O rio de Monelos

A BOCA DA TERRAMANUEL RIVASXerais. Vigo, 201513,50 euros

]ibro de poemas

talla perdida "non"dicir poemario, de feito tal din nacontracapa do libro, lembrandocando Rivas gafiara o Leliadouracon Ningdn cisne) de Manuel Rivas,

da terra (Edici6ns Xerais,Vigo, 2015), engana un pouco.

Porque segtmdo un vai avanzan-do (ou esvarando) polas sfias pri-meiras p~xinas ten a sensaci6n debater co lado m~iis rural do poeta (emoitas outras cousas) de MonteAlto. O lado, digamos, m~is berge-riano, a beira m~is selvaxe, pofia-mos.

Por aqui hal tam6n, unha escol-ma de haikus, digamos, sen que talse diga. E 6 que o Rivas tampoucofai por substraerse ~i moda esta daschinertas aquelas que hoxe son ni-ponerias, pot exemplo.

As/que de momento eu que paso(diante mifia, ao menos, como diriaUnamuno, m~iis ou menos, a persoaque mellor cofiezo) pot set un bolector de Manuel Rivas, en calqueradas stias facetas, pot certo, moitas,andaba eu agardando un algo m~iisdun libro que si, que moi ben, peroun pouco orfo da tensi6n narrativaque sempre proxecta o Rivas nosseus poemas, entre a lirica e a 6pica.A cousa rural e os procedementosurbanos.

E, de sfipeto, caladifio, clandesti-no, 1~ que se deixa ver o rio de Mo-nelos; Monelos, que eu vencellabana mifia nenez de vecifianza lonxa-

"E, de sOpeto,caladiRo,clandestino, I~ quese deixa ver o riode Monelos;Monelos, que euvencellaba na miranenez deveci~anza Ionxanacoru~esa, cun cine,coido. Monelos,todo un..."

"E atopo nestelibroa Perfecto deDios, de Sandia,que foi abatidopola Garda Civil enChaherrero (Avila),en 1950..."

na corufiesa, cun cine, coido. Mone-los, todo un poama xa o nome, e unpoema grande o breve poema devas neste libro. No que sae unhab~iscula que se chama "Ohio", e nonhal caviar nin diamantes nin Tiffanyque valla, pero si chope para as me-rendas.

E un ai xa vai recofiecendo a undos Rivas que m~is estima, o cronis-ta dun tempo, o argalleiro da me-moria que non termina nunca de seperder (porque hal xente como o Ri-vas para termar dela, ben collida daman, con amor).

Con ese amor que movia a ~axelVila, patr6n do barco mitico aquelque se chamaba "Xurelo", no quefoi toda aquela xente de letras cami-fio da Foxa Atlfintica.

C~iseque todos mareados, agesAlfredo Conde e algt/n m~iis (pensoque mo dixera o propio Manolo Ri-vas, igual foi outro, que a memoriaten un aquel labirintico e mentirei-m). E atnda m~tis neste libro, porquetam6n est~ a Memoria Republicana(hal quen lle chama Hist6rica, quexa son ganas).

E atopo neste libro a Perfecto deDios, de Sand/as, que foi abatidopola Garda Civil en Chaherrero(Avila), en 1950, o ano que eu na-cin, pot certo. E un dia destes tefiode ir ali, non me queda lonxe, rezarunha oraci6n civica no lugar en quecaera. E logo est~ tam6n a "Singer"de Maria Miramontes e a "Minerva"de ~.nxel Casal: "O minuto de ourodun n~ufrago/o meu pals". E m~is.E m~iis.

11 Octubre, 2015

O rio de Monelos

A BOCA DA TERRAMANUEL RIVASXerais. Vioo, 201513,50 euros

libro de poemas(supofio que fi ba-talla perdida "non"

icir poemario, de feito tal din naontracapa do libro, lembrandoando Rivas gafiara o Leliadoura

de Manuel Pdvas,boca da terra (Edicidns Xerais,

Porque segtmdo un vai avanzan-(ou esvarando) polas sfias pri-

p~xinas ten a sensacidn depoeta (e

~oitas outras cousas) de MonteO lado, digamos, mfiis berge-

a beira m~iis selvaxe, pofia-

Por aqui hal tamdn, unha escol-, digamos, sen que tal

e diga. E ~ que o Rivas tampouco

quelas que hoxe son ni-

As/que de momento eu que pasoao menos, como dir/a

Unamuno, m~iis ou menos, a persoaque mellor cofiezo) por ser un bolector de Manuel Pdvas, en calqueradas st/as facetas, pot certo, moitas,andaba eu agardando un algo mfiisdun libro que si, que moi ben, peroun pouco orfo da tens/tin narrativaque sempre proxecta o Rivas nosseus poemas, entre a l/r/ca e a ~pica.A cousa rural eos procedementosurbanos.

E, de sfipeto, caladifio, clandesti-no, 1~ que se deixa ver o rio de Mo-nelos; Monelos, que eu vencellabana mifia nenez de vecifianza lonxa-

"E, de sOpeto,caladi~o,clandestino, I~ quese deixa ver o riode Monelos;Monelos, que euvencellaba na mi~anenez deveci~anza Ionxanacoru~esa, cun cine,coido. Monelos,todo un..."

"E atopo nestelibro a Perfecto deDios, de Sandia,que foi abatidopola Garda Civil enChaherrero (Avila),en 1950..."

na corufiesa, cun cine, coido. Mone-los, todo un poema xa o home, e unpoema grande o breve poema de Ri-vas neste libro. No que sae unhab~tscula que se chama "Ohio", e nonhai caviar nin diamantes nin Tiffanyque valla, pero si chope para as me-rendas.

E un ai xa vai recofiecendo a undos Rivas que m~is estima, o cronis-ta dun tempo, o argalleiro da me-moria que non termina nunca de seperder (porque hal xente como o Ri-vas para termar dela, ben collida da

Con ese amor que movia a/~axelVila, patr6n do barco mitico aquelque se chamaba "Xurelo", no que l~tfoi toda aquela xente de letras cam/-rio da Foxa Atlfintica.

C~iseque todos mareados, agesAlfredo Conde e algtln m~iis (pensoque mo dixera o propio Manolo Pd-vas, igual foi outro, que a memoriaten un aquel labir/ntico e mentimi-ro). E a/nda mfiis neste libro, porquetamfin estfi a Memoria Republicana(hal quen lle chama Hist6rica, quexa son ganas).

E atopo neste libro a Perfecto deDios, de Sand/as, que foi abatidopola Garda Civil en Chaherrero(Avila), en 1950, o ano que eu na-cin, pot certo. E un dia destes tefiode ir all, non me queda lonxe, rezarunha oraci6n civica no lugar en quecaera. E logo est~ tamfin a "Singer"de Maria Miramontes e a "Minerva"de ~.nxel Casal: "O minuto de ourodun nfiuffago/o meu pais". E mills.E m~iis.

11 Octubre, 2015