Eespertárono dicíndolle: - Mestre, seica non che importa que afoguemos?Mestre, seica non che importa que afoguemos?

Posto en pé, increpou o vento e díxolle ao lago: - Silencio, e acouga!- Silencio, e acouga!

O vento amainou e houbo unha gran calma. Mc 4, 37-41

12º Domingo do Tempo Ordinario – Ciclo B12º Domingo do Tempo Ordinario – Ciclo B

A tormenta fascina e horroriza á vez.A tormenta fascina e horroriza á vez.Perante as forzas da natureza:Perante as forzas da natureza:

• sentímonos pequenos e impotentes,sentímonos pequenos e impotentes,• desvanécese a nosa fachenda habitual. desvanécese a nosa fachenda habitual.

Non é estraño que a Biblia Non é estraño que a Biblia asocie a tormenta coa manifestación de Deus.asocie a tormenta coa manifestación de Deus.

Desde a tormenta Desde a tormenta Deus fala a Xob e interrógao: Deus fala a Xob e interrógao:

““Quen pechou o mar Quen pechou o mar cunha porta, e lle dixo:cunha porta, e lle dixo:

ata aquí chegarás e non pasarás, ata aquí chegarás e non pasarás, aquí romperase aquí romperase

a arrogancia das túas ondas?” a arrogancia das túas ondas?”

Xob 38, 8-11Xob 38, 8-11

O señorío de Deus O señorío de Deus sobre a tormentasobre a tormenta

é unha metáfora do é unha metáfora do seu señorío sobre a historia seu señorío sobre a historia

e os seus acontecementos.e os seus acontecementos.

Deus maniféstaseDeus maniféstase nos acontecementos nos acontecementos

de cada díade cada día e nos que marcamos e nos que marcamos

con sinais extraordinarios.con sinais extraordinarios.

O seu grito pode parecer blasfemo: O seu grito pode parecer blasfemo:

““Mestre, seica non che importa que afoguemos?”Mestre, seica non che importa que afoguemos?”

Xesús responde cunha Xesús responde cunha intervención urxente intervención urxente

e maxestosa e maxestosa sobre os elementos, sobre os elementos,

pero non ignora pero non ignora a pregunta a pregunta

que manifestaba que manifestaba a inquedanza dos seus.a inquedanza dos seus.

Por que sodes tan Por que sodes tan covardes?covardes?

Aínda non tendes Aínda non tendes fe?fe?

““Quen é este Quen é este que ata o vento e o mar lle obedecen?”que ata o vento e o mar lle obedecen?”

O relato cérrase coa pregunta final dos discípulos:O relato cérrase coa pregunta final dos discípulos:

O discípulo é aquel que O discípulo é aquel que se pregunta cada día se pregunta cada día

quen é Xesús.quen é Xesús.

Non cabe enganarse dicindo Non cabe enganarse dicindo que un xa respondeu cando que un xa respondeu cando

descubriu o camiño descubriu o camiño da fe.da fe.

Xesús ha de ser descuberto Xesús ha de ser descuberto cada día.cada día.

A verdadeira feA verdadeira fe non esixe milagres fulminantes, non esixe milagres fulminantes, confía na presenza de Deus.confía na presenza de Deus.

A fe sinceraA fe sincera non agarda a intervención máxica de Deus. non agarda a intervención máxica de Deus.

A fe profundaA fe profunda acompaña o que cre na presenza de Deus. acompaña o que cre na presenza de Deus.

Señor Xesús,Señor Xesús,Crémoste presente no marCrémoste presente no marda nosa historia. da nosa historia. Agracémosche que nos Agracémosche que nos acompañes na tribulación.acompañes na tribulación.

Pedímosche que aumentes a Pedímosche que aumentes a nosa fe vacilante. nosa fe vacilante.

E rogámosche que nos libres E rogámosche que nos libres do temor. Amén.do temor. Amén.

José Román Flecha Andrés PALABRA DO SEÑOR –Salamanca Presentación: Antonia Castro PaneroMúsica: Magnum Mesterium