TEKNIKA ESPEKTROSKOPIKOAK

Metodo analitiko instrumentalen artean aipagarriena espektroskopikoak dira non eta neurketa aparatauari espektromo edo espektrofotometro deritzo.

*Espektroskopiak ikiertzen du erradiazio elektromagnetikoaren eta materiaren arteko elkarreragina.

Elkarreragin horri esker curgapen edo igorpen elektromagnetikoa hautemanten da zenbait uhin luzera jakinetan eta datu horiek trantsizio kuantikoa gertatzen deneko energia mailak zehazteko erabiltzen dira.

Teknika espektroskopikoak dira:

Espektroskopio atomikoa: materiaren eta enerfia altuko erradiazio elektromagnetikoaren arteko elkarreragina aztertzen du. Materia bere osagai diren atomoetan banandu eta atomoak kitzikatu egiten dira erradiazio elektromagnetikoa ez den beste energia mota erabiliz. Atomoak banduta maiztasunaren arabera xurgatzen dute energia laginaren espektroa eratzen du. Igorpena ere neur daiteke atomoek egoera kitzikaturik ohiko egoerara itzultzean igortzen dutena.

Espektroskopia molekularra: energia baxuko erradiazio elektromagnetikoak atomoen eta haien lotura molekularren biraketa eta bibrazio higidurak aldarazten ditu. Molekulek jasandako aldaketa horiek neurtzen dira xurgatze energia edo igortze energia gisa.

2 DISOLUZIOAK

Disoluzioak homogeneoak dira eta disoluzioaren osagaiak deritzen substantzia puru bi edo gehiagoz osatuta daude:

Solutua: disoluzio likidoetan osagai solidoak edo egoera puruan dauden gasak dira disoluzioan ez dira proportzio handietan ageri.

Disolbatzailea: egoera puruan dagoen osagai likidoa da eta proportzio handienean ageri da. Urari hainbat substantzia disolbatzen dituenez disolbatzaile unibertsala esaten zaio. Disolbatzaile gisa ura duten disoluzioei esaten diegu disoluzio akuosoak.

Disololbatutako solutu kontzentrazioaren arabera;:

Diluituak: kontzentrazio maximoa baino askoz txikiagoa da.

Kontzentratuak: kontzentrazio maximotik hurbil dago.

Aseak: kontzentrazio maximoa dute.

DISOLUZIOEN KONPOSIZIOA

Disolizioen konposizioa kuantitatiboki adierazteko erabiltzen diren magnitudeak dira kontzentrazioa, osagaiak eta disoluziaoaren bolumena erlazionatzen dira; frakzioa, osagaiak eta disoluzioaren eduki osao erlazionarzen dira eta molaltasuna. Gehien erabiltzen direnak:

Masa portzentajea: solutu puruaren masa adierazten du 100 masa unitateko

formula:

Bolumen portzentajea: solutu puruaren bolumena adierazten du disoluzioaren 100 bolumen unitateko.

Formula:

Frakzio molarra(substantzien kantitate kimikoaren frakzioa) solutu kantitate kimikoaren eta disoluzioaren guztizko kantitate kimikoaren arteko erlazioa.

Formula:

substantzia kantitatearen kontzentrazioa(molartasuna): solutu kantitate kimikoa adierazten du disoluzioaren litro bakoitzeko.

Formula:

Molaltasuna: solutu kantitate kimikoa adierazten du disolbatzailearen 1kilogramoko ez du tenperaturarekiko mendekotasunik:

formula:

DISOLBAGARRITASUNA

Disolbagarritasuna da bi substantzi zehatzen arteko disoluzioaren kontzentrazio maximoa tenperatua batean. Tenperatura gora egitean solidoen disolbagarritasuna likidotan handitu egiten da. Tenperaturak gora egitean solutuaren eta disolbatzailearen partikulen energiak gora egiten du solutuaren eta disolbatzailearen arteko elkarreragina errazten du disolbagarritasuna handituz.

Tenperatura behera egitean molekula unitate arteko indarrak areagotu eta disolbagarritasuna txikitu egiten da.

Likidoetan disolbaturiko gasen kasuan disolgarritasuna txikitu egiten da tenperatura gora egitean. Halere presioak gora eginez gero disolbagarritasuna handit egiten da.

DISOLUZIOEN PROPIETATEAK

Osagarriak: solutuaren izaera arabera: dentsitate, eroankortasun elektrikoa, biskositatea,...

koligatiboak: solutuaren kontzentrazioaren araberakoak dira: presio osmotikoa, lurrun presioa, irakite tenperatura,...

PRESIO OSMOTIKOA

Osmosia difusio prozesua da.kontzentrazio txikieneko disoluziotik kontzentrazio handienekora igarotzen dira mintz erdi iragazkorra, disolbatzailearen partikulek zeharka dezakete baina ez solutuarenek, zeharkatuta harike eta bi disoluzioen presio osmotikoak berdindu arte, oreka osmotikoa lortu arte.

Presio osmotikoa __ da disoluzio bat egin behar diogun presioa disolbatzailearen fluxu gelditzeko disolbatzaileak mintz erdi iragazko bat zeharkatzen duenean.

LURRUN PRESIOA JAISTEA

Likidoen gainazaleko partikulek gas egoerara pasatzeko joera dure lurrunketaren bidez. Batzuek ez dute behar adina agitazio termikorik eta kondentsatu egiten dira. Lurruntze eta kondentsazio abaiadrak berdina direnean likodoarene eta lurrunaren arteko oreka ezartzen da.

*Lurrun presioa deritzo likidoarekin orekan dagoen gasaren presioari.

Disoluzio baten lurrun presioa eta disolbatzaile pruruaren lurrun presioa erlazionatuta daide eta werlazio jori solutuaren kontzentrazioaren mendekoa da F.M Raoul kimikari frantziarrak enuntziatu zuen honako legea, Rauolten legea:

*Solutu ez hegazkorra eta ez ionikoa duen disouzioan disoluzioaren lurrun presoaren txikitzen erlatiboa, disolbatzaile puruaren lurrun presioarekiko eta solutuaren frakzio molarra zuzenki proportzionalak dira:

formula:

IRAKITE TENPERATURA IGOTZEA

Disolbatzaile puruari solutua ez hegazkorra gehitzean lurrun presioa jaitsi egiten da. Enerfia gehiago eman behar zaio disoluzari lurrun presioa eta presio atmosferikoa berdindo daitezen; disoluzioa irakite punrura hel dadin. Disoluziaren irakite tenperatura disolbatzaile pruruarena baino altuagoa izango du. Tenperatura aldakuntza horri igoera ebulioskoapikoa ___ deritzo:

formula:

FUISO TENPERATURA JAISTEA

Disolbatzaileari solutu ez hegazkorra gehitzean fusio tenperatura jaitsi egoten da tenperatura baxuagoa behar delako sistema solido gisa ordenatu eta izozteko. Tenperatura aldakuntza horri jaitsiera krioskopiko ___________ da

FORMULA: