atejoka 024 - eusko ikaskuntza · 2016. 2. 15. · lehiaketen bidez, xix. mendeko euskal kulturaren...

4
ATEJOKA 024 URRIA OCTUBRE OCTOBRE 2010 Santos Bregaña Autodefinizioa Biziki miresten dudan Harkaitz Canok txundimenaren fabrika ginela esan zuen behin. Asko pentsatu dut horretan. Nire iritzian, objektu batzuetan, ideien mamitze batzuetan, nolakotasun berezia ikusten jakin izan zuen Harkaitzek. Alegia, kulturan (eta, beraz, ergonomia jakin baten eta ekoizpen-bitarteko batzuen menpe) erabiltzeko diseinuko objektuak izan arren, haien egitura osatu duen poetikaz daude eginda. Nire ustez, hortxe dago, hain zuzen ere, bereizten gaituenaren funtsa (estudiotik ateratzen dugun talde-lanaz ari naizelako dihardut pluralean): begirada gauzetan jartzeko eta, benetan guztion begien aurrean egon arren, ahalegin bat eskatzen duena aurkitzeko gaitasunean. Biriketan ahalmen hutsez urpean murgildu eta toki ilun eta kezkagarrian, ia argirik gabe, eskuen laguntzaz eta airerik gabe igeri egin eta pusketak aurkitzean datza. Malenkoniazko ariketa bat da, hotza, ulertezintasunean oinarritua, baina lana azken finean, perla- bilatzailearena legez. Kaligrafia Euskal kulturaren eta kaligrafiaren inguruan, berriz, bada sekulakoa eta izugarria iruditzen zaidan zerbait. Euskal kulturaren baitan, kaligrafo eta tipografo handiak daude. Kalitate handiko Erdi Aroko eskuizkribuak ere baditugu. Hala eta guztiz ere, sagardotegien munduan kasu, bertako tipografiaren bat hautatu ordez, garatu gabeko bitartekoez artisau batek sortutako tipografia aukeratu da, ahalik eta modurik onenean, zizelez eta mailuz senitarteko baten hilobia egiteko, adibidez. Geure-geurea landu gabeko letra hori dela esatea tragikoa da, inondik ere. Festa batera laneko arroparekin joatearen modukoa da hori. Agian oraindik ez gara gure kulturak duen aberastasunaz jabetu, eta iritsi da euskal kulturaren mundu ezti eta bikain hori aldarrikatzeko garaia. Gure dantzetan erreparatu baino ez duzu. Arinak dira zeharo, airean gauzatzen dira, beste edozein lekutan nagusi den indar zakarra alde batera utzita. Euskal Herria (edo Nafarroako erresuma?) Gauza beraren adierazpen bi dira, Alemania edo Germania, Galia, Frantzia, Bretainia eta Ingalaterra... bezalaxe. Hiri hau (Donostia) Nafarroako erregek fundatu zuen. Kontua da, ezkutatu egin dela apropos. Tartean ez daude errebindikazio-sentimenduak bakarrik, aurre egiteko eta zalantzan jartzeko askozaz ere zailagoa den errealitate politiko bat, baizik. Eta ez dago errealitate hori existitzen dela ukatzeko modurik. Euskal Herriaren edo Nafarroako erresumaren errebindikazioa bateragarria da, erabat, errealitate politiko eta kultural osagarriak direla garbi izanik. Euskokonforta Triste. Euskal mundua modernitaterantz jo nahi du baina faltsuketaz beteriko lokatzean dabil besagainka. Dena den, ez naiz izututa dagoen bakarra; nire bizitzako eta inguruko pertsonak ere neu bezain ikaratuta daude. Ez dakit zer ari den gertatzen, baina nonahi palmondoak jartzeko eta gure klimari eta argiari begira aproposak diren zoru grisak kendu eta Mediterranioko hiriren batean sentiarazten gaituzten beste batzuk jartzeko ohitura hori moduko zerbait da. Gu alakantizatu nahian dabiltzala sentitzen dut. Politikarien baldarkeriaren jakitun ez banengo, pentsatuko nuke gure imaginario atlantikoa asaldatu nahi dutela, mundu horretako kide garela sinestarazteko eta, horrela, gu manipulatzeko asmo zitalarekin. Gauzen balioaren ideia berreskuratu behar dugu. Zailtasuna beharrezkoa eta logikoa da, erosotasunak prezio garestia du. Itxaropena Gaur egun oso modan ez dauden balioak biziki estimatzen ditut, hala nola, isiltasuna, nolabaiteko itzala, freskotasuna, plazera eta, batez ere, arruntasuna gainditzea eta mina. Urkiri Salaberria Elkarrizketa osoa: www.euskonews.com/544zbk/ La entrevista completa está disponible en euskera y castellano en la dirección mencionada. Jatorriz Kroaziakoa bada ere, halabeharrez Iruñean jaio zen, 1965ean, Le Corbusier Cap Marinen itota hil zen egun eta ordu berean. Donostian eta Bartzelonan arkitektura ikasi ostean, laia diseinu-tailerra fundatu zuen, 1996an. Orduz geroztik, diseinu grafikoko eta industrialeko proiektuak egiten ditu. Donostiaren erdialdean, gastronomia- kulturarekin zerikusia duten lan ugari egin ditu laia diseinu-lantegiak. Kulturaren eta gastronomiaren inguruko gaiak zabaltzeko xedea duen Tabula argitaletxea zuzentzen du, eta hizlari izan da sukaldaritzari buruzko elkarrizketetan. Haren portzelanazko diseinu-lanak munduko jatetxerik eta hotelik onenetakoetan daude, eta Parisen, Washingtonen, New Yorken, Tokion... erakutsi ditu. Haren portzelana-bildumek –“O! luna”, “Tabula” eta “Linneo”–entzute handia lortu dute nazioartean, eta mundu osoko jatetxe eta hotel onenetako batzuetan erabiltzen dituzte. “Iritsi da euskal kulturaren mundu ezti eta bikain hori aldarrikatzeko garaia” José Luis López de Zubiría

Upload: others

Post on 24-Aug-2020

3 views

Category:

Documents


0 download

TRANSCRIPT

Page 1: ATEJOKA 024 - Eusko Ikaskuntza · 2016. 2. 15. · lehiaketen bidez, XIX. mendeko euskal kulturaren barnean “tradizioa” nola asmatu zen gaiari ekiten dio, sakon eta bikain. Azkenik,

ATEJOKA024URRIA OCTUBRE OCTOBRE 2010

Santos Bregaña

Autodefinizioa

Biziki miresten dudan Harkaitz Canoktxundimenaren fabrika ginela esan zuen behin.Asko pentsatu dut horretan. Nire iritzian, objektubatzuetan, ideien mamitze batzuetan,nolakotasun berezia ikusten jakin izan zuenHarkaitzek. Alegia, kulturan (eta, beraz,ergonomia jakin baten eta ekoizpen-bitartekobatzuen menpe) erabiltzeko diseinuko objektuakizan arren, haien egitura osatu duen poetikazdaude eginda.

Nire ustez, hortxe dago, hain zuzen ere,bereizten gaituenaren funtsa (estudiotikateratzen dugun talde-lanaz ari naizelakodihardut pluralean): begirada gauzetan jartzekoeta, benetan guztion begien aurrean egon arren,

ahalegin bat eskatzen duena aurkitzekogaitasunean. Biriketan ahalmen hutsez urpeanmurgildu eta toki ilun eta kezkagarrian, ia argirikgabe, eskuen laguntzaz eta airerik gabe igeri egineta pusketak aurkitzean datza. Malenkoniazkoariketa bat da, hotza, ulertezintasuneanoinarritua, baina lana azken finean, perla-bilatzailearena legez.

Kaligrafia

Euskal kulturaren eta kaligrafiaren inguruan,berriz, bada sekulakoa eta izugarria iruditzenzaidan zerbait. Euskal kulturaren baitan,kaligrafo eta tipografo handiak daude. Kalitatehandiko Erdi Aroko eskuizkribuak ere baditugu.Hala eta guztiz ere, sagardotegien munduankasu, bertako tipografiaren bat hautatu ordez,garatu gabeko bitartekoez artisau batek sortutakotipografia aukeratu da, ahalik eta modurikonenean, zizelez eta mailuz senitarteko batenhilobia egiteko, adibidez.

Geure-geurea landu gabeko letra hori dela esateatragikoa da, inondik ere. Festa batera lanekoarroparekin joatearen modukoa da hori.

Agian oraindik ez gara gure kulturak duenaberastasunaz jabetu, eta iritsi da euskalkulturaren mundu ezti eta bikain horialdarrikatzeko garaia. Gure dantzetan erreparatubaino ez duzu. Arinak dira zeharo, aireangauzatzen dira, beste edozein lekutan nagusi denindar zakarra alde batera utzita.

Euskal Herria (edo Nafarroako erresuma?)

Gauza beraren adierazpen bi dira, Alemania edoGermania, Galia, Frantzia, Bretainia etaIngalaterra... bezalaxe. Hiri hau (Donostia)Nafarroako erregek fundatu zuen. Kontua da,ezkutatu egin dela apropos. Tartean ez daudeerrebindikazio-sentimenduak bakarrik, aurre

egiteko eta zalantzan jartzeko askozaz ere zailagoaden errealitate politiko bat, baizik. Eta ez dagoerrealitate hori existitzen dela ukatzeko modurik.Euskal Herriaren edo Nafarroako erresumarenerrebindikazioa bateragarria da, erabat, errealitatepolitiko eta kultural osagarriak direla garbi izanik.

Euskokonforta

Triste. Euskal mundua modernitaterantz jo nahidu baina faltsuketaz beteriko lokatzean dabilbesagainka. Dena den, ez naiz izututa dagoenbakarra; nire bizitzako eta inguruko pertsonakere neu bezain ikaratuta daude. Ez dakit zer ariden gertatzen, baina nonahi palmondoakjartzeko eta gure klimari eta argiari begiraaproposak diren zoru grisak kendu etaMediterranioko hiriren batean sentiaraztengaituzten beste batzuk jartzeko ohitura horimoduko zerbait da. Gu alakantizatu nahiandabiltzala sentitzen dut.

Politikarien baldarkeriaren jakitun ez banengo,pentsatuko nuke gure imaginario atlantikoaasaldatu nahi dutela, mundu horretako kidegarela sinestarazteko eta, horrela, gumanipulatzeko asmo zitalarekin.

Gauzen balioaren ideia berreskuratu behar dugu.Zailtasuna beharrezkoa eta logikoa da,erosotasunak prezio garestia du.

Itxaropena

Gaur egun oso modan ez dauden balioak bizikiestimatzen ditut, hala nola, isiltasuna,nolabaiteko itzala, freskotasuna, plazera eta,batez ere, arruntasuna gainditzea eta mina.

Urkiri Salaberria

Elkarrizketa osoa: www.euskonews.com/544zbk/ La entrevista completa está disponible en euskera y castellanoen la dirección mencionada.

Jatorriz Kroaziakoa bada ere, halabeharrezIruñean jaio zen, 1965ean, Le Corbusier CapMarinen itota hil zen egun eta ordu berean.Donostian eta Bartzelonan arkitektura ikasiostean, laia diseinu-tailerra fundatu zuen,1996an. Orduz geroztik, diseinu grafikoko eta industrialeko proiektuak egiten ditu.Donostiaren erdialdean, gastronomia-kulturarekin zerikusia duten lan ugari eginditu laia diseinu-lantegiak. Kulturaren eta gastronomiaren inguruko gaiak zabaltzeko xedea duen Tabulaargitaletxea zuzentzen du, eta hizlari izan da sukaldaritzari buruzko elkarrizketetan.Haren portzelanazko diseinu-lanak mundukojatetxerik eta hotelik onenetakoetan daude, etaParisen, Washingtonen, New Yorken, Tokion...erakutsi ditu. Haren portzelana-bildumek –“O! luna”,“Tabula” eta “Linneo”– entzute handia lortudute nazioartean, eta mundu osoko jatetxe etahotel onenetako batzuetan erabiltzen dituzte.

“Iritsi da euskalkulturaren munduezti eta bikain horialdarrikatzeko garaia”

José

Luis

Lópe

z de

Zub

iría

jessi
Texto escrito a máquina
jessi
Texto escrito a máquina
jessi
Texto escrito a máquina
Page 2: ATEJOKA 024 - Eusko Ikaskuntza · 2016. 2. 15. · lehiaketen bidez, XIX. mendeko euskal kulturaren barnean “tradizioa” nola asmatu zen gaiari ekiten dio, sakon eta bikain. Azkenik,

2 URRIA OCTUBRE OCTOBRE 2010ATEJOKA024

Tras la muerte del dictadorFrancisco Franco, lasociedad española y la vascade forma destacada, mostródeseos de apertura, libertady aire fresco en los mediosde comunicación. El

régimen franquista habíasometido a los medios a una

poderosa mordaza que estosaguantaron con estoicapaciencia y escasa resistencia.

La prensa y la radio, y a partirde los cincuenta también la

televisión, estuvieron al servicio del régimen ysolamente se permitieron pequeños escarceosque tuvieron más apariencia de consentimientocosmético que de ejercicio de democráticacomunicación social.

En el proceso hacia la democracia los mediosjugaron un papel destacado de conciencia, puntade lanza avanzada en las reivindicaciones por lalibertad y activos vigilantes de las actuaciones delos poderes públicos, jugando en ocasiones, undestacado papel de norteamericano cuarto poder.

En este horizonte de cambio y apertura, laradiodifusión española jugó un destacado papelde intermediario, en tránsito a una sociedaddemocrática, con especial énfasis la noche de lostransistores tras el intento de golpe de estado deMilans del Boch, Armada y Tejero. Se

revolucionó el dial, apareciendo nuevassociedades radiodifusoras y la frecuenciamodulada se convirtió en plataforma para lasnuevas radios de programación generalista,además de soporte para el éxito de la radioespecializada musical.

Bajo el signo de la digitalización

En nuestra sociedad vasca, el fenómeno másimportante fue el de la creación de laradiodifusión pública, Eusko Irratia, con suabanico de emisoras en los dos idiomas oficiales,al amparo del Estatuto de Gernika, y lapreocupación de las emisoras radicadas enMadrid por dedicar tiempo a las emisionesespecíficas de nuestra comunidad, ante lapoderosa demanda de información generada yfacturada aquí.

En los últimos veinticinco años, la radio engeneral ha sufrido un doble proceso dedigitalización que ha marcado el signo de lasempresas, los modos de operar de losprofesionales y la emisión de la señal, sobretodo con el horizonte abierto a las emisiones online de Internet, sistema que permite libertad decreación de radios al margen del régimencontrolador concesional de los estadoseuropeos.

La revolución de las telecomunicaciones y la introducción de la herramienta informática en las empresas de radio son losdos fenómenos que marcan el devenir de lo

que ha hecho este medio en los últimos 25años. La digitalización ha cambiado los modos de operar la producción y emisión, eldesarrollo de programas y la gestión decontenidos, creando estilos específicos desde latecnología aplicada. Velocidad, versatilidad,complejidad, transparencia técnica, riqueza delenguajes expresivos son algunas de lasconsecuencias de apostar por esta tecnología,que ciertamente ha modificado casi todos losmodos y maneras de nuestra sociedad en lastres últimas décadas.

De la técnica a la creatividad

Consolidación del modelo radiofónico,asentamiento de las empresas públicas deámbito autonómico, reforzamiento de lascadenas históricas con la aparición de nuevascadenas estatales, doble modelo de titularidad,financiación mixta en camino de desapariciónen las emisoras públicas son líneas trazadorasde lo que ha sido este medio en los últimoslustros.

Una radio que ha sabido solucionar y aplicar losretos del tránsito de lo analógico a lo digital peroque tiene pendiente revisar formatos, estilos,narrativas y contenidos para no quedarsebloqueada por autocomplacencia exitosa ysatisfacción del status conquistado en elhorizonte de los actuales medios decomunicación.

Morir de éxito es una dulce y estúpida forma deperecer. Por ello la radio tiene que ponerse laspilas y afrontar cambios, introducir novedades yprobar experiencias comunicativas distintas.Ayer, la técnica fue poder, hoy la creatividad en lanarrativa radiofónica será clave del éxito demañana.

25 años de radio: la técnica es poderUn período de transformaciones integrales

Asmoz eta Jakitezek bere lehenorrialdean jakinaraztenduenez, Eusko Ikaskuntzaren

Euskonews astekaria Europakoinformazio kultural etazientifikoaren bi gune handietansartu da: Europeana eta EuropeanaLocal. Albiste handia, benetan,horrek esan nahi baitu agerkariarenedukiak jadanik eskuragarri daudelaezagupenaren zabalkunderakonazioarteko erreferentzia direnatariotan.

Hilabete honetan bertan, hain zuzenere, kultura digitalari buruzko artikuluguztiz interesgarri bat argitaratu duEuskonewsek. Lucia Merino Malillosda egilea eta “Nativos digitales: Unaaproximación a la socialización

tecnológica de los jóvenes” duizenburu. Gaur egungo gazteria(belaunaldi digitala deiturikoa) azkeniraultza teknologikoaren ondorioden mundu batean sortu izanaoinarri harturik, egileak aztertzen dunola gazte horiek berezteknologikoarekin loturikoesanahiak eraiki eta egunerokopraktikak gauzatzen dituzten.Hilabete honetan, guztietan bezala,nabarmentzen dugun lan argigarriaeta iradokizunez betea,www.euskomedia.org web gunekoAtejoka leihoan irakurtzekoa.

Euskonews zorioneko izateko bestearrazoi bat: “Artisautza” atalaren200 aleak. 2001 urtearen amaieratik,Antxon Aguirre Sorondo

etnografoak artisautzaren ezin kontaahala profesional ezagutarazi digu,eskulan sormena guztien ezaugarriadela. Jostunak, zaharberritzaileak,modelistak, erlojugileak, gaztagileak,aizkoragileak, zorrotzaileak,bitxigileak… eta hala ehunespezialetate baino gehiago agertudira jadanik Euskonewseko“Artisautza” atalean. Erakuskari gisaChristian Louis, lurringile bataukeratu dugu, Euskonewseko 347. alean agertu zena.

Joan den udan, ustekabean, PierreBidart irakaslea hil zen. Harenomenez, Anton Abadiari buruzkoNazioarteko Kongresuan (Hendaia,1997) aurkeztu zuen testuaberreskuratzen dugu hilabete

honetan. Lore joko eta literaturalehiaketen bidez, XIX. mendekoeuskal kulturaren barnean“tradizioa” nola asmatu zen gaiariekiten dio, sakon eta bikain.

Azkenik, kirol ukitu bat BiarnonXVI. Munduko Pilota Txapelketaegiten ari den hilabetean.Euskomediaren funtsetanmurgildurik, Arantxa UgartetxeakIruñeko 2002ko Mundukotxapelketaren bezperatan AlfredoCorreia Soeiro, Brasilgo EuskalPilota Federazioko presidenteariegindako elkarrizketa bat aurkitudugu. Brasilgo euskal pilotaren bestehainbat bitxitasunen artean,emakume pilotarien presentziaz hitzegin digu.

Paperetiksarerawww.euskomedia.org

José Ramón Díez Unzueta

Berriaz eta ez-berriaz

Page 3: ATEJOKA 024 - Eusko Ikaskuntza · 2016. 2. 15. · lehiaketen bidez, XIX. mendeko euskal kulturaren barnean “tradizioa” nola asmatu zen gaiari ekiten dio, sakon eta bikain. Azkenik,

L’euskera, l’école et laprofesión médicale

Euskara, eskola etamedikuntza lanbidea

El euskera, la escuela yla profesión médica

URRIA OCTUBRE OCTOBRE 2010 3 ATEJOKA024

La bioética surgió en la segundamitad del siglo XX, no por azaro casualidad sino por

imperativo ético, para proveer decriterios morales a las biociencias.Fueron múltiples las causas quedeterminaron la aparición de estadisciplina científica, pero sin duda,entre ellas destacan dos: elimparable progreso de las cienciasempíricas y la creciente concienciasocial a favor de los derechoshumanos. La confluencia de ambosfactores dio origen a una mayorpreocupación por la rectitud quedebía regir en las investigaciones yen las terapias médicas, pues losdilemas morales que comenzaron aplantear este tipo de prácticasprovocaron, tanto en ambientescientíficos como en la opiniónpública en general, un clima deturbación desconocido hastaentonces.

A tenor de lo expuesto, se puedehacer memoria de sucesos que, enun pasado reciente, produjeronestupor en países como EstadosUnidos, lugar donde fuerondenunciados hechos que noalcanzaban los mínimos éticosexigidos por la deontologíaprofesional que las buenas prácticasmédicas requieren en este tipo deintervenciones. Como era de esperar,ante episodios como éste, elGobierno de Estados Unidos, en el

año 1974, creó una Comisión para estudiar qué “principios éticos” debían serrespetados en toda investigación con seres humanos. Dicha Comisiónconcluyó sus trabajos cuatro años después proponiendo el denominado“Informe Belmont”, que estableció los principios de autonomía, beneficenciay justicia. Sin lugar a dudas, estos principios morales son de relevanciamanifiesta para toda persona o colectivo que quiera comportarse de formahonesta en cualquier faceta de la vida. De este parecer fueron Tom L.Beauchamp y James F. Childress cuando, tomando como punto dereferencia los mencionados principios diferenciados en el Informe Belmont,en el año 1979, publicaron Principios de Ética Biomédica.

Con posterioridad, también fueron apareciendo otras fundamentacionescomo la promovida a partir de la teoría de las virtudes o la procedente de laneo-casuística, etc., pero ninguna de ellas ha alcanzado la notoriedad logradapor el modelo principialista; no obstante, esto no es óbice para pensar quetales sistemas estén basados en postulados argumentativos más débiles opuedan ser consideradas deficientes para orientar o resolver conflictosbioéticos, pues, substancialmente, con todas ellas se debería llegar a lasmismas conclusiones. Sin embargo, esto no ocurre siempre; pero no a causadel sistema de fundamentación usado sino por la diversidad ideológica queconvive en Occidente, pues lo que para ciertas personas significa defenderderechos incuestionables del ser humano, para otras supone vulnerar yconculcar sus valores más fundamentales.

Ante esta paradójica situación, en la mayor parte de los estados democráticosestos “contrastes de pareceres” se resuelven mediante leyes debatidas yaprobadas en las correspondientes sedes parlamentarias. Obviamente, estetipo de normas únicamente fija la legalidad de determinadoscomportamientos que son asumidos de forma optativa por las personas queconsideren moral actuar hasta donde esas legislaciones permitan. Enconsecuencia, en estos comienzos del siglo XXI, por desgracia, el diálogo enbioética se ha convertido en el campo de batalla de ideologías enfrentadas yno en lo que debía ser, lugar de encuentro de sensibilidades biocientíficas yéticas diferentes con la pretensión de llegar a saber, con mayor certeza de laque se dispone en la actualidad, quién es el ser humano y qué es lo queconstituye su verdadero progreso. Ante una situación tan compleja, no puedeextrañar que la Iglesia Católica quiera participar en este difícil y complicadodebate, pues su misión así lo exige.

De esta manera, sin ningún tipo de tregua, sigue progresando la bioéticadesde paradigmas muy diferentes para establecer pautas de acción que,como se ha podido comprobar en estas líneas, nunca son del gusto de todoslos participantes en el debate social.

Depuis la fondation en 1918,le seul membre dont lemandat est indéfini et

jouissant d’une rétributionéconomique était le SecrétaireGénéral. Angel de Apraiz assuraitcette responsabilité.

Au début de l’année académique1920-1921, Apraiz mit son poste à ladisposition du Conseil Permanent.

La raison en était que l’Universitéde Barcelone, où il occupait unechaire, ne maintiendrait pas pour la seconde année consécutivesa situation de licencié sans solde.

Auzo Eskolak

Auzoko Eskolak sortzeagatikBizkaiko Aldundia zoriontzekoBatzorde Iraunkorrak harturikoerabakia jasotzen du 8 zenbakidunBuletinak, 1920ko laugarrenhiruhilekoari dagokionak. Bertanesaten denez, eskola horiek “lehenirakaskuntzan jaramonik egin ezzaien alderdi batzuetan arretajartzeko” bidea emango dute.

Alde marjinatuetananalfabetismoaren arazoakonpontzeko sortuak izanik, landaaldeko eskolek kokaturik zeudenherrietako hizkuntza errealitateakontuan hartuko zuten. Hala, beraz,haietan gauzatu zen hezkuntzasisteman herri hizkuntza sartzekolehen saioa.

Eusko Ikaskuntzak, ahaleginhorretan lagundu nahiz, langiletalde bat osatu zuen berehalaeskolako eskuliburuak lurraldebakoitzeko euskalkian prestatzeko.

El médico de AranzazuBajo el título “El euskera y la profesion medica”, el Boletín

de Eusko Ikaskuntza de haceahora 90 años se hace eco delmalestar que causó la noticia de que al Ayuntamiento vizcaíno de Aranzazu se le había prohibido,como era su voluntad, “exigir como condición el conocimiento del euskera al médico a quienconfiar el cuidado de tantos de sus habitantes que no conocen otro idioma”.

La Junta Permanente decidióencargar a los representantes de las Secciones de Medicina y de Lengua la redacción de unaprotesta que se remitiría a losautoridades competentes.

Gertatuzen

Juan Mª Velasco

La bioética: la ciencia del futuro

VELASCO GOGENOLA, Juan Mª de: “Origen y desarrollo de una ciencia: la bioética”. – En: RevistaInternacional de los Estudios Vascos, RIEV, 54, 1 (2009). – Donostia : Eusko Ikaskuntza, 2009. – 147-187 pp.

Angel de Apraiz

Page 4: ATEJOKA 024 - Eusko Ikaskuntza · 2016. 2. 15. · lehiaketen bidez, XIX. mendeko euskal kulturaren barnean “tradizioa” nola asmatu zen gaiari ekiten dio, sakon eta bikain. Azkenik,

4 URRIA OCTUBRE OCTOBRE 2010ATEJOKA024

ArgitaratzaileaEusko Ikaskuntza. Miramar Jauregia,Miraconcha, 48. 20007 DONOSTIA.

Argitalpen IdazkariaEva Nieto

ArgazkiakEusko Ikaskuntzako Argazki Artxiboa,Euskomedia Fundazioa eta ArantxaUgartetxea

HarpidetzakAtejoka etxean jaso nahi baldin baduzu, idatzi edo dei egin ezazu helbide hauetara:

Eusko Ikaskuntzako Bulego NagusiakMiramar Jauregia, Miraconcha, 4820007 DONOSTIATel. 943-310855Fax [email protected].

Arabako BulegoaGeneral Alava, 5-1º 01005 GASTEIZTel. 945-231552Fax [email protected].

Bizkaiko BulegoaPº de Uribitarte, 10, planta baja48009 BILBAOTel. 94-4425287Fax [email protected].

Nafarroako BulegoaPl. del Castillo, 43 bis, 3. D31001 IRUÑEATel. 948-222105Fax [email protected]

OrdutegiaAstelehenetik ostegunera 8:30-14eta 15:30-17:30; ostirala, 8:00- 15:00

HorarioDe lunes a jueves de 8,30-14 y de15:30-17:30; viernes de 8:00-15:00

Iparraldeko Bulegoa51 quai Jauréguiberry64100 BAIONATel. 559598290Fax [email protected]

OrdutegiaAstelehenetik ostegunera: 8:30-12 eta 15:00-18:00. Ostirala: 8:00-12:00. Du lundi au jeudi: 8:30-12:00 et 15:00-18:00et le vendredi de 8:00-12:00.

L.G.: SS-1150-2008. ISSN: 1889-0342Fotokonposaketa: Ipar SLInprimategia: Michelena a. g. Astigarraga

URRIAOCTUBREOCTOBRE2010

ATEJOKA024

Argitalpenak

Se presentan los resultados de unainvestigación llevada a cabo por el equipoAmarauna de UNESCO Etxea. Lainvestigación aúna un estudio de tipocualitativo basado en las ideas expresadaspor los y las participantes en grupos dedebate, con un estudio de tipo cuantitativorealizado a través de un cuestionariosociológico. Además propone unatipología de las actitudes encontradas en elestudio cualitativo; recoge una grancantidad de testimonios de los y las propiasparticipantes; utiliza un cuestionariodiseñado a partir de los resultados delestudio cualitativo; y cuantifica lafrecuencia de las actitudes entre los y lasno vascohablantes de la CAPV.

Actitudes y prejuicios de los castellanohablantes hacia el euskera

Autores: E. Amorrortu, A. Ortega,

I. Idiazabal, A. Barreña

Vitoria-Gasteiz : Gobierno Vasco, 2009

353 p. ; 24 cm.

Isbn: 978-84-457-3029-4

Euskal Literatura Sailak leiho berriazabaldu nahi du, euskal irakurleenbegiradak zabalarazteko asmoa duenleihoa. Eta helburu horrekin argitaratu duEgungo Euskal nobela eta zinema, kasuhonetan, komunikazio sistema birenarteko elkarrizketari eskainiriko begiradada. Hiru arlo ditu liburuak etalehenengoan literatura zinemara itzultzekoahaleginen azterketa teorikoa eskaintzenda, moldakuntza zinematografikoarenbideak, moldeak eta arazoak aztertuz.Bigarrenean, zinemara itzulitzako euskalnobelen historia eta azterketa eskaintzenzaio irakurleari. Nobelaren eta gidoiarenartean sortzen diren fenomenoen berri ereematen du liburuak.

Egungo euskal nobela eta zinema

Egilea: Jon Kortazar (zuzen.)

Bilbo: EHU, 2009

160 or. ; 22 cm.

Isbn: 978-84-9860-270-8

Koldo Zuazok 1990 aldera ezagutu zuenBurundako euskara. “Ezustean gertatuzen eta ezusteko galania hartu nuenhizkera hau ezagututa. Bonaparterenesanetan, euskara giputza egiten zenalderdi honetan, baina bertatik bertaraadituta, ikuspegi hori ez zela zuzenakonturatu nintzen”, dio egileak. Hauaztertuta konturatu zen hizkeren artekomugak lerro bakarrez bereiztea ez zelaegokia eta “tarteko hizkera” kontzeptuarieutsi zion, nazioarteko dialektologianohikoa den kontzeptua, baina EuskalHerrikoan erabili izan ez dena. Azterketalan horren fruitu da Zuazok argitaratuberri duen Sakana euskera. Burundakohizkera liburua.

Sakana euskara. Burundako hizkera

Eleak

Egilea : Koldo Zuazu Zelaieta

Bilbo: Euskaltzaindia, 2010

227 or. : ir. ; 24 cm.

Isbn: 978-84-235-3204-9

Egileak: Hainbat egile

Gasteiz: Arabako Foru Aldundia, 2010

183 or. : ir. : 1 cd-rom ; 21 cm.

Isbn: 978-84-7821-721-2

Hizkuntzen 2010eko Europako Egunarenharira, liburu bikain hau argitaratu dabertakoei zein kanpotarrei euskararenmusikalitatearen berri emateko asmoz.Bertan, Gabriel Aresti, Pako Aristi, FelipeJuaristi, Toti Martinez de Lezea, ArantxaIturbe, Joseba Sarrionandia, Miren AgurMeabe, Jose Mari Iturralde, GerardoMarkuleta, Yolanda Arrieta, HarkaitzCano, Ramon Saizarbitoria, AnduLertxundi eta Bernardo Atxagarenhamalau testu labur ageri dira. Den-denak sei hizkuntzatan jaso dira:euskara, espainola, frantsesa, ingelesa,arabiera eta txinera. Audio grabazioak erebadira, CD batean, euskarazko testuakentzuteko.

Gernikazarra HistoriaTaldea. 25 añosinvestigando

Año de creación:

El grupo surgió en 1985 de la manode Alberto Iturriarte, Vicente delPalacio, José Ángel Etxaniz, JuananCarballo, Javier Urrutia y AlbertoZarrabeitia. Actúa como unaasociación cultural independientesin afán de lucro.

Objetivos:

El grupo nació con la intención derecuperar la memoria histórica deGernika-Lumo en su sentido másamplio. Hay que tener en cuenta queGernika perdió todos sus archivostanto oficiales (municipal, judicial,eclesiástico, registro de la

propiedad) como particulares(familiares, industriales,…). Había,por tanto, un importante trabajo querealizar desde la perspectiva social,costumbrista, política, económica…

Campos de trabajo:

Las líneas deinvestigaciónrelacionadas conGernika-Lumohan sidoinmensas:Trabajos sobre laEdad media, elBombardeo deGernika, el Hospital MilitarPenitenciario de Prisioneros deGuerra, la Reconstrucción del pueblopor Regiones Devastadas, laindustrialización...

fondos: Fondo fotográfico, con másde 2.000 fotos en torno a Gernika-Lumo, Fondo industrial gracias a larecuperación de la documentaciónde empresas que han desaparecido(fábrica de armas “Astra”, decubiertos “Dalia”, “Malta”, “Idurgo”,“Meneses” y diferentedocumentación de otras instancias) yfinalmente, Fondo documentalrelacionado con la zona.

Sede:

Gernikazarra tiene sus oficinas enArtekalea, nº 8-3ª y se reúne todoslos lunes de las 19:00 horas a las20:30 horas para atender a cuantaspersonas se acerquen, aunque loaconsejable es pedir cita previa.

Web:

www.gernikazarra.com

Colaboraciones:

Gernikzarra, además de laspublicaciones de sus investigaciones,ha colaborado en infinidad deproyectos. Por destacar alguno, sustrabajos han sido la base del “Museode la Paz” de Gernika-Lumo. Por otro

lado, asesora a todaslas personas que seacercan a susoficinas, entre losque cabe destacar alos universitarios ylos profesores queestán preparandosus tesis doctorales.

Fondos:

A lo largo de estos 25 años, el grupoha ido creando un importantearchivo formado por diferentes

Kultura Ereileak