166 iraultzen

24

Upload: lab-sindikatua

Post on 14-Mar-2016

257 views

Category:

Documents


4 download

DESCRIPTION

(aldizkari sindikala, revista sindical, journal syndical)

TRANSCRIPT

Page 1: 166 IRAULTZEN
Page 2: 166 IRAULTZEN
Page 3: 166 IRAULTZEN

ZUZENDARIA:Sonia González

ERREDAKZIO BURUA:

Aiora Imaz

DISEINUA ETA MAKETAZIOA:

Fidel Linazisoro

INPRIMAKETA:

mccgraphics-elkar

LEGE GORDAILUA:

SS. 734-77

IRAULTZEN ALDIZKARIAREKIN

KONTAKTUAN JARTZEKO:

Pokopandegi, 9, 2. Donostia 20018

TELEFONOA:943 32 64 67 / 943 22 44 00

POSTA ELEKTRONIKOA:[email protected]

BAIONACoursic Karrika, 13.

64100. Tf: 00 33 559 59 50 20

BILBOErrekalde Zumarkalea, 62, behea.

48010Tf: 94 470 69 00

DONOSTIASan Blas, 1 behea.

20013Tf: 943 22 44 00

GASTEIZFermin Lasuen, 13 behea. 01001

Tf: 945 25 58 77

IRUÑEAArga Ibaia kalea 12-14 behea

31014Tf: 948 22 11 30

iraultzenALDARRIKATZETIK ERAIKITZERA

Trantsizio egoera batean gaudela behin baino gehiagotan esan izan

dugu, guztiz krisian eta agorturik dagoen eredu batetik beste batera. Hori

ez da espekulazioa, errealitate objektiboa baino. Konstatazio honen segi-

dan datorren galdera, bestela ezin denez izan, ea hori ze nolako eredua

den.

Botere ekonomikoa, botere politikoaren laguntzaz, bere eredu kapitalistari

beste buelta bat emateko ahaleginetan dabil, eredu sozialaren kontura:

aberastasunaren banaketa are desorekatuagoa prekarietate laboral eta

soziala zein pobrezia muga barik zabalduz. Hori da inposatu nahi diguten etorkizuna eta ezinbestekotzat baili-

tzan saldu ere bai.

Euskal Herrian badakigu alternatiba badagoela, hori ez dela jarraitu beharreko bidea, baizik eta jarraitzea eraba-

ki duten bidea. Badakigu bestelako eredu bat eraki ahal dela eta, gainera, modu bakarra dela benetan gure etor-

kizuna bermatzeko. “Aldarrikatzetik egitera” esan genuen gure Biltzarrean eta horretarako estrategia bat markatu

genuen, indar batuketan eta gehiengo sozialaren aktibazioa euskarri nagusia daukan estrategia. Eta eredu hori

aldarrikatzetik erakitzen hasteko jauzia behingoz emateko momentua da.

Mobilizazio soziala ezinbestekoa da eta mobilizazio lerro sendoa beharko dugu datozkigun eraso guztien kontra

egiteko, baina benetan Euskal Herria eta euskal langileria etorkizun beltz horretatik atera nahi badugu, bestelako

Euskal Herri bat irudikatu, zertan oinarritu behar den finkatu eta horren alde borrokatzeko lerro osoa behar dugu.

Plan oso bat diseinatu eta plan oso bat martxan ipini beharra daukagu. Eta horretara goaz! Euskal Herriko indar

sozial guztiak bildu behar gara eta ibilbide hori konpartitu behar dugu. Pariseko eta Madrileko gobernuek,

sukurtsal autonomisten laguntzarekin, garatzen ari diren prozesu kapitalista zentralizatzaileari, prozesu sozial

askatzaile batez erantzun behar diogu.

Ez da hasi beharrekoa den prozesu soziala. Prozesu sozial hori martxan dago, prozesu soberanista bezala.

Prozesu sozial hori prozesu soberanistaren ardatz moduan kokatzea, aldaketa sozialean eta erabakitzeko eskubi-

dean zentratzea da burutzen ari garen erronka. Hau da, estatuen eraso kapitalistaren aurrean Euskal Herriak

hitza eta erabakia daukala eta eredu sozial berri hori Euskal Herritik eta Euskal Herriarentzako burutu beharra

dagoela.

Aldaketa sozial nabarmenak behar ditugu, baina aldaketa sozialak etorriko dira aldaketa politikoak lortzen badi-

tugu. Ez badaukagu bitartekorik eta ez badaukagu erabakiak hartzeko eskubiderik, oso zaila izango da benetako

aldaketa sozialak egitea. Era berean, prozesu soberanistan aurrera egiteko, astinaldia emateko, prozesu hori

azkartzeko gaurko egunean pairatzen ari den blokeoaren gainetik, prozesu sozialean aurrepausoak egiteak eske-

natoki berriak eraikitzea ahalbideratzen digu. Horregatik, prozesu biak bide integralean kokatuta eta horrelaxe

ulerturik, ipar orratza estrategia soberanista definitiboki indartzea eta alternatiba eta estrategia sozioekonomiko-

an sakontzea izan behar da. Eta, esan bezala, horretara goaz. Jauzia behingoz egitera goaz.

LABen aldizkari nazionala 166. alea 2013ko martxoa-apirila

Page 4: 166 IRAULTZEN

>FARTSA BAT BESTERIK EZ

Orain arte, 2013ko mahai oroko-rraren negoziazioan bi bilkuraegin dira, eta hauen emaitzaUrkulluren Gobernuaren dekre-tua izan da, langileen lanaldiahandituko duen dekretua. LABek, legez, dekretuz, izozketasalarialez indargabeturik zegoennegoziazio kolektiboa berresku-ratzeko saiakera bezala plantea-tzen zuen mahai orokorrarennegoziazioa. Are gehiago, azkene-ko urteetan zerbitzu publikoetaneta bertako langileen lan baldin-tzetan izandako atzera urratsakgelditu eta negoziazio kolektiboablindatzeko bide bakarra delauste du. PNVrentzat berriz, mahai oroko-rra zen fartsa ankerra antzeztekobehar zuen eszenatokia. PatxiLopezen legealdian hartutakoneurrien ondorioz Jaurlaritzan,Osakidetzan, Hezkuntzan, enpre-sa publikoetan urteko lanpostuazuten langile ez finkoek ordezka-penak betetzera pasa ziren, etaordezkapenak betetzen zituzte-nak langabezira. Orain, Urkullukbere hondar alea ipini du, honekberarekin ekarriko du enplegu

publiko gehiago suntsitzea, etaenplegua banatu eta sortzeko1992ko lanaldiaren gaineko akor-dio historikoa apurtzea.Erkorekarentzat ondorio kolatera-lak diren horiek izen, abizenakdituzte eta hemendik aurrera lan-gabeziaren loteria krudela paira-tuko dute.LABentzat Urkulluk EAEko mahaiorokorrean antzeztutako fartsaeta ondorengo dekretotzarraeraso larria da zerbitzu publikoa-rentzat eta bertako langileentzat.Orain Urkulluk fartsaren bigarrenzatiari ekingo dio, Jaurlaritza,Osakidetza, Hezkuntza, ..., dekre-tazoa mahai sektorialetara era-mango baitu, lanaldiaren handi-tze hori gauzatzera. LABek honenaurrean mobilizazioak bultzatukodituen bitartean, mahai sektoria-letara fartsa salatzera joango da.

>ERNAI. ADI, ERNE ETA BURU

BELARRI

Martxoaren 2tik jardunean ari daezker abertzaleko gazteen antola-kunde den Ernai, independentzia,sozialismoa eta feminismoa hel-buru izango dituen antolakundeberria. Zukgua prozesuarenemaitza da Ernai, azken hilabete-etan 180 herritako 2.500 gaztebiltzea lortu duen prozesuarenemaitza, alegia. Arlo ezberdinetako hainbat gon-bidatu hurbildu ziren bertara,hauen artean Ainhoa Etxaide,LAB sindikatuko idazkari nagusia.Etxaidek, gazteriak erakutsi duen

«indarra» goraipatu nahi izanzuen. Murrizketen politika ereizan zuen hizpide eta «guk urtee-tan eraikitakoa» krisi ekonomiko-aren «aitzakian» desegiten dutelasalatu zuen. Horren harira, gaz-

teriaren etorkizuna iluna dela aipa-tu zuen eta frontoia sutan jarrizuen azken esaldiarekin: «Sistemakirentsitako erakundea da eurenametsa. Ez diezaiegun utzi, izanzaitezte euren amesgaizto!».

gogora ekarri

INDEPENDENTZIAREN ESKUTIK ERAIKIKO DUGU ETORKIZUNAIndependentziaren eskutik eraikiko dugu etorkizuna‘Etorkizuna independentiza’ lelopean ospatu da Iruñean aurtengoAberri Eguna. Bizi dugun egoera «gogorraren» aurrean herri honenetorkizuna independentziaren eskutik etorriko dela aldarrikatu nahiizan dute Iruñeara hurbildu diren milaka lagunek. Martxoaren 31ean, eguerdiko 12.20tan egindako lehen urratsekineman zitzaion hasiera martxari, ondotik etorri ziren ekitaldi politikoaeta Anaitasunan antolatutako herri bazkaria. Eguzkiak lagunduta giroederra izan zen Iruñeako kaleetan, goiz zein arratsaldean.

>SOLO QUEDA LA

MOVILIZACIÓN

La negociación del conveniodel metal se halla bloqueada enlas tres provincias de la CAV.Para superar este bloqueo elsindicato LAB no ha dejado demovilizarse durante todos estosmeses en todos los eskualdes,

realizando concentraciones frente a la patronal, coche caravanas,asambleas informativas... y en estas semanas ha llevado a cabo unarecogida masiva de firmas en defensa del convenio del metal en todaslas empresas. Además, el sindicato llevó a cabo el pasado día 13 demarzo en Araba, el 19 en Bizkaia y el 21 en Gipuzkoa sendas asamble-as de delegados y delegadas y concentraciones frente a la patronal. De este convenio dependen más de 120.000 trabajadores y trabajado-ras del sector. Sin embargo, la patronal no quiere renunciar a los pri-vilegios que le concede la reforma laboral. Para LAB es necesariodefender el convenio del metal porque, de lo contrario supondría quenos podrían aplicar el convenio estatal del metal o el estatuto de lostrabajadores. Lo que conllevaría que miles de trabajadores y trabaja-doras se quedarían sin derechos y el resto también se vería afectadopor una constante presión a la baja de los mismos.A pesar de que constantemente LAB ha hecho una invitación al restode sindicatos a movilizarnos conjuntamente, hasta el momentohemos sido el único sindicato que se ha movilizado activamente endefensa del convenio. El sindicato LAB está comprometido en ladefensa del convenio y vamos a seguir movilizándonos y apostandopor conseguir el mayor nivel de unidad de acción con el resto de sin-dicatos. Sólo a través de la movilización conseguiremos mantenernuestros derechos.

4>5

Page 5: 166 IRAULTZEN

nok 2012. urtean finkatugenuen eskubidea da, gizartesegurantzaren lege orokorreanberean adierazitakoa betez.Hortaz, Madrileko araudia legezaurkakoa da.

behar dutela aldarrikatzera.LABen iritziz MadrilekoGobernuak pentsioak izoztekohartu duen erabakiak ez dueuren legeria betetzen: balio han-ditzearen eskubidea pentsiodu-

>TTIPI TTAPA

NORMALIZATZEKO BIDEAN

Emozio leherketa handi bat eta irudieta doinu pila bat buruan eta bihotze-an. Hala deskribatu daiteke euskara-ren alde herrialde osoa zeharkatzenduen martxa gure ondotik pasatzendenean sentitzen duguna.

Furgonetatik datozen musika eta animoen bultzadarekin Baionarainodoan bideari kolorea emanez milaka lagunek hartu dute parte 18. korri-kan. Martxoak 14ko arratsaldeko 16.30ean abiatu zen Korrika 18 MartinUgalde Kultur Parkeko langileek emandako lehen pausoekin. HandikAdunara, gero Zizurkilera, Villabonara, Irurara, Anoetara, Tolosara...Baionara heldu arte. Hamar egunez Euskal Herriko errepideetan izanda eskutik eskura lekukoa pasaz eta elkarrik “euskara emanez”.Orain dela bi urte bezala, euskara maitatzea, ikastea eta erabiltzea hiz-kuntza normalizatzeko bidea dela aldarrikatu da Korrikan. Honekinbatera eskariak egiteko gunea ere izan dira 2500 kilometro hauek, eus-kaldunei eta erdaldunei ez ezik, eskariak egin zizkieten erakundeei ereikasteko eta erabiltzeko baliabideak jar ditzaten. Amets Arzallusek izan zuen Euskal Herri osoa zeharkatu duen mezuaidatzi eta irakurtzeko ohorea. Bertan azaldu zuen bere arabera, amahizkuntza ez dela lehen ikasten den hizkuntza, amaren magalean gau-dela jasotzen duguna, ama hizkuntza pentsamendua sortzen duen hiz-kuntza da. Eta bere mezuan hain argi esan bezala: «Herri hau euskarazpentsatuko dugu edo ez da izango». LABek ere helburu hori duelako eta euskararen alde hartutako konpro-misoari helduz, oraingo honetan ere present egon nahi izan du eta argiutzi du sindikatuko kideak ere euskalakariak direla. Korrika eginez, eki-menetan parte hartuz edo sinpleki eguneroko jardueretan euskarazmintzatuz beti egongo da LABen agendan euskararen alde lan egitea.

NO ROTUNDO A LOS RECORTESEl sábado, 16 de marzo, miles de personasreclamaron otro modelo económico y social.Bajo el lema «Por un nuevo modelo social yeconómico. Euskal Herrian lan eta eskubidesozial duinak», las calles de Bilbo se llenaronpara mostrar su rechazo ante los recortesimpuestos por los Gobiernos de Gasteiz,Iruñea y Madrid. Los sindicatos y agentessociales convocantes advirtieron de que, si se

mantienen las actuales políticas, tendránenfrente a la mayoría social.Al término de la manifestación Sonia Gonzáleztomó la palabra y acusó al equipo de Lakua dehacer seguidísimo de las reformas impuestaspor el Gobierno de Mariano Rajoy y añadióque, cuando el Gobierno de Lakua asegura que«no hay alternativa, lo que quiere decir es queno le da la gana hacer unos presupuestos enfavor de la mayoría».

>RECHAZO

A LA DOCTRINA 197/2006

Con motivo de la celebración deljuicio en Estrasburgo de la presaInés del Río, LAB hizo un llama-miento a la clase trabajadora paraque denunciase la doctrina197/2006 y exigiese su deroga-ción. Así, las numerosas moviliza-ciones que se llevaron a cabohicieron visible que la mayoríasocial está por el cambio de lapolítica carcelaria.El 20 de marzo de 2013 era undía marcado en rojo hace tiempopor decenas de presas y presosvascos y familiares sometidos auna doctrina que lleva ya sieteaños alargando las condenas. Y,por extensión, también por todosy todas quienes esperan queEuropa marque un punto deinflexión en la política carcelariay allane el camino a la soluciónde las consecuencias del conflicto.La sentencia de julio del 2012 dic-taminó que la doctrina 197/2006vulnera la convención europea dederechos humanos y decretó la

puesta en libertad inmediata de lapresa. Pero el Estado español recu-rrió la sentencia y ha mantenidoen prisión a Inés del Río. Hoy, otravez, los derechos de los presos ypresas están en juego. Tras anali-zar los argumentos de las dos par-tes el Tribunal Europeo deDerechos Humanos deliberarásobre la situación de Ines del Rio.

>LEGEZ KONTRAKO DEKRETUA

Pentsioen balioa handitzeko erre-klamazioak aurkeztu zituen LABekapirilan gizarte segurantzarenDonostia, Gasteiz eta Bilboko dele-gazioetan. Honekin batera, epaite-gietara ere jo du. 2012an KPIa %2,9koa izan bazenere gure pentsioak %1 baino ezziren igo, ondorioz 2013an dife-rentzia honen konpentsazioa jasobehar genuen, baina ez da halaizan. Honek eros-ahalmenarengalera eta pentsiodunen pobretzeadakar. Gogoratu behar dugu HegoEuskal Herrian 430.000 pentsio-dun direla hileko 700 euro bainogutxiago kobratzen dutenak, oina-rrizko beharrei erantzuteko 1.000eurotik gora kobratzea beharrez-koa litzatekeen arren.Aspaldidanik ari da LABen pentsio-dunen arloa gizarte murrizketasozialen aurka eta geure pentsiosistemaren alde mobilizatzen.Orain, urrats berri bat egin du,auzitegietara jotzea erabaki duRajoyren Gobernuak “dekretuz”ukatu diguna eskatzera, hau da,pentsiok KPIaren arabera handitu

Page 6: 166 IRAULTZEN

AZKEN BOLADA HONETAN ESPAINIAKOHEZKUNTZA MINISTROAREN IZENA AHOGUZTIETAN DABIL. Wert ez da ezaguna bila-katu jendarteari ezagutza arloan ekarpengarrantzitsua egin diolako, espainiar estatuanPPk inposatu nahi duen hezkuntza sistema zen-tralista, espainolista, elitista eta baztertzailea-ren arietea izateagatik baino. Denoi ezagunazaigu, Wert-ek botatako esaldia: “ikasle katala-nak espainolizatu behar dira”. Esaldi honek ongiadierazten du lege berri honekin lortu nahiduten helburuetariko bat: espainolizatu eta uni-formizatu. Hau entzundakoan jende askoribeste garai batzuk etorriko zitzaizkion gogora.Franco garaiak ezagutu dituztenei horrelakoperlak zahar berri irudituko zaizkie, garai har-tan eskoletan bazen “formación del espíritunacional” deituriko irakasgaia, eta badirudiberriro ere bide hori hartu nahi duela PPkogobernuak

LOMCE ez da ezer isolatuaAzken urteotan, lan eta pentsioen erreforma,

jubilatze adina atzeratzea, erretiroa hartzekobaldintzak gogortzea, zerbitzu publikoen priba-tizatzea, negoziazio kolektiboaren erreforma,dependentzia legea, zerbitzu publikoak garatubeharrean murriztea, botiken birrordainketa,...amaiera gabeko erreforma eta lege bidezEspainiako estatuan egiturazko aldaketak egi-ten ari dira. Aldaketa hauekin guztiekin jendar-te eredu atzerakoiago baterantz eraman nahigaituzte. Azken hamarkadetan ezagutu dugunpolitika suntsitu eta bestelako jendarte ereduanker bat ezarri nahi dute non, jendartearen

erdigunean eskubideak jarri ordez, merkatuaezarriko duten.

Lan merkatua ere eraldatzen ari dira: langi-leak eskubide, babes eta defendatzeko aukerabarik utzi nahi gaituzte, esku lan merkeanoinarritzen den eredua finkatzen duten bitarte-an. Beraz, hezkuntza sistematik hastea ezinbes-tekoa da. Alde batetik, curriculum-a tresna ezinhobea delako ideia atzerakoien araberako jen-darte eredua umetatik biharko herritarrei hela-razteko; eta, bestetik, horrelako lan merkatuprekario bat ezartzeko eros ahalmenaren arabe-ra langile izango direnak hezkuntza sistematikbaztertzea premiazkoa delako.

Zeintzuk dira bilatzen diren helburuak?

• Estatuaren berzentralizazioa eta EuskalHerrian gure hezkuntza erabakitzerako orduanerabateko muga inposatzea bilatzen du (curri-culum propioa are gehiago mugatuz, edukiakMadrildik finkatuz, ebaluazio sistemak zentrali-zatuz...)

LOMCE:6>7

guregaiak

Bestelako eredu ankerbat ezarri nahi dute nonjendartearen erdigunean eskubideakjarri ordez merkatuaezarriko duten

txikitatik espainolizatzen eta lan esku merkea sortzen

Page 7: 166 IRAULTZEN

koa burutu behar dugu eta bataila horrenerdigunean, euskal herritarroi dagokigulageure hezkuntzaz erabakitzea jarri behardugu. Horrekin batera Euskal Herriko alderdipolitikoak interpelatu behar ditugu legehonen kontra egin dezaten, Nafarroako etaEAEko gobernuak interpelatu behar ditugulege hori aplika ez dezaten, ariketa soberanis-ta egin dezaten. Paraleloki Euskal Herrikohezkuntza eragileen artean nahi dugun hez-kuntza ereduaren inguruko eztabaida zabaldubehar dugu, behar dugun hezkuntza sistema-rantz urrats praktikoak egin behar ditugu,curriculuma, ikasle eleaniztunak lortukodituen eredua, euskal unibertsitatea,... Etabide luze honetan denok dugu zer eginikinformazioa eskuratzen, herriko hezkuntzabatzordeak sortzen eta bertan parte hartzen,herri curriculuma sustatzen, mobilizazioakbultzatzen...

• Gure nortasun, eskubide eta hezkuntzasistemaren ardatz beharko lukeen euskararieraso zuzena suposatzen du.

• Merkatu eta enpresen zerbitzura jarriazhezkuntza merkantilizatzeko urrats osolarria suposatzen du

• Adoktrinamentu ideologiko, politiko etaerlijiosorako bidea irekitzen du, modu bere-an, hezkuntza segregatzaile eta klasista bult-zatuz.

• Ikasleen garapen pertsonala, heziketaintegrala eta aukera berdintasuna mugatzendu, oso goiz emaitza akademikoen baitanhezkuntza ibilbideak finkatzera derrigortuz.

• Irakaskuntza pribatizatzeko aukera area-gotzen du. Zentro pribatuei subentzio publi-koa areagotzearekin batera, Estatuak ez dujadanik zertan plaza publiko nahiko esakinibehar, baizik eta plaza nahiko besterik ez.Beraz, sektore publikoa zentro pribatuen

ezarpena hobetsi eta bultzatu lezake. Laburbilduz, Lege honekin PPk estatuaren

eredua zentralizatzeaz gain, bere ideologiarenaraberako hezkuntza eredua Espainiar estatuosoan inposatu nahi du.

Eraso integrala, erantzun integralaAsko dira jada eraso honen aurrean bere kri-

tika agertzen ari diren eragile eta erakundeak.Erreforma hau gure ikasgeletan sar ez dadindenok batera, hezkuntz komunitatea eta jen-darte osoak erantzutea beharrezkoa da eta halaegin dugu. Honen adierazle ELA, LAB, STEE-EILAS, Sortzen-Ikasbatuaz eta IkasleAbertzaleen babesarekin, Hezkuntza komuni-tateak martxoaren 2an Bilbo, Gasteiz, Iruñeaeta Donostian LOMCE aurreproiektuaren aurkaegindako manifestazioetan bildu zen jendetza.

Esan bezala inposaketa berri honek bereneurriko erantzuna eskatzen du. Bataila politi-

Martxoaren 2an Bilboko kaleetan LOMCE legearen aurka burututako manifestazioa.

Page 8: 166 IRAULTZEN

EL DESEMPLEO Y LA POBREZA SIGUENEXTENDIÉNDOSE. Esta es la situación en laque nos encontramos tras cinco años de cri-sis y de reformas inadecuadas. Los indicado-res económicos además nos muestran queen el corto-medio plazo esta situación va aendurecerse.

Crear empleo no será una consecuenciade la salida de la crisis. Muy al contrario, nohay salida a la crisis sin empleo de calidad.Con los niveles de desempleo actuales,vemos como está bajando el nivel de consu-mo y de recaudación (ni qué decir tiene quemás aún en un sistema de recaudación fiscalque recae casi por completo en las espaldasde la clase trabajadora y que, por lo tanto,debería ser modificado)... todo esto provocaun efecto dominó en cualquier economía yhace imposible su recuperación.

Junto a esto, una de las principales conse-cuencias de la crisis ha sido el aumento delas diferencias sociales: mientras que lariqueza ha ido acumulándose cada vez enmenos manos, la pobreza ha ido extendién-dose cada vez a ámbitos mayores. El empleo,

junto con la política fiscal y la política presu-puestaria, es una de las principales maneras deredistribución de la riqueza, así como un ins-trumento imprescindible para reducir estasdiferencias sociales.

Propuestas clarasAnte esta realidad, es urgente convertir en

objetivo prioritario la puesta en marcha depolíticas de empleo efectivas, que se basen en

la creación de empleo de calidad y en el repar-to del existente. No obstante, la patronal pare-ce más interesada en el beneficio a corto plazoque en una apuesta de futuro.

En estos momentos, la mejor política deempleo es comenzar por dejar de destruirlo,por lo que un eje central debe ser luchar porimpedir tanto los despidos individuales asícomo los EREs.

Junto con esto, el sindicato apuesta por elreparto de trabajo con la implantación de lajornada hacia las 35 horas semanales, la des-aparición de las horas extraordinarias y lareforma de las pensiones acortando la edad dejubilación.

La propuesta de LAB aboga, asimismo, pordotar de calidad y estabilidad al empleo, man-teniendo la ultraactividad en los convenios,regular las subcontrataciones para que dejende ser un instrumento para precarizar el mer-cado laboral y limitar la temporalidad.

Además, propone garantizar el poder adqui-sitivo de los trabajadores y, siguiendo las reco-mendaciones de la Carta Social Europea, deter-minar un salario mínimo interprofesional de

La salida está en mantener y crear

empleo de calidad

8>9

En la situación de emergencia social en laque nos encontramos,solucionar el problemadel empleo debe estaren el centro de la agenda de las instituciones

guregaiak

Page 9: 166 IRAULTZEN

1.200 euros (60% del salario medio), aumentarla protección social para las personas desemple-adas y acabar con las discriminaciones a lasmujeres.

Llamamiento a las institucionesEn la situación de emergencia social en la

que nos encontramos, solucionar el problemadel empleo debe estar en el centro de la agendade las instituciones. LAB exige una nueva políti-ca de empleo, muy distinta a las políticas que seestán impulsando actualmente desde las admi-nistraciones y que sitúan el capital por encimadel trabajo. Todas las medidas que se han toma-do han sido a favor del capital, más aún, a favordel gran capital y del capital especulativo.

El 21 de febrero y 8 de marzo tuvieron lugaren los parlamentos de Iruñea y Gasteiz respec-tivamente plenos monográficos sobre empleo.Si bien se aprobaron algunas resoluciones, nose puede decir que se hayan dado pasos efecti-vos, porque a pesar de que muestran una y otravez su preocupación en lo que se refiere alempleo, esto no se evidencia en las decisionesque adoptan, más bien todo lo contrario. Eneste sentido, la reciente decisión del Gobiernode Lakua de incrementar la jornada laboral delas y los funcionarios conllevará directamentedestrtucción de empleo público. Junto a esto

han presentado un plan que no es más que otramanera de maquillar su inacción, porque noresponde de ninguna manera al problema quesufre la clase trabajadora es más, dicen que elempleo es una prioridad pero al mismo tiemporeducen los presupuestos en 1.150 millones.

LAB incide también en la necesidad de darpasos de cara a superar la falta de competen-cias para llevar adelante una política de empleoefectiva y para evitar que las distintas reformasimpuestas desde Madrid y París tengan efectosobre la clase trabajadora de Euskal Herria. Esnecesario contar con capacidad de regulaciónlaboral para decidir las medidas explicadasanteriormente, capacidad que en estos momen-tos se encuentra en manos de los Estados; polí-ticas pasivas que tienen como objetivo respon-der a la perdida de salario producido por laperdida de empleo, y políticas activas con el finde influir en el mercado laboral para reducir eldesempleo y aumentar el nivel de contratación.

Las instituciones deben reivindicar la totali-dad de competencias y capacidad legislativa ydar pasos para su consecución. Además paraavanzar hacia un marco vasco de relacioneslaborales y de protección social, en estosmomentos, tiene una especial importanciagarantizar un marco propio de negociacióncolectiva.

"Enplegua defenda dezagun. Ni despi-dos, ni reformas, ni imposiciones» lemazeraman pankartak ireki zuen bidea Bilboeta Iruñeako kaleetan zehar, atzean mila-ka lagun. Martxoaren 9a enpleguarenaldeko aldarrikapena egiteko eguna izanzen. 300 enpresa komitek baino gehia-gok egindako deialdiari erantzunez ber-tara hurbildu zirenek irmo eskatu zutenenpleguaren defentsa eta Iruñea etaGasteizko Gobernuei Madrildik datozenerreforma eta murrizketak ez aplikatzekoeskatu zieten.

Enpleguaren kontrako erasoa jendarteosoaren kontrako erasoa da eta horrelaulertu zuten han izan ziren eta langileklasea osatzen duten herritarrek: enple-gua suntsitu eta suntsitzen ari direnenpresetako langileak, langabezian geldi-tu direnak, sektore pribatu zein publikokolangileak, bazterketaren kontra, pobrezia-ren kontra, etxe kaleratzeen kontra borro-katzen ari diren herritarrak, talde feminis-tak, ikasle eta irakasleak, kultura arlokolagunak, ekonomilariak, langabetuenasanbladak…

Momentu honetan, diskurtsoak beste-lakoak badira ere, langileak lantegietaneta herritarrak kaleetan dira enpleguadefendatzen duten bakarrak. Egunerokolanari jarraikiz, Bilbo eta Iruñeako kalee-tan egindakoa beste indar erakustaldibat izan zen. Hau da bidea jendartearenaldarrikapena entzutera behartzeko etahorri ekin diogu. Borrokatzen jarraitukodugu eskualde zein lantokietan. Ereduekonomiko eta sozial berri bat nahi dugueta behar dugu eta horri ezin diote en-tzungor egin.

Milaka lagunenpleguaren alde

Page 10: 166 IRAULTZEN

elkarrizketa Sonia González

10>11

SoniaGonzálezKomunikazio

idazkaria

Sonia González sindikatuko KomunikazioIdazkariarekin burutu dugu elkarrizketa.Bertan, egungo egoeraren gako nagusiak etaaurrera begirako erronkak aztertu ditugu.

Egoera. Krisia hasi zenetik urte batzuk pasadira eta ez dirudi hoberantz doanik. Zelan defi-nituko zenuke gaur egungo egoera?

Egoera ez doa hoberantz ez delako hori sekulaizan markatu den helburua. Izan ere, egoera sozialagero eta kaskarragoa da. Aspaldi esan genuen ezzela arazo koiuntural bat eta, hortaz, hartzen ariziren neurriak ez zirela koiunturalak. Aitzitik, siste-ma osoaren birmoldaketa batera eraman nahi gai-tuztela. Birmoldaketa horretan, esan barik doa, kapi-talismo basatia da ezarri nahi dena eta egoerasoziala eskubide sozial eta laboral bakoa eta guztizprekarioa. Zabaltzen ari den pobrezia eta prekarieta-te horren iturburua ez da krisia bera, baizik eta kri-siaren aitzakiaz aplikatzen ari diren politiken emait-za zuzena.

Beraz, gobernuak aplikatzen ari diren politikakdira egoeraren arrazoia?

Hori aspalditik esan izan ditugu. krisiaren hasie-ratik erabaki oso argia egin zuten: krisiaz baliatzeasistemari beste buelta bat emateko. Era berean, ezda kasualitatea erasoak bata bestearen atzetik etor-tzea. Ez da zerbait momentuan momentukoa eraba-kitzen ari dena, lerro eta estrategia oso bati erantzu-ten dio.

Madril inboluzio sozial eta politiko osoan sartutadago. Kapitalismo basatiena ezarri nahi dute eta,horrekin batera, edo hobeto esanda, hori egin ahalizateko, aldi berean birzentralizazio prozesu sakonbat burutzen ari dira. Inposatzen ari dira, gainera,modurik eta antidemokratikoenaz, lege eta dekretubitartez. Honen aurrean, bide bakarra dago edoEuskal Herriak bere bide propioa egiten du edomarkaturik daukaten horretan ez daukagu etorkizu-nik, ez herri moduan ez langile klase moduan. Bidepropio bat egin behar dugu, gehiengo sozialareninteresetan eta herri eskubideetan oinarriturik.

“Prozesu kapitalista zentralizatzeari,prozesu sozial askatzaile batez

erantzun beharra dago. Horretarakoplangintza sozial oso bat da

beharrezkoa.”

“Prozesu politikoanmugarri berria, inflexiopuntu berria, eremu

sozialetik ikusten dugu,blokeatuta dagoen proze-suari bultzada berria

emateko eta, jakina, pro-zesuaren ezaugarrietansakontzeko ere bai”

Page 11: 166 IRAULTZEN

Euskal Herrian badago nahiko indar eta nahikogaitasun hori burutzeko. Hala ere, guztiz kezkaturikikusten dugu hemengo gobernuek justu kontrako nor-abidea hartu dutela. Hemengo gobernuek, PNV etaUPN buru dutela, men egiten diote Madriletik dato-rren guztiari eta, argi eta garbi, hori da interes ber-dinak konpartitzen dituztelako. Alde batetik, eredukapitalistaren eta, bestetik, eredu juridiko-politikoa-ren berme moduan agertzen dira.

Esan genezake, orduan, burujabetza premia aregarrantzizkoagoa dela momentu honetan?

Jakina. LABek Euskal Herria burujabetza politiko

eta ekonomikoa behar duela aldarrikatu izan dubehin baino gehiagotan eta gero eta agerikoagoa dahil ala biziko momentuan gaudela, emerjentzia egoe-ra larrian gaude.

Burujabetza politiko eta ekonomikoa ezinbestekoada eredu sozioekonomiko berri bat eraiki nahi badu-gu. Euskal Herrian bizitzen ari garen egoera ez daarazo ekonomiko batengatik. Arazoa politikoa daguztiz. Euskal Herrian badauzkagu nahiko baliabidejende guztiari oinarrizko eskubideak bermatzeko etaherria bizi baldintza duinetan bizitzeko. Bestelakobide bat inposatu nahi digute eta bide horren ezin-bestekotasunaz konbentzitu nahi gaituzte. Baina ez

da horrela. Badago alternatiba eta hori bai pasa-tzen dela ezinbestean Euskal Herritik EuskalHerrirako eraiki beharreko eredu batetik.

Burujabeak izan behar gara erabakitzeko zelakolan harremanak behar ditugun, erabakitzeko zeehundura ekonomiko-produktiboa behar dugun, era-bakitzeko zelan antolatu nahi dugun gure ekonomiaeta erabakitzeko ze eredu sozialaren mesedetan egonbehar den. Burujabeak izan behar gara hori guztiagauzatu ahal izateko bitarteko eta tresnak eskuratuahal izateko. Hitz bitan, burujabeak izan behargara gure etorkizuna erabaki eta bermatu ahal iza-teko.

Burujabetza prozesua martxan al da?Bai, jakina, burujabetza prozesu hori martxan

da. Are gehiago, gure herriak urte luze-luzeak eginditu bere burujabetzaren alde borrokan. Eta azkenurteotan egin ditugun pausuak garrantzizkoak izandira prozesu horri begira, pauso inportante eta era-bakigarriak egin ditugu eta fase berri bat zabaltzealortu dugu.

Edozelan, prozesu hori azkartu beharra nabariada. Izan ere, prozesu soberanistaren blokeoa berahelburu politiko bihurtu da Estatuentzat eta horrela-xe garatzen ari dira euren estrategia EuskalHerriari begira. Blokeo egoera hori ezin da egonkor-tu edo betikotu eta, horretarako, pausu berriak egi-teko premia daukagu, astinaldia emateko premiadaukagu. Aldaketa prozesuan eskenatoki berriakekarriko dituen pausuak borroka sozialetik eginbeharra ikusten dugu, borroka sozialetik etorribehar dira eta prozesu sozialak eragin behar ditu.Beraz, prozesu politikoan mugarri berria, inflexiopuntu berria, eremu sozialetik ikusten dugu, alian-tza sozial hori behingoz eraikitzetik eta mobilizaziosozialari astindu berria ematetik, blokeatuta dagoenprozesuari bultzada berria emateko eta, jakina, pro-zesuaren ezaugarrietan sakontzeko ere bai.

Ardatza eredu sozial berri bat eraikitzea izanbehar dela diozu, zertan datza hori?

Esan bezala, erasoak bata bestearen atzetikdatoz. Egia da eraso horiei guztiei erantzun beharzaiela, baina hori ez da nahikoa. Ezartzen ari direnprozesu kapitalista zentralizatzaileari, prozesusozial askatzaile batekin erantzun beharra dago.Horretarako plangintza sozial oso bat da beharrez-koa, helburuak argi dituena eta aurrera egitekobalio duena.

Prozesu sozial batetaz ari gara. Momentu hone- •••

Page 12: 166 IRAULTZEN

tan kontua ez da prozesu horretan hastea, aspaldi-tik martxan baitago eta horren erakusgarri diraEuskal Herritik zehar zabalik dauden borroka guz-tiak, denak benetako alternatiba bat aldarrikatzendutenak. Hori garrantzitsua da: langileriak ezditu Euskal Herriko kaleak betetzen partxe eskeedo eraso antisozialak leuntzeko eske; euskal langi-leria benetako alternatiba baten eta beste eredusozial eta ekonomiko baten aldarrikapenaren peanari da borrokan. Momentua da alternatiba horijorratzeko eta benetan aldarrikatzetik eraikitzerajauzi egiteko.

Honetan, indar batuketa sendoak berebizikogarrantzia dauka. Denok dakigu oso gutxi ba-tzuen interesak direla nagusitzen ari direnak,gehiengoaren interesen kontra. Orduan, batu deza-gun gehiengo sozial hori eta borrokatu dezagunbide hori iraultzeko. Gehiengoaren indarra ezin dagutxietsi eta momentu honetan indar sozial horiaskoz zabalagoa egin behar dugu.

Eta, horrekin batera, inportantea da indar horialdaketa sozialerantz bideratzea, baina herri estra-tegia batez, Espainar eta Frantses estatuak buru-

elkarrizketa

12>13

Sonia González

tzen ari diren estatu erreforman ez dagoelakoaukerarik ez herri moduan ez langile moduandauzkagun eskubideak ziurtatzeko. Esan bezala,Euskal Herrian eta Euskal Herrirako eraiki behardugu bidea. Lehen pausua gehiengo zabal horrekbere borroka norabidetzea izango da, bere lehenta-sunak finkatzea eta Euskal Herria oinarritu beharden eskubideak erabakitzea. Horretarako lehenpausua Gutun Soziala eratzea izan behar dela ustedu LABek eta proiektu horren inguruan EuskalHerriko indar sozial guztiak batzea. Zelako EuskalHerria irudikatzen, nahi eta behar dugun finkatu,horrekin batera, borroka sozialaren helburua erefinkatzeko. Aldarrikatzen dugun eredu sozialarendefinizioa egin, esparru sozialak, gehiengo sozia-lak definitu behar du zelakoa izango den EuskalHerria. Eta, jakina, hori nola defendatuko dugunere adostu beharko da, ibilbide oso bat markatubeharko da ezartzen ditugun helburuak lortzenjoateko. Hor, esan barik doa mobilizazio eta borro-

“Gehiengo sozialak definitu behar du

zelakoa izango den EuskalHerria. Eta, jakina, horinola defendatuko dugunere adostu eta ibilbide osobat markatu beharko da,

ezartzen ditugun helburuak

lortzen joateko”

Page 13: 166 IRAULTZEN

min egiten die eta min handia, gainera.Hala ere, erantzuteko arrazoietaz gain, graba

honen balio handia lehen aipatzen genuen plansozial horretan kokatzen dugu. Euskal Herria geureindarraz iraultzeko momentuan gaude eta hori egi-tera goaz. Aspalditik gabiltza esaten alternatibabadagoela, sasoia da alternatiba hori denon arteanfinkatzeko eta jorratzen hasteko eta horretara goaz.Greba orokor honek lan horri hauspoa ematekobalio behar du, jendea eraikitze prozesu horretanaktibatzeko eta indar egiteko. Herri honek behar etamerezi duen bidea jorratuko dugula argi uztekobalioko du greba honek, duda barik.

Maiatzaren 30erako deitu den greba bainolehenago, badaukagu beste egun garrantzitsubat aurretik: Maiatzaren Lehena. ZelakoMaiatzaren Lehena deitu du LABek aurten?

Maiatzaren Lehen guztiak dira garrantzitsuakgure sindikatuarentzat. Denok dakigunez formatuezberdinetan landu izan ditugu eta horrek betimomentuko asmo zehatz bati erantzuten dio.Oraingo hau eskualdeka izango da eta guretzatbalio handia dauka horrela izateak.

Alde batetik, egia da eskualdeka burutzen ditu-gunean aktibazio soziala askoz handiagoa izatendela, askoz jende gehiago irteten dela kalera, alegia.Baina oraingo honetan, LABek markatu duen estra-tegia barruan, eskualdeek garrantzia handia dauka-te. Eskualdeak borrokarako gune naturala izateazgain, arazoak eta horien inguruko indar harrema-nak sortzen diren eremuak ere badira. Hau da,eskualde guztiak daude egoera antzekoetan, bainaeskualdez eskualde ezberdintasunak badaude eta,garrantzitsuena, eskualdeetako argazkiak aldatzeko,eskualdetik bertatik borrokatu beharra dago.Gainera, esan bezala, eragile ezberdinen artekoaliantzak egiteko gunea eskualdea bera da eta lanto-kietako borrokak jendarteratzeko gunea ere bai.Enpresa eremuko borrokak borroka sozialak dira etahorrelaxe ulertu eta landu behar dira. Enpresa itxie-rek, espedienteek eta abar luzeak eskualde oso batenetorkizuna kinka larrian jartzen dituzte eta herritarguztiei eragiten diete, familia osoei, merkatari etaostalariei, beste enpresa batzuetako langileei...

Eskualdeetako dinamikak martxan dauzkaguBiltzarrean indartu beharreko erronkatzat kokatugenituenetik eta Maiatzaren Lehen honek lan horre-tan inflexio puntua markatzeko balio behar du,aktibazio hori guztia berrindartzeko eta pausuberriak markatzeko.

ka ildo sendo bat ere garrantzizkoa izango da,baina plan oso batean kokatuta, helburu argiekineta epe ezberdinekin.

Greba orokorra deitu izan duzue. Zeri erantzu-ten dio deialdi honek? Plan horretan txertatu-rik al dago?

Erantzun beharreko erasoak ez ditugu faltan,egia esan. Hortxe daukagu, esaterako, PNVk aurkez-tutako aurrekontuak, irten ala ez irten, zelako poli-tikak burutuko dituzten erakusten dutenak. Inoizkoaurrekonturik antisozialenak dira, nahiz eta “sozial”moduan saldu nahi izan dituzten, 1.200 milioitakomurrizketarekin. Era berean, argi utzi dute zeinizango den euren politikak ezartzeko modua etahorren adibide latzena funtzio publikoan jardunal-dia luzatzeko ezarri duten dekretua. Beraz, politikaantisozialak inposaketaren bidez ezartzeko asmoargia daukate.

Nafarroan egoera are txarragoa da: murrizketakgordintasun osoz inposatzen ari dira. Nafarroa osoamiseriara kondenatzen ari dira eta Nafarraoko etor-kizuna hipotekatzen ari dira hartu izan duten etahartzen ari diren erabakiekin. Erantzun sozialaNafarroan benetan handia izaten ari den eta nafa-rren premia benetan saldukeriaren ziklo politikoustel honekin amaitzea da ahalik eta arinen.

Bestetik, Madriletik erreforma eta inposaketaberriak etortzen ari dira etengabean. Azkenak pen-

tsioena, benetan gordina izango dena eta benetanpentsioak eskubide moduak ezabatuko dituena eta,bestetik, administrazioen erreforma, gure herria aregehiago baldintzatzera eta lotzera etorriko dena.

Beraz, esan bezala, erantzuteko arrazoiak soberandauzkagu. Eta langileok daukagun erantzun tresna-rik potenteenak greba orokorra izaten jarraitzen du.Horren erakusgarria da zelan “greba orokorra” aipa-tu bezain pronto, irteten diren botere ekonomiko etapolitikotik grebaren kontra egiten. Oraindik orain

“Maiatzaren Lehen honekeskualdeetako

dinamiketan inflexiopuntua markatzeko, aktibazio hori guztia

berrindartzeko eta pausuberriak egiteko balioko du”

“Erantzuteko arrazoietazgain, greba honen baliohandia prozesu sozialeanaktibatzeko eta indar egiteko kokatzen dugu.Herri honek behar

eta merezi duen bidea jorratuko dugula argiuzteko ere balioko du

greba honek, duda barik”

Page 14: 166 IRAULTZEN

VERSUS inversión

<14

VS.financiación

¿Qué es lo que nos ha llevado a la situación actual? Poner dinero público a disposición de los bancos y empresas sin

exigir ninguna contrapartida. Tras más de cinco años de crisis, ha quedado claro que debemos invertir en tejido eco-

nómico y en políticas de empleo y no dejar en manos del sector empresarial la gestión de la economía.

Si es que mira que lo explica-mos una y otra vez. Lo únicoque nos mueve es la filantropíapura y dura. Nuestra máxima

preocupación es el empleo, porque, nuevamente lo decimos, lasempresas son de todos, de los empresarios y de los trabajadores.

Quizá nosotros saquemos un poquito más de provecho, pero esnatural, somos los que arriesgamos, los que emprendemos, los que,en resumen, ponemos nuestro dinero para sacar este país adelante.Los trabajadores, en vez de estar chupando de nuestro esfuerzo y ala sopa boba, deberían poner un poquito más de su parte.

Somos los empresarios el motor del país, y como motor que somosal sector público lo que le corresponde es engrasarlo bien. Ésa es suprincipal y única función, poner los recursos necesarios en nuestrasmanos, que luego ya, si eso, con el tiempo, ya reflotaremos la econo-mía. Ya lo dice el propio Lehendakari: “apoyamos a la empresa por-que es la base del empleo. Es la empresa la que, con su inversión yactividad, genera crecimiento y empleo”. Por eso, su primera iniciati-va de empleo ha consistido en financiarnos con 300 millones de“dinero fresco”.

La cuestión está muy clara. En palabras de López de Gereñu: “elmejor plan de empleo es una política de reactivación contudente. Yla reactivación requiere fondos”. Ahora, que tenemos un pequeñoproblema, la banca dice que no está ahora para dar crédito, y escomprensible, y la administración pública está un poco mal de fon-dos... “estando la situación como está, ¿las personas de este país noestarían dispuestas a que sus ahorros sirvieran para reactivar la eco-nomía de la cual depende su día a día?”

Así que, a ver si podemos ir sumándole a esos 300 algo de los másde 20.000 millones que tienen los trabajadores en sus planes depensiones, que ya le daremos buen uso.

No es lo mismo invertir, seaen política industrial, en teji-do económico o en políticasde empleo, que poner dinero

público a disposición de las empresas. Se deja, nuevamente, enmanos del sector empresarial privado toda la gestión y, por tanto,el posible impulso o no, de la economía y, según su conveniencia,el mantenimiento o la destrucción de empleo.

Es necesaria una política de inversión pública, una política quetenga como objetivo la reactivación económica y la creación deempleo de calidad. Y esta política de inversión debe ser pública.Poner dinero a disposición de las empresas, además sin exigir nin-gún compromiso con el mantenimiento del empleo, ni ningún con-trol social de el uso que se va a dar a ese dinero público, no espolítica de inversión, sino financiación con dinero público a pro-yectos empresariales privados. Y ese es el tipo de políticas quenos han traído a la situación actual.

Somos las trabajadoras y trabajadores quienes estamos financian-do a las empresas desde el comienzo de la crisis: por medio dedespidos y expedientes, por medio de bajadas de salario y subidasde jornada. Y ahora quieren seguir financiándose con nuestraspensiones, que no dejan de ser salario diferido. Nuevamente, seomite el papel que debería tener Kutxabank y del cual hace deja-ción; se omite hablar de política fiscal a la hora de buscar recursoseconómicos; y, por supuesto, no se habla de qué es lo que se va afinanciar ni en función de qué, ni se exije ninguna garantía de elempleo a las empresas que van a ser financiadas.

Los fondos de las EPSVs se podrían utilizar y podrían ser un ins-trumento al servicio del tejido productivo vasco, pero lo que seestá planteando no es eso, sino coger parte del salario de la clasetrabajadora para ponerlo en manos de los empresarios para quehagan y deshagan a su antojo.

diogu...diote...

Page 15: 166 IRAULTZEN

“Euskal Herrikoesparru abertzale,alternatibo etaaurrerakoi batetikez bada, ez dago borroka alternatibarik”

RAFAren gutuna

15>

•••

Euskal langileria eta herritarrentzat hain korapi-latsuak izaten ari diren garai hauetan gertutikjarraitzen du Rafa Diez Usabiagak, LAB sindikatukoIdazkari Nagusi ohiak, gure eguneroko jarduera.Oraingoan ere, urteetan egin duen gisara, kilome-tro andana, hesi eta oztopoak gaindituz gurealboan egon nahi izan du.

Page 16: 166 IRAULTZEN

Euskal Herrian irekitako aro berriaren gara-penean eremu asko dira jorratu beharrekoakaldaketa politiko zein sozialaren ibilbideanurratsak egiten joateko. Lantegietan zeinherrietan LABeko kide guztien ahaleginak etaekarpenak oso inportanteak dira aldaketarakosustrai ideologikoak eta indar metaketak sus-tatzeko. Une historiko honetan LABeko jardue-ra, zerumuga estrategikoak argiak izateaz gain,egunerokoan, aldaketa dinamika baterako ibil-bidean eragin handikoa izan daiteke.

Kapitalismoaren egiturazko krisia ezkutatunahian eta sektore finantziero eta espekulatzai-leak egindako lapurreta erraldoia ezerezeangera dadin botere politiko-ekonomikoa langile-en aurka sustatzen ari den erreformak etamurrizketa sozialen aurrean lan itzela dauka-zue erantzun eta proposamen alternatiboakjendarteratzen.

Iruzur ikaragarria da, egungo sistema politi-ko-ekonomikoa defendatuz, Bruselas, Madril,Gasteiz eta Iruñeako instituzioetatik eskain-tzen digutena. Krisia sortu dutenak, ustelkerianeta lapurretan ibilitako horiek, lasai daudenbitartean langileak behartzen gaituzte hauekegindako zulo ikaragarria ordaintzera. Aregehiago, krisi hau aprobetxatu nahi dute langi-leen eskubideei kolpe oso gogorra emateko. Etagainera, euskal langileen kasuan, Ebrotik behe-ra egindako astakeri ekonomikoak “a escote”ordaintzea inposatu nahidigute.

Honen aurrean, langileonoldartzea bideratzeko lanideologiko indartsu bateneta mobilizazioen beharraoso argia da egoera alternati-boa eraikitzen joateko. EtaEuskal Herriko testuingu-ruan, non borroka nazionalaeta soziala banaezinak diren, lan ideologikoaeta masa borroka —desobedientzia barne—txertaturik egon behar dira aldaketa politikoeta sozialaren aldeko estrategian.

Sistemaren hipokresia eta erasoen aurreansindikalgintzak kontrabotere lana egin behardu, noski. Hori da, hain zuzen ere, LABek beresorreratik sustatutako eredua, badirudi orain,beste batzuek ere aurkitu dutela. Baina kontra-botere lan hori antzua bihurtu ez dadin, lauso-tua gera ez dadin, bideratu behar da botere

politiko eta soziala berreskuratzeko estrategiabaten baitan.

Euskal Herrian, beraz, sistema politiko etaekonomikoaren aurrean kontrabotere lana eginbeharreko da. Lantegietan erasoen aurreanharresiak jartzeaz gain, aldaketa politiko etasozial baten aldeko indar metaketa ahalik etahandiena bideratu behar da, burujabetza politi-ko eta ekonomikoaren aldeko estrategiaren bai-tan.

Lan munduan indarrak batzearekin batera,ezinbestekoa da indarrak eraginkorrak izateaburujabetzan oinarritutako marko juridiko etapolitiko berria eta alternatiba sozioekonomiko-ak sustatzeko. Ez dago borroka alternatiba era-ginkorrik aldaketa politiko eta soziala bideratze-ko ez bada, eta horrek Euskal Herrianburujabetza prozesuarekin bat egitea exijitzendu. Sindikalismoak, nola ez, bere autonomiadefendatu behar du sortu beharreko dialektikaberrian, baina, hori bai, izkutatu gabe bereerantzukizuna eta protagonismoa burujabetzaeta aldaketa sozialaren aldeko estrategia indar-tzeko.

Beraz, Euskal Herriko esparru abertzale,alternatibo eta aurrerakoi batetik ez bada, ezdago borroka alternatibarik, ez dago sistemarenaurkako borrokarik burujabetzaren aldekoborroka garatu gabe, Lan HarremanetarakoEuskal Esparruaren aldeko borrokarik gabe,

negoziazio kolektiboaren aldeko marko propioadefendatu gabe, eta noski, proposamen sozieo-konomiko baten aldeko indarrik gabe.Laburbilduta, kontrabotere lana botere politikoeta soziala berreskuratzeko ildoan kokatu beharda.

Helburu orokor horien aldeko estrategiarikgabe, enpresetako jarduera isolatu batean sar-tzea bide egokia ez izateaz gain, langileriarenindarra sakabanatzeko besterik ez du balio.Langileon indarra biderkatzailea izan behar da

LABeko kide guztien ahaleginak eta

ekarpenak oso inportanteak dira

aldaketarako sustrai ideologikoak eta

indar metaketak sustatzeko

Page 17: 166 IRAULTZEN

zen ari gara U12ko manifak utzitako zaporegoxoa. Ikaragarria izan zen. Presoen gaia tes-tuinguru berriaren ardatzetariko bat izan beharda prozesua azkartzeko. Une horretako blokeoaklabe politikoan ulertu behar da. Ez dute konpo-bide integralean sartu nahi arazo politikoasahiestu edo baldintzatu nahian dabiltza eta.Espainiako krisiaren tamaina itzela da eta oina-rrizko egituretan zabalduta dago: ekonomia, ins-tituzioen ustelkeria, lurralde eredua, epaileeta-ra, monarkia... eta “sistema demokratiko” beraere.

Hori dela eta Estatuak ez dauka eskaintzapolitikorik ez Euskal Herrirako, ezKatalunyarako eta, gure kasuan, presoen gaia“bake prozesua” moteltzeko eta baldintzatzekoerabiltzeaz gain, prozesu politikoan eragiteanahi dute.

Blokeo hori gainditzea da hurrengo hilabete-otan daukagun erronketariko bat. Horretarakoondo kudeatu behar da Bilboko manifak eraku-tsitako giro soziala eta indarra herrietara, lanto-kietara eta ikastetxeetara zabalduz. Horrekinbatera, denok urratsak eman behar ditugu “bakeprozesu” egonkor baterako ezinbestekoak direnosagaietan: presoen gaia, biktimak, desmilitari-zazioa... Eta beti bezala, erronka honetan, preso-en aldekoan, hor egongo zarete LABeko kideguztiak. Eta Bilboko argazkiak erakutsi zuenmoduan, espero dut gainontzeko sindikatuekinbatera presoen eskubideen alde aritzea EuskalHerriari etorkizun berria eskaintzeko, normali-zazioa eta bizikidetasun demokratikoa lortzeko,non herriaren hitza soberanoa izan behar duen.

Beno lagunak, beskarkada, muxuak eta ani-moak espetxe honetatik. Euskal Presoak Etxera!

errealitate politiko, sozialeta ekonomikoa eraldatze-ko eta ezin da mugatu lanzentro bakoitzean erronkakolektiboak ahulduz.Lantegiak oinarrizko gune-ak badira ere, klase borro-karen indar korrelazioakaldatzeko, borroka orokorbaten barruan kokatubehar dira, borroka politiko eta ekonomikobaten barruan. Beldurrik gabe, autonomiarenbarne dialektika eraikitzaile baten barruan.

Bueno lagunak, hauek denak Ainhoak nikbaino hobeto azalduko dizkizue, baina zuekin

egoteko daukadan “monoak” eraman nau hala-ko hausnarketa-txapa egitera. “Deformazio pro-fesionala” deritzona izango da. Barkatuko dida-zue nire atrebentzia.

Gainerakoan, preso guztiak oraindik dastat-

17>

Ez dago borroka alternatiba

eraginkorrik aldaketa politiko

eta soziala bideratzeko ez bada,

eta horrek Euskal Herriko burujabetza

prozesuarekin bat egitea exigitzen du

Denok urratsak eman behar

ditugu “bake prozesu”

egonkor baterako

ezinbestekoak diren gaietan:

presoen gaia, biktimak,

desmilitarizazioa...

Page 18: 166 IRAULTZEN

18>19

gogoan izan

NUESTRA SALUD NO TIENEPRECIOSe acerca el 28 de abril, día inter-nacional de la seguridad y saluden el trabajo y desgraciadamentetenemos que seguir denunciandoque las condiciones de trabajo dela clase trabajadora han empeora-do.Uno de los responsables de estasituación son las mutuas que hanconvertido en habituales las tera-pias de choque como infiltracio-nes y las altas tempranas paraque volvamos a nuestros puestosde trabajo cuanto antes con elúnico objetivo de que ello puedanreducir costos. A estas malas prác-ticas debemos sumar las que ven-drán los próximos meses gracias ala nueva ley de mutuas así comoun real decreto que dotarán a lasmutuas de un mayor poder decontrol hacia la clase trabajadora.Por todo ello, LAB realizara movi-lizaciones frente a las mutuaspara reclamar un marco de rela-ciones laborales y de protecciónsocial que nos permita decidirnuestro propio modelo preventivoy sanitario.

MANTEN DEZAGUN PULTSUAUrtarrilaren 12an Bilbora hurbil-du ziren milaka eta milaka lagu-nek egin zuten indar erakustaldiaabiapuntu harturik Herrira mugi-mentuak beste hitzordu bat finka-tu du euskal presoen eskubideenalde egiteko eta salbuespenezkoneurriak salatzeko. Maiatzaren 18Euskal Herriko txoko guztietanekimenak antolatu ditu Herrirakespetxe politikaren amaiera lortu-ko duten indarrak batzen jarrai-tzeko asmoarekin.Tokian tokiko Herrira bilguneekantolatuko dituzte mobilizazio,manifestazio edota bestelako eki-taldiak herri eta auzoetako plaze-tan, baina denek izango dute lelobera: "Giza eskubideak, irtenbi-dea, bakea. Euskal presoak EuskalHerrira".LABek ere, aurrekoetan egin beza-la, bat egiten du mobilizaziohauekin eta dei egiten dizue zuenetxetik gertu egingo den ekimene-an parte hartzera.

FORMULA DISKRIMINATZAILEEI STOPEspainiar estatua urteetan lanaldipartzialean aritutako emakumebati erretiro pentsioa ukatu zion.Erabaki hau Europan errekurrituondoren, Europar BatasunekoJustizia Epaitegiak Espainiar esta-tuan lanaldi partzialetan laneanaritutako langileen pentsioak kal-kulatzeko erabiltzen den formulaemakumezkoentzat diskriminat-zailea dela esan du.Honi helduz, lanaldi partzialetandabiltzan edo ibili diren emakumeguztiei zuzendutako kanpainaburutzera goaz, denok batera dis-kriminatzailetzat jo den araudihau Gizarte Segurantzari ez apli-katzeko eskatzeko.Lantokietan lanaldi partzialetandabiltzan emakumeekin egongogara, epaiaren informazioa eman,eta Gizarte Segurantzan eskaeraegiteko idazki eredu bat emangodiegu. Kanpaina apirilaren 8tikmaiatzaren 17ra burutuko dugu,eta maiatzaren 21ean lau hiribu-ruetako Gizarte Segurantza bule-goetan eskaera guztiak erregistra-tuko ditugu.

AGEND

Page 19: 166 IRAULTZEN

<AURTEN ERE KALEAK BETETZERA GOAZ

Krisia eta instituzioetatik datozen erreforma zein

dekretuei erantzun irmo bat eman behar zaiela

argi dago, baina erantzun hori ezin da

nolanahikoa izan. Errealitate zehatz bate-

tik abiatuz eraiki behar da erantzun hori,

hau da, eskualde bakoitzaren argazkia

egin eta hau iraultzeko estragia egokiena

martxan jarri behar dugu. Horregatik

LABek uste du mobilizazio eta gatazka

sozialeko gune nagusia eskualdeak izan

behar direla eta horretan dihardu azken

hilabeteetan.

Horrezgain beste norabide bat hartu nahi

badugu, beste sindikatu eta eragile sozia-

lekin jorratu beharko dugu aldaketaren

bidea. Beraz herriz herri, lantokiz lantoki

sortu beharko dira aliantzak eraiki nahi

dugun Euskal Herri horren alde borroka-

tzeko.

Maiatzaren Lehen hau hartutako bidean

inflexio puntu bat izan behar da. Bakoitza

bere eskualdean, bere erritmoan, bere

indarrekin erantzun aproposena eraikitzen ari

bada ere egun honetan indar guztiak batu behar

ditugu. Beraz, maiatzaren lehenean denok batera

“borrokatu, matxinatu eta irauli Euskal Herria”.

LASTERBIDEAN, UNA CARRERA CONTRA LADISPERSIÓNEl próximo 2 de junio se celebra-rá en Oiartzun la primera ediciónde Lasterbidean, una carrera quetiene como objetivo unir el depor-te con la denuncia de la disper-sión carcelaria. Lasterbideannació tras la manifestación enfavor de los presos que tuvo lugarel pasado 12 de enero en Bilbo ytiene vocación de celebrarse cadaaño en una localidad diferente deEuskal Herria.Quienes se animen a calzarse laszapatillas podrán elegir entre doscircuitos, uno de 4.250 metros yotro de 8.130. Finalizada la prue-ba, se celebrará un acto deEtxerat y una comida popular enel polideportivo Elorsoro.Toda la información al respecto,así como los detalles sobre la ins-cripción, se encuentran en la weblasterbidean.com o llamando alos teléfonos 688-62-96-27 o 688-82-37-37.

DA

Page 20: 166 IRAULTZEN

LUZAZ EGONGO DA EUSKALDUN ASKOREN OROIMENEAN1973KO OSTEGUN SANTUA, EUSKAL ERRESISTENTZIAARMATUAN ORDURAKO MITO BIHURTUA ZEN TXIKIA HILBAITZUTEN. Eustakio Mendizabal, garai hartako Euskadi TaAskatasunako Fronte Militarreko bururik ezagunena, karismati-koena agian, Polizia espainolaren tiropean erori zen apirilaren 19hartan Getxoko kaleetan. Hogeita bederatzi urte zituen eta lauurte t'erdiz klandestidadean egona bazen ere, euskaldun gaztebelaunaldi oso baten erreferentzi puntu izatera iritsia zen.

“Txikia zuen guda-izena, bera gizon osoa izan arren”. Hauekziren, handik urtebetera Telesforo Monzónek, euskal idazle, poli-tikari eta lider nazionalistak, Txikia izenburupean EustakioMendizabali eskaini zion kantaren lehen hitzak. Garaiak eskatzenzuen moduan lerro gutxi hauen bidez ezkutuko omenaldia eginnahi izan zien Monzonek euskal gudariei. “Mendizabal, Sasetarenurrena - biak txiki, bizkor eta lerden”.

35 urteko aldearekin bada ere, helburu berberak defendatzenhil zirela, arerio berdinaren aurrean, azaldu nahi izan zuenMonzónek bien parekotsun hori eginda. Kandido Saseta Eusko

Gudarosteko komandante burua 1937ko otsailaren 23an hil zuenarmada frankistak, Arecesen. Ausarta, zintzoa, trebea, liderra...laudorioak ez dira falta Saseta nolakoa zen esaterako orduan,baina adierazgarriena, agian, beti lehen lerroan zegoela ereduaematen eta egun hartan ere hala izan zen. “Saseta hil zen guda-rien aurrean - Mendizabal hil zaigu bakarrik - bainan biek dauka-te Herri osoa - atzo ta gaur heien atzetik”. Hirurogeita hamaikaurte itxoin behar izan zuten Sasetaren gorpuzkinek itzulerakobidaia egin ahal izateko.

“Geroari esaiok olatuetan - Herri-izarrak ez direla itzaltzen -gure haurrek biharko ikastoletan - heien izenak abestu ditzaten -arantzetan biak hil baitziren”. Monzónen asmoa euskal historia-ren parte izan diren horien gaineko memoria lanak egitea, lbu-ruetako hutsunea betez.

Euskal Herri osoan zabaldu zen kanta hau. Klandestinitategarai hartan, kantatzea borrokatzeko, errebindikatzeko eta gerta-tutakoak ez ahazteko beste modu bat zen. Orandik orain entzu-ten da Pantxoa eta Peiok musikatutako “Arro hadi KantauriItxasoa - ta heien betiko loa - betiko kanta zak”.

“Kanta zak” ahaztu ez dezagun

DENBORAK ESANA...

<20

Page 21: 166 IRAULTZEN

“Nazio artean” aldizkariko aleberria esku artean izateko aukeraduzue jada. Aldizkari honen izpiri-tuari jarraikiz, ale honetan eremunduko hamaika borroka dakart-zagu, berauen protagonistek idat-ziak, noski. Honela Kubako ekono-milari den José Luis Garcia-kmundu mailako krisiaren irakurke-ta sakona egin digu. Txiprekokasua ere aztergai izango da, izanere, LAB berriki bertan izan da eta,bai egoera politikoa, bai egoerasoziala sakonki ezagutzeko aukeraizan dugu bertatik bertara.

Honekin batera Estatu espainia-rrean azken hilabeteotan puri-purian egon diren borroka sindika-lak gertuagotik ezagutuko ditugu,hala nola Andaluziako SAT-ekokideena eta Asturias-eko meatzarie-na CSI-ren eskutik, ematen ari denjazarpen sindikalaren salaketarekinbatera. Era berean Latinamerikakoborrokak eta erronken berri iraku-rri ahal izango da aldizkari hone-

tan: honela, Venezuelako iraultzabolibartarraren, Kolonbiako negozia-zio prozesuaren eta Txiapaseko indi-jenen borroken berri ere izangoduzue, hurrenez hurren.

Nos están dejando un mercadolaboral precarizado, con despidolibre, sin derechos y bajos salarios.Es muy significativo que han dado,junto con la reforma de las pensio-nes un nuevo paso para imponer elarbitraje obligatorio, un regalo a lapatronal para que no pueda cumplirlo establecido en los convenios y,como decimos, precarizar aún más.

Ya han pasado cinco años desdeque empezó la crisis, llevamos cincoaños diciendo alto y claro que laclase trabajadora vasca necesitaotras políticas, que queremos cons-truir otra Euskal Herria basada en elreparto justo de la riqueza, elempleo de calidad y un sistema deprotección social.

Hemos repetido una y otra vezque la alternativa existe y debemosluchar por ella en los centros de tra-bajo y en los pueblos. En este senti-do el primero de mayo se está acer-cando y será una fecha importantepara el trabajo que hemos realizadoen nuestras comarcas. Podréisencontrar toda la información quenecesitéis en la pagina web del sin-dicato labsindikatua.org.

Llevamos más de cinco añossufriendo las consecuencias de unacrisis que otros han provocado.Durante todo este tiempo no solono se le ha dado salida, sino quehan ido extendiondose el desem-pleo y la pobreza hasta la situacionde emergencia social en la que nosencontramos. El paro continua alalza, la tasa de desempleo en HegoEuskal Herria es del 16,02%, casi lamitad de la juventud no tiene tra-bajo, se han deteriorado los salariosy la condiciones laborales, la discri-minacion hacia las mujeres conti-nua...

Esta realidad nos muestra lanecesidad imperante de cambiar derumbo y realizar politicas deempleo efectivas. Por ello, y porquesabe que se pueden hacer nuevaspoliticas, LAB ha puesto encima dela mesa su propuesta. Propuestaque tiene dos ejes principales:medidas para el mantenimiento y

la creacion de empleo de calidady la necesidad de competenciaspara llevar a delante una politicade empleo efectiva.

Kutxabanken sorreratik urteabetetzen den honetan, LAB sindi-katuak erakundearekin lotutakoeremuetan (enplegua, negoziaziokolektiboa, aurrezkiak, gizarteekintza, etxe kaleratzeak...) egin-dako kudeaketa modu negatibo-an baloratzen du.

Sindikatuarentzak egungokudeatzaileen eskutik euskalaurrezki kutsen izaera sozialalikidatzeko tresna izaten ari daeta bere pribatizazio eta hedapenestrategiak, euskal gizarteari kri-sitik modu eraginkorrean aster-tzeko tresna finantziero funtsez-koa kentzea dakar.

Egungo kudeatzaileek darabil-ten estrategiak dagoen enpleguasuntsitzen du, lan baldintzakprekarizatzen ditu, merkeegisaltzen ditu aktiboak eta gureekonomiak behar dituen baliabi-de finantzieroak deslokalizatzenditu.

Sindikatuak egindako azterke-taren ondorioak eta egiten duenproposamenaren berri topatukodu nahi duen orok LABen webgu-nean.

iraultzen

21>

PropuestaEmpleo

infoBalorazioaKutxabank

AldizkariaNazio artean

MaterialPrimero de Mayo

Page 22: 166 IRAULTZEN

<22

tarteahartu

WEBGUNEA. Ateakireki.com

2011an jaio zen ateak ireki proiektua,Espainiako Auzitegi Nazionalak apurtu.orgwebgunea itxi ostean. Isilpean geratzen direngai guzti horiei oiartzuna emateko beharrakbultzatuta. Webgune honek Nafarroan pil pile-an dagoen aldaketaren aldeko borrokarakobeste tresna bat izan nahi du eztabaidak piz-

tuz, ideiak trukatuz eta herri mugimenduaren ahotsa zabalduz.Nafarroan ematen diren eskubide zibil eta politikoen urraketa sala-

tzea, nafarren eskubideen defentsan egiten dituzten elkarteei ahotsaematea, herri mugimenduaren jardueraren berri ematea, Nafarroanaldaketa politiko eta sozialaren alde egiten dituzten indarrei hauspoaematea da orri honen helburua.

Nafarroa berri bat eraiki nahi duen orok orri honetako ateak zabaliktopatuko ditu, irakurri, iritzia eman zein kolaboratzeko. Nola? Zureinguruan ematen diren eskubide urraketa edo borroken berri emanez.Horretarako gure email helbidea duzu ([email protected]) edotasare sozialetan ditugun kontuak (https://twitter.com/AteakIreki etahttps://www.facebook.com/ateak.ireki). Zure deialdiak, argazkiak, kro-nikak, iritziak, bideoak, audioak eta abar beti izango dira ongi etorriak.

AL NAKBARawan Al Damen. 2008, Al Jazeera

Palestinaren Hondamendia (Al Nakba) islatzen eta azaltzen dadokumental zabal honetan (200minutu). Gertaera puntuala baino,ibilbide luzea kontatzen da bertan,zati bitan banatuta: lehenbizikoan,1799tik 1947ra bitarteko epealdiajorratzen da eta, bigarrenean,1948ko garbiketa etonikoan sakondueta mundutik zehar 5 milioi palesti-nar errefuxiatu sorrarazi dituen pro-zesu osoa azaltzen da.Artxibo material anitz eta ezezagunajartzen du Rawan Al Damen zuzen-dariak denon esku eta historialari

israeldar, palestinar zein britanikoen testigantzen ibilbide latz etagogor bezain konplexua azalarazten dio mundu osoari.Izan ere, Al Jazeeraren asmoa horixe bera da. Hori dela eta, ingelesezekoiztuta eta hainbat hizkuntzatan azpititulatuta dago eskuragai.Youtuben, Al jazeeraren kanalean topatu ahal duzue, frantesezko zeingaztelerazko bertsioetan.

1. Aurrezki kutxak pribatizatzeko tresna honen gainean azterketa egin du sindi-katuak2. Pentsioak ____-ren arabera igotzeko erreklamazioak aurkeztu ditu LABekoheldu eta pentsionisten arloak3. Maiatzaren 18rako Euskal Herriko herri guztietan mobilizazioak egingo diraeuskal presoak herriratzeko aldarrikapenaz _____ plataformak deituta4. Sakabanaketa politika salatzeko lasterketa hau burutuko da oiartzunen ekainaren 2an5. Espainiar estatuko hezkuntza ministroa6. Borrokatzen ari garen hitzarmen honen menpe 120.000 langile baino gehiagodaude7. Gazte antolakunde berriaren izena8. Maiatzetik zehar erretiro pentsiorako lanaldi____-aren kalkulu diskriminatzai-lea aplika ezdadin kanpaina burutuko dugu9. lOMCE, guztiz baztertzailea eta elitista izateaz gain, guztiz ____ ere bada10. Aberri Eguneko herri abzkaria pabilioi honetan antolatu zen11.Bertsolari honek idaztzi eta irakurri zuen korrikako lekukoak zeraman mezua12. Aurtengo maiatzaren lehenaren leloa:"borrokatu, matxinatu eta ____ EuskalHerria"13. "Txikia" kantaren autorea14. Lan osasun egunean _____ ezberdinen aurrean mobilizatuko gara15. Gai honen inguruan mobilizazio jendetsuakegin ziren Bilbon eta iruneanmartxoaren 9an 330 enpresa komitek baino gehiagok deituta16. Pentsio funts hauek enpresarioen esku utzi nahi dituzte ezelako berme barik

Page 23: 166 IRAULTZEN

El fallecimiento de Hugo Chávez ha dejado medio huérfano al movi-miento bolivariano. Decimos medio, porque, a pesar de la pérdida quesupone la muerte del líder venezolano, en estos momentos en Américalos dirigentes carismáticos y de izquierda son varios. Este elenco delíderes progresistas, con sus matices y sus diferencias, nos muestra unafoto de América Latina en lo político y social sumamente diferente a laque, por desgracia, existe en Europa y en otras partes del mundo.Se objetará que las políticas de los gobiernos de Venezuela, Ecuador oBolivia en Sudamérica tienen un cariz mucho más social que las quepueden estar llevando a cabo los de Uruguay o Brasil. No se puedeobviar la existencia de determinados errores de algunos de estosgobiernos como el papel de liderazgo de Brasil en la ocupación militaren Haití o los acuerdos de compra de armamento de Uruguay con Israel.Pero debemos entender la realidad continental de Sudamérica como untodo, en el que coinciden diferentes sinergias que son cruciales. En este contexto, existen dos países claves en el panorama de AméricaLatina, por su peso específico económico y su importancia geopolítica:Brasil y Venezuela. El hecho de que el gobierno de cualquiera de estosdos países pasase a manos de la derecha recalcitrante que los gobernóhasta la década de los 90, tendría consigo un efecto dominó, porque porsu importancia económica y política influirían definitivamente en losprocesos emancipadores que se están dando en Bolivia, Ecuador oUruguay.Lo logrado en estos años en América Latina no es poco. Mucho antes deque explotase la burbuja inmobiliaria y diese comienzo la crisis capita-lista, los pueblos y naciones de América Latina dieron la espalda a laspolíticas ultraneoliberales que el FMI y el Banco Mundial aplicarondurante décadas en esa parte del mundo —las mismas que hoy nosimponen a la clase trabajadora europea— y se negaron a continuarsiendo el “patio trasero” de EEUU, o los súbditos poscoloniales deEuropa. La última década y media se ha caracterizado en los países que handado la victoria en las urnas a gobiernos progresistas por un aumentodel gasto social y una redistribución de la riqueza del Estado entre laclase trabajadora y las clases populares; por la erradicación del analfa-

txokoazure

23>

✍✉

betismo en países como Venezuela y Bolivia; por el aumento de la esperan-za y el nivel de vida; por el mantenimiento de sectores estratégicos enmanos del Estado (Uruguay) o recuperación de importantes empresas ysectores para el Estado (Venezuela, Bolivia, Ecuador...), o cediendo la ges-tión de determinadas empresas a los propios trabajadores, como enVenezuela; reconocimiento por primera vez de los derechos de los pueblosindígenas, etc.Se ha roto con la política de aislamiento que durante décadas impusoEEUU a sus gobiernos títeres de cara a Cuba; la oposición a las agresionesimperialistas contra Palestina, Irak o Libia por parte de los dirigentes lati-noamericanos ha sido manifiesta, y sus dirigentes han apostado por elreforzamiento de los movimientos sociales y participativos en el continen-te. Cabe destacar la aprobación el pasado 1 de Mayo por Chávez de lanueva Ley orgánica del trabajo, los trabajadores y las trabajadoras (LOTTT),que busca proteger el trabajo como bien social y a las y los trabajadorescomo productores del mismo. Y ello en un momento en que los ataques alderecho al trabajo y a la negociación colectiva están en su apogeo enEuropa.En definitiva, se ha introducido en la sociedad latinoamericana el concep-to indígena del buen vivir o sumak kawsay, donde el ser prevalece sobre eltener, y diversas formas de democracia ciudadana.Pero, junto a estos logros existen también grandes desafíos porque elmodelo neoliberal está muy vivo. Deben seguir ahondando en los procesosde cambio político y social, con medidas ambiciosas de gasto social yredistribución de la riqueza y, junto a ello, forjar un frente regional antine-oliberal, basado en la unidad. Así lo dijo Fidel en 1959, con su clarividenciahabitual, en un discurso que pronunció en Venezuela:“…si queremos salvar a América, si queremos salvar la libertad de cada unade nuestras sociedades, que (…) son parte de una gran sociedad, que es lasociedad de Latinoamérica; si es que queremos salvar la revolución (…) detodos los países de nuestro continente, tenemos que acercarnos y tenemosque respaldarnos sólidamente, porque solos y divididos fracasamos.”

Igor Urrutikoetxea Secretario de Relaciones Internacionales de LAB

✍✉ ✍✉ ✍✉

LOGROS Y RETOS DE LA AMÉRICA BOLIVARIANA

Page 24: 166 IRAULTZEN

IRAULTZA BOLIVARIARRAK AURRERA DARRAI. Iraultza saihestezina izango da inor

ezinbestekoa ez denean eta denok hala bagina bezala jokatzen dugunean. Pertsonak

joan eta etorri egiten dira, baina ideia, proiektu eta utopiek hor jarraitzen dute,

etorkizun hobearen aldeko borrokan akuilu. Horretarako behar ditugu.

AGUR ETA OHORE KOMANDANTE!