A casa romana

Alba García BouzaCandea López Rivera

A casa primitivaPrimitivamente, a casa romana estaba formada por una planta rectangular e cunha soa habitación (atrio) onde se cociñaba, comía e durmía. Para botar fora os fumes da cociña, para ter luz e para recoller a auga da chuvia, tiñan no teito o compluvio, que era unha abertura rectangular que estaba inclinada para o interior para almacenar a auga non alxibe (impluvio). Despois, contruíronse habitacións arredor do adro, e fronte á entrada, o tablino (despacho do parterfamilias).

Adro dunha domus

Compluvio

Impluvio

A casa señorialPouco despois apareceu a casa señorial (ou Domus), grazas á influencia grega. Esta vivenda foi unha ampliación da casa primitiva,xa que engadíronse máis dependencias como o triclinio (comedor), o perístilo (xardín rodeado dun pórtico de dous pisos sostidos por columnas), as tabernas (tendas a pé de rúa)... Tamén abriron xanelas e instalaron auga corrente.

Calor no invernoOs romanos dispuñan de fornos portátiles, nos que se queimaba leña para producir calor, e de fornos fixos, que se construían na parte baixa da casa e enviaban a calor por debaixo dos chans da vivenda ou a través das paredes. Braseiro (foculus) de bronce

A casa de alugueiro (Ínsula) A casa de Alugueiro ou Ínsula, era unha especie de mazá de casas onde habían seis ou sete pisos de altura, onde se accedía polas escaleiras exteriores. Construíase con materiais de baixa calidade e na planta baixa solían habitar as familias potentadas ou as que se dedicaban ás tendas.

A casa de campo (Vila) Nos primeiros anos era igual que unha cidade pero evolucionou e construíronse dous tipos de vila: A vila rústica, unha especie de granxa onde os animais e as persoas habitaban cerca. Por outro lado estaba A vila urbana, destinada ó dono de facenda como casa de recreo e caracterizábase polo seu luxo.

O mobiliarioAs casas dos romanos dispoñían de menos mobles que as nosas.O mobiliario consistía nalgúns armarios colocados no tablino e na biblioteca, unhas mesas no comedor e no adro, algúns balcóns da cachotería arrimados ao vestíbulo ou parede do xardín e cadeiras diversas.

A influencia etruscaOs primeiros mobles romanos presentan unha gran influencia etrusca. As súas proporcións son macizas, con esfinxes, volutas e garras de león como elementos decorativos.

Mesa que asemella as patas dun animal

A influencia gregaA partir do século III a.C., o mobiliario romano ten máis que ver co mobiliario grego que co etrusco, polo que adquire importancia o equilibrio das proporcións e o refinamento. O principal obxectivo é a comodidade. Tanto en Grecia coma en Roma as árbores máis comúns eran o pradairo, o teixo, o acivro, o salgueiro e o haxa. "Para obter superficies pulidas fregábanse con pel de cabalo". En canto ás técnicas, gregos e romanos, ao igual que os exipcios, usaban as ensambladuras de caixa e espiga e as caravillas de madeira.

Os diferentes mobles

As camasOs romanos tiñan varios tipos de cama, según a súa función. Eran máis altas cas nosas polo que necesitaban unha escaleira. Estaban feitas de madeira e sostidas por catro pés onde se apoiaba un cabeceira de madeira. As camas dos pobres carecían deste elemento.

Os romanos tiñan tres tipos de asentos comúns: o tallo, unha simple mesa de noite sostida por catro pés, sélaa, con brazos pero sen respaldo, e a cathedra, cun respaldo longo e arqueado. Esta última é o asento propio das mulleres.

Os asentos

As mesasEran diversos o seu uso, a súa forma, o seu valor. Respecto ao uso hai que distinguir as mesas que servían para expoñer a vaixela durante o banquete, e as que se poñían xunto para que os comensais puidesen deixar nelas as vasillas e tomar os manxares. Había mesas con un, tres e catro pés.

Armarios e caixas de caudais

Había dous tipos de armarios, os pesados, apoiados no chan. Había outro tipo, máis pequenos pegados á parede. Todos estaban construídos de madeira que puidesen ser pechados con chave e selados. Os obxectos de valor e documentos importantes conservábanse nunha caixa de caudais baixa, pesada e adornada de tachones e relevos de bronce.

Outros moblesOs romanos usaban espellos, que se fabricaban de prata ou dunha aliaxe de cobre e estaño, e finalmente de cristal. Tamén coñeceron o reloxo, o de sol (solarium) e o de auga (clepsydra), procedente de Grecia, que consistía en dous recipientes en forma de copa, arrimados pola base, e comunicados entre si por un conduto que permitía o transvasamento de un a outro.

Reloxo de augaReloxo de sol