Download - Conto rua das emocions n7
Nelas vive xente tamén moi parecida, aínda que algúns sexan
negros e outros brancos, altos ou baixos, gordos ou
delgados, r icos ou pobres.
Sempre está disposto a prestar todo o que l le piden os
demais veciños. Colabora coa protectora de animais e coa
xente que o necesi ta.
Dona Medorenta Suárez, a veciña do 1º B, asústase por
calquera cousa. Cando estala unha treboada, escóndese
debaixo da cama. Tan pronto ve unha araña ou un rato
sóbese enr iba dunha cadeira e empeza a berrar.
Aaaaah!
Encánta l le cantar, bai lar, xogar cos nenos,saír coas amigas.
Encántanl le os días de sol e tamén os de chuvia.
O 2º B,é a casa de Don Egoís ta Álvarez .
Nunca inv i ta os vec iños a súa casa,cree que sempre l le van pedi r
a lgo. Pensa que é o mel lor do edi f ic io, e non fa i nada s i non vai
sacar provei to .
Nunca fa i un favor, n in axuda os demais, s i
non l le dan algo a cambio . Na úl t ima festa de
vec iños comeu toda a tor ta sen deixar nada
para os demais
Os chistes non o fan ri r. Chora porque os veciños non contan
con el para ir de festa. Chora si fa i sol , porque fai moito
calor. Chora si chove, porque se mol la.
Berra e golpea co seu bastón cando hai a lgunha festa no edi f ic io .
Ponse fur ioso e inc luso algo agres ivo s i a lgún vec iño esquece
baixar o l iño o colector.
Moléstanl le as r isas, a música e as festas .
É un home, ó que todo dálle asco. Danlle asco as mans dos nenos, todas
manchadas de caramelos e chupa –chús
Danl le asco os cueiros e a
colonia dos bebés. A
maioría dos animais. Non
soporta o cheiro das
comidas. A verdade é que
danl le asco un montón de
cousas.
Sorpréndese se l le fas unha vista sen avisar antes. Se
cando está baixando as escaleiras aparece algún veciño. Se
alguén a invi ta a pasear ou ir ao cine.
FIN
Este edi f ic io e os seus vec iños son como calquera out ros . . Son
como a vida mesma.
Os seus vec iños, d iscuten, xogan, berran, gozan, fanse
favores,axúdanse, . . .
Pero o máis importante,… . é que non poden viv i r uns sen os
out ros .