as funcións en animais
TRANSCRIPT
Os animais son organismos heterótrofos, é dicir, necesitan tomar materia orgánica xa elaborada para crear a súa propia e obter enerxía.
Os nutrientes son as substancias (orgánicas e inorgánicas) que toman os seres vivos e son útiles para as súas células.
◦ Proceso dixestivo. Transformar os alimentos en substancias máis sinxelas que o noso organismo poida utilizar: nutrientes.
◦ Proceso respiratorio. Tómase o osíxeno do contorno e expúlsase o CO2.
◦ Transporte. Reparto dos nutrientes e o osíxeno a todas as células do organismo, e recollida das substancias de refugo que producen as células.
◦ Metabolismo. Os nutrientes e o osíxeno entran en cada célula para fabricar enerxía e materia.
◦ Excreción. É a eliminación de todas as substancias de refugo daniñas para o organismo.
A función de nutrición consta das seguintes etapas:◦ Inxestión. É a captación dos alimentos do medio
externo. Ademais, os animais deben captar o osíxeno pola respiración xa que son aerobios.
◦ Dixestión. Transformación do alimento en nutrientes. Intracelular: a célula captura e transforma o nutriente. Extracelular: acontece no apararello dixestivo
◦ Absorción. Absorción e distribución dos nutrientes a todas as células do organismo.
◦ Exección. Eliminación dos produtos de refugo.
Recto
Moega
Boche
Farinxe Apéndices
Páncreas
Dixestión extracelular. O aparello dixestivo presenta un tubo dixestivo
completo con boca, farinxe, esófago, estómago e intestino. Ás veces moega e boche.
Conta con diversas glándulas: glándulas salivares, fígado e páncreas.
Os animais necesitan osíxeno para realizar as súas funcións vitais. A respiración pode ser:
◦ Respiración celular: A enerxía obtéñena da oxidación das moléculas orgánicas nas mitocondrias. Este proceso require osíxeno e libera dióxido de carbono.
◦ Respiración externa ou ventilación: A respiración celular necesita un intercambio continuo de gases entre o medio externo e a célula. Pode ser cutánea, traqueal, branquial ou pulmonar.
Animais ligados a medio acuáticos ou ambientes moi húmidos.
Os gases pasan aos líquidos internos a través da pel. A pel debe estar húmida grazas á secreción de
numerosas glándulas mucosas. A densa rede de capilares encárgase de distribuír os
gases ás células. Anélidos e anfibios.
Sistema interno de tubos húmidos e ramificados, as traqueas, que abastecen de gases a cada unha das células.
As traqueas abren ao exterior polos espiráculos. O movemento do aire polas traqueas débese ás
contracciones dos músculos abdominales do corpo do organismo.
É propia dos artrópodos terrestres.Espiráculo
Células dos tecidos
As branquias son prolongacións das paredes do corpo cara ao exterior moi replegadas e capilarizadas.
Obrigan ao animal a estar en continuo movemento para que a auga pase a través delas e extráiase o osíxeno.
Crustáceos, algúns anélidos, peces, cágados e insectos.
É o sistema respiratorio máis eficaz.
Pulmóns: Cavidades internas, de paredes moi finas e vascularizadas.
Propia de gasterópodos, anfibios, reptiles, aves e mamíferos.
O aparello circulatorio consta de:◦ Un líquido circulante que transporta
sustancias polo organismo. O sangue, en anélidos e vertebrados. A hemolinfa, en moluscos e
artrópodos. A hidrolinfa, en equinodermos.
◦ Uns condutos ou vasos, por onde circula devandito líquido.
◦ Un mecanismo propulsor, o corazón, que fai circular o líquido.
Aparello circulatorio aberto
Aparello circulatorio pechado
O líquido circulante entre e sae dos vasos para intercambiar substancias
Un corazón con orificios impulsa ao líquido
3. O sangue repártese polo corpo para intercambiar substancias
2. O sangue vai
ás branquias
onde recolle o osíxeno
1. O corazón impulsa ao sangue
O sangue volve dos
órganos cara ó corazon
Propio de artópodos e moluscos
Propio de anélidos, cefalópodos e vertebrados
Proceso polo que se eliminan as substancias de refugo (amoníaco, sales, auga e CO2)
RilUréter Vexiga
urinaria
Uretra
Tubo dixestivo
Túbulos de Malpighi
Glándula verde
Aparello excretor dos insectos
Aparello excretor dos crustáceos
Aparello excretor dos vertebrados
A relación consiste en captar os cambios que se producen na contorna e poder reaccionar ante eles.
Os cambios que se producen no medio son os estímulos.
As reaccións producidas polo organismo son as respostas.
Estruturas que recollen a información do medio e a envían aos sistemas de coordinación.
Formados por células illadas ou agrupados formando órganos dos sentidos.
criptas
Liña lateral ocelosantenas
SISTEMA NERVIOSO
SISTEMA ENDÓCRINO
Células/órganos Neuronas GlándulasMensaxeiro utilizado
Impulsos nerviosos Hormonas
Vía de transporte Nervios Líquido circulanteDuración da resposta
Curta Longa
Velocidade da resposta
Rápida Lenta
A finalidade da reprodución é a perpetuación das especies, producindo individuos semellantes aos seus proxenitores.
Hai dous tipos:Reprodución asexual.Reprodución sexual.
Dous individuos de distinto sexo.
As células sexuais denomínanse gametos.
Os gametos orixínanse nas gónadas.
Xeralmente, con dimorfismo sexual.
REPRODUCIÓN ALTERNANTE HERMAFRODITISMO
Cada individuo posúe os dous tipos de gónadas.
Alternan a reprodución sexual e asexual.
Fecundación externa Fecundación interna
Unión dos gametos para formar un cigoto. A división do cigoto da lugar ao embrión.
É necesario a cópula. No interior do aparato
feminino.
No exterior do aparato feminino.
Conxunto de cambios desde que se forma o cigoto ata que nace o individuo, por eclosión ou parto.
Desenvolvemento directo
Desenvolvemento indirecto
As crías son semellantes ao adulto.
Conxunto de procesos que se producen desde o nacemento ata a fase adulta.
As crías son distintas, denomínanse larvas e pasan por un proceso de metamorfose.
Metamorfose sinxela Metamorfose complexa
A larva transfórmase en adulto sen pasar pola fase de inactividade. Só experimenta mudas.
A larva sofre varias mudas e convértese na crisálide que pasa por un período de inactividade antes de converterse en adulto.
Anélidos, moluscos, crustáceos, equinodermos e algúns insectos.
Algúns insectos e anfibios.