Plataforma pola defensa de Corcoesto e Bergantiños Páxina 2
Mineira de Corcoesto intenta mantener su proyecto a pesar de la negativa de la Xunta
Los alcaldes de la zona critican la cancelación y los ecologistas la
alaban
Cristina Viu / Carballo / La Voz / 16 de octubre de 2013
Mineira de Corcoesto ha anunciado que «está ultimando diversas propuestas de inversores que
pretenden sumarse al desarrollo y ejecución de la explotación», a pesar de que el propio
presidente de la Xunta, Alberto Núñez Feijoo, aseguró ayer en el Parlamento que no aprobará
el proyecto aurífero. Esta afirmación, realizada en el marco del debate del estado de la
autonomía, es mucho más contundente si cabe que la expresada el lunes por el conselleiro de
Industria, Francisco Conde, que avisó al máximo responsable de la empresa, Francisco
Aréchaga, de que está casi lista una resolución que cancelará de forma definitiva los planes de
la empresa filial de Edgewater.
La compañía no consiguió en el tiempo requerido los 27 millones de euros que le impuso de
aval la Xunta y tampoco han convencido los pormenores técnicos.
Por su parte, Mineira de Corcoesto sostiene que en «pocas semanas» tendrá el dinero
necesario, pero no parece que eso sea suficiente para sacar adelante una iniciativa que en un
principio había obtenido el beneplácito del Gobierno gallego, pero que provocó un importante
movimiento de rechazo entre grupos ecologistas.
Miembros de la Plataforma pola Defensa de Corcoesto e Bergantiños mostraron su satisfacción
por la decisión de Industria, en tanto que Adega alerta de que con la actual legislación todavía
es posible que salgan adelante proyectos de megaminería.
Sin embargo, el revés no ha sentado nada bien a los alcaldes de la zona. El de
Cabana, José Muíño, estaba visiblemente enfadado, pero se negó a realizar
valoración alguna sobre el tema. Solo comentó que habría que volver a emigrar.
El regidor de Ponteceso, José Luis Fondo, también del PP, aseguró que «é a primeira vez que
vexo que tumban por falta de financiación un proxecto deste tipo que pasou o trámite
medioambiental». Fondo Aguiar señaló: «Chámanme a atención moitas cousas: a financiación
esixida a última hora e a priori e o feito de que se publique, precisamente, o primeiro día do
debate do estado da autonomía. ¿Estannos a usar para desviar a atención?».
El alcalde de Coristanco, Antonio Pensado, fue más contenido y se limitó a decir que todos los
proyectos debían cumplir la ley. Los tres municipios están directamente afectados por el
proyecto y en todos ellos se abrieron oficinas para la selección de personal. Se presentaron
más de 7.000 currículos para 271 puestos de trabajo directos.
La asociación Corcoesto Sí, Mina Sí, que ha sido el principal apoyo local del proyecto y ha
actuado como contrapunto a la Plataforma pola Defensa de Corcoesto e Bergantiños, mostró
en otra nota «su indignación y desencanto». Exige a la Xunta que, «de una vez por todas,
tome una decisión y que lo haga respetando la legislación vigente en Europa». Considera que
el aval es «desproporcionado» y también recuerda, como los alcaldes, el altísimo nivel de
desempleo que hay en la zona.
En la misma línea va el sindicato USO Galicia, que no entiende que «después de un año en la
tramitación del expediente ahora les entren las prisas».
Plataforma pola defensa de Corcoesto e Bergantiños Páxina 3
As accións da mineira caen o 25%
Un alcalde do PP pregúntase se Feijóo usa o anuncio da paralización da mina para desviar a atención doutros problemas.
Por Galicia Confidencial | Cabana de Bergantiños / Toronto | 16/10/2013
As accións de Edgewater Exploration Ltd. (EDW.V) cotizan arestora a 0.1050 dólares
canadienses na bolsa de Toronto. Antes de coñecerse que a Xunta rexeita o seu proxecto
mineiro de Corcoesto as accións cotizaban a 0,14 dólares, o que supón unha caída do 25% nun
só día.
A filial galega, Mineira de Corcoesto S.L., xa comprometeu que non se dará por vencida. A
compañía dixo que nas próximas semanas teíar novos investidores. Busca así reunir os
aproximadamente 27 millóns de euros de capital propio que o Goberno Galego lle pide
para autorizar o expediente.
Unha tarefa que resulta complicada neste momento de crisis e cos prezos do ouro en
descenso. Edgewater ten unha capitalización 9,3 millóns dólares canadianos, uns 13 millóns
de euros. É dicir, a compañía necesita captar máis do dobre do capital que ten arestora
en bolsa.
Mineira de Corcoesto non fai declaracións aos medios polo de agora. Iso si, a empresa insiste
en que seguirá adiante coa solicitude.
A nivel político, a maioría dos alcaldes da zona están molestos pola decisión da Xunta.
A mina contaba cunha importante oposición veciñal, e os que edís deron a cara ante os veciños
críticos síntese agora abandonados polo seu propio partido.
O máis explícito foi José Luis Fondo, de Ponteceso. En declaracións á Voz, o alcalde dixo
que "Chámanme a atención moitas cousas: a financiación esixida a última hora e a priori e o
feito de que se publique, precisamente, o primeiro día do debate do estado da autonomía.
¿Estannos a usar para desviar a atención?".
Noutras palabras, o edil acusa ao presidente do seu partido, Alberto Nuñez Feijóo, de anunciar
o de Corcoesto para desviar atención doutros problemas como a crise. Fondo lembra ademais
que a petición dos 27 millóns efectuouse a "última hora" e "a priori", antes de que
comece a explotación.
Plataforma pola defensa de Corcoesto e Bergantiños Páxina 4
La Xunta fuerza a Mineira de Corcoesto a empezar de cero si retoma el proyecto La empresa insiste en que está "decidida" a explotar la mina de oro y que decidirá qué pasos da cuando reciba la notificación de cancelación
y conozca en detalle los motivos
Manolo Rodríguez |A Coruña |17.10.2013
La resolución puede ser recurrida y la compañía podría volver a presentar otra
propuesta
Mineira de Corcoesto, la empresa que pretendía reabrir la mina de oro en Corcoesto, reiteró
ayer que está "decidida" a seguir con el proyecto pese a que la Consellería de Economía e
Industria haya rechazado su plan por falta de solvencia técnica y financiera.
Cuando el presidente de la Xunta, Alberto Núñez Feijóo, anunció este miércoles que su
Gobierno "no autorizará" la explotación aurífera en la comarca de Bergantiños, la compañía
aseguró que "está ultimando diversas propuestas de inversores que pretenden sumarse al
desarrollo y ejecución de la explotación minera", un proceso que "culminará en pocas
semanas". Cualquier inversor, apuntó la empresa, antes de dar su confianza realiza una
auditoría y lleva la decisión a sus órganos de gestión.
Sin embargo, la anulación del proyecto, que se producirá la próxima semana, provocará que la
compañía deba empezar de cero si quiere volver a explotar la mina. La negativa de la
Consellería de Economía desencadenará la cancelación del plan que había sido considerado
como interés estratégico y también la retirada de la Declaración de Impacto Ambiental que la
Consellería de Medio Ambiente le había otorgado a finales del pasado año.
Con estas actuaciones, Mineira de Corcoesto tendrá que volver a tramitar toda la
documentación ya conseguida si quiere retomar el proyecto, lo que perjudica las negociaciones
que está realizando con los inversores. La compañía reconoció ayer que la decisión sobre cómo
logrará la autorización de la Xunta la tomará cuando haya recibido la notificación de
cancelación y pueda consultar los fundamentos, y reiteró que "lo único que está claro" es que
Mineira de Corcoesto quiere seguir adelante. La empresa ya se ha gastado 20 millones de
euros en estudios en la zona.
La resolución del Gobierno gallego puede ser recurrida por vía administrativa y la compañía,
filial de la canadiense Edgewater, puede volver a presentar su propuesta pero modificándola
según los requisitos exigidos.
En ese caso, fuentes de la Xunta indicaron que tendría que volver a evaluarse el proyecto,
pero insistieron en que el actual está en proceso de ser cancelado.
La Consellería de Economía solicitó en julio a Mineira de Corcoesto que necesitaba acreditar
"una solvencia mínima del 25% de fondos propios sobre la inversión del proyecto", lo que
supone que la empresa debía reunir 27 millones en su balance como fondos propios, de los
110 que prevé invertir. Como desde entonces no los ha conseguido ha procedido a cancelar el
proyecto.
Ayer siguieron las reacciones a la liquidación del proyecto. Comisiones Obreras valoró la
"contundente paralización". El sindicato consideró positiva la decisión del Ejecutivo
autonómico, ya que se trata de una iniciativa que "no recoge las garantías económicas
suficientes, no solo para el desarrollo completo del proyecto sino, sobre todo, para hacer frente
a un posible desastre ambiental, en caso de rotura de alguna de las balsas".
Plataforma pola defensa de Corcoesto e Bergantiños Páxina 5
La asociación ecologista Verdegaia consideró que el plan "nunca debió ser admitido a trámite"
y subrayó en un comunicado que "su insolvencia ambiental, sanitaria, social, técnica y
económica es evidente", pese a lo cual -denunció- "la Xunta de Galicia, a pesar de estas
evidencias, intentó por todos los medios que el proyecto saliese adelante".
La red de colectivos ContraMINAción expresó "cierta desconfianza" sobre la situación del
proyecto de mina de oro en Corcoesto y afirmó en un comunicado que espera que la
paralización se publique en el Diario Oficial de Galicia.
La portavoz de la asociación Nela Abella lamentó que la anulación se base únicamente en
criterios financieros y deje de lado todos los impactos ambientales.
Panorámica del lugar que acogería la mina / La Opinión
Plataforma pola defensa de Corcoesto e Bergantiños Páxina 6
praza PÚBLICA |Xoves 17, Outubro 2013 | Movementos sociais | 1
"A xente viu que a mina de Corcoesto afectaba a saúde e iso foi clave para detela"
Miguel Pardo | @depunteirolo
Serafín González, nun dos vídeos contra a mina / Praza Pública
Serafín González, presidente da Sociedade Galega de Historia Natural (SGHN) e investigador
do CSIC, foi un dos líderes na mobilización contra o megaproxecto mineiro de Corcoesto.
Doutor en Bioloxía pola USC, coñece como poucos as problemáticas de minas como a que se
pretendía en Bergantiños e que, polo momento, queda paralizada pola Xunta. Impulsor de
informes científicos que advertían dos prexuízos sanitarios e medioambientais do proxecto e de
campañas exitosas a través da Rede, cre o "enorme traballo colectivo" na sociedade galega foi
clave para a suspensión, aínda que pide seguir alerta.
Satisfeito pola paralización do proxecto?
É unha magnífica noticia. Sen dúbida ningunha, e iso é moi importante, esta paralización é
froito dun enorme traballo colectivo. Do traballo de moitas persoas e de moitas asociacións e
isto é o verdadeiramente importante, diría que o máis importante. Houbo unha forte
mobilización cidadá e grazas a isto conseguiuse que en dez meses -desde que se aprobou a
Declaración de Impacto Ambiental (DIA) positiva por parte da Xunta- conseguísemos darlle a
volta á situación grazas tamén aos informes científicos contrarios que achegamos e á campaña
de divulgación.
Ata que punto está dada a volta de todo a situación?
A Xunta argumenta a paralización da mina de Corcoesto na insuficiencia técnica e financiera,
algo ao que xa aludiu na suspensión temporal do pasado mes de xullo. A empresa non foi
capaz de satisfacer esas necesidades, pero hai que agardar a que saia a resolución definitiva
da paralización porque de momento só temos palabras sobre as razóns desta decisión. É claro
que que hai un problema medioambiental e técnico, pero parece claro que xa se deixa entrever
que tamén hai problemas medioambientais. Á espera diso, nós seguimos insistíndolle á Xunta,
que se recoñece que é un proxecto malo desde o punto de vista financeiro e técnico, tamén
debe asumir de que é inviable desde o punto de vista sanitario e de protección dos
ecosistemas. A nosa pregunta é a que agardan para eliminar a DIA positiva e desbotar o
proxecto de vez. É unha moi boa noticia, pero debemos manter a cautela.
Plataforma pola defensa de Corcoesto e Bergantiños Páxina 7
Se a paralización se debe, segundo a Xunta, fundamentalmente a motivos
económicos, foi tan importante a mobilización social?
Sen a loita social, non se falaría de insolvencia financeira nin técnica. Iría para adiante de
todas formas. Non sei se na Xunta o recoñecerán algún día, posiblemente non dirán
expresamente que a contestación social foi clave, pero iso é o certo. Non asumirán que houbo
moita información científica fundamental sobre o proxecto, así como unha mobilización que os
levou a reflexionar. Non agardamos que o fagan, pero lembremos que esta loita supuxo a
maior mobilización social por temas medioambientais desde a catástrofe do Prestige. Houbo
unha exitosa campaña de Change.org a través da Rede, continuas charlas e conferencias
informativas. A divulgación e información aos cidadáns foi o que comezou a cambiar as cousas.
As organizacións contrarias á megaminería advirten da posibilidade de que outra
empresa máis solvente asuma o proxecto.
Cabería ese risco se só se mantén a resolución negativa en base a eses criterios económicos,
por iso nós insistimos nos problemas ambientais. Nesa mesma liña tamén inciden as dúas
campañas converxentes nas que se solicita a prohibición do emprego de cianuro na minería
por parte de todos os grupos ecoloxistas de Galicia, e que foi trasladado a todos os grupos
parlamentarios, ou a que recolle apoios da comunidade científica e universitaria contra
proxectos coma este. Estas dúas campañas son a salvagarda para evitar que outra empresa
veña para acabar facendo o mesmo que agora se rexeita.
Inflúe a caída do prezo do ouro na decisión?
Na decisión da Xunta non inflúe, pero pode influír na decisión dos investidores internacionais.
Para dificultar a captación de fondos, a diminución do prezo do ouro nos mercados
internacionais é fundamental, ao igual que a mobilización cidadá, que pode espantar algúns
investidores e evitar así que o proxecto mineiro saia adiante. Se nós traducimos ao inglés os
informes científicos que demostran os graves prexuízos sanitarios e medioambientais da mina
é tamén porque sabemos que hai investidores que entran na nosa web para interesarse pola
contestación social e polos argumentos empregados.
Debe continuar a mobilización social?
A loita debe continuar porque a política mineira da Xunta segue adiante. Esta paralización é un
motivo de gran satisfacción porque partiamos dunha desvantaxe clara, porque a empresa e os
favorables á mina tiñan moitísimos máis cartos, moitos máis contactos e influencia nos medios
que nós e unha DIA positiva por parte da Xunta. Entre todos, conseguimos algo que era moi
complicado. De momento démoslle a volta, pero o partido non acabou. Esta guerra non
rematou aínda.
As múltiples campañas de divulgación e información semella que puxo a sociedade
moito máis alerta que antes ante estes proxectos megamineiros...
A xente esá moito máis alerta. Se había algo que demandaba a xente a berros, aínda que en
silencio moitas veces, era información clara de como ía ser o proxecto. A min emocionáronme
algunhas mostras de gratitude por parte de veciños logo dalgunha charla que demos na zona.
“Por fin intentan falarnos e explicarnos as cousas de forma que as entendamos; os da mina
falaban a mesma linguaxe pero non os entendiamos, quedabamos durmidos”, dixéronme unha
vez en Carballo. Esa sede de información cubrímola nós, e cando digo nós refírome a moitas
asociacións e expertos que axudaron a explicar que suporía a mina de Corcoesto.
Malia a forte contestación social, segue quedando xente, cargos públicos e incluso
asociacións favorábeis á mina e que agora critican duramente a Xunta e volven alucir
ao negro futuro económico da comarca. Que lles diría?
Hai un problema económico e laboral claro froito dun modelo de desenvolvemento que nos
trouxo ata aquí. O modelo mineiro era o mesmo que nos trouxo até esta crise: un
aproveitamento rápido de beneficios a moi curto prazo por parte dunha empresa que logo
desaparece deixand unhas consecuencias noutros sectores da zona que son difíciles de avaliar.
Hai que avaliar cantos postos de traballo se perderían e a calidade dos novos que se crearían,
Plataforma pola defensa de Corcoesto e Bergantiños Páxina 8
pero máis aló dos problemas laborais e ambientais, o decisivo creo que foi que a xente viu que
este era un proxecto que atentaba contra a saúde das persoas. Naquela farsa de debate que
montaron na TVG falábanme da cotización do ouro na Bolsa, pero a canto cotiza a saúde das
persoas? Canto vale iso? Pan para hoxe e fameou enfermidade para mañá. Nós cremos que
esa non é un modelo correcto.
Os colectivos ecoloxistas e anti-mina acusan a Xunta de querer converter Galicia
nunha mina e lembran que o plan mineiro do Goberno favorece a proliferación de
proxectos perigosos, a ceo aberto e dañinos. Está de acordo?
Algunha xente na dirección xeral de Minas si que queria converter Galicia nunha mina. Claro
que hai un cruce de intereses entre a Cámara Mineira e a Xunta, de xente que vai e vén. Hai
contactos moi poderosos na Dirección Xeral de Minas e, de feito, a Consellería de Medio
Ambiente encargoulle á Cámara Mineira elaborar o Plan Sectorial cando é xuíz e parte porque
está composta por empresas que defenden os intereses das empresas. A pregunta é: quen
defende a sociedade?
Plataforma pola defensa de Corcoesto e Bergantiños Páxina 9
El presidente de Edgewater confía en poder tramitar la mina de oro en un año
Según la Xunta, la declaración de impacto ambiental tiene una vigencia
de un lustro
Silvia R. Pontevedra | Santiago | 18 OCT 2013
George Salamis, el presidente de Edgewater Exploration, la minera canadiense que pretende el
oro de Corcoesto, insiste a los periódicos norteamericanos en que su compañía “sigue
totalmente comprometida en avanzar en el proyecto hasta conseguirlo” y, según ha
concretado a Mineweb, un medio digital de Canadá especializado en minería, confía en poder
tramitar el permiso de Industria en el plazo de un año. Según él, el Gobierno gallego está
“vacilante” y eso es “problemático”, precisamente cuando a la firma le urge lograr inversores
para cumplir con los requisitos económicos que le marcó la Xunta. Pero esa vacilación, no es,
según él, lo que cuenta la prensa en España, que informó literalmente de lo que Feijóo dijo en
el Parlamento: “El Gobierno ha decidido no autorizar el proyecto al entender que no acredita el
cumplimiento de todos los requisitos técnicos y económicos establecidos en la legislación”.
“Nuestra interpretación es que no es una noticia tan fatal como la que se puede leer en los
titulares si se pegan en el traductor de Google”, comenta Salamis. De las palabras de Feijóo en
el Parlamento y las del conselleiro de Industria, Francisco Conde, Edgewater entiende que no
es que la Xunta rechace “de plano” el proyecto, sino que lo que cancela es la tramitación por la
“vía rápida”. El presidente de la minera explica que la diferencia, en realidad, es mínima. Pura
cuestión de tiempo. Si la tramitación rauda, prevista para proyectos industriales estratégicos,
“dura entre seis y nueve meses”, la vía ordinaria, que es en la que creen que puede encajar
ahora su propuesta la Administración, “suele durar un año”.
Además, según confirmó ayer la Consellería de Medio Ambiente, el carpetazo de Industria al
expediente de Corcoesto no implica la anulación automática de la Declaración de Impacto
Ambiental (DIA) positiva con la que ya cuenta la minera desde el 17 de diciembre de 2012. “La
DIA tiene una vigencia de cinco años”, informa un portavoz oficial del departamento de Agustín
Hernández, “siempre que el proyecto sea promovido por la misma empresa y no se produzcan
modificaciones en él”. “En el caso de que una nueva empresa promueva un proyecto similar o
nuevo, o que haya modificaciones en el actual”, sigue explicando esta persona, “habrá que
tramitar una nueva declaración ambiental”.
Salamis irrumpió el miércoles con sus declaraciones en un escenario bursátil de desastre total.
Concedió alguna entrevista en su país, y difundió un comunicado del que se hizo eco The Wall
Street Journal y que valió de red salvavidas para unas acciones en caída libre. Si el martes (día
del debate sobre el estado de la autonomía en el que Feijóo anunció por sorpresa el carpetazo
al proyecto minero) los títulos se depreciaron un 25%, el miércoles se precipitaron un 43%
más. La acción de Edgewater se situó en un mínimo histórico de 0,06 dólares. Sin embargo,
ayer por la tarde (hora española) el optimismo del presidente de Edgewater pareció traspasar
como una pomada la epidermis irritada de algunos inversores, que a primera hora en la bolsa
de Toronto levantaron algo el precio hasta los 0,075 dólares. Al cierre de esta edición, el valor
había bajado ya hasta el 0,07 raspado pero se mantenía.
En julio, un mes después de la histórica manifestación en Santiago en la que más de 12.000
personas llegadas de toda Galicia exigieron a la Xunta un cambio en su política minera, la
consellería de Industria pareció reaccionar multiplicando las exigencias impuestas a Edgewater
si quería que su proyecto volase por la vía rápida con la etiqueta colgando de “estratégico”. La
minera tendría que presentarse nuevamente ante la Xunta con un equipaje de más de 27
millones de fondos propios (multiplicando por 60 los que tenía), la cuarta parte de la inversión
prevista (110 millones de euros) para llevar adelante su proyecto de mina a cielo abierto, de la
que contaba con sacar más de un millón de onzas de oro. Pero la consellería apretó el cinturón
de la compañía extranjera justo en un contexto internacional en el que el oro ya llevaba meses
Plataforma pola defensa de Corcoesto e Bergantiños Páxina 10
depreciándose, y el encontrar inversores se convirtió este verano en una tarea muy ardua para
Edgewater.
Salamis dice que el lunes pasado, en la reunión entre el director de la minera en España y el
conselleiro, la Xunta les advirtió que el no cumplir con los requisitos a tiempo “podría tener
consecuencias”, pero “no especificó cuáles serían esas consecuencias”.
19 octubre 2013
El proyecto de Corcoesto “no cumple”
El presidente de la Xunta, Alberto Núñez Feijóo, ha reiterado este viernes que “tal y como
está” presentado el proyecto de mina de Corcoesto “no se puede aprobar” porque “no cumple”
los requisitos técnicos ni los económicos relativos a la viabilidad financiera”.
“Cualquier proyecto minero debe cumplir estrictamente las normas medioambientales y los
requisitos técnicos y económicos. Si un proyecto no los cumple, no es posible que tenga la
autorización de la Xunta”, ha defendido, tras ser preguntado sobre si el rechazo de la mina por
parte de su Gobierno es definitivo.
En cualquier caso, por una “cuestión de coherencia”, el presidente ha explicado que “se habló”
con la empresa para notificar esta decisión, comunicación que “ahora recibirán por escrito”.
El objetivo con este paso, según Feijóo, es que “no sea sólo el género epistolar” el que se
utilice entre la Xunta y un grupo “que quiere invertir en Galicia más de 100 millones de euros”.
“Le llamamos y le dijimos que, con los datos que tenemos, ni en este momento ni en ningún
momento se puede autorizar. Tal y como está no puede ser aprobado”, ha zanjado el
presidente.
Campaña “Eu digo non á mina de Corcoesto”
Posted on 20 de Outubro de 2013 by Contraminate A Xunta de Galicia acaba de cancelar por segunda vez o proxecto da mina de ouro de Corcoesto, pero
novamente, non o anula por razóns ambientais senón por cuestións financeiras. Nós continuaremos a nosa mobilización ata que se anule o proxecto e a súa declaración de impacto ambiental (DIA), aprobada no seu día pola Xunta. O noso obxectivo persegue que este tipo de minaría a ceo aberto que emprega o cianuro se prohiba, e non só en Galicia. Esta campaña quere contrarrestar a da empresa Egdewater, co seu lavado de imaxe recente, na que pretende a licencia social da comarca de Bergantiños. Imos dar a cara, mostrar quen
somos os que estamos en contra desta mina: as persoas, a veciñanza, o pobo en loita pola terra. Porque somos terra e o ouro non nos vai dar de comer. Podedes descargar aquí o cartel e imprimilo para sacarvos unha foto con él, logo podedes colgala no FB de Contramínate Conmigo ou no grupo de amigos de “Corcoesto: Non todo é brillo no ouro. Plataforma Pola Defensa de Corcoesto e Bergantiños”: axúdanos a espallar a causa!
Plataforma pola defensa de Corcoesto e Bergantiños Páxina 11
La Xunta rechaza que USO Galicia se persone en el proyecto de la mina de oro
Carballo / La Voz / 22 de octubre de 2013
La Consellería de Industria ha denegado el permiso para que USO Galicia se persone en el
expediente del proyecto minero de Corcoesto. El sindicato ha recurrido la decisión porque
considera que «sería de lo más normal, que desde la parte social podamos estar informados de
las diferentes etapas en su trámite». Por ello considera que hay «cierto tinte de ocultación».
Los representantes de los trabajadores creen que «un proyecto de tanta importancia y que
además suscita tantas controversias ha de llevar una información pública y nítida de su
desarrollo».
Según la nota remitida por USO Galicia, sus representantes consideran que «denegar el acceso
a la información sobre su desarrollo, creemos que es limitar, a una parte importante que
representamos, la posibilidad de ser informados e informar».
Ubaldo Cerqueiro - 23 Outubro 2013
Hermanager Producións: Corcoesto aínda vive
Hermanager Producións tira da serie Bones para incidir en que a loita contra a mina non está pechada
O compañeiro Xosé Manuel Fernández, de Hermanager Producións, xa nos ten amosado a
súamordaz visión do proxecto mineiro de Corcoesto en dúas ocasións, unha co gallo da
tractorada conrra a mina, e outra relacionando minas e corrupción.
Plataforma pola defensa de Corcoesto e Bergantiños Páxina 12
Hoxe, trala nova da cancelación do proxecto, fai un símil forense a través da serie “Bones”,
incitando a manter a garda ben arriba pois pode que non sexa tan real a suspensión como nos
fan pensar.
Derrame de 1 tonelada cianuro con destino a mineras en
Chihuahua
Latinoamérica – México, Miércoles 23 de Octubre de 2013
En el estado de Chihuahua, al norte de México, Personal de Protección Civil y Bomberos de
Cuauhtémoc se encuentran en la carretera que lleva de La Junta a San Juanito para hacer las
labores de contención de una tonelada de cianuro granulado que se derramó en la curva de
San Pedro por la mañana del día del lunes. Este tipo de materiales viajan de manera diaria
hacia las minas que se ubican en la sierra de Chihuahua.
Fuente: El Diario
Para llevar a cabo las labores de limpieza de la peligrosa sustancia, se mantiene cerrada la
comunicación hacia el municipio.
Por ser un químico altamente tóxico para la salud, se evitaron las labores durante la mañana
debido a que el gránulo de cianuro, detona su toxicidad al entrar en contacto con el agua,
cuestión que demoró los trabajos por la humedad que existe en esta parte de la sierra del
estado.
La circulación vehicular, tomó otra ruta para evitar la afectación a los transportistas y demás
viajantes con rumbo al municipio de Bocoyna, sin embargo, en palabras del funcionario de
Protección Civil, este tipo de materiales viajan de manera diaria hacia las minas que se ubican
en la sierra de Chihuahua.
En estos momentos, personal de bomberos se encuentra en el lugar de los hechos con el
equipo de respiración autónoma para evitar el contacto directo con el tóxico que se está
recogiendo y depositando en recipientes especiales para una vez retirado del lugar, se abra el
paso vehicular por este trayecto con rumbo a San Juanito.
Economiadigital
Mina de wolframio en Castilla y León
Plataforma pola defensa de Corcoesto e Bergantiños Páxina 13
El primer grupo gallego de wolframio entra en concurso al no poder justificar millonarias subvenciones
Incremento Grupo Inversor suspende pagos con actividad en Lousame y Santa
Comba y derechos de explotación en Sanxenxo y Ourense
Por R.R. / X.R.M., 24/10/2013
Los hechos se empeñan en llevar la contraria a aquellos que ven Galicia como la gran veta de
la nueva minería. El juzgado de lo Mercantil número dos de A Coruña ha declarado el concurso
voluntario de Incremento Grupo Inversor, una compañía que reabrió la histórica mina de San
Finx, en el municipio coruñés de Lousame, para extraer wolframio, erigiéndose en su día en
puntal de la extracción de minerales hasta entonces poco valorados por su baja demanda y
que contó con millonarias subvenciones, tanto de la Xunta como del Ministerio de Industria.
En un auto fechado el pasado 3 de este mes, el titular del Juzgado de lo Mercantil número dos,
Rafael García Pérez, señala que “la deudora mantendrá las facultades de administración y
disposición de su patrimonio”, quedando sometido dicho ejercicio “a la intervención del
administrador concursal”, que ha recaído en Juan Capellá Auditores, una firma compostelana.
García Pérez también insta a los acreedores a notificar al juzgado la existencia de créditos, y
abre así una nueva página en la historia de Incremento Grupo Inversor, constituida en 2007 y
convertida a golpe de subvención en la gran esperanza de la nueva minería gallega.
Problemas accionariales
Incremento Grupo Inversor comenzó a rehabilitar, primero, y luego explotar minas como la
histórica de San Finx, en Lousame. También cuenta con derechos mineros y actividad en Santa
Comba, así como derechos en municipios como Sanxenxo y otros por la provincia de Ourense.
El accionariado de Incremento Grupo Inversor se reparte, según la memoria de la compañía
presentada en el Registro Mercantil, entre Joaquín Eulalio Ruiz Mora, que tiene un 20% de la
sociedad y lidera los proyectos industriales. Le acompañan otros dos grupos de empresarios,
Inversiones Camporredondo, con un 40%, e Inversiones Monteneme, con otro 40%. Este
mismo año los trabajadores de la compañía fueron testigos de un cruce de querellas entre los
socios del primer grupo gallego de wolframio. Los accionistas de Incremento Grupo Inversor se
acusaban mutuamente de delitos societarios y de apropiación indebida.
Incremento tiene otro frente abierto en todo lo que respecta a ayudas públicas recibidas. De
hecho, la compañía admite que ha incumplido varios requisitos para justificar inyecciones y
subvenciones, que en total, durante un período de tres años, sumaron hasta 1,9 millones de
euros. Las ayudas más cuantiosas son precisamente las que no ha logrado justificar, y las
califica en sus cuentas de reintegrables a los organismos públicos que se las concedieron.
Ayudas del Igape
En concreto, en esa situación figuraban en las cuentas presentadas al Registro Mercantil un
total de 645.000 euros recibidos por el Igape, dependiente de la Consellería de Economía, que
se los había concedido en 2010 para un “proyecto de investigación geológico-minero” en Santa
Comba. Tampoco logró justificar una subvención del Ministerio de Industria, para ese mismo
proyecto, por importe de más de 497.000 euros, concedido ese mismo año de 2010.
Todos esos problemas no parecieron influir en la decisión de la Consellería de Economía de
reconocer nuevos derechos mineros para Incremento. De hecho, en una resolución del 13 de
agosto del año pasado, la jefatura territorial de Pontevedra de dicho departamento, autorizaba
y sometía a información pública un nuevo permiso de investigación en el ayuntamiento de
Sanxenxo por parte de Incremento Grupo Inversor.
Plataforma pola defensa de Corcoesto e Bergantiños Páxina 14
Detense a febre do ouro na zona de Corcoesto
Jueves, 24 de Octubre de 2013 19:57
O traballo de distintos colectivos, como Salvemos Cabana, foi determinante.
Xosé Manuel Lema, @xmlema
Esta chuviosa mañá de outubro, ao outro lado do fío telefónico, Ramón Varela era un home
feliz e sentíase "descansado e tranquilo". Porque ainda que tiña a sensación de que "temos
que seguir en actitude vixiante" non ocultaba a súa satisfacción "porque o actual proxecto de
Corcoesto está morto".
Un ano e medio de activa mobilización contra os plans de Edgewater. Unha experiencia que
me resumía na súa intervención radiofónica na emisora de Radio Obradoiro en Santa
Comba. Este xornalista ambiental non se imaxinaba que aquel comentario dun veciño de
Cabana de Bergantiños lle cambiaría, polo menos durante un tempo, a súa vida. Vinteséis
conferencias, múltiples entrevistas, notas de prensa, e reunións. "Non foi unha cuestión
doada, pero o certo é que houbo unha presión social moi grande" sinalaba Varela.
A través da plataforma Salvemos Cabana, e en colaboración con outros colectivos, querían
impedir que se desenvolvese un proxecto de extracción de ouro que xeraría uns 271
empregos, e que tamén ten, a día de hoxe, os seus apoios. Varela aseguraba que unha parte
importante deses empregos "serían a través de subcontratas e sen coñecerse a súa duración".
E poñía no outro lado da balanza, o feito de que "hai 2.714 persoas dedicadas a actividades
agropecuarias" e que xunto cos profesionais do marisqueo, ao parecer, verían perigar o seu
traballo. "Sería como ter un Prestige e medio cada ano" Para Varela "sería como ter un Prestige e medio cada ano" con máis de 100.000 toneladas
anuais de residuos e movementos de millóns de toneladas de terra, usando o cianuro, unha
substancia xa prohibida en varios paises.
O voceiro de Salvemos Cabana incidiu nos perigos ambientais que supoñería o traballo de
Mineira de Corcoesto, filial dunha empresa Edgewater que actualmente impulsa "un proxecto"
en Ghana e outro en Galicia". Pero que pretendía impulsar dezaoito actividades de exploración
no eixe Malpica-Tui.
A enorme satisfacción ten un ingrediente de prudencia, xa que Varela entende que aínda que
o presidente da Xunta, Núñez Feijóo "manda" e as súas "palabras son rotundas", nun futuro
non moi afastado a "febre do ouro" podería volver aparecer e mesmo "que a empresa
intentase vender este regalo a outra empresa máis grande".
Plataforma pola defensa de Corcoesto e Bergantiños Páxina 15
Ramón Varela está contento co anuncio de Feijóo, pero por un lado reprocha que a Xunta
non actuase antes e, ademais, que se dese unha declaración de impacto ambiental favorable.
"A declaración ten moitas fisuras, e a Xunta non atendeu ás numerosas alegacións".
Agora celebra o desenlace desta historia. Quizais Edgewater pensou que o inimigo era máis
pequeno, pregúntoo. "Si, pensaron que eramos catro aldeáns de Cabana, Coristanco e
Ponteceso pero saíu xente moi preparada e moi indignada" para rexeitar "un proxecto
especulativo e sen sentido".
25-10-2013
Orzamentos da Xunta 2014: O medio ambiente, tocado e afundido Os fundos ambientais caeron un 67% dende a chegada de Feijóo
Plataforma pola defensa de Corcoesto e Bergantiños Páxina 16
Os Orzamentos de 2014 apresentados pola Xunta confirman a desaparición de facto das
políticas públicas ambientais. Dende que chegou Feijóo o ambiente galego perdeu 198 millóns
de € e áreas como Conservación da Natureza reduciron un 91% os seus fundos.
As prioridades ambientais da Xunta? Despexar á nosa natureza
A esta baixada do 91,3% nos investimentos reais en Conservación (943.541€ en 2014 fronte
aos 10.906.638 de 2009) hai que engadir tamén un descenso dp 90,6% (837.840€ este ano
fronte aos 8.046.353 de 2009) nas transferenzas de capital, isto é, nas axudas públicas para
promover iniciativas de millora ambiental.
Neste capítulo destacan algunhas clamorosas omisións que deixan claro o grao de
sensibilidade e compromiso da Xunta do PP coas prioridades que fixa a ONU e Europa:
Hernández e Feijóio adican 0(cero)€ á loita contra o cambio climático; 0(cero)€ ao
desenvolvemento sustentábel polas Axendas21 locais e 0 (cero) € á loita contra as especies
invasoras, a segunda causa de perda de biodiversidade no mundo segundo a IUCN (Unión
Internacional para a Conservación da Natureza).
E que hai dos Parques Naturais, os espazos coa maior categoría de protección da rede galega?
Pois as axudas directas a Parques Naturais (conceito 7700), supoñen en 2014 uns ridículos
4.556€, aínda memos que en 2013 (23.333€) e a anos luz dos 350.000€ de 2009. Mentres
estes señores xestionen o ambiente, nen Parque Natural no Pindo nen unha mínima dignidade
para as nosas "catedrais naturais". Como aconteceu co ensino e a sanidade, a porta para a
súa privatización fica xa aberta...
Outras cuestións sangrantes que reflicten as prioridades desta Xunta depredadora e nefasta
para o ambiente, son por exemplo as cantidades adicadas a financiar o labor das protectoras
e xestionar os animais domésticos abandonados: Se en 2013 adicaron uns cativos 20.000€
para todos os concellos do país (fronte aos 450.000€ de 2009), en 2014 estas axudas
redúcense a 0(cero). Pola contra, os cazadores disporán de 181.000€ para a "ordenación
cinexética e piscícola", e abofé que "ordenarán" habida conta da manga ancha co chumbo que
amosa a Dirección Xeral de Conservación.
Non estrana tampouco que, entregando a xestión da nosa fauna aos cazadores, os cartos
para compensar os danos da fauna salvaxe caian un 54,6% (106.035€ en 2014 fronte aos
234.000€ de 2009). As consecuencias xa son coñecidas: Masacres todo o ano e un futuro
aínda máis negro para o lobo galego.
Os colectivos ambientalistas: Un molesto atranco para a Xunta
Feijóo e Hernández tampouco parecen conformarse con eliminar os cartos adicados á
promoción de actividades ambientais e de cooperación por parte do tecido asociativo (en
2009 preto de 1,2 millóns de €). Pretenden tamén silenciar ás asociacións ecoloxistas: Por
terceira vez ADEGA tivo que acudir ao Valedor para que a Xunta convoque os organismos
consultivos ambientais nos que estamos representados: O Consello Galego de Medio
Ambiente leva sen reunirse dende o 21-2-2012 (obriga legal de convocarse semestralmente);
o Observatorio Galego da Biodiversidade dende o 22-12-2010 (obriga legal de reunirse 1 vez
ao ano) e o Consello da Rede de Parques Naturais de Galiza, co deber de reunirse
semestralmente non se reuníu nin unha vez dende a súa constitución.
Plataforma pola defensa de Corcoesto e Bergantiños Páxina 17
La empresa minera “Oro Griego” (Eldorado Gold) admite que financia a la Policía
Posted by antigoldgreece on October 25, 2013 in Articles
Fuente: verba-volant.info
La empresa minera “Oro Griego” (Elinikós Jrisós) es una filial de la multinacional “El Dorado
Gold”. Son las empresas que pretenden instalar una megaminería de oro en el noreste de la
provincia de Calcídica, en el norte del territorio del Estado griego. Como se ha explicitado en
entradas anteriores, el funcionamiento de una minería en la zona tendría unas consecuencias
desastrosas para el medio ambiente y la vida humana.
Los intereses del Capital local y trasnacional gozan del apoyo del Estado griego. Reiteradas
veces el Régimen ha desatado ataques terroristas contra los habitantes de la provincia,
quienes resisten a los planes de esta aleación de intereses y a la represión de las fuerzas de
la Policía. Numerosas han sido las cargas policiales contra manifestantes así como contra
mujeres, menores de edad y habitantes de los pueblos de la zona, las redadas, las palizas, los
secuestros de luchadores, el terrorismo.
Nunca hemos puesto en duda el papel de la Policía en general y en concreto en esta ofensiva
que ha sido desatado contra los hombres dignos de la provincia. Tampoco hemos puesto en
duda la interrelación entre la Policía griega y el Capital, además de su obvia ya conexión con
las bandas fascistas. Sin embargo, merece una mención la declaración oficial de la empresa
minera de que financia a la Policía griega.
En la revista de la empresa, la cual se puede leer en su página web, leemos que “en el marco
de la responsabilidad social de las empresas, una gran parte de la rentabilidad se destina a
servicios públicos y a las fuerzas de seguridad, mediante un apoyo económico y logístico a
cualquier nivel (combustibles, neumáticos, mantenimiento de vehículos e.tc.)”.
La empresa emplea el lenguaje del Poder de una manera que oscila entre la ridiculez y la
desfachatez (“responsabilidad social de las empresas”, “rentabilidad”, “servicios públicos”,
“fuerzas de seguridad”) para admitir descaradamente que financia a la Policía, es decir a las
fuerzas armadas del Régimen, que desde hace dos años están tratando de reprimir con rabia
la lucha de la gente de Calcídica y de los solidarios con su causa. Todas estas escorias
interrelacionadas del Estado, del Capital y todos sus títeres y muletas son el primer extremo.
El otro extremo es el mundo de la dignidad, el mundo que lucha contra el capitalismo, el
Plataforma pola defensa de Corcoesto e Bergantiños Páxina 18
moderno totalitarismo y la barbarie que el primer extremo quiere imponer.
Fuente: http://antigoldgreece.wordpress.com.
La Voz de Galicia e a mina de Corcoesto. Crónica dunha relación insensata
En Galicia Mineira o 27/10/2013
Delegación de La Voz de Galicia en Carballo, epicentro informativo de Edgewater en Bergantiños
Tras a recente cancelación do proxecto mineiro de Corcoesto por parte da Consellería de
Economía e Industria, un dos grandes misterios pendentes de resolver no conflito mineiro de
maior calado da historia recente de Galicia é cal é a razón que une xa dende hai máis de dez
anos ao maior grupo empresarial de comunicación do noroeste peninsular co desexo da
permanente reapertura do esgotado filón cabanés.
Dende logo, sería interesante cuantificar o dano que tan insensata relación ven de causar na
imaxe no que en tempos pasados fora o xornal de referencia en Galicia, pois utilizando como
epicentro a delegación de La Voz en Carballo, a edición bergantiñán do diario foi dende o inicio
do conflito o mellor dos gabinetes de prensa posibles para Mineira de Corcoesto.
Tanto é así que os nomes de xornalistas de prensa local como Cristina Viu ou Toni Longueira, e
principalmente o do propio delegado carballés Xosé Ameixeiras, persoa que á sazón semella
ser o responsable último da desfeita, verán os seus nomes asociados sen remedio e para
sempre ao sesgo informativo desenvolvido reiteradamente a prol de Edgewater e a súa filial en
Cabana de Bergantiños ao igual que todas as personas e organizacións políticas e sociais de
distinto signo que aproveitaron o tirón deixándose manipular sen maiores problemas en aras
da venda do seu argumentario en calquera dos posicionamentos imaxinables sobre o
cuestionado proxecto mineiro.
Podería haber unha explicación tan dura como lóxica en tempos de crise, como é a de
conservar o posto de traballo, pero a deontoloxía profesional debería estar sempre por encima
de calquera outra consideración, máis cando o xornalismo de calidade só pode dignificarse co
traballo do día a día.
Boa parte da explicación está no escándalo publicado por “Ex-Voz“, blog de opinión -
actualmente en reserva- dos ex-traballadores desde grupo galego de comunicación o pasado
día 10 de xaneiro, cando denunciaban que a responsable de comunicación e relacións externas
da multinacional canadense Edgewater en Galicia era Navia Franco Barreiro, “ex-xefa de
gabinete de altos cargos do PP e esposa do director xeral de La Voz de Galicia S.A.,
Lois Blanco Penas“, valorando ademáis que “poidera ser que La Voz teña asinado ou
pactado outro deses compromisos polos que a cambio duns milleiros de euros en
Plataforma pola defensa de Corcoesto e Bergantiños Páxina 19
publicidade ‘el grupito’ que dirixe o xornal prohibe informar e, por riba, ordea
difundir argumentacións interesadas“.
Non obstante, a razón de fondo parece ser outra ben distinta, sobre todo tras facerse público
xa entrado o pasado verán, a rescisión do contrato profesional que relacionaba a Navia Franco
con Mineira de Corcoesto e Edgewater. En definitiva, trátase das multimillonarias subvencións
públicas recibidas ao longo das últimas décadas por este conglomerado empresarial e que
parecen ter transformado a este xornal centenario e os seus medios satélites no gabinete de
prensa ideal para o poder de turno, goberne quen goberne, o que da a entender que o
comportamento da delegación de Carballo e os seus integrantes non é máis que o seguimento
dunha liña informativa imposta dende o interés político que financia de maneira recorrente ao
maior emporio de comunicación de Galicia.
Esta opción parece confirmarse ao facer valoración das cifras, pois si no ano 2010, os informes
do Consello de Contas desvelaban que os cartos públicos recibidos polo grupo ascendían a case
tres millóns e medio de euros, o xornal “Depor Sport” desataba un sonoro escándalo dentro e
fora de Galicia ao facer un desglose completo e publicar que La Voz viña de recibir alomenos
100 millóns de euros do erario considerando “as axudas e as subvencións do Estado, a
Xunta, as Deputacións e os concellos; máis a publicidade institucional, os convenios
con organismos públicos, os contratos para imprimir o DOG e o boletín do
Parlamento e os acordos coa TVG para producir programas de televisión“, durante os
últimos 20 anos.
Portada do Depor Sport do 28 de decembro de 2010, sobre as multimillonarias subvencións recibidas polo conglomerado empresarial de La Voz de Galicia
Ante esta perspectiva, non sorprende a actitude continuista do medio e a súa delegación en
Carballo tras facerse pública a anulación do proxecto por parte do Goberno do Partido Popular,
ao tratarse da mesma forza política que sostén nesta época de crise a un xornal que está a
sufrir, igual que no resto do Estado, a caída de vendas derivada do abandono progresivo da
prensa papel en favor dos soportes dixitais.
La Voz é e seguirá sendo, sexan cales sexan as circunstancias un perfecto sistema de
reproducción pública das ordes gubernamentais mentres perviva tan engrasado sistema de
financiamento. Falando no plano mineiro, isto significa que o de menos pasa a ser o nome da
empresa e o proxecto do que se trate, pois mentres ao poder lle interese, sempre haberá
novos Corcoestos.
Plataforma pola defensa de Corcoesto e Bergantiños Páxina 20
Táboa do Consello de Contas coas subvencións recibidas polos medios de comunicación galegos en 2010
O luns 28-O ás 20.30 h. intervén a Plataforma no Pleno do concello de Carballo para pedir o posicionamento do Concello contra a mina.
TODO O MUNDO AO PLENO.
Plataforma pola defensa de Corcoesto e Bergantiños Páxina 21
“Edgewater busca obter proveito da crise económica” O prestixioso xornal económico Financial Times cuestiona o proxecto da mina de
ouro en Corcoesto e apunta ás mineiras canadenses como parte do grupo de
"investidores estranxeiros que buscan converter os problemas de España en
vantaxes para eles".
PRAZA PUBLICA |Por Alberto Quian | Madrid | 28/10/2013
O proxecto da mina de ouro en Corcoesto que pretende explotar a canadense Edgewater
"forma parte dun movemento máis amplo de investidores estranxeiros que buscan converter
os problemas de España en vantaxes para eles, e atopar unha economía que estea máis
disposta a abrazar investimentos controvertidos". Así de rotundo e crítico se expresa Tobias
Buck nun duro artigo publicado no prestixioso xornal económico Financial Times que cuestiona
as intencións de Edgewater para cos cidadáns da comarca de Bergantiños.
Buck salienta que á par que nos últimos anos creceu o interese de empresas estranxeiras en
explotar minas en Galicia e Asturias —onde se atopan "algúns dos maiores xacementos de
ouro sen explotar en Europa occidental"— tamén creceu a controversia arredor destes
proxectos.
O artigo de Financial Times recorre a dous casos: os das empresas Edgewater Exploration
e Astur Gold, dúas compañías mineiras con sedes en Vancouver que "investiron millóns de
dólares" en dous xacementos para explotalos: o de Corcoesto, en Galicia, e o de Salave, en
Asturias. Precisamente ambos os dous proxectos recibiron os dereitos de produción o mesmo
ano, en 2010.
"Xuntos, os dous lugares conteñen máis de 2 millóns de onzas de ouro", pero "probablemente
sexa moita menos a cantidade que se poda producir de xeito proveitoso", advirte Financial
Times.
A crise económica como oportunidade
"O que atraeu ás mineiras canadenses á zona non só foron os prometedores achádegos
xeolóxicos, senón tamén o clima político xeral en España, marcado por unha profunda recesión
e un nivel de desemprego récord", delata Tobias Buck, quen describe unha estratexia escura
por parte destas empresas para obter proveito da crise económica de España, neste caso en
Galicia e Asturias.
As altas taxas de paro nestas dúas comunidades causarían, como sucede noutras zonas do
Estado, un efecto chamada nos investidores estranxeiros que están á caza de oportunidades
de negocio nun país débil da Unión Europea como é España.
"Un dos nosos mandatos era atopar proxectos na Unión Europea onde os políticos quixesen
dicir sí a postos de traballo en zonas onde o emprego é importante", recolle Financial Times de
Cary Pinkowski, conselleiro delegado de Astur Gold.
O xornal económico considera que os proxectos mineiros de Corcoesto e Salave "forman parte
dun movemento máis amplo de investidores estranxeiros que buscan converter os problemas
de España en vantaxes para eles, e atopar unha economía que estea máis disposta a abrazar
investimentos controvertidos".
Nese grupo de investidores foráneos que procuran obter proveito da crise económica en
España atópase o suntuoso e tan afamado como polémico proxecto Eurovegas, en Alcorcón
(Madrid). Financial Times denuncia, neste caso, as artimañas e chantaxes do controvertido
magnate estadounidense Sheldon Adelson para acadar beneficios exclusivos co amparo do
Goberno central e o da Comunidade de Madrid, ambos os dous do PP.
"Sheldon Adelson presionou ao Goberno para cambiar a lei sobre o consumo de tabaco e
outros temas a cambio de crear postos de traballo", recorda Buck no seu artigo.
Plataforma pola defensa de Corcoesto e Bergantiños Páxina 22
O anoxo de George Salamis
A polémica que suscitou a mina de ouro en Corcoesto a través dos medios, as mobilizacións
cidadáns e campañas en Internet, e as reticencias agora da Xunta fixeron repensar a
Edgewater este proxecto, que semella esvaecerse.
"Edgewater descubriu que os problemas de emprego non sempre selan o trato. Despois de ter
abrazado o proxecto desde o principio, o Goberno galego botouse atrás nos últimos meses",
relata Tobias Buck.
O propio George Salamis, presidente de Edgwater, criticou a Xunta por estar "matando o xogo"
para os canadenses. E, resignado, confesou que a decisión do Goberno galego de paralizar a
mina de Corcoesto "enviou unha onda sísmica a nosa base de accionistas e obstrúe a nosa
capacidade para financiar o proxecto", recolle Financial Times.
Salamis teima en recorrer unha e outra vez ao argumento dos beneficios para a comunidade
local coa creación de postos de traballo nun contexto de desesperación social. Do impacto
medioambiental ou da caducidade da mina —cun ciclo produtivo estimado de pouco máis de
oito anos—, nin palabra. Son as últimas balas de Edgewater para tentar reverter a situación:
"O pobo de Galicia necesita este proxecto e necesítao agora", declarou Salamis tentando
apertar a Xunta.
Financial Times recolle que Edgewater xa recibira 15.000 solicitudes para os 270 postos de
traballo que a empresa se comprometera a crear nun principio.
O presidente de Edgewater está anoxado. Cre que en Corcoesto "hay un enorme potencial de
ouro" e séntese frustrado porque "aínda que teñas o mellor xacemento do planeta, se o
goberno non te apoia ese xacemento é basicamente inútil", comentou Salamis.
Con todo, nin a Xunta nin o presidente de Edgewater desbotan que o proxecto da mina de ouro
en Corcoesto se reactive nalgún momento. Mais na empresa canadense, o optimismo mudou
en derrota.
"O señor Salamis aínda espera que Edgewater sexa capaz de convencer ás autoridades [de
Galicia], posiblemente despois de incorporar a outros investidores e socios" a este proxecto.
"Mais na súa empresa, gran parte do entusiasmo inicial sobre unha minifebre do ouro xa
comezou a esvaecerse", conclúe Financial Times.
Denuncian que la mina de Kittilä supera los límites de cianuro
La explotación finlandesa es similar a la proyectada en Corcoesto
La Xunta está a punto de notificar la cancelación definitiva del proyecto de Cabana
mientras la compañía sigue buscando inversores
Redacción | A Coruña 29.10.2013
La plataforma Salvemos Cabana denuncia que la mina finlandesa de Kittilä, similar a la
que se pretendía reabrir en Corcoesto, superó el año pasado los límites permitidos de
cianuro en aguas residuales.
La plataforma ciudadana afirma que el 21 de junio de 2012, las europarlamentarias finlandesas
Satu Hassi (Verdes/ALE) y Sirpa Pietikäinen (PPE) señalaron en una pregunta con solicitud de
respuesta escrita dirigida a la Comisión Europea, que pese a que la compañía había asegurado
Plataforma pola defensa de Corcoesto e Bergantiños Páxina 23
que la mina de Kittilä “es un proceso cerrado y no hay manera de que el cianuro pueda
escapar al medio ambiente”, existen informes científicos que apuntan a que sí han existido
derrames de cianuro “que han superado los límites establecidos en la licencia ambiental”.
Salvemos Cabana también afirma que según los datos del Instituto Finlandés de
Investigación Forestal y el último estudio ambiental se ha confirmado “que el aumento
progresivo en los niveles de arsénico están correlacionados con la actividad minera
desarrollada en Kitillä”.
La Xunta está a punto de notificar la cancelación definitiva del proyecto de la mina en
Corcoesto, mientras que la compañía sigue buscando inversores.
Ubaldo Cerqueiro - 29 Outubro 2013 - 13:07 | Un Comentario
O Concello carballés comprométese ca loita contra a mina
As plataformas contra a mina no Pleno de Carballo-Foto-Contraminate
Onte luns 28 de outubro tocaba pleno en Carballo. Pleno ao que acodía a Plataforma Pola
Defensa de Corcoesto e Bergantiños para intervir preguntando o posicionamento do Concello
contra a mina de Corcoesto. A plataforma Contramínate tamén estivo alí apoiando esta
iniciativa popular.
Dispuxeron os membros da Plataforma de 12 minutos de intervención nos que Raquel Bello
Varela e Roi Veres Martínez expuxeron a súa postura, para de contado proceder a unha rolda
de posicións dos correspondentes grupos. Evidentemente non houbo posibilidade de votación
ao falarmos dunha intervención externa, pero o asunto, como veremos a continuación, si que
será votado no vindeiro pleno.
Comezaba o PP mantendo o discurso institucional, e Terra Galega asegurando que estaban en
contra desta mina pero que necesitaban máis información. Os que si que se
comprometeron a levar unha moción no seguinte pleno do 25 de novembro foron os
grupos do BNG e do PSOE. Ambos aseguraron que presentarían conxuntamente, e cos
grupos que queiran unirse, unha moción cos puntos marcados pola Plataforma, que incluirían
unha declaración en contra da megaminaría destrutiva e mais unha petición para dirixirse ao
Parlamento Galego coa intención de que prohiba o uso do cianuro.
Plataforma pola defensa de Corcoesto e Bergantiños Páxina 24
Alberto Sueiro deixa a política
O pleno serviu tamén para despedir 10 anos de política de Alberto Sueiro. O ata agora voceiro
do PP carballés deixa a política. Vémolo no centro da imaxe, a carón do que será o número 1
do partido a partir de agora ao ser o seguinte na listaxe, Miguel Ferreiro -dereita-; e do
concelleiro Juan Carlos Castro.
O bo ton da despedida reflicte moi ben algo pouco habitual en política: o respecto entre grupos
políticos. A vida municipal leva sendo durante anos un exemplo de convivencia para toda a
bisbarra.
Publicado en EL PAIS
Plataforma pola defensa de Corcoesto e Bergantiños Páxina 25
Ubaldo Cerqueiro - 30 Outubro 2013
A veciñanza dá a cara por Corcoesto
Numerosos veciños da zona amosan o seu rexeitamento á mina de Corcoesto
A loita continúa a pesar da suposta cancelación do proxecto, como xa no lo lembraba a tira
cómica de Hermanager Producións. E quen teñen claro que esto non rematou son os membros
da Plataforma Contramínate, que ademais de valorar o feito de ter creado un gran tecido
social, comezaron unha campaña que leva por título “Eu digo NON á mina de Corcoesto”.
Plataforma pola defensa de Corcoesto e Bergantiños Páxina 26
Xa son máis de 200 veciños os que xa deron a cara, pousaron co carteliño e enviaron a súa
foto aos espazos de facebook de Contramínate ou ao grupo Corcoesto: non é todo brillo no
ouro. Un xeito de amosar que a sociedade bergantiñá, pequenos, medianos e maiores, está en
contra deste proxecto.
A intención da Plataforma é incidir en que o peche do proxecto ten que chegar dado polos
problemas mediambientais, e non só financieiros como argumentou a Xunta. Por iso,
consideran necesario que a loita continúe para de verdade se prohiba a minería a ceo aberto
que emprega cianuro.
Por iso, invitan a todo o mundo a descargar e imprimir o carteliño de “Eu digo NON á mina de
Corcoesto” e mandalo a través do FB.
Falan os veciños
E en marcha segue tamén a documental “Tesouro de Corcoesto” que nos vai dexando píldoras
do que vai ser, e facendo fincapé do movemento de conciencia social xerado.
El pueblo que decidió dejar el oro bajo tierra
Esquel fue el primer pueblo de Argentina que consiguió expulsar a una multinacional
minera con la movilización ciudadana. Pero no sería el último.
Martín Cúneo / Emma Gascó
31/10/2013
Las movilizaciones ciudadanas obligaron al Gobierno de la ciudad a convocar un referéndum. El “no a la
mina” ganó con el 82%. / Fotografía: Asamblea No a la Mina.
Durante 300 años, la leyenda de la Ciudad de los Césares de la Patagonia enloqueció a
guerreros y frailes, arrastrándolos, como fascinados, de un extremo a otro de la Patagonia,
cuenta el historiador Enrique de Gandía. Llamada también la Ciudad Errante o Elelín, había
Plataforma pola defensa de Corcoesto e Bergantiños Páxina 27
sido descrita como una ciudad de planta cuadrada, con templos y calles de oro macizo.
Algunas versiones hablaban de dos cerros, uno de diamante y el otro de oro.
El cerro que la minera canadiense Meridian Gold pretendía (literalmente) explotar se ubica a
seis kilómetros de Esquel. Sólo el 3% de los beneficios se hubieran quedado en el país. /
Fotografía: Asamblea No a la Mina.
A principios de siglo XXI, la búsqueda parecía haber concluido con éxito. Pero los exploradores
eran esta vez muy distintos. Trabajaban para la empresa minera canadiense Meridian Gold. La
Ciudad de los Césares, en efecto, tenía una planta casi cuadrada. No tenía calles de oro, pero
sí varios cerros alrededor. Los 30.000 habitantes de la ciudad ignoraban que uno de los picos
que veían todos los días, a seis kilómetros de distancia, estaba lleno de oro. La población de
Esquel tampoco sabía que en su tranquilo pueblo se libraría la primera gran batalla contra los
nuevos conquistadores.
Cianuro y almendras
El hallazgo pudieron leerlo todos los habitantes de Esquel en el diario. Una mina de oro,
inversiones y 400 puestos de trabajo. Un panorama prometedor, sobre todo para los 6.000
desempleados que había en la ciudad en 2002. Para presentar el proyecto, la empresa convocó
a una primera reunión. A Marta Sahores, como profesora de Química en la Universidad de la
Patagonia, le entró curiosidad. En la entrada a la charla se encontró con otra profesora de la
facultad. Se sentaron juntas. La sala estaba llena.
–El cianuro es menos venenoso que la lavandina [lejía] que se vende en los supermercados
cerca de las góndolas de la comida –decía un hombre vestido con un traje azul.
Sin duda intentaba evitar una “innecesaria” preocupación por el uso de uno de los ingredientes
básicos para la extracción de oro en las minas a cielo abierto. Las dos químicas se miraron.
Marta Sahores no pudo evitar levantar la mano. Pero el hombre del traje azul continuaba
hablando.
–Cianuro hay en las almendras amargas, en el humo de cigarrillo… Si el cianuro fuera veneno,
yo estaría envenenado, porque el azul es ferrocianuro férrico –decía mientras mostraba su
traje azul y señalaba a otros oyentes con prendas azules–, y vos y vos y vos…
Las dos profesoras de Química interrumpían, cuando les dejaban. A la salida del acto siguieron
hablando. “¡Qué responsabilidad la nuestra!”, dijo Marta Sahores. Eran las únicas dos expertas
en química de Esquel.
El local de la Asamblea de Vecinos Autoconvocados contra la Minería está a unos pocos metros
de la plaza principal. Mate en mano, Sahores describe cómo se extrae el oro de la montaña en
una mina a cielo abierto: explosiones de material contaminante, diques precarios de material
tóxico, cianuro, temblores, y el uso de millones y millones de litros de agua por día.
Plataforma pola defensa de Corcoesto e Bergantiños Páxina 28
Marta Sahores se acerca a una maqueta de Esquel y de las montañas de los alrededores; entre
ellas, el cerro donde Meridian Gold quiso instalar la mina. “Trescientos miligramos de cianuro
resultan letales para un ser humano. Iban a usar seis toneladas por día, aquí, a 6,2 kilómetros
de la ciudad, con caída para acá”, explica, mientras señala la ruta que tomaría cualquier
escape, directo hacia Esquel.
"Vecinos informan a vecinos"
“Era como tener una bomba de tiempo a seis kilómetros”, señala Pablo Quintana, uno de los
fundadores de la asamblea. El aumento de las desigualdades, la contaminación y el
agotamiento de los acuíferos eran algunos de los motivos para oponerse a la mina. Pero había
más razones: según las leyes vigentes, solo el 3% de las ganancias producidas por la
megaminería se quedan en el país.
A mediados de 2002, Pablo Quintana y otros conocidos empezaron a reunirse, a hablar por
teléfono, a intercambiarse correos electrónicos. En el salón de la escuela nº 205 celebraron la
primera reunión. Eran unas sesenta personas. La siguiente semana ya superaban las cien. “A
partir de ahí, fue como una bola de nieve”. Se había creado la primera Asamblea de Vecinos
Autoconvocados contra la Minería.
La asamblea utilizaba los mensajes de texto, los emails, las panfleteadas, las pegatinas, pero
resultó claro que no bastaba. La primera movilización fue convocada para el 24 de noviembre
de 2002. Mil personas se juntaron ese día. La situación, seguramente, empezó a preocupar a
la empresa porque, revela Marta Sahores, recibió tres llamadas anónimas con amenazas. “Me
dijeron que, si no me dejaba de joder con el cianuro, iba a quedar tendida en la plaza”.
Una semana después, la ciudad vivía su segunda muestra de rechazo. Ahora eran 3.000
personas las que gritaban contra la mina en una marcha por el centro. “Ese día quedé tendida
en la plaza, pero de feliz, porque había venido mucha gente de la comarca”, rememora
Sahores.
Tras la experiencia de Esquel, el movimiento contra la megaminería metálica a cielo abierto ha
conseguido prohibir esta actividad en las provincias de Chubut, Mendoza, San Luis, Tucumán,
La Pampa, Córdoba y Tierra del Fuego. / Fotografía: Asamblea No a la Mina.
El equilibrio de fuerzas estaba cambiando. Con la población movilizada fuera de la
municipalidad, el Consejo se vio obligado a convocar un plebiscito. El primer referéndum en
Argentina sobre la minería a gran escala ya tenía fecha: el 23 de marzo de 2003.
A medida que se acercaba el día, la tensión aumentaba. La manifestación más multitudinaria
fue la del cierre de campaña, el día antes de la votación. Nueve mil personas marcharon por el
centro en la mayor movilización de la historia de Esquel. El Gobierno municipal y la minera
Plataforma pola defensa de Corcoesto e Bergantiños Páxina 29
Meridian Gold, como broche de cierre, brindaron un concierto gratuito en el gimnasio
municipal, con bebida y choripán incluidos.
Había llegado el día. “Todos teníamos miedo. No creíamos que hubieran convocado un
plebiscito sabiendo que iban a perder. Creíamos que había gato encerrado, que iba a haber
fraude. No sé de dónde vino el error de cálculo”, expone Quintana.
Al cierre de la votación, a las 18 horas, el resultado no podía ser más rotundo: 1.500 personas
a favor de la mina; 11.062 personas, el 82%, en contra. La victoria se convirtió en festejo. “A
la noche, la gente estaba como loca, dando vueltas por todos lados. Yo recuerdo –dice
Quintana– salir del local y llegar a la plaza abarrotada de gente, algunos con antorchas, con
pancartas, un momento de absoluto festejo”.
Los festejos por el triunfo del “no a la mina” fueron multitudinarios. La lucha de Esquel ha sido
imitada con éxito en decenas de pueblos en Argentina y en el resto de América Latina. /
Fotografía: Asamblea No a la Mina.
El día anterior al plebiscito, en la gran marcha de cierre, Marta Sahores no podía creer lo que
veía: “En un pueblo de 30.000 habitantes, había 9.000 en la calle, sin organización, unos hacia
un lado, otros hacia otro”. De repente descubrió entre los manifestantes a un grupo de niños,
todos equipados con la misma camiseta de fútbol, relucientes. Le entró la curiosidad.
–Chicos, ¿qué pasa?, ¿no estuvieron jugando al fútbol, que están todos limpitos?
–No, estas nos las regalaron los mineros y las guardamos para festejar el triunfo del “no a la
mina”.
“¡Eso fue apoteósico! Hubo compra de voluntades a granel, empanadas, asados, vino…
Trajeron un conjunto musical gratis. La gente aceptó las empanadas, fue a ver al conjunto que
le gustaba, pero luego votó lo que le parecía”, relata Sahores.
A los pocos días, el Gobierno declaró que el proyecto no se iba a realizar. Esquel se convirtió
en el primer pueblo de Argentina que consiguió expulsar a una multinacional minera con la
movilización ciudadana. Pero no sería el último: decenas de pueblos argentinos como
Loncopué, Tinogasta, Chilecito o Andalgalá siguieron su ejemplo. Esquel había demostrado que
se podía hacer.
El proyecto
Martín Cúneo y Emma Gascó son autores de Crónicas del estallido, un libro de próxima
publicación sobre las victorias de los movimientos sociales en América Latina. Un relato basado
en los testimonios de más de 200 activistas entrevistados en un viaje de año y medio, 10.000
kilómetros hacia el norte, entre Argentina y México. Para apoyar la publicación del libro,
prevista para noviembre, o conocer más sobre el proyecto, entra aquí.
Plataforma pola defensa de Corcoesto e Bergantiños Páxina 30
Edgewater llevará a la Xunta a los tribunales si persiste en la negativa a Corcoesto
La compañía no está dispuesta a enterrar los 20 millones que
lleva invertidos en la mina de oro bergantiñana
Mario Beramendi / Santiago / La Voz / 31 de octubre de 2013
El carpetazo dado por la Xunta al proyecto para explotar oro en la comarca de Bergantiños en
la víspera del debate del estado de la autonomía no será el último episodio que se escriba
sobre este asunto. Mientras la Consellería de Industria entiende que Mineira de Corcoesto, filial
del grupo canadiense Edgewater, ha incumplido los requisitos financieros y técnicos exigidos -
como reunir el 25 % de fondos propios sobre la inversión del proyecto-, la empresa no está
dispuesta a enterrar los 20 millones de euros que lleva invertidos ya en Corcoesto. De hecho,
fuentes de la compañía han revelado que continúan las negociaciones con inversores para
reunir esa cantidad antes de que finalice el año, aunque el anuncio de la Administración
gallega haya complicado las conversaciones.
Con una declaración de impacto ambiental favorable emitida por el departamento que dirige
Agustín Hernández a finales del pasado año, la estrategia de Edgewater pasa ahora por
conseguir reunir los fondos exigidos y, en caso de que Industria persevere en su intención de
tumbar la mina, dará la batalla legal para reclamar sus derechos.
El endurecimiento de las condiciones financieras impuesto por la Xunta el pasado verano cogió
a contrapié a la empresa, que no se esperaba una decisión como esa, lo que la obligó a
reorganizar todas sus previsiones de fondos en un contexto financiero adverso, con la banca
imponiendo fuertes restricciones al crédito.
Opiniones encontradas
La decisión de la Xunta ha suscitado el aplauso de los detractores del proyecto, pero también
la decepción en algunos alcaldes de la zona, que habían visto en la mina una oportunidad
económica sin precedentes en tiempos de crisis.
La actividad ordinaria de Mineira de Corcoesto dejaría cada año en la comarca ocho millones
de euros en salarios que corresponderían a las 271 personas que conformarían la plantilla de la
empresa, una cantidad que se incrementa si se suma el medio millón de puestos de trabajo
que se generarían en las labores de preparación y los 1.400 empleos indirectos que había
estimado la Universidade de Santiago.
Los datos que maneja Edgewater calculan que, durante la vida del yacimiento, los gastos en
efectivo ascenderían a 770 millones de euros, de los que 502 serían el coste de la mina: una
partida que se refiere a los movimientos de tierra, actividad que beneficiaría a las pymes con
maquinaria en toda la comarca.
Restauración ambiental
A esto se suma que el proyecto incluye unos costes de restauración ambiental de la superficie
minera calculados en ocho millones de euros y un plan de desarrollo industrial para la comarca
bergantiñana dotado con otros cinco millones que perseguiría la creación de empresas en la
zona.
Pese a todo, el departamento del que es responsable Francisco Conde considera indispensable
el cumplimiento de los requisitos técnicos y financieros por si se produjera algún imprevisto. Y
ante la falta de las garantías exigidas no ha dudado en dar por cerrado el proyecto para evitar
correr cualquier riesgo en un proyecto industrial muy impopular.