passos,formalmente, a 11 de junho de 2014,com a assinatura da Carta da Amizade,os concelhos de Cerveira e de Tomiñotem vindo a envolver as populações nadefinição de uma programação e gestãocompartilhada que confira um caráterúnico a este projeto de cooperaçãotransfronteiriça.

O Festival Costa dos Castros defolk e patrimonio histórico, nace comoresultado do interese pola visibiliza-ción e divulgación do patrimonio cul-tural existente en concreto no Concellode Oia e en xeral en todo o País.

Por elo, non é un festival musicalsen máis, senón que tamén permite apromoción e coñecemento da contornaoiense, así como outras cuestións rela-cionadas có patrimonio histórico,enespecial a cultura castrexa, o desenvol-vemento sostible, a artesanía, a diver-sidade social, a cultura tradicionalgalega, etc. Todo dende unha perspec-tiva cooperativista e comunitaria.

Cantos de taberna, concertos aovivo, foliadas, obradoiros e mostras,mercadiño, andainas, charlas, xogospopulares, etc. Un conxunto de activi-dades que pretenden ofrecer unha pro-gramación de calidade, variada e paratodo tipo de público, pensado para o

desfrute da xente localasí como para novos vi-sitantes do lugar.

Este proxecto supón acolaboración do Conce-llo de Oia coa AsociaciónMinho Reggae, así comotamén as diferentes Co-munidades de Montes,asociacións folclóricas esociais e empresas e hos-talería da zona.

Obxectivos:Os obxectivos son

múltiples e moi diversos;para todas as idades e pú-blicos e con actividadesnas seis parroquias doConcello de Oia:

Visibilizar, promovere divulgar a cultura tradi-cional galega, en concretoa música, a artesanía e o

patrimonio; valorizando a tradicióncomo forma de transmisión e de coñe-cemento da nosa cultura.

Fomentar o respecto e o coñece-mento da natureza.

Crear e consolidar un Festival cul-tural e de música folk no Sur da provin-cia de Pontevedra.

Dinamizar e promocionar o Conce-llo de Oia e as súas parroquias dando acoñecer o seu potencial turístico e cul-tural.

Ampliar a oferta cultural e de lecer,aportando un novo reclamo turísticopara Oia e toda a zona do Baixo Miño.

Fomentar actividades para toda a fa-milia, visibilizando a diversidade socialexistente.

Fomentar a interrelación entre pro-fesionais de distintos ámbitos artísticos.

Proporcionar a quen vai participarno festival un espazo para que amose oseu traballo.

Oia estrea festival de músicafolk e patrimonioO 17 e 18 de xuño terá lugar a primeira edición do ¨Costa dos Castros¨

Agenda Estratégica Cerveira-Tomiño reuniu40 entidades para delinear projetos comuns

BAIXO MIÑOtOmIñO OIA

PRINCIPIOS DE XUÑO 2016 XI

O MORRAZO

Este programa é conxuntoentre as concellarías de Moci-dade e Voluntariado, Ensino eDeporte, e Servizos Sociais,Igualdade e Sanidade. Recollede forma conxunta as activida-des que realizaban estas conce-llarías nos pasados anos eagora as organiza de formaconxunta, ampliando os servi-zos prestados. Como maior no-vidade este ano inclúese aopción de xantar, de forma quehai tres opcións para partici-par:

Actividades de mañá, de09:00 a 14:00 horas.

Actividades de mañá concomedor de 09:00 a 16:00horas.

Xornada completa de 09:00a 18:00 horas.

Outra novidade son asquendas a elixir, xa que hai aposibilidade de escoller díassoltos, semanais ou quince-nais. Soamente para a realiza-ción de actividades náuticas éobrigatorio apuntarse de formaquincenal nas actividades demañá. As actividades realiza-ranse en Cangas e en Aldán,con grupos de idades compren-

didas entre os:3 a 6 anos, 7 a 10 anos e 11

a 12 anosAs actividades programa-

das son: talleres, xogos coope-rativos, dinámicas de grupo ouactividades náuticas, entre ou-tras. A maiores, prestarase ser-vizo de transporte ou planmadruga, dependendo do nú-mero de persoas solicitantes naprescrición.

As actividades terán os se-guintes prezos:

Actividades de mañá:5€/día

Actividades de mañá e co-medor: 9€/día

Xornada completa: 10€/día*Estes prezos poden variar

dependendo do total de per-soas anotadas.

As familias con máis de unfillo ou filla terán un descontoa partir do 2º irmán/á do 50%nas actividades (non será apli-cable ao prezo do comedor).

O programa contará cunhabolsa de axuda para as familiascon menos recursos, de formaque se garanta a participaciónigualitaria e integradora.

“Enredos de verán” é un programa de actividades lúdicaspara menores con idadesentre 3 e 12 anos, que estean es-colarizadas, dende o 27 de xuño ao 26 de agosto.

Enredos de Verán

A Participación Veciñal e aTransparencia son dous doseixos vertebrais da acción degoberno. O obxectivo destaconcellaría é promover a cul-tura da participación cidadá,dentro e fóra do Concello. Pre-sentamos así a creación dedúas novas redes sociais e ofi-ciais do Concello de Cangas,un Facebook (Concello deCangas do Morrazo:https://www.facebook.com/ConcellodeCangas/) e un Twitter(@ConcelloCangas), cos que

queremos comunicar a toda aveciñanza a informaciónveraz, directa e inmediata. Es-tase a dotar a xestión munici-pal de novas ferramentas decomunicación e de participa-ción, para persoal laboral epara toda a veciñanza; cami-ñando cara un concello máisaccesible, transparente e áxil,un modelo de Goberno Aberto.Queremos promover un cam-bio na institución municipal ereforzar a xestión, con diferen-tes iniciativas como foi a ad-

quisición do dominio .gal e acreación de contas de correopara todas as áreas que care-cían dela, xerando así unhamellora estrutural. Ademaisqueremos anunciar que xa dis-poñemos na web do Concellodun botón que leva a un es-pazo de transparencia, espazono que estamos traballando eque vamos dotando pouco apouco de toda a informaciónque require ata completalo.Porén, hai aínda moito porandar para lograr un Concellocon paredes de cristal e na ac-tualidade estamos a traballarna creación dunha nova webmáis accesible, clara e com-pleta, onde renovemos a arqui-tectura da información eampliemos a usabilidade damesma en termos de tramita-ción electrónica e consulta esolicitudes online. Queremosanimar á cidadanía a que par-ticipe en redes e que siga áspáxinas do Concello. Quere-mos achegar a xestión munici-pal á rúa e que poidanparticipar así dun xeito máisdirecto.

O Concello de Cangas xa ten Facebook e Twitter Oficiais

antigo bar bocados

O obxectivo desta convo-catoria é poñer en marchacatro cursos de inglés, de 40horas presenciais cada undeles, cun horario de 10:00 a14:30 h. Os cursos teránlugar nas localidades de San-xenxo (do 6 ao 17 de xuño),Cangas (do 20 de xuño ao 1de xullo), Nigrán (do 4 ao 15de xullo) e Vilagarcía deArousa (do 18 ao 29 dexullo).

Os participantes deberánter entre 16 e 35 anos, ambosos dous incluídos, estar em-padroadas ou empadroadosnalgún concello da provinciade Pontevedra e ter coñece-mentos mínimos de inglés anivel A2 do Marco ComúnEuropeo de Referencia paraas Linguas. A proba levarasea cabo o xoves 2 de xuño, ás10 da mañá na Casa da

Xuventude de Cangas,Praza de San Xoán s/n.

Proba de nivel do curso de inglés para a xuventudeO xoves 2 de xuño terá lugar en Cangas a proba de nivel para o Curso de Ingléspara a Xuventude da Deputación de Pontevedra

cANGAs

O MORRAZO

PRINCIPIOS DE XUÑO 2016XII

O Colectivo Nacionalistade Marín quere ¨denunciar eamosar a nosa repulsa á res-tauración realizada recente-mente polo concello deMarín nunha fonte da parro-quia de Ardán. Queremos si-nalar que nos parece ben, queeste goberno como outros an-teriores, restaure e poña envalor o noso patrimonio,mais o que non é de recibo eque xunto coa restauracióndesa fonte tamén se restau-rase a simboloxía franquista,o xugo e as frechas, que estatiña, no canto de retirala.¨

Para o Colectivo Nacio-nalista de Marín esta actua-ción constitúe un claroincumprimento da Lei52/2007, de 26 de decembro,pola que se recoñecen e am-plían dereitos e se estabele-cen medidas en favor de quenpadeceu persecución ou vio-lencia durante a guerra civile a ditadura, coñecida comoLei da Memoria Histórica.

Apuntan: ¨Temos quelembrarlle ao Concello deMarín que a actual lexisla-ción obriga claramente a re-tirar este tipo de simboloxía.Así,tal e como estabelece oartigo 15 da Lei, “É obriga

delas, no exercicio das súascompetencias tomar as medi-das oportunas para a retiradade escudos, insignias, placase outros obxectos conmemo-rativos de exaltación da su-blevación militar, da GuerraCivil e da represión da Dita-dura”.

Calquera escudo, insig-nia, placa ou obxecto conme-morativo ou de exaltación dolevantamento militar, daGuerra Civil ou a represióndebe ser retirado dos edifi-cios e espazos públicos. Pro-

seguen: ¨Manter esta simbo-loxía no noso concello é unagravio á memoria dos gale-gos e galegas que sofreron ofranquismo por defenderen aliberdade e os dereitos demo-cráticos.

Cónstanos a participaciónda Alcaldesa de Marín, e dal-gunhas concelleiras da súaequipa de goberno, nas acti-vidades da Asociación polarecuperación da memoriahistórica de Marín. Se estaparticipación non a fan cunafán propagandístico e opor-

tunista, deberían no menortempo posíbel rectificar estaactuación e eliminar a simbo-loxía franquista da fonte deArdán.¨

Lamentabelmente, estafonte non é unha excepciónno no concello e a día dehoxe aínda permanecen nasrúas da nosa vila outro tipode simboloxía fascista. Refe-rímonos, por exemplo, áplaca da igrexa vella deMarín.

E conclúen: ¨Demanda-mos do concello a elimina-ción de todo tipo desimboloxía franquista e queleve a cabo todas as xestiónsnecesarias para que institu-cións como a igrexa retiren aque se pode ver nos seus edi-ficios.

Demandamos que esta ac-tuación se amplíe á totalidadeda simboloxía fascista queaínda hoxe temos nas rúas deMarín. Estámonos a referirfundamentalmente á placa daIgrexa Vella de Marín e aonome dalgunhas rúas, comoxa o fixeron con anteriori-dade outros colectivos espe-cialmente a Asociación paraa recuperación da memoriahistórica de Marín.¨

O Concello de Marín incumpre a Lei da Memoria Histórica

O órgano de contratación,no que o alcalde de Bueu da feante a secretaria xeral, proce-deu esta mañá á apertura dossobres coas ofertas económi-cas para a acometida da obrade ampliación da rede munici-pal de saneamento entre Cas-trelo e Pousada, en Cela, naque se van eliminar as augasfecais desta zona. En total pre-sentáronse 34 empresas, dascales a oferta máis vantaxosaé a de Acry de Promociones yObras S.L. cun orzamento de19.831,29 euros, IVE incluído.Nos vindeiros días, á empresaseralle solicitada a documen-tación que acredite a solvenciaeconómica e técnica, para pro-ceder despois á adxudicación.

As obras van consistir narecollida de augas negras e nasúa condución aos colectoresxerais do Concello, para o seutratamento da estación Depu-radora existente. As obras fi-nanciaranse con cargo ao Plande Obras e Servizos 2016 daDeputación de Pontevedra, e oprocedemento de licitación epor contrato menor.

O Concello recibe 34ofertas para a obra desaneamento entreCastrelo e Pousada,en Cela

bUeU

O MORRAZO

PRINCIPIOS DE XUÑO 2016 XIII

O tema central destas anainas é opatrimonio cultural, e entorno a el xi-rarán as 3 saídas programadas, se bennon se renuncia á natureza e paisaxeque nos ofrece cada percorrido. Teránas seguintes características:

Levaranse a cabo no mes de xuñoen tres fins de semana consecutivos,sempre en domingo pola mañá.

Horario: na franxa de 09:00 –15:00 h., excepto unha que será dexornada completa, informándose paracada unha delas da hora de partida eregreso prevista. A duración estimadade cada unha das andainas é dunhas 3h., á marxe do transporte ata o puntode partida e retorno.

Trátase de percorridos asequibles,con distancias de 7 quilómetros comomoito, a fin de que podan disfrutalaso maior número de persoas posible.

Guiadas por 2-3 monitores.Só unha terá un desprazamento en

autobús, que terá como punto de par-tida e regreso a praza de España, comoxa é habitual.

É necesaria inscrición previa, cunnúmero máximo de 50 persoas endúas das andainas e 75 na última, querealizarase no Museo Torres.

Programa5 de xuño. A primeira andaina se

realizará en Marín e a denominamos

Do Neolítico aos romanos, xa que vi-sitaremos varios xacementos arqueo-lóxicos dese arco cronolóxico.Percorrido circular con saída e regresono castro de A Subidá, e chegando atao menhir de Currás. Tamén disfrutare-mos da paisaxe que nos ofrece estaruta.

12 de xuño. Desprazarémonos aoconcello de Cangas do Morrazo paraa andaina que denominamos Facho deDonón, xa que este lugar será o atrac-tivo principal da andaina. Asenta-mento da idade do Bronce e do Ferroe despois santuario galaicorromano,trátase dun dos castros máis interesan-tes de Galicia. Á marxe disto por su-posto a fantástica paisaxe da Costa daVela e das rías de Vigo e Pontevedra.

19 de xuño. A última das andainasserá na Illa de Sálvora, Riveira. Per-tence esta illa ao Parque Nacional dasIllas Atlánticas, e reúne unha serie devalores naturais, históricos e paisaxís-ticos que fan dela unha visita impres-cindible. Disporemos ademais demoito tempo de lecer, para aproveitarpor exemplo na praia. Tamén resultarámoi atractivo o desprazamento ata oArquipélago de Sálvora que faremosdende o porto de Bueu.

Andainas de Primavera 2016

Un ano despois da recepción daconcesión da nave de deportes náuticosde Pescadoira por parte do Ministeriode Agricultura por un período de vinteanos, o Concello de Bueu segue avan-zando nas obras de acondicionamentodeste espazo, no que se rematou faiunhas semanas as obras de cambio dacuberta por unha nova de panel tiposandwich.

Agora os técnicos municipais ela-boraron un proxecto para seguir cocompromiso de modernizar esta nave,cunha actuación orzamentada en máisde 23.000 euros de rehabilitación dosmuros perimetrais exteriores, ademaisda instalación de carpintarías nos ocostapiados co fin de dotar a nave de ven-tilación natural, así como o aproveita-mento da luz solar.

Este espazo vense utilizando comoalmacén, taller de embarcacións epráctica de remo, ademais de cómosede doutras actividades vinculadas aeste deporte. E por iso, é para o execu-tivo buenense un ben que é preciso se-guir mantendo en condicións óptimas.

Bueu acometerá unhanova actuación na navede deportes náuticosde pescadoira

mAríN

PRINCIPIOS DE XUÑO 2016XIV

TERRAS DE REDONDELA

X Festival Alternativo Millo Verde

Actividades

- Campionato de "Basket 3x3" e"Fútbol 3x3", unha inmellorable opor-tunidade de practicar o deporte cosamigos ó máis puro estilo "street".

- Jam Grafiti, espazo artístico mu-sical no que se mesturan os ritmos hiphop e funk dos dj máis prometedores eos trazos urbanos dos grafiteiros dánosa comunidade. Este ano coa temá-tica de Castelao como novo tema deinspiración.

- Escalabirras, xogo xa de culto nofestival, que consiste en apilar caixasde cervexa mentres que se sube porelas mantendo o equilibrio.

- Plantación de árbores, actividadeonde se pretende concienciar, tanto ósmaiores como ós máis cativos, da im-portancia de coidar o noso medio am-biente.

- Recollida de alimentos "Da Man",dada a situación na que vivimos día adía pois ofreceremos un posto de reco-llida de alimentos non perecederos xes-tionado pola "Asociación Da Man".

- Música das Árbores, espazo dedi-cado ós máis pequenos onde haberá unpequeno pasarrúas, música e contacon-tos, onde existe un trasfondo de educa-ción ambiental.

- Concerto "Relámpago Rock", ospequenos Martín e Saúl, dous rapacesde 11 anos, acompañados de Omar,outro rapaz de dezasete anos, fan ver-sións de rock para que a música nonmorra. Apoiados por catro músicos ve-teranos da vila e todalas vosas voces,intentan disfrutar do rock&roll ó má-ximo.

- Concerto "Bucket Boyz", grupoholandés de obrigada invitación polostantos anos que nos acompañaron. Pre-cursores do blue- trash, quentarán ashoras previas ós concertos de noite coseu baixo artesanal, banjo e unhas ba-quetas que fan de batería co bidón dobaixo.

- JimmyJazz&Zelufank, DJ s de

prestixiosa traxectoria que volveránfacer o camiño dende Cádiz para ame-nizar a tarde do sábado durante as acti-vidades de día.

- Duende Circo, será o artista de rúaque fará as delicias de todos @s nen@se dos máis maiores, sacando sorisas efacendo os malabares máis increibles.

- Radio Polorri, esta nova iniciativade Redondela cubrirá o evento durantetodo o día do sábado con entrevistas adiferentes personaxes da vila e músi-cos.

- Sesión Vermouth, o sábado demediodía estará cuberto por unha se-sión vermouth na que contaremos con"Pipa" e "Sofía Piñeiro" e cuberta porRadio Polorri.

Concertos

Os concertos pola noite son aguinda do pastel e a peza angular doFestival Alternativo Millo Verde.Como sempr,e queremos ter unhaoferta variada de estilos, que nos dis-tinga como un dos festivais maiseclécticos do verán.

Aproveitando o X aniversarioimos tentar sorprender e ilusionar atodo o mundo tanto como o estamosnós. O cartel completo do festival estacomposto por numerosas bandas quese describen a continuación:

Trouper s Swing Band Trouper s Swing Band é unha

banda alicantina que repite por se-gundo ano consecutivo no noso festi-val. O seu obxetivo principal étraducir e transformar ó estilo neo-swing dos grandes clásicos do swinge o rockabilly dos 30 s, 40 s e 50 s.

O directo a aut ntica punto orte dunconxunto con moitas pretensi ns mu-sicais. ran calidade t cnica, a est ticacaracter stica e o carácter estivo daposta en escea, ot r anlle directo unhaor a arroladora, o ue transporta

espectador s anos dorados do s in .estacan a innovaci n, a mistura de xneros, a ambientaci n, a posta enescea, o sentido do humor e a interaccin co público.

Co gallo da décima edición do festival, a Asociación Millo Verde está máis em-barcada que nunca para facer deste un ano para lembrar. Sabenque unha dé-cada non se cumpre todos os días e van deixar a pel e poñer toda a carne noasador para seguir convertindo o evento nunha das citas referencia na cultura,a música e o lecer, non só da provincia de Pontevedra senón de toda Galicia,pero sobre todo queren que todo aquel que o visite quede impregnado damaxia e se convirta nun elemento máis do seu universo, o universo Millo Verde.

Un microcosmos de encontro lúdico para persoas de todas as idades que sexaunha plataforma onde os novos creadores poidan mostrar o seu arte, onde sepotencie a música galega misturada con músicas internacionais e que fun-cione como unha fiestra pola que os redondeláns se poidan asomar afora e osforáneos poidan desfrutar dos atractivos turísticos, medioambientais e cul-turais da bisbarra de Redondela.

X Festival Millo Verde: Celebrarase os días 9, 10 e 11 de

Xuño no Concello de Redondela, man-tendo a localización de "Chan dasPipas" (Saxamonde). Esta zona consi-dérase o lugar máis axeitado polas súasdimensións (hai un campo de fútbol),polo entorno natural que ofrece para aacampada e polas instalacións queofrece (duchas, pista de baloncesto, au-ditorio, aseos...). Un dos mellores pa-raxes naturais do concello deRedondela, ó que se poderá desprazarsen ningún problema mediante unhaliña de autobuses dende o centro davila.

Co obxetivo de promover os novostalentos musicais da contorna cultural,

a asociación celebrará o venres 8 deAbril na "Antiga Feira do Gando" deRedondela o IX Concurso de MaquetasMillo Verde. Este evento musical, queserve como aperitivo primaveral dopropio festival, reúne unha selecciónde grupos musicais que loitarán paraconseguir o voto do público asistente.

O vencedor, elixido democratica-mente, recibirá un premio en metálicode 300€ e a oportunidade de demostrara sua valía no Festival Millo Verde nomes de Xuño.

Toda a oferta, tanto musical comode actividades, é de libre acceso atodos os que queiran achegarse e gozardo Millo Verde. Seguen a ofrecer unprograma totalmente gratuito, sendodos poucos que quedan hoxe en día.

PRINCIPIOS DE XUÑO 2016 XV

TERRAS DE REDONDELA

Chotokoeu Outro dos grupos que temos

o pracer de anunciar é Choto-koeu, un grupo galego que pro-vén de terras coruñesas e que xafixo as delicias do publico doMillo Verde na sexta edición dofestival aló polo ano 2011. Estabanda galega, é unha das maisprometedoras da nosa xeografía, que mestura varios tipos demusica como Ska, Folk, Dubs-tep e Balkan con moita enerxíae un directo moi orixinal. For-mada por 7 auténticos músicos,fan que dende o inicio ó final dosseus concertos a xente se tras-lade física e espiritualmente á ór-bita "chotokoeira" co o único finde facer boa festa.

Gipsy Sound System Or-kestra

Unha das novidades son ossuizos Gipsy Sound System ,unha formación fusión de todasas melodías e sons do planeta.Eles electrifican sons tradicio-nais e convértenos nunha mes-tura de razas, onde Olga DJ pona súa voz, coa que e capaz de le-vantar un exercito de cosacos.Coa súa tolemia e enerxía sen li-mites, Gipsy SS xunto a súabanda promete un espectáculoexplosivo e descarado.

Maison du Malheur Temos o pracer de anunciar a

unha das mellores bandas quepasaron polo Millo Verde. Mai-son du Malheur chegou dendeAmsterdam no 2014 e deixou-nos a todos coa boca aberta...unconcerto que comprendía unhainfinidade de estilos como ojazz, blues,swing que compren-día o seu auténtico estilo que é o"rhythm-n-blues-ja ". Volvencon novo disco “StompinGround” para ofrecer un con-certo único non só en Galicia senon en toda España.

Pan de Capazo Pan de Capazo é unha banda

auténtica, un grupo de folk de"todaspartes", que aposta polosinstrumentos acústicos na bús-queda dun son particular. In-fluencias castellanas, galegas evascas, pero tamén de Hungría eBulgaria, pasando por Francia...Clarinetes e gaitas, dulzainas ealbokas, acordeón e bouzouki,zanfona e gardón, flautas e bom-bos, tablas de lavar, botellas deanís..., instrumentos que trans-portan a outros mundos. Tocancon forza e paisón, e despois dedez años xuntos, viaxando alomos de furgón por media Eu-ropa cun proxecto forxadonunha forte amizade, están con

máisganas que nunca. The AnomalysGrupo que volve pisar o es-

cenario do Millo Verde por se-gunda vez despois do seu pasoaló polo 2013 no VII FestivalAlternativo Millo Verde. Estabanda de Amsterdam conténdúas guitarras e un tambor kit eé todo o que necesitan para crearun espacio onde a xente nonpode parar cos pés na chan.Poden considerarse como o me-llor punk dentro do rock n rollprimitivo que din practicar. Au-todefínense como un trío de rockn roll primitivo, considerándoseo mellor punk dentro deste es-tilo, pero a mellor forma de de-finilos é como os auténticosexpertos en convertir o caos edestrucción en festa.

Vinila Von Bismark Vinila von Bismark é máis

que o alter ego de Irene LópezMañas, moito máis que un per-sonaxe ou unha imaxe. Vinila é,por encima de todo, unha acti-tude, unha presenza icónica, unselo de identidade; o carácter xe-nuíno dunha artista que naceu nalocalidade granadina de Peligrosno ano 1986 e que a día de hoxexa ocupou as portadas de publi-cacións tan prestixiosas comoRolling Stone, Interviú ou ElPaís.

Con “ Place With NonName”, o seu último traballo,Vinila dá un paso de xigante nasúa carreira musical ao tratarsedo seu primeiro disco en solita-rio, un paso valente cara a un es-tilo moito máis persoal e propio,sen relegar o seu lado máis sal-vaxe e rockeiro. En directo abanda é pura actitude cun granson, unha imaxe impactante confiereza e sutileza perfectamentemedidas en cada canción. Unshow contundente,forte, roc-keiro e moi bailón.

The Soul Breakers Os gañadores do noso IX

Concurso de Maketas MilloVerde son unha banda Ponteve-dresa que aúna Swing, Funk,Soul, Rhythm&Blues e Rockpara dar un son intenso a travésdun show dinámico, e transmitirunha amálgama de emocións aopúblico a través das súas compo-sicións. Os seus compoñentes,con traxectorias amplas nomundo da música, reuníronsepara dar renda solta a un pro-xecto común cheo de forza, ex-presividade, e matices, a travésdun intenso e variado repertorio.

ZibabuZibabu pode considerarse un

dos grupos amigos do noso fes-tival xa que este é o cuarto anoque nos visitan, xa sexa con esta

formación ou como BucketBoyz. ¿Que podemos dicirdunha banda tan peculiar e dife-rente como esta de Amsterdam?Eles defínense como unha for-mación de space punk e esquizoska composta por tres asistentasdo fogar intergalacticas. Nósaseguramos que garanten a di-versión e o espectáculo nadamais subirse ao escenario.

The Marveltons The Marveltons é un grupo

internacional (os seus compo-ñentes son de Galicia, Portugal eIrlanda) que naceu en Vigo en2011 como un xogo entreamig@s e que xa se converteunun habitual dos festivais maisvariados de Galicia e o norte dePortugal. O seu repertorio com-prede estilos como o Doo wop,o Soul, o Funk e o Rock N Roll.

Fame negra Esta banda local de Redon-

dela de recente formación, perocomposta por musicos conampla experiencia noutrasagrupacións, autodefine o seuestilo coma se dunha receita dechef tratásese, as a s a musica“cociña usi n” con crocante deNiko Sex ao saxo, aderezadocon teclas ao Vento e salsa decontrabaixo Óscar Charangotodo servido cos cortantes rit-mos de Berto Cuchillas.

Este xornal imprimiuse en

papel reciclado

Director: Tino Lago [email protected]

Edición, deseño e maquetación: Alberto Ardid de [email protected]

Redacción: G. [email protected]

Edita e publica: Edicións Mide S.L.Rúa García Lorca 3, 6º AB. 36209 [email protected]éfonos: 662187102 / 670274709

Imprime: Publicaciones Tameiga S.L.Fotografía: Arquivo, Kevin&Donovan.Publicidade: Departamento propio.

Colaboradores: Guillermo Rodriguez, Adrián Solo-vio, Moncho Lareu, Vicente Alló, Carlos Rey, JosiñoAraújo, X. Santiago Páramos, Lucia Santos, SantiagoMallo, Segundo González, X. Carlos de la Fuente, Bal-domero Iglesias ¨Mero¨, Juan Karlos Pérez, PedroOcampo, José Manuel Durán, Xabier P. Igrexas.Corresponsal en Madrid: Juan Louzán / 665715149

Depósito Legal: VG-195-2011

Gústache a fotografía? Esta sección está feita para tí. Envíanos as túas fotos a [email protected]

MIRADAS: PONTES

O noso amigo palestino Mohamed Hussein envíanos esta fermosa foto daponte colgante do Xirimbao en Teo, atravesando o río Ulla. E o noso compañeiro de Redondela, José Manuel Durán, estas instantáneasda 17 Edición do Festival Internacional de Títeres de Redondela.

9

TERRAS DE REDONDELA


Desde finais do ano pasado, undos locais de máis historia de Re-dondela, O Bar Puskas, ten nova xe-rencia. Achegámonos ata este localde Reboreda, para coñecer a Maricarmen Lago

Mari Carmen cóntanos o máissalientable da túa historia profe-sional

Eu teño pouca experiencia nomundo da hostelería.Antes de collero bar,en decembro do ano pasado,só7 meses, aínda que foron moi inten-sos e importantes na miña vida.

Que facías antes de dedicarcheá hostelería?

Tiven diversos traballos, estivenmoito tempo nun comercio de roupaen Redondela,fun modista, traballeinunha pastelería de Vilar,ata quecheguei á hostelería.

Traballaches no Mendiño de Ce-santes, verdade?

Si, traballei con Rosi, unha granpersoa e unha magnífica profesional.Rosi ten unha especial habilidade paraensinar, de feito, como che dicía, euaprendín moito dela.

Logo decidiches emprender e co-ller o histórico Puskas de Reboreda,cal foi motivo que te levou a tomares

a decisión?Pois por un dobre motivo, poder

pasar máis tempo coa miña familia e ávez intentar montar unha empresa depresente e de futuro,por que non algopara os meus fillos?

E para que tipo de clientela enfo-caches o negocio?

Pretendo ofrecer un servizo inte-gral de hostelería, adaptarme ás nece-sidades dos clientes.Aquí veñen xentemaior a tomar o seu viño, xente nova

a desfrutar do noso futbolín ou a tomarunha copa pola noite, e quixera desta-car tamén os nosos menús bocatas etapas, que afortunadamente estántendo moito éxito.O noso churrasco eo noso xamón asado móvense moiben, e con toda humildade quixera re-comendar aos lectores que viñeran aprobalo.De todas maneiras quero des-tacar que nós adaptámonos ás necesi-dades do cliente.Hai pouco estivocomendo aquí ,unha rapaza madrileña,e nós fixémoslle comida típica de Ma-

drid.E como amachaches?Pois buscando receitas na rede.

Parece que a valoración dosteus primeiros 6 meses no bar éboa?

Abofé que sí, unha valoraciónmoi positiva.

Cantas persoas traballadesaquí?

De momento dúas, o meu irmáne máis eu.

E da acollida da veciñanza deReboreda que nos dis?

Pois só podo dicir cousas mara-billosas.Síntome moi ben.Fíxate enabril sufrín un roubo no bar.Desva-lixáronme todo, e a solidariedade eafecto dos veciños, foi emocio-

nante.

Rematamos Mari Carmen, podesutilizar as nosas páxinas para tirara mensaxe que desexes

Eu pretendo que o Puskas, sexa osegundo fogar dos nosos clientes, queaquí se sintan como na súa casa, queroque nos chamemos polos nosos nomese que haxa unha relación de afecto efamiliaridade durante moito tempo.

Moitas grazas e moita sorte.

Bar Puskas. Trato familiar e hosteleria integral en ReboredaNegocios con historia

10

TERRAS DE REDONDELA


Os pinchos gañadores:Volcán De Arándanos De Cafete-

ría El RodeoPatela De Chipirón Encebolado

De Restaurante Casa Mucha.Volován Recheo De Choco Con

Tetilla De Mesón Alborada.

Os cliente gañadores no sorteodos premios foron:

David Riobó SoageLoli Graña BastosSeveriano Rodríguez Os hostaleiros participantes na

Ruta do Pincho de Redondela reuní-ronse onte no Pazo de Vilavella para

realizar un balance das actividades re-alizadas durante este año pola secciónde Hostalaría da Asociación. A Festado Choco e a Ruta do Pincho foron osdous temas fundamentais tratados du-rante a reunión.

A organización da Ruta do Pinchofoi o aspecto mellor valorado tantopolo o incremento da participacióncomo pola maior repercusión. A apli-cación móbil, novidade desta edición,foi un aspecto tamén moi valorado. Onúmero de visitas á aplicación supe-rou as 40.000.

A Asociación estudará a posibili-dade de realizar unha Ruta de Tapasde outono e traballa xa na programa-ción doutros eventos para Chapelanos que buscará o respaldo do Con-cello de Redondela para por en mar-cha a organización dos mesmos.

Os establecementos gañadores da ruta do pincho de Redondela foron para cafeteria El Rodeo, restaurante Casa Mucha e Mesón AlboradaNa entrega de premios realizada onte no pazo de vilavella realizouse o sorteo entreos clientes participantes.

Despois de meses de xestión, xun-tanzas coa Concelleira de Ensino, copropio alcalde. ata que non se denun-cia públicamente por parte dasANPAs, que se van tomar medidas,non se realizaron os pagos de subven-cións.

Tal como apunta o BNG: ¨Ao Par-tido Popular non lle interesa o ensinopúblico, en ningunha das súas acep-cións. No caso de Redondela, a situa-ción agrávase posto que con estadinámica de continuas xuntanzas, e pe-ticións de pagos, o que se pretende écrear un estado caciquil e concesióncaritativa, do que se reclama por xus-tiza. Outro dos obxectivos que na súaacción de goberno pretende o equipode Javier Bas, é o da desmovilizacióne desmoralización daquelas persoasque se implican en calquera actividadede “carácter público”. Se non pasanpolo filtro, poñeránselle todas as trabasposíbeis.

Constitúe un acto totalmente vergo-ñento, que a iniciativa das directivasdas ANPAs, sexa sempre obstaculi-zada polo goberno de Javier Bas. Co-leitivos integrados por nais e pais, quede xeito desinteresado, traballan paradesenvolver actividades que permitanunha mellora na formación dos nenose nenas, e que faciliten a conciliaciónda vida escolar e familiar.¨-

No canto de respaldar, promocio-nar, e mesmo “mimar” a estas asocia-cións, o goberno de Javier Bas,pretende silencialas. ¨ Denuncian osnacionalistas de Redondela.

Novo capítulo docaso das subvenciónsás ANPAsO concello realiza o pagamentodas subvencións a ANPAs docurso 14/15 e dos comedoresdo 1º e 2º trimestre.

A Concellería de Xuventude do Con-cello de Soutomaior abre o prazo de ins-crición para participar no V Concurso deKaraoke 2016. Como en anos anteriorespoderán participar persoas de todas as ida-

des a partir dos 6anos. Habería variascategorías: infantil,adolescente, xuvenil-adultos nas que sepoderá participar dexeito individual ouen parella e unha ca-tegoría grupal na quepoderán participarpersoas a partir dos 6anos. O concursoterá lugar o sábado 9de xullo ás 22,30 hno auditorio exterior

do Multiusos en Arcade (en caso de choivadentro)

Premiarase a voz, a escenografía, a co-reografía, a interpretación e tamén a propiaparticipación no concurso, o esforzo e ini-

ciativa, pois o concurso ten como finali-dade promover a participación e a inicia-tiva. O concurso persegue motivar ámocidade e, público en xeral, para que seinvolucren nos proxectos da Concellería.Queremos promover valores como: a par-ticipación, expoñerse e actuar ante un pú-blico, ter iniciativa, creatividade ehabilidades comunicativas poñendo envalor a toma de decisións e o empodera-mento como un valor en positivo.

As persoas interesadas en participarpoderán inscribirse na OMIX atao o 10 dexuño. As bases e o listado de cancións xase poden consultar na web www.souto-maior.com Tamén se poderá participar contemas que non estén no listado sempre ecando reúnan os requisitos técnicos e teñanformato karaoke. As prazas son limitadas.

Ábrese o prazo para participar no V Concurso Karaoke 2016

redONdelA redONdelA

sOUtOmAIOr

11

OPINIÓN


Xabier Pérez IgrexasActivistacontradiscurso.net

A repetición das eleccións xerais é, ao tempo,un fracaso e unha nova oportunidade. Fracasou apolítica española, a vella e a nova. O bipartidismosistémico (PSOE e PP) non foi quen de lograr in-vestir novo goberno. As dúas patas emerxentes donovo cuadripartidismo (Podemos e Cs) deixaronpatente, cunha ringleira de contradicións e traizóns,o escaso percorrido práctico que ten a súa propostade mudanza, para alén da alternancia.

Mais a convocatoria ás urnas do vindeiro 26 dexuño é tamén unha oportunidade. Unha segundaoportunidade, para nós como país. Temos a posibi-lidade de volver a colocar a Galiza, os problemasdos e das galegas, na axenda política estatal. Pode-mos recuperar unha voz propia, clara e contun-dente, sen dependencias, para defender en Madridos intereses deste recuncho do noroeste peninsular.

Estes catro meses non foron tempo perdido. Paraalén de permitir retratar, sobre feitos concretos, osvellos e novos actores da escena política española,

tamén desvelou falsidades interesadas que foranempregadas como bandeira electoral aquén do Pa-dornelo. Non houbo nin grupo parlamentar galego,nin subgrupo parlamentar, nin nada. E iso a pesarde que unha candidatura pretensamente “galega”atinxiu o maior número de escanos desde a reins-tauración democrática. Estes catro meses servironpara constatar, agora na súa ausencia, o fundamen-tal traballo político que desenvolvía o nacionalismogalego no Parlamento español. Botáronse en falla

as voces de Olaia e de Rosana, non polo seu timbreen particular, senón por seren as únicas que falabande Galiza, as únicas que nos facían existir no debatepolítico. As únicas que facían visíbeis os problemasdesta terra e das súas xentes, desde as preferentes,até as loitas dos mariñeiros, pasando por denunciaro deficiente financiamento ou o abandono infraes-trutural.

Rumo ao 26X as forzas españolas repiten can-didatos e, con certeza, teimarán nas mesmas fórmu-las empregadas antes do 20D. Mais estas elecciónsnon son unha mera repetición. Son sobre todo unhasegunda oportunidade. Para empregar o noso votonon só para desaloxar o Partido Popular do go-berno, senón para condicionar unha mudanza realque, ademais e sobre todo, deixe de ignorar os pro-blemas, necesidades e ambicións de case 3 millónsde persoas que habitamos un país chamado Galiza.

Haberá quen teña o atrevemento de recuncar naspromesas que traizoaron. Porén, hoxe xa todo omundo sabe quen representa unha verdadeira can-didatura GALEGA.

26X: Segunda oportunidade para Galiza

Baldomero Iglesias DobarrioMero

É tremendo ver a agonía do rural galego. Eupenso que ninguén nos ve, eu estou nel e nel habito.Ninguén quere saber desta morte silenciada, calcu-lada, medida e programada. Somos aldeas e lugarespequenos, a penas unhas casas, unha xente. Moitasabandonadas na quietude inhabitada dunha farola quealuma noites e sombras quedas, dun recanto que foivida e hoxe, sen xente, son isto: case nada. Testigosda desfeita.

Sobrevivimos séculos de resistencia ao abandono,á deixadez e ao esquecemento. Somos como pedrasnesa nobreza do material máis forte e nobre, taménhumilde ou resignada que haxa. Somos a propia terra,vimos do fondo, de atrás, de tanta historia nunca con-tada. Aínda se respira aquela vida que un día foi, aopasar a canda o pozo, preto das pendellas onde aíndase garda algún apeiro de labranza, vendo pasaro otempo. Decorados dun teatro que escenifica a traxediade non querernos, de ser cegos por non querer ver. Asía vida e como a comedia da morte. As pantomimasdos estertores, latexos vitais que un día moveron san-gue, sorrisos, bágoas, cancións, soños, os berros e aanimación daqueles grupos de xente que se quixerone onde sementaron odio ao propio. Xuntos viviron osdías e as noites. Nenos bulindo e facendo bulir a vida,roubando a froita, indo á escola, observando aos pa-xaros á espreita dos niños.

Murcháronse aqueles lugares iniciáticos da verda-

deira vida non medio natural, onde as vacas dabanleite, onde se botaban as patacas e se recollían da terracomo froito do traballo compartido, tamén en bene-ficios. Iso que precisamente é vivir, compartir. Peroos tempos mudaron, hoxe vivir non é iso senón partircara a ningures. Importan máis as nosas individuali-dades egoístas, o máis importante é que eu andequente e teña para min, os outros xa buscarán a vida,se queren. Ata aquí chegamos. Hai que esquecer.

As nosas aldeas só serven para facer fotos bonitas,para dar imaxe ás historias que inventemos, parapoñer cor a un folleto turístico que nos leve e traianda nada máis absoluta. Este ruralicidio premeditado,no que os nosos gobernantes botaron semente da des-feita, está a ser evidente. Si, o deterioro medioambien-tal, a plantación esaxerada de eucaliptos de todo tipoe de forma invasiva -mesmo onde un día houbo hor-tas, a química empregada para as altas producións eas competitividades de mercado, a perda de asenta-mento poboacional por mor das dificultades para aconstrución de vivendas, de pequenas industrias, deedificios de conciliación social –centros de día, con-sultas médicas, veterinarios, farmacias, et. Quedamosnese desequilibrio entre a construción e a harmoníade tempos e medio- a falta de medios e servizos, afalta de vontade, a despreocupación polo sector lác-teo, pola planificación dos núcleos de asentamentonovos, a falla de investimentos, de confianza nos sec-

tores produtivos básicos (madeireiros, cárnicos, froi-teiros). Pero sobre todo a falta de vontade política,como sucede tamén na pesca, no naval, na industriaque puidese tecer traballo de todo tipo, sempre dig-nos, na acuicultura, nas eólicas, nas novas demandas.Ata o aire nos venderon e xa non é noso, pertence aempresas de fóra e levan, claro está, os beneficiospara fóra. Que importa se dan traballo a uns cantosoperarios, a mellor tallada vai sempre aos seus petos!As nosas aldeas son decorados dunha natureza estrañae morta, ronseis do paso do tempo, acomplexados,que negan a orixe, na fala, nos comportamentos, naimpostura.

Chegamos aquí despois de deixar que nos arrui-nasen paisaxe, a terra, o noso modo de vida harmó-nica co destino e esperanzada. Nin os paxaros querenvolver pois lembran o xardín que un día fomos. Undía as elites empresariais terán que expandirse e vol-verán ao rural con grandes máquinas para enterrar onoso mundo baixo unha morea de residuos, e crearánmuseos ou distritos financeiros onde poder –sen queos vexan- depositar os lixos do “progreso”. Faltounosesixencia de responsabilidade e autodeterminaciónpara, xuntos, ser dignos da tanta terra que é Pobo e éPatria, de non saber estimar a beleza e o pasado comosemente de presente e de porvir. De non nos sentir or-gullos de ser quen somos!

No desespero

12

VIGO


O pasado 20 de Maio, represen-tantes do BNG, FOGA E PCPG xun-táronse no local do Bloque enCompostela, para ultimar o programaelectoral e o deseño de campaña dacoalición BNG-NÓS CandidaturaGalega. Representantes das tres orga-nizacións coincidiron na necesidadede pular por unha candidatura cen-trada en acadar que Galiza estea pre-sente con voz propia en Madrid. Enpalabras do presidente do FOGA;Xose Carlos De La Fuente, todo sesintetiza na seguinte consideración:"Os intereses do pobo galego, defén-deos o pobo galego".

O anuncio de mobilizacións porparte da CIG, CCOO e UGT fixoque o Concello de Vigo optase final-mente por excluír o centro comercialA Laxe da zona que vai ser propostaá Xunta para que sexa declarada degrande afluencia turística, o que per-mitiría ampliar a liberalización dehorarios comerciais. As tres centrais,que se opoñen a que a medida abar-que toda a cidade, aplauden unacordo que foi avalado en asembleapor traballadores/as do sector, colectivosveciñais e representantes do pequeno emediano comercio.

2Os secretarios comarcais dos tressindicatos compareceron este mediodíaen rolda de prensa para ofrecer os deta-lles dun acordo que deixa fóra tanto aárea onde se ubica o centro comercial A

Laxe -principal reclamación das centraisao entender que precarizaría as condi-cións laborais e iría en detrimento do pe-queno e mediano comercio da cidade-como o Barrio do Cura, zona que na súaopinión carece de interese turístico.

En canto ao Ensanche, a declaraciónde zona de grande afluencia turística sósería efectiva até a rúa Pontevedra, xa

que nese perímetro non existe a po-sibilidade de ubicar un negocio demáis de 300 metros cadrados, o quenon afectaría o pequeno e medianocomercio, xa que a actual normativaautonómica xa liberalizou os hora-rios para todos aqueles de menosdesta superficie.

Dende as tres centrais consideranque se trata dun “bo acordo” e lem-bran que foi avalado en asemblea por

máis de 100 traballadores/as do sector erepresentantes de colectivos veciñais edo pequeno e mediano comercio. Expli-can que a súa vixencia- no caso de quesexa finalmente aplicado pola Xunta,que ten a última palabra- é de cincoanos, aínda que revisábel ano a ano, tale como establece a normativa.

A presión sindical logra que o Concello de Vigo exclúa ocentro comercial A Laxe da zona de liberalización horariaCIG, CCOO e UGT aplauden un acordo que foi avalado por traballadores/as e colectivos

BNG, FOGA e PCPGselan un acordo

13

VIGO


A CIG-Vigo presentou unha serie dealegacións á nova proposta de regula-mento do pleno municipal ao entender,entre outras cousas, que o Gobernolocal pretende coartar a liberdade de ex-presión da veciñanza. A central taménreclama o cumprimento da ordenanzade normalización lingüística, que esta-blece que o galego, como lingua propiade Galiza, é o idioma oficial do Conce-llo. Outro dos cambios propostos tenpor obxecto facilitar que a veciñanzapoida presentar iniciativas ao pleno.

2011 02 07 denuncialimpadoras-vigo3

A CIG de Vigo presentou as recla-macións e suxestións tras a aprobacióninicial do novo regulamento orgánicodo pleno. En primeiro lugar, propón queno Artigo 2 se suprima o texto “Nos de-bates utilizarase o galego ou o castelán”xa que, tal e como recolle a ordenanzade normalización lingüística, “O idiomagalego é a lingua do pleno” e “O ga-lego, como lingua propia de Galiza, é oidioma oficial do Concello de Vigo”. Acentral entende que para conseguir anormalización plena do noso idiomadebe promoverse o seu uso en todos osámbitos da vida municipal.

Ao mesmo tempo, achega unhaemenda ao Artigo 34, o que regula ascomisións obrigatorias, no sentido deengadir que a comisión de vixilancia da

contratación pública é o órgano de vi-xilancia da actividade contractual daAdministración municipal e que o seuobxecto é garantir a aplicación efectivados principios de publicidade, libre con-correncia, obxectividade e eficacia nacontratación pública.

A central argumenta esta cuestiónlembrando que o actual regulamento re-colle a existencia desta comisión queagora se pretende eliminar e consideranecesario un maior control de todo o re-lacionado coa contratación pública e odestino do orzamento municipal.

Outra das propostas da CIG ten que

ver co Artigo 49.1, no que reclama a su-presión do texto “Nin realizará manifes-tacións de agrado ou desagrado, ninexhibirá carteis, pancartas ou similares”, ao entender que a súa inclusión pre-tende impedir que a veciñanza poidaexercer dereitos fundamentais como ode liberdade de expresión.

Tamén solicita a eliminación com-pleta do Artigo 49.3, xa que a expulsióndunha persoa dun pleno “non pode im-pedir no futuro a asistencia dun ve-ciño/a a futuras sesións plenarias queson de carácter público”.

Facilitar a presentación de iniciati-vas

Do Artigo 49.5 pide a supresión dotexto “Ningún medio, sen atoparse ex-presamente autorizado pola Presiden-cia, realizará gravacións gráficas ousonoras das sesións”. A central lembraque as sesións plenarias son de carácterpublico, polo que non se pode limitar oacceso dos medios de comunicación, “emenos que esta cuestión fique a criteriodo alcalde”.

Nesta liña demanda que no Artigo49.5 se engada que as sesións plenariasserán emitidas en directo a través da pá-xina web do Concello e/ou da televi-sión. “Co obxectivo de que a veciñanzateña un maior coñecemento das sesiónsplenarias e achegar a vida municipal,que mellor que emitir os plenos en di-recto”, sosteñen.

Finalmente, considera moi impor-tante que no Artigo 88.1 se substitúa otexto “Ditas iniciativas deberán ir subs-critas cando menos pola porcentaxe do10% de veciños/as do municipio” por “Ditas iniciativas deberán ir subscritascando menos pola porcentaxe do 1% deveciños/as do municipio”. A central en-tende que deste xeito se facilitará que aveciñanza poida presentar iniciativas aopleno.

A CIG-Vigo reclama cambios no novo regulamento do pleno co quese pretende coartar a liberdade de expresiónSolicita tamén o cumprimento da ordenanza de normalización lingüística e que se facilite a presentación de iniciativas pola veciñanza


OPINIÓN

Contan que na tempada 2015/2016 o Ath-letic Club de Bilbao non puido pasar a semifi-nais da Europa League, como fora desexo dosxogadores, do club e os seus afeccionados. Edo propio San Mamés, o novo, que merece sendúbida acoller partidos grandes para manter alenda do anterior campo, que durante a súacentenaria existencia viviu momentos glorio-sos, épicos, cume, do futbol vasco, do estadoe, poderíase mesmo dicir que europeo e mun-dial. Perdeuse a eliminatoria de cuartos definal. Pero iso non supuxo unha derrota, porquenon se perdeu de todo, nin se perdeu todo;aínda na perda, non houbo derrota, pois houbo ele-mentos de vitoria. Aínda que sexa en diferido.

Cando se enfronta un a unha loita en enfronta-mento limpo, as posibilidades de éxito están vincula-das ao traballo propio, e ao do enfronte. Que taménxoga. E hai que ser moi consciente diso. Do mesmoxeito que a única loita que verdadeiramente se perdeé aquela que non se dá. Se un retírase sen combater,entón, é cando se perde; non só iso, é unha derrotacompleta. Hai que loitar, polos valores propios, conconvicción, crendo no que se fai, e sabendo porquese fai. É fundamental facelo así, non só por unmesmo, senón polos que virán. Sen miramentos, e senpensar na humildade dun, nin a grandeza do de en

fronte; toca xogar, e xogar coas cartas que un posúe,non outras. E apostar todo a gañar. E aínda que seperda, facelo con honra, e ensinando aos demais o ca-miño a futuras vitorias, que serán froito desta perda,que non derrota.

Cando o Athletic Club perde os cuartos de final daEuropa League contra o Sevilla fútbol club perdeunha eliminatoria, pero debe valorar que o club, naúltima década acabou cuarto en liga en 2014, quintona liga en 2016, quedou subcampión de copa en 3ocasións, en 2009, 2012 e 2015, foi subcampión dasupercopa en 2009 e campión en 2015, xogou a fasede grupos da champions league en 2015, foi subcam-pión da Europa League en 2012, e á parte de chegar

a eses cuartos de final contra o Sevilla, chegoua dezaseisavos de Europa League noutras dúasocasións nese período de tempo. É complicadofacer un balance se só se miran títulos, poissalvo niso, houbo moitas perdas; pero nonpode verse como unha derrota, pois non todosos éxitos coróanse cun título e un vistoso tro-feo.

Agora cambiemos o punto de vista. Pense-mos nun xogador do xuvenil ou do cadete, dascategorías inferiores do Athletic Club, que estáa ver a prórroga e os penaltis dese partido de

volta, que, tras unha derrota na casa, en San Mamés1 a 2, ve como o Athletic vai gañando 1 a 2 no Sán-chez Pizjuan. Ve como o Athletic está a poñer toda acarne no asador, ve como un pequeno erro nun lanza-mento de penalti é o que condena ao Athletic. E pen-sará, hai que supoñer, que o seu pensamento pasa porun desexo de alcanzar o primeiro equipo. De avanzare superar o conseguido polo actual persoal. De gañaresa Europa League que Europa débelle ao AthleticClub. Sen entre eses xuvenís ou cadetes hai algún xo-gador que suceda a Aritz Aduriz ou Aymeric Laporte,que sexa un novo Julen Guerreiro para o club, entón,esa perda non será unha perda, senón un acicate paraun triunfo no futuro. Katea ez da eten.

Cando a perda non é unha derrota

Vigo. Galiza. Periferia da periferia daBesta. Sintonizas a radio e Venezuela, Vene-zuela... Acendes a televisión e Venezuela, Ve-nezuela... Abres o xornal -en papel ou dixital,tanto ten- e Venezuela, Venezuela... Saes á rúae ollas a dúas mulleres octoxenarias reme-xendo na procura de comida nos colectores dolixo ao lado do supermercado. Unha delasvixía por se chega a policía. Poderían ser san-cionadas. Pero ninguén repara niso, non é Ve-nezuela. É moi probábel que esas dúasmulleres teñan fillas desempregadas, netasemigradas. O exilio económico que afecta amozas e mozos coleccionistas de licenciatu-ras, diplomaturas e másters. Ou non. Tantoten. Para os apoloxetas do capitalismo senil, axente asalariada, desempregada, estudante, peca-ria... das clases traballadoras debemos ser, para me-llor servir o seu sistema moribundo, man de obra abaixo prezo, mercancía obediente, alienada, sub-misa, sen direito a decidir pero con obriga de con-sumir. Cómpre que teñamos asimilado, gravado alume nos nosos cerebros e corpos, que se non nosgusta o noso papel de produtoras/consumidoras, xa

sabemos ónde está a porta de saída e que hai outrasaspirantes a escravas agardando por currar máistempo polos cartos xustos para manter un equili-brado consumismo de retroalimentación.

Paralelamente, o método educativo está xacompletamente condicionado e adaptado ás nece-sidades, demandas e exixencias das patronais e dasmultinacionais con medidas mercantilistas deshu-manizadoras que xa iamos albiscando dende hai

anos a medida que os gobernos de “popula-res” e “socialistas” nos intentaban meter concalzadeiro medidas coma a LOU, a LOCE ouo Proceso de Boloña.

Así, a cobiza individualista, a arela consu-mista, a ambición insolidaria que nos aprendee impón o rexime herdeiro do golpe fascistado 1936 dende o seu sistema “educativo”,dende os seus meios de comunicación subor-dinados ao Capital e dende outros eidos docontrol social de masas, axudan a que nosconvirtamos nos autómatas de saldo que sem-pre desexaron. Sempre poderemos protestar,coa ilusa esperanza de que non se nos apliquea Lei Mordaza ou nos deixen sen un ollo, un

ril, bazo... Pero non pasará nada. O Amo sinala caraVenezuela para que te avergoñes de defender paraaquí e para alá a alternativa da esquerda democrá-tica e transformadora para os Pobos. O Amo sinalacara Venezuela para que amoses fidelidade á de-reita golpista e asasina dos Capriles, Carmonas eLeopoldos, eses mercenarios da CIA que van darde comer ás mulleres octoxenarias de Vigo. Abofé.Pero NON.

Moncho Lareu RiveiroMembro de Anovae do CC da FPG

Vigo, Capital, Venezuela

home buscando alimento nos contenedores de vigo

Juan Karlos Pérez ÁlvarezConcelleiro de EAJ-PNV

a gabarra en 1983


CINEMA

mUíñO dA FeIxA. x.s.pArAmOsCONTOS

jOsIñO ArAújO

mais Menos,

e,

Se no meu anterior artigodedicado a Cannes comezabafalando de Cans, neste voucomezar con Cannes parafalar de Cans (probade a diciresta frase 3 veces diante dunespello), e é que Mimosas, dogalego Oliver Laxe, acadouo Gran Premio da Semana daCrítica do festival francés,triunfo que se suma ao xaconseguido hai 6 anos conTodos vós sodes capitáns quese fixo co premio FIPRESCIno mesmo certame. Laxe é afigura máis destacada dunhaépoca chea de éxitos para ocine da nosa terra, que fai quecobre aínda máis sentido eimportancia a existencia defestivais como o de Cans,canteira de creadores, plata-forma para que os cineastasgalegos dean a coñecer os

seus traballos. Nesta décimo terceira edi-

ción do certame porriñés, osasistentes puideron gozardunha programación repletade concertos, charlas, gastro-nomía, chimpíns, chuvia,ghaliñeiros, bebida... e cine,moito cine. A curta Ladronesde Tiempo, de Fran X.Alonso, cunha proposta na-rrativa moi similar á que soeofrecer Jean-Pierre Jeunet,conquistou o xurado e o pú-blico recibindo os premiosque outorga cada un deles,ademais do Premio ao MellorGuión para Marcos Nine. Ungran traballo de realización emontaxe lixeiramente emba-zado por un final que lembraun anuncio de xenebra.

Tres premios -a MellorActriz, Banda Sonora Orixi-

nal e o dos veciños de Cans-tamén foron os que obtivoLurna, do director NaniMatos (que ademais tamén éun gran actor), quen de novopresenta un drama socialcomo xa o fixera hai 3 anoscoa exitosa Flores para Ama-lia, esta vez centrándose noproblema da trata de brancas,mantendo a carga emocionaldo seu anterior traballo perocunha calidade técnica e vi-sual aínda superior.

Khris Cembe sumou coPremio á Mellor Curta deAnimación un galardón máisá poboada colección que estáreunindo coa súa Viaje a pies,que mesmo foi proxectada noprestixioso festival de An-necy. Cembe é colaboradorhabitual do tamén director deanimación galego Alberto

Vázquez, responsable da fan-tástica Sangre de unicornio(2013), cuxa última obra De-corado foi presentada congran éxito no Cannes francésdeste ano.

O Premio á Mellor Reali-zación foi para Juan Herve-lla-Rego por Share o noshare, a máis hilarante e di-vertida das curtas presenta-das, unha sorte de Kung Fury(David Sandberg, 2015) ágalega con aires de AsasinosNatos (Oliver Stone, 1994).Á súa vez, Xosé Barato aca-dou o Premio a Mellor Actorpolo seu papel en A liña polí-tica, de Santos Díaz, que erade entre todas as curtas amiña gran aposta para facerseco galardón principal, peroque tivo que conformarse corecoñecemento ao bo facer doseu protagonista.

En canto aos premiados nasección de videoclips -Bus-cando a superfama de Here-deiros da Crus, dirixido porOlga Osorio; El último es-fuerzo de Manos de Topo, di-rixido por AlejandroMarzoa e Whith my hands deFurious Monkey, dirixido porVioleta Mosquera- todoseles representan o espíritotrouleiro e festivo do Festivalde Cans, que co seu agrogla-mour conseguen que duranteunha longa fin de semana nonenvexemos as estrelas encor-setadas que vagan pola al-fombra vermella de Cannes.

De Cans a CannesA ver como consigo en tan

poucas liñas darvos os conse-llos necesarios para culminarcon éxito a devandita empresa.Non son complicadas as reco-mendacións que vos ofrecerei,xa que a maioría das persoasque me seguides con tanta de-voción saberedes mergullar ve-xetais e restos animais en augaquente sen maior problema, eesta é obviamente a base dococido. Pero o demo está nosdetalles .

O asunto do cocido ten oseu aquel e debe ser tratadocon moita aquela, por iso medispoño a ser moi precisa naexplicación e, por suposto,concisa pois o pouco espazodo que dispoño non me deixaoutra opción. Que máis quixeraeu que determe en cada pasodo proceso dando renda solta ámiña erudición, aportandodatos curiosos, experiencias in-teresantes propias e alleas oucitando a bibliografía culinariaque adoito manexo! Pero nonpode ser. A realidade é a que ée cinguireime a ela.

Hai tantos programas gas-tronómicos e culinarios na te-levisión! Mesmo canlesmonográficas de cociña! Haitutoriais en youTube, reporta-xes e artigos en revistas, páxi-nas web…: mil espazos en milmedios de comunicación conmil cociñeiros e cociñeiras oucon xente famosa afeccionadaou con persoas anónimas vir-tuosas ás veces e ás veces ou-sadas que cociñan diante nosaun ollomol ou nos explicancomo debemos pelar unha ce-bola ou desmembrar unha ga-liña morta. Unha auténticahemorraxia, cando non diarrea,informativa. Está dito todo?Noon. Non sobre o cocido, oprato máis emblemático danosa gastronomía, expresiónda idiosincrasia dun pobo, donoso pobo. Non sobre o cocidogalego.

Hai tres cousas que aíndaninguén dixo en ningures e quevós debedes saber para recupe-rar o sabor do cocido primixe-nio, do cocido farturentoelaborado nas lareiras fidalgasdos nosos pazos.

A primeira…

Como prepararo mellor cocidodo mundo?

- Bo día teña vostede.+ Bo sería si pecharas a porta como es-

taba…Ou es fillo de porta aberta?- A miña nai sempre me di que alá onde

vaia a traballar deixe as portas abertas paraque me chamen de novo.

+ Ti es parvo de todo…!!!

- Pois... paréceme que si+ Entón quedas contratado! Tes algún titulo? - Si, o de “carretillero“ e manipu-

lador de alimentos, como todos osque facemos ós cursos do “INEN“pero experiencia non lle teño ennada...

+ Eu penso que ao de manipularalimentos pégaslle ben, polo menosapetito tes. De todas maneiras algo detraballo pódoche arranxar, dependeda bonificación que dan polo apren-

dizaxe. - Claro, como a ultima vez que me deu

traballo que botei dous anos e non apren-dín nin ren. Levoume a sachar no toxo.

+ De que te queixas, Falconetti do ca-rallo! Se che paguei unha multa por fumar

no monte e non facías outra cousa quecomer, beber viño e romperme a cabezaque o toxo xa o usaron os alemáns paraprotexer as vivendas, que a flor é boa parao fígado, que coas flores nun litro de au-gardente e medio de mel faise licor… ti oque es é un badanas.

- E qué…? Antes cando se traballaba no monte

pola mañá cedo tomábase unha copiña deaugardente, despois a media mañá facía-mos lume e asabamos chourizos, touciñoou o que cadraba… a bota do viño colgabado lombo para mollar a gorxa cando nospetaba e non había tanto colesterol nin tan-tos incendios. Agora case todo o bó ouestá prohibido e multan, ou pagas permi-sos.

+ A liberdade será así… ?

Este xornal imprimiuse en

papel reciclado

Director: Tino Lago [email protected]

Edición, deseño e maquetación: Alberto Ardid de [email protected]

Redacción: G. [email protected]

Edita e publica: Edicións Mide S.L.Rúa García Lorca 3, 6º AB. 36209 [email protected]éfonos: 662187102 / 670274709

Imprime: Publicaciones Tameiga S.L.Fotografía: Arquivo, Kevin&Donovan.Publicidade: Departamento propio.

Colaboradores: Guillermo Rodriguez, Adrián Solo-vio, Moncho Lareu, Vicente Alló, Carlos Rey, JosiñoAraújo, X. Santiago Páramos, Lucia Santos, SantiagoMallo, Segundo González, X. Carlos de la Fuente, Bal-domero Iglesias ¨Mero¨, Juan Karlos Pérez, PedroOcampo, José Manuel Durán, Xabier P. Igrexas.Corresponsal en Madrid: Juan Louzán / 665715149

Depósito Legal: VG175-2012

a nova peneira 68. principios de xuño 2016

Documents