“…“…amosoulles as mans amosoulles as mans e o costado.e o costado.

Os discípulos enchéronseOs discípulos enchéronse de alegría ao ver o Señor.de alegría ao ver o Señor.

Xesús repitiuXesús repitiu: :

- Paz convosco.” - Paz convosco.” Xn 20, 19-22Xn 20, 19-22

““Se quere, un home vivo pode morrer Se quere, un home vivo pode morrer por no reprochar a seu irmán”. por no reprochar a seu irmán”.

Ese é un dos apotegmasEse é un dos apotegmas máis belos dos Padres do deserto.máis belos dos Padres do deserto.

Eran homes que arelaban a limpeza do corazón.Eran homes que arelaban a limpeza do corazón.

No retiro e na oración buscaban a humildade.No retiro e na oración buscaban a humildade.

Parece sinxelo. Parece sinxelo. E, non obstante, é todo un ideal de vida.E, non obstante, é todo un ideal de vida.Un ideal heroico no medio dun mundoUn ideal heroico no medio dun mundo

alporizado de acusacións.alporizado de acusacións.

Reproches que se cruzan no fogar,Reproches que se cruzan no fogar, no posto de traballo, no posto de traballo,

na política, nos medios de comunicación.na política, nos medios de comunicación.E contra a Igrexa e no seo da Igrexa.E contra a Igrexa e no seo da Igrexa.

Só podería reprocharSó podería reprochar a seu irmána seu irmán

quen se soubese libre de culpa.quen se soubese libre de culpa.

Pero non é así.Pero non é así.

Subliñamos nos demais Subliñamos nos demais as faltas que máis nos afeanas faltas que máis nos afean

a nós mesmos. a nós mesmos.

Así o reprochador retrátaseAsí o reprochador retrátase sen sabelo.sen sabelo.

O apóstolo Tomé non estaba presente cando o Señor O apóstolo Tomé non estaba presente cando o Señor resucitado se apareceu aos discípulosresucitado se apareceu aos discípulos. .

El negouse a crer que tivese resucitado. El negouse a crer que tivese resucitado. Quería tocar coas súas mans as chagas do resucitado.Quería tocar coas súas mans as chagas do resucitado.

Cando Xesús volveu aparecerse,Cando Xesús volveu aparecerse, dirixiuse a el e díxolle: dirixiuse a el e díxolle:

“ “Trae o teu dedo, Trae o teu dedo, aquí tes as miñas mans,aquí tes as miñas mans,

trae a túa man trae a túa man e métea no meu costado, e métea no meu costado,

e non sexas incrédulo, e non sexas incrédulo, senón crente”. senón crente”.

“Meu Señor e meu Deus”

Así exclama o discípulo Que comprendeu a realidade da resurrección.

O que superou as dúbidas e o orgullo de dubidar do seu Mestre.O que foi capaz de identificar o resucitado co crucificado.

“ “ Ditosos os que crean sen ter visto” Ditosos os que crean sen ter visto”

El felicitara os pobres e os mansos,

os que choran e os que famentos de xustiza,

os misericordiosos e os limpos de corazón,

os promotores da paz

e os perseguidos por manterse fieis

ao ideal de santidade.

Agora di que son felices os que cren,Agora di que son felices os que cren, os que poñen a súa confianza no invisible.os que poñen a súa confianza no invisible.

e así exclama o Mestre:

Señor Xesús,Señor Xesús,que non reprochas ao que te busca con sincero corazón, que non reprochas ao que te busca con sincero corazón,

acepta a homenaxe da nosa fe e axúdanos a crer en ti acepta a homenaxe da nosa fe e axúdanos a crer en ti con sinceridade e coherencia. Amén. Aleluia. con sinceridade e coherencia. Amén. Aleluia.

José Román Flecha Andrés PALABRA DEL SEÑOR –Salamanca Presentación: Antonia Castro PaneroMúsica: Aleluea