Download - 20º domingo toc 2016 bene pagola
![Page 1: 20º domingo toc 2016 bene pagola](https://reader035.vdocumento.com/reader035/viewer/2022062302/58709a6c1a28ab412b8b7837/html5/thumbnails/1.jpg)
Presentación: B.Areskurrinaga HCEuskaraz: D. AmundarainMúsica:Samuel Barber-Adagio para cuerda
Prender Lume
14 agosto de 201620º Tempo Ordinario – C
(Lucas 12, 49-53)
![Page 2: 20º domingo toc 2016 bene pagola](https://reader035.vdocumento.com/reader035/viewer/2022062302/58709a6c1a28ab412b8b7837/html5/thumbnails/2.jpg)
Son bastantes os cristiáns que, profundamente arraigados nunha situación de benestar, tenden a considerar o cristianismo como unha relixión que,
invariablemente, debe preocuparse de manter a lei e a orde establecida.
![Page 3: 20º domingo toc 2016 bene pagola](https://reader035.vdocumento.com/reader035/viewer/2022062302/58709a6c1a28ab412b8b7837/html5/thumbnails/3.jpg)
Por iso, resulta tan estraño escoitar na boca de Xesús ditos que invitan, non ao
inmovilismo e conservadurismo,
senón á transformación
profunda e radical da sociedade:
«Vin prender lume no mundo e oxalá no mundo e oxalá estivese xa estivese xa ardendo...
Pensades que vin traer ao mundo paz? Non, senón división».
![Page 4: 20º domingo toc 2016 bene pagola](https://reader035.vdocumento.com/reader035/viewer/2022062302/58709a6c1a28ab412b8b7837/html5/thumbnails/4.jpg)
Non nos resulta fácil ver a Xesús
como alguén que
trae un lume
destinado a destruír tanta
mentira, violencia
e inxustiza.
Un Espírito capaz de
transformar o mundo, de maneira
radical, aínda a custa de enfrontar e dividir as persoas.
![Page 5: 20º domingo toc 2016 bene pagola](https://reader035.vdocumento.com/reader035/viewer/2022062302/58709a6c1a28ab412b8b7837/html5/thumbnails/5.jpg)
O crente en Xesús non é unha persoa
fatalista que se resigna ante a
situación, buscando, por
encima de todo, tranquilidade e
falsa paz.
![Page 6: 20º domingo toc 2016 bene pagola](https://reader035.vdocumento.com/reader035/viewer/2022062302/58709a6c1a28ab412b8b7837/html5/thumbnails/6.jpg)
Non é un inmovilista que xustifica Non é un inmovilista que xustifica a actual orde de cousas, sen a actual orde de cousas, sen traballar con ánimo creador e traballar con ánimo creador e solidario por un mundo mellor.solidario por un mundo mellor.
![Page 7: 20º domingo toc 2016 bene pagola](https://reader035.vdocumento.com/reader035/viewer/2022062302/58709a6c1a28ab412b8b7837/html5/thumbnails/7.jpg)
Tampouco é un rebelde que, movido polo resentimento, bota abaixo todo para asumir el mesmo o lugar daqueles aos que derrubou.
![Page 8: 20º domingo toc 2016 bene pagola](https://reader035.vdocumento.com/reader035/viewer/2022062302/58709a6c1a28ab412b8b7837/html5/thumbnails/8.jpg)
O que entendeu a Xesús actúa movido pola paixón e aspiración de colaborar nun cambio total.
O verdadeiro cristián leva a «revolución» no seu corazón. O verdadeiro cristián leva a «revolución» no seu corazón. Unha revolución que non é «golpe de estado», cambio calquera Unha revolución que non é «golpe de estado», cambio calquera de goberno, insurrección ou relevo político, senón busca dunha de goberno, insurrección ou relevo político, senón busca dunha
sociedade máis Xsociedade máis Xusta.usta.
![Page 9: 20º domingo toc 2016 bene pagola](https://reader035.vdocumento.com/reader035/viewer/2022062302/58709a6c1a28ab412b8b7837/html5/thumbnails/9.jpg)
A orde que, con frecuencia, defendemos,A orde que, con frecuencia, defendemos, é aínda unha desorde.é aínda unha desorde.
Porque non temos logrado dar de comer a todos Porque non temos logrado dar de comer a todos os famentos, nin podemos garantir os seus os famentos, nin podemos garantir os seus
dereitos a toda persoa, nin sequera eliminar as dereitos a toda persoa, nin sequera eliminar as guerras ou destruír as armas nuclearesguerras ou destruír as armas nucleares.
![Page 10: 20º domingo toc 2016 bene pagola](https://reader035.vdocumento.com/reader035/viewer/2022062302/58709a6c1a28ab412b8b7837/html5/thumbnails/10.jpg)
Necesitamos unha revolución máis profundaNecesitamos unha revolución máis profunda que as revolucións económicas. que as revolucións económicas.
Unha revolución que transforme as concienciasUnha revolución que transforme as conciencias dos hombres e dos pobos. dos hombres e dos pobos.
H. Marcuse H. Marcuse escribía que necesitamos un mundoescribía que necesitamos un mundo «no que a competencia, a loita dos individuos uns contra «no que a competencia, a loita dos individuos uns contra
outros, o engano, a crueldade e a masacre outros, o engano, a crueldade e a masacre xa non teñan razón de ser».xa non teñan razón de ser».
![Page 11: 20º domingo toc 2016 bene pagola](https://reader035.vdocumento.com/reader035/viewer/2022062302/58709a6c1a28ab412b8b7837/html5/thumbnails/11.jpg)
Quen segue a Xesús, vive buscando Quen segue a Xesús, vive buscando Ardentemente que o lume acendido por ElArdentemente que o lume acendido por El
arda cada vez máis neste mundo. arda cada vez máis neste mundo. Mais, antes que nada, esíxese a si mesmo unha transformación Mais, antes que nada, esíxese a si mesmo unha transformación
radical: radical: «só se pide aos cristiáns que sexan auténticos.
Esta é verdadeiramente a revolución» (E. Mounier).
![Page 12: 20º domingo toc 2016 bene pagola](https://reader035.vdocumento.com/reader035/viewer/2022062302/58709a6c1a28ab412b8b7837/html5/thumbnails/12.jpg)
PRENDER LUME
Son bastantes os cristiáns que, profundamente arraigados nunha situación de benestar, tenden a considerar o cristianismo como unha relixión que, invariablemente, debe preocuparse de manter a lei e a orde establecida.
Por iso, resulta tan estraño escoitar na boca de Xesús ditos que invitan, non ao inmovilismo e conservadurismo, senón á transformación profunda e radical da sociedade: «Vin prender lume no mundo e oxalá estivese xa ardendo... Pensades que vin traer ao mundo paz? Non, senón división».
Non nos resulta fácil ver a Xesús como alguén que trae un lume destinado a destruír tanta mentira, violencia e inxustiza. Un Espírito capaz de transformar o mundo, de maneira radical, aínda a custa de enfrontar e dividir as persoas.
O crente en Xesús non é unha persoa fatalista que se resigna ante a situación, buscando, por encima de todo, tranquilidade e falsa paz. Non é un inmovilista que xustifica a actual orde de cousas, sen traballar con ánimo creador e solidario por un mundo mellor. Tampouco é un rebelde que, movido polo resentimento, bota abaixo todo para asumir el mesmo o lugar daqueles aos que derrubou.
O que entendeu a Xesús actúa movido pola paixón e aspiración de colaborar nun cambio total. O verdadeiro cristián leva a «revolución» no seu corazón. Unha revolución que non é «golpe de estado», cambio calquera de goberno, insurrección ou relevo político, senón busca dunha sociedade máis xusta.
A orde que, con frecuencia, defendemos, é aínda unha desorde. Porque non temos logrado dar de comer a todos os famentos, nin podemos garantir os seus dereitos a toda persoa, ni sequera eliminar as guerras ou destruír as armas nucleares.
Necesitamos unha revolución máis profunda que as revolucións económicas. Unha revolución que transforme as conciencias dos homes e dos pobos. H. Marcuse escribía que necesitamos un mundo «no que a competencia, a loita dos individuos uns contra outros, o engano, a crueldade e a masacre xa non teñan razón de ser».
Quen segue a Xesús, vive buscando ardentemente que o lume acendido por El arda cada vez máis neste mundo. Pero, antes que nada, esíxese a si mesmo unha transformación radical: «só se pide aos cristiáns que sexan auténticos. Esta é verdadeiramente a revolución» (E. Mounier).
José Antonio Pagola