19º domingo tob 2015 bene pagola

9 agosto 201519º Tempo Ordinario

Xoán 6, 41-51

José Antonio Pagola

Presentación: B.Areskurrinaga HCEuskaraz: D. AmundarainMúsica:Burt-Bacharach

Atracción por Xesús

O evanxelista Xoán repite O evanxelista Xoán repite unha e outra vez unha e outra vez

expresións e imaxes de expresións e imaxes de gran forza para lembrar a gran forza para lembrar a

todos que han de todos que han de achegarse a Xesús para achegarse a Xesús para descubrir nel unha fonte descubrir nel unha fonte

de vida nova. de vida nova. Un principio vital que non Un principio vital que non é comparable con nada é comparable con nada

que teñan podido coñecer que teñan podido coñecer con anterioridade.con anterioridade.

Xesús é Xesús é ««pan baixado do ceo»pan baixado do ceo». . Non ha de ser confundido con calquera fonte Non ha de ser confundido con calquera fonte

de vida. de vida. En Xesucristo podemos alimentarnos dunha En Xesucristo podemos alimentarnos dunha forza, unha luz, unha esperanza, un alento forza, unha luz, unha esperanza, un alento

vital... que vén do misterio mesmo de Deus, o vital... que vén do misterio mesmo de Deus, o Creador da vida.Creador da vida.

Xesús é «Xesús é «o pan da vida o pan da vida »»

Por iso, precisamente, non é Por iso, precisamente, non é posible encontrarse con El posible encontrarse con El

de calquera maneira. de calquera maneira. Temos que ir ao máis fondo Temos que ir ao máis fondo de nós mesmos, abrirnos a de nós mesmos, abrirnos a

Deus e Deus e ««escoitar o que nos di o Pai escoitar o que nos di o Pai

». ».

Ninguén pode sentir verdadeira atracción por Xesús,

«se non o atrae o Pai que o enviou”.

O máis atractivo de Xesús é a súa capacidadeO máis atractivo de Xesús é a súa capacidade de dar vida. de dar vida.

O que cre en Xesucristo e sabe entrar en contacto O que cre en Xesucristo e sabe entrar en contacto con El, coñece unha vida diferente, de calidade con El, coñece unha vida diferente, de calidade

nova, unha vida que, dalgunha maneira, pertence nova, unha vida que, dalgunha maneira, pertence xa ao mundo de Deus.xa ao mundo de Deus.

Xoán atrévese a dicir que ««o que coma deste pan, vivirá para o que coma deste pan, vivirá para

sempresempre».».

Se, nas nosas comunidades Se, nas nosas comunidades cristiás, non nos alimentamos cristiás, non nos alimentamos

do contacto con Xesús, do contacto con Xesús, seguiremos ignorando o máis seguiremos ignorando o máis

esencial e decisivo do esencial e decisivo do cristianismo. cristianismo.

Por iso, nada hai pastoralmente máis urxente

que coidar ben a nosa relación

con Xesús o Cristo.

Se, na Igrexa, non nos sentimos atraídos por ese Deus encarnado nun home tan humano, achegado e

cordial, ninguén nos sacará do estado de mediocridade no que vivimos sumidos de

ordinario.

Ninguén nos estimulará para ir máis lonxe que o establecido polas nosas institucións.

Ninguén nos alentará.

Se Xesús non nos alimenta co seu Espírito de Se Xesús non nos alimenta co seu Espírito de creatividade, seguiremos atrapados no pasado, vivindo creatividade, seguiremos atrapados no pasado, vivindo

a nosa relixión desde formas, concepcións e a nosa relixión desde formas, concepcións e sensibilidades nacidas e desenvolvidas noutras épocas sensibilidades nacidas e desenvolvidas noutras épocas

e para outros tempos que non son os nosos. e para outros tempos que non son os nosos.

Pero, daquela, Xesús Pero, daquela, Xesús non poderá contar coa non poderá contar coa

nosa cooperación nosa cooperación para xerar e alimentar para xerar e alimentar

a fe no corazón dos a fe no corazón dos homes e mulleres de homes e mulleres de

hoxe.hoxe.

ATRACCIÓN POR XESÚS  

O evanxelista Xoán repite unha e outra vez expresións e imaxes de gran forza para recordar a todos que han de achegarse a Xesús para descubrir nel unha fonte de vida nova. Un principio vital que non é comparable con nada que teñan podido coñecer con anterioridade.

Xesús é «pan baixado do ceo». Non ha de ser confundido con calquera fonte de vida. En Xesucristo podemos alimentarnos dunha forza, unha luz, unha esperanza, un alento vital... que vén do misterio mesmo de Deus, o Creador da vida. Xesús é «o pan da vida ».

Por iso, precisamente, non é posible encontrarse con El de calquera maneira. Temos que ir ao máis fondo de nós mesmos, abrirnos a Deus e «escoitar o que nos di o Pai ». Ninguén pode sentir verdadeira atracción por Xesús, «se non o atrae o Pai que o enviou».

O máis atractivo de Xesús é a súa capacidade de dar vida. O que cre en Xesucristo e sabe entrar en contacto con El, coñece unha vida diferente, de calidade nova, unha vida que, dalgunha maneira, pertence xa ao mundo de Deus. Xoán atrévese a dicir que «o que coma deste pan, vivirá para sempre».

Se, nas nosas comunidades cristiás, non nos alimentamos do contacto con Xesús, seguiremos ignorando o máis esencial e decisivo do cristianismo. Por iso, nada hai pastoralmente máis urxente que coidar ben a nosa relación con Xesús o Cristo.

Se, na Igrexa, non nos sentimos atraídos por ese Deus encarnado nun home tan humano, achegado e cordial, ninguén nos sacará do estado de mediocridade en que vivimos sumidos de ordinario. Ninguén nos estimulará para ir máis lonxe que o establecido polas nosas institucións. Ninguén nos alentará para ir máis adiante que o que nos marcan as nosas tradicións.

Se Xesús non nos alimenta co seu Espírito de creatividade, seguiremos atrapados no pasado, vivindo a nosa relixión desde formas, concepcións e sensibilidades nacidas e desenvolvidas noutras épocas e para outros tempos que non son os nosos. Pero, daquela, Xesús non poderá contar coa nosa cooperación para xerar e alimentar a fe no corazón dos homes e mulleres de hoxe. 

José Antonio Pagola