SANTIAGO, 24 DE FEBRERO DE 1837

- PADRÓN, 15 DE JULIO

DE 1885

O día 24 de Febreiro de 2013 cúmprense 150 anos da publicación de Cantares Galegos: foi Manuel Murguía o que entregou o manuscrito a un editor vigués....Tamén cúmprense 50 anos da primeira edición do Día dAs letras galegas, que na primeira edición se homenaxeou a Rosalía por cumprirse 100 anos desta obra.

Adiós, ríos; adios, fontes;adios, regatos pequenos;

adios, vista dos meus ollos:

non sei cando nos veremos.

Miña terra, miña terra,terra donde me eu criei,hortiña que quero tanto,figueiriñas que prantei,prados, ríos, arboredas,

pinares que move o vento,paxariños piadores,

casiña do meu contento,muíño dos castañares,noites craras de luar,

campaniñas trimbadoras,da igrexiña do lugar,

amoriñas das silveirasque eu lle daba ó meu

amor,camiñiños antre o millo,

¡adios, para sempre adios!¡Adios groria! ¡Adios

contento!¡Deixo a casa onde nacín,deixo a aldea que conozo

por un mundo que non vin!Deixo amigos por estraños,

deixo a veiga polo mar,deixo, en fin, canto ben

quero...¡Quen pudera non deixar!...

Campanas de Bastabales,cando vos oio tocar,

mórrome de soidades.

Cando vos oio tocar,campaniñas, campaniñas,sin querer torno a chorar.

Cando de lonxe vos oio,penso que por min chamades

e das entrañas me doio.

Dóiome de dór ferida,que antes tiña vida enteira

e hoxe teño media vida.

Só media me deixaronos que de aló me trouxeron,os que de aló me roubaron.

Non me roubaron, traidores,¡ai!, uns amores toliños,¡ai!, uns toliños amores.

Que os amores xa fuxiron,as soidades viñeron...

De pena me consumiron.

Campanas de Bastabales,cando vos oio tocar,

mórrome de soidades.