HIMNO GALEGO

E PASCUAL VEIGA

E EDUARDO PONDAL

Que din os rumorososna costa verdecente,ao raio transparentedo prácido luar?Que din as altas copasde escuro arume arpadoco seu ben compasadomonótono fungar?

Do teu verdor cinguidoe de benignos astros,confín dos verdes castrose valeroso chan,non des a esquecementoda inxuria o rudo encono;esperta do teu sono,Fogar de Breogán

Os bos e xenerososa nosa voz entendene con arroubo atendeno noso ronco son,

mais só os iñorantese féridos e duros,imbéciles e escurosnon nos entenden, non.

Os tempos son chegadosdos bardos das idadesque as vosas vaguedadescumprido fin terán;pois, onde quer, xigantea nosa voz pregoaa redenzón da boaNazón de Breogán.

LETRA OFICIAL

HISTORIA

Texto creado por Pondal e musicado por Pascual Veiga

Data de creación: 22 de maio de 1890

Censurado nas ditaduras de Primo de Rivera e Francisco Franco

Adoptado como himno galego en 1984

-REFLEXIÓN

No himno invítase á nación de Breogán,Galicia, a levantarse e loitar polo seu como fixeran os seus antepasados,os rumorosos pinos.

Eduardo Pondal

Nace no ano 1835 na cidade da Coruña.

Estudou a carreira de mediciña en Santiago

Traballou como médico da armada e tras 1 ano convertiuse en poeta.

Era coñecido como “bardo” do faladoiro intelectual da Cova Céltica

Morre en 1917 no hotel “La Lugesa” na Coruña

OBRAS DE PONDAL

- El Álbum de la Caridad : Recompilación poemas xogos florais .

: Rumores de los pinos : que da pé ó himno galego

: Queixumes dos pinos

: A campana de Anllóns.

: Os Eoas, publicada postumamente

PASCUAL VEIGA

Neceu en Mondoñedo o 9 de abril de 1842

Morreu en Madrid o 12 de xullo de 1906

-Foi organista da colegiada da Coruña e profesor do Conservatorio Nacional de madrid

-É neste período cando crea a letra do HIMNO

-Con motivo da súa morte,foi soterrado en Mondoñedo

TRABALLO REALIZADO POR:

Demian Castaño

Javier Castro