manifiesto de los paisajistas ante la unión europea
DESCRIPTION
Spanish Landscape Architects Manifest before the European UnionA small group of Spanish, Portuguese and German landscape architects are launching a last ditch attempt at having Landscape Architecture properly recognized as a Regulated Profession within the EU policy framework.Our objective is selfish: in the face of institutional indifference and lack of social willingness to move forward on this issue, we are acting to attain official status within Spain through EU legislation, with a view to enjoy the same business opportunities (or lack of them, nowadays) as Engineers and Architects do.We believe that this issue affects every Landscape Architect in the EU. The legal framework envisaged, as it stands, will generate a two tier professional market that will degrade Landscape Architecture's ability to remain a competitive professional option.If you would like to support us, or find out more about it, please go to the link below. You will find a form and a link to our letter to Commissioner Michel Barnier in several languages, including English:https://docs.google.com/spreadsheet/viewform?formkey=dHdzQzV2NHBNSllMYjljQUZoeWxDMkE6MQPlease feel free to distribute this message to anyone willing to assist in furthering our profession.TRANSCRIPT
1
VERSIÓN EN CASTELLANO Y TRADUCCIONES AL / ORIGINAL VERSION IN SPANISH PLUS TRANSLATIONS INTO
FRANCAIS, ENGLISH, DEUTSCH, PORTUGUÊS, ITALIANO, CATALAN AND GALEGO
A la Atención de:
Michel Barnier,
Comisario Europeo de Mercado Interior y Servicios
Comisión Europea, BERL 10/034
B - 1049 Bruselas, Bélgica
Estimado Señor Barnier,
Le escribo en nombre de un grupo de ciudadanos españoles dedicados a la práctica del Paisajismo,
conocida internacionalmente y en inglés como Landscape Architecture. Nuestra profesión goza en nuestro
país de una larga y distinguida trayectoria, aunque de escasa difusión fuera de nuestro entorno
profesional.
La función del Paisajista, además de crear jardines, es la de modificar las características del territorio,
tanto rural como urbano, para su uso y disfrute por parte de la sociedad. Son funciones propias del
paisajista planificar, diseñar, y gestionar los espacios exteriores públicos y privados, aprovechando para
ello las cualidades del lugar, su historia, el protagonismo del material vegetal, y la interacción de los
seres humanos con los procesos naturales.
El paisajismo es una profesión que combina el arte y la ciencia, y que vincula el pasado con el futuro
mediante su necesaria dependencia del tiempo y la naturaleza para el desarrollo de sus proyectos.
Algunas profesiones están especialmente adaptadas para favorecer la integración armoniosa del ser
humano y sus actividades con la naturaleza. Otras proponen una utilización más racional de nuestro
territorio y los recursos naturales y culturales que este ofrece para su máximo aprovechamiento
económico y social sin mermar su valor ecológico y estético.
Entre estas profesiones destaca el potencial de las propuestas de la profesión de Paisajista.
El paisajismo no es ni una extensión, ni una alternativa a las diversas ingenierías ni a la arquitectura. Se
trata de una profesión con su propio corpus filosófico, creativo e histórico, con sus propias tradiciones y
fundamentos técnicos.
El paisajismo es una profesión complementaria a otras y no sustituye ni compite con ninguna de ellas.
Forma parte del acervo cultural de toda sociedad democrática, próspera y avanzada, y su presencia en
los procesos de planificación del territorio es necesaria para matizar y contener sus excesos.
El paisajismo, a pesar de ser una profesión minoritaria, está lejos de ser marginal, dado el alto impacto
ambiental, social y cultural de sus propuestas. La presencia del Paisajista profesional contribuye a
diversificar, equilibrar y especializar el mercado de trabajo y valorizar económicamente la relevancia
cultural de los oficios vinculados con la jardinería, la horticultura y las tecnologías ambientales.
El paisajismo contribuye a la mejora de la calidad de vida y conservación del medio ambiente en general
de una manera clara, sencilla y económica.
2
Históricamente, han ejercido el paisajismo profesionales provenientes de distintas áreas académicas, a
veces de manera informal y esporádica, pero siempre dentro de los conocimientos y criterios más
avanzados de su época. Lamentablemente, muchos no pudieron formarse en España, a pesar de que
existen instituciones de enseñanza paisajística reconocidas internacionalmente desde hace casi cuatro
décadas.
Muchos paisajistas españoles se han formado en instituciones internacionales y han adquirido experiencia
trabajando en equipos y proyectos pluridisciplinares. Su experiencia profesional en el exterior ha
contribuido a renovar y enriquecer el ejercicio de la profesión en nuestro país mediante nuevas
perspectivas y conocimientos.
Los tiempos han cambiado con las necesidades de la sociedad y se ha producido una importante
especialización en el ejercicio de esta profesión. La profesión de paisajista ha sido reconocida y su
ejercicio regulado en la mayoría de los países desarrollados. Al mismo tiempo, las universidades han
abierto departamentos y facultades para ofrecer formación específica en paisajismo. Este proceso ha
facilitado la estructuración de los mercados de trabajo y la aparición de equipos pluridisciplinares capaces
de afrontar los retos de la sociedad moderna.
Desafortunadamente, ese proceso no se ha completado en España: el paisajismo no es aún una profesión
plenamente reconocida y legalmente dotada de atribuciones suficientes para demostrar su potencial.
En los últimos años, diversas instituciones académicas y gubernamentales han intentado apoyar e
impulsar la práctica del paisajismo desde otras disciplinas, lo que tan solo sirve para cubrir la brecha
dejada por la profesión, sin cerrarla realmente. Por desgracia, podemos encontrar a personas que
trabajan en el sector sin los más mínimos conocimientos exigibles, lo que confunde al consumidor, daña
los intereses de la sociedad, perjudica la conservación del medio ambiente, y por lo tanto afectan el
panorama profesional del mercado español como un todo.
El paisajismo es una profesión importante y compleja que implica un conocimiento artístico y científico
diverso y amplio. Debe ser tratada como una actividad única e independiente, visto por la sociedad
española con la misma seriedad y el énfasis que en otros países del mundo.
No podemos continuar posicionados en la retaguardia mundial en este tema. Naciones emergentes como
Brasil han presentado propuestas de ley para regular y potenciar la profesión de Paisajista. No serán los
últimos y los paisajistas españoles no deseamos continuar postergados en el único país europeo, junto
con Grecia, que no reconoce esta profesión como tal.
Los paisajistas del estado español merecemos el reconocimiento profesional en los mismos términos que
otras profesiones. Creemos que es preciso estructurar el mercado del paisajismo y legalizar su correcto
ejercicio para potenciar este mercado y evitar confundir al consumidor potencial.
Deseamos y merecemos poder optar a concursos, contratos y convocatorias de las administraciones
públicas en igualdad de condiciones respecto a ingenieros y arquitectos superiores, en las áreas de
actividad internacionalmente reconocidas como propias de nuestra profesión
Deseamos que se den las condiciones para poder crear un órgano de representación profesional moderno
y adaptado a las necesidades de la sociedad y el consumidor, dotado de atribuciones suficientes, que
garantice la capacitación y la calidad de las cualificaciones de todos los profesionales del paisajismo a
nivel estatal.
3
Ha llegado hasta nuestros oídos que la Unión Europea desea ayudar a cubrir la demanda de profesionales
de elevada cualificación que habrá en la UE hasta el año 2020 y para ello está en pleno proceso de
modernización de la Directiva 2005/36. Creemos que la voz de los paisajistas españoles no está
representada en este proceso, ya que no tenemos un colegio profesional que nos represente y tememos
ser relegados una vez más.
Deseamos participar en igualdad de condiciones con nuestros colegas europeos en el proyecto de
construcción de una Europa más integrada y competitiva. No deseamos permanecer al margen por más
tiempo.
Por tanto, creemos imperativo que la profesión de Paisajista se incorpore a la directiva con los
mecanismos para el reconocimiento automático de profesiones, para garantizar que nuestras aspiraciones
se vean realizadas. Para evitar que la actual situación de no reconocimiento se mantenga en el tiempo,
solicitamos también que la comisión Europea incluya el Paisajismo en la lista de profesiones reguladas,
para garantizar que el Estado Español así lo haga llegado el momento.
Por lo tanto, le rogamos encarecidamente su apoyo para garantizar que el Parlamento Europeo apruebe
esta modesta petición.
Atentamente,
Barcelona, España a 05 de Febrero de 2012
Fernando Lafuente Peláez, Barcelona, España
Puy Alonso Martínez, Madrid, España
Gabino Carballo Pérez, Barcelona, España,
Raquel Urbón Saneiro, Madrid, España,
Fernando Luís Carro Fernández, Madrid, España
Carmén Borraz Blasco, Colluspina, España
Eduardo Casado Fernández, Madrid, España
Pilar Tejela Alonso, Madrid, España
Nuno Almeida de Paiva, Barcelona, España
Susana Cambil Valdivieso, Granada, España
Toño Sopesens, Zaragoza, España
Sven Dieter Adler, Lugo, España
Anexos: Traducciones al Francés, Inglés, Portugués, italiano, Catalán y Gallego
FORMULARIO DE APOYO APRIETA AQUÍ / SUPPORT FORM CLICK HERE
(IN SPANISH ONLY)
4
TRADUCTION FRANÇAISE
Monsieur Barnier,
Je vous écris en nom d’un groupe de citoyens espagnols dédiés à la profession de l’aménagement
paysager internationalement connue en anglais comme Landscape Architecture. Notre profession a en
Espagne un long et reconnu parcours bien qu’avec une diffusion réduite dans notre entourage
professionnel.
La fonction du paysagiste, outre la création de jardins, est la modification des caractéristiques du
territoire, aussi bien rural qu’urbain, pour l’utilisation et le bénéfice de la société. Parmi les fonctions
propres du paysagiste se trouvent la planification, le dessin et la gestion des espaces publics et privés
extérieurs, en utilisant les qualités du lieu, son histoire, la prééminence du matériel végétal ainsi que
l’interaction des personnes avec les processus naturels.
La profession de paysagiste combine l'art et la science, et relie le passé et le futur grâce à sa dépendance
nécessaire du climat et de la nature pour développer ses projets.
Certaines professions sont spécialement adaptées pour promouvoir l'intégration harmonieuse de l'homme
et ses activités avec la nature. D'autres proposent une utilisation plus rationnelle de notre territoire et les
ressources naturelles et culturelles que celui-ci offre pour son utilisation économique et sociale maximale
sans pour autant diminuer sa valeur écologique et esthétique.
Parmi ces professions apparaît spécialement le potentiel des propositions de la profession des
Paysagistes.
La profession de paysagiste (Paysagiste concepteur en France) n'est pas une extension ou une alternative
à l'ingénierie ou à l'architecture. Il s’agit d’une profession avec un propre corpus philosophique, historique
et créatif avec ses propres traditions et fondements techniques.
La profession de paysagiste est une profession complémentaire à d'autres et ne remplace ni ne rivalise
avec aucun d'entre elles. Elle fait partie du patrimoine culturel de toute société démocratique, prospère et
avancée, et sa présence dans le processus de planification régionale est nécessaire pour affiner et
contenir ses excès.
La profession de paysagiste, en dépit d'être une profession minoritaire, est loin d'être marginal compte
tenu de la haute qualité environnementale, développement social et culturel de ses propositions. La
présence du paysagiste professionnel contribue à diversifier, spécialiser et équilibrer le marché du travail
et valoriser économiquement la pertinence culturelle des métiers liés au jardinage, l'horticulture et les
technologies de l'environnement.
La profession de paysagiste contribue à l'amélioration de la qualité de vie et la préservation de
l'environnement en général d’une manière claire simple et économique.
Du point de vue historique, la profession de paysagiste a été développée par des professionnels
provenant de différents domaines académiques, parfois d’une manière informelle et sporadique, mais
toujours au sein de la connaissance et des critères les plus avancés de son temps. Malheureusement,
beaucoup n’ont pas pu se former en Espagne, bien qu'ils existent des centres d'enseignement du paysage
reconnus internationalement depuis près de quatre décennies.
5
Beaucoup de paysagistes ont été élevés au sein d’institutions espagnoles et internationales et ils ont
acquis une expérience de travail en équipes et projets multidisciplinaires. Leur expérience professionnelle
à l'étranger a contribué à renouveler et à enrichir la pratique de la profession dans notre pays avec de
nouvelles perspectives et connaissances.
Les temps ont changé avec les besoins de la société et une significative expertise dans l'exercice de cette
profession s’est produite. La profession du paysagiste a été reconnue et son exercice réglementé dans la
plupart des pays développés. En même temps, les universités ont ouvert des départements et facultés
afin d'offrir une formation spécifique de paysage. Ce processus a rendu plus facile la structuration des
marchés du travail et l'émergence d'équipes multidisciplinaires pour relever les nouveaux défis de la
société moderne.
Malheureusement, ce processus n'est pas achevé en Espagne: le Paysagiste n'est pas encore une
profession pleinement reconnue et juridiquement dotée d’attributions suffisantes pour démontrer son
potentiel.
Ces dernières années, plusieurs institutions universitaires et gouvernementales ont essayé de soutenir et
de promouvoir la pratique de la profession de paysagiste à partir d'autres disciplines, ce qui a servi
uniquement à couvrir le vide laissé par la profession mais pas vraiment à le combler. Malheureusement,
nous pouvons trouver des personnes travaillant dans ce secteur mais sans les moindres connaissances
nécessaires, ce qui perturbe le consommateur, nuit aux intérêts de la société, porte atteinte à la
conservation de l'environnement et, donc, au panorama professionnel du marché espagnol dans son
ensemble.
La profession de paysagiste est une profession importante et complexe qui implique une large
connaissance diversifiée aussi bien artistique que scientifique. Elle doit être traitée comme une activité
différente et indépendante, et vue par la société espagnole avec une importance égale que dans d'autres
pays du monde.
Nous ne pouvons plus être laissés à l’arrière sur cette question. D’autres nations comme le Brésil ont déjà
déposé des projets de loi pour réglementer et promouvoir la profession de Paysagiste. Ils ne seront pas
les derniers, et les paysagistes espagnols ne souhaitent pas continuer à être négligés dans le seul pays
européen avec la Grèce, qui ne reconnaît pas la profession en tant que telle.
Les paysagistes de l’Espagne méritent la reconnaissance professionnelle dans les mêmes conditions que
les autres professions. Nous croyons qu'il est nécessaire de structurer le marché du paysage et de
légaliser son bon exercice pour stimuler ce marché et éviter la confusion du consommateur potentiel.
Nous voulons et nous méritons d'être admis à des concours, des contrats et des appels d’offre des
administrations publiques sur un pied d'égalité avec les ingénieurs et les architectes supérieurs dans les
domaines de l'activité reconnues au niveau international comme appartenant à notre profession.
Nous espérons que les conditions soient réunies pour créer un organe professionnel moderne
représentatif et adapté aux besoins de la société et les consommateurs, doté de pouvoirs suffisants pour
assurer une formation de qualité des enseignements de tous les professionnels du paysage dans notre
pays.
Nous avons eu connaissance que l'Union européenne veut aider à répondre à la demande de
professionnels hautement qualifiés qu’il seront dans l'UE jusqu'en 2020 et pour ce faire la directive
2005/36 est dans le processus de modernisation. Nous croyons que la voix des paysagistes espagnols
6
n'est pas représentée dans ce processus puisque nous n'avons pas un collège professionnel pour nous
représenter et nous craignons d'être relégués à nouveau.
Nous souhaitons participer en égalité de conditions avec nos partenaires européens dans le projet de
construction d'une Europe plus intégrée et concurrentielle. Nous ne voulons pas rester exclus plus
longtemps.
Par conséquent, nous croyons qu'il est impératif que la profession des paysagistes rejoint la directive
avec les mécanismes de reconnaissance automatique des professions, afin de s'assurer que nos
aspirations soient réalisées. Pour éviter que la situation actuelle de non-reconnaissance soit maintenue au
fil du temps, nous demandons que la Commission européenne inclut également les paysagistes dans la
liste des professions réglementées afin d'assurer que le gouvernement espagnol le fasse aussi en temps
voulu.
Par conséquent, nous demandons instamment votre soutien afin de s'assurer que le Parlement européen
approuve cette modeste demande.
Sincèrement,
ENGLISH TRANSLATION
Dear Mr Barnier,
I am writing to you on behalf of a number of Spanish citizens dedicated to the practice of Landscape
Architecture, known in Spanish as Paisajismo. In our country, our profession enjoys a long and
distinguished history. This is, alas, largely unknown outside our immediate professional environment.
Landscape Architects design and modify the lay of the land, both rural and urban, to enable its usage and
enjoyment by society as a whole. Aside from the creation of gardens, Landscape Architects plan, design
and manage public and private outdoor spaces, building on the qualities of the place, its history, the pre-
eminence of plant material, and the interaction of humans with natural processes and events.
Landscape Architecture as a discipline calls for the thoughtful application of art and science, linking the
past with the future in its projects through a necessary dependence on time and nature.
Some professions are especially adept at promoting the harmonious integration of human activity and
nature. Others propose a more rational use of our environment and the natural and cultural resources it
offers to ensure optimum economic and social use without diminishing its ecological and aesthetic value.
Among such professions Landscape Architecture stands out with projects that reveal themselves as a
force for sustainable development and progress.
Landscape Architecture is neither an extension nor an alternative to the various engineering or
architectural professions. It is a profession with its own historical, philosophical and creative body,
informed by its own traditions and technical foundations.
Landscape Architecture is a profession complementary to others and as such does not replace or compete
with any of them. It is part of the cultural heritage of any advanced, prosperous and democratic society.
Its presence in the land use planning process is necessary to refine and contain the excesses of over
development and over engineering.
7
In spite of being a small profession, Landscape Architecture is far from being marginal, given the high
environmental, social and cultural impact of its works. The existence of professional Landscape Architects
contributes to the diversification, specialization and balance of the built environment professional market.
Landscape Architecture raises both the economic value and the cultural relevance of the trades
associated with gardening, horticulture and environmental technologies.
Landscape Architecture contributes to a continuous improvement in the quality of life and the
environmental conservation of our land in a clear, simple and economical fashion.
In recent years, several Spanish academic and governmental institutions have attempted to support and
promote the practice of Landscape Architecture. Drawing resources from various disciplines, they have
managed to appear to bridge the gap left by the absence of this discipline, without actually having
achieved this.
Unfortunately, there continue to be individuals working in this area without the slightest knowledge or
necessary professional requirements, thus confusing the consumer, failing to serve the interests of
society, undermining the conservation of the environment, and negatively affecting the professional
Spanish market as a whole.
Landscape Architecture is an important and complex profession, full of diversity. It requires a broad
range of scientific and artistic knowledge. It should be treated as a separate and independent activity,
and it should stand before Spanish society to be examined with the same seriousness and rigour as it is
elsewhere.
We no longer wish to fall behind other countries on this issue. Nations such as Brazil have proposed bills
to regulate and promote the profession of Landscape Architecture. Spain and Greece are the only
remaining European countries to not recognize the profession as such.
Spanish landscape architects deserve professional recognition on the same terms as any other
profession. We believe it is necessary to structure and support the proper exercise of this profession in
order to boost its market and avoid potential consumer confusion.
We want and deserve to be eligible for governmental competitions, contracts and services on equal terms
with engineers and architects, in the areas of professional activity and internationally recognized as
belonging to our professional field.
We wish to be given the chance to create a representative modern professional body, adapted to the
needs of society and the consumer, endowed with sufficient powers to ensure that all landscape
architecture professionals attain quality training and qualifications.
It has come to our attention that the European Union would like to help meet the demand for highly
skilled professionals in the EU by 2020, and has thus started the process of modernizing Directive
2005/36. We believe that the voice of Spanish Landscape Architects is not represented in this process, as
we have no professional body representing us in it, and we fear being relegated yet again.
We wish to participate on equal terms with our European partners in the project of building a more
integrated and competitive Europe.
Therefore, we believe it imperative that the profession of Landscape Architecture is part of the legal
mechanism that guarantee the automatic recognition of professions between EU member states. In order
to prevent the extension of the current situation of non-recognition, we request that the European
8
Commission include Landscape Architecture in the list of regulated professions, so as to ensure that the
Spanish government does so in due course.
We request your support in order to ensure that the European Parliament approves this request.
Sincerely,
DEUTSCH ÜBERSETZUNG
Sehr geehrte Herr Barnier,
Ich schreibe Ihnen im Namen einer Gruppe Spanier und Bürgern, welche sich mit “Paisajismo”
beschäftigen, Beruf der international auch als Landscape Architecture - deutsch Landschaftsarchitektur
bezeichnet wird.
Unser Beruf hat in unserem Land eine lange Tradition, obgleich mit geringem Bekantheitsgrad außerhalb
unseres Berufsfeldes.
Die Aufgabe des Landschaftsarchitekten, neben dem Design von Gärten, ist das Projektieren von
Interventionen für den gesellschaftlichen Nutzen sowohl im ländlichen als auch im städtischen Raum.
Unter Anderem gehören zu den Aufgaben eines Landschaftsarchitekten die Planung, Design und
Management der öffentlichen und privaten Außenräume, unter Einbeziehung der speziellen Eigenschaften
des Ortes wie zum Beispiel seiner Geschichte, einer besonderen Pflanzenverwendung, unter Einbezug der
vorhandenen Ökosysteme sowie deren Wechselwirkungen zwischen den natürlichen Prozessen und dem
Menschen.
Die Landschaftarchitektur ist ein Beruf welcher Kunst und Wissenschaft miteinander kombiniert und der
für seine Entfaltung, durch die Abhängigkeit von der Zeit und der Natur, die Vergangenheit mit der
Gegenwart verbindet.
Einige Berufe sind besonders geschaffen, um die harmonische Integration von Menschen und ihre
Aktivitäten mit der Natur zu fördern. Andere schlagen eine rationale Nutzung unseres Territoriums sowie
eine Maximierung des gesellschaftlichen Nutzens seiner natürlichen und kulturellen Ressourcen vor, ohne
dabei die ökologischen und ästhetischen Werte zu beeinträchtigen.
Innerhalb dieser Gruppe muß man das Potenzial der Arbeiten des Fachpersonals der
Landschaftsarchitektur hervorheben. Diese Disziplin weit davon entfernt, eine Erweiterung oder
Alternative zu Ingenieuren oder Architekten zu sein, hat Ihren eigenen philosophischen, kreativen und
historischen Hintergrund, ihre eigenen Traditionen und technischen Grundlagen.
Die Landschaftsarchitektur ist eine Komplementärdisziplin zu anderen und weder ersetzt sie noch tritt sie
in Wettbewerb mit einer dieser Disziplinen. Sie ist Teil eines kulturellen Vermögens jedweder
demokratischen, aufstrebenden und fortschrittlichen Gesellschaft, und ihr Mitwirken in den räumlichen
Planungsprozessen ist notwendig, um eventuelle Exzesse zu dämpfen oder zu unterbinden.
Obwohl Landschaftsarchitektur nicht so verbreitet, ist Sie doch weit davon entfernt ein Randberuf zu sein,
angesichts der hohen ökologischen, sozialen und kulturellen Auswirkung Ihrer Vorschläge. Die Existenz
des profesionellen Landschaftsarchitekten hilft den Arbeitsmarkt zu diversifizieren, auszugleichen und zu
9
spezialisieren und wertet wirtschaftlich die kulturelle Bedeutung der handwerklichen Berufe auf, die mit
dem Gartenbau und der Umwelttechnologie verbunden sind.
Die Landschaftsarchitektur leistet auf klare, einfache und wirtschaftliche Art, Ihren Beitrag zur
Verbessung der Lebensqualität sowie zur Erhaltung unserer Umwelt.
Historisch gesehen ist die Landschaftsgestaltung in Spanien immer von Fachleuten aus verschiedenen
wissenschaftlichen Bereichen ausgeübt worden. Manchmal eher informell und sporadisch, aber immer mit
auf höchstem Wissensniveau und den fortschrittlichsten Kriterien seiner Zeit. Leider konnten viele
Landschaftsarchitekten nicht ofiziell in Spanien ausgebildet werden, obwohl es seit fast vier Jahrzehnten
international erkannte private Bildungseinrichtungen für Landschaftsarchitektur gibt.
Deshalb sind spanische Landschaftsarchitekten im Ausland ausgebildet worden und haben dort in
interdisziplinären Teams und Projekten ihre Erfahrungen gesammelt. Dieser Input aus dem Ausland hat in
unserem Land zur fachlichen Erneuerung und Bereicherung unseres Berufes durch neue Perspektiven und
Kentnisse beigetragen.
Die Zeiten haben sich geändert und mit Ihnen die Bedürfnisse der Gesellschaft, was wiederum zu einer
hohen Spezialisierung innerhalb der Profesion geführt hat. Der Landschaftarchitekt ist in den meisten
entwickelten Ländern anerkannt, und die Ausübung des Berufes ist reguliert. Zeitgleich wurden in den
Universtäten Fachbereiche und Fakultäten geschaffen welche eine spezifische Ausbildung in
Landschaftsarchitektur und Landschaftsgestaltung anbieten. Dieser Prozess hat die Strukturierung der
Arbeitsmärkte erleichtert und dazu beigetragen, dass interdisziplinäre Teams enstehen konnten, welche
den Anforderungen einer modernen Gesellschaft gerecht werden.
Leider ist dieser Prozess in Spanien nicht vollständig abgeschlossen: Der Landschaftsarchitekt ist noch
kein vollständig anerkannter und rechtlich mit ausreichenden Befugnissen ausgestatteter Beruf, so dass
er sein ganzes Potential entfalten kann.
In den letzten Jahren, wurde durch verschiedene akademische und staatliche Institutionen versucht die
Profesion Landschaftarachitektur über andere Fachdisziplinen abzudecken, was lediglich dazu führte das
Fehlen des Berufes zu überbrücken ohne die Lücke wirklich zu schließen. Das hat leider dazu geführt,
dass Personen unseren Beruf ausüben, ohne die einschlägig gängigen Grundkenntnisse zu besitzen. Dies
führt logischerweise zu einer schlechten Ausführung woraus sich auf kurze Zeit gesehen ein
wirtschaftlicher Nachteil ergibt. In Abhängigkeit vom Projekttyp können auf einen längeren Zeitraum
gesehen auch größere Umweltschäden entstehen.
Die Landschaftsarachitektur ist eine bedeutende und komplexe Profesion, welche vielseitige und
breitgefächerte sowohl künstlerische als auch wisenschaftliche Kenntnisse voraussetzt. Sie sollte von der
spanischen Gesellschaft als eine eigene unabhängige Aktivität und mit der selben Gelassenheit und
Nachdruck aufgefasst werden, wie in anderen Ländern der Welt.
Unsere profesionelle Situation erfordert, dass wir die Position der globalen Rückständigkeit verlassen.
Aufstrebende Nationen wie Brasilien haben einen Gesetzvorschlag zur Regulierung und Verbesserung des
Berufes des Landschaftsarchitekten vorgestellt. Sie werden nicht die Letzten sein und die spanischen
Landschaftsarchitekten möchten nicht weiter zurückgestellt sein: Spanien und Griechenland sind die
einzigen zwei Länder der EU, in welchen der Beruf des Landschaftsarchitekten nicht anerkannt ist.
Als Landschaftarchitekten in Spanien verdienen wir professionelle Anerkennung mit den gleichen Rechten
wie andere Berufe. Wir glauben, dass es notewendig ist den Markt für Landschaftsgestaltung zu
10
strukturieren, den Beruf gesetzmäßig zu regulieren, um den Markt auszubauen und zu vermeiden das
potentielle Kunden getäuscht werden.
Wir meinen dass wir es verdienen, uns gleichberechtigt mit Ingenieuren und Architekten auf
Wettbewerbe, Verträge und Ausschreibungen der öffentlichen Arbeitgeber bewerben zu können, sei es in
Aktivitätsbereichen die international anerkannt sind oder aber Aktivitäten im eigentlichen Sinne unseres
Berufes.
Wir wünschen uns, dass man die Voraussetzungen schafft, um eine representative profesionelle
Institution zu schaffen, angepasst an die Notewendigkeiten der Gesellschaft und des Verbrauchers und
welche mit ausreichend Befugnissen dotiert ist, so dass Befähigung, und Qualität der Qualifikation von
Fachkräften im Bereich Landschaftsarchitektur auf staatlicher Ebene garantiert werden können.
Da wir in Erfahrung gebracht haben, dass die Europäische Union die Nachfrage nach hochqualifizierten
Fachkräften bis zum Jahr 2020 decken möchte und dafür gerade die Anpassung der Direktive 2005/36
überarbeitet wird, glauben wir das die Stimme der spanischen Landschaftsarchitekten in diesen Prozess
einbezogen werden sollte, da wir keine Berufsgenossenschaft haben die unsere Interessen vertritt und
wir befürchten ein weiteres Mal zurückgestellt zu werden.
Wir wünschen uns gleichberechtigt mit unseren europäischen Kollegen am Aufbau eines stärker
integrierten und wettbewerbsfähigen Europas beteiligen zu können, ohne die Marginalisierung, welcher
wir im Moment als Fachkräfte unterliegen.
Wir glauben daher, dass es zwingend notwendig ist, den Beruf des Landschaftsarchitekten in die
Richtlinie mit Verfahren für die automatische Anerkennung der Berufe aufzunehmen, um sicherzustellen,
dass unserem Wunsch nachgekommen werden kann.
Um zu vermeiden, dass sich die derzeitige Situation eines Fehlens der beruflichen Anerkennung, auch in
der Zukunft fortsetzt, bitten wir auch darum, dass die Europäische Kommission den Beruf des
Landschaftarchitekten in der Liste der reglementierten Berufe aufnimmt, um zu gewärleisten, dass der
spanische Staat dies ratifiziert sobald der Zeitpunkt dafür gekommen ist.
Zuversichtlich Ihr Interesse bezüglich dieser Frage geweckt zu haben, bitten wir dringend um Ihre
Unterstützung um zu garantieren, dass das Europäische Parlament unserer Anfrage statt gibt.
Mit freundlichem Gruß,
TRADUÇÃO EM PORTUGUÊS
Exmº Sr. Comissario Barnier
Escrevo em nome de um grupo de cidadãos espanhóis dedicados à Arquitectura Paisagista. A nossa
profissão em Espanha goza de uma larga e importante trajectória, apesar da difusão limitada fora do
nosso âmbito profissional.
A função do arquitecto paisagista, além de criar jardins, é a de poder modificar as características do
território, tanto o rural como o urbano, para o uso e desfrute da sociedade. O paisagista tem capacidade
para planificar, desenhar e gerir os espaços exteriores tanto públicos como privados, identificando e
11
aproveitando as qualidades do lugar, a sua história, o protagonismo do material vegetal e a interacção
dos seres humanos com os processos naturais.
A Arquitectura Paisagista - Paisajismo, em Espanha - é uma profissão que combina arte e ciência e que
vincula o passado com o futuro através da sua necessária dependência do tempo e da natureza, para
desenvolver seus projectos.
Algumas profissões são especialmente adaptadas para promover a integração harmoniosa das
actividades humanas com a natureza. Outras propõem uma utilização mais racional do nosso território e
os recursos naturais e culturais que este oferece para o seu máximo aproveitamento económico e social,
sem diminuir o seu valor ecológico e estético. Entre estas profissões se destaca o potencial das propostas
da Arquitectura Paisagista.
O Paisagismo não é nem uma extensão, nem uma alternativa para as diferentes ramas da engenharia ou
da arquitectura. É uma profissão com seu próprio corpo de filosófico, criativo e histórico, com as suas
próprias tradições e fundamentos técnicos.
O Paisagismo é uma profissão complementar a outras profissões que em nenhum caso pretende
substituir ou competir com qualquer outra. Faz parte do património cultural de qualquer sociedade
democrática, próspera e avançada, e sua presença no planeamento territorial é necessária para refinar e
conter os seus excessos.
O Paisagismo, apesar de ser uma profissão minoritária está longe de ser marginal, dado o relevante
impacte social, cultural e ambiental das suas propostas.
A presença do Arquitecto Paisagista profissional, contribui para diversificar, equilibrar e especializar o
mercado de trabalho e vinculadoexplorar economicamente a relevância cultural dos ofícios vinculados à
jardinagem, à horticultura e às tecnologias ambientais.
O Paisagismo contribui para a melhoria da qualidade de vida e da conservação do meio ambiente, em
geral, de uma forma clara, simples e económica.
Historicamente o Paisagismo foi exercido por profissionais provenientes de diferentes áreas académicas,
muitas vezes de um modo informal e esporádico, mas sempre dentro dos conhecimentos e critérios mais
avançados da sua época. Lamentavelmente, muitos destes profissionais não puderam ser formados em
Espanha, embora hajam instituições reconhecidas internacionalmente, que se dedicam ao ensino da
paisagem há quase quatro décadas.
Muitos paisagistas espanhóis formaram-se em instituições internacionais e adquiriram experiência ao
trabalhar em equipas e projectos multidisciplinares. A sua experiência profissional no estrangeiro ajudou
a renovar e a enriquecer o exercício da profissão no nosso país mediante as novas perspectivas e
conhecimentos.
Os tempos mudaram com as necessidades e os novos paradigmas da sociedade e verifica-se uma
significativa especialização no exercício desta profissão. A profissão de paisagista tem sido reconhecida e
o seu exercício regulamentado na maioria dos países desenvolvidos. Simultaneamente as universidades
abriram departamentos e faculdades para oferecer formação específica em paisagismo. Este processo
facilitou a estruturação dos mercados de trabalho e o surgimento de equipes multidisciplinares
capacitadas para enfrentar os novos desafios da sociedade moderna.
12
Infelizmente este processo ainda não se completou em Espanha: o paisajismo não é ainda uma profissão
plenamente reconhecida e legalmente dotada de poderes suficientes para demonstrar o seu potencial.
Nos últimos anos várias instituições académicas e governamentais têm tentado apoiar e promover a
formação do paisagismo desde outras disciplinas, mas que na realidade só serve para cobrir a lacuna
deixada pela profissão, sem que encontre uma solução palpável. Infelizmente se podem encontrar
pessoas que trabalham no sector sem os requisitos mínimos de conhecimento, o que confunde o
consumidor, prejudica os interesses da sociedade, compromete a conservação do meio ambiente e
portanto, afectam o cenário profissional no mercado espanhol como um todo.
O Paisagismo é uma profissão importante e complexa que implica um conhecimento artístico, científico,
amplio e diverso. Deve ser tratada como uma actividade única e independente, e deverá ser vista pela
sociedade espanhola com a mesma seriedade e ênfase do que noutros países do mundo.
Não nos podemos posicionar na retaguarda mundial no que respeita a este assunto. Nações emergentes
como o Brasil apresentaram Propostas de Lei para regulamentar e promover a profissão de Paisagista.
Não serão os últimos. Os paisagistas espanhóis não desejam continuar postergados no único país
europeu, com excepção da Grécia, que não reconhece a profissão como tal.
Os paisagistas espanhóis merecem e exigem o reconhecimento profissional nos mesmos termos que as
outras profissões. Acreditamos que é necessário estruturar mercado profissional da Arquitectura
Paisagista e legalizar o seu exercício de forma correcta, para impulsionar este mercado e evitar a
confusão do potencial consumidor. Desejamos, aspiramos e merecemos poder participar em concursos
públicos, poder ter acesso a contratos e postos de trabalho com a administração publica na mesma
condição de igualdade com respeito aos engenheiros e arquitectos superiores, nas áreas de actividade
internacionalmente reconhecidas como próprias da nossa profissão.
Esperamos que se constituam as condições para criar um órgão de representação profissional moderno e
adaptado às necessidades da sociedade e do consumidor, dotado de poderes suficientes, para garantir a
formação e a qualidade do desempenho de todos os profissionais da paisagem em todo o estado
espanhol.
Chegou ao nosso conhecimento que a União Europeia deseja atender à demanda de profissionais de
elevada qualificação que haverá na U.E. até ao ano 2020 e que para o efeito está em pleno processo de
modernização da Directiva 2005/36. Acreditamos que a voz dos paisagistas espanhóis não está
representada nesse processo, uma vez que não temos nem Ordem nem associação profissionais, o que
tememos ser relegados novamente.
Queremos participar em igualdade de condições com os nossos colegas europeus no projecto de
construção de uma Europa mais integrada e competitiva, não querendo ficar fora por muito mais tempo.
Portanto, acreditamos que é de suma importância que a nossa profissão se incorpore à referida directiva,
com os devidos mecanismos para o seu reconhecimento automático, e de forma a garantir que as nossas
aspirações sejam realizadas. Para evitar que a situação actual de não-reconhecimento se mantenha,
solicitamos que a Comissão Europeia inclua também o Paisagismo na lista de profissões regulamentadas,
para garantir que o Governo Espanhol o faça no seu devido tempo. Portanto, pedimos encarecidamente o
seu apoio para garantir que o Parlamento aprove este humilde pedido.
Atenciosamente, com os meus melhores cumprimentos.
13
TRADUZIONE ITALIANA
Egregio dott. Barnier,
Le scrivo in nome di un gruppo di cittadini spagnoli che si occupano dell’Architettura del Paesaggio,
attività nota in ambito internazionale ed in inglese come Landscape Architecture (Paisajismo in spagnolo).
Nel nostro paese questa professione ha una lunga ed illustre traiettoria, sebbene sia poco diffusa fuori del
nostro ambito professionale.
La funzione del paesaggista consiste, oltre a creare dei giardini, nel modificare le caratteristiche del
territorio, sia rurale sia urbano, affinché ne goda tutta la società. Sono funzioni proprie del paesaggista
pianificare, disegnare e gestire gli spazi esterni pubblici e privati, servendosi delle qualità del luogo, della
sua storia, del protagonismo del materiale vegetale, dell’interazione degli esseri umani con i processi
naturali.
L’Architettura del Paesaggio è una professione che combina l’arte e la scienza, e che lega il passato al
futuro attraverso la sua necessaria dipendenza dal tempo e dalla natura per lo sviluppo dei suoi progetti.
Alcune professioni sono specialmente adatte per favorire l’integrazione armoniosa dell’essere umano e le
sue attività con la natura. Altre propongono un utilizzo più razionale del nostro territorio e delle risorse
naturali e culturali che questo offre per sfruttarlo al massimo dal punto di vista economico e sociale,
senza ridurre il suo valore ecologico ed estetico.
Tra queste professioni spicca il potenziale delle proposte della professione dell’Architetto del Paesaggio.
L’Architettura del Paesaggio non è un’estensione né un’alternativa rispetto alle diverse ingegnerie e
all’architettura. Si tratta di una professione con il proprio corpus filosofico, creativo e storico, con i propri
fondamenti tecnici e tradizioni.
L’Architettura del Paesaggio è una professione complementare ad altre e non sostituisce né compete con
nessuna di loro. Fa parte del patrimonio culturale di ogni società democratica, prospera e avanzata, e la
sua presenza nei processi di pianificazione del territorio è necessaria per chiarire e contenere gli eccessi.
L’Architettura del Paesaggio, benché il fatto di essere una professione minoritaria, non è per niente
marginale, dovuto all’elevato impatto ambientale, sociale e culturale delle sue proposte. La presenza del
architetto del paesaggio professionale contribuisce a diversificare, equilibrare e specializzare il mercato
del lavoro e a valutare economicamente la rilevanza culturale dei mestieri legati al giardinaggio,
l’orticultura e le tecnologie ambientali.
L’Architettura del Paesaggio contribuisce al miglioramento della qualità di vita e alla conservazione
dell’ambiente in genere, in un modo chiaro, semplice ed economico.
Storicamente hanno esercitato l’Architettura del Paesaggio professionali provenientes di diverse aree
accademiche, talvolta in modo informale e sporadico, ma sempre dentro le conoscenze e i criteri più
avanzati nella loro epoca. Purtroppo, molti non hanno potuto formarsi in Spagna, nonostante esistano
delle istituzioni di studi paesaggistici riconosciute internazionalmente da quasi quattro decenni.
Molti paesaggisti spagnoli si sono formati nelle istituzioni internazionali e hanno acquisito esperienza
lavorando in gruppi e progetti pluridisciplinari. La loro esperienza professionale all’estero ha contribuito a
14
rinnovare ed arricchire l’esercizio della professione nel nostro Paese attraverso nuove prospettive e
conoscenze.
I tempi sono cambiati con i bisogni della società e si è verificata una importante specializzazione nello
svolgimento di questa professione. La professione del paesaggista o architetto del paesaggio è stata
riconosciuta e regolata in gran parte dei Paesi sviluppati. Allo stesso tempo, le università hanno aperto
dipartimenti e facoltà per offrire formazione specifica in Architettura del Paesaggio. Questo processo ha
facilitato la strutturazione di mercati di lavoro e il sorgere di gruppi pluridisciplinari in grado di affrontare
le sfide della società moderna.
Purtroppo in Spagna questo processo non si è completato: l’Architettura del Pesaggio non è ancora una
professione pienamente riconosciuta e legalmente dotata di competenze sufficienti per dimostrare il suo
potenziale.
Negli ultimi anni, diverse istituzioni accademiche e governative hanno cercato di dare supporto e spingere
la pratica dell’Architettura del Paesaggio da altre discipline, ciò che serve soltanto per coprire il varco
lasciato dalla professione, senza chiuderlo realmente. Purtroppo possiamo trovare persone che lavorano
nel settore senza le minime conoscenze richieste, cosa che confonde il consumatore, danneggia gli
interessi della società, nuoce alla conservazione dell’ambiente e, di conseguenza, colpisce il panorama
professionale del mercato spagnolo nel suo insieme.
L’Architettura del Paesaggio è una professione importante e complessa che implica una conoscenza
artistica e scientifica diversificata e vasta. Deve essere considerata un’attività unica e indipendente, vista
dalla società spagnola con la stessa serietà ed enfasi di cui gode in altri Paesi del mondo.
Non possiamo continuare nella retroguardia mondiale in questa questione. Nazioni emergenti come
Brasile hanno presentato progetti di legge per regolare e potenziare la professione dell’Architetto del
Paesaggio. Non saranno gli ultimi e i paesaggisti spagnoli non vogliamo continuare ad essere relegati
nell’unico Paese europeo, insieme alla Grecia, che non riconosce questa professione in quanto tale.
Gli Architetti del Paesaggio dello Stato spagnolo meritiamo la riconoscenza professionale negli stessi
termini che altre professioni. Consideriamo che sia necessario strutturare il mercato della Paesaggistica e
legalizzare il suo corretto svolgimento per potenziare questo mercato ed evitare di confondere l’eventuale
consumatore.
Desideriamo e meritiamo di poter accedere a gare d’appalto, contratti e bandi di concorso delle
amministrazioni pubbliche a parità di condizioni rispetto ad ingegneri ed architetti superiori, nelle aree di
attività internazionalmente riconosciute come proprie della nostra professione.
Desideriamo inoltre che ci siano le condizioni per poter creare un organo di rappresentazione
professionale moderno e adatto alle necessità della società e del consumatore, dotato delle competenze
sufficienti, che garantisca l’abilitazione e la qualità delle qualifiche di tutti i professionisti della
Paesaggistica a livello statale.
Abbiamo appreso che l’Unione Europea desidera aiutare a soddisfare la domanda di professionisti di
elevata qualifica che ci sarà nell’UE fino al 2020 per cui è in pieno processo di modernizzazione della
Direttiva 2005/36. Consideriamo che la voce degli architetti del paesaggio spagnoli non è rappresentata
in questo processo, poiché non abbiamo un collegio professionale che ci rappresenti e temiamo di essere
ancora una volta relegati.
15
Desideriamo partecipare a pari condizioni con i nostri colleghi europei nel progetto di costruzione di
un’Europa più integrata e competitiva. Non desideriamo rimanere ancora al margine.
Per cui riteniamo sia un imperativo che la professione dell’Architettura del Paesaggio si inserisca nella
direttiva con i meccanismi per il riconoscimento automatico di professioni, per garantire che vengano
realizzate le nostre aspirazioni. Per evitare che la situazione attuale di non riconoscimento si prolunghi,
sollecitiamo inoltre che la Commissione Europea includa l’Architettura del Paesaggio nella lista di
professioni regolate, per garantire che lo Stato spagnolo faccia lo stesso giunto il momento.
Per cui, La preghiamo vivamente di accordarci il suo supporto a fine di garantire che il Parlamento
Europeo approvi questa modesta richiesta.
Cordialmente,
TRADUCCIÓ AL CATALÁN
Benvolgut Senyor Barnier,
Li escric en nom d'un grup de ciutadans de l’estat Espanyol dedicats a la pràctica del Paisatgisme,
coneguda internacionalment i en anglès com Landscape Architecture. La nostra professió gaudeix al
nostre país d'una llarga i distingida trajectòria, encara que d'escassa difusió fora del nostre entorn
professional.
La funció del Paisatgista, a més de crear jardins, és la de modificar les característiques del territori, tant
rural com urbà, per al seu ús i gaudiment per part de la societat. Són funcions pròpies del paisatgista
planificar, dissenyar, i gestionar els espais exteriors públics i privats, aprofitant per a això les qualitats
del lloc, la seva història, el protagonisme del material vegetal, i la interacció dels éssers humans amb els
processos naturals.
El paisatgisme és una professió que combina l'art i la ciència, i que vincula el passat amb el futur
mitjançant la seva necessària dependència del temps i la natura per al desenvolupament dels seus
projectes.
Algunes professions estan especialment adaptades per afavorir la integració harmoniosa de l'ésser humà i
les seves activitats amb la natura. Altres proposen una utilització més racional del nostre territori i els
recursos naturals i culturals que aquest ofereix per al seu màxim aprofitament econòmic i social sense
minvar el seu valor ecològic i estètic.
Entre aquestes professions destaca el potencial de les propostes de la professió de Paisatgista.
El paisatgisme no és ni una extensió, ni una alternativa a les diverses enginyeries ni a l'arquitectura. Es
tracta d'una professió amb el seu propi corpus filosòfic, creatiu i històric, amb les seves pròpies tradicions
i fonaments tècnics.
El paisatgisme és una professió complementària a altres i no substitueix ni competeix amb cap d'elles.
Forma part del patrimoni cultural de tota societat democràtica, pròspera i avançada, i la seva presència
en els processos de planificació del territori és necessària per matisar i contenir els seus excessos.
El paisatgisme, tot i ser una professió minoritària, està lluny de ser marginal, donat l'alt impacte
ambiental, social i cultural de les seves propostes. La presència del Paisatgista professional contribueix a
16
diversificar, equilibrar i especialitzar el mercat de treball i valorar econòmicament la rellevància cultural
dels oficis vinculats amb la jardineria, l'horticultura i les tecnologies ambientals.
El paisatgisme contribueix a la millora de la qualitat de vida i conservació del medi ambient en general
d'una manera clara, senzilla i econòmica.
Històricament, han exercit el paisatgisme professionals provinents de diferents àrees acadèmiques, de
vegades de manera informal i esporàdica, però sempre dins dels coneixements i criteris més avançats de
la seva època. Lamentablement, molts no van poder formar a l’estat Espanyol, tot i que hi han
institucions d'ensenyament paisatgística reconegudes internacionalment des de fa gairebé quatre
dècades.
Molts paisatgistes espanyols s'han format en institucions internacionals i han adquirit experiència
treballant en equips i projectes pluridisciplinars. La seva experiència professional a l'exterior ha contribuït
a renovar i enriquir l'exercici de la professió al nostre país mitjançant noves perspectives i coneixements.
Els temps han canviat amb les necessitats de la societat i s'ha produït una important especialització en
l'exercici d'aquesta professió. La professió de paisatgista ha estat reconeguda i el seu exercici regulat en
la majoria dels països desenvolupats. Alhora, les universitats han obert departaments i facultats per
oferir formació específica en paisatgisme. Aquest procés ha facilitat l'estructuració dels mercats de treball
i l'aparició d'equips pluridisciplinars capaços d'afrontar els reptes de la societat moderna.
Malauradament, aquest procés no s'ha complert a Espanya: el paisatgisme no és encara una professió
plenament reconeguda i legalment dotada d'atribucions suficients per demostrar el seu potencial.
En els últims anys, diverses institucions acadèmiques i governamentals han intentat donar suport i
impulsar la pràctica del paisatgisme des d'altres disciplines, el que tan sols serveix per cobrir la bretxa
deixada per la professió, sense tancar-la realment. Malauradament, podem trobar persones que treballen
en el sector sense els més mínims coneixements exigibles, el que confon al consumidor, danya els
interessos de la societat, perjudica la conservació del medi ambient, i per tant afecten el panorama
professional del mercat espanyol com un tot.
El paisatgisme és una professió important i complexa que implica un coneixement artístic i científic divers
i ampli. Ha de ser tractada com una activitat única i independent, vist per la societat espanyola amb la
mateixa serietat i l'èmfasi que en altres països del món.
No podem continuar posicionats a la rereguarda mundial en aquest tema. Nacions emergents com el
Brasil han presentat propostes de llei per regular i potenciar la professió de Paisatgista. No seran els
últims i els paisatgistes espanyols no volem continuar postergats en l'únic país europeu, juntament amb
Grècia, que no reconeix aquesta professió com a tal.
Els paisatgistes de l'estat espanyol mereixem el reconeixement professional en els mateixos termes que
altres professions. Creiem que cal estructurar el mercat del paisatgisme i legalitzar el seu correcte
exercici per potenciar aquest mercat i evitar confondre el consumidor potencial.
Desitgem i mereixem poder optar a concursos, contractes i convocatòries de les administracions
públiques en igualtat de condicions respecte a enginyers i arquitectes superiors, en les àrees d'activitat
internacionalment reconegudes com a pròpies de la nostra professió
17
Desitgem que es donin les condicions per poder crear un òrgan de representació professional modern i
adaptat a les necessitats de la societat i el consumidor, dotat d'atribucions suficients, que garanteixi la
capacitació i la qualitat de les qualificacions de tots els professionals del paisatgisme a nivell estatal.
Hem sentit que la Unió Europea vol ajudar a cobrir la demanda de professionals d'elevada qualificació que
hi haurà a la UE fins l'any 2020 i per a això està en ple procés de modernització de la Directiva 2005/36.
Creiem que la veu dels paisatgistes espanyols no està representada en aquest procés, ja que no tenim un
col·legi professional que ens representi i temem ser relegats una vegada més.
Desitgem participar en igualtat de condicions amb els nostres col·legues europeus en el projecte de
construcció d'una Europa més integrada i competitiva. No desitgem romandre al marge per més temps.
Per tant, creiem imperatiu que la professió de Paisatgista s'incorpori a la directiva amb els mecanismes
per al reconeixement automàtic de professions, per garantir que les nostres aspiracions es vegin
realitzades. Per evitar que l'actual situació de no reconeixement es mantingui en el temps, sol licitem
també que la Comissió Europea inclogui el Paisatgisme a la llista de professions regulades, per garantir
que l'Estat Espanyol així ho faci arribat el moment.
Per tant, li preguem encaridament seu suport per garantir que el Parlament Europeu aprovi aquesta
modesta petició.
Atentament,
TRADUCCIÓN O GALEGO
Excelentísimo Señor Barnier,
Escribímoslle en nome dun grupo de cidadáns españois adicados á práctica do paisaxismo, coñecida
internacionalmente en inglés como Landscape Architecture. A nosa profesión no noso país goza dunha
longa e distinguida carreira, a pesar da difusión limitada fóra do noso ámbito profesional.
A función do paisaxista ademais de crear xardíns, é modificar as características do territorio, tanto rurais
como urbanas, para uso e desfrute da sociedade. Son funcións propias do paisaxista, a planificación, o
deseño e xestión dos espazos ao aire libre, públicos e privados, aproveitando as calidades do lugar, a súa
historia, o papel do material vexetal, ea interacción dos humanos cos procesos naturais.
O paisaxismo é unha profesión que combina o arte e a ciencia, e que conecta o pasado co futuro a través
da súa necesaria dependencia do tempo e da natureza para desenvolver os seus proxectos.
Algunhas profesións son especialmente adaptadas para promover a integración harmoniosa das
actividades humanas e da natureza. Outras propoñen un uso máis racional do noso territorio e os
recursos naturais e culturais que ofrece a súa plena utilización económica e social, sen diminuír o seu
valor ecolóxico e estético.
Entre estas profesións destaca o potencial das propostas da profesión de paisaxista.
O paisaxismo non é unha extensión ou unha alternativa para as varias enxeñerías ou arquitectura. É
unha profesión co seu propio corpo filosófico, histórico e creativo, coas súas propias tradicións e os seus
méritos técnicos.
18
O paisaxismo é unha profesión complementaria a outras e non substitúe ou compite con calquera deles.
Forma parte do patrimonio cultural de calquera sociedade democrática, próspera e avanzada, ea súa
presenza no proceso de ordenación do territorio é necesario para refinar e conter seus excesos.
O paisaxismo, a pesar de ser unha profesión minoritaria, está lonxe de ser marxinal, dado o alto
desenvolvemento ambiental, social e cultural das súas propostas. A presenza do paisaxista no mercado
profesional contribúe a diversificar, equilibrar e especializar o mercado de traballo, e enche de valor
económico a relevancia cultural dos negocios asociados ás tecnoloxías de horticultura, xardinaría e medio
ambiente.
O paisaxismo contribúe á mellora da calidade de vida e a conservación do medio ambiente, en xeral,
dunha xeito clara, sinxelo e económico.
Historicamente, fixeron paisaxismo profesionais preparados en diferentes áreas académicas, ás veces
informalmente e de forma esporádica, pero sempre dentro do máis avanzado coñecemento e xuízo do
seu tempo. Por desgraza, moitos non poderanse formar en España, aínda que tivemos institucións de
ensino do paisaxismo recoñecidas internacionalmente dende case fai catro décadas.
Moitos paisaxistas foron adestrados en institucións internacionais e mais gañaron experiencia de traballo
en equipos multidisciplinares e proxectos. A súa experiencia profesional no exterior axudou a renovar e
mellorar a práctica da profesión no noso país con novas perspectivas e coñecementos.
Os tempos cambiaron coas necesidades da sociedade e tense producido unha importante especialización
no exercicio da profesión. A profesión de paisaxista foi recoñecida e o seu exercicio regulamentado na
maioría dos países desenvolvidos. Ao mesmo tempo, as universidades abriron departamentos e
facultades para ofrecer formación específica en paisaxismo. Este proceso facilitou a estruturación dos
mercados de traballo e o xurdimento de equipos multidisciplinares para afrontar os novos retos da
sociedade moderna.
É unha mágoa, pero o proceso non concluíu en España: o paisaxismo non é aínda unha profesión
totalmente recoñecida e legalmente dotado de poderes suficientes para demostrar o seu potencial.
Nos derradeiros anos, varias institucións académicas e gobernamentais intentaron apoiar e promover a
práctica do paisaxismo a partir doutras disciplinas, o que só serviu para cubrir o furado deixado pola
profesión, non para tapalo preto. Por desgraza, podemos atopar persoas que traballan no sector sen o
requisito dun mínimo coñecemento de causa, o que confunde ao consumidor, fere os intereses da
sociedade, compromete a conservación do medio ambiente e, polo tanto, fenden o mercado profesional
español no seu conxunto.
O paisaxismo é unha profesión importante e complexa que implica un coñecemento diversificado, e amplo,
tanto artístico coma científico. Debe ser tratada como unha actividade separada e independente, per tal de
ser vistos pola sociedade española coa mesma seriedade e énfase que noutros países.
Xa non podemos seguir agachados na cúa do mundo neste asunto. Nacións como Brasil presentaron
proxectos de lei para regular e promover a profesión de paisaxista. Non serán os derradeiros, e o
paisaxismo español non quere continuar na neglixencia do derradeiro país europeo, xunto con Grecia, que
non recoñece a profesión como tal.
19
O paisaxismo do estado español merece o recoñecemento do mercado profesional nas mesmas condicións
que outras profesións. Cremos que é necesario estruturar o mercado do paisaxismo e legalizar o seu bo
exercicio para impulsar este mercado e evitar a confusión do consumidor potencial.
Queremos e merecemos optar a concursos, contratos e prazas do goberno en condicións de igualdade en
relación a enxeñeiros e arquitectos superiores nas áreas de actividade recoñecidas internacionalmente
como pertencentes a nosa profesión
Xa agardamos o suficiente e creemos que as condicións existen para crear un órgano de representación
profesional moderno e adaptado ás necesidades da sociedade e do consumidor, dotados de poderes
suficientes para garantir a calidade da formación e cualificación de todos os profesionais do paisaxismo no
estado.
Chegou ao noso coñecemento que a Unión Europea quere axudar a atender a demanda de profesionais
altamente cualificados para a UE ata 2020 e ficou no proceso de modernización da Directiva 2005/36.
Cremos que a voz da paisaxe española non é representado nese proceso, xa que non temos corpo
profesional para representarnos e temos medo de ser relegados de novo.
Queremos participar en igualdade de condicións cos nosos socios europeos no proxecto de construción
dunha Europa máis integrada e competitiva. Non queremos quedar fora do proxecto de construción
europea por máis tempo.
Polo tanto, cremos imperativo que a profesión de paisaxista se sume a directiva e os mecanismos de
recoñecemento automático de profesións, para garantir que as nosas aspiracións danse feitas. Para evitar
que a situación actual de non recoñecemento é mantida ao longo do tempo, solicitamos que a Comisión
Europea inclúa tamén paisaxismo na lista de profesións reguladas, para garantir que o goberno español fai
iso no a modo e a tempo.
Polo tanto, solicitamos o seu apoio para garantir que o Parlamento aprobe esta miúda petición.
Cos mais respectuosos saúdos,