Xesús díxolles aos escribas e fariseos: Quen estea sen pecado, que lle tire a primeira pedra.

Xesús díxolle á muller:-Tampouco eo te condeno. Anda e en adiante non peques máis. Lc. 8, 1-11

O tempo de coresma lémbranos que estamos unidos pola salvación

que nos achegou Xesucristo.

O pecado non pode ser a última palabra dun camiño que recorremos na esperanza.

Os escribas e fariseos traen perante Xesús unha muller sorprendida en adulterio.

A escena parece calculada para tender unha trampa a Xesús.

Se o Mestre di que hai que apedrar a muller, queda en entredito a súa fama

de profeta misericordioso.

Se opina que hai que deixala libre,

contradí a Lei de Moisés,

e non merece o nome de profeta.

Limitouse a dicirlles:

Xesús inclinouse e púxose a escribir no chan.Xesús inclinouse e púxose a escribir no chan.

““O que estea sen pecado, O que estea sen pecado, que lle tire a primeira pedra”.que lle tire a primeira pedra”.

A nosa sociedade ofrécenos cada día o triste espectáculo de acusadores que lanzan pedras e bombas contra os que non pensan coma eles.

Ante la muller humillada, Xesús proclama unha sentencia:

“Tampouco eu te condeno. Anda e en adiante non peques máis”.

Xesús sabe que o pecado existe e constitúe Xesús sabe que o pecado existe e constitúe un risco permanente.un risco permanente.

E, con todo, orienta a mirada cara a un futuro de conversión e de esperanza.

Señor Xesús, mil voces do noso tempo tratan de quitar importancia ao pecado.

E outras mil humíllannos cando sospeitan que temos caído nel.

Ti non ignoras o noso mal, pero ofrécesnos o don doteu perdón misericordioso.

Bendito sexas por isto. Amén.

José Román Flecha Andrés Palabra del Señor, Salamanca , Editorial.Secretariado Trinitario,2007

Presentación: Antonia Castro Panero