Download - O LIBRO DE 5ºC
![Page 1: O LIBRO DE 5ºC](https://reader033.vdocumento.com/reader033/viewer/2022042504/558835e9d8b42a89538b4588/html5/thumbnails/1.jpg)
![Page 2: O LIBRO DE 5ºC](https://reader033.vdocumento.com/reader033/viewer/2022042504/558835e9d8b42a89538b4588/html5/thumbnails/2.jpg)
“Polgariño”
Os pais de Polgariño como eran moi ricos e moi egoístas, non
querían comprarlle nada a Polgariño , e daquela decidiu marchar .
Ao día seguinte os pais púxeronse a chorar de alegría.
Polgariño recibiu , unha carta , na que o rei dicía: ...
- Quen mate ao ogro darémoslle un desexo .
Polgariño sen pensalo unha vez foi á casa do ogro.
Pero o ogro descubriuno e díxolle que ía comelo para cear .
Á hora de cear , Polgariño , colleu unha bolsa de veleno , e
púxollo na sopa . Cando a probou , ao ogro doulle un llullu .
É Polgariño volveu a casa , co traballo feito e pensando no
desexo que lle ía pedir ao rei por matar ao ogro.
Alba Cerqueiro Vázquez
![Page 3: O LIBRO DE 5ºC](https://reader033.vdocumento.com/reader033/viewer/2022042504/558835e9d8b42a89538b4588/html5/thumbnails/3.jpg)
“POLGARIÑO”
Polgariño non tiña irmáns. Os seus
pais eran pobres.
Polgariño era moi rapidiño.
Os seus pais decidiron lévalo ás
Olimpíadas infantís,para participar na
competición. O premio era 1.200.527.
O día das Olimpíadas infantís,
Polgariño participou na primeira carreira e
gañou.
Polgariño pasa a seguinte ronda.
Ronda decisiva para pasar a final.
Final da segunda carreira! Polgariño
gaña e vai para a final.
Polgariño gañará? - Pregúntase o público.
3,2,1.....................................................
Xa saen os corredores. Quen gañará?
O campión ééééééééééééééééééééé Polgariño!
Así, Polgariño é os seus pais fixéronse ricos cos 1.200.527euros do premio.
Brais Gómez Liñares
![Page 4: O LIBRO DE 5ºC](https://reader033.vdocumento.com/reader033/viewer/2022042504/558835e9d8b42a89538b4588/html5/thumbnails/4.jpg)
“Polgariño”
Polgariño a pesar do seu Nome era moi alto mais ben xigantesco.
Un día os seus pais decidiron que Polgariño tiña que ir a universidade, pero
el non quería ir, entón escapouse e os pais moi preocupados pensaron:
(Como Polgariño é tan alto poderemos atopalo e como é tan coñecido
podemos localizalo cun XPS) pero de persoas non pensedes mal.
Entón foron o bosque e... perdéronse eles no bosque, e gritaron por se
estaba por alí:
- Polgariño, non che imos levar a universidade.
Pero xa era demasiado tarde.
Polgariño chegara a unha casa na que unha señora bastante heavy abríralle
a porta e díxolle:
- Non te podo hospedar aquí colega, es demasiado grande tíooooo e non
colles pola porta!!!! Entéraste?.
Bueno ,terei que volver a casa entón .- Dixo moi canso.
Cando chegou á casa os seus pais
tamén chegaran e ao final non o levaron á
universidade pero por escapar si o levaron a
unha escola de monxas e por suposto
Polgariño aprendeu unha lección moi
importante.
FIN.
IRIA RODRÍGUEZ LÓPEZ
![Page 5: O LIBRO DE 5ºC](https://reader033.vdocumento.com/reader033/viewer/2022042504/558835e9d8b42a89538b4588/html5/thumbnails/5.jpg)
“POLGARIÑO”
Érase unha vez un leñador e unha leñadora que tiñan oito fillos . Os seus pais tiñan
moitos cartos . Un día os pais é os oito fillos , forón cortar leña , os fillos recollian
astillas.
Un día os oito fillos decidirond que cando volveran recoller astillas deixarían
perdidos aos seus pais no bosque, e asi foi.
Caeu a noite e os pais estaban perdidos no medio do bosque. O pai ao lonxe viu
unha luz nunha casa e forón cara ela. Petaron á porta e abríronlles, vendo que estaban
mollados deixoulles entrar, escoitaron grandes pitidos no chan.
Era o ogro que viña para cear. A ogra apurada díxolle que se meteran debaixo da
cama. O ogro dixo: - Ulo a nenos - Mirando cara os lados, seguiu o olor e colleu os pais.
Díxolle: - Hoxe vouvos comer a vós en vez do cordeiro . A muller díxolle: - Non tés
suficiente con esta cea .
- Bueno vale cómoos mañá.
O ogro canso foi para a cama. Eles aproveitaron que estaba durmido para marchar.
No xardín de atrás atoparon as botas de sete leguas puxéronas e marcharon. Correron
ata que chegaron a súa casa. O ogro non puido atopalos . Os 10 estiveron felices en
familia e non volveron a separarse e o ogro contestou:
- Por que non os comería onte pola noite para cear?
Lara Cancela Figueiras
![Page 6: O LIBRO DE 5ºC](https://reader033.vdocumento.com/reader033/viewer/2022042504/558835e9d8b42a89538b4588/html5/thumbnails/6.jpg)
Polgariño”
Había unha vez unha familia moi humilde que tiñan oito fillos.
Vivían preto dun bosque.
O máis cativo de todos era tan pequeniño que lle chamaron Polgariño. Polgariño era
un neno moi traste e un día decidiu escapar ao medio do bosque para que non o atopasen, e
escondeuse nunha cova que estaba chea de coellos e paxariños.
Vaia susto que levaron os seus pais cando non o atoparon a hora de xantar!.
Empezaron a buscalo : - Polgariño onde estas?
Chegou a noite e non aparecera. Dábano por perdido:comeuno o lobo!
De alí a tres días, Polgariño tiña fame e frío e decidiu volver a casa, pero non sabía
o camiño de volta. Lembrouse que foi marcando cunha x nas árbores e por fin chegou á súa
casa. Xa era de noite, e empezou a petar na porta.
A súa nai estaba moi desgustada e estaba metida na cama :- Xa nunca volverei a
velo! O irmán maior abriu a porta e pensou que estaba alucinando,tocouno coas súas mans a
ver se era verdade e era verdade. Estaba famento e sen forzas.
O seu irmán empezou a berrar:-Xa apareceu!!!!! Non o podían crer,e preguntáronlle
onde estivera, non sabían se rir ou castigalo. E celebrárono cunha festa.
Martín Rodríguez Gómez
![Page 7: O LIBRO DE 5ºC](https://reader033.vdocumento.com/reader033/viewer/2022042504/558835e9d8b42a89538b4588/html5/thumbnails/7.jpg)
“POLGARIÑO O DIABLIÑO”
Polgariño era un neno moi mimado e consentido, e vivía nunha mansión
xigantesca.
Era tan grande coma o rañaceos máis alto do mundo e, por suposto, Polgariño
vivía coma un rei. Que digo? Coma un emperador. Non ho! Coma un papa que non é
nada relixioso!. Bo, o que iamos. Polgariño era tan, tan, tan, tan, tan, tan, tan, tan, tan,
tan, tan, tan, tan mimado , que un día dimitiu e,
en vez de ser un bo neno coma case todos, converteuse nun neno
megaultrasúperextraquellesaepolasorellas diablo de tamaño colosal. Facía
falcatruadas como por exemplo: mexarlles aos demais, cuspir, roubar e mellor non vos
conto o da explosión do teatro e o do ácido sulfúrico ao cubo do triángulo do porcento
de non sei qué. Polgariño ata tiña a súa risa malvada que non vos digo cal é porque
senón acabo con todo o papel do mundo.
En fin, os seus pais amenazáronlle con desadoptalo pero él tan pancho
amenazóulles con construír unha bomba tan potente que reventaría con todo o seu
país.Entón, escaparon e viviron mal, non se arrepentiron xamais e comeron raíces.
FIN.
MAX SOUTO 5ºC
![Page 8: O LIBRO DE 5ºC](https://reader033.vdocumento.com/reader033/viewer/2022042504/558835e9d8b42a89538b4588/html5/thumbnails/8.jpg)
“POLGARIÑO” Polgariño era un neno que era tan alto que non cabía pola porta.
Como comía tanto os seus pais non o podían alimentar,nin a el , nin
aos seus seis irmáns. Así que decidiron abandonalos,pero mentras os seu pais
o comentaban el , Polgariño ,estaba escoitando todo, díxollo aos seus
irmáns e non lles gustou moito.
Ao dia seguinte os seus pais dixéronlles que ían ao parque , Polgariño
levou pedras para recoñecer o camiño á casa, mentres xogaban, os seus pais
fóronse, pero non se preocuparon porque tiñan o camiño marcado.
Cando volveron , os seus pais quedaron impresionados e non dixeron
nada.
Outra vez ao diá seguinte foron a buscar auga ao río e o seu pai os
abandonou .
Esta vez rcoñeceron o camiño a casa.
Cando chegaron Polgariño berrou - !!!BASTA!!! deixade de
abandonarnos, teño unha idea para librarnos da pobreza.
O rei busca mensaxeiros e como somos tan altos damos pasos grandes.
En efecto , contratáronos e viviron felices.
FIN Christian Gerpe Negreira 5c
![Page 9: O LIBRO DE 5ºC](https://reader033.vdocumento.com/reader033/viewer/2022042504/558835e9d8b42a89538b4588/html5/thumbnails/9.jpg)
POLGARIÑO
Érase una vez un neno chamado Polgariño. Polgariño era moi rico e quería ter máis irmáns pero os pais
non lle deixaban ter máis. Un día Polgariño atopouse cuns nenos perdidos nun bosque e
non tiñan pais, Entón Polgariño díxolles que podían ir para a súa casa pero
que tiñan que ir de noite porque había uns gardas que non deixaban entrar aos nenos vagabundos.
Polgariño para que soubesen o camino deixoulles pedras ata a súa casa.
Ao día seguinte a nai de Polgariño foino espertar e atopouse con tres nenos máis durmindo con el .
Aos país dábanlle mágoa e deixounos quedar con el aínda que tiña sete irmáns e agora tiña dez e Polgariño quedou moi contento.
Ana Sánchez Navaza
![Page 10: O LIBRO DE 5ºC](https://reader033.vdocumento.com/reader033/viewer/2022042504/558835e9d8b42a89538b4588/html5/thumbnails/10.jpg)
Polgariño
Polgariño e os seus sete irmáns son moi ricos e viven na cidade .
Un día a súa nai díxolle que ían ter un irmán . A todo iso a súa
nai aínda estaba embarazada dun mes
A avoa de Polgariño e os seus irmáns estaban moi ledos, non
puideron soportalo e foron comprarlle un traxiño
Era demasiado caro e a avoa non podía págalo todo , de súpeto
ocorréuselle unha idea: págalo a prazos . Así foi, pagárono pouco a
pouco.
Cando xa pasaron os oito meses , naceu o nono e era moi lindo.
Cando o viron todos querían cóllelo no brazo .
Estiveron pelexando e a súa nai díxolles que un cinco minutos e
outro cinco minutos e así sucesivamente ataque foron os sete.
Polgariño como era o máis grande tiña que coidar de todos os
seus irmáns . Non lle gustaba moito pero era o traballo que tiña que
facer, senón poñíanlle un castigo: que non comía ata que o fixera ben.
El queríalle a todos os seus irmans pero en especial aos
pequenos. A el gustábanlle moito os nenos pequenos.
Andrea Calvete
![Page 11: O LIBRO DE 5ºC](https://reader033.vdocumento.com/reader033/viewer/2022042504/558835e9d8b42a89538b4588/html5/thumbnails/11.jpg)
“ POLGARIÑO RICO E POBRE ““ POLGARIÑO RICO E POBRE ““ POLGARIÑO RICO E POBRE ““ POLGARIÑO RICO E POBRE “
Había unha vez dous Polgariños, un era grande e rico pero o outro era
pequeno e pobre.
Os dous eran amigos pero para que se encontraran tiñan que atravesar
o bosque.
Polgariño 1(o pequeno) tiña que ir co seu pai que era cazador.
Xogaban sempre que podían, porque podía ser que o pai de Polgariño
2(o grande) lle mandase a por cousas ao super que estaba a 3 quilómetros de
distancia, facer os deberes, limpar o seu cuarto,etc.
Cando pasaba iso Polgariño 1 iba dar un paseo polo bosque, subirse as
árbores... Un día os pais de Polgariño 2 invitaron aos outros a cear e eles
aceptaron encantados. Pasou o tempo e case era hora de cear así que se
encamiñaron á casa do outro Polgariño.
Polgariño 2 abríulle a porta , díxolles que aínda non estaba a cea ,eles
pola curiosidade e sen querer pasaron á cociña onde descubriron que os pais
de Polgariño 2 eran ogros e puxéronos nuha pota enorme .
Sorte que o seu fillo lles clavou un puñal nas costelas e matounos, os
pais de Polgariño 1 adoptaron ao dos ogros para agradecerlles por telos
salvado.
Alejandro Amarelle Fraga
![Page 12: O LIBRO DE 5ºC](https://reader033.vdocumento.com/reader033/viewer/2022042504/558835e9d8b42a89538b4588/html5/thumbnails/12.jpg)
POLGARIÑO” Érase unha vez una familia moi mala que adoptara un
neno moi rápido e moi bo, que o trataban moi mal.
Un día Polgariño, como era moi rápido, escapouse e
non sabía onde ir . Encontrouse nunha casiña moi luxosa
que tiña de todo. El chamou á porta e saíu una señora moi
amable. El preguntou que si se podía quedar pero a señora
dixo que non podía porque vivía un trol enorme e feo na
casa e o comería.
Así que ela lle dou comida e saíu ao pobo. Atopouse
coa reina e a reina como era tan boa doulle traballo.
A raíña preguntoulle se quería vivir con ela, el díxolle
que si, e viviu moi feliz coa raíña. Co paso do tempo foi
crecendo. Un día a nai enfermou, por mala sorte morreu é
el quedou coa herencia e casouse cunha xoven moi guapa.
FIN
Maria Camila Suarez Aponte
![Page 13: O LIBRO DE 5ºC](https://reader033.vdocumento.com/reader033/viewer/2022042504/558835e9d8b42a89538b4588/html5/thumbnails/13.jpg)
“POLGARIÑO”
Érase unha vez unha familia pobre que non podía manter
aos seus fillos . Entón o pai dixo:
-Vou levalos ao bosque mañá ,e abandonareinos.
Polgariño estaba escoitando debaixo da mesa ,porque era
tan pequeno que os pais non o viron, e seguiron falando. Polgariño
foi rápido a avisar aos seus irmáns e eles enfadáronse moito.
Ao día seguinte pola mañá moi cedo, ás cinco ou así ,
Polgariño avisou aos seus irmáns e marcharon da casa correndo.
Cando os seus pais se ergueron, viron que Polgariño e os
outros non estaban, e empezaron a buscalos. Polgariño e os outros
22 onde etades???!!!!!!
Pero Polgariño e os seus irmáns fóranse a unha casa onde
lles abriu unha señora que lles dixo:
- Non vos podo hospedar aquí sodes,sodesssss,un dous
tres...
- Non empeces a contar dígocho eu agora mesmiño .Somos
23 Vin,vin,vin,vinte e tres??????
A muller nun abrir e pechar de ollos desmaiouse.
E Polgariño díxolle :
- Señora , está vostede morta?
A señora non contestou e eles fóronse para a súa casa.E os
pais alegráronse moito de velos ...
- Ola Polgariño e os demais
![Page 14: O LIBRO DE 5ºC](https://reader033.vdocumento.com/reader033/viewer/2022042504/558835e9d8b42a89538b4588/html5/thumbnails/14.jpg)
Polgariño moi nervioso preguntou :
- Por que nos queriades abandonar pai,e por que ti tamén
mamá?
- Po po por porque mmmmm mmmmm porqueee...Non non
podemos mantervos a todos
- Non vos preocupedes, o Rei busca cociñeiros e servintes
pode que nos de o posto.
E así foi déronlle o posto e comeron moitos moitos moitos
pavos
Carmen Castro Vázquez 5ºC
![Page 15: O LIBRO DE 5ºC](https://reader033.vdocumento.com/reader033/viewer/2022042504/558835e9d8b42a89538b4588/html5/thumbnails/15.jpg)
“POLGARIÑO”
Polgariño era xigante, parvo e moi comedor.Os seus pais Ronald e Crisber sufrían unha pobreza inmensa e non podían coidar 14 fillos. Así que o pai díxolle a nai:
Teño que abandonalos, é a única alternativa. Eles non o sabían , pero Polgariño estaba escoitando. Pero era tan parvo que pensaba que os iban a levar de vacacións así que todos empezaron a facer as maletas .
Ao día seguinte o pai berrou : -Imos cortar leña! Polgariño extrañado preguntou: -Non imos ir de vacacións ? -Non que non nos chega o diñeiro – contestou o pai. Daquela Polgariño colleu pedras para xogar polo camiño e o pai non lle
deixou xogar así que en vez de tiralas gardounas no peto. E fóronlle caendo polo camiño . Cando o pai os abandonou dixo Polgariño : -Vou xogar coas miñas pedras ! -Ti so pensas en xogar-berrou o seu irmán. Polgariño meteu a man e... -Un burato!-berrou. -Xenial xa temos o camiño feito!-dixo o irmán. Cando chegaron á casa os pais quedaron apampados. O pai dixo: -Imos cortar leña? -Nooooooooooooon –berrou Polgariño. Polo camiño encontramos ao
vasalo do rei e dounos traballo e cartos cando lle contei que pasabamos fame .Pero seguiremos vindo a vervos e darvos cartos ao fin e ao cabo sodes os nosos pais.
Elvira Vila Añón
![Page 16: O LIBRO DE 5ºC](https://reader033.vdocumento.com/reader033/viewer/2022042504/558835e9d8b42a89538b4588/html5/thumbnails/16.jpg)
“polgariño, o neno veloz”
Érase unha vez un neno que era o máis veloz do seu
pobo.
Polgariño, os seus tres irmáns e os seus pais eran
pobres .
Un día Polgariño escoitou aos seus pais que eran
pobres, daquela marchou da casa e estivo dous meses sen
volver.
Un dia viu un cartel no que poñía
“Vai haber un maratón, apúntate xa”.
Polgariño apuntouse .
O dia do concurso Polgariño foi e gañou .
Ao día seguinte volveu á súa casa cos cartos. El e
os seus irmáns e os pais foron felices e comeron perdices
J.Antonio Reborido Espasandín
![Page 17: O LIBRO DE 5ºC](https://reader033.vdocumento.com/reader033/viewer/2022042504/558835e9d8b42a89538b4588/html5/thumbnails/17.jpg)
POLGARIÑO” Había unha vez un neno chamado Polgariño.
Polgariño traballaba de predicador do rei e como seus pais se
aproveitaban das súas riquezas decidiu abandonalos no bosque.
Aos seus pais pareceulles mal pero Polgariño falou con seus irmáns
e co rei.
Polgariño botou aos seus pai do castelo.
Como non tiñan a onde ir agocháronse nunha cova abandonada.
Pero ao día seguinte cando espertaron atopáronse cun ogro enorme.
O ogro case os come pero marcharon correndo cara o castelo. Alí
suplicáronlle a Polgariño que os deixara quedar no castelo . Polgariño dixo:
- Vale pero non volvades a aproveitarvos das miñas riquezas
E así foi, Polgariño seguiu vivindo no castelo e seus pois non se
volveron aproveitar das súas riquezas.
Javi Blanco Rojo
![Page 18: O LIBRO DE 5ºC](https://reader033.vdocumento.com/reader033/viewer/2022042504/558835e9d8b42a89538b4588/html5/thumbnails/18.jpg)
“POLGARIÑO” Polgariño tiña sete irmáns e tiña moi poucos cartos para alimentar aos
seus pais. E entonces falaron os sete irmáns e decidiron que tiñan que
abandonalos no bosque.
Ao día seguinte Polgariño foi cortar leña e díxolle aos pais se podía vir
con el e abandonounos no bosque. Os pais foron tirando pedras e despois
pan.
Ao volver o pan comérano os paxaros, e as pedras desapareceran.
Foron andando cara unha casa e abriu un ogro dicindo:
- Ola , que queredes?
-Por favor; podemos quedar aquí?
-Uhhh, e que está a miña muller e se ve a dous vellos coma vós
quereríavos comer. Bueno vouvos esconder.
A muller estaba sospeitando. E díxolle:
-Ulo a vello. Hai algún vello por aquí?
-Non, non que dis?
A señora cada vez sospeitaba máis e daquela dixo;
-Saíde, xa vos vin.
Os señores saíron e da señora levaron un sopapo e Polgariño e máis os
sete irmáns viviron xenial para sempre.
Emilia Piedra Iglesias
![Page 19: O LIBRO DE 5ºC](https://reader033.vdocumento.com/reader033/viewer/2022042504/558835e9d8b42a89538b4588/html5/thumbnails/19.jpg)
“ Polgariño” Érase unha vez un pobo no que vivía un
neno que se chama Polgariño .
Era un neno orfo pero era malo, pegaba a
todos .
Un día Polgariño atopou un cofre e converteuse en
rico, pero tamén se fixo máis malo.
Atopou un neno, que era orfo e colleuno como
irmán e os dous eran tan malos que ninguén os quería.
Polgariño quedou sen cartos e sen nada. Non
tiñan comida, nin carto se ninguén os quería.
Polgariño deuse conta de que ser malo non é bo.
Converteuse en b oe unha señor acolleunos para a
súa casa, que era pequena, pero Polgariño quedou
contento e converteuse en bo.
Cristhofer Camafreita Raña